
Samen een weg vinden
woensdag 25 augustus 2010 om 12:30
Ik ben een meid van 29 jaar en heb nu 2 jaar een relatie (samenwonend) en zou graag jullie adviezen/meningen en ervaringen willen lezen.
Ik weet niet zeker of mijn topic hier of bij relaties thuis hoort.
Door mijn verleden ben ik nu bezig met cognitieve therapie en hapnotherapie. In liefdesrelaties ben ik altijd bang de ander te verliezen (verlatingsangst), ineens niet meer goed genoeg te zijn, bedonderd en voorgelogen te worden.
Mijn partner is door zijn verleden iemand die niet makkelijk naar zijn gevoelens kijkt en hier ook niet makkelijk over praat.
Hij negeert zijn gevoel liever dan dat hij erna kijkt. Ook heeft hij vanuit zijn opvoeding nooit echt geleerd iemand 100% toe te laten in zijn hart. Al komt hier de laatste tijd al veel meer verandering in.
Ik ben iemand die veel makkelijker voelt en communiceert.Ik voel mijn partner feilloos aan.
Soms voel ik dat er iets is maar omdat mijn partner niet altijd even makkelijk naar zijn gevoel kan luisteren en hier daarna dan over praat, versterkt dit soms mijn onzekerheid. Voel ik het dan verkeerd aan vraag ik me af maar soms heb ik het ook goed aangevoeld maar durfde/kon mijn partner het niet met me delen.
Begrijp me niet verkeerd mijn vraag is niet hoe ik hem kan veranderen want dat is niet wat ik wil, maar misschien kan ik door ervaringen van jullie leren?
Wij raken elkaar onbewust in elkaars pijn punten want als ik onzeker raak wordt ik in een bepaalde mate fel wat hem weer direct raakt in zijn: ik ben niet goed genoeg gevoel...angst om afgewezen te worden..
Ik lees jullie graag,
Lieve groet,
Ik weet niet zeker of mijn topic hier of bij relaties thuis hoort.
Door mijn verleden ben ik nu bezig met cognitieve therapie en hapnotherapie. In liefdesrelaties ben ik altijd bang de ander te verliezen (verlatingsangst), ineens niet meer goed genoeg te zijn, bedonderd en voorgelogen te worden.
Mijn partner is door zijn verleden iemand die niet makkelijk naar zijn gevoelens kijkt en hier ook niet makkelijk over praat.
Hij negeert zijn gevoel liever dan dat hij erna kijkt. Ook heeft hij vanuit zijn opvoeding nooit echt geleerd iemand 100% toe te laten in zijn hart. Al komt hier de laatste tijd al veel meer verandering in.
Ik ben iemand die veel makkelijker voelt en communiceert.Ik voel mijn partner feilloos aan.
Soms voel ik dat er iets is maar omdat mijn partner niet altijd even makkelijk naar zijn gevoel kan luisteren en hier daarna dan over praat, versterkt dit soms mijn onzekerheid. Voel ik het dan verkeerd aan vraag ik me af maar soms heb ik het ook goed aangevoeld maar durfde/kon mijn partner het niet met me delen.
Begrijp me niet verkeerd mijn vraag is niet hoe ik hem kan veranderen want dat is niet wat ik wil, maar misschien kan ik door ervaringen van jullie leren?
Wij raken elkaar onbewust in elkaars pijn punten want als ik onzeker raak wordt ik in een bepaalde mate fel wat hem weer direct raakt in zijn: ik ben niet goed genoeg gevoel...angst om afgewezen te worden..
Ik lees jullie graag,
Lieve groet,
woensdag 25 augustus 2010 om 12:36
Vicodin,
Absoluut mijn onzekerheid kan er erg goed voor zorgen dat ik dingen denk of voel te zien die er helemaal niet zijn. Gelukkig heb ik dat ook door en wil er daarom ook graag iets aan doen. Hoe kan ik beter leren onderscheiden wat van mij is en wat van hem.
Dus Nouschi zeer bedankt voor je bruikbare reactie.
