Gezondheid
alle pijlers
Endoscopie vasthouden mag dat?
maandag 27 september 2010 om 10:25
Een paar maanden geleden heb ik een endoscopie gehad, ik stribbelde tegen, kreeg het gevoel geen lucht meer te krijgen.
Daarop hielden 3 verpleegsters mij vast om toch die slang door te duwen.
Het was een benauwde ervaring, gevoel van stikken en geen kant op kunnen.
Vooraf is mij niet uitgelegd hoe te ademen en dat ze me vast gingen houden al helemaal niet!
Eigenlijk vroeg ik mij af, mag dat eigenlijk wel? het was een doodenge paniek situatie zo voor mij.
Daarop hielden 3 verpleegsters mij vast om toch die slang door te duwen.
Het was een benauwde ervaring, gevoel van stikken en geen kant op kunnen.
Vooraf is mij niet uitgelegd hoe te ademen en dat ze me vast gingen houden al helemaal niet!
Eigenlijk vroeg ik mij af, mag dat eigenlijk wel? het was een doodenge paniek situatie zo voor mij.
maandag 27 september 2010 om 10:31
Women, ik begrijp exact hoe je je voelt, heb uiteindelijk mijn endoscopie een tweede maal moeten doen met roesje om die reden. Maar: ben BLIJ dat ze je hebben vastgehouden! Echt, ik weet dat het niet zo voelt, maar als jij in een paniekaanval die slang eruit had getrokken, had je je maagwand kunnen openscheuren. Ze houden je echt niet vast om je te pesten, echt niet!
En het is inderdaad een vreselijk naar onderzoek. Ik snap niet dat ze dit onderzoek niet standaard met roesje doen.
En het is inderdaad een vreselijk naar onderzoek. Ik snap niet dat ze dit onderzoek niet standaard met roesje doen.
maandag 27 september 2010 om 10:36
Ik heb een paar keer een endoscopie gehad en ben nog nooit vastgehouden. Zou ik ook niet op prijs stellen. Bij mij werd uitgelegd hoe ik het beste kon ademen en slikken, de arts was en bleef rustig, ook toen het in het begin niet lukte.
En mocht er sprake zijn van wat voor handeling dan ook (mocht vasthouden nodig zijn, om wat voor reden dan ook) dan moet dat van tevoren aangekondigd worden.
Zoals dat bij jou is gegaan lijkt me niet oké.
En mocht er sprake zijn van wat voor handeling dan ook (mocht vasthouden nodig zijn, om wat voor reden dan ook) dan moet dat van tevoren aangekondigd worden.
Zoals dat bij jou is gegaan lijkt me niet oké.
maandag 27 september 2010 om 10:36
maandag 27 september 2010 om 10:39
Jamaar Women, als ze je het wél vooraf hadden verteld, dan was je wellicht volledig in paniek het onderzoek ingegaan... Daarnaast, heb je niet een informatiefolder vooraf gekregen? Volgens mij is dat namelijk standaardprocedure, en in zo'n folder wordt ook uitgelegd hoe je moet ademhalen. Nogmaals, ik denk dat het wel goed is dat ze in die folder niet vertellen dat ze je mogelijk vast gaan houden omdat je in paniek je maagwand kunt openscheuren. Dat versterkt lijkt me alleen maar de paniek.
maandag 27 september 2010 om 10:40
Heb je wel gezegd dat je het gevoel had geen lucht te krijgen?
Of ben je meteen gaan tegenstribbelen?
Ik kan me zo voorstellen dat er schade kan ontstaan aan als een arts uitschiet met een endoscoop. Dus ik vermoed dat ze je daarom hebben vast gehouden.
Ik denk dat hier het een en ander is mis gegaan in de communicatie.
Van hun kant, want ze hadden moeten aangeven waarom het belangrijk is dat je stil ligt.
Maar ook van jouw kant wellicht, want het lijkt me beter om aan te geven dat je je niet goed voelt in plaats van tegen te stribbelen.
Wel een knuffel, want het is een enorm rottig onderzoek.
Of ben je meteen gaan tegenstribbelen?
Ik kan me zo voorstellen dat er schade kan ontstaan aan als een arts uitschiet met een endoscoop. Dus ik vermoed dat ze je daarom hebben vast gehouden.
Ik denk dat hier het een en ander is mis gegaan in de communicatie.
Van hun kant, want ze hadden moeten aangeven waarom het belangrijk is dat je stil ligt.
Maar ook van jouw kant wellicht, want het lijkt me beter om aan te geven dat je je niet goed voelt in plaats van tegen te stribbelen.
