Gezondheid
alle pijlers
Ik ben me rot geschrokken...
zaterdag 3 juli 2010 om 21:03
Afgelopen donderdagavond ging het verkeerd.
Ik was nog op mijn werk en merkte rond 19.30 uur, dat ik helemaal op was. Moe en ik begon me beroerd te voelen...
Om 20.00 uur had ik een half uur pauze en kreeg nog geen hap eten naar binnen. Was maar half aanwezig.
Rond kwart over negen ben ik naar de wc gegaan (einde werktijd) en heb tegen mijn baas gezegd, dat ik daar nog even zou blijven.
Voelde me met de minuut beroerder worden en had het gevoel dat ik moest flauwvallen.
Ben op de grond gaan zitten omdat ik ook nog ontzettend misselijk werd. Tegen 22.00 uur heb ik mijn baas gebeld of dat hij even kwam. Het werd maar niet beter...
Hij is even gebleven en we spraken af dat ik hem weer zou bellen, als het iets beter ging.
Totdat ik plots een waas over mijn ogen kreeg ben half boven de grond gaan hangen en ik voelde mezelf op de grond vallen.
Dit was zo raar. Kon mezelf er niet uitkrijgen. Had moeite om mijn ogen open te krijgen en het leek wel of mijn armen van lood waren.
Twee uur later heeft mijn baas me op de grond gevonden en heeft echt een tijdje mijn naam moeten roepen om me weer bij te krijgen.
Ben al een hele tijd regelmatig duizelig, oververmoeid en eet/drink ontzettend slecht. Ben sinds drie weken weer volledig aan het werken en het ging net een week heel erg goed met me.
Heb een hele periode i.v.m. psychische klachten op therapeutische basis gewerkt.
Gisteren was ik bij de therapeut en vertelde dit verhaal. Werd weer ontzettend duizelig en had moeite om te kijken...
Weet wel wat de oorzaak hiervan is. Maar heb dit nog nooit zo meegemaakt. Schrik hier echt van! Ben zo bang dat dit nog een keer gebeurt.
Ik was nog op mijn werk en merkte rond 19.30 uur, dat ik helemaal op was. Moe en ik begon me beroerd te voelen...
Om 20.00 uur had ik een half uur pauze en kreeg nog geen hap eten naar binnen. Was maar half aanwezig.
Rond kwart over negen ben ik naar de wc gegaan (einde werktijd) en heb tegen mijn baas gezegd, dat ik daar nog even zou blijven.
Voelde me met de minuut beroerder worden en had het gevoel dat ik moest flauwvallen.
Ben op de grond gaan zitten omdat ik ook nog ontzettend misselijk werd. Tegen 22.00 uur heb ik mijn baas gebeld of dat hij even kwam. Het werd maar niet beter...
Hij is even gebleven en we spraken af dat ik hem weer zou bellen, als het iets beter ging.
Totdat ik plots een waas over mijn ogen kreeg ben half boven de grond gaan hangen en ik voelde mezelf op de grond vallen.
Dit was zo raar. Kon mezelf er niet uitkrijgen. Had moeite om mijn ogen open te krijgen en het leek wel of mijn armen van lood waren.
Twee uur later heeft mijn baas me op de grond gevonden en heeft echt een tijdje mijn naam moeten roepen om me weer bij te krijgen.
Ben al een hele tijd regelmatig duizelig, oververmoeid en eet/drink ontzettend slecht. Ben sinds drie weken weer volledig aan het werken en het ging net een week heel erg goed met me.
Heb een hele periode i.v.m. psychische klachten op therapeutische basis gewerkt.
Gisteren was ik bij de therapeut en vertelde dit verhaal. Werd weer ontzettend duizelig en had moeite om te kijken...
Weet wel wat de oorzaak hiervan is. Maar heb dit nog nooit zo meegemaakt. Schrik hier echt van! Ben zo bang dat dit nog een keer gebeurt.
zaterdag 3 juli 2010 om 21:53
Doorverwijzing is niet meer nodig.
