Relaties
alle pijlers
twee liefdes...........nieuw topic...
vrijdag 20 juli 2007 om 11:41
Ik had nog wat voor thea geschreven als andwoordt dus bij deze..
Thea..........mss wel...
Maar ben na de bevalling van mijn zoontje depressief geweest en toen was die er in goede en slechte tijden...
Maar ik wou graag een tweede en hij niet.........en hij voerde later wel goede argumenten aan, maar heeft me toen ook al wel wat gekwetst..
Toen hebben we een jaar of 3 geen seks etc gehad en nu wil die weer..
Maar ik weet niet meer wat ik wil. mss hou ik nog wel van hem maar we hebben elkaar zo gekwetst.
En nu kwetst die ander me ook al..........pffff, maar ik kan hem dat niet aanrekeken want hijs nog zo jong..
En mijn man...........hij wou niet op vakantie want dan zou hij zich ergeren aan mijn buien..
Mijn zoon loopt over me heen...zo kan ik wel doorgaan nog......
En ik mag met niemand als hem over onze problemen praten..want ik heb hem gekwetst door tegen mijn vriendinnen te zeggen hoe ons seksleven was.........heb dit overginds 3 jaar opgekropt en hij vertelde altijd dat ie sex vies vond etc...
Maar verder is die wel heel lief hoor..
maar ik weet niet of we ooit samen nog gelukkig kunnen worden..
Ik kan niet sex hebben met iemand en aan een ander denken..
En ik wil niet meer aan die ander denken want die trapt me ook alleen maar op mijn ziel..
Het liefst zou ik mss wel alleen wonen met mijn zoontje..
Alles is nu zo warrig op dit moment. Weet alleen dat ik alle dagen hoofd en buikpijn heb en das ook niet alles..ik weet het niet meer dusz..
Thea..........mss wel...
Maar ben na de bevalling van mijn zoontje depressief geweest en toen was die er in goede en slechte tijden...
Maar ik wou graag een tweede en hij niet.........en hij voerde later wel goede argumenten aan, maar heeft me toen ook al wel wat gekwetst..
Toen hebben we een jaar of 3 geen seks etc gehad en nu wil die weer..
Maar ik weet niet meer wat ik wil. mss hou ik nog wel van hem maar we hebben elkaar zo gekwetst.
En nu kwetst die ander me ook al..........pffff, maar ik kan hem dat niet aanrekeken want hijs nog zo jong..
En mijn man...........hij wou niet op vakantie want dan zou hij zich ergeren aan mijn buien..
Mijn zoon loopt over me heen...zo kan ik wel doorgaan nog......
En ik mag met niemand als hem over onze problemen praten..want ik heb hem gekwetst door tegen mijn vriendinnen te zeggen hoe ons seksleven was.........heb dit overginds 3 jaar opgekropt en hij vertelde altijd dat ie sex vies vond etc...
Maar verder is die wel heel lief hoor..
maar ik weet niet of we ooit samen nog gelukkig kunnen worden..
Ik kan niet sex hebben met iemand en aan een ander denken..
En ik wil niet meer aan die ander denken want die trapt me ook alleen maar op mijn ziel..
Het liefst zou ik mss wel alleen wonen met mijn zoontje..
Alles is nu zo warrig op dit moment. Weet alleen dat ik alle dagen hoofd en buikpijn heb en das ook niet alles..ik weet het niet meer dusz..
vrijdag 23 november 2007 om 15:57
marije, het is dan nog niet gemakkelijk maar je "stort" de ander ook in een proces wat niet gemakkelijk is voor die ander, vaak waar diegene niet eens om gevraagd heeft. Achterbaksheid, bedrog en ellenlange pijnlijke geschiedenissen die toch niets postiefs voor iedereen meer opleveren zijn gewoon zonde van ieders tijd. Ongeacht hoe lang je er over doet, alle risico's en consequenties zullen er toch zijn of komen. Dan maar beter die gelijk facen en aanpakken. Uiteindelijk krijg je daar respect voor van iedereen.
vrijdag 23 november 2007 om 16:07
Ikkezelf, ik weet dat het niet makkelijk is/was. Heb namelijk hetzelfde meegemaakt. Ben alleen niet verder gegaan met Nr2, wilde eerst op mijzelf zoals dat dan heet. Mijn eigen wereld.