Wel een knuffel, want het is een enorm rottig onderzoek.
Follow your heart, but take your brain with you....
maandag 27 september 2010 om 10:41
Dit heb ik ook al een aantal keren gehad.
Mij houden ze ook vast omdat ik compleet in paniek raak zodra die slang in mijn keel komt.
Ze hebben mij nooit verteld dat ze me vast gingen houden en de enige tip die ik kreeg was rustig proberen door te ademen en te ontspannen.
Ik weet dat het niet leuk is. Ik krijg dit onderzoek regelmatig en ik vind het ook vreselijk. Maar als ze je niet vasthouden heeft het onderzoek geen nut. Stel je voor dat ze de slang eruit halen en je moet weer helemaal overnieuw beginnen.
Mijn arts geeft me nu een roesje en sindsdien gaat het iets beter.
Ik zou dus geen klachtenbrief schrijven maar in gesprek gaan met de arts. Volgens mij is het vasthouden een normale gang van zaken (tenminste bij mij wel) als je in paniek raakt. Ga in gesprek en zeg hem wat je dwars zit. Hij kan je vast gerust stellen.
Mij houden ze ook vast omdat ik compleet in paniek raak zodra die slang in mijn keel komt.
Ze hebben mij nooit verteld dat ze me vast gingen houden en de enige tip die ik kreeg was rustig proberen door te ademen en te ontspannen.
Ik weet dat het niet leuk is. Ik krijg dit onderzoek regelmatig en ik vind het ook vreselijk. Maar als ze je niet vasthouden heeft het onderzoek geen nut. Stel je voor dat ze de slang eruit halen en je moet weer helemaal overnieuw beginnen.
Mijn arts geeft me nu een roesje en sindsdien gaat het iets beter.
Ik zou dus geen klachtenbrief schrijven maar in gesprek gaan met de arts. Volgens mij is het vasthouden een normale gang van zaken (tenminste bij mij wel) als je in paniek raakt. Ga in gesprek en zeg hem wat je dwars zit. Hij kan je vast gerust stellen.
maandag 27 september 2010 om 10:44
maandag 27 september 2010 om 10:48
quote:Women2333 schreef op 27 september 2010 @ 10:42:
Praten met een slang in je keel is nogal lastig, vooral in paniek.
Eigenlijk had ik achteraf verwacht dat ze het voorzichtig proberen lukt het niet ivm paniek dat je een roesje of een kalmerend pillentje krijgt? Of is dat dom gedacht?
Het is niet standaard dat je een roesje krijgt.
Mijn eerste keer was ook zonder en toen ben ik zo uit mijn plaat gegaan dat mijn hele keel blauw was en mijn schouders ook vanwege het vasthouden.
Sindsdien krijg ik een roesje. Maar ik heb het onderzoek nu een keer of 5 gehad en je paniek wordt niet minder door een roesje. Tenminste bij mij niet. Je kunt alleen minder schade bij jezelf aanrichten.
Maar ik heb echt nog nooit gehad dat ik niet in paniek raakte hoor. En de mensen hebben me ook altijd nog tegen moeten houden. Brrr
Praten met een slang in je keel is nogal lastig, vooral in paniek.
Eigenlijk had ik achteraf verwacht dat ze het voorzichtig proberen lukt het niet ivm paniek dat je een roesje of een kalmerend pillentje krijgt? Of is dat dom gedacht?
Het is niet standaard dat je een roesje krijgt.
Mijn eerste keer was ook zonder en toen ben ik zo uit mijn plaat gegaan dat mijn hele keel blauw was en mijn schouders ook vanwege het vasthouden.
Sindsdien krijg ik een roesje. Maar ik heb het onderzoek nu een keer of 5 gehad en je paniek wordt niet minder door een roesje. Tenminste bij mij niet. Je kunt alleen minder schade bij jezelf aanrichten.
Maar ik heb echt nog nooit gehad dat ik niet in paniek raakte hoor. En de mensen hebben me ook altijd nog tegen moeten houden. Brrr
maandag 27 september 2010 om 10:49
ik begrijp dat dit een vreselijke ervaring is geweest.
Ik vind dat diegene die dit onderzoek uitvoeren zelf het onderzoek zonder verdoving moeten ondergaan. Dan zouden ze wel anders piepen!
Ik heb zelf ook een endoscopie gehad en de arts zei vooraf nee roesje is niet nodig het is zo voorbij. Gelukkig had ik een collega die zei wat er ook gebeurt absoluut een roesje nemen. Ben blij toe dat ik dat gedaan want zelfs toen heb ik nog gezegd ik stik.