Omdat ik al therapie heb. Huisarts heeft een paar weken geleden al niks kunnen vinden nadat er een grondig bloedonderzoek is geweest. Hij weet van de therapie en denkt dat ik daar het beste baat bij heb.
Dat m.b.v. de therapie de klachten zullen gaan verminderen.
Ik heb zelf mijn baas weggestuurd omdat ik dacht dat het wel snel weer beter zou gaan worden. Had alleen niet verwacht, dat ik snel na zijn vertrek van mezelf af zou gaan....
Omdat ik al therapie heb. Huisarts heeft een paar weken geleden al niks kunnen vinden nadat er een grondig bloedonderzoek is geweest. Hij weet van de therapie en denkt dat ik daar het beste baat bij heb.
Dat m.b.v. de therapie de klachten zullen gaan verminderen.
Ik heb zelf mijn baas weggestuurd omdat ik dacht dat het wel snel weer beter zou gaan worden. Had alleen niet verwacht, dat ik snel na zijn vertrek van mezelf af zou gaan....
zaterdag 3 juli 2010 om 21:57
De afgelopen periode is o.a. al het verdriet rondom de dood van mijn kindje eruit gekomen. Had alles ver weggestopt en wilde geen pijn en verdriet meer voelen....
Er is heel veel gebeurt in mijn leven. Teveel om op te noemen.
Probeer nu weer op te krabbelen uit een heel erg diep dal.
Het leek net weer iets beter te gaan daarom ben ik er nu ook zo erg van geschrokken.
Er is heel veel gebeurt in mijn leven. Teveel om op te noemen.
Probeer nu weer op te krabbelen uit een heel erg diep dal.
Het leek net weer iets beter te gaan daarom ben ik er nu ook zo erg van geschrokken.
zaterdag 3 juli 2010 om 21:57
Ik heb dit ook..maar vooral als ik in een stressvolle periode zit. In mijn geval heet het 'gewoon' hyperventileren en flauwvallen..niet ernstigs dus en niet levensbedreigend. Heb het nu gelukkig al lang niet meer gehad.
Gewoon even naar een huisarts gaan. Wij kunnen je hier niet bij helpen behalve te luisteren.
Gewoon even naar een huisarts gaan. Wij kunnen je hier niet bij helpen behalve te luisteren.
zaterdag 3 juli 2010 om 22:01
Ach meis, ik lees nu je achtergrond pas
Het kan heel goed dat je klachten hier vandaan komen. Je hebt geen controle over het leven nog en dat kan zo lichamelijk aankomen dat dit soort dingen gebeuren. Zeker als je steeds achter de feiten aan het lopen bent voor je gevoel, weet dat je anders moet en kan, maar niet hoe.
Grote berg die je ineens wil beklimmen.
Maar dat gaat niet. Hou je leven overzichtelijk. One step at the time in stukjes wat je kunt afronden. Zoek eventueel een coach die je daarmee kan helpen. Structuur is in deze fase denk ik belangrijker dan diepe therapie. Die kan je verder van huis helpen.
Het kan heel goed dat je klachten hier vandaan komen. Je hebt geen controle over het leven nog en dat kan zo lichamelijk aankomen dat dit soort dingen gebeuren. Zeker als je steeds achter de feiten aan het lopen bent voor je gevoel, weet dat je anders moet en kan, maar niet hoe.
Grote berg die je ineens wil beklimmen.
Maar dat gaat niet. Hou je leven overzichtelijk. One step at the time in stukjes wat je kunt afronden. Zoek eventueel een coach die je daarmee kan helpen. Structuur is in deze fase denk ik belangrijker dan diepe therapie. Die kan je verder van huis helpen.
zaterdag 3 juli 2010 om 22:02
Als je je zo beroerd blijft voelen neem contact op met de huisartsenpost en leg de situatie uit. Als dat kan zou ik ook contact met je therapeut opnemen. Ik kan me namelijk voorstellen (met je andere topic in mijn achterhoofd) dat het wel aan je psychische problemen gerelateerd kan zijn. Misschien is werken ook al is dat op therapeutische basis nog niet de weg die je moet bewandelen.
