Relaties
alle pijlers
twee liefdes...........nieuw topic...
vrijdag 20 juli 2007 om 11:41
Ik had nog wat voor thea geschreven als andwoordt dus bij deze..
Thea..........mss wel...
Maar ben na de bevalling van mijn zoontje depressief geweest en toen was die er in goede en slechte tijden...
Maar ik wou graag een tweede en hij niet.........en hij voerde later wel goede argumenten aan, maar heeft me toen ook al wel wat gekwetst..
Toen hebben we een jaar of 3 geen seks etc gehad en nu wil die weer..
Maar ik weet niet meer wat ik wil. mss hou ik nog wel van hem maar we hebben elkaar zo gekwetst.
En nu kwetst die ander me ook al..........pffff, maar ik kan hem dat niet aanrekeken want hijs nog zo jong..
En mijn man...........hij wou niet op vakantie want dan zou hij zich ergeren aan mijn buien..
Mijn zoon loopt over me heen...zo kan ik wel doorgaan nog......
En ik mag met niemand als hem over onze problemen praten..want ik heb hem gekwetst door tegen mijn vriendinnen te zeggen hoe ons seksleven was.........heb dit overginds 3 jaar opgekropt en hij vertelde altijd dat ie sex vies vond etc...
Maar verder is die wel heel lief hoor..
maar ik weet niet of we ooit samen nog gelukkig kunnen worden..
Ik kan niet sex hebben met iemand en aan een ander denken..
En ik wil niet meer aan die ander denken want die trapt me ook alleen maar op mijn ziel..
Het liefst zou ik mss wel alleen wonen met mijn zoontje..
Alles is nu zo warrig op dit moment. Weet alleen dat ik alle dagen hoofd en buikpijn heb en das ook niet alles..ik weet het niet meer dusz..
Thea..........mss wel...
Maar ben na de bevalling van mijn zoontje depressief geweest en toen was die er in goede en slechte tijden...
Maar ik wou graag een tweede en hij niet.........en hij voerde later wel goede argumenten aan, maar heeft me toen ook al wel wat gekwetst..
Toen hebben we een jaar of 3 geen seks etc gehad en nu wil die weer..
Maar ik weet niet meer wat ik wil. mss hou ik nog wel van hem maar we hebben elkaar zo gekwetst.
En nu kwetst die ander me ook al..........pffff, maar ik kan hem dat niet aanrekeken want hijs nog zo jong..
En mijn man...........hij wou niet op vakantie want dan zou hij zich ergeren aan mijn buien..
Mijn zoon loopt over me heen...zo kan ik wel doorgaan nog......
En ik mag met niemand als hem over onze problemen praten..want ik heb hem gekwetst door tegen mijn vriendinnen te zeggen hoe ons seksleven was.........heb dit overginds 3 jaar opgekropt en hij vertelde altijd dat ie sex vies vond etc...
Maar verder is die wel heel lief hoor..
maar ik weet niet of we ooit samen nog gelukkig kunnen worden..
Ik kan niet sex hebben met iemand en aan een ander denken..
En ik wil niet meer aan die ander denken want die trapt me ook alleen maar op mijn ziel..
Het liefst zou ik mss wel alleen wonen met mijn zoontje..
Alles is nu zo warrig op dit moment. Weet alleen dat ik alle dagen hoofd en buikpijn heb en das ook niet alles..ik weet het niet meer dusz..
woensdag 21 november 2007 om 15:33
quote:veertigplusser schreef op 21 november 2007 @ 14:36:
Never assume Kreng, zoals je zelf al zegt...
Er is meer te vertellen over mijn geschiedenis!
Toch lees je dat hier vaak.
Van de ander eisen, wat je zelf niet durft.
"Als jij gaat, dan kom ik ook wel".
Waarom zelf niet gaan en erop vertrouwen dat de ander meegaat?
Het lijkt erop dat je de verantwoording voor je keuze zo steeds bij de ander neerlegt. Als jij kiest doe ik het ook.
Never assume Kreng, zoals je zelf al zegt...
Er is meer te vertellen over mijn geschiedenis!
Toch lees je dat hier vaak.
