Geld & Recht
alle pijlers
Overlijden en geen contact. Wat nu?
donderdag 18 november 2010 om 22:50
Hallo,
ik ben normaal onder een andere naam actief hier, maar vanwege privacy-kwesties even onder een andere nick.
Vandaag heb ik te horen gekregen dat mijn vader is overleden. We hadden al sinds mijn jeugd geen contact meer.
Ik heb reden om aan te nemen dat hij geen uitvaartverzekering had en enkel schulden achter laat. Maar ook al was er wel wat, ik hoef eigenlijk niks van hem.
Maar wat nu? Ik heb al wat gezocht over wie er verantwoordelijk is voor de kosten van een uitvaart als er geen verzekring en nalatenschap is en het komt erop neer dat de kinderen van de overledene daarvoor opdraaien.
Is dat zo en kan je daar onderuit?
\Ik zal misschien koud en harteloos overkomen, maar hij heeft sinds jaren niet naar mij omgekeken, nooit alimentatie betaald en nooit contact gezocht. Kortopm, hij was geen vader voor mij. Ik zie niet waarom ik dan hoge uitvaartkosten moet betalen.
ik ben normaal onder een andere naam actief hier, maar vanwege privacy-kwesties even onder een andere nick.
Vandaag heb ik te horen gekregen dat mijn vader is overleden. We hadden al sinds mijn jeugd geen contact meer.
Ik heb reden om aan te nemen dat hij geen uitvaartverzekering had en enkel schulden achter laat. Maar ook al was er wel wat, ik hoef eigenlijk niks van hem.
Maar wat nu? Ik heb al wat gezocht over wie er verantwoordelijk is voor de kosten van een uitvaart als er geen verzekring en nalatenschap is en het komt erop neer dat de kinderen van de overledene daarvoor opdraaien.
Is dat zo en kan je daar onderuit?
\Ik zal misschien koud en harteloos overkomen, maar hij heeft sinds jaren niet naar mij omgekeken, nooit alimentatie betaald en nooit contact gezocht. Kortopm, hij was geen vader voor mij. Ik zie niet waarom ik dan hoge uitvaartkosten moet betalen.
donderdag 18 november 2010 om 23:42
quote:blijfgewoonbianca schreef op 18 november 2010 @ 23:38:
laten begraven door de gemeente is minder duur dan cremeren ; http://www.uitvaart.nl/?s_page_id=68&sc ... 51&pid=1hm ja, het is voor de gemeente minder duur (als ze de kosten niet kunnen verhalen). als ik het uiteindelijk moet betalen is cremeren goedkoper.
laten begraven door de gemeente is minder duur dan cremeren ; http://www.uitvaart.nl/?s_page_id=68&sc ... 51&pid=1hm ja, het is voor de gemeente minder duur (als ze de kosten niet kunnen verhalen). als ik het uiteindelijk moet betalen is cremeren goedkoper.
donderdag 18 november 2010 om 23:42
quote:Poeszie schreef op 18 november 2010 @ 23:31:
Misschien een beetje een cru antwoord, maar is niet lullig bedoeld, maar kun je het lichaam niet doneren aan de wetenschap of iets dergelijks? Of is dat iets dat je alleen zelf kunt bepalen en niet je nabestaanden?
Je lichaam ter beschikking stellen van de wetenschap kan alleen bij leven, en daarvoor is voor zover ik weet ook nog eens een wachtlijst ......
quote:fashionvictim schreef op 18 november 2010 @ 23:29:
Ik zeg het echter alleen omdat ik het heel vervelend voor je zou vinden als je over 10 jaar ofzo zou willen dat je het anders gedaan had. Dan is het wéér een trap na, snap je?
Ik weet natuurlijk helemaal niks over je vader en wat ie allemaal geflikt heeft, en je zal niet voor niks geen contact met hem hebben, dus daar wil ik niks aan af doen verder. Ik probeer me alleen jouw situatie voor te stellen en te bedenken waar ik zelf op de lange termijn de meeste vrede mee zou hebben. En ik denk dat dat voor mij zou zijn om van mijn eigen normen uit te gaan en niet van de zijne, en hem dus een - zij het zonder al te veel poespas - waardige begrafenis zou geven. Waarom proberen TO een schuldgevoel aan te praten? Als haar vader nooit naar haar heeft omgekeken, waarom zou zij zich nu verplicht moeten voelen naar zijn dode lichaam om te kijken? Als ze er wettelijk niet onderuit komt de begrafenis/crematie te betalen is dat al erg genoeg, daar heeft ze geen schuldgevoel bij nodig ....
Misschien een beetje een cru antwoord, maar is niet lullig bedoeld, maar kun je het lichaam niet doneren aan de wetenschap of iets dergelijks? Of is dat iets dat je alleen zelf kunt bepalen en niet je nabestaanden?
Je lichaam ter beschikking stellen van de wetenschap kan alleen bij leven, en daarvoor is voor zover ik weet ook nog eens een wachtlijst ......
quote:fashionvictim schreef op 18 november 2010 @ 23:29:
Ik zeg het echter alleen omdat ik het heel vervelend voor je zou vinden als je over 10 jaar ofzo zou willen dat je het anders gedaan had. Dan is het wéér een trap na, snap je?
