Werk & Studie
alle pijlers
Vliegen bij KLM
dinsdag 23 november 2010 om 20:05
woensdag 1 december 2010 om 12:14
IK heb ze ook alle 3 gelezen (Geeri, Marten en Babylon). Air Barbylon is megasuf en erg overdreven. Marten's boek is Air Babylon in het klein. Die heeft ook het meeste van horen zeggen zelf beleefd (en waarom niet, het maakt het wel lekker sappig).
Geeri's boek is gewoon zoals het is. Niet mee, niet minder.
Ik vind jou ook wel een stess. Ik was ook helemaal niet verbaasd toen je zei dat je was aangenomen. Ik hoop alleen dat je de vermoeidheid gaat trekken (en je vent niet te erg gaat missen).Maar verder zie ik je overal rondlopen met je camera in je hand en een Lonely Planet in je tas...en over een paar jaar met 4 strepen op je mouw, ook niet gek!
(en als je nou een Bangkok hebt, bel dan ff, daar hebben ze ook een Starbucks)
Geeri's boek is gewoon zoals het is. Niet mee, niet minder.
Ik vind jou ook wel een stess. Ik was ook helemaal niet verbaasd toen je zei dat je was aangenomen. Ik hoop alleen dat je de vermoeidheid gaat trekken (en je vent niet te erg gaat missen).Maar verder zie ik je overal rondlopen met je camera in je hand en een Lonely Planet in je tas...en over een paar jaar met 4 strepen op je mouw, ook niet gek!
(en als je nou een Bangkok hebt, bel dan ff, daar hebben ze ook een Starbucks)
maandag 6 december 2010 om 21:33
Het salaris is ¤ 1903,- en wat cent per maand bruto. Daggelden komen hier nog bij, van hoeveel dat is, heb ik geen idee, maar dat heb je denk ik nodig op bestemming.
En dan nog een echte nerdvraag van mijzelf, ik heb make-up gekocht, jawel, wat nu?
3 Jaar geleden, voor mijn sollicitatie, heb ik me laten plamuren bij de Douglas, waarna de verkoopster me een aantal schandelijk dure producten aansmeerde. Dat spul was nu dus al zo oud, dat het me niet zo geschikt meer lijkt om op mijn gezicht te smeren. Vandaag oogschaduw en bronzingpowder gekocht zonder advies behalve dat van mijzelf. Ik heb poeder dat goed kleurt bij mijn gezicht, van lippenstift heb ik geen enkel benul want die draag ik nooit. Wat te doen met het bronzingpowder?
Voor de oogschaduw heb ik al wat ontdekt op youtube
En dan nog een echte nerdvraag van mijzelf, ik heb make-up gekocht, jawel, wat nu?
3 Jaar geleden, voor mijn sollicitatie, heb ik me laten plamuren bij de Douglas, waarna de verkoopster me een aantal schandelijk dure producten aansmeerde. Dat spul was nu dus al zo oud, dat het me niet zo geschikt meer lijkt om op mijn gezicht te smeren. Vandaag oogschaduw en bronzingpowder gekocht zonder advies behalve dat van mijzelf. Ik heb poeder dat goed kleurt bij mijn gezicht, van lippenstift heb ik geen enkel benul want die draag ik nooit. Wat te doen met het bronzingpowder?
Voor de oogschaduw heb ik al wat ontdekt op youtube
dinsdag 7 december 2010 om 07:47
Bij de KLM waarderen ze het als je wat lippenstift en mascara gebruikt. Als jij nooit iets op je gezicht smeert, hoef je daar nu dus ook niet mee te beginnen
Bronzingpowder geeft net een beetje wat meer kleur, alsof je een dagje op het strand hebt gelegen. Gebruik het heel zuinig, want het is al snel zichtbaar.