Van de ander eisen, wat je zelf niet durft.
"Als jij gaat, dan kom ik ook wel".
Waarom zelf niet gaan en erop vertrouwen dat de ander meegaat?
Het lijkt erop dat je de verantwoording voor je keuze zo steeds bij de ander neerlegt. Als jij kiest doe ik het ook.
woensdag 21 november 2007 om 15:42
Er zijn altijd verzachtende omstandigheden.
Kinderen, een echtgenoot die het niet verdiend, de omgeving die het niet zal snappen...
Waar blijft je eigen identiteit?
Je autonomie en eigen verantwoording?
Het is verrekte moeilijk en er is erg veel lef voor nodig om knopen door te hakken, ik weet er alles van.
Maar je kijkt jezelf een stuk makkelijker en vrijer aan in de spiegel 's morgens.
Kinderen, een echtgenoot die het niet verdiend, de omgeving die het niet zal snappen...
Waar blijft je eigen identiteit?
Je autonomie en eigen verantwoording?
Het is verrekte moeilijk en er is erg veel lef voor nodig om knopen door te hakken, ik weet er alles van.
Maar je kijkt jezelf een stuk makkelijker en vrijer aan in de spiegel 's morgens.
woensdag 21 november 2007 om 15:58
Ik realiseerde me dat het erg aanvallend was, de manier waarop ik postte.
Dat heb ik niet gedaan uit veroordeling of beoordeling.
Ik ga er juist vanuit dat je jezelf kunt bevrijden uit de tang waarin je jezelf gevangen houdt. Dat je altijd een keuze hebt, alleen de konsekwenties van die keuze kunnen je tegenhouden om die keuze te maken.
Ook geen keuze maken is een keuze.
Waar de veroordeling en/of beoordeling wel ligt, is de verantwoording. Je bent en blijft verantwoordelijk voor hetgeen je kiest.
Wees je daar bewust van en leg de keuze en de verantwoording daarvoor niet buiten jezelf.
Ik heb mijn eigen situatie reeds geschetst.
Mijn relatie is open.
Ik heb naast mijn huwelijk een vriendin. Mijn echtgenote heeft niet zo iemand.
Als ik bij mijn vriendin ben, weet mijn echtgenote dat.
Geeft dat problemen, dan hoor ik dat en houd ik rekening mee.
Dat heb ik niet gedaan uit veroordeling of beoordeling.
Ik ga er juist vanuit dat je jezelf kunt bevrijden uit de tang waarin je jezelf gevangen houdt. Dat je altijd een keuze hebt, alleen de konsekwenties van die keuze kunnen je tegenhouden om die keuze te maken.
Ook geen keuze maken is een keuze.
Waar de veroordeling en/of beoordeling wel ligt, is de verantwoording. Je bent en blijft verantwoordelijk voor hetgeen je kiest.
Wees je daar bewust van en leg de keuze en de verantwoording daarvoor niet buiten jezelf.
Ik heb mijn eigen situatie reeds geschetst.
Mijn relatie is open.
Ik heb naast mijn huwelijk een vriendin. Mijn echtgenote heeft niet zo iemand.
Als ik bij mijn vriendin ben, weet mijn echtgenote dat.
Geeft dat problemen, dan hoor ik dat en houd ik rekening mee.
woensdag 21 november 2007 om 17:40
Houvanjezelf, ik heb al meerdere malen (soms serieus, soms quasi nonchelant) geopperd dat mijn man ook een vriendin mag hebben.
Mijn man wil er echter niet aan dat ik wel, en hij niet.....
En waar moet hij ineens een vriendin vandaan halen? En als het een vrijgezelle vriendin wordt wil zij weer meer van mijn man en als het een getrouwde vriendin is dan stook je weer in een ander huwelijk.
On-mo-ge-lijk!
Dat jij het wel voor elkaar hebt is uniek. maar (alhoewel ik je natuurlijk niet ken) ik geloof dat er toch wel ergens een hiaatje is hoor! Is je vriendin er zo tevreden mee dat jij nooit bij je vrouw weg wilt gaan of is ze ook getrouwd en vindt haar man het oke? Aaaaaah jullie doen aan partnerruil! (dat is de oplossing).