Het belangrijkste is dat je in elk geval wel voor jezelf zorgt, dus neem bij twijfel contact met de hap op en praat over wat er allemaal speelt.
Het belangrijkste is dat je in elk geval wel voor jezelf zorgt, dus neem bij twijfel contact met de hap op en praat over wat er allemaal speelt.
zaterdag 3 juli 2010 om 22:08
quote:dangeensuus schreef op 03 juli 2010 @ 21:33:
Waarom heeft jouw baas je niet naar huis gebracht?
Of een vriend/familielid of wie dan ook je gehaald?
Rond 9 uur word je niet lekker en uiteindelijk ben je om 12 uur savonds gevonden? Wat een schande. En al die tijd dacht die baas niet, ik ga weer even kijken of ze weer goed is?
(hoewel ik vind dat een baas of wie dan ook je nooit zo in de wc had mogen achterlaten, wie weet wat er gebeurd had kunnen in die tijd)
Nou ga naar de dokter en meld je ziek. Op je werk ben je niet veilig.
Waarom heeft jouw baas je niet naar huis gebracht?
Of een vriend/familielid of wie dan ook je gehaald?
Rond 9 uur word je niet lekker en uiteindelijk ben je om 12 uur savonds gevonden? Wat een schande. En al die tijd dacht die baas niet, ik ga weer even kijken of ze weer goed is?
(hoewel ik vind dat een baas of wie dan ook je nooit zo in de wc had mogen achterlaten, wie weet wat er gebeurd had kunnen in die tijd)
Nou ga naar de dokter en meld je ziek. Op je werk ben je niet veilig.
Als je tot je oren in de soep zit, zie je de gehaktballen pas naast je drijven.
zaterdag 3 juli 2010 om 23:11
De enige raad die ik je ga geven is dat je als de wiederweerga de ziektewet inggaat.De huisarts bezoekt en het verdriet van je kindje een plaatsje gaat geven en met alle andere dingen die je hebt meegemaakt naar een therapeute gaat..
Mijnsinziens ben jij gewoon veel te gauw weer gaan werken en het verdriet/problemen die je had hebt weggeduwd..
Sterkte Zonnestraaltje..
Mijnsinziens ben jij gewoon veel te gauw weer gaan werken en het verdriet/problemen die je had hebt weggeduwd..
Sterkte Zonnestraaltje..
Haast, ik moet niet vergeten te zwaaien,als ik mezelf voorbij loop...
zondag 4 juli 2010 om 00:03
zondag 4 juli 2010 om 00:23
Wat een gezeik over de geloofwaardigheid van dit verhaal! Deze mevrouw wil haar verhaal kwijt, heeft een moeilijke tijd gehad en dit is jullie reactie shame on you!
Sterkte Zonnestraaltje! Ik hoop voor je dat je de juiste steun krijgt die je nodig hebt. Ikzelf ben zwanger van mijn tweede kindje en kan me niet voorstellen hoe erg het is om 1 te verliezen.. bespreek het met de huisarts en laat je goed onderzoeken! Volgende keer direct de dokter bellen, dan zien ze he toestand op dat moment.