Ik weet natuurlijk helemaal niks over je vader en wat ie allemaal geflikt heeft, en je zal niet voor niks geen contact met hem hebben, dus daar wil ik niks aan af doen verder. Ik probeer me alleen jouw situatie voor te stellen en te bedenken waar ik zelf op de lange termijn de meeste vrede mee zou hebben. En ik denk dat dat voor mij zou zijn om van mijn eigen normen uit te gaan en niet van de zijne, en hem dus een - zij het zonder al te veel poespas - waardige begrafenis zou geven. Waarom proberen TO een schuldgevoel aan te praten? Als haar vader nooit naar haar heeft omgekeken, waarom zou zij zich nu verplicht moeten voelen naar zijn dode lichaam om te kijken? Als ze er wettelijk niet onderuit komt de begrafenis/crematie te betalen is dat al erg genoeg, daar heeft ze geen schuldgevoel bij nodig ....
donderdag 18 november 2010 om 23:45
Joyce; Ik geloof nooit dat FV Artois een schuldgevoel aan wil praten. Ze wijst er alleen maar op dat wat je nu doet, je niet meer ongedaan kunt laten maken. ( alhoewel; herbegraven zou nog kunnen, met cremeren wordt het een stuk lastiger )
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
donderdag 18 november 2010 om 23:45
quote:fashionvictim schreef op 18 november 2010 @ 23:39:
[...]
Dacht ik ook al aan, maar volgens mij zijn ook daar kosten aan verbonden.
En weet je, ik kan me bijna niet voorstellen dat je er op lange termijn vrede mee hebt als je nu zou zeggen "voor mijn part gooi je hem in de kliko." Dat geloof ik gewoon niet, tenzij je bijvoorbeeld misbruikt bent ofzo (maar daar is geen sprake van volgens mij). En zelfs dan vraag ik me af of je daar als je zelf ouder bent geen rotgevoel van krijgt.
Uiteindelijk was het een mens, zelfs een mens uit wie je voortgekomen bent, en misschien ben ik te zweverig hoor, maar ik geloof dat de manier waarop je met de dood omgaat in dit soort moeilijke gevallen van invloed is op je eigen gewetensrust of je karma of hoe je dat ook noemen wil.
Maar goed, Artois heeft het net pas gehoord, misschien te vroeg om daar nu zo over na te denken, het zal ongetwijfeld allemaal conflicterende emoties met zich meebrengen.
Het is gewoon een rotsituatie.zelf ben ik altijd voor cremeren geweest, dus voor mijn gevoel zou dat nu ook het beste zijn. De uitvaart zal ook plaatsvinden in een gemeente ver weg van waar ik woon, dus een eventueel graf zou ik toch niet veel kunnen bezoeken.
[...]
Dacht ik ook al aan, maar volgens mij zijn ook daar kosten aan verbonden.
En weet je, ik kan me bijna niet voorstellen dat je er op lange termijn vrede mee hebt als je nu zou zeggen "voor mijn part gooi je hem in de kliko." Dat geloof ik gewoon niet, tenzij je bijvoorbeeld misbruikt bent ofzo (maar daar is geen sprake van volgens mij). En zelfs dan vraag ik me af of je daar als je zelf ouder bent geen rotgevoel van krijgt.
Uiteindelijk was het een mens, zelfs een mens uit wie je voortgekomen bent, en misschien ben ik te zweverig hoor, maar ik geloof dat de manier waarop je met de dood omgaat in dit soort moeilijke gevallen van invloed is op je eigen gewetensrust of je karma of hoe je dat ook noemen wil.
Maar goed, Artois heeft het net pas gehoord, misschien te vroeg om daar nu zo over na te denken, het zal ongetwijfeld allemaal conflicterende emoties met zich meebrengen.
Het is gewoon een rotsituatie.zelf ben ik altijd voor cremeren geweest, dus voor mijn gevoel zou dat nu ook het beste zijn. De uitvaart zal ook plaatsvinden in een gemeente ver weg van waar ik woon, dus een eventueel graf zou ik toch niet veel kunnen bezoeken.
donderdag 18 november 2010 om 23:46
quote:Joyce48 schreef op 18 november 2010 @ 23:42:
[...]
Je lichaam ter beschikking stellen van de wetenschap kan alleen bij leven, en daarvoor is voor zover ik weet ook nog eens een wachtlijst ......
[...]
Waarom proberen TO een schuldgevoel aan te praten? Als haar vader nooit naar haar heeft omgekeken, waarom zou zij zich nu verplicht moeten voelen naar zijn dode lichaam om te kijken? Als ze er wettelijk niet onderuit komt de begrafenis/crematie te betalen is dat al erg genoeg, daar heeft ze geen schuldgevoel bij nodig ....Ik probeer haar helemaal geen schuldgevoel aan te praten, hoe kom je daar nou bij? Ik vind het juist heel erg voor haar, het lijkt me al vreselijk om een vader te hebben die van de een op de andere dag niet meer naar je omkijkt, en als ie dan ook nog dood gaat lijkt me dat afschuwelijk. Ik probeer juist met haar mee te denken, omdat ik met haar begaan ben. Het is toch kut?
[...]
Je lichaam ter beschikking stellen van de wetenschap kan alleen bij leven, en daarvoor is voor zover ik weet ook nog eens een wachtlijst ......
[...]
Waarom proberen TO een schuldgevoel aan te praten? Als haar vader nooit naar haar heeft omgekeken, waarom zou zij zich nu verplicht moeten voelen naar zijn dode lichaam om te kijken? Als ze er wettelijk niet onderuit komt de begrafenis/crematie te betalen is dat al erg genoeg, daar heeft ze geen schuldgevoel bij nodig ....Ik probeer haar helemaal geen schuldgevoel aan te praten, hoe kom je daar nou bij? Ik vind het juist heel erg voor haar, het lijkt me al vreselijk om een vader te hebben die van de een op de andere dag niet meer naar je omkijkt, en als ie dan ook nog dood gaat lijkt me dat afschuwelijk. Ik probeer juist met haar mee te denken, omdat ik met haar begaan ben. Het is toch kut?
