Kinderen
alle pijlers
Drama; kleding kopen met dochter, ze vindt niets mooi!
donderdag 23 december 2010 om 15:58
Drama in de stad! Ik was met een paar van mijn kinderen even naar de film en daarna shoppen. Hebben ze een hekel aan. Aan shoppen. Zeker nu. En ik kan ze geen ongelijk geven. Ik had even het gevoel de enige zwetende ouder in de stad te zijn, met veel te veel zware tassen om de armen. Zeurende en ontevreden kinderen in mijn kielzog. Ik was er even he-le-maal klaar mee. Ruzie in de stad. Op straat. Om kleding. Dochter lief vind mijn gekozen kleren voor haar lelijk. Ze vliegt altijd meteen op de fluor met glitter kleding af. Of de mini uitvoeringen van volwassen outfits. Alles wat zij in haar handen neemt, vind ik schreeuwend lelijk. Ze heeft een uitgesproken, nonsmaak, als je het mij vraagt. Ze valt voor echte aso-kleding, ordi-kleding. En ik wil best schipperen en haar een beetje meer haar gang laten gaan. Maar als ik haar zelf een outfit uit laat kiezen, dan is het echt zonder uitzondering altijd afschuwelijk. En daar wil ik mijn geld niet aan uitgeven. En zo wil ik mijn kinderen ook niet af leveren. Ze valt voor over de schouder truitjes met schreeuwerige opdrukken. Ze valt voor franjes, voor dingen als het huis anubis op een jurk, en kanten hemdjes. De C en A en de Bristol zijn favoriet, want iedereen uit haar school loopt daar in. Ik vind die 2 by far de meest afzichtelijke winkels die er maar zijn. Ik heb een hekel aan stripfiguren op een trui. Ik walg van kleding van de markt gemaakt van Lycra. Ik vind een meisje van 8 in een zwart nep leren legging met een zwart kanten opengewerkt jurkje en een hes van Anubis, met cowboy laarsjes en lakschoentjes met een hakje niet schattig. Die vind ik aso. Ik probeer haar uit te leggen dat kleding meer met je doet dan je alleen maar warm houden. Dat je jezelf er op een bepaalde manier mee profileert. Ik zeg niet dat het duur moet of van een of ander bekend merk. Ik hou niet van opdrukken, van vale kleurtjes, of pastels, ik hou niet van de kwaliteit van de C en A en de Skooter. Ik vind die kleding aso. Dat vind ík. Ik zeg niet dat de mensen die deze kleding dragen aso zíjn, maar ik hou er gewoon echt op geen enkele manier van. Als ik dan voor mezelf een zwart kanten jurkje voor de kerst pas is het van: jij mag wel en ik mag niet. Ik wil ook zulke kleding als jou. Ik draag altijd of iig vaak jurken en rokjes. Met hoge laarzen met hakken. Maar ik ben 35 en zij is 8. Ik ben die strijd zo zat. Nu heb ik accuut de helft van de gekochte kleding ter plekke geruild. Als madam het toch niet zou dragen, dan zou ik het wel eens eventjes terug brengen. Verwende snotneus. Drama natuurlijk. Bij de Didi uiteindelijk een compromis gesloten. Maar ik ben het ondertussen zo zat. De helft van de kleding die ik gekocht heb, kunnen linea recta marktplaats op. Of in de zak van Max. Ze is zo eigenzinnig. Ergens vind ik dat natuurlijk wel leuk, ik was en ben precies zo. Maar kom op: wij zijn echt geen types voor het soort kleding wat mijn dochter het liefste in haar kast zou zien. Ik ga voor kwaliteit en voor bepaalde kleuren. Ik koop vrijwel alles in de uitverkoop, dus heel veel geld ben ik er niet aan kwijt. Maar als ik kan kiezen tussen een Takko, Wibra of de Shooby bijvoorbeeld. Dan kies ik per direct voor die laatste. Misschien wel ietsjes duurder, maar dat kan ik missen en dat heb ik er graag voor over.