Sterkte Zonnestraaltje! Ik hoop voor je dat je de juiste steun krijgt die je nodig hebt. Ikzelf ben zwanger van mijn tweede kindje en kan me niet voorstellen hoe erg het is om 1 te verliezen.. bespreek het met de huisarts en laat je goed onderzoeken! Volgende keer direct de dokter bellen, dan zien ze he toestand op dat moment.
zondag 4 juli 2010 om 00:34
heeft niets met de geloofwaardigheid te maken. Wel alles met haar baas en de manier waarop hij duidelijk tekort schiet in dit verhaal. Zeg nou zelf, je wilt toch zelf ook niet 3uur later compleet van de wereld gevonden worden? Terwijl haar baas notabene op de hoogte was van t feit dat to niet lekker was. Vreselijk voor to dat hij haar zo aan haar lot heeft overgelaten.
zondag 4 juli 2010 om 01:00
Nee, heb ik geen ervaring mee. Ik ben weleens weggeraakt, maar dat merkte ik pas toen ik weer bijkwam. Aan de hand van de vreemde plek waar ik me bevond en het gat in de tijd.
Ik kan me wel zoiets als je beschrijft voorstellen na het nuttigen van alcohol of/en medicijnen.
De dokter is inderdaad de juiste persoon om te consulteren.
Ik kan me wel zoiets als je beschrijft voorstellen na het nuttigen van alcohol of/en medicijnen.
De dokter is inderdaad de juiste persoon om te consulteren.
zondag 4 juli 2010 om 08:59
quote:moontje86 schreef op 04 juli 2010 @ 00:23:
Wat een gezeik over de geloofwaardigheid van dit verhaal! Deze mevrouw wil haar verhaal kwijt, heeft een moeilijke tijd gehad en dit is jullie reactie shame on you!
Als je de opmerkingen over haar baas bedoeld denk ik dat die helemaal niet bedoeld zijn om e.e.a. in twijfel te trekken, maar juist om vraagtekens te zetten bij het gedrag van haar baas. Als je weet dat iemand het heel zwaar heeft (en gezien TO op therapeutische basis is gaan werken en baas in elk geval weet van het overlijden van haar kindje is dat niet zo'n moeilijke conclusie lijkt me) dan laat je iemand niet zo aan haar lot over. Dat is gewoon schandalig.
Zonnestraaltje hoe is het nu met je?
Wat een gezeik over de geloofwaardigheid van dit verhaal! Deze mevrouw wil haar verhaal kwijt, heeft een moeilijke tijd gehad en dit is jullie reactie shame on you!
Als je de opmerkingen over haar baas bedoeld denk ik dat die helemaal niet bedoeld zijn om e.e.a. in twijfel te trekken, maar juist om vraagtekens te zetten bij het gedrag van haar baas. Als je weet dat iemand het heel zwaar heeft (en gezien TO op therapeutische basis is gaan werken en baas in elk geval weet van het overlijden van haar kindje is dat niet zo'n moeilijke conclusie lijkt me) dan laat je iemand niet zo aan haar lot over. Dat is gewoon schandalig.
Zonnestraaltje hoe is het nu met je?
zondag 4 juli 2010 om 10:13
Even iets rechtzetten.
Mijn baas heeft absoluut het beste met me voor. Kent mijn hele verhaal en schrok zich zelf ook rot dat dit gebeurt is.
Tegen 22.15 uur of misschien iets later, is hij weer naar beneden gegaan omdat ik hem wegstuurde.
Had toen nog niet het gevoel dat dit zou gaan gebeuren.
Ben keihard voor mezelf en sluit me op dat moment voor iedereen af. En vooral voor hem omdat hij heel erg dichtbij komt.
Dacht zelf eigenlijk dat het snel weer wat beter zou gaan.
Wilde even tot mezelf komen. Dit hadden we ook zo afgesproken als het slechter met me zou gaan, dat ik dan me terug zou trekken op de wc ruimte. Zodat ze in ieder geval weten waar ik ben.
Ik ben iemand, die niet laat zien en merken hoe slecht het met me gaat. Wil dan 't liefste alleen zien.
Zodat niemand mijn enorme pijn en verdriet ziet......
Mijn baas heeft absoluut het beste met me voor. Kent mijn hele verhaal en schrok zich zelf ook rot dat dit gebeurt is.