Je kan er inderdaad een klacht van maken ze zouden vantevoren duidelijk moeten vertellen wat er ging gebeuren.
Ik vind dat diegene die dit onderzoek uitvoeren zelf het onderzoek zonder verdoving moeten ondergaan. Dan zouden ze wel anders piepen!
Ik heb zelf ook een endoscopie gehad en de arts zei vooraf nee roesje is niet nodig het is zo voorbij. Gelukkig had ik een collega die zei wat er ook gebeurt absoluut een roesje nemen. Ben blij toe dat ik dat gedaan want zelfs toen heb ik nog gezegd ik stik.
Je kan er inderdaad een klacht van maken ze zouden vantevoren duidelijk moeten vertellen wat er ging gebeuren.
maandag 27 september 2010 om 10:49
quote:Women2333 schreef op 27 september 2010 @ 10:42:
Praten met een slang in je keel is nogal lastig, vooral in paniek.
Sorry, ik dacht aan een endoscopie "van onderen".
Met een slang in je keel praten gaat idd lastig.
Dat verklaart ook waarom je geen lucht dacht te krijgen. Ik dacht dat je geen lucht dacht te krijgen omdat je in paniek raakte.
Dan vind ik alleen de communicatie van hun kant niet zo handig.
Praten met een slang in je keel is nogal lastig, vooral in paniek.
Sorry, ik dacht aan een endoscopie "van onderen".
Met een slang in je keel praten gaat idd lastig.
Dat verklaart ook waarom je geen lucht dacht te krijgen. Ik dacht dat je geen lucht dacht te krijgen omdat je in paniek raakte.
Dan vind ik alleen de communicatie van hun kant niet zo handig.
Follow your heart, but take your brain with you....
maandag 27 september 2010 om 10:50
Misschien hebben ze het gezegd, maar was TO teveel in paniek? Eruit halen is dan ook geen optie. Goed vasthouden wel. En ze weten echt wel wat ze doen hoor.
Het enige wat je volgens mij kunt doen is een volgende keer zeggen dat je het de eerste keer erg naar vond en vragen of ze daar rekening mee willen houden. Een klachtbrief vind ik overdreven.
Het enige wat je volgens mij kunt doen is een volgende keer zeggen dat je het de eerste keer erg naar vond en vragen of ze daar rekening mee willen houden. Een klachtbrief vind ik overdreven.
maandag 27 september 2010 om 10:50
quote:Clary schreef op 27 september 2010 @ 10:44:
Ik wil zelf absoluut van tevoren weten hoe zo'n onderzoek gaat, dan schiet ik juist minder in de paniek.
Verpleegkundigen hadden gewoon moeten zeggen: 'We gaan je nu vasthouden omdat er anders schade kan ontstaan, niet prettig, maar moet even' en niet hun mond moeten houden.
Tegen mij zeggen ze altijd ''Rustig maar'' ''Het is zo klaar'' Blablabla
Zo'n lang verhaal als ik stoned op die tafel lig heeft niet zo veel zin
Ik wil zelf absoluut van tevoren weten hoe zo'n onderzoek gaat, dan schiet ik juist minder in de paniek.
Verpleegkundigen hadden gewoon moeten zeggen: 'We gaan je nu vasthouden omdat er anders schade kan ontstaan, niet prettig, maar moet even' en niet hun mond moeten houden.
Tegen mij zeggen ze altijd ''Rustig maar'' ''Het is zo klaar'' Blablabla
Zo'n lang verhaal als ik stoned op die tafel lig heeft niet zo veel zin
maandag 27 september 2010 om 10:50
Ik heb nog nooit een endoscopie gehad, maar wel een bronchoscopie. (ook geen pretje)
Ik kon gelukkig rustig blijven, (door een goede uitleg, en na lang aandringen mocht mijn man erbij aanwezig zijn)
maar het lijkt mij een enge ervaring zoals jij die beschrijft...
In een ziekenhuis ben je vaak zo enorm afhankelijk van de personen om je heen...
Ik heb ook echt het idee dat het werk voor vele zo vanzelfsprekend is geworden dat de menselijkheid weleens te kort schiet.