Absoluut mijn onzekerheid kan er erg goed voor zorgen dat ik dingen denk of voel te zien die er helemaal niet zijn. Gelukkig heb ik dat ook door en wil er daarom ook graag iets aan doen. Hoe kan ik beter leren onderscheiden wat van mij is en wat van hem.
Dus Nouschi zeer bedankt voor je bruikbare reactie.

woensdag 25 augustus 2010 om 12:39
woensdag 25 augustus 2010 om 12:53
oe, herkenbaar.
Ik ben ook z'on onzeker typje met een man die liever niet praat.
Moet zeggen dat het bij mij de laatste tijd veel beter gaat nu ik accepteer dat de situatie zo is en niet meer aan hem ga lopen "trekken".
Heeft vnl te maken met dat ik sinds ik moeder ben steviger in mijn schoenen sta.
Zou het kunnen helpen door vooral aan jezelf te werken en hem in z'n waarde te laten? De meeste relaties zijn vooral gebaat bij positiviteit en zo met je psyche bezig zijn leidt niet altijd tot een positieve instelling denk ik.
Mijn vriend vertrouwt mij meer met z'n emoties als ik hem ruimte geef, geeft hem rust denk ik om er zelf mee te komen.
Ik geef alleen nog maar aan als ik ergens mee zit zonder dan direct van hem daarop een reactie te verwachten. gek genoeg komt die reactie dan toch wel, alleen meestal pas een 1/2-uurtje later.
Vertrouw op elkaar! ( hoewel dat makkelijker gezegd dan gedaan is, dat begrijp ik)
Ik ben ook z'on onzeker typje met een man die liever niet praat.
Moet zeggen dat het bij mij de laatste tijd veel beter gaat nu ik accepteer dat de situatie zo is en niet meer aan hem ga lopen "trekken".
Heeft vnl te maken met dat ik sinds ik moeder ben steviger in mijn schoenen sta.
Zou het kunnen helpen door vooral aan jezelf te werken en hem in z'n waarde te laten? De meeste relaties zijn vooral gebaat bij positiviteit en zo met je psyche bezig zijn leidt niet altijd tot een positieve instelling denk ik.
Mijn vriend vertrouwt mij meer met z'n emoties als ik hem ruimte geef, geeft hem rust denk ik om er zelf mee te komen.
Ik geef alleen nog maar aan als ik ergens mee zit zonder dan direct van hem daarop een reactie te verwachten. gek genoeg komt die reactie dan toch wel, alleen meestal pas een 1/2-uurtje later.
Vertrouw op elkaar! ( hoewel dat makkelijker gezegd dan gedaan is, dat begrijp ik)

woensdag 25 augustus 2010 om 12:56
quote:SoulSearch schreef op 25 augustus 2010 @ 12:39:
DeKenau, wat is dat nou weer voor een kant en klare bullshit?
Alsof je als mens niet kan verwerken en helen. Niet kan leren van elkaar en van jezelf?
Er gelijk maar mee stoppen is dan de oplossing? Bij de volgende relatie zullen we er dan weer tegenaan lopen of niet?Je mag je toon wel wat matigen, TO. Als het advies je hier niet aanstaat, moet je je verhaal niet op een openbaar forum plaatsen.
DeKenau, wat is dat nou weer voor een kant en klare bullshit?
Alsof je als mens niet kan verwerken en helen. Niet kan leren van elkaar en van jezelf?
Er gelijk maar mee stoppen is dan de oplossing? Bij de volgende relatie zullen we er dan weer tegenaan lopen of niet?Je mag je toon wel wat matigen, TO. Als het advies je hier niet aanstaat, moet je je verhaal niet op een openbaar forum plaatsen.
woensdag 25 augustus 2010 om 12:58
Kittepit,
Dank je wel voor je reactie en fijn te lezen dat mijn verhaal in bepaalde mate herkenbaar voor je is.
Ik ben absoluut hard aan het werk met mijn onzekerheden, meer geloven en vertrouwen hebben in mijn eigen persoontje, accepteren hoe ik ben en hoe hij is.