Am Yisrael Chai!
donderdag 18 november 2010 om 23:48
JURIDISCH ADVIES
Vraag: Kinderen gelijkelijk verantwoordelijk voor kosten uitvaart vader? (nee, met uitgebreid praktijkvoorbeeld)
gescheiden vader van drie kinderen heeft geen uitvaartverzekering afgesloten. wanneer hij zal overlijden zijn zijn drie kinderen dan voor gelijke delen (1/3) verantwoordelijk voor de uitvaartkosten? en wat gebeurt er dan als een van de drie niet wil betalen? Op welke wijze zou dit voorkomen kunnen worden en hoe en door wie zou elk van de drie kinderen kunnen worden verplicht om hun deel te betalen?
28 januari 2007
Antwoord:
Geachte heer of mevrouw,
Nee, zo werkt het niet. Uw vraag is in vele varianten al tientallen keren behandeld in de sub-rubriek `Kosten uitvaart` van de rubriek `Overige onderwerpen`. Maar ik zal voor de duidelijkheid het antwoord op uw vraag bij wijze van voorbeeld nog eens helemaal uitschrijven.
In principe is het zo dat de kosten van de uitvaart voor rekening komen van de nalatenschap van de overledene. Dus als iemand dood gaat, moet de bankrekening van betrokkene worden aangesproken. En als dat onvoldoende is, moeten zijn goederen ten gelde worden gemaakt. Denk aan meubels en kleding, alhoewel dat 2e hands meestal niet zo erg veel opbrengt. Maar soms is ook iemands auto al een soort spaarpotje.
Als er geld is, doet het er meestal niet zo veel toe of er kinderen of andere erfgenamen zijn. De kosten worden dan meestal wel betaald. Ik laat de uitzonderingen nu even buiten beschouwing.
Als er geen geld is en ook geen goederen zijn, of althans onvoldoende, dan komt het allemaal wat nauwer. Hoe gaat het dan?
Dan is er meestal één persoon die het op zich neemt om de uitvaart te regelen. Dit is de opdrachtgever. Die schakelt een uitvaartverzorger in en tekent voor de kosten. Deze persoon is dan ook aansprakelijk voor de kosten. Maar de opdrachtgever mag de kosten verhalen op de nalatenschap of op de erfgenamen. (Zie ook vraag 256 `Wie is verantwoordelijk voor kosten uitvaart` in de lijst van `Meest gestelde vragen`). Als de nalatenschap onvoldoende groot is, dan moeten de erfgenamen uit eigen zak bijbetalen. Willen de erfgenamen niet bijbetalen, dan moeten ze de erfenis weigeren. Daar is een procedure voor (zie de collega-rubriek Notarieel advies http://www.uitvaart.nl/index.php?s_page_id=69). Maar het formeel weigeren kost ook geld; vaak is het makkelijker en goedkoper om gewoon de bijdrage aan de uitvaartkosten te betalen, tenzij er andere grote schulden te verwachten zijn.
Elke erfgenaam is echter niet voor een klein deel aanspreekbaar, maar voor het geheel. En dan komen we op uw vraag: zijn bij 3 kinderen alle kinderen als erfgenaam aanspreekbaar voor 1/3e deel? Nee, elke erfgenaam is door derden zoals de opdrachtgever aanspreekbaar voor het gehele bedrag. Het is dus niet zo dat als er 3 kinderen zijn en 1 er niet wil betalen, de andere 2 alleen éénderde hoeven te betalen en de opdrachtgever maar moet zien hoe hij de rest krijgt. Die twee moeten ieder de helft betalen of één van hen tweederde en moeten zelf datgene wat ze naar rato te veel hebben moeten betalen, verhalen op de derde erfgenaam. Want het recht zit zo in elkaar, dat de opdrachtgever die zo goed was om e.e.a. te regelen en de verantwoordelijkheid te nemen, niet overal zijn geld bijeen moet sprokkelen. De onderlinge verdeling is een verantwoordelijkheid en zorg van de erfgenamen samen. U moet zich realiseren dat er in grote families met een stokoude oud-oom door uitdijende generaties soms heel veel erfgenamen zijn, die soms voor een heel klein deel erfgenaam zijn. Bijvoorbeeld voor 1/147e deel. De opdrachtgever hoeft dan geen 50 mensen langs die soms voor 1/147e, 2/147e of 3/147e deel erfgenaam zijn. Hoe ze het geld bij elkaar krijgen moeten de erfgenamen onderling regelen, dat is het risico en ongemak van erfgenaam zijn. Wat de erfgenamen uiteindelijk horen bij te dragen, moet zijn naar rato van de omvang van hun aandeel in de nalatenschap of schuld. Maar ze moeten wel voor elkaar vóórschieten.
En tot slot het geval dat er geen geld is en ook geen goederen zijn, en niemand opdrachtgever wil zijn. Hoe gaat het dan? Dan moet de gemeente, meestal de sociale dienst, de uitvaart regelen. De gemeente hoeft dat niet onmiddellijk te doen. Men kan een paar dagen of een weekje wachten om te kijken of familie tóch niet in actie komt. Vaak is het immers zo dat nabestaanden in eerste instantie weigeren actie te ondernemen, maar zich na enkele dagen bedenken.