Mijn man wil er echter niet aan dat ik wel, en hij niet.....
En waar moet hij ineens een vriendin vandaan halen? En als het een vrijgezelle vriendin wordt wil zij weer meer van mijn man en als het een getrouwde vriendin is dan stook je weer in een ander huwelijk.
On-mo-ge-lijk!
Dat jij het wel voor elkaar hebt is uniek. maar (alhoewel ik je natuurlijk niet ken) ik geloof dat er toch wel ergens een hiaatje is hoor! Is je vriendin er zo tevreden mee dat jij nooit bij je vrouw weg wilt gaan of is ze ook getrouwd en vindt haar man het oke? Aaaaaah jullie doen aan partnerruil! (dat is de oplossing).
woensdag 21 november 2007 om 17:50
woensdag 21 november 2007 om 17:52
Geitje,
Soms doen we ook aan partnerruil ja.
Maar niet met die vriendin, die is single en heeft dus geen partner.
Soms kiest een vrouw ervoor om deze rol/positie in te nemen.
Dat is, in haar geval, een bewuste keuze. Ze wist waar ze aan zou beginnen.
Zij was eigenlijk degene die mij zei dat ze mij niets anders kon geven dan vrijblijvendheid.
We hebben er zelfs over gesproken dat zij iemand anders kan tegenkomen en daar een relatie mee begint.
Dan zal het lichamelijke deel van de relatie stoppen, maar we zullen wel heel goede maatjes blijven/van elkaar blijven houden.
Soms doen we ook aan partnerruil ja.
Maar niet met die vriendin, die is single en heeft dus geen partner.
Soms kiest een vrouw ervoor om deze rol/positie in te nemen.
Dat is, in haar geval, een bewuste keuze. Ze wist waar ze aan zou beginnen.
Zij was eigenlijk degene die mij zei dat ze mij niets anders kon geven dan vrijblijvendheid.
We hebben er zelfs over gesproken dat zij iemand anders kan tegenkomen en daar een relatie mee begint.
Dan zal het lichamelijke deel van de relatie stoppen, maar we zullen wel heel goede maatjes blijven/van elkaar blijven houden.
woensdag 21 november 2007 om 17:58
quote:geitje2 schreef op 21 november 2007 @ 17:40:
Houvanjezelf, ik heb al meerdere malen (soms serieus, soms quasi nonchelant) geopperd dat mijn man ook een vriendin mag hebben.
Mijn man wil er echter niet aan dat ik wel, en hij niet.....
En waar moet hij ineens een vriendin vandaan halen? En als het een vrijgezelle vriendin wordt wil zij weer meer van mijn man en als het een getrouwde vriendin is dan stook je weer in een ander huwelijk.
On-mo-ge-lijk!
Weet je man van je huidige nr. 2 ?
De manier waarop je het hier beschrijft komt op mij over als het afkopen van schuldgevoel.
Je vertelt niet van je eigen affaire, maar hebt het erover dat hij er wel iemand bij mag hebben.
En of hij dat uberhaupt zou kunnen??
Speelt dat een rol?
Mijn vrouw heeft nu ook (even) niemand, maar dat kan zo veranderen.
Het gaat er niet om dat je eerlijk moet delen.
Het gaat erom dat je elkaar respecteert en elkaar graag gelukkig ziet. Daar profiteer je namelijk beiden van.
Houvanjezelf, ik heb al meerdere malen (soms serieus, soms quasi nonchelant) geopperd dat mijn man ook een vriendin mag hebben.
Mijn man wil er echter niet aan dat ik wel, en hij niet.....
En waar moet hij ineens een vriendin vandaan halen? En als het een vrijgezelle vriendin wordt wil zij weer meer van mijn man en als het een getrouwde vriendin is dan stook je weer in een ander huwelijk.
On-mo-ge-lijk!
Weet je man van je huidige nr. 2 ?
De manier waarop je het hier beschrijft komt op mij over als het afkopen van schuldgevoel.
Je vertelt niet van je eigen affaire, maar hebt het erover dat hij er wel iemand bij mag hebben.