Ik heb soms moeite met het onderscheiden van is dit een gevoel wat voortkomt uit mijn onzekerheid of voel ik hem nu juist aan. En wat je zegt bevat een absolute kern van waarheid, aan iemand trekken werkt averechts. Dus soms even rustig afwachten en het laten mag ik zeker meer gaan doen.
Dank je wel voor je reactie en fijn te lezen dat mijn verhaal in bepaalde mate herkenbaar voor je is.
Ik ben absoluut hard aan het werk met mijn onzekerheden, meer geloven en vertrouwen hebben in mijn eigen persoontje, accepteren hoe ik ben en hoe hij is.
Ik heb soms moeite met het onderscheiden van is dit een gevoel wat voortkomt uit mijn onzekerheid of voel ik hem nu juist aan. En wat je zegt bevat een absolute kern van waarheid, aan iemand trekken werkt averechts. Dus soms even rustig afwachten en het laten mag ik zeker meer gaan doen.
woensdag 25 augustus 2010 om 12:59
quote:SoulSearch schreef op 25 augustus 2010 @ 12:39:
DeKenau, wat is dat nou weer voor een kant en klare bullshit?
Alsof je als mens niet kan verwerken en helen. Niet kan leren van elkaar en van jezelf?
Er gelijk maar mee stoppen is dan de oplossing? Bij de volgende relatie zullen we er dan weer tegenaan lopen of niet?Ik snap je onzekerheid. Ik snap ook dat er niet altijd reacties zijn die voor jou nuttig/prettig zijn, maar jouw (hooghartige) toon naar Nouschi en De Kenau vind ik zeer aanmatigend. Het beneemt me in ieder geval alle lust om constructief met je mee te denken.
DeKenau, wat is dat nou weer voor een kant en klare bullshit?
Alsof je als mens niet kan verwerken en helen. Niet kan leren van elkaar en van jezelf?
Er gelijk maar mee stoppen is dan de oplossing? Bij de volgende relatie zullen we er dan weer tegenaan lopen of niet?Ik snap je onzekerheid. Ik snap ook dat er niet altijd reacties zijn die voor jou nuttig/prettig zijn, maar jouw (hooghartige) toon naar Nouschi en De Kenau vind ik zeer aanmatigend. Het beneemt me in ieder geval alle lust om constructief met je mee te denken.
woensdag 25 augustus 2010 om 13:00
DeKenau,
Het enige wat ik zeg is wat is dit voor kant en klare bshit... zeer zeker niet persoonlijk bedoeld maar die gekozen woorden zijn wel een weergave van mijn gevoel. Het was niet mijn bedoeling jou te beledigen.
Ik denk juist dat wij elkaar zijn tegen gekomen om een stuk persoonlijke groei te bewerkstelligen. Je kunt zeker leren hier anders mee om te gaan als je beide in ziet wat jullie pijnpunten en pijngedrag zijn en wat je dan voor ander gedrag te leren hebt.
Het enige wat ik zeg is wat is dit voor kant en klare bshit... zeer zeker niet persoonlijk bedoeld maar die gekozen woorden zijn wel een weergave van mijn gevoel. Het was niet mijn bedoeling jou te beledigen.
Ik denk juist dat wij elkaar zijn tegen gekomen om een stuk persoonlijke groei te bewerkstelligen. Je kunt zeker leren hier anders mee om te gaan als je beide in ziet wat jullie pijnpunten en pijngedrag zijn en wat je dan voor ander gedrag te leren hebt.

woensdag 25 augustus 2010 om 13:01
Ik denk dat jij jezelf los moet zien van je vriend. Jij bent verantwoordelijk voor jou, voor jou problemen en je vriend voor zichzelf en zijn problemen.
Je zal ook moeten accepteren dat jullie anders omgaan met problemen. Jij praat graag, jij voelt graag (en vult vervolgens in, want dat is jouw probleem uiteindelijk) voor hem. Terwijl dat zijn manier niet is. Dus stop met het zijn manier te willen maken.