Wat overblijft is online shoppen. Maar ja, lang niet zo leuk. En bovendien evenzogoed drama's. Madam wil alleen online shoppen bij de H en M. Niets mis mee, op zich, je kan er zeker leuke dingen vinden. Denk aan de jongensspijkerbroeken. Maar zij kiest weer dat ene shirtje met die schreeuwerige opdruk. Met hello kitty bijvoorbeeld. En als ik ergens een hekel aan heb....juist!
Help wat moet ik doen??
Wat overblijft is online shoppen. Maar ja, lang niet zo leuk. En bovendien evenzogoed drama's. Madam wil alleen online shoppen bij de H en M. Niets mis mee, op zich, je kan er zeker leuke dingen vinden. Denk aan de jongensspijkerbroeken. Maar zij kiest weer dat ene shirtje met die schreeuwerige opdruk. Met hello kitty bijvoorbeeld. En als ik ergens een hekel aan heb....juist!
Help wat moet ik doen??
zondag 26 december 2010 om 13:28
quote:fashionvictim schreef op 26 december 2010 @ 13:25:
[...]
De ouderen hebben gewoon keurige Surinaamse namen zoals die toen in de mode waren, denk dus aan veel verwijzingen naar het koningshuis en onze lieve heer en dergelijke, en vernoemingen enzo. Ongeveer 80% van die generatie heeft zulke namen, iedere Surinamer die ik ken heeft wel een tante die net zo heet als mijn tantes.
Mijn neven en nichten hebben namen die in hun tijd in de mode waren, wederom heel standaard.
En mijn tantezeggertjes hebben inderdaad namen met teveel medeklinkers en lettergrepen.
In mijn familie hebben mijn oma, mijn moeder, mijn broer en ik, en mijn zoon als enige namen die volledig buiten het plaatje vallen, zo hebben mijn broer en ik bijvoorbeeld als enige maar 1 voornaam.
Leuk dit antwoord. Mijn surinaamse collega heeft een standaard Hollandse naam, dat was toen de mode in Suriname (waar ze geboren is).
Haar kinderen hebben in mijn ogen hele vreemde namen, maar ze zijn volgens haar heel gewoon en niet ordi.
[...]
De ouderen hebben gewoon keurige Surinaamse namen zoals die toen in de mode waren, denk dus aan veel verwijzingen naar het koningshuis en onze lieve heer en dergelijke, en vernoemingen enzo. Ongeveer 80% van die generatie heeft zulke namen, iedere Surinamer die ik ken heeft wel een tante die net zo heet als mijn tantes.
Mijn neven en nichten hebben namen die in hun tijd in de mode waren, wederom heel standaard.
En mijn tantezeggertjes hebben inderdaad namen met teveel medeklinkers en lettergrepen.
In mijn familie hebben mijn oma, mijn moeder, mijn broer en ik, en mijn zoon als enige namen die volledig buiten het plaatje vallen, zo hebben mijn broer en ik bijvoorbeeld als enige maar 1 voornaam.
Leuk dit antwoord. Mijn surinaamse collega heeft een standaard Hollandse naam, dat was toen de mode in Suriname (waar ze geboren is).
Haar kinderen hebben in mijn ogen hele vreemde namen, maar ze zijn volgens haar heel gewoon en niet ordi.
zondag 26 december 2010 om 13:32
Nou, misschien heet haar dochter wel Shaniqua, even als voorbeeldje. Volgens de goegemeente moet je wel een Tokkie of een negert zijn om je kind zo te noemen.
Mijn en haar punt is juist dat als je genoeg selfworth hebt, en Shaniqua gewoon een vet coole naam vindt, het je aan je reet zal roesten of anderen dan denken dat je een Tokkie of een Surinaamse Tokkie bent, want dat je naam (of je kleding, of je auto, of je interieur) niet maakt wie je bent. En dat als je van nature een "kakker" bent, je ook met de naam Shaniqua door anderen als een "kakker" gezien zal worden.