En ook ik heb 2 kids dames. van 4 en 6. Maar doordat je respectvol uit elkaar gaat is de kans groot dat je het voor hen ook goed kan regelen. Dat is namelijk bij ons ook gelukt, ondanks het grote verdriet van papa, want hij blijft altijd papa ook zonder mama
En ook ik heb 2 kids dames. van 4 en 6. Maar doordat je respectvol uit elkaar gaat is de kans groot dat je het voor hen ook goed kan regelen. Dat is namelijk bij ons ook gelukt, ondanks het grote verdriet van papa, want hij blijft altijd papa ook zonder mama
vrijdag 23 november 2007 om 16:08
Ikkezelf, je blijft me verbazen. In sommige postings kom je echt over als een puber, die alleen maar met modder wil gooien, maar ik lees ook hele mooie dingen van je. Mannen? ik zal ze nooit begrijpen
maar goed, ook ik heb een keuze gemaakt, de keuze voor mijn gezin en daar sta ik volledig achter, en steek daar al mijn energie in.
maar goed, ook ik heb een keuze gemaakt, de keuze voor mijn gezin en daar sta ik volledig achter, en steek daar al mijn energie in.
vrijdag 23 november 2007 om 16:27
vrijdag 23 november 2007 om 16:32
Mijn ouders zijn gescheiden toen ik 18 was (bijna 30 jaar geleden) en laatst zei mijn vader tegen me (ze zijn beiden hertrouwd):"mama en ik passen nu beter bij elkaar dan toen. Ik ben heel gelukkig met mijn huidige vrouw, maar ik weet echt niet meer waarom ik van je moeder gescheiden ben."
Mijn ouders gaan overigens zeer vriendschappelijk met elkaar om. Beide stellen komen hier geregeld tegelijkertijd over de vloer, en dat kan allemaal, inmiddels. Is ook wel anders geweest hoor.
Mijn ouders gaan overigens zeer vriendschappelijk met elkaar om. Beide stellen komen hier geregeld tegelijkertijd over de vloer, en dat kan allemaal, inmiddels. Is ook wel anders geweest hoor.
vrijdag 23 november 2007 om 17:05
Ikkezelf: vandaar ook mijn smiley erachter. En ik heb zulke ongenuanceerde postings niet nodig om zelf te gaan denken. Maar goed, gelukkig lever je ook zinvolle bijdrages. En ik meen het als ik zeg dat ik het vervelend voor je vind dat je relatie uiteindelijk ook niet bleek te werken. Ook al voel je je geen slachtoffer, dat is uiteindelijk niet wat je voor ogen had toen je daar je huwelijk voor opgaf neem ik aan.
zaterdag 24 november 2007 om 00:08
40+, sterkte meid. Ik begrijp hoe je nu verscheurd wordt. En voor nieuwelingen op dit forum, we hebben allemaal onze eigen redenen waarom gebeurd is wat er is gebeurd, ook nooit gedacht dat dit zou gebeuren, maar als je ons goed leest, zie je ook onze vertwijfeling en dat dit dus niet echt gelukkig maakt (voor de meesten dan), maar dat we in tweestrijd zijn, het allemaal niet meer weten. Ik ga nr. 2 maandag zien, nr. 1 heeft het er moeilijk mee, weet niet hoe hij hiermee om moet gaan. Het klinkt ingewikkeld maar ik heb hem proberen uit te leggen dat ons huwelijk meer kans heeft nu ik nr. 2 niet abrupt vaarwel moet zeggen. Hierdoor beheerst nr. 2 mijn leven minder en kan ik meer open staan voor nr. 1. (mijn gevoelens voor hem waren 0,0 maar worden nu wel wat warmer), Klinkt raar, maar zo ervaar ik het wel. Nr. 1 wil de dingen nu eindeloos herkauwen, heb hem gezegd hoe ik het verleden ervaren heb en dat ik nu een andere man zie in nr. 1. Dit is niet goed overgekomen en nr. 1 twijfelt of hij wel met mij door wil als mijn gevoel voor hem niet is zoals het hoort. Al met al erg emotioneel hier. Ik verlang naar maandag maar zie er tegelijkertijd erg tegenop. Waarom kan ik niet stoppen met nr. 2 en waarom niet met nr. 1. Hoewel ik dat laatste eigenlijk wel weet, gezamenlijk verleden, kinderen waarvoor ik de boel liever niet zou opbreken en hoop dat nr. 1 echt veranderd is. Hij wil dat ik beter mijn rol in het geheel zie. Ik heb idd niet gezegd dat ik dingen niet meer accepteerde (altijd veel kritiek op mij, geen intimiteit, ontevredenheid), maar kan niet heel goed bedenken wat ik allemaal fout heb gedaan, hoewel dat er zeker wel zal zijn. Sterkte allemaal lieverds, xx
zaterdag 24 november 2007 om 09:46
Josephien,
Het zal inderdaad wel moeilijk zijn maandag, dubbel denk ik, die emotionele achtbaan he? Ik hoop dat het goed zal zijn, dat je toch ook kunt genieten van je ontmoeting met nr. 2. Het lijkt me heftig om daarna weer thuis te komen bij nr. 1, hoe zal hij reageren?