Als de gemeente uiteindelijk de uitvaart regelt en betaalt, mag de gemeente de kosten, net als de opdrachtgever, verhalen op de nalatenschap en anders op de erfgenamen. Het is niet in alle gevallen zo dat als de gemeente een uitvaart regelt, er geen geld is. Soms hebben mensen geen familie of vrienden die het kunnen doen, maar is er wel geld. Als er geen geld of goederen zijn en erfgenamen weigeren te betalen, bijvoorbeeld omdat ze afstand hebben gedaan van de erfenis, dan kan de gemeente iets doen wat de gewone opdrachtgever niet kan doen: namelijk de kinderen aanspreken ook al hebben ze de erfenis geweigerd. De kinderen zijn op grond van de wet áltijd verantwoordelijk voor de kosten van de uitvaart van hun ouders, als de gemeente die heeft moeten regelen. De gemeente hoeft zich ook niet te beperken tot éénderde deel per kind, als er drie kinderen zijn: elk kind is aanspreekbaar voor het geheel en moet dan maar zien om van broer(s) of zus(sen) hun deel te innen.
Tot slot uw vraag hoe voorkomen zou kunnen worden dat een kind zijn deel niet betaalt? Dat is soms niet te voorkomen. In theorie is het dan zo dat de andere twee kinderen/erfgenamen in een rechtszaak het ontbrekende deel van het derde kind kunnen vorderen. Maar een rechtszaak kost waarschijnlijk meer geld dan het bedrag waar het om gaat. En als dat derde kind de erfenis formeel weigert, is hij niet meer aanspreekbaar. Tenzij het gaat om een uitvaart die door de gemeente geregeld en voorgeschoten wordt, dan weer wel.
Als nabestaanden tegen de kosten en rompslomp opzien, kan het een praktische oplossing zijn dat de kinderen dan maar zelf een uitvaartverzekering op het leven van hun vader nemen en betalen.
Met vriendelijke groet,
mr W.G.H.M. van der Putten
28 januari 2007
Vraag: Kinderen gelijkelijk verantwoordelijk voor kosten uitvaart vader? (nee, met uitgebreid praktijkvoorbeeld)
gescheiden vader van drie kinderen heeft geen uitvaartverzekering afgesloten. wanneer hij zal overlijden zijn zijn drie kinderen dan voor gelijke delen (1/3) verantwoordelijk voor de uitvaartkosten? en wat gebeurt er dan als een van de drie niet wil betalen? Op welke wijze zou dit voorkomen kunnen worden en hoe en door wie zou elk van de drie kinderen kunnen worden verplicht om hun deel te betalen?
28 januari 2007
Antwoord:
Geachte heer of mevrouw,
Nee, zo werkt het niet. Uw vraag is in vele varianten al tientallen keren behandeld in de sub-rubriek `Kosten uitvaart` van de rubriek `Overige onderwerpen`. Maar ik zal voor de duidelijkheid het antwoord op uw vraag bij wijze van voorbeeld nog eens helemaal uitschrijven.
In principe is het zo dat de kosten van de uitvaart voor rekening komen van de nalatenschap van de overledene. Dus als iemand dood gaat, moet de bankrekening van betrokkene worden aangesproken. En als dat onvoldoende is, moeten zijn goederen ten gelde worden gemaakt. Denk aan meubels en kleding, alhoewel dat 2e hands meestal niet zo erg veel opbrengt. Maar soms is ook iemands auto al een soort spaarpotje.
Als er geld is, doet het er meestal niet zo veel toe of er kinderen of andere erfgenamen zijn. De kosten worden dan meestal wel betaald. Ik laat de uitzonderingen nu even buiten beschouwing.
Als er geen geld is en ook geen goederen zijn, of althans onvoldoende, dan komt het allemaal wat nauwer. Hoe gaat het dan?
Dan is er meestal één persoon die het op zich neemt om de uitvaart te regelen. Dit is de opdrachtgever. Die schakelt een uitvaartverzorger in en tekent voor de kosten. Deze persoon is dan ook aansprakelijk voor de kosten. Maar de opdrachtgever mag de kosten verhalen op de nalatenschap of op de erfgenamen. (Zie ook vraag 256 `Wie is verantwoordelijk voor kosten uitvaart` in de lijst van `Meest gestelde vragen`). Als de nalatenschap onvoldoende groot is, dan moeten de erfgenamen uit eigen zak bijbetalen. Willen de erfgenamen niet bijbetalen, dan moeten ze de erfenis weigeren. Daar is een procedure voor (zie de collega-rubriek Notarieel advies http://www.uitvaart.nl/index.php?s_page_id=69). Maar het formeel weigeren kost ook geld; vaak is het makkelijker en goedkoper om gewoon de bijdrage aan de uitvaartkosten te betalen, tenzij er andere grote schulden te verwachten zijn.