Mijn en haar punt is juist dat als je genoeg selfworth hebt, en Shaniqua gewoon een vet coole naam vindt, het je aan je reet zal roesten of anderen dan denken dat je een Tokkie of een Surinaamse Tokkie bent, want dat je naam (of je kleding, of je auto, of je interieur) niet maakt wie je bent. En dat als je van nature een "kakker" bent, je ook met de naam Shaniqua door anderen als een "kakker" gezien zal worden.
Am Yisrael Chai!
zondag 26 december 2010 om 13:33
quote:iris1969 schreef op 26 december 2010 @ 13:24:
[...]
Wederom heb je echt geen idee wie ik ben Evi, maar dat geeft niet, want dat is nog groeiende.
Ik ben gewoon van nature anders dan anderen en daar voel ik me goed bij.
Je roept dat al een tijdje, dat ik het verkeerd zie, en ik let goed op. Maar je legt nooit uit waarom ik dat dan verkeerd zie en tijdens het opletten zie ik ook nooit iets wat mijn beeld bijstelt.
Of jij van nature anders bent dan anderen weet ik niet. Ik vond je iig een aantal maanden geleden leuk en anders inderdaad. Tot je grote switch. Toen heb je besloten om anders te gaan dóen. En nu vind ik je gewoon een beetje vreemd. Als je dat bedoelt met "anders' dan zijn we het eens
En ik zit je niet te zeiken hoor, ik geef je nu gewoon de uitleg die ik je nog toegezegd had laatst. Waarom ik je onzeker vind. Hierom dus. Omdat je niet in de groep bleek te passen waar je graag bij wilde horen. Toen nam je een besluit om je eigen groep te vormen. Een niche groep. Daarom verwees ik ook naar de Goth's. Je valt heel extreem de anderen bij die buiten de boot vallen.
Met een hele opvallende tactiek. Als zware zwarte makeup als het ware.
Onzekerheid verborgen onder extremiteit.
[...]
Wederom heb je echt geen idee wie ik ben Evi, maar dat geeft niet, want dat is nog groeiende.
Ik ben gewoon van nature anders dan anderen en daar voel ik me goed bij.
Je roept dat al een tijdje, dat ik het verkeerd zie, en ik let goed op. Maar je legt nooit uit waarom ik dat dan verkeerd zie en tijdens het opletten zie ik ook nooit iets wat mijn beeld bijstelt.
Of jij van nature anders bent dan anderen weet ik niet. Ik vond je iig een aantal maanden geleden leuk en anders inderdaad. Tot je grote switch. Toen heb je besloten om anders te gaan dóen. En nu vind ik je gewoon een beetje vreemd. Als je dat bedoelt met "anders' dan zijn we het eens
En ik zit je niet te zeiken hoor, ik geef je nu gewoon de uitleg die ik je nog toegezegd had laatst. Waarom ik je onzeker vind. Hierom dus. Omdat je niet in de groep bleek te passen waar je graag bij wilde horen. Toen nam je een besluit om je eigen groep te vormen. Een niche groep. Daarom verwees ik ook naar de Goth's. Je valt heel extreem de anderen bij die buiten de boot vallen.
Met een hele opvallende tactiek. Als zware zwarte makeup als het ware.
Onzekerheid verborgen onder extremiteit.
zondag 26 december 2010 om 13:33
quote:tuttjemeteenrietje schreef op 26 december 2010 @ 13:22:
[...]
Dit is dus precies wat ik bedoel Als ik zeg dat ik vind dat ik ontzettend goed ben in mijn werk, en zelfs durf te zeggen dat ik tot de top behoor, dan ben ik ineens arrogant en hautain. Terwijl het gewoon een feit is.
Oh ik zou dat niet als arrogant bestempelen. In eerste instantie zou ik dit gewoon aannemen als waarheid. Alleen als zou blijken dat je juist heel slecht bent in je werk, zou ik wel even met mijn ogen rollen, denk ik .
quote:
Mensen zullen in de regel altijd hun negatieve eigenschappen benadrukken, niet hun positieve, want als je dat doet, dan ben je aan het pochen. En ben je arrogant. En dat begrijp ik niet zo goed.