Als jij onzeker bent, moet jij er wat mee. Als hij ergens niet over wil praten, is dat zijn goed recht. Hij praat chinees en jij russisch. Wil het werken is het handig samen engels te leren.
Je zal ook moeten accepteren dat jullie anders omgaan met problemen. Jij praat graag, jij voelt graag (en vult vervolgens in, want dat is jouw probleem uiteindelijk) voor hem. Terwijl dat zijn manier niet is. Dus stop met het zijn manier te willen maken.
Als jij onzeker bent, moet jij er wat mee. Als hij ergens niet over wil praten, is dat zijn goed recht. Hij praat chinees en jij russisch. Wil het werken is het handig samen engels te leren.

woensdag 25 augustus 2010 om 13:03
quote:SoulSearch schreef op 25 augustus 2010 @ 13:00:
DeKenau,
Het enige wat ik zeg is wat is dit voor kant en klare bshit...Als jou dat niet aanstaat is begrijpenlijk maar zeer zeker niet persoonlijk bedoeld maar die gekozen woorden zijn wel een weergave van mijn gevoel.
Ik denk juist dat wij elkaar zijn tegen gekomen om een stuk persoonlijke groei te bewerkstelligen. Je kunt zeker leren hier anders mee om te gaan als je beide in ziet wat jullie pijnpunten en pijngedrag zijn en wat je dan voor ander gedrag te leren hebt.Jij kan inderdaad leren van gedrag. Uiteraard. Wat niet kan, is hem afdwingen van jou te leren. Als je dieper soulsearched, probeer je een vierkantje in een cirkeltje te proppen. Op het moment dat je gaat accepteren dat het een vierkantje is, kan je leren.
DeKenau,
Het enige wat ik zeg is wat is dit voor kant en klare bshit...Als jou dat niet aanstaat is begrijpenlijk maar zeer zeker niet persoonlijk bedoeld maar die gekozen woorden zijn wel een weergave van mijn gevoel.
Ik denk juist dat wij elkaar zijn tegen gekomen om een stuk persoonlijke groei te bewerkstelligen. Je kunt zeker leren hier anders mee om te gaan als je beide in ziet wat jullie pijnpunten en pijngedrag zijn en wat je dan voor ander gedrag te leren hebt.Jij kan inderdaad leren van gedrag. Uiteraard. Wat niet kan, is hem afdwingen van jou te leren. Als je dieper soulsearched, probeer je een vierkantje in een cirkeltje te proppen. Op het moment dat je gaat accepteren dat het een vierkantje is, kan je leren.
woensdag 25 augustus 2010 om 13:09
quote:SoulSearch schreef op 25 augustus 2010 @ 13:07:
DNM, confronterend maar oh zo herkenbaar...Ik vul voor hem in...met het schaamrood op mijn kaken....
En ik wil graag leren accepterenen dat proberen een vierkantje in een cirkeltje proppen geen zin heeft. Hoe kan ik dat meer leren?
Praten met een psycholoog. Die word betaald om anderen de figuurlijke schop onder de kont te geven. De mijne is daar een ster in!
Even serieus, een psycholoog kan je wat inzicht geven en daarbij komen vanzelf handvaten tevoorschijn waarmee je aan het werk kan.
DNM, confronterend maar oh zo herkenbaar...Ik vul voor hem in...met het schaamrood op mijn kaken....
En ik wil graag leren accepterenen dat proberen een vierkantje in een cirkeltje proppen geen zin heeft. Hoe kan ik dat meer leren?
Praten met een psycholoog. Die word betaald om anderen de figuurlijke schop onder de kont te geven. De mijne is daar een ster in!
Even serieus, een psycholoog kan je wat inzicht geven en daarbij komen vanzelf handvaten tevoorschijn waarmee je aan het werk kan.
anoniem_19058 wijzigde dit bericht op 25-08-2010 13:10
Reden: Extra
Reden: Extra
% gewijzigd

woensdag 25 augustus 2010 om 13:12
Ik heb ook zo'n relatie gehad waarin je elkaar eigenlijk continue ( onbewust) kwetst. Hield mezelf lang, net als jij, het argument voor dat we zoveel van elkaar konden leren.