Elke erfgenaam is echter niet voor een klein deel aanspreekbaar, maar voor het geheel. En dan komen we op uw vraag: zijn bij 3 kinderen alle kinderen als erfgenaam aanspreekbaar voor 1/3e deel? Nee, elke erfgenaam is door derden zoals de opdrachtgever aanspreekbaar voor het gehele bedrag. Het is dus niet zo dat als er 3 kinderen zijn en 1 er niet wil betalen, de andere 2 alleen éénderde hoeven te betalen en de opdrachtgever maar moet zien hoe hij de rest krijgt. Die twee moeten ieder de helft betalen of één van hen tweederde en moeten zelf datgene wat ze naar rato te veel hebben moeten betalen, verhalen op de derde erfgenaam. Want het recht zit zo in elkaar, dat de opdrachtgever die zo goed was om e.e.a. te regelen en de verantwoordelijkheid te nemen, niet overal zijn geld bijeen moet sprokkelen. De onderlinge verdeling is een verantwoordelijkheid en zorg van de erfgenamen samen. U moet zich realiseren dat er in grote families met een stokoude oud-oom door uitdijende generaties soms heel veel erfgenamen zijn, die soms voor een heel klein deel erfgenaam zijn. Bijvoorbeeld voor 1/147e deel. De opdrachtgever hoeft dan geen 50 mensen langs die soms voor 1/147e, 2/147e of 3/147e deel erfgenaam zijn. Hoe ze het geld bij elkaar krijgen moeten de erfgenamen onderling regelen, dat is het risico en ongemak van erfgenaam zijn. Wat de erfgenamen uiteindelijk horen bij te dragen, moet zijn naar rato van de omvang van hun aandeel in de nalatenschap of schuld. Maar ze moeten wel voor elkaar vóórschieten.
En tot slot het geval dat er geen geld is en ook geen goederen zijn, en niemand opdrachtgever wil zijn. Hoe gaat het dan? Dan moet de gemeente, meestal de sociale dienst, de uitvaart regelen. De gemeente hoeft dat niet onmiddellijk te doen. Men kan een paar dagen of een weekje wachten om te kijken of familie tóch niet in actie komt. Vaak is het immers zo dat nabestaanden in eerste instantie weigeren actie te ondernemen, maar zich na enkele dagen bedenken.
Als de gemeente uiteindelijk de uitvaart regelt en betaalt, mag de gemeente de kosten, net als de opdrachtgever, verhalen op de nalatenschap en anders op de erfgenamen. Het is niet in alle gevallen zo dat als de gemeente een uitvaart regelt, er geen geld is. Soms hebben mensen geen familie of vrienden die het kunnen doen, maar is er wel geld. Als er geen geld of goederen zijn en erfgenamen weigeren te betalen, bijvoorbeeld omdat ze afstand hebben gedaan van de erfenis, dan kan de gemeente iets doen wat de gewone opdrachtgever niet kan doen: namelijk de kinderen aanspreken ook al hebben ze de erfenis geweigerd. De kinderen zijn op grond van de wet áltijd verantwoordelijk voor de kosten van de uitvaart van hun ouders, als de gemeente die heeft moeten regelen. De gemeente hoeft zich ook niet te beperken tot éénderde deel per kind, als er drie kinderen zijn: elk kind is aanspreekbaar voor het geheel en moet dan maar zien om van broer(s) of zus(sen) hun deel te innen.
Tot slot uw vraag hoe voorkomen zou kunnen worden dat een kind zijn deel niet betaalt? Dat is soms niet te voorkomen. In theorie is het dan zo dat de andere twee kinderen/erfgenamen in een rechtszaak het ontbrekende deel van het derde kind kunnen vorderen. Maar een rechtszaak kost waarschijnlijk meer geld dan het bedrag waar het om gaat. En als dat derde kind de erfenis formeel weigert, is hij niet meer aanspreekbaar. Tenzij het gaat om een uitvaart die door de gemeente geregeld en voorgeschoten wordt, dan weer wel.
Als nabestaanden tegen de kosten en rompslomp opzien, kan het een praktische oplossing zijn dat de kinderen dan maar zelf een uitvaartverzekering op het leven van hun vader nemen en betalen.
Met vriendelijke groet,
mr W.G.H.M. van der Putten
28 januari 2007
donderdag 18 november 2010 om 23:49
quote:Artois schreef op 18 november 2010 @ 23:45:
[...]
zelf ben ik altijd voor cremeren geweest, dus voor mijn gevoel zou dat nu ook het beste zijn. De uitvaart zal ook plaatsvinden in een gemeente ver weg van waar ik woon, dus een eventueel graf zou ik toch niet veel kunnen bezoeken.Ik denk dat ik in jouw schoenen ook voor cremeren zou kiezen.
[...]
zelf ben ik altijd voor cremeren geweest, dus voor mijn gevoel zou dat nu ook het beste zijn. De uitvaart zal ook plaatsvinden in een gemeente ver weg van waar ik woon, dus een eventueel graf zou ik toch niet veel kunnen bezoeken.Ik denk dat ik in jouw schoenen ook voor cremeren zou kiezen.
Am Yisrael Chai!
donderdag 18 november 2010 om 23:51
donderdag 18 november 2010 om 23:53
Wat een rotsituatie, Artois!
Even iets gans anders, er staat me vaag iets bij dat als je een erfenis wilt verwerpen, je je ook niet als erfgenaam op mag stellen. En dat zou ook betekenen: niet zelf de uitvaart regelen. Misschien is het een typisch gevalletje klok wel horen luiden maar niet weten waar de klepel hangt, maar informeer er even naar vóór je actie onderneemt. 't Zou jammer zijn als je ook nog eens voor dat soort vervelende verrassingen komt te staan.
Even iets gans anders, er staat me vaag iets bij dat als je een erfenis wilt verwerpen, je je ook niet als erfgenaam op mag stellen. En dat zou ook betekenen: niet zelf de uitvaart regelen. Misschien is het een typisch gevalletje klok wel horen luiden maar niet weten waar de klepel hangt, maar informeer er even naar vóór je actie onderneemt. 't Zou jammer zijn als je ook nog eens voor dat soort vervelende verrassingen komt te staan.
donderdag 18 november 2010 om 23:56
quote:qwertuu schreef op 18 november 2010 @ 23:53:
Wat een rotsituatie, Artois!