Voorbeeldje Rene van Hollands next topmodel. Het kind was echt bloedjeirritant hoor, maar ze barstte van het zelfvertrouwen en stak dit ook niet onder stoelen of banken. De andere meisjes wisten niet hoe snel ze haar in het hokje arrogant en hautain moesten proppen terwijl Rene gewoon haar positieve kanten benadrukte. Dit is "not done" terwijl ze gewoon gelijk had, ze was de beste in een aantal dingen.
Ja ik heb dat toevallig ook gezien.
In eerste instantie dacht ik heel lang hetzelfde over Renee als jij. Ik vond ook dat ze gewoon gelijk had en dat ze idd. veel kwaliteiten had. Ik vond haar niet irritant, ik vond het gewoon terecht.
En ik snapte ook niet waarom die meisjes daar zo raar over deden.
Maar ik vond haar dus wel arrogant worden toen ze die zogenaamde zelfverzekerdheid ging gebruiken om zich beter voor te doen dan die andere meisjes, en die meisjes af ging kraken/pesten etc.
En toen ging ze ook, als ze iets heel slecht had gedaan, krampachtig blijven roepen hoe geweldig ze het wel niet had gedaan blablabla (terwijl zij het soms gewoon echt niet goed deed).
Toen kwam het op mij eerder zielig over dan zelfverzekerd, en vond ik haar dus eerder onzeker overkomen dan zelfverzekerd.
En ook stukken minder sympathiek, omdat ze het dus blijkbaar nodig had om over de ruggen van anderen krampachtig te blijven doen alsof ze zelfverzekerd was.
Terwijl ze volgens mij in het begin dus echt zelfverzekerd was, maar dat later verloor en probeerde vast te houden aan dat eerdere 'imago'. Zichzelf overschreeuwen dus.
Wat overigens niet meer dan menselijk is hoor.
Maar ik vind het oprechter als je gewoon laat zien hoe je je voelt of wie je bent. Dus ben je op dat moment trots op jezelf, laat dat gerust zien. Ben je op een ander moment onzeker, dan mag je dat ook gerust laten zien van mij.
Liever zelfs dan dat gedoe van 'doen alsof'.
[...]
Dit is dus precies wat ik bedoel Als ik zeg dat ik vind dat ik ontzettend goed ben in mijn werk, en zelfs durf te zeggen dat ik tot de top behoor, dan ben ik ineens arrogant en hautain. Terwijl het gewoon een feit is.
Oh ik zou dat niet als arrogant bestempelen. In eerste instantie zou ik dit gewoon aannemen als waarheid. Alleen als zou blijken dat je juist heel slecht bent in je werk, zou ik wel even met mijn ogen rollen, denk ik .
quote:
Mensen zullen in de regel altijd hun negatieve eigenschappen benadrukken, niet hun positieve, want als je dat doet, dan ben je aan het pochen. En ben je arrogant. En dat begrijp ik niet zo goed.
Voorbeeldje Rene van Hollands next topmodel. Het kind was echt bloedjeirritant hoor, maar ze barstte van het zelfvertrouwen en stak dit ook niet onder stoelen of banken. De andere meisjes wisten niet hoe snel ze haar in het hokje arrogant en hautain moesten proppen terwijl Rene gewoon haar positieve kanten benadrukte. Dit is "not done" terwijl ze gewoon gelijk had, ze was de beste in een aantal dingen.
Ja ik heb dat toevallig ook gezien.
In eerste instantie dacht ik heel lang hetzelfde over Renee als jij. Ik vond ook dat ze gewoon gelijk had en dat ze idd. veel kwaliteiten had. Ik vond haar niet irritant, ik vond het gewoon terecht.
En ik snapte ook niet waarom die meisjes daar zo raar over deden.
Maar ik vond haar dus wel arrogant worden toen ze die zogenaamde zelfverzekerdheid ging gebruiken om zich beter voor te doen dan die andere meisjes, en die meisjes af ging kraken/pesten etc.