Dat hebben we ook zeker gedaan om uiteindelijk tot de conclusie te komen dat we allebei liever een relatie wilden waarin het makkelijker/leuker was. Als je karakters niet matchen zul je altijd een relatie houden met veel drama/gedoe/gekwetst voelen. Hoeveel therapie en blabla je daar ook tegenaan gooit.
Maar als jij daar in geloofd: veel succes meid. Ik geloof er in ieder geval niet in.
Dat hebben we ook zeker gedaan om uiteindelijk tot de conclusie te komen dat we allebei liever een relatie wilden waarin het makkelijker/leuker was. Als je karakters niet matchen zul je altijd een relatie houden met veel drama/gedoe/gekwetst voelen. Hoeveel therapie en blabla je daar ook tegenaan gooit.
Maar als jij daar in geloofd: veel succes meid. Ik geloof er in ieder geval niet in.

woensdag 25 augustus 2010 om 13:13
quote:SoulSearch schreef op 25 augustus 2010 @ 13:07:
DNM, confronterend maar oh zo herkenbaar...Ik vul voor hem in...met het schaamrood op mijn kaken....
En ik wil graag leren accepterenen dat proberen een vierkantje in een cirkeltje proppen geen zin heeft. Hoe kan ik dat meer leren?
Valkuil van veel mensen hoor, vooral vrouwen
Hoe je dat kan leren is hem te accepteren en respecteren voor wie hij is en elke keer als je een vinger wil wijzen een stap terug nemen en kijken naar jezelf. Waarom wil je graag dat hij praat? Is dat om jouw onzekerheid te temmen? Dan kan je kijken of jij zelf wat kan met je onzekerheid. Dat als voorbeeld. Waarom praat hij niet? Kan hij openlijk praten met je zonder dat hij daar problemen van krijgt? Zo niet, dan staat dat niet in de weg. Zo ja, hoe kan jij anders communiceren zodat hij zich wel vrij voelt?
En als jij meer hoogte van hem wil krijgen, hoe zou jij anders kunnen praten om hem te bereiken?
Het komt allemaal op jezelf neer uiteindelijk. Je zal merken dat het de druk afneemt van een relatie, waardoor je de ander ook meetrekt, omdat deze meer open durft te zijn. De conclusie kan hierna ook zijn dat jullie echt niet bij elkaar passen. Maar dit is de enige manier.
DNM, confronterend maar oh zo herkenbaar...Ik vul voor hem in...met het schaamrood op mijn kaken....
En ik wil graag leren accepterenen dat proberen een vierkantje in een cirkeltje proppen geen zin heeft. Hoe kan ik dat meer leren?
Valkuil van veel mensen hoor, vooral vrouwen
Hoe je dat kan leren is hem te accepteren en respecteren voor wie hij is en elke keer als je een vinger wil wijzen een stap terug nemen en kijken naar jezelf. Waarom wil je graag dat hij praat? Is dat om jouw onzekerheid te temmen? Dan kan je kijken of jij zelf wat kan met je onzekerheid. Dat als voorbeeld. Waarom praat hij niet? Kan hij openlijk praten met je zonder dat hij daar problemen van krijgt? Zo niet, dan staat dat niet in de weg. Zo ja, hoe kan jij anders communiceren zodat hij zich wel vrij voelt?
En als jij meer hoogte van hem wil krijgen, hoe zou jij anders kunnen praten om hem te bereiken?