Aan het eind van een lange vlucht, kan het ervoor zorgen dat je er net wat meer levend uitziet dan je je eigenlijk voelt
Daggeld varieert sterk. Het minimale dat ik ooit in een maand ontving, was zo'n ¤30. Het hoogste bedrag was zo'n ¤700. Dat is dus volkomen afhankelijk van in welk land je verblijft en de duur van het verblijf. Je snapt dat als ik een week in Tokyo zit, dat ik meer daggeld zal opstrijken dan dat als ik een week heen en weer vlieg binnen Europa. Als ik een 5-daagse Bangkok heb, dan ontvang ik juist weer minder daggeld dan bij een weekje europa met een paar keer lang verblijf in bijvoorbeeld Noorwegen en Zweden. Afhankelijk van hoe je je daggeld spendeert, houd je dus wel 's wat over.
Bronzingpowder geeft net een beetje wat meer kleur, alsof je een dagje op het strand hebt gelegen. Gebruik het heel zuinig, want het is al snel zichtbaar.
Aan het eind van een lange vlucht, kan het ervoor zorgen dat je er net wat meer levend uitziet dan je je eigenlijk voelt
Daggeld varieert sterk. Het minimale dat ik ooit in een maand ontving, was zo'n ¤30. Het hoogste bedrag was zo'n ¤700. Dat is dus volkomen afhankelijk van in welk land je verblijft en de duur van het verblijf. Je snapt dat als ik een week in Tokyo zit, dat ik meer daggeld zal opstrijken dan dat als ik een week heen en weer vlieg binnen Europa. Als ik een 5-daagse Bangkok heb, dan ontvang ik juist weer minder daggeld dan bij een weekje europa met een paar keer lang verblijf in bijvoorbeeld Noorwegen en Zweden. Afhankelijk van hoe je je daggeld spendeert, houd je dus wel 's wat over.
dinsdag 7 december 2010 om 13:19
Ik ga maar eens oefenen met de make-up dan Heb alleen geen idee van lippenstift, hoe kies je de kleur en moet dat echt een dure zijn? Of zijn die van de Hema ook goed, om uit te proberen?
Wel fijn dat je dus niet helemaa geplamuurd hoeft, dat dacht ik namelijk wel
Kunnen jij, Lizzl, Quinty en Mayou trouwens eens wat anekdotes vertellen? Het gekste dat je ooit hebt meegemaakt? Heb net het boek van Geeri Bakker weer uit, maar dat heeft toch een tikje van kijk hoe goed ik het heb gedaan. Maar misschien is dat alleen mijn gevoel.
Wel fijn dat je dus niet helemaa geplamuurd hoeft, dat dacht ik namelijk wel
Kunnen jij, Lizzl, Quinty en Mayou trouwens eens wat anekdotes vertellen? Het gekste dat je ooit hebt meegemaakt? Heb net het boek van Geeri Bakker weer uit, maar dat heeft toch een tikje van kijk hoe goed ik het heb gedaan. Maar misschien is dat alleen mijn gevoel.
dinsdag 7 december 2010 om 18:29
dinsdag 7 december 2010 om 19:03
Dat bedoelde ik ook met misschien alleen mijn gevoel. Ik snap ook wel dat Geeri alleen de mooiste anekdotes vertelt, maar zo wordt het wel een opsomming van geweldigheden wat de positieve kant betreft. Maar over de minpunten is ze ook heel reëel denk ik, daar kan ik nog niet over oordelen.
Heb haar vandaag eens gegoogled en ze is heel anders dan ik me op basis van haar boek had voorgesteld, je vormt je toch een beeld.
Heb haar vandaag eens gegoogled en ze is heel anders dan ik me op basis van haar boek had voorgesteld, je vormt je toch een beeld.
woensdag 8 december 2010 om 16:11
Ik had altijd van die lippenstift op die 12 uur blijft zitten. Geen omkijken naar, alleen af en toe wat gloss er over heen. Een beetje bruin/zilverbeige achtig. En verder als ik in een schilderachtige bui was wat witte oogschaduw, eyeliner en mascara, maar meestal alleen mascara (te lui voor de rest!)