Ik ben erg blij voor je dat je weer warmere gevoelens krijgt voor nr. 1.
Veel sterkte tijdens de moeilijke momenten, geniet en koester de mooie!
x Knipoogje
Het zal inderdaad wel moeilijk zijn maandag, dubbel denk ik, die emotionele achtbaan he? Ik hoop dat het goed zal zijn, dat je toch ook kunt genieten van je ontmoeting met nr. 2. Het lijkt me heftig om daarna weer thuis te komen bij nr. 1, hoe zal hij reageren?
Ik ben erg blij voor je dat je weer warmere gevoelens krijgt voor nr. 1.
Veel sterkte tijdens de moeilijke momenten, geniet en koester de mooie!
x Knipoogje
zaterdag 24 november 2007 om 13:39
Ikkezelf het is fantastisch dat je ballen hebt! Maar dat jij van je vrouw ging scheiden is dus niet gekomen door je vriendin!? Je huwelijk lag al op sterven. Stel je voor dat iedereen gelijk zou gaan scheiden als hij/zij verliefd wordt op een ander (want dat kan niet als je huwelijk goed is?).
Er zijn zoveel mensen die in de sleur van hun huwelijk, per ongeluk, verliefd worden op iemand anders. Per ongeluk ja, want ik ben nog steeds van mening dat het je overkomt en niet op zoek bent naar al die ellende.
Dat zou dus betekenen dat je maar gelijk moet gaan scheiden? Het is dan toch geen wonder dat er zoveel mensen vreemd gaan. Weet je hoeveel mensen geleerd hebben van hun slippertje en nog steeds getrouwd zijn met hun nr. 1 en blij zijn dat het nooit uitgekomen is! Deze monogame maatschappij is gebaseerd op een mythe! (En dan heb ik het nog niet eens over alle hoerelopers die verder een 'zeer' gelukkig huwelijk hebben).
Moraal van dit verhaal: Het perfecte huwelijk bestaat volgens mij niet (eeuwig).
Er zijn zoveel mensen die in de sleur van hun huwelijk, per ongeluk, verliefd worden op iemand anders. Per ongeluk ja, want ik ben nog steeds van mening dat het je overkomt en niet op zoek bent naar al die ellende.
Dat zou dus betekenen dat je maar gelijk moet gaan scheiden? Het is dan toch geen wonder dat er zoveel mensen vreemd gaan. Weet je hoeveel mensen geleerd hebben van hun slippertje en nog steeds getrouwd zijn met hun nr. 1 en blij zijn dat het nooit uitgekomen is! Deze monogame maatschappij is gebaseerd op een mythe! (En dan heb ik het nog niet eens over alle hoerelopers die verder een 'zeer' gelukkig huwelijk hebben).
Moraal van dit verhaal: Het perfecte huwelijk bestaat volgens mij niet (eeuwig).
zaterdag 24 november 2007 om 17:13
quote:geitje2 schreef op 24 november 2007 @ 13:39:
Ikkezelf het is fantastisch dat je ballen hebt! Maar dat jij van je vrouw ging scheiden is dus niet gekomen door je vriendin!? Je huwelijk lag al op sterven. Stel je voor dat iedereen gelijk zou gaan scheiden als hij/zij verliefd wordt op een ander (want dat kan niet als je huwelijk goed is?).
