Psyche
alle pijlers
Moe van verliefdheid
woensdag 18 augustus 2010 om 21:05
Hallo,
Dit is even een zeur topic, maar ik krijg iets niet uit mijn hoofd.
Als ik een man leuk begin te vinden, ben ik alweer meteen bezig om die man uit mijn hoofd te zetten. En waarom? Omdat het nooit wederzijds is. Toen ik jonger was, vertelde ik het weleens aan iemand dat ik hem wel leuk vond, maar ik kreeg altijd terug dat het niet wederzijds was. Jammer dan. En ik kom er ook wel overheen hoor, na verloop van tijd.
Nu vertel ik het al niet eens meer aan iemand, want ik weet al dat het niet wederzijds is. En ik weet ook wel dat het overgaat. Maar ik word er zo moe van. Dat er nooit echt hoop is, of dat er ook geen kans is om iemand beter te leren kennen.
Als ik nooit meer iemand leuk zou vinden, dan zou het een stuk fijner zijn. Ik vind ook niet meer zo vaak iemand leuk gelukkig, dus dat scheelt weer. Ik wil niet eens perse een relatie, maar toch voel ik me wel weer een beetje verdrietig als ik merk dat ik weer in die situatie zit. En dan maar weer wachten tot het over is.
Misschien dat iemand me hier een schop onder mijn kont kan geven. Er zijn wel ergere dingen in het leven lijkt me zo.
Alvast bedankt voor het lezen.
Dit is even een zeur topic, maar ik krijg iets niet uit mijn hoofd.
Als ik een man leuk begin te vinden, ben ik alweer meteen bezig om die man uit mijn hoofd te zetten. En waarom? Omdat het nooit wederzijds is. Toen ik jonger was, vertelde ik het weleens aan iemand dat ik hem wel leuk vond, maar ik kreeg altijd terug dat het niet wederzijds was. Jammer dan. En ik kom er ook wel overheen hoor, na verloop van tijd.
Nu vertel ik het al niet eens meer aan iemand, want ik weet al dat het niet wederzijds is. En ik weet ook wel dat het overgaat. Maar ik word er zo moe van. Dat er nooit echt hoop is, of dat er ook geen kans is om iemand beter te leren kennen.
Als ik nooit meer iemand leuk zou vinden, dan zou het een stuk fijner zijn. Ik vind ook niet meer zo vaak iemand leuk gelukkig, dus dat scheelt weer. Ik wil niet eens perse een relatie, maar toch voel ik me wel weer een beetje verdrietig als ik merk dat ik weer in die situatie zit. En dan maar weer wachten tot het over is.
Misschien dat iemand me hier een schop onder mijn kont kan geven. Er zijn wel ergere dingen in het leven lijkt me zo.
Alvast bedankt voor het lezen.
woensdag 18 augustus 2010 om 21:18
Hoe oud ben je, dat het nog nooit wederzijds was? Val je typisch op onmogelijke mannen?
Lijkt me een beetje een typische reactie om nu maar voor altijd je eigen gevoelens in de koelkast te zetten. Hoe vaak ben je afgewezen? Besef je je dat iedereen dat soort ervaringen wel gehad heeft?
Lijkt me een beetje een typische reactie om nu maar voor altijd je eigen gevoelens in de koelkast te zetten. Hoe vaak ben je afgewezen? Besef je je dat iedereen dat soort ervaringen wel gehad heeft?
I only get one shot at life - so I shoot to kill
woensdag 18 augustus 2010 om 21:26
Ik ben in de dertig nu. Het zal ook wel zo zijn dat ik op onbereikbare types val. Onbewust dan.
Ik weet wel dat iedereen dat soort ervaringen wel heeft gehad, maar ik weet ook dat de meesten daarvan wel wat verder komen. Dus bijvoorbeeld eens een afspraakje of zoiets.
Maar ik heb het wel heel vaak, zo niet altijd. Natuurlijk heb ik wel eens sjans maar dan is het meestal van mannen die ik dan weer niet leuk vind.