Anecdotes ga ik even een nachtje over slapen ('t is hier wat later dan bij jullie...)
Anecdotes ga ik even een nachtje over slapen ('t is hier wat later dan bij jullie...)
vrijdag 10 december 2010 om 06:39
Je vroeg dus om anekdotes...
Geloof het of niet, maar als ik ze uit mijn mouw moet schudden, lijkt het me niet te lukken
Ik heb ergens anders al 'ns het volgende gepost:
- borrelen met het NL 11-tal
- uitgenodigd worden bij een concert Alicia Keys (backstage. Laat ik nou niets met haar muziek hebben...)
- verbazingwekkend dat er op elke vlucht (werkelijk: van een korte Parijs tot het verre Panama) mensen zijn die niet weten hoe ze de deur van het toilet moeten openen. Lezen kunnen ze wel, maar Push is dan weer te moeilijk ofzo. Sommige deuren hebben een gewone klink (ok, vliegtuig-gewoon ) en dan nog staan ze letterlijk de hele deur af te tasten en rukken aan alles dat vastzit... maar hoe die klink werkt..........
- ben al jaren helemaal weg van een bekende sportman (noem liever geen naam ivm bekend verhaal in mijn omgeving en dus herkenbaarheid). Kreeg hem aan boord toen ik net 2 maanden vloog. Ik herkende hem niet, maar wat vond ik 'm mooi! Hij flirtte met me, ik klapte volledig dicht en dat was het dan. Toen hij van boord was, ontdekte ik pas wie hij was....
- Kwam Queen Elizabeth 'ns tegen in het crewhotel in Istanbul. Met een slaperig hoofd, hotelslippers aan, liep ik naar buiten om daar wakker te worden met m'n e-reader en koffie. Zie ik daar dus Liz. Goh zeg, zitten we dan in zo'n goed hotel? In ieder geval goed genoeg voor Liz
- En je gaat het meemaken: mensen die niet vliegen, gaan jou vertellen dat jullie (cabinepersoneel) alleen maar in airporthotels slapen en als je mazzel hebt, pik je nog even het ontbijt mee. Die mensen weten het dus echt beter dan jij - het heeft geen zin om te vertellen hoe het zit, want ze weten het heus wel
En verder kan ik momenteel werkelijk niets bedenken. Zodra ik iemand belevenissen hoor vertellen, dan schieten ze vast weer binnen en dan kom ik wel weer terug
Klinkt misschien raar, maar er zijn best veel dingen die wel heel bijzonder zijn en de moeite waard zijn om te vertellen, maar die inmiddels normaal zijn als je vliegt of je vergeet het al snel omdat je in hoog tempo allerlei dingen meemaakt.
Geloof het of niet, maar als ik ze uit mijn mouw moet schudden, lijkt het me niet te lukken
Ik heb ergens anders al 'ns het volgende gepost:
- borrelen met het NL 11-tal
- uitgenodigd worden bij een concert Alicia Keys (backstage. Laat ik nou niets met haar muziek hebben...)
- verbazingwekkend dat er op elke vlucht (werkelijk: van een korte Parijs tot het verre Panama) mensen zijn die niet weten hoe ze de deur van het toilet moeten openen. Lezen kunnen ze wel, maar Push is dan weer te moeilijk ofzo. Sommige deuren hebben een gewone klink (ok, vliegtuig-gewoon ) en dan nog staan ze letterlijk de hele deur af te tasten en rukken aan alles dat vastzit... maar hoe die klink werkt..........
- ben al jaren helemaal weg van een bekende sportman (noem liever geen naam ivm bekend verhaal in mijn omgeving en dus herkenbaarheid). Kreeg hem aan boord toen ik net 2 maanden vloog. Ik herkende hem niet, maar wat vond ik 'm mooi! Hij flirtte met me, ik klapte volledig dicht en dat was het dan. Toen hij van boord was, ontdekte ik pas wie hij was....