Er zijn zoveel mensen die in de sleur van hun huwelijk, per ongeluk, verliefd worden op iemand anders. Per ongeluk ja, want ik ben nog steeds van mening dat het je overkomt en niet op zoek bent naar al die ellende.
Dat zou dus betekenen dat je maar gelijk moet gaan scheiden? Het is dan toch geen wonder dat er zoveel mensen vreemd gaan. Weet je hoeveel mensen geleerd hebben van hun slippertje en nog steeds getrouwd zijn met hun nr. 1 en blij zijn dat het nooit uitgekomen is! Deze monogame maatschappij is gebaseerd op een mythe! (En dan heb ik het nog niet eens over alle hoerelopers die verder een 'zeer' gelukkig huwelijk hebben).
Moraal van dit verhaal: Het perfecte huwelijk bestaat volgens mij niet (eeuwig).Wauw, geitje, hier sluit ik mij volledig bij aan, perfect verwoord,
Ikkezelf het is fantastisch dat je ballen hebt! Maar dat jij van je vrouw ging scheiden is dus niet gekomen door je vriendin!? Je huwelijk lag al op sterven. Stel je voor dat iedereen gelijk zou gaan scheiden als hij/zij verliefd wordt op een ander (want dat kan niet als je huwelijk goed is?).
Er zijn zoveel mensen die in de sleur van hun huwelijk, per ongeluk, verliefd worden op iemand anders. Per ongeluk ja, want ik ben nog steeds van mening dat het je overkomt en niet op zoek bent naar al die ellende.
Dat zou dus betekenen dat je maar gelijk moet gaan scheiden? Het is dan toch geen wonder dat er zoveel mensen vreemd gaan. Weet je hoeveel mensen geleerd hebben van hun slippertje en nog steeds getrouwd zijn met hun nr. 1 en blij zijn dat het nooit uitgekomen is! Deze monogame maatschappij is gebaseerd op een mythe! (En dan heb ik het nog niet eens over alle hoerelopers die verder een 'zeer' gelukkig huwelijk hebben).
Moraal van dit verhaal: Het perfecte huwelijk bestaat volgens mij niet (eeuwig).Wauw, geitje, hier sluit ik mij volledig bij aan, perfect verwoord,
zondag 25 november 2007 om 22:18
Weet je hoeveel mensen geleerd hebben van hun slippertje en nog steeds getrouwd zijn met hun nr. 1 en blij zijn dat het nooit uitgekomen is!
nee, geef eens een beetje gestaafd percentage wat gebaseerd is op enig realistisch onderzoek
Deze monogame maatschappij is gebaseerd op een mythe!
zijn jullie het daar thuis samen over eens? zo nee als het onbespreekbaar is wat doe je daar dan nog? zo ja, geniet er samen van
nee, geef eens een beetje gestaafd percentage wat gebaseerd is op enig realistisch onderzoek
Deze monogame maatschappij is gebaseerd op een mythe!
zijn jullie het daar thuis samen over eens? zo nee als het onbespreekbaar is wat doe je daar dan nog? zo ja, geniet er samen van
maandag 26 november 2007 om 09:45
http://www.telegraaf.nl/v...DGAAN_IS_NIET_VREEMD.html
Een van de vele onderzoeken. Kun je gelijk de test doen of je er 'open' voor staat.
Oh ja, dat hoeven de meesten op dit topic natuurlijk niet meer te doen
Een van de vele onderzoeken. Kun je gelijk de test doen of je er 'open' voor staat.
Oh ja, dat hoeven de meesten op dit topic natuurlijk niet meer te doen
maandag 26 november 2007 om 10:10
Goedemorgen!
Ja Geitje, in het weekend is het een stuk lastiger om me op dit forum te storten! Zeker deze periode..
Ik was vrijdagavond op een borrel van het werk van nr1, en kennelijk vinden ze daar dat ze de situatie maar een beetje complexer moeten maken. Ze hebben namelijk voorgesteld dat nr1 een vestiging van de zaak in China gaat runnen.