Nou ja, heb even geteld, maar ik ben 4 keer echt afgewezen, dus dat iemand ook zei dat die me niet zo leuk vond. Dus zo vaak is dat nu ook alweer niet.
En voor de rest ga ik er al vanuit dat een man mij niet leuk vind omdat die anders wel zou proberen om me beter te leren kennen. Dan heb ik het dus over mannen waar ik dan ook echt een gesprekken mee heb en al een tijdje ken. En die ik op een gegeven moment ook leuk ga vinden en denk dat hij mij ook leuk vind. Maar vervolgens gebeurt er niks.
Goh, dit komt wel erg puberaal over al zeg ik het zelf.
Ik weet wel dat iedereen dat soort ervaringen wel heeft gehad, maar ik weet ook dat de meesten daarvan wel wat verder komen. Dus bijvoorbeeld eens een afspraakje of zoiets.
Maar ik heb het wel heel vaak, zo niet altijd. Natuurlijk heb ik wel eens sjans maar dan is het meestal van mannen die ik dan weer niet leuk vind.
Nou ja, heb even geteld, maar ik ben 4 keer echt afgewezen, dus dat iemand ook zei dat die me niet zo leuk vond. Dus zo vaak is dat nu ook alweer niet.
En voor de rest ga ik er al vanuit dat een man mij niet leuk vind omdat die anders wel zou proberen om me beter te leren kennen. Dan heb ik het dus over mannen waar ik dan ook echt een gesprekken mee heb en al een tijdje ken. En die ik op een gegeven moment ook leuk ga vinden en denk dat hij mij ook leuk vind. Maar vervolgens gebeurt er niks.
Goh, dit komt wel erg puberaal over al zeg ik het zelf.
woensdag 18 augustus 2010 om 21:51
woensdag 18 augustus 2010 om 21:55
donderdag 19 augustus 2010 om 10:34
Oke op zo'n manier. Ik vertel het niet meer omdat ik eigenlijk al 'weet' dat het kansloos is.
Bijvoorbeeld als ik weet dat iemand getrouwd is, of als iemand in scheiding ligt. Of als het een client van mij is. Dan lijkt het me al sowieso handig om niks te zeggen en te wachten totdat het over gaat.
Dat vind ik dus frustrerend, dat ik kennnelijk toch op mannen val die op de een of andere manier onbereikbaar zijn. En voor mijn gevoel doe ik dat niet bewust.
Ik zou natuurlijk ook van de verliefdheid kunnen genieten totdat het over is, maar dat vind ik dan ook weer lastig. Want dan duurt het nog langer voordat het overgaat. Waardoor ik me dan weer niet happy voel.
Ik heb mezelf wel voorgenomen om het gewoon weer eens te zeggen tegen iemand dat ik hem leuk vind, vooral na mijn laatste 'crush'. Ik baal er toch wel van dat ik het dan toch niet heb laten merken wat ik van iemand vind. Terwijl het volgens mij niet zoveel uitmaakt voor mijn gevoel, afgewezen worden of iemand dan maar vergeten. Het is allebei niet leuk. Ik pieker toch wel.
Bijvoorbeeld als ik weet dat iemand getrouwd is, of als iemand in scheiding ligt. Of als het een client van mij is. Dan lijkt het me al sowieso handig om niks te zeggen en te wachten totdat het over gaat.
Dat vind ik dus frustrerend, dat ik kennnelijk toch op mannen val die op de een of andere manier onbereikbaar zijn. En voor mijn gevoel doe ik dat niet bewust.
Ik zou natuurlijk ook van de verliefdheid kunnen genieten totdat het over is, maar dat vind ik dan ook weer lastig. Want dan duurt het nog langer voordat het overgaat. Waardoor ik me dan weer niet happy voel.