En of hij dat uberhaupt zou kunnen??
Speelt dat een rol?
Mijn vrouw heeft nu ook (even) niemand, maar dat kan zo veranderen.
Het gaat er niet om dat je eerlijk moet delen.
Het gaat erom dat je elkaar respecteert en elkaar graag gelukkig ziet. Daar profiteer je namelijk beiden van.
woensdag 21 november 2007 om 18:20
Houvanjezelf,Er zijn ook vrouwen die juist een man willen die er exclusief alleen voor haar is, die van haar houdt net zoveel als zij van hem houdt, het is fijn dat jullie er beiden achterstaan anderen toe te laten, maar niet iedereen kan/wil dat, daarom weet ik dat ik pas weer een ander toelaat als ik weer vrij ben, mij deed dat juist mijn liefde voor nr1 afknappen omdat hij voor een open relatie was, ironish he
woensdag 21 november 2007 om 19:03
Thea, Bedankt voor je steun en begrip! Hug! Ik heb op dit forum ook veel geleerd, dingen die je wel en niet moet doen, iedereen betrekt de verhalen van een ander op zijn/haar eigen situatie en kijkt wat hij/zij daaraan heeft.
Anna, Natuurlijk doet het zeer, ook als je het samen afsluit, ik hoop dat dit voorlopig bij mij niet aan de orde zal zijn. Voor nu geniet ik van nr. 1 en 2 en leef bij de dag. Hug!
Houvanjezelf, Een open huwelijk... Je gooit eens een balletje op, stuurt een gesprek een bepaalde kant op dat je hebt met nr. 1. Dan wordt al snel duidelijk of nr. 1 er wel of niet voor openstaat. Een open huwelijk is bij nr. 1 niet bespreekbaar.
Ik moet je ook zeggen dat het allemaal heel mooi lijkt, een open huwelijk, nr. 1 die ermee akkoord gaat dat er ook een nr. 2 is, maar ik heb in dit forum gelezen en van deze ervaringen die hier zijn opgeschreven dus ook geleerd. Er gaan gevoelens en emoties meespelen bij een nr. 1 die nr. 1 eerst zelf ook niet had overzien.
Nog een gedichtje:
Jij bent iemand met een hart!
Jij bent iemand zeer apart!
Jij bent de reden van dit gedicht.
Ik zie in mijn gedachten altijd je gezicht.
Jij bent dat nieuwe begrip in mijn leven.
Jij bent voor eeuwig en niet voor even.
Jij doet mijn hart sneller slaan.
Jij bent degene die ik niet meer laat gaan!
Heel veel sterkte tijdens alle moeilijke momenten, geniet en koester de mooie!
X Knipoogje
Anna, Natuurlijk doet het zeer, ook als je het samen afsluit, ik hoop dat dit voorlopig bij mij niet aan de orde zal zijn. Voor nu geniet ik van nr. 1 en 2 en leef bij de dag. Hug!
Houvanjezelf, Een open huwelijk... Je gooit eens een balletje op, stuurt een gesprek een bepaalde kant op dat je hebt met nr. 1. Dan wordt al snel duidelijk of nr. 1 er wel of niet voor openstaat. Een open huwelijk is bij nr. 1 niet bespreekbaar.
Ik moet je ook zeggen dat het allemaal heel mooi lijkt, een open huwelijk, nr. 1 die ermee akkoord gaat dat er ook een nr. 2 is, maar ik heb in dit forum gelezen en van deze ervaringen die hier zijn opgeschreven dus ook geleerd. Er gaan gevoelens en emoties meespelen bij een nr. 1 die nr. 1 eerst zelf ook niet had overzien.
Nog een gedichtje:
Jij bent iemand met een hart!
Jij bent iemand zeer apart!
Jij bent de reden van dit gedicht.
Ik zie in mijn gedachten altijd je gezicht.
Jij bent dat nieuwe begrip in mijn leven.
Jij bent voor eeuwig en niet voor even.
Jij doet mijn hart sneller slaan.
Jij bent degene die ik niet meer laat gaan!
Heel veel sterkte tijdens alle moeilijke momenten, geniet en koester de mooie!