We hebben er het hele weekend over gepraat. Internet binnenste buiten gekeerd etc. Oef.....wat nu?!?!?!
Enerzijds zie ik het als de ideale kans om alles achter me te laten en het een ECHTE kans te geven, anderzijds, als ik straks alles hier heb opgegeven (en dan bedoel ik nu even huis, baan, kinderopvang, school etc), en ons huwelijk klapt in China uit elkaar, dan zijn de rapen pas echt gaar!!!
Jullie voelen de bui al hangen: graag adviezen!
Overigens, een verhuizing zou ongeveer een jaar na nu moeten gebeuren.
Ja Geitje, in het weekend is het een stuk lastiger om me op dit forum te storten! Zeker deze periode..
Ik was vrijdagavond op een borrel van het werk van nr1, en kennelijk vinden ze daar dat ze de situatie maar een beetje complexer moeten maken. Ze hebben namelijk voorgesteld dat nr1 een vestiging van de zaak in China gaat runnen.
We hebben er het hele weekend over gepraat. Internet binnenste buiten gekeerd etc. Oef.....wat nu?!?!?!
Enerzijds zie ik het als de ideale kans om alles achter me te laten en het een ECHTE kans te geven, anderzijds, als ik straks alles hier heb opgegeven (en dan bedoel ik nu even huis, baan, kinderopvang, school etc), en ons huwelijk klapt in China uit elkaar, dan zijn de rapen pas echt gaar!!!
Jullie voelen de bui al hangen: graag adviezen!
Overigens, een verhuizing zou ongeveer een jaar na nu moeten gebeuren.
maandag 26 november 2007 om 12:20
Wauw forty, wat een beslissing! Als je het overweegt zou ik met nr2 al het contact verbreken, dan kom je er vanzelf achter of voor dat je gaat je huwelijk sterk genoeg is, als nr2 nl buiten beeld is, echt helemaal, dan kom je er nl achter wat er nog 'over' is, ik weet bv nu zeker dat ik mijn nr1 NIET zou volgen, snap je het een beetje, zolang nr2 er is, weet je niet hoe het is , succes met je beslissing! knuf Anna
maandag 26 november 2007 om 12:49
Ik weet het gewoon even niet meer. Ik hoef van mijzelf ook niet 'vandaag' te beslissen!
Oh en Anai, ik heb dit verhaal nog niet besproken met nr2, dus laten we het in de mail er nog maar niet over hebben. Ik wil hem eerst rustig laten focussen op de begrafenis morgen.
Voor jou is het aftellen nu echt begonnen! Nog een paar dagen!!!
Oh en Anai, ik heb dit verhaal nog niet besproken met nr2, dus laten we het in de mail er nog maar niet over hebben. Ik wil hem eerst rustig laten focussen op de begrafenis morgen.
Voor jou is het aftellen nu echt begonnen! Nog een paar dagen!!!
maandag 26 november 2007 om 14:43
quote:geitje2 schreef op 24 november 2007 @ 13:39:
Ikkezelf het is fantastisch dat je ballen hebt! Maar dat jij van je vrouw ging scheiden is dus niet gekomen door je vriendin!? Je huwelijk lag al op sterven. Stel je voor dat iedereen gelijk zou gaan scheiden als hij/zij verliefd wordt op een ander (want dat kan niet als je huwelijk goed is?).
Er zijn zoveel mensen die in de sleur van hun huwelijk, per ongeluk, verliefd worden op iemand anders. Per ongeluk ja, want ik ben nog steeds van mening dat het je overkomt en niet op zoek bent naar al die ellende.
Dat zou dus betekenen dat je maar gelijk moet gaan scheiden? Het is dan toch geen wonder dat er zoveel mensen vreemd gaan. Weet je hoeveel mensen geleerd hebben van hun slippertje en nog steeds getrouwd zijn met hun nr. 1 en blij zijn dat het nooit uitgekomen is! Deze monogame maatschappij is gebaseerd op een mythe! (En dan heb ik het nog niet eens over alle hoerelopers die verder een 'zeer' gelukkig huwelijk hebben).
Moraal van dit verhaal: Het perfecte huwelijk bestaat volgens mij niet (eeuwig).