Tegen 22.15 uur of misschien iets later, is hij weer naar beneden gegaan omdat ik hem wegstuurde.
Had toen nog niet het gevoel dat dit zou gaan gebeuren.
Ben keihard voor mezelf en sluit me op dat moment voor iedereen af. En vooral voor hem omdat hij heel erg dichtbij komt.
Dacht zelf eigenlijk dat het snel weer wat beter zou gaan.
Wilde even tot mezelf komen. Dit hadden we ook zo afgesproken als het slechter met me zou gaan, dat ik dan me terug zou trekken op de wc ruimte. Zodat ze in ieder geval weten waar ik ben.
Ik ben iemand, die niet laat zien en merken hoe slecht het met me gaat. Wil dan 't liefste alleen zien.
Zodat niemand mijn enorme pijn en verdriet ziet......
zondag 4 juli 2010 om 10:22
Waarom mag niemand je pijn en verdriet zien? Je moet je toch uiten, anders gaat het mis en dat is dus ook gebeurd.
Opkroppen is niet goed, daar ga je ook lichamelijke klachten van krijgen.
Indien geen huisarts, dan ik zou je toch willen aanraden naar een huisartsenpost te gaan. Dit lijkt op hevige stressklachten die zich lichamelijk uiten en dat kan nooit de bedoeling zijn.
En maar eens even kalm aan doen en een tijdje stoppen met werken.
Als je het mij vraagt ben je te vroeg weer begonnen.
Opkroppen is niet goed, daar ga je ook lichamelijke klachten van krijgen.
Indien geen huisarts, dan ik zou je toch willen aanraden naar een huisartsenpost te gaan. Dit lijkt op hevige stressklachten die zich lichamelijk uiten en dat kan nooit de bedoeling zijn.
En maar eens even kalm aan doen en een tijdje stoppen met werken.
Als je het mij vraagt ben je te vroeg weer begonnen.
Geen bijzonderheden
zondag 4 juli 2010 om 11:33
Ik ben bang dat als mensen mijn pijn en verdriet zien, ze niks meer van me willen weten.
Ben al alles kwijt geraakt en heb sinds kort eindelijk weer wat lieve mensen om me heen.
Ik probeer er zelf een weg in te vinden. Maar het valt niet mee.
Heb mezelf voor vandaag maar bij mijn ouders uitgenodigd om te gaan Bbq-en. Dan weet ik zeker, dat ik voor vandaag normaal ga eten.
Ik voel me nog steeds niet lekker en merk dat als ik wat actievere dingen ga doen, dan ook snel moe en duizelig word.
Ben al alles kwijt geraakt en heb sinds kort eindelijk weer wat lieve mensen om me heen.
Ik probeer er zelf een weg in te vinden. Maar het valt niet mee.
Heb mezelf voor vandaag maar bij mijn ouders uitgenodigd om te gaan Bbq-en. Dan weet ik zeker, dat ik voor vandaag normaal ga eten.
Ik voel me nog steeds niet lekker en merk dat als ik wat actievere dingen ga doen, dan ook snel moe en duizelig word.
zondag 4 juli 2010 om 11:47
Jij bent wie je bent en je draagt heel wat met je mee. Ik ben het met je eens dat er een hoop mensen zijn die daar niet mee om weten te gaan.
Het is de kunst om een balans te vinden bij mensen waar je echt terecht kunt, en wie je beter niet alles kunt laten zien. Niet om hen te ontlasten, maar om jezelf te beschermen.
Goed dat je actiever gaat doen, maar let op jezelf. Zeker ook in deze warmte. Neem je rust als je die nodig hebt, neem je ontspanning en vooral, neem ook tijd voor je verdriet meid.
Het is de kunst om een balans te vinden bij mensen waar je echt terecht kunt, en wie je beter niet alles kunt laten zien. Niet om hen te ontlasten, maar om jezelf te beschermen.