X Knipoogje
donderdag 22 november 2007 om 07:58
Lieve meiden,
Vannacht is de vader van mijn lief overleden. Ik heb zo'n verdriet voor hem! Ik kan er niet eens echt voor hem zijn. Wat vreselijk...
Hij smst me dat hij me zo nodig heeft. Hij smst met dat hij me bij zich zou willen hebben, maar we weten beiden dat dat niet kan. Wat vreselijk is dit!!!
Vannacht is de vader van mijn lief overleden. Ik heb zo'n verdriet voor hem! Ik kan er niet eens echt voor hem zijn. Wat vreselijk...
Hij smst me dat hij me zo nodig heeft. Hij smst met dat hij me bij zich zou willen hebben, maar we weten beiden dat dat niet kan. Wat vreselijk is dit!!!
donderdag 22 november 2007 om 09:07
quote:anaianai schreef op 21 november 2007 @ 18:20:
Houvanjezelf,Er zijn ook vrouwen die juist een man willen die er exclusief alleen voor haar is, die van haar houdt net zoveel als zij van hem houdt, het is fijn dat jullie er beiden achterstaan anderen toe te laten, maar niet iedereen kan/wil dat, daarom weet ik dat ik pas weer een ander toelaat als ik weer vrij ben, mij deed dat juist mijn liefde voor nr1 afknappen omdat hij voor een open relatie was, ironish he
Dat is niet ironisch, dat is de realiteit.
In mijn relatie had precies hetzelfde kunnen gebeuren.
Dat risico heb ik echter genomen. Dat was en ben ik, vanuit mijn liefde voor haar, aan mijn nr. 1 verplicht.
Zij moet namelijk die keuze mogelijkheid (ook) hebben/krijgen.
Dat is waar ik aan refereer, dat nr. 1 die keuzemogelijkheid niet krijgt, omdat het niet bekent is.
Iets past bij je of dat doet het niet.
Ik kan niemand dwingen om mijn denkbeelden en ideeen over te nemen. Ik kan er wel voor kiezen om open te zijn over die ideeen en situaties die ik in mijn leven tegenkom.
Als dat problemen oplevert, dan zal ik die onder ogen moeten zien en voor mezelf moeten bepalen hoe ik daarmee omga (een keuze maken dus).
Datzelfde moet mijn partner doen. Voorwaarde is wel dat die dan weet dat er een situatie is waar een keuze gemaakt moet worden.
Bovenstaande bedoel ik als ik het heb over het niet nemen van verantwoordelijkheid.
Houvanjezelf,Er zijn ook vrouwen die juist een man willen die er exclusief alleen voor haar is, die van haar houdt net zoveel als zij van hem houdt, het is fijn dat jullie er beiden achterstaan anderen toe te laten, maar niet iedereen kan/wil dat, daarom weet ik dat ik pas weer een ander toelaat als ik weer vrij ben, mij deed dat juist mijn liefde voor nr1 afknappen omdat hij voor een open relatie was, ironish he
Dat is niet ironisch, dat is de realiteit.
In mijn relatie had precies hetzelfde kunnen gebeuren.
Dat risico heb ik echter genomen. Dat was en ben ik, vanuit mijn liefde voor haar, aan mijn nr. 1 verplicht.
Zij moet namelijk die keuze mogelijkheid (ook) hebben/krijgen.
Dat is waar ik aan refereer, dat nr. 1 die keuzemogelijkheid niet krijgt, omdat het niet bekent is.
Iets past bij je of dat doet het niet.
Ik kan niemand dwingen om mijn denkbeelden en ideeen over te nemen. Ik kan er wel voor kiezen om open te zijn over die ideeen en situaties die ik in mijn leven tegenkom.
Als dat problemen oplevert, dan zal ik die onder ogen moeten zien en voor mezelf moeten bepalen hoe ik daarmee omga (een keuze maken dus).
Datzelfde moet mijn partner doen. Voorwaarde is wel dat die dan weet dat er een situatie is waar een keuze gemaakt moet worden.