En toen ging ze ook, als ze iets heel slecht had gedaan, krampachtig blijven roepen hoe geweldig ze het wel niet had gedaan blablabla (terwijl zij het soms gewoon echt niet goed deed).
Toen kwam het op mij eerder zielig over dan zelfverzekerd, en vond ik haar dus eerder onzeker overkomen dan zelfverzekerd.
En ook stukken minder sympathiek, omdat ze het dus blijkbaar nodig had om over de ruggen van anderen krampachtig te blijven doen alsof ze zelfverzekerd was.
Terwijl ze volgens mij in het begin dus echt zelfverzekerd was, maar dat later verloor en probeerde vast te houden aan dat eerdere 'imago'. Zichzelf overschreeuwen dus.
Wat overigens niet meer dan menselijk is hoor.
Maar ik vind het oprechter als je gewoon laat zien hoe je je voelt of wie je bent. Dus ben je op dat moment trots op jezelf, laat dat gerust zien. Ben je op een ander moment onzeker, dan mag je dat ook gerust laten zien van mij.
Liever zelfs dan dat gedoe van 'doen alsof'.
zondag 26 december 2010 om 13:37
quote:iris1969 schreef op 26 december 2010 @ 10:44:
[...]
Dat hoeft ook niet met je uiterlijk, het kan ook met je auto, je huis, de plekken waar je op vakantie gaat of uitgaat, de mensen met wie je om gaat enz. enz. We willen allemaal graag laten zien wie we zijn, daar ben ik van overtuigd.
Getver. Er bestaan ook nog mensen die zichzelf laten zien door normaal gedrag. Door compassie en medemenselijkheid. Door gewoon jezelf te zijn en te kiezen voor zaken die je zelf leuk vind. Door je eigenheid te (durven) laten zien. Die niet afgaan op wat 'in' is, of als 'succesvol' door de hele meute wordt bestempeld. Oh, is Italië dit jaar hip? Dan gaan we daar naartoe. Nee, zelf ga ik liever een weekje naar Texel, maar ja, de buren he. Die vinden dat zo 2008. En we willen natuurlijk als gezin wel klasse en succes uitstralen'.
M.
[...]
Dat hoeft ook niet met je uiterlijk, het kan ook met je auto, je huis, de plekken waar je op vakantie gaat of uitgaat, de mensen met wie je om gaat enz. enz. We willen allemaal graag laten zien wie we zijn, daar ben ik van overtuigd.
Getver. Er bestaan ook nog mensen die zichzelf laten zien door normaal gedrag. Door compassie en medemenselijkheid. Door gewoon jezelf te zijn en te kiezen voor zaken die je zelf leuk vind. Door je eigenheid te (durven) laten zien. Die niet afgaan op wat 'in' is, of als 'succesvol' door de hele meute wordt bestempeld. Oh, is Italië dit jaar hip? Dan gaan we daar naartoe. Nee, zelf ga ik liever een weekje naar Texel, maar ja, de buren he. Die vinden dat zo 2008. En we willen natuurlijk als gezin wel klasse en succes uitstralen'.
M.
zondag 26 december 2010 om 13:40
Haha Fibo, ik weet dat het een ramp is want ik heb mijn ouders er ook helemaal gek mee gemaakt.
We kwamen overal om maar iets te vinden, maar ik wilde C&A als blijk van verzet tegen de smaak van mijn ouders.
Didi vind ik een leuke winkel voor kinderen, gelukkig dat je daar een compromis kunt sluiten. Maar het blijft vast een drama.
Kun je haar niet bijvoorbeeld toestaan om één shirt- of een pyjama- met Hello Kitty te kiezen, dat zij die bij uitzondering aan mag?
Ik vind het namelijk niet zo gek dat kinderen shirts met hun tv-helden aan willen.
Misschien zijn er ook wat meer `neutrale´ shirts met een populair figuurtje erop, dus niet van die hele schreeuwerige?