Ik heb mezelf wel voorgenomen om het gewoon weer eens te zeggen tegen iemand dat ik hem leuk vind, vooral na mijn laatste 'crush'. Ik baal er toch wel van dat ik het dan toch niet heb laten merken wat ik van iemand vind. Terwijl het volgens mij niet zoveel uitmaakt voor mijn gevoel, afgewezen worden of iemand dan maar vergeten. Het is allebei niet leuk. Ik pieker toch wel.
donderdag 19 augustus 2010 om 10:38
quote:33Ariel schreef op 19 augustus 2010 @ 10:34:
Bijvoorbeeld als ik weet dat iemand getrouwd is, of als iemand in scheiding ligt. Of als het een client van mij is. Dan lijkt het me al sowieso handig om niks te zeggen en te wachten totdat het over gaat.
Eh ja, dit lijken me inderdaad geen 'handige' opties.
Heb je nog nooit een relatie met iemand gehad? Ook nooit een flirt of een fling?
Bijvoorbeeld als ik weet dat iemand getrouwd is, of als iemand in scheiding ligt. Of als het een client van mij is. Dan lijkt het me al sowieso handig om niks te zeggen en te wachten totdat het over gaat.
Eh ja, dit lijken me inderdaad geen 'handige' opties.
Heb je nog nooit een relatie met iemand gehad? Ook nooit een flirt of een fling?
I only get one shot at life - so I shoot to kill
donderdag 19 augustus 2010 om 10:49
Ben helaas niet zo'n flirterig type, daar ben ik wat te onzeker voor. Hoewel ik het wel wil proberen. Kan geen kwaad.
Ik heb wel twee relaties gehad. Een korte en een lange. Ligt vast aan mij, maar ik was niet happy in de relaties.
De eerste was al bezet maar dat had die niet verteld. Kwam ik ook achteraf pas achter, heel fijn. Dus vandaar dat die relatie dus niet altijd even soepel liep.
De tweede, ja ik was er niet meteen verliefd op maar hij deed zijn best om mij 'binnen te halen' zeg maar. Op een gegeven moment ging ik wel meer voor hem voelen dus kregen we een relatie. Helaas was hij nog erg bezig met zijn ex dus ik had echt het gevoel dat ik in een driehoeksverhouding zat.
Ook niet zo fijn dus. Misschien dat ik nu daarom toch onbewust die mannen op zoek waar het toch niks mee kan worden. Of het bij voorbaat al uit mijn hoofd zet, of niet meer zeg want wie weet wat voor ellende daar nu weer achterweg komt. Maar helaas kan ik mezelf niet stoppen om zo nu en dan iemand toch wel heel erg leuk te vinden.
Ik heb wel twee relaties gehad. Een korte en een lange. Ligt vast aan mij, maar ik was niet happy in de relaties.
De eerste was al bezet maar dat had die niet verteld. Kwam ik ook achteraf pas achter, heel fijn. Dus vandaar dat die relatie dus niet altijd even soepel liep.
De tweede, ja ik was er niet meteen verliefd op maar hij deed zijn best om mij 'binnen te halen' zeg maar. Op een gegeven moment ging ik wel meer voor hem voelen dus kregen we een relatie. Helaas was hij nog erg bezig met zijn ex dus ik had echt het gevoel dat ik in een driehoeksverhouding zat.
Ook niet zo fijn dus. Misschien dat ik nu daarom toch onbewust die mannen op zoek waar het toch niks mee kan worden. Of het bij voorbaat al uit mijn hoofd zet, of niet meer zeg want wie weet wat voor ellende daar nu weer achterweg komt. Maar helaas kan ik mezelf niet stoppen om zo nu en dan iemand toch wel heel erg leuk te vinden.
donderdag 19 augustus 2010 om 11:10
Het klinkt alsof je eigenlijk wel graag een relatie wilt, diep van binnen, maar nu alle mogelijkheden daarvoor blokkeert.
Als je echt zou besluiten alleen te willen blijven, dan zou dat natuurlijk prima zijn.
Maar het klinkt niet zo overtuigend.
Kun je niet wat dingen gaan ondernemen waar je nieuwe mensen tegen komt? Je hoeft niks te forceren maar wie weet zit er zomaar een keer een man tussen die het wél is.