- Kwam Queen Elizabeth 'ns tegen in het crewhotel in Istanbul. Met een slaperig hoofd, hotelslippers aan, liep ik naar buiten om daar wakker te worden met m'n e-reader en koffie. Zie ik daar dus Liz. Goh zeg, zitten we dan in zo'n goed hotel? In ieder geval goed genoeg voor Liz
- En je gaat het meemaken: mensen die niet vliegen, gaan jou vertellen dat jullie (cabinepersoneel) alleen maar in airporthotels slapen en als je mazzel hebt, pik je nog even het ontbijt mee. Die mensen weten het dus echt beter dan jij - het heeft geen zin om te vertellen hoe het zit, want ze weten het heus wel
En verder kan ik momenteel werkelijk niets bedenken. Zodra ik iemand belevenissen hoor vertellen, dan schieten ze vast weer binnen en dan kom ik wel weer terug
Klinkt misschien raar, maar er zijn best veel dingen die wel heel bijzonder zijn en de moeite waard zijn om te vertellen, maar die inmiddels normaal zijn als je vliegt of je vergeet het al snel omdat je in hoog tempo allerlei dingen meemaakt.
vrijdag 10 december 2010 om 10:36
@ stess to be: geniet ervan, heb met plezier de thread gelezen het enthousiasme spat ervan af. erg leuk. hoe lang duurt het eigenlijk voordat je intercontinentaal mag gaan vliegen? je start eerst op europa? en dan?
moest alleen wel lachen om de anecdote over een passagier die vroeg na de 11 uur of het weer huiswaarts zou gaan.....en de reactie daarop. dacht toen wel even terug aan de 24 uurs diensten die wij maken. dat is in de gezondheidszorg heel normaal hoor
ben benieuwd naar jouw verhalen over het uniform passen eind van de maand. enne... lukt de BMI al een beetje? niet makkelijk met kerstmis om daar op te letten maar je hebt een goed doel moet je maar denken
moest alleen wel lachen om de anecdote over een passagier die vroeg na de 11 uur of het weer huiswaarts zou gaan.....en de reactie daarop. dacht toen wel even terug aan de 24 uurs diensten die wij maken. dat is in de gezondheidszorg heel normaal hoor
ben benieuwd naar jouw verhalen over het uniform passen eind van de maand. enne... lukt de BMI al een beetje? niet makkelijk met kerstmis om daar op te letten maar je hebt een goed doel moet je maar denken
vrijdag 10 december 2010 om 12:31
Quote
max09, 51 minuten geleden
moest alleen wel lachen om de anecdote over een passagier die vroeg na de 11 uur of het weer huiswaarts zou gaan.....en de reactie daarop. dacht toen wel even terug aan de 24 uurs diensten die wij maken. dat is in de gezondheidszorg heel normaal hoor
Dat zijn flinke diensten - 24 uur.
Die 11 uur waar ik het over had is alleen vliegtijd - tel de rest erbij op, dan kom je op zo'n 15 uur. Dan is er nog het actief zijn op die hoogte, in een drukcabine met minder zuurstof (dus kost energie) en dan nog de tijdverschillen.
Ik heb vermoeidheid pas leren kennen toen ik ging vliegen. Vooral toen ik nog fulltime vloog en alle kanten op vloog. Naar LA, 4 nachten verblijf, meedraaien met de lokale tijd, na thuiskomst 6 dagen reisverlof en met de jetlag nog in de benen, een 6-daagse Tokyo, waar ik ook weer lokaal aanhield ivm "leuk er op uit, dingen ondernemen".
Uiteindelijk zo van de rats geweest, dat ik 6 mndn lang, zo'n 4 uur per nacht sliep... En ondertussen die vermoeidheid verder opbouwen met vliegen Uiteindelijk ben ik er een tijd uit geweest om weer ritme op te doen en aansluitend gaan deeltijden.
Dus ik snap dat je een beetje moest lachen om die 11 uur ten opzichte van de 24-uurs diensten in de gezondheidszorg, maar het ligt toch wat anders.
max09, 51 minuten geleden
moest alleen wel lachen om de anecdote over een passagier die vroeg na de 11 uur of het weer huiswaarts zou gaan.....en de reactie daarop. dacht toen wel even terug aan de 24 uurs diensten die wij maken. dat is in de gezondheidszorg heel normaal hoor
Dat zijn flinke diensten - 24 uur.
Die 11 uur waar ik het over had is alleen vliegtijd - tel de rest erbij op, dan kom je op zo'n 15 uur. Dan is er nog het actief zijn op die hoogte, in een drukcabine met minder zuurstof (dus kost energie) en dan nog de tijdverschillen.
Ik heb vermoeidheid pas leren kennen toen ik ging vliegen. Vooral toen ik nog fulltime vloog en alle kanten op vloog. Naar LA, 4 nachten verblijf, meedraaien met de lokale tijd, na thuiskomst 6 dagen reisverlof en met de jetlag nog in de benen, een 6-daagse Tokyo, waar ik ook weer lokaal aanhield ivm "leuk er op uit, dingen ondernemen".
Uiteindelijk zo van de rats geweest, dat ik 6 mndn lang, zo'n 4 uur per nacht sliep... En ondertussen die vermoeidheid verder opbouwen met vliegen Uiteindelijk ben ik er een tijd uit geweest om weer ritme op te doen en aansluitend gaan deeltijden.
Dus ik snap dat je een beetje moest lachen om die 11 uur ten opzichte van de 24-uurs diensten in de gezondheidszorg, maar het ligt toch wat anders.
vrijdag 10 december 2010 om 16:31
Da's ook de reden dat veel cabinepersoneel na verloop van tijd Nederlands schema aanhouden. Is toch net ff minder vermoeiend.
Toen ik net vloog had je nog van die ellenlange omlopen (en die waren al korter dan toen alles nog veel beter was...) Amsterdam-Singapore-Sydney-Singapore-Amsterdam, met een weekstop Sydney en later ook nog 2 dagen verplicht Milaan erbij, een 11 daagse Sapporo (wasmachine reis!!), Rio-Sao Paolo-Santiago-Buenos Aires (week in BA). Echt geweldige reizen,maar zo strontvermoeiend. 2 weken van huis, alleen maar tijdverschil en nachten doorhalen, maar wel erg veel gezien en gedaan natuurlijk.
En anecdotes heb ik ook niet echt maar wel leuke herinneringen die ik ook al een keer eerder heb neergezet. Een kleine selectie:
- Paolo Conte aan boord die in de galley een concert gaf
- Met U2 in het hotel en vip kaarten voor het concert gekregen
- Raquel Welsh, Paul de Leeuw, Leco en WA in m'n werkgebied
- Passagiers die op de jus wijzen en vragen of het cola is, bij het rondlopen met een dienblad door de cabine (gebeurt altijd!
- De teletoeters aan boord gehad op weg naar het WK in Amerika, oranje polonaise door het hele vliegtuig
- Met een compleet lege 747 teruggevlogen. Bleek er later 1 iemand voorin het vliegtuig te zitten, die ziek was geworden en terug naar huis wilde (zelfde WK vlucht) en die waren we dus helemaal vergeten want wij zaten boven en hij beneden!
- naar de Olympische Spelen in Sydney geweest
- Een spiegelreflexcamera kunnen kopen van m'n gespaarde daggeld
- 2x een bekende Nederlander aan boord gehad die ook erg graag lid wilde worden van de Mile High club, waarvan we er 1 betrapt hebben op onzedelijke handelingen onder de deken. Bleh!
- En natuurlijk mijn laatste reis die helemaal geweldig was!
Toen ik net vloog had je nog van die ellenlange omlopen (en die waren al korter dan toen alles nog veel beter was...) Amsterdam-Singapore-Sydney-Singapore-Amsterdam, met een weekstop Sydney en later ook nog 2 dagen verplicht Milaan erbij, een 11 daagse Sapporo (wasmachine reis!!), Rio-Sao Paolo-Santiago-Buenos Aires (week in BA). Echt geweldige reizen,maar zo strontvermoeiend. 2 weken van huis, alleen maar tijdverschil en nachten doorhalen, maar wel erg veel gezien en gedaan natuurlijk.
En anecdotes heb ik ook niet echt maar wel leuke herinneringen die ik ook al een keer eerder heb neergezet. Een kleine selectie:
- Paolo Conte aan boord die in de galley een concert gaf
- Met U2 in het hotel en vip kaarten voor het concert gekregen
- Raquel Welsh, Paul de Leeuw, Leco en WA in m'n werkgebied
- Passagiers die op de jus wijzen en vragen of het cola is, bij het rondlopen met een dienblad door de cabine (gebeurt altijd!
- De teletoeters aan boord gehad op weg naar het WK in Amerika, oranje polonaise door het hele vliegtuig
- Met een compleet lege 747 teruggevlogen. Bleek er later 1 iemand voorin het vliegtuig te zitten, die ziek was geworden en terug naar huis wilde (zelfde WK vlucht) en die waren we dus helemaal vergeten want wij zaten boven en hij beneden!
- naar de Olympische Spelen in Sydney geweest
- Een spiegelreflexcamera kunnen kopen van m'n gespaarde daggeld
- 2x een bekende Nederlander aan boord gehad die ook erg graag lid wilde worden van de Mile High club, waarvan we er 1 betrapt hebben op onzedelijke handelingen onder de deken. Bleh!
- En natuurlijk mijn laatste reis die helemaal geweldig was!
maandag 13 december 2010 om 10:34
Bah Mayou, je hebt natuurlijk een 'beroepsgeheim' maar je snapt natuurlijk zelf ook wel dat je ons nu razend nieuwsgierig maakt. Kun je ipv namen geen hint geven?
Ik heb inmiddels mijn cursusmateriaal binnen. Over de Engelse test maak ik me niet zo'n zorgen, aangezien de helft van mijn huidige baan ook in het Engels gaat, tot juridische kwesties aan toe. De rest ga ik alvast eens goed doornemen.
Ben ook aan het oefenen met make-up en kapsels
Ik begreep dat niet alle soorten haarklemmen mogen? Wat wel en wat niet? Ik steek mijn haar namelijk altijd op met zo'n knijp-pin zeg maar, in een soort GraceKellyrol, maar ik weet niet of zo'n pin mag. Zo eentje, maar dan zonder die 3 rare dingen erop, gewoon zilverkleurig.
Ik heb inmiddels mijn cursusmateriaal binnen. Over de Engelse test maak ik me niet zo'n zorgen, aangezien de helft van mijn huidige baan ook in het Engels gaat, tot juridische kwesties aan toe. De rest ga ik alvast eens goed doornemen.
Ben ook aan het oefenen met make-up en kapsels
Ik begreep dat niet alle soorten haarklemmen mogen? Wat wel en wat niet? Ik steek mijn haar namelijk altijd op met zo'n knijp-pin zeg maar, in een soort GraceKellyrol, maar ik weet niet of zo'n pin mag. Zo eentje, maar dan zonder die 3 rare dingen erop, gewoon zilverkleurig.
zaterdag 18 december 2010 om 09:39
@Stess-to-be:
Die haarpin mag waarschijnlijk niet, maar dat krijg je, zoals Lizzl al meldde, nog in de basiscursus te horen. Afgezien van het feit of zo'n pin wel of niet mag, moet je je realiseren dat deze altijd zal zorgen voor een piep-melding bij de security-check en je dan verzocht wordt de pin uit te doen. Geloof mij, dat ben je na 3 keer helemaal zat. Ook omdat je dan iedere keer je coupe opnieuw in elkaar kunt frommelen. Sowieso word je tureluurs van die aan- en uitkleedpartijen bij de security, daar moet je voor jezelf snel een modus in zien te vinden.
In de categorie stoere verhalen
Niet superveel gekke dingen meegemaakt. Wel heel veel BN-ers aan boord gehad. Waarbij de heer G. Joling met stip op nummer 1 staat qua aanstellerig gedrag aan boord. Maar ja, what else is new bij deze persoon?
Hier ook een backstage-ervaring en een meet&greet met Tiesto dankzij het KLM label op je hoofd. Terwijl ik niets met zijn muziek heb....
Verder nog een tot bijna god verheven Nederlandse free-fighter aan boord gehad van Tokio naar Amsterdam. Mijn Japanse galley-collega vroeg mij of ik wilde vragen of zij met die ene meneer op de foto mocht. Waarop ik vroeg; Who is this guy? Zij probeerde mij uit te leggen wie hij was. Was het mij nog steeds niet duidelijk. Waarop ik gewoon naar die Nederlandse knakker ben afgestapt en domweg heb gevraagd: geen idee wie je bent maar mijn collega wil dolgraag met je op de foto. Hij moest smakelijk lachen en vertelde dat hij 2 dagen ervoor nog een gevecht had gewonnen in de Tokio-Dome (soort Ahoy) voor 80.000 toeschouwers... Oh, sorry, ik had geen idee, was mijn oer-nuchtere commentaar
De foto werd gemaakt wat op dat moment een soort startschot was voor de rest van de 350 Japanse passagiers, want zij wilden allemaal met hem op de foto!
Sorry, meneer de free-fighter! Heb hem na afloop maar wat leuks overhandigd voor het aangedane 'leed'. Hij vond het gelukkig allemaal wel prima.
Die haarpin mag waarschijnlijk niet, maar dat krijg je, zoals Lizzl al meldde, nog in de basiscursus te horen. Afgezien van het feit of zo'n pin wel of niet mag, moet je je realiseren dat deze altijd zal zorgen voor een piep-melding bij de security-check en je dan verzocht wordt de pin uit te doen. Geloof mij, dat ben je na 3 keer helemaal zat. Ook omdat je dan iedere keer je coupe opnieuw in elkaar kunt frommelen. Sowieso word je tureluurs van die aan- en uitkleedpartijen bij de security, daar moet je voor jezelf snel een modus in zien te vinden.
In de categorie stoere verhalen
Niet superveel gekke dingen meegemaakt. Wel heel veel BN-ers aan boord gehad. Waarbij de heer G. Joling met stip op nummer 1 staat qua aanstellerig gedrag aan boord. Maar ja, what else is new bij deze persoon?
Hier ook een backstage-ervaring en een meet&greet met Tiesto dankzij het KLM label op je hoofd. Terwijl ik niets met zijn muziek heb....
Verder nog een tot bijna god verheven Nederlandse free-fighter aan boord gehad van Tokio naar Amsterdam. Mijn Japanse galley-collega vroeg mij of ik wilde vragen of zij met die ene meneer op de foto mocht. Waarop ik vroeg; Who is this guy? Zij probeerde mij uit te leggen wie hij was. Was het mij nog steeds niet duidelijk. Waarop ik gewoon naar die Nederlandse knakker ben afgestapt en domweg heb gevraagd: geen idee wie je bent maar mijn collega wil dolgraag met je op de foto. Hij moest smakelijk lachen en vertelde dat hij 2 dagen ervoor nog een gevecht had gewonnen in de Tokio-Dome (soort Ahoy) voor 80.000 toeschouwers... Oh, sorry, ik had geen idee, was mijn oer-nuchtere commentaar
De foto werd gemaakt wat op dat moment een soort startschot was voor de rest van de 350 Japanse passagiers, want zij wilden allemaal met hem op de foto!
Sorry, meneer de free-fighter! Heb hem na afloop maar wat leuks overhandigd voor het aangedane 'leed'. Hij vond het gelukkig allemaal wel prima.
zaterdag 18 december 2010 om 17:41