Even iets gans anders, er staat me vaag iets bij dat als je een erfenis wilt verwerpen, je je ook niet als erfgenaam op mag stellen. En dat zou ook betekenen: niet zelf de uitvaart regelen. Misschien is het een typisch gevalletje klok wel horen luiden maar niet weten waar de klepel hangt, maar informeer er even naar vóór je actie onderneemt. 't Zou jammer zijn als je ook nog eens voor dat soort vervelende verrassingen komt te staan.Uitvaart regelen heeft niets te maken met je als erfgenaam opstellen. Ben ik al een paar keer tegengekomen. Is een wijdverbreid misverstand.
Wat een rotsituatie, Artois!
Even iets gans anders, er staat me vaag iets bij dat als je een erfenis wilt verwerpen, je je ook niet als erfgenaam op mag stellen. En dat zou ook betekenen: niet zelf de uitvaart regelen. Misschien is het een typisch gevalletje klok wel horen luiden maar niet weten waar de klepel hangt, maar informeer er even naar vóór je actie onderneemt. 't Zou jammer zijn als je ook nog eens voor dat soort vervelende verrassingen komt te staan.Uitvaart regelen heeft niets te maken met je als erfgenaam opstellen. Ben ik al een paar keer tegengekomen. Is een wijdverbreid misverstand.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
donderdag 18 november 2010 om 23:57
quote:qwertuu schreef op 18 november 2010 @ 23:53:
Wat een rotsituatie, Artois!
Even iets gans anders, er staat me vaag iets bij dat als je een erfenis wilt verwerpen, je je ook niet als erfgenaam op mag stellen. En dat zou ook betekenen: niet zelf de uitvaart regelen. Misschien is het een typisch gevalletje klok wel horen luiden maar niet weten waar de klepel hangt, maar informeer er even naar vóór je actie onderneemt. 't Zou jammer zijn als je ook nog eens voor dat soort vervelende verrassingen komt te staan.helaas, in een van de vele linkjes van Bianca staat dat kinderen altijd verantwoordlijk zijn, of ze de erfenis nou wel of niet aanvaarden.
Wat een rotsituatie, Artois!
Even iets gans anders, er staat me vaag iets bij dat als je een erfenis wilt verwerpen, je je ook niet als erfgenaam op mag stellen. En dat zou ook betekenen: niet zelf de uitvaart regelen. Misschien is het een typisch gevalletje klok wel horen luiden maar niet weten waar de klepel hangt, maar informeer er even naar vóór je actie onderneemt. 't Zou jammer zijn als je ook nog eens voor dat soort vervelende verrassingen komt te staan.helaas, in een van de vele linkjes van Bianca staat dat kinderen altijd verantwoordlijk zijn, of ze de erfenis nou wel of niet aanvaarden.
donderdag 18 november 2010 om 23:58
quote:qwertuu schreef op 18 november 2010 @ 23:53:
Wat een rotsituatie, Artois!
Even iets gans anders, er staat me vaag iets bij dat als je een erfenis wilt verwerpen, je je ook niet als erfgenaam op mag stellen. En dat zou ook betekenen: niet zelf de uitvaart regelen. Misschien is het een typisch gevalletje klok wel horen luiden maar niet weten waar de klepel hangt, maar informeer er even naar vóór je actie onderneemt. 't Zou jammer zijn als je ook nog eens voor dat soort vervelende verrassingen komt te staan.
Nee, dat is volgens mij niet zo. Althans, mijn broer en ik hebben de erfenis destijds beneficiair aanvaard, maar dat kwam allemaal pas aan de orde nadat we al honderd beslissingen hadden moeten nemen omtrent de begrafenis. Zodra het overlijden vastgesteld is moet er ineens van alles en alles kost geld en heeft een tijdslimiet en veel van dat soort juridische dingen komen pas later aan de orde.
Maar misschien is dat anders bij totaal verwerpen, dat zou kunnen. Onze advocaat en notaris zeiden destijds dat dat meer te maken had met niet ondertussen wel een fotoalbum willen hebben of het huis gaan leeghalen, dat mag niet als je de erfenis verwerpt.
Ik denk overigens dat het in Artois zaak het verstandigst zou zijn om beneficiair te aanvaarden en niet direct te verwerpen.
ETA: En dat denk ik vooral omdat dat je meer tijd geeft, Artois. Dan kun je gewoon wat langer over dingen nadenken en heb je ook meer informatie.
Wat een rotsituatie, Artois!
Even iets gans anders, er staat me vaag iets bij dat als je een erfenis wilt verwerpen, je je ook niet als erfgenaam op mag stellen. En dat zou ook betekenen: niet zelf de uitvaart regelen. Misschien is het een typisch gevalletje klok wel horen luiden maar niet weten waar de klepel hangt, maar informeer er even naar vóór je actie onderneemt. 't Zou jammer zijn als je ook nog eens voor dat soort vervelende verrassingen komt te staan.
Nee, dat is volgens mij niet zo. Althans, mijn broer en ik hebben de erfenis destijds beneficiair aanvaard, maar dat kwam allemaal pas aan de orde nadat we al honderd beslissingen hadden moeten nemen omtrent de begrafenis. Zodra het overlijden vastgesteld is moet er ineens van alles en alles kost geld en heeft een tijdslimiet en veel van dat soort juridische dingen komen pas later aan de orde.