Verliefd worden op cliënten lijkt me niet handig. Maar ik krijg ook het idee dat je iets 'mist' in je leven dat je die gevoelens uberhaubt toelaat (voor een client dus)
Als je echt zou besluiten alleen te willen blijven, dan zou dat natuurlijk prima zijn.
Maar het klinkt niet zo overtuigend.
Kun je niet wat dingen gaan ondernemen waar je nieuwe mensen tegen komt? Je hoeft niks te forceren maar wie weet zit er zomaar een keer een man tussen die het wél is.
Verliefd worden op cliënten lijkt me niet handig. Maar ik krijg ook het idee dat je iets 'mist' in je leven dat je die gevoelens uberhaubt toelaat (voor een client dus)
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
donderdag 19 augustus 2010 om 11:28
Dit is ook de eerste keer (en laatste keer) dat ik een client wel leuk vond hoor. Lag gewoon aan hem, was een leuke man Maar dat is wel over gelukkig. Die andere twee mannen waren geen clienten van mij.
Ik roep altijd dat ik geen relatie wil. En dat is ook wel zo, want het gaat wel goed in mijn eentje. Maar zo nu en dan zou ik het toch wel willen. Of als ik een man tegenkom die ik wel leuk vind, ga ik er wel over nadenken.
Maar goed, ik ben niet echt een magneet voor mannen. Ik kan ook niet zo goed met ze overweg, zeg vaak de verkeerde dingen. Dus wat je zegt, Moonlight82, er zit wel wat in dat ik de mogelijkheden blokkeer.
Vind het ook ergens wel jammer dat ik nog nooit een echt bevredigende relatie heb gehad waarin het gewoon echt goed zat zeg maar. Dat ik gewoon weet dat de ander echt mij wil. En andersom natuurlijk. En ik mis heel soms wel iemand voor de romantische dingen in het leven.
Heb nu dus twee relaties gehad waarvan ik nu denk:
Eh, waar ging die relatie nou eigenlijk om??
Ik onderneem wel genoeg dingen, maar niet met het idee om iemand tegen te komen omdat dat niet perse hoeft voor mij. Dus ik ben daar ook niet op gericht. Maar soms kom ik dan iemand tegen die wel wat in me losmaakt en daar kan ik niet goed tegen.
Bedankt voor de reacties, ze zetten me wel aan het denken (nu de rest nog).
Ik roep altijd dat ik geen relatie wil. En dat is ook wel zo, want het gaat wel goed in mijn eentje. Maar zo nu en dan zou ik het toch wel willen. Of als ik een man tegenkom die ik wel leuk vind, ga ik er wel over nadenken.
Maar goed, ik ben niet echt een magneet voor mannen. Ik kan ook niet zo goed met ze overweg, zeg vaak de verkeerde dingen. Dus wat je zegt, Moonlight82, er zit wel wat in dat ik de mogelijkheden blokkeer.
Vind het ook ergens wel jammer dat ik nog nooit een echt bevredigende relatie heb gehad waarin het gewoon echt goed zat zeg maar. Dat ik gewoon weet dat de ander echt mij wil. En andersom natuurlijk. En ik mis heel soms wel iemand voor de romantische dingen in het leven.
Heb nu dus twee relaties gehad waarvan ik nu denk:
Eh, waar ging die relatie nou eigenlijk om??
Ik onderneem wel genoeg dingen, maar niet met het idee om iemand tegen te komen omdat dat niet perse hoeft voor mij. Dus ik ben daar ook niet op gericht. Maar soms kom ik dan iemand tegen die wel wat in me losmaakt en daar kan ik niet goed tegen.
Bedankt voor de reacties, ze zetten me wel aan het denken (nu de rest nog).
donderdag 19 augustus 2010 om 11:31
Okee dat je aan het denken gezet wordt is alleen maar nuttig
Mja... ik heb het idee dat als je wél graag een relatie wilt, het soms handig kan zijn om wel wat te gaan zoeken.
Zeker als je in de 30 bent kan het zijn dat je overal bezette 30-ers tegenkomt.
Je geeft aan niet zo makkelijk te zijn... maar er zal vast wel ergens een man rondlopen die wel bij je past.