Goede voorlichting bij ingrijpende onderzoeken is een must!Niet zo lang geleden nog geopereerd waar ik ook geen goede gevoelens aan over heb gehouden
Voelde mij echt een nummertje, de artsen én verpleegkundigen moesten constant kijken waarvoor ik kwam, en lieten elke keer merken dat ze schrokken van het feit dat ik erg jong was voor de ingreep waarvoor ik kwam. (lekker dan, er staat toch overal op hoe oud ik ben, komt heel erg over alsof ze totaal geen voorwerk verrichten en maar wat doen)
Dit kwam niet ten goede aan het vertrouwen in het personeel, waardoor ik dit keer totaal niet ontspannen en rustig kon blijven. Hierdoor werd de ingreep eignelijk een traumatische ervaring, dat was echt niet nodig geweest! (was trouwens geen bronchoscopie maar een andere ingreep)
Het ergste is dat ik over een aantal jaren weer moet, ga dan wel meer op m'n strepen staan!
Ik zou zeker een klacht indienen, al is het maar om zo nu en dan het bewustzijn weer te prikkelen.
Ik kon gelukkig rustig blijven, (door een goede uitleg, en na lang aandringen mocht mijn man erbij aanwezig zijn)
maar het lijkt mij een enge ervaring zoals jij die beschrijft...
In een ziekenhuis ben je vaak zo enorm afhankelijk van de personen om je heen...
Ik heb ook echt het idee dat het werk voor vele zo vanzelfsprekend is geworden dat de menselijkheid weleens te kort schiet.
Goede voorlichting bij ingrijpende onderzoeken is een must!Niet zo lang geleden nog geopereerd waar ik ook geen goede gevoelens aan over heb gehouden
Voelde mij echt een nummertje, de artsen én verpleegkundigen moesten constant kijken waarvoor ik kwam, en lieten elke keer merken dat ze schrokken van het feit dat ik erg jong was voor de ingreep waarvoor ik kwam. (lekker dan, er staat toch overal op hoe oud ik ben, komt heel erg over alsof ze totaal geen voorwerk verrichten en maar wat doen)
Dit kwam niet ten goede aan het vertrouwen in het personeel, waardoor ik dit keer totaal niet ontspannen en rustig kon blijven. Hierdoor werd de ingreep eignelijk een traumatische ervaring, dat was echt niet nodig geweest! (was trouwens geen bronchoscopie maar een andere ingreep)
Het ergste is dat ik over een aantal jaren weer moet, ga dan wel meer op m'n strepen staan!
Ik zou zeker een klacht indienen, al is het maar om zo nu en dan het bewustzijn weer te prikkelen.
maandag 27 september 2010 om 10:52
Bah, wat een nare ervaring zeg women!
Mijn endoscopie was ook zonder roesje en mijn eerste reactie was ook met mijn handen naar mijn mond om die slang eruit te trekken. Toen heeft een zuster mij ook vastgehouden toen ik de slang moest doorslikken, wat ik echt het meest vervelende moment vond. Die heeft me echter wel gerustgesteld/rustig gehouden. Ik dacht namelijk dat tijdens het onderzoek mijn moeder de hele tijd over mijn rug aaide, maar het bleek de zuster te zijn
Het kan dus ook anders, maar eens met chocobo, waarom doen ze het niet standaard met roesje? Het is al een naar en vervelend onderzoek, laat staan als je er zo op reageert... Ik zou het ook met je arts bespreken. Misschien een tip voor een volgende keer, maar bespreek je verwachtingen van te voren met een arts (wanneer gaan jullie over op een roesje? etc.).
Mijn endoscopie was ook zonder roesje en mijn eerste reactie was ook met mijn handen naar mijn mond om die slang eruit te trekken. Toen heeft een zuster mij ook vastgehouden toen ik de slang moest doorslikken, wat ik echt het meest vervelende moment vond. Die heeft me echter wel gerustgesteld/rustig gehouden. Ik dacht namelijk dat tijdens het onderzoek mijn moeder de hele tijd over mijn rug aaide, maar het bleek de zuster te zijn
Het kan dus ook anders, maar eens met chocobo, waarom doen ze het niet standaard met roesje? Het is al een naar en vervelend onderzoek, laat staan als je er zo op reageert... Ik zou het ook met je arts bespreken. Misschien een tip voor een volgende keer, maar bespreek je verwachtingen van te voren met een arts (wanneer gaan jullie over op een roesje? etc.).
maandag 27 september 2010 om 10:53
quote:Women2333 schreef op 27 september 2010 @ 10:42:
Praten met een slang in je keel is nogal lastig, vooral in paniek.
Eigenlijk had ik achteraf verwacht dat ze het voorzichtig proberen lukt het niet ivm paniek dat je een roesje of een kalmerend pillentje krijgt? Of is dat dom gedacht?
het is niet dom gedacht, juist begrijpelijk, maar voor een roesje moeten ze een bed voor je reserveren (een uurtje of 2 max, maar toch), dat kan niet a la minute, daarvoor moet je in de meeste ziekenhuizen een hele nieuwe afspraak maken. Daarnaast, als ze al ver waren met jouw onderzoek, kan ik me ergens voorstellen dat ze het hebben doorgezet.