Maar misschien is dat anders bij totaal verwerpen, dat zou kunnen. Onze advocaat en notaris zeiden destijds dat dat meer te maken had met niet ondertussen wel een fotoalbum willen hebben of het huis gaan leeghalen, dat mag niet als je de erfenis verwerpt.
Ik denk overigens dat het in Artois zaak het verstandigst zou zijn om beneficiair te aanvaarden en niet direct te verwerpen.
ETA: En dat denk ik vooral omdat dat je meer tijd geeft, Artois. Dan kun je gewoon wat langer over dingen nadenken en heb je ook meer informatie.
Am Yisrael Chai!
vrijdag 19 november 2010 om 00:00
quote:Dammes schreef op 18 november 2010 @ 23:55:
[...]
Je hebt gelijk, de gemeente kan wel verhalen. Ik ben verbijsterd.........
Ja, bizar he?
Ik las ergens " het zou nóg raarder zijn als onbekenden ( de belastingbetalers ) er voor op zouden moeten draaien".
Tsja, daar zit dan ook wel weer wat in.
Overlijdensuitkering
Bij overlijden hebben nabestaanden recht op een overlijdensuitkering, ook wel uitkering bij overlijden genoemd.
Nabestaanden
De langstlevende echtgenoot komt als eerste in aanmerking voor de overlijdensuitkering. Is er geen echtgenoot, dan gaat de uitkering naar minderjarige kinderen. Als deze er niet zijn, dan is de overlijdensuitkering voor degene met wie de overledene samenleefde. Het gaat dan om de persoon voor wie de overledene grotendeels in de kosten van bestaan voorzag.
Hoogte uitkering
De overlijdensuitkering is gelijk aan één bruto WAO-maanduitkering. UWV berekent bij overlijden ook meteen het opgebouwde vakantiegeld en keert het uit. Het kan zijn dat de netto WAO-uitkering na het overlijden nog een tijdje is doorbetaald. In dat geval brengt UWV de te veel betaalde uitkering in mindering op de overlijdensuitkering.
Aanvragen
De overlijdensuitkering vraagt u aan met het formulier Aanvraag overlijdensuitkering. De nabestaanden ontvangen dit formulier automatisch van UWV als iemand met een WW-, Ziektewet-, WAO-, WIA-, WAZ- of Wajong-uitkering overlijdt. Door de vragen op het formulier te beantwoorden kunt u zelf nagaan of het zin heeft om de aanvraag in te sturen.
Had de overledene een Ziektewet-, WAO-, WIA-, WAZ-, of Wajong-uitkering? Dan kunt u het formulier terugsturen naar de afdeling Uitkeren van het UWV-kantoor dat de uitkering betaalde. Had de overledene een WW-uitkering? Stuur het formulier dan terug naar het adres dat op het formulier staat.
Binnen vier weken na ontvangst van uw aanvraag hoort u van UWV of u de uitkering ontvangt.
[...]
Je hebt gelijk, de gemeente kan wel verhalen. Ik ben verbijsterd.........
Ja, bizar he?
Ik las ergens " het zou nóg raarder zijn als onbekenden ( de belastingbetalers ) er voor op zouden moeten draaien".
Tsja, daar zit dan ook wel weer wat in.
Overlijdensuitkering
Bij overlijden hebben nabestaanden recht op een overlijdensuitkering, ook wel uitkering bij overlijden genoemd.
Nabestaanden
De langstlevende echtgenoot komt als eerste in aanmerking voor de overlijdensuitkering. Is er geen echtgenoot, dan gaat de uitkering naar minderjarige kinderen. Als deze er niet zijn, dan is de overlijdensuitkering voor degene met wie de overledene samenleefde. Het gaat dan om de persoon voor wie de overledene grotendeels in de kosten van bestaan voorzag.
Hoogte uitkering
De overlijdensuitkering is gelijk aan één bruto WAO-maanduitkering. UWV berekent bij overlijden ook meteen het opgebouwde vakantiegeld en keert het uit. Het kan zijn dat de netto WAO-uitkering na het overlijden nog een tijdje is doorbetaald. In dat geval brengt UWV de te veel betaalde uitkering in mindering op de overlijdensuitkering.
Aanvragen
De overlijdensuitkering vraagt u aan met het formulier Aanvraag overlijdensuitkering. De nabestaanden ontvangen dit formulier automatisch van UWV als iemand met een WW-, Ziektewet-, WAO-, WIA-, WAZ- of Wajong-uitkering overlijdt. Door de vragen op het formulier te beantwoorden kunt u zelf nagaan of het zin heeft om de aanvraag in te sturen.
Had de overledene een Ziektewet-, WAO-, WIA-, WAZ-, of Wajong-uitkering? Dan kunt u het formulier terugsturen naar de afdeling Uitkeren van het UWV-kantoor dat de uitkering betaalde. Had de overledene een WW-uitkering? Stuur het formulier dan terug naar het adres dat op het formulier staat.
Binnen vier weken na ontvangst van uw aanvraag hoort u van UWV of u de uitkering ontvangt.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
vrijdag 19 november 2010 om 00:00
Dat je altijd verantwoordelijk bent (of kunt worden gehouden) voor de kosten van de begrafenis van je ouder(s) of kind(eren), dat wordt me wel duidelijk uit de gequote stukken ja. Maar ik vraag me dus af hoe dat andersom zit, bij het weigeren van de erfenis dus. Kun je nog onder een erfenis uit komen als je je als erfgenaam hebt opgesteld (lees: je zelf een budget-uitvaart hebt geregeld bijvoorbeeld).
vrijdag 19 november 2010 om 00:03
benificair aanvaarden lijkt mij nu ook het beste ja. Stel dat hij toch zijn matras volgestopt had met bankbiljetten dat beschouw ik dan maar als verlate kind-alimentatie.