Als je dit nu eens bespreekbaar maakt in je relatie.
Dan kun je stoppen om in een illlusie te leven.
Want als jij niet gelooft in een perfect huwelijk (of het huwelijk an sich?) waarom dan getrouwd blijven???
Ikkezelf het is fantastisch dat je ballen hebt! Maar dat jij van je vrouw ging scheiden is dus niet gekomen door je vriendin!? Je huwelijk lag al op sterven. Stel je voor dat iedereen gelijk zou gaan scheiden als hij/zij verliefd wordt op een ander (want dat kan niet als je huwelijk goed is?).
Er zijn zoveel mensen die in de sleur van hun huwelijk, per ongeluk, verliefd worden op iemand anders. Per ongeluk ja, want ik ben nog steeds van mening dat het je overkomt en niet op zoek bent naar al die ellende.
Dat zou dus betekenen dat je maar gelijk moet gaan scheiden? Het is dan toch geen wonder dat er zoveel mensen vreemd gaan. Weet je hoeveel mensen geleerd hebben van hun slippertje en nog steeds getrouwd zijn met hun nr. 1 en blij zijn dat het nooit uitgekomen is! Deze monogame maatschappij is gebaseerd op een mythe! (En dan heb ik het nog niet eens over alle hoerelopers die verder een 'zeer' gelukkig huwelijk hebben).
Moraal van dit verhaal: Het perfecte huwelijk bestaat volgens mij niet (eeuwig).
Als je dit nu eens bespreekbaar maakt in je relatie.
Dan kun je stoppen om in een illlusie te leven.
Want als jij niet gelooft in een perfect huwelijk (of het huwelijk an sich?) waarom dan getrouwd blijven???
dinsdag 27 november 2007 om 10:09
Als je leven niet perfect is, moet je dan blijven leven?
Een huwelijk (of samenlevingscontract) is een goede basis voor een prettig en comfortabel leven en een stabiele toekomst voor je kinderen. Maar alleen een basis is natuurlijk niet genoeg dus knokken hoort er nu eenmaal bij. Door vreemd te gaan heb ik dat knokken deels opgegeven maar er zit nog steeds een 'wil' om het toch nog te proberen. Ik zie het als een gevecht tussen de goede en de slechte hormonen en wie het uiteindelijk gaat winnen, tja....
Ik ben ervan overtuigd dat als ik met nr. 2 verder ga (en dan heb ik helemaal geen goede basis!!) de verliefdheid ook wel eens fors minder kan worden als de 'normale' zorgen onderdeel gaan worden van het dagelijkse patroon.
Angst voor de spijt van mijn beslissing, houdt mij nu aan het twijfelen.
Afgelopen weekend ben ik met mijn man gezellig een bokbiertje gaan drinken in een cafe. Ik heb hem rustig verteld dat ik het nog erg moeilijk heb om mijn nr. 2 uit mijn gedachten te zetten. Dat ik zijn vriendschap heel erg mis en dat ik ervan droom dat mijn man hem erbij zou accepteren. Natuurlijk accepteer ik dan ook een eventuele vriendin waar hij mee om zou willen gaan.
Mijn man zei dat ik maar even voor het gemak de partner van mijn nr. 2 vergat en waar zou hij in hemelsnaam een vriendin moeten vinden (zonder partner)?
En hij heeft natuurlijk gelijk:-(
Het hele weekend is hij vreselijk chagerijnig en opstandig geweest.
Een huwelijk (of samenlevingscontract) is een goede basis voor een prettig en comfortabel leven en een stabiele toekomst voor je kinderen. Maar alleen een basis is natuurlijk niet genoeg dus knokken hoort er nu eenmaal bij. Door vreemd te gaan heb ik dat knokken deels opgegeven maar er zit nog steeds een 'wil' om het toch nog te proberen. Ik zie het als een gevecht tussen de goede en de slechte hormonen en wie het uiteindelijk gaat winnen, tja....
Ik ben ervan overtuigd dat als ik met nr. 2 verder ga (en dan heb ik helemaal geen goede basis!!) de verliefdheid ook wel eens fors minder kan worden als de 'normale' zorgen onderdeel gaan worden van het dagelijkse patroon.