We kwamen overal om maar iets te vinden, maar ik wilde C&A als blijk van verzet tegen de smaak van mijn ouders.
Didi vind ik een leuke winkel voor kinderen, gelukkig dat je daar een compromis kunt sluiten. Maar het blijft vast een drama.
Kun je haar niet bijvoorbeeld toestaan om één shirt- of een pyjama- met Hello Kitty te kiezen, dat zij die bij uitzondering aan mag?
Ik vind het namelijk niet zo gek dat kinderen shirts met hun tv-helden aan willen.
Misschien zijn er ook wat meer `neutrale´ shirts met een populair figuurtje erop, dus niet van die hele schreeuwerige?
zondag 26 december 2010 om 13:44
Yep eens met Mazou over dat fotomodel . Wanneer je zeker bent van wie je bent en trots op jezelf gewoon om dat je ok bent, is het in rust bevestigen van eigen vergissingen in mijn ogen ook een deel van zelfverzekerdheid.
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.
zondag 26 december 2010 om 13:45
quote:iris1969 schreef op 26 december 2010 @ 13:00:
[...]
Neem nu het voorbeeld voornamen. Noem jij je kind nu Dylano, terwijl je weet in welk milieu deze naam populair is?
Bijna het hele forum duidelijk niet, want deze mensen worden uitgelachen (zie babywedstrijd topics).Ik heb mijn kinderen gewoon een naam gegeven die ik mooi vond. Ik heb niet een associatie met dat bepaalde namen bij een bepaald milieu zou horen. Echt, dat was niet eens bij me opgekomen.
[...]
Neem nu het voorbeeld voornamen. Noem jij je kind nu Dylano, terwijl je weet in welk milieu deze naam populair is?
Bijna het hele forum duidelijk niet, want deze mensen worden uitgelachen (zie babywedstrijd topics).Ik heb mijn kinderen gewoon een naam gegeven die ik mooi vond. Ik heb niet een associatie met dat bepaalde namen bij een bepaald milieu zou horen. Echt, dat was niet eens bij me opgekomen.
Het is mij: shaHla 
(Iranian version)
(Iranian version)
zondag 26 december 2010 om 13:46
quote:iris1969 schreef op 26 december 2010 @ 12:45:
[...]
Niet uitgemaakt, maar ja ik vind dat wel erg PC om dat te zeggen. Verwend ook.
Maar ik ben dan ook van de duidelijke lijnen in de opvoeding. Zoals onze ouders dat deden. Nu vind ik de ouders vaak te toegefelijk en te inconsequent. Dit laatste gaat overigens niet om jou.
Typische uitspraak van iemand die geen kinderen heeft. Hoe was dat spreekwoord ook alweer? 'De beste stuurlui staan aan wal'?
Ik had me van tevoren ook vaak bedacht hoe ik het zou doen als ik eenmaal kinderen zou hebben en nu ik ze eenmaal heb loopt het in de praktijk toch vaak anders.
[...]
Niet uitgemaakt, maar ja ik vind dat wel erg PC om dat te zeggen. Verwend ook.
Maar ik ben dan ook van de duidelijke lijnen in de opvoeding. Zoals onze ouders dat deden. Nu vind ik de ouders vaak te toegefelijk en te inconsequent. Dit laatste gaat overigens niet om jou.
Typische uitspraak van iemand die geen kinderen heeft. Hoe was dat spreekwoord ook alweer? 'De beste stuurlui staan aan wal'?
Ik had me van tevoren ook vaak bedacht hoe ik het zou doen als ik eenmaal kinderen zou hebben en nu ik ze eenmaal heb loopt het in de praktijk toch vaak anders.
zondag 26 december 2010 om 13:53
quote:iris1969 schreef op 26 december 2010 @ 13:24:
[...]
Ik ben gewoon van nature anders dan anderen en daar voel ik me goed bij.
Grappig dat kan je alleen vastgesteld hebben door zelf na te denken óf je anders bent dan anderen. Ik zelf zeg: niets menselijks is mij vreemd. Dat maakt me