Goed dat je actiever gaat doen, maar let op jezelf. Zeker ook in deze warmte. Neem je rust als je die nodig hebt, neem je ontspanning en vooral, neem ook tijd voor je verdriet meid.
zondag 4 juli 2010 om 11:55
quote:hompeltjepompeltje schreef op 04 juli 2010 @ 00:34:
heeft niets met de geloofwaardigheid te maken. Wel alles met haar baas en de manier waarop hij duidelijk tekort schiet in dit verhaal. Zeg nou zelf, je wilt toch zelf ook niet 3uur later compleet van de wereld gevonden worden? Terwijl haar baas notabene op de hoogte was van t feit dat to niet lekker was. Vreselijk voor to dat hij haar zo aan haar lot heeft overgelaten.
Mee eens, nergens zegt iemand dat ze TO niet geloven, juist niet, iedereen neemt het zeer serieus. Alleen die baas....... als ik het zo lees dan vind ik dat hij tekort geschoten is.
Iemand in die staat achterlaten, en een paar uur later pas weer kijken. Zodat TO pas om 12 uur snachts gevonden is. Ik vind dat echt een schande. Maar goed, dat had ik al geschreven.
heeft niets met de geloofwaardigheid te maken. Wel alles met haar baas en de manier waarop hij duidelijk tekort schiet in dit verhaal. Zeg nou zelf, je wilt toch zelf ook niet 3uur later compleet van de wereld gevonden worden? Terwijl haar baas notabene op de hoogte was van t feit dat to niet lekker was. Vreselijk voor to dat hij haar zo aan haar lot heeft overgelaten.
Mee eens, nergens zegt iemand dat ze TO niet geloven, juist niet, iedereen neemt het zeer serieus. Alleen die baas....... als ik het zo lees dan vind ik dat hij tekort geschoten is.
Iemand in die staat achterlaten, en een paar uur later pas weer kijken. Zodat TO pas om 12 uur snachts gevonden is. Ik vind dat echt een schande. Maar goed, dat had ik al geschreven.
Als je tot je oren in de soep zit, zie je de gehaktballen pas naast je drijven.
zondag 4 juli 2010 om 13:07
quote:moontje86 schreef op 04 juli 2010 @ 00:23:
Wat een gezeik over de geloofwaardigheid van dit verhaal! Deze mevrouw wil haar verhaal kwijt, heeft een moeilijke tijd gehad en dit is jullie reactie shame on you!
Sterkte Zonnestraaltje! Ik hoop voor je dat je de juiste steun krijgt die je nodig hebt. Ikzelf ben zwanger van mijn tweede kindje en kan me niet voorstellen hoe erg het is om 1 te verliezen.. bespreek het met de huisarts en laat je goed onderzoeken! Volgende keer direct de dokter bellen, dan zien ze he toestand op dat moment.Huh, niemand twijfelt hier aan de geloofwaardigheid van haar verhaal , maar wel aan de integriteit van haar werkgever. Die had haar naar huis moeten brengen. Barking at the wrong tree dus, shame on you.
Wat een gezeik over de geloofwaardigheid van dit verhaal! Deze mevrouw wil haar verhaal kwijt, heeft een moeilijke tijd gehad en dit is jullie reactie shame on you!
Sterkte Zonnestraaltje! Ik hoop voor je dat je de juiste steun krijgt die je nodig hebt. Ikzelf ben zwanger van mijn tweede kindje en kan me niet voorstellen hoe erg het is om 1 te verliezen.. bespreek het met de huisarts en laat je goed onderzoeken! Volgende keer direct de dokter bellen, dan zien ze he toestand op dat moment.Huh, niemand twijfelt hier aan de geloofwaardigheid van haar verhaal , maar wel aan de integriteit van haar werkgever. Die had haar naar huis moeten brengen. Barking at the wrong tree dus, shame on you.