Angst voor de spijt van mijn beslissing, houdt mij nu aan het twijfelen.
Afgelopen weekend ben ik met mijn man gezellig een bokbiertje gaan drinken in een cafe. Ik heb hem rustig verteld dat ik het nog erg moeilijk heb om mijn nr. 2 uit mijn gedachten te zetten. Dat ik zijn vriendschap heel erg mis en dat ik ervan droom dat mijn man hem erbij zou accepteren. Natuurlijk accepteer ik dan ook een eventuele vriendin waar hij mee om zou willen gaan.
Mijn man zei dat ik maar even voor het gemak de partner van mijn nr. 2 vergat en waar zou hij in hemelsnaam een vriendin moeten vinden (zonder partner)?
En hij heeft natuurlijk gelijk:-(
Het hele weekend is hij vreselijk chagerijnig en opstandig geweest.
dinsdag 27 november 2007 om 10:20
Forty deze vraag is aan mij niet besteed want ik zou nooit naar China willen verhuizen. Wat moet je daar doen en wat hebben je kinderen daar? Vooral in het begin ben je heel erg op elkaar aangewezen dus dan moet je relatie toch stevig in elkaar zitten, lijkt mij.
Bovendien een hele andere cultuur! Zit het in je om om te switchen? Zijn er gelijkgestemden aan wie je steun hebt?
Wat mij opvalt (maar ik kan de tonatie van je bericht verkeerd oppakken) is dat je bijna blij bent dat je gedwongen wordt om afscheid te nemen van je nr. 2 ipv angstig te zijn dat je je nr. 2 nooit meer zult zien!
Bovendien een hele andere cultuur! Zit het in je om om te switchen? Zijn er gelijkgestemden aan wie je steun hebt?
Wat mij opvalt (maar ik kan de tonatie van je bericht verkeerd oppakken) is dat je bijna blij bent dat je gedwongen wordt om afscheid te nemen van je nr. 2 ipv angstig te zijn dat je je nr. 2 nooit meer zult zien!
dinsdag 27 november 2007 om 12:36
dinsdag 27 november 2007 om 12:42
quote:veertigplusser schreef op 27 november 2007 @ 12:36:
Geitje, ik herken zo ontzettend die twijfel die jij in je post van 10,09 beschrijft. Ik ben blij met iedere forcering van de zaak. Ik ben zo moe van het twijfelen, de emoties en de strijd..
Oef...zo verdrietig nu! Nr2 smst me net dat hij het ontzettend zwaar heeft bij de begrafenis van zijn vader.Hey Forty, daar 'wacht' ik ook wel eens op, een 'beslissing' van buitenaf, en nu nr2 onze liefde op een laag pitje heeft gezet brengt dat eigenlijk wel rust, weg angst voor het aan de kant gezet worden, snap trouwens niet waarom ze allemaal zo 'vreemd' reageren op je op het minnaressentopic, wens je sterkte met je verdrietige nr2 en 'beslissing', nogmaals, voor mij is het een teken dat ik nooit met nr1 naar het buitenland zou willen dat nr2 er is gekomen,
Geitje, ik herken zo ontzettend die twijfel die jij in je post van 10,09 beschrijft. Ik ben blij met iedere forcering van de zaak. Ik ben zo moe van het twijfelen, de emoties en de strijd..
Oef...zo verdrietig nu! Nr2 smst me net dat hij het ontzettend zwaar heeft bij de begrafenis van zijn vader.Hey Forty, daar 'wacht' ik ook wel eens op, een 'beslissing' van buitenaf, en nu nr2 onze liefde op een laag pitje heeft gezet brengt dat eigenlijk wel rust, weg angst voor het aan de kant gezet worden, snap trouwens niet waarom ze allemaal zo 'vreemd' reageren op je op het minnaressentopic, wens je sterkte met je verdrietige nr2 en 'beslissing', nogmaals, voor mij is het een teken dat ik nooit met nr1 naar het buitenland zou willen dat nr2 er is gekomen,
woensdag 28 november 2007 om 10:20
quote:ikkezelf schreef op 23 november 2007 @ 14:56:
en je hoeft je niet te verdedigen want daar zit ik niet op te wachten, je moet eens nadenken waar je mee bezig bent en niet als een kip zonder kop je verliefdheid (dat is iets heel anders dan liefde) achterna blijven jagen. jij schijnt er van uit te gaan dat JIJ alle touwtjes in handen hebt, dat kon nog wel eens heel snel veranderen
Dat geen betreffende verliefheid ja daar ben ik dus ook achtergekomen.