Maargoed, vooralsnog zeg je geen relatie te willen. Dat kan ook.
Maar ik krijg nog steeds het idee dat je niet totaal gelukkig bent met je single leven.
Mja... ik heb het idee dat als je wél graag een relatie wilt, het soms handig kan zijn om wel wat te gaan zoeken.
Zeker als je in de 30 bent kan het zijn dat je overal bezette 30-ers tegenkomt.
Je geeft aan niet zo makkelijk te zijn... maar er zal vast wel ergens een man rondlopen die wel bij je past.
Maargoed, vooralsnog zeg je geen relatie te willen. Dat kan ook.
Maar ik krijg nog steeds het idee dat je niet totaal gelukkig bent met je single leven.
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
donderdag 19 augustus 2010 om 12:23
Ik mis soms wel eens wat in mijn leven, maar dat heeft niet altijd met het wel of geen relatie hebben te maken.
Maar ja, ik ben er op voorbereid dat het er ook niet van gaat komen als ik steeds mannen leuk vind waar het niks mee kan worden. Of als ze wel beschikbaar zijn, dat ze mij dan niet leuk vinden.
En daar word ik niet blij van. En inderdaad, op deze leeftijd kom je mannen tegen die al bezet zijn, of in scheiding liggen. Kan me niet voorstellen dat als je in scheiding ligt, je dan zit te wachten op een leuke date of zoiets.
Maar ja, ik ben er op voorbereid dat het er ook niet van gaat komen als ik steeds mannen leuk vind waar het niks mee kan worden. Of als ze wel beschikbaar zijn, dat ze mij dan niet leuk vinden.
En daar word ik niet blij van. En inderdaad, op deze leeftijd kom je mannen tegen die al bezet zijn, of in scheiding liggen. Kan me niet voorstellen dat als je in scheiding ligt, je dan zit te wachten op een leuke date of zoiets.
vrijdag 20 augustus 2010 om 09:40
Ik vind dat ik een realistisch zelfbeeld heb. En verder ga ik af op ervaringen die ik heb met mannen.
Heb namelijk nooit ervaren dat de mannen voor mij in de rij stonden, dus vandaar dat ik de conclusie trek dat het voor mij lastiger is om iemand te vinden. En ik kan wel dingen aan mezelf veranderen, om wel in de smaak te vallen. Maar dan ben ik mezelf niet meer, en ik vind mezelf best oke.
Daarom vind ik het ook vervelend als ik merk dat ik iemand wel leuk vind.
Dan denk ik niet: leuk, ik ben verliefd, maar meer: shit, gaan we weer hoor. Ik word dan juist geconfronteerd met mijn mindere kanten zeg maar.
Snapt iemand dit?
Heb namelijk nooit ervaren dat de mannen voor mij in de rij stonden, dus vandaar dat ik de conclusie trek dat het voor mij lastiger is om iemand te vinden. En ik kan wel dingen aan mezelf veranderen, om wel in de smaak te vallen. Maar dan ben ik mezelf niet meer, en ik vind mezelf best oke.
Daarom vind ik het ook vervelend als ik merk dat ik iemand wel leuk vind.
Dan denk ik niet: leuk, ik ben verliefd, maar meer: shit, gaan we weer hoor. Ik word dan juist geconfronteerd met mijn mindere kanten zeg maar.
Snapt iemand dit?
zondag 22 augustus 2010 om 09:10
@sim69: ik moest wel even nadenken over je advies. Voor mezelf vind ik het dubbel. Het klinkt heel mooi, en er zal ook wat inzitten. Maar of het me helpt om eens een keer een leuke verliefdheid te hebben, geen idee.
Moet maar eens zien of het echt zo werkt. Maar wel mooi advies. Zal eens een poging doen om verliefd op mezelf te worden. Dan heb ik het in ieder geval te druk om verliefd te worden op een ander :p
Moet maar eens zien of het echt zo werkt. Maar wel mooi advies. Zal eens een poging doen om verliefd op mezelf te worden. Dan heb ik het in ieder geval te druk om verliefd te worden op een ander :p