Het komt allemaal op jezelf neer uiteindelijk. Je zal merken dat het de druk afneemt van een relatie, waardoor je de ander ook meetrekt, omdat deze meer open durft te zijn. De conclusie kan hierna ook zijn dat jullie echt niet bij elkaar passen. Maar dit is de enige manier.
woensdag 25 augustus 2010 om 13:13
quote:SoulSearch schreef op 25 augustus 2010 @ 13:11:
Beste BarbaraAnn,
Praten met een psycholoog doe ik en die heeft me zeer zeker zeker heel erg veel op weg geholpen. Nu moet ik de aangereikte handvaten gebruiken om verandering aan te brengen.Ah, fijn om te horen. veel succes en hopelijk gaat het je lukken. Bij mij helpt de 'schijt eraan' houding de laatste tijd wel goed. Mijn vriend meld zich wel als er wat is (gaat ook nog met vallen en opstaan, daar niet van).
Beste BarbaraAnn,
Praten met een psycholoog doe ik en die heeft me zeer zeker zeker heel erg veel op weg geholpen. Nu moet ik de aangereikte handvaten gebruiken om verandering aan te brengen.Ah, fijn om te horen. veel succes en hopelijk gaat het je lukken. Bij mij helpt de 'schijt eraan' houding de laatste tijd wel goed. Mijn vriend meld zich wel als er wat is (gaat ook nog met vallen en opstaan, daar niet van).
woensdag 25 augustus 2010 om 13:19
Het kan heel goed zijn dat mijn vriend en ik over een bepaalde tijd de conclusie moeten trekken dat we toch niet bij elkaar passen. Dat houden van niet altijd voldoende is. Maar de kans bestaat ook dat dat niet gebeurd...Garanties heb je op relatie gebied nooit.
Ik wil graag meer inzichten in mijn gedrag en vooral leren..om het mezelf makkelijker te maken en dan automatisch ook mijn persoonlijke relaties.
Ik wil graag meer inzichten in mijn gedrag en vooral leren..om het mezelf makkelijker te maken en dan automatisch ook mijn persoonlijke relaties.

woensdag 25 augustus 2010 om 13:22
In dat geval kan jij je beter richten op je eigen onzekerheden. Waar komen ze vandaan? Heb jij je vriend nodig om jezelf te bevestigen? Is dat eerlijk, zeker omdat jij het zelf niet eens kan? Neem jij volledige verantwoording voor jouw welzijn? Of leg jij die (gedeeltelijk) bij je partner? Ben jij een persoon die van alles en nog wat overkomt? Of neem jij zelf je leven in handen. Etc etc.

woensdag 25 augustus 2010 om 13:23
DNM, ik weet dat ik in het verleden te hysterisch op dingen gereageerd heb. Dus ik kan me best voorstellen dat mijn partner het soms als moeilijk ervaart zijn gevoel met mij te delen. Ik ben me daar heel erg van bewust en hoop dat ik hem steeds meer en meer het veilige gevoel terug kan geven.
Ook heb ik soms de behoefte aan praten om zo inderdaad mijn onzekerheid te temmen. Kan ik mezelf aanleren beter te leren onderscheiden?
En inderdaad hoe kan ik anders communiceren zodat hij zich vrijer voelt...Ik heb dit vanuit thuis nooit geleerd dus ik ben nu erg zoekende...moet het mezelf aanleren..
Hij is erg gevoelig voor toon, op het moment dat hij zich aangevallen voelt, klapt hij dicht...
Ook heb ik soms de behoefte aan praten om zo inderdaad mijn onzekerheid te temmen. Kan ik mezelf aanleren beter te leren onderscheiden?
En inderdaad hoe kan ik anders communiceren zodat hij zich vrijer voelt...Ik heb dit vanuit thuis nooit geleerd dus ik ben nu erg zoekende...moet het mezelf aanleren..
Hij is erg gevoelig voor toon, op het moment dat hij zich aangevallen voelt, klapt hij dicht...
woensdag 25 augustus 2010 om 13:28
Ik leg mijn geestelijk welzijn zeer zeker niet bij mijn partner neer en ben ook geen persoon die denkt dat mij van alles overkomt. Wil de verantwoording voor mezelf nemen. Ik besef me ook dat mijn partner me niet steeds het gevoel kan geven dat ik de beste ben en dat ik dat zelf mag doen. Daarom ook dat ik in therapie ben. Dit gaat natuurlijk niet allemaal over 1 dag ijs...Helaas.