Me nummer 2 was gewoon hoe kut het ook klinkt niet meer dan verliefdheid.
We zouden dit weekend met gezamelijke oud collega,s een avondje gaan stappen.Van te voren me nummer 2 opgehaald thuis
en gezamelijk naar een cafetje waar de rest ook zou zijn.( toen ik hem naar bijna 3 maanden weer zag,voelde het wel vertrouwd maar niet zo van me hart maakt een sprongentje)
Me nummer 2 ook verteld van me trouw plannen.En dat ik het lichamelijke gedeelte van onze vriendschap wilde stoppen.
Dat vond hij oke.
Toen vroegen laat op de avond nog een paar of we nog zin hadden om verder te gaan stappen.ja ik wilde wel.Zo vaak kom ik ook niet de deur uit.
Me nummer 2 wilde niet mee.Ik had heb wel toegezegd dat ik hem ook weer terug naar huis zou brengen.
Dus ik stond voor een lastige keuze.
Ik heb toen maar voor het stappen gekozen.En hem alleen naar huis laten gaan.
De dag erna wel sorry gezegd.En ook waarom ik het gedaan had.
Kreeg ik een mailtje terug zo van weet je wel wat vriendschap inhoud.Nou ja zeg.Dus nu wil me nummer 2 geen contact mee met me.( Begin toch echt te denken dat het hem wel puur voor het lichamelijke te doen was maar ja)
Zo dat ben ik kwijt.Moest even van me af.
Anaianai ik heb je verhaal over je nummer 1 gelezen.
En ja we hebben best wel veel gemeen.
En 40 sterkte.
De rest van de Dames en Heren natuurlijk ook veel sterkte en wijsheid en toch ook wel wat moed.
en je hoeft je niet te verdedigen want daar zit ik niet op te wachten, je moet eens nadenken waar je mee bezig bent en niet als een kip zonder kop je verliefdheid (dat is iets heel anders dan liefde) achterna blijven jagen. jij schijnt er van uit te gaan dat JIJ alle touwtjes in handen hebt, dat kon nog wel eens heel snel veranderen
Dat geen betreffende verliefheid ja daar ben ik dus ook achtergekomen.
Me nummer 2 was gewoon hoe kut het ook klinkt niet meer dan verliefdheid.
We zouden dit weekend met gezamelijke oud collega,s een avondje gaan stappen.Van te voren me nummer 2 opgehaald thuis
en gezamelijk naar een cafetje waar de rest ook zou zijn.( toen ik hem naar bijna 3 maanden weer zag,voelde het wel vertrouwd maar niet zo van me hart maakt een sprongentje)
Me nummer 2 ook verteld van me trouw plannen.En dat ik het lichamelijke gedeelte van onze vriendschap wilde stoppen.
Dat vond hij oke.
Toen vroegen laat op de avond nog een paar of we nog zin hadden om verder te gaan stappen.ja ik wilde wel.Zo vaak kom ik ook niet de deur uit.
Me nummer 2 wilde niet mee.Ik had heb wel toegezegd dat ik hem ook weer terug naar huis zou brengen.
Dus ik stond voor een lastige keuze.
Ik heb toen maar voor het stappen gekozen.En hem alleen naar huis laten gaan.
De dag erna wel sorry gezegd.En ook waarom ik het gedaan had.
Kreeg ik een mailtje terug zo van weet je wel wat vriendschap inhoud.Nou ja zeg.Dus nu wil me nummer 2 geen contact mee met me.( Begin toch echt te denken dat het hem wel puur voor het lichamelijke te doen was maar ja)
Zo dat ben ik kwijt.Moest even van me af.
Anaianai ik heb je verhaal over je nummer 1 gelezen.
En ja we hebben best wel veel gemeen.
En 40 sterkte.
De rest van de Dames en Heren natuurlijk ook veel sterkte en wijsheid en toch ook wel wat moed.