Lieve mensen, heel erg bedankt voor de info en lieve woorden. Ik ga naar bed en morgen aan de regel met allerlei dingen.
Praat gerust door, morgen kom ik wel weer kijken. Welterusten!
Lieve mensen, heel erg bedankt voor de info en lieve woorden. Ik ga naar bed en morgen aan de regel met allerlei dingen.
Praat gerust door, morgen kom ik wel weer kijken. Welterusten!
vrijdag 19 november 2010 om 00:04
quote:Artois schreef op 18 november 2010 @ 23:57:
[...]
helaas, in een van de vele linkjes van Bianca staat dat kinderen altijd verantwoordlijk zijn, of ze de erfenis nou wel of niet aanvaarden.
Niet helemaal:
Als er één persoon is die het op zich neemt om de uitvaart te regelen is dit de opdrachtgever. Die schakelt een uitvaartverzorger in en tekent voor de kosten. Deze persoon is dan ook aansprakelijk voor de kosten. Maar de opdrachtgever mag de kosten verhalen op de nalatenschap of op de erfgenamen. Als de nalatenschap onvoldoende groot is, dan moeten de erfgenamen uit eigen zak bijbetalen. Willen de erfgenamen niet bijbetalen, dan moeten ze de erfenis weigeren.
Als de gemeente uiteindelijk de uitvaart regelt en betaalt, mag de gemeente de kosten, net als de opdrachtgever, verhalen op de nalatenschap en anders op de erfgenamen. Als er geen geld of goederen zijn en erfgenamen weigeren te betalen, bijvoorbeeld omdat ze afstand hebben gedaan van de erfenis, dan kan de gemeente iets doen wat de gewone opdrachtgever niet kan doen: namelijk de kinderen aanspreken ook al hebben ze de erfenis geweigerd. De kinderen zijn op grond van de wet áltijd verantwoordelijk voor de kosten van de uitvaart van hun ouders, als de gemeente die heeft moeten regelen. De gemeente hoeft zich ook niet te beperken tot éénderde deel per kind, als er drie kinderen zijn: elk kind is aanspreekbaar voor het geheel en moet dan maar zien om van broer(s) of zus(sen) hun deel te innen.
Ik denk dat daar de waarschuwing vandaan komt.
[...]
helaas, in een van de vele linkjes van Bianca staat dat kinderen altijd verantwoordlijk zijn, of ze de erfenis nou wel of niet aanvaarden.
Niet helemaal:
Als er één persoon is die het op zich neemt om de uitvaart te regelen is dit de opdrachtgever. Die schakelt een uitvaartverzorger in en tekent voor de kosten. Deze persoon is dan ook aansprakelijk voor de kosten. Maar de opdrachtgever mag de kosten verhalen op de nalatenschap of op de erfgenamen. Als de nalatenschap onvoldoende groot is, dan moeten de erfgenamen uit eigen zak bijbetalen. Willen de erfgenamen niet bijbetalen, dan moeten ze de erfenis weigeren.
Als de gemeente uiteindelijk de uitvaart regelt en betaalt, mag de gemeente de kosten, net als de opdrachtgever, verhalen op de nalatenschap en anders op de erfgenamen. Als er geen geld of goederen zijn en erfgenamen weigeren te betalen, bijvoorbeeld omdat ze afstand hebben gedaan van de erfenis, dan kan de gemeente iets doen wat de gewone opdrachtgever niet kan doen: namelijk de kinderen aanspreken ook al hebben ze de erfenis geweigerd. De kinderen zijn op grond van de wet áltijd verantwoordelijk voor de kosten van de uitvaart van hun ouders, als de gemeente die heeft moeten regelen. De gemeente hoeft zich ook niet te beperken tot éénderde deel per kind, als er drie kinderen zijn: elk kind is aanspreekbaar voor het geheel en moet dan maar zien om van broer(s) of zus(sen) hun deel te innen.
Ik denk dat daar de waarschuwing vandaan komt.
vrijdag 19 november 2010 om 00:04
quote:qwertuu schreef op 19 november 2010 @ 00:00:
Dat je altijd verantwoordelijk bent (of kunt worden gehouden) voor de kosten van de begrafenis van je ouder(s) of kind(eren), dat wordt me wel duidelijk uit de gequote stukken ja. Maar ik vraag me dus af hoe dat andersom zit, bij het weigeren van de erfenis dus. Kun je nog onder een erfenis uit komen als je je als erfgenaam hebt opgesteld (lees: je zelf een budget-uitvaart hebt geregeld bijvoorbeeld).Ja, dat kan als je beneficiair aanvaard.
Dat je altijd verantwoordelijk bent (of kunt worden gehouden) voor de kosten van de begrafenis van je ouder(s) of kind(eren), dat wordt me wel duidelijk uit de gequote stukken ja. Maar ik vraag me dus af hoe dat andersom zit, bij het weigeren van de erfenis dus. Kun je nog onder een erfenis uit komen als je je als erfgenaam hebt opgesteld (lees: je zelf een budget-uitvaart hebt geregeld bijvoorbeeld).Ja, dat kan als je beneficiair aanvaard.
Am Yisrael Chai!