Nogmaals, uit ervaring leef ik ontzettend met je mee, dit was ook voor mij mogelijk het naarste onderzoek dat ik tot nu toe heb gehad. Maar eens met een voorganger, zou even bellen met het ziekenhuis niet veel beter helpen dan een klachtenbrief? Is dat niet zonde van je energie? Ik kan me niet voorstellen dat ze in het ziekenhuis geen berip voor je willen opbrengen, maar een klachtenbrief drijft het zo op de spits denk ik.
Praten met een slang in je keel is nogal lastig, vooral in paniek.
Eigenlijk had ik achteraf verwacht dat ze het voorzichtig proberen lukt het niet ivm paniek dat je een roesje of een kalmerend pillentje krijgt? Of is dat dom gedacht?
het is niet dom gedacht, juist begrijpelijk, maar voor een roesje moeten ze een bed voor je reserveren (een uurtje of 2 max, maar toch), dat kan niet a la minute, daarvoor moet je in de meeste ziekenhuizen een hele nieuwe afspraak maken. Daarnaast, als ze al ver waren met jouw onderzoek, kan ik me ergens voorstellen dat ze het hebben doorgezet.
Nogmaals, uit ervaring leef ik ontzettend met je mee, dit was ook voor mij mogelijk het naarste onderzoek dat ik tot nu toe heb gehad. Maar eens met een voorganger, zou even bellen met het ziekenhuis niet veel beter helpen dan een klachtenbrief? Is dat niet zonde van je energie? Ik kan me niet voorstellen dat ze in het ziekenhuis geen berip voor je willen opbrengen, maar een klachtenbrief drijft het zo op de spits denk ik.
maandag 27 september 2010 om 10:53
Weet je TO. Je kunt als jij denkt dat je je er beter van gaat voelen altijd een klachtenbrief schrijven. Maar zoals meerdere mensen al zeggen; het hoort erbij en het is voor je eigen bestwil zodat je jezelf geen pijn doet.
Wat ik zou doen als ik jou was is in gesprek gaan met je arts. Hem vertellen hoe je het onderzoek beleeft hebt en dat je ongelofelijk bang was. Stel dat je weer een keer zo'n soort onderzoek moet kan hij daar rekening mee houden. En artsen zijn ook mensen hoor. Hij zal er begrip voor hebben en je uitleggen waarom het misschien noodzakelijk was om je vast te houden.
Wat ik zou doen als ik jou was is in gesprek gaan met je arts. Hem vertellen hoe je het onderzoek beleeft hebt en dat je ongelofelijk bang was. Stel dat je weer een keer zo'n soort onderzoek moet kan hij daar rekening mee houden. En artsen zijn ook mensen hoor. Hij zal er begrip voor hebben en je uitleggen waarom het misschien noodzakelijk was om je vast te houden.
maandag 27 september 2010 om 10:55
quote:Mikk schreef op 27 september 2010 @ 10:48:
[...]
Het is niet standaard dat je een roesje krijgt.
Mijn eerste keer was ook zonder en toen ben ik zo uit mijn plaat gegaan dat mijn hele keel blauw was en mijn schouders ook vanwege het vasthouden.
Sindsdien krijg ik een roesje. Maar ik heb het onderzoek nu een keer of 5 gehad en je paniek wordt niet minder door een roesje. Tenminste bij mij niet. Je kunt alleen minder schade bij jezelf aanrichten.
Maar ik heb echt nog nooit gehad dat ik niet in paniek raakte hoor. En de mensen hebben me ook altijd nog tegen moeten houden. BrrrHier in het ziekenhuis kun je gewoon een roesje krijgen hoor.
[...]
Het is niet standaard dat je een roesje krijgt.
Mijn eerste keer was ook zonder en toen ben ik zo uit mijn plaat gegaan dat mijn hele keel blauw was en mijn schouders ook vanwege het vasthouden.
Sindsdien krijg ik een roesje. Maar ik heb het onderzoek nu een keer of 5 gehad en je paniek wordt niet minder door een roesje. Tenminste bij mij niet. Je kunt alleen minder schade bij jezelf aanrichten.
Maar ik heb echt nog nooit gehad dat ik niet in paniek raakte hoor. En de mensen hebben me ook altijd nog tegen moeten houden. BrrrHier in het ziekenhuis kun je gewoon een roesje krijgen hoor.
