
Slachtoffer van gewelddadige overval...
woensdag 22 september 2010 om 19:29
en het heeft nogal wat impact! Slachtofferhulp kan niet omdat we ons ten tijde van de overval nogal in een grijs circuit bewogen. Maar met veel geweld en bedreigen met een vuurwapen is geld en sieraden afhandig gemaakt. Het enige wat ik kon denken was: als we hier maar wegkomen! Het geld is het minst belangrijk, ik voel me niet meer veilig, ben onrustig en voel constant weer dat schrikmoment van de eerste seconden. Ik ben op zoek naar mensen die ook een traumatische ervaring hebben meegemaakt en de gevolgen voor hun. Heeft slachtofferhulp je geholpen en zo ja... wat deed je daar dan behalve er over praten? Ik kan in mn omgeving er niet over praten omdat het in een tijd was waarvan niemand wist wat ik deed. Met mijn vriend kan ik er wel over praten want hij was er bij. Maar dat wil dus zeggen dat we er alleen s avonds over kunnen praten want overdag op mn werk gaat dat niet. Ik sta steeds op het punt om een collega in vertrouwen te nemen maar durf het niet. Omdat ik daar graag in vaste dienst wil komen en geen Tokkie-beeld van mezelf wil neerzetten. Bovendien vraag ik me af of het niet beter is om me er in elk geval overdag overheen te moeten zetten zodat ik wel door kan gaan met normaal functioneren op mn werk.
Alvast bedankt voor jullie reacties!
PS.. het is nu bijna 2 weken geleden en dus nog redelijk vers.
Alvast bedankt voor jullie reacties!
PS.. het is nu bijna 2 weken geleden en dus nog redelijk vers.
woensdag 22 september 2010 om 19:42
precies Fame... daarom overheerst ook het eigen-schuld-dikke-bult gevoel wel bij me, en ik heb gelijk mn les geleerd!!
Maar het gaat me hier eigenlijk om de impact van zoiets... ook als je wel slachtofferhulp hebt gekregen. Ik weet dat ik het in mn uppie (met vriend dan wel) zal moeten verwerken en dat is mn eigen schuld.
Voorlopig lijkt het nog alsof ik een film heb zitten kijken en er zelf niet bij was.
Maar het gaat me hier eigenlijk om de impact van zoiets... ook als je wel slachtofferhulp hebt gekregen. Ik weet dat ik het in mn uppie (met vriend dan wel) zal moeten verwerken en dat is mn eigen schuld.
Voorlopig lijkt het nog alsof ik een film heb zitten kijken en er zelf niet bij was.
woensdag 22 september 2010 om 19:43

woensdag 22 september 2010 om 19:45
quote:Fame schreef op 22 september 2010 @ 19:43:
Ga naar een psycholoog. Kan je ook je hart luchten.
Dat zou kunnen ja en daar zou ik ook wel alles op durven biechten want het is niet zo dat ik me in zwaar criminele kringen heb begeven. Alleen was een paar honderd euro genoeg voor een paar gasten om dit geweld voor te gebruiken.
Mijn vraag is: is het normaal wat ik voel en wat er met me gebeurd, eigenlijk los van het wel of niet doen van aangifte.
Maar ik begrijp dat ik op dat soort reacties niet hoef te rekenen?
Ga naar een psycholoog. Kan je ook je hart luchten.
Dat zou kunnen ja en daar zou ik ook wel alles op durven biechten want het is niet zo dat ik me in zwaar criminele kringen heb begeven. Alleen was een paar honderd euro genoeg voor een paar gasten om dit geweld voor te gebruiken.
Mijn vraag is: is het normaal wat ik voel en wat er met me gebeurd, eigenlijk los van het wel of niet doen van aangifte.
Maar ik begrijp dat ik op dat soort reacties niet hoef te rekenen?
woensdag 22 september 2010 om 19:46

woensdag 22 september 2010 om 19:49
woensdag 22 september 2010 om 19:49
Ga gewoon naar een psycholoog als je er niet over kunt praten met iemand anders. Echt hoor, voor je't weet krijg je PTSS en dat wil je echt niet, geloof me.
Daar zijn die mensen voor. Misschien heb je al genoeg aan een paar gesprekken. Het is toch fijn om je hart te lucht en zonder mensen uit je omgeving hiermee te belasten?!
1e lijns psycholoog is best laagdrempelig. Bel op, maak een afspraak en doe een intake, zo gepiept
Daar zijn die mensen voor. Misschien heb je al genoeg aan een paar gesprekken. Het is toch fijn om je hart te lucht en zonder mensen uit je omgeving hiermee te belasten?!
1e lijns psycholoog is best laagdrempelig. Bel op, maak een afspraak en doe een intake, zo gepiept

woensdag 22 september 2010 om 19:51
Wat is PTSS en hoe uit zich dat?
Psycholoog wil ik nog even mee wachten maar ga ik wel doen als dit nog lang blijft duren. Ik vind het een vrij normale reactie dat de angst er nu nog in zit. En los van het feit dat ik de deur achter me op slot doe en goed om me heen kijken buiten doe ik er alles aan om het me niet te laten beinvloeden in mn dagelijkse doen. Door de regelmaat van mn werk lukt dat tot nu toe goed, alleen dat oplaaiende gevoel van angst heb ik wel meerdere keren per dag (heel veel meerdere keren )
Psycholoog wil ik nog even mee wachten maar ga ik wel doen als dit nog lang blijft duren. Ik vind het een vrij normale reactie dat de angst er nu nog in zit. En los van het feit dat ik de deur achter me op slot doe en goed om me heen kijken buiten doe ik er alles aan om het me niet te laten beinvloeden in mn dagelijkse doen. Door de regelmaat van mn werk lukt dat tot nu toe goed, alleen dat oplaaiende gevoel van angst heb ik wel meerdere keren per dag (heel veel meerdere keren )
woensdag 22 september 2010 om 19:53
quote:Nicky69 schreef op 22 september 2010 @ 19:45:
[...]
Mijn vraag is: is het normaal wat ik voel en wat er met me gebeurd, eigenlijk los van het wel of niet doen van aangifte.tja.. ik ben geen psycholoog.. maar dit klink wel al een normale menselijke reactie op extreme stress. "Als de klachten langer dan ... (eh, weetniet) weken aanhouden raadpleeg dan uw arts. " zou er dan in het boekje bij staan...
[...]
Mijn vraag is: is het normaal wat ik voel en wat er met me gebeurd, eigenlijk los van het wel of niet doen van aangifte.tja.. ik ben geen psycholoog.. maar dit klink wel al een normale menselijke reactie op extreme stress. "Als de klachten langer dan ... (eh, weetniet) weken aanhouden raadpleeg dan uw arts. " zou er dan in het boekje bij staan...