Psyche
alle pijlers
Helemaal klaar met 2010!
vrijdag 24 december 2010 om 01:35
Nog 8 volle dagen en dan is dit jaar voorbij, eindelijk, ik ben er klaar mee.
Begin van dit jaar leek 2010 het mooiste jaar van ons leven te worden, na jaren van proberen en 3 x IVF was ik zwanger. Wat een geluk. Maar met de 12 wkn echo bleek het hartje van ons kindje niet meer te kloppen, we waren kapot maar vastbesloten om onze kinderwens niet op te geven. Dus weer aan de hormonen, weer die punctie weer de spanning of het gelukt is of niet... En, niet te geloven ik was 3 mnd na de curettage weer zwanger. Maar ook nu, vlak voor de magische 12 wkn grens ging het wéér mis. Alsof mijn hart uit mijn lichaam werd gerukt, zelden zo hard geschreeuwd als toen. Ik kon gewoon niet meer. Zo leeg, zo zonder toekomst perspectief, zó alleen.
Want hoe lief, zorgzaam en sterk mijn lief ook is, deze pijn kan hij niet wegnemen van me. Mijn lichaam faalt. Mijn lijf krijgt het niet voor elkaar een zwangerschap te voldragen. Zo voelt het.
De heren doktoren noemen het pech hebben.
6 weken later moesten we onze hond laten inslapen en op diezelfde dag voelde ik een knobbel in mijn borst. Je kon me opvegen. Na een echo en biopsie werd besloten dat rottige ding operatief te verwijderen omdat de patholoog kanker niet kon uitsluiten. Na de operatie kreeg ik het goede nieuws dat het geen borstkanker was. Erg opgelucht natuurlijk.
Ik ben klaar met dit jaar, helemaal klaar!
Wie telt er met me af?
Wie is er ook zo verdomde klaar met dit jaar?
Begin van dit jaar leek 2010 het mooiste jaar van ons leven te worden, na jaren van proberen en 3 x IVF was ik zwanger. Wat een geluk. Maar met de 12 wkn echo bleek het hartje van ons kindje niet meer te kloppen, we waren kapot maar vastbesloten om onze kinderwens niet op te geven. Dus weer aan de hormonen, weer die punctie weer de spanning of het gelukt is of niet... En, niet te geloven ik was 3 mnd na de curettage weer zwanger. Maar ook nu, vlak voor de magische 12 wkn grens ging het wéér mis. Alsof mijn hart uit mijn lichaam werd gerukt, zelden zo hard geschreeuwd als toen. Ik kon gewoon niet meer. Zo leeg, zo zonder toekomst perspectief, zó alleen.
Want hoe lief, zorgzaam en sterk mijn lief ook is, deze pijn kan hij niet wegnemen van me. Mijn lichaam faalt. Mijn lijf krijgt het niet voor elkaar een zwangerschap te voldragen. Zo voelt het.
De heren doktoren noemen het pech hebben.
6 weken later moesten we onze hond laten inslapen en op diezelfde dag voelde ik een knobbel in mijn borst. Je kon me opvegen. Na een echo en biopsie werd besloten dat rottige ding operatief te verwijderen omdat de patholoog kanker niet kon uitsluiten. Na de operatie kreeg ik het goede nieuws dat het geen borstkanker was. Erg opgelucht natuurlijk.
Ik ben klaar met dit jaar, helemaal klaar!
Wie telt er met me af?
Wie is er ook zo verdomde klaar met dit jaar?
vrijdag 24 december 2010 om 01:46
Wat een jaar bij jou, zeg.
Ik kan er wel tegenin gaan, maar soms is het inderdaad fijn om een periode echt af te kunnen sluiten.
Nog een paar dagen meid. Probeer nog een beetje van de kerst te genieten als het lukt en dan 1 januari gewoon weer met frisse moed verder.
Ik hoop dat jullie gauw weer zwanger worden en dat je het deze keer helemaal uit mag dragen!
Ik kan er wel tegenin gaan, maar soms is het inderdaad fijn om een periode echt af te kunnen sluiten.
Nog een paar dagen meid. Probeer nog een beetje van de kerst te genieten als het lukt en dan 1 januari gewoon weer met frisse moed verder.
Ik hoop dat jullie gauw weer zwanger worden en dat je het deze keer helemaal uit mag dragen!
vrijdag 24 december 2010 om 01:49
Hoi Queen, wat een rot jaar 
dat 2011 maar beter mag zijn want ik tel met je mee af, mijn jaar was ook kut.
In de eerste 5 maanden van dit jaar verloor ik me baan, bleek mijn kat op sterven te liggen, ging me relatie van 20 maanden uit en erna overleed mijn opa. En of dat nog niet genoeg was om te verwerken dreigt helaas deze laatste weken van het jaar dreigt mijn moeder met zelfmoord. Kortom kom maar op met dat nieuwe jaar, veel erger kan het niet meer worden!
dat 2011 maar beter mag zijn want ik tel met je mee af, mijn jaar was ook kut.In de eerste 5 maanden van dit jaar verloor ik me baan, bleek mijn kat op sterven te liggen, ging me relatie van 20 maanden uit en erna overleed mijn opa. En of dat nog niet genoeg was om te verwerken dreigt helaas deze laatste weken van het jaar dreigt mijn moeder met zelfmoord. Kortom kom maar op met dat nieuwe jaar, veel erger kan het niet meer worden!
vrijdag 24 december 2010 om 03:13
Heej, nee komt niet plotseling, ze roept het al sinds ik me kan herinneren, maar normaal waar ik gewoon bij was als kind, en nu voor eerst recht naar mij, dat geeft toch hele andere dimentie qua emoties. Ik heb nog geregeld dat ik de pijn door me botten voel gaan en liefst het uit zou willen schreeuwen, mja ben niet zo'n schreeuwer Kortom ik verwacht niet dat ze het doet, maar wat moet je als dochter met zoń schreeuw om hulp terwijl alle hulp direct wordt afgewezen.. Zo'n onmachtgevoel geeft het, en zoń boosheid dat me jeugd al zo in teken van negativiteit heeft gestaan en ze me nog steeds weet te raken.
Kortom ik verwacht niet dat ze het doet, maar wat moet je als dochter met zoń schreeuw om hulp terwijl alle hulp direct wordt afgewezen.. Zo'n onmachtgevoel geeft het, en zoń boosheid dat me jeugd al zo in teken van negativiteit heeft gestaan en ze me nog steeds weet te raken.
vrijdag 24 december 2010 om 07:11
Ondanks dat mn moeder begin dit jaar is overleden kan ik 2010 geen kutjaar vinden. Ik heb me nog nooit zo dicht bij mijn familie voelen staan, en dan met name mn broer, vader en stiefmoeder.
Ik heb nog nooit zoveel gehuild als dit jaar, en toch denk ik er met een heel warm gevoel aan terug.
Elke dag is een nieuwe dag, waarom zou je wachten met positief proberen er weer tegenaan te gaan tot het nieuwe jaar?
Ik heb nog nooit zoveel gehuild als dit jaar, en toch denk ik er met een heel warm gevoel aan terug.
Elke dag is een nieuwe dag, waarom zou je wachten met positief proberen er weer tegenaan te gaan tot het nieuwe jaar?
zaterdag 25 december 2010 om 12:52
Queen, knuffel ! Gek, ik heb zoveel aan je gedacht vannacht. Was erg vaak wakker, mijn miskraam is echt een lichamelijke marteling op dit moment
Ik ken je niet, maar je verhaal trof me zo. Ik was "pas" 7 weken zwanger, totaal niet vergelijkbaar met wat jij hebt meegemaakt. Voor ons is een droom uiteen gevallen, een kindje was het nog niet denk ik. Het voelt fijn om op het forum rond te hangen en steun te vinden. Zowel in knuffels, verhalen van anderen, maar ook fijne verhalen over hoe het weer goed kan komen. Het helpt me mijn gevoel op een rijtje te zetten, want op dit moment ben ik echt in de war!
Jij verlangt ook zo naar 2011. Een nieuwe start. Ik ga je volgen - hopen, bidden, dromen voor een prachtig 2011 voor jou! Wat een naar jaar was het voor je. 2010, dikke streep erdoorheen. Basta, weg ermee! Aftellen zal ergens gek genoeg ook emotioneel of zwaar zijn, maar 1 januari kun je er voor je gevoel weer tegenaan. Je hondje krijg je in 2011 helaas niet terug, maar misschien is de gedachte aan de prachtige jaren met je hond een fijne gedachte. (Ik heb er twee verloren in de afgelopen jaren, ken het gemis...) En dan nog die knobbel, jeetje Meis.... Wat zwaar! Je hebt gelukkig geen kwaadaardige kanker, waardoor je op z'n minst een nieuwe start MAG maken in 2011. Laat dat een schrale troost voor je zijn. In het nieuwe jaar zullen jij en je lief in goede gezondheid zijn, en samen mogen zijn. Helpt vooruit kijken naar een nieuwe IVF poging voor jou? Hoe staan jullie hierin? Kunnen jullie dit psychisch weer aan ? Want dan gaat mijn glas om 12 uur ook richting jou! Proost!
Ik ken je niet, maar je verhaal trof me zo. Ik was "pas" 7 weken zwanger, totaal niet vergelijkbaar met wat jij hebt meegemaakt. Voor ons is een droom uiteen gevallen, een kindje was het nog niet denk ik. Het voelt fijn om op het forum rond te hangen en steun te vinden. Zowel in knuffels, verhalen van anderen, maar ook fijne verhalen over hoe het weer goed kan komen. Het helpt me mijn gevoel op een rijtje te zetten, want op dit moment ben ik echt in de war!
Jij verlangt ook zo naar 2011. Een nieuwe start. Ik ga je volgen - hopen, bidden, dromen voor een prachtig 2011 voor jou! Wat een naar jaar was het voor je. 2010, dikke streep erdoorheen. Basta, weg ermee! Aftellen zal ergens gek genoeg ook emotioneel of zwaar zijn, maar 1 januari kun je er voor je gevoel weer tegenaan. Je hondje krijg je in 2011 helaas niet terug, maar misschien is de gedachte aan de prachtige jaren met je hond een fijne gedachte. (Ik heb er twee verloren in de afgelopen jaren, ken het gemis...) En dan nog die knobbel, jeetje Meis.... Wat zwaar! Je hebt gelukkig geen kwaadaardige kanker, waardoor je op z'n minst een nieuwe start MAG maken in 2011. Laat dat een schrale troost voor je zijn. In het nieuwe jaar zullen jij en je lief in goede gezondheid zijn, en samen mogen zijn. Helpt vooruit kijken naar een nieuwe IVF poging voor jou? Hoe staan jullie hierin? Kunnen jullie dit psychisch weer aan ? Want dan gaat mijn glas om 12 uur ook richting jou! Proost!
zaterdag 25 december 2010 om 12:54
@Queen: Weet je, misschien helpt het ook voor jou.... Ik hou me zo vast aan die prachtige weken waar in ik zoooo gelukkig was. Het allerliefste wat ik wilde op de hele wereld was dit kindje. Het heeft me een heel klein tijdje de gelukkigste vrouw op de wereld gemaakt. Dat neemt niemand me meer af! Ik weet dat het oneerlijk voelt, een marteling is, maar misschien zijn er kleine momentjes waarin je je geluk van je twee zwangerschappen weer op kunt halen en je eraan vast kunt houden in deze moeilijke dagen....
dinsdag 28 december 2010 om 23:12
woensdag 29 december 2010 om 00:50
woensdag 29 december 2010 om 17:43
2010 was mooi maar ook heel zwaar. Mama had kanker en het einde van deze lijdensweg is nog lang niet in zicht. Maar ik ben gaan samenwonen en we willen kinderen, dus die toekomst zit wel goed. Met mijn moeders toekomst lijken de vooruitzichten ook voor 2011 niet rooskleurig. Hoe dubbel kan het zijn...
This is not kosher!
woensdag 29 december 2010 om 17:52
Voor mij mag om 2010 een strikkie en mag ie weggemietterd worden. Heb dit jaar een heleboel dingen meegemaakt of maak ik nu nog mee waar ik heel veel verdriet om heb gehad/heb. Heb hard gevochten, ben er ook sterker van geworden. Maar 2011 zal nog wel moeilijk voor me worden. Maar we maken er maar het beste van.
Voor iedereen die het dit jaar moeilijk heeft gehad:
Voor iedereen die het dit jaar moeilijk heeft gehad:
Na regen komt regent, kijk maar in de woordenboek
woensdag 29 december 2010 om 17:59
quote:Lammie25 schreef op 29 december 2010 @ 00:50:
2010 was het ergste jaar uit mijn leven. Emoties waarvan ik niet wist dat ze bestonden... zo veel gehuild.. zo veel angst.. zoveel slapeloze nachten.. zo uitzichtloos.. nu langzaamaan weer opkrabbelen
Kortom: ik ben er ook klaar mee!
Tijd voor een nieuw begin, laat 2011 maar komen!
Spijtig genoeg kan/moet ik mij hier geheel bij aansluiten.
Wat een K*T jaar.
Queen
En de beste wensen voor iedereen.
2010 was het ergste jaar uit mijn leven. Emoties waarvan ik niet wist dat ze bestonden... zo veel gehuild.. zo veel angst.. zoveel slapeloze nachten.. zo uitzichtloos.. nu langzaamaan weer opkrabbelen
Kortom: ik ben er ook klaar mee!
Tijd voor een nieuw begin, laat 2011 maar komen!
Spijtig genoeg kan/moet ik mij hier geheel bij aansluiten.
Wat een K*T jaar.
Queen
En de beste wensen voor iedereen.
Ontbijt: Een Smoothie banaan Lunch: Een cracker/avocado en guinoa salade Diner:57 pizza broodjes,13 donuts,2 bakken gefrituurde kipkluif, 9 Rosé