Bovenstaande bedoel ik als ik het heb over het niet nemen van verantwoordelijkheid.
donderdag 22 november 2007 om 10:03
Ik val binnen op dit topic. Heb een aantal postings gelezen en here's my story. In de tijd dat ik getrouwd was wilde ik van een monogame relatie naar een open-relatie. Ik merkte aan mezelf dat ik tegelijk voor meerdere mannen diepe gevoelens kan hebben en daar ook wat mee wilde gaan doen. Mijn ex zag dit helemaal niet zitten en ging er heel paniekerig op reageren. Ging me dingen verbieden, ging me controleren. Of te wel mijn gedachten waren zo bedreigend voor hem. Nu speelde ook wel mee dat hij niet zo bijster goed was in bed en ik dat ook bespreekbaar heb gemaakt. Blijkbaar nam hij het allemaal niet zo serieus met wat ik aangaf en stopte het weg. Door allerlei problemen ben ik uiteindelijk de scheiding aan gaan vragen. Hierin ook meegeomen dat ik zonder zijn toestemming niets met een ander kan en wil beginnen terwijl het wel bij mij speelt. Ik ben niet van het stiekeme om iemands rug om. Je kunt nu eenmaal veranderen in je leven. Nu zijn we een tijd verder, ben toch wel een happy single met een V+ en mocht er een partner voorbij komen in de toekomst dan vertel ik meteen dat ik voorstander ben van een open-relatie omdat ik gewoon mezelf niet meer zie in een monogame relatie. Nu weet mijn V+ hoe ik denk over een open-relatie en hij denkt het erzelfde over.
Een keer trek je de conclusie, vriendschap is een illusie
donderdag 22 november 2007 om 13:33
Oh meiden, wat is dit moeilijk! Ik heb zeer intensief sms-contact met hem. Hij vertelt me iedere stap die hij moet zetten om de begrafenis te regelen, vertelt me over zijn angsten en verdriet, vertelt me alles.
Ik ben echt zooo verdrietig! Ik wil zo ontzettend graag bij hem zijn, hem vasthouden...WAAAAAAHHHHHHHHHHHHHHHH
Ik ben echt zooo verdrietig! Ik wil zo ontzettend graag bij hem zijn, hem vasthouden...WAAAAAAHHHHHHHHHHHHHHHH
donderdag 22 november 2007 om 15:02
Ha Muril, ik kan niet naar hem toe, want zijn nr1 is er natuurlijk ook, en ook de rest van zijn familie. Alleen zijn moeder weet t (en zijn vader wist t).
Ik ga denk ik wel naar de begrafenis. Niet dat ik iets kan doen, maar ik wil er gewoon zijn. Nr2 heeft ook aangegeven dat hij dat erg fijn zou vinden.
Ook wel eng hoor. Dan zie ik hoe hij naast zijn nr1 staat, hoe zij hem troost als dat nodig is..bah. Maar goed, dat moet dan maar. Als hij het graag wil dan ben ik er gewoon!
Maar oh...wat ben ik verdrietig!
Ik ga denk ik wel naar de begrafenis. Niet dat ik iets kan doen, maar ik wil er gewoon zijn. Nr2 heeft ook aangegeven dat hij dat erg fijn zou vinden.
Ook wel eng hoor. Dan zie ik hoe hij naast zijn nr1 staat, hoe zij hem troost als dat nodig is..bah. Maar goed, dat moet dan maar. Als hij het graag wil dan ben ik er gewoon!
Maar oh...wat ben ik verdrietig!
donderdag 22 november 2007 om 16:00
donderdag 22 november 2007 om 18:20
40+ het lijkt mij het beste dat je op een later tijdstip probeert van elkaar los te komen. Het is nu wel heel erg qru voor je nr. 2 om zijn vader en zijn liefste vriendin te missen.
Een stevige knuffel en een schouder om op te huilen is nu wat hij nodig heeft.
Voor de meeste mensen op dit topic is de nr. 2 behalve minnaar ook een hele goede (beste) vriend! Althans dat geldt voor mij.
Een stevige knuffel en een schouder om op te huilen is nu wat hij nodig heeft.
Voor de meeste mensen op dit topic is de nr. 2 behalve minnaar ook een hele goede (beste) vriend! Althans dat geldt voor mij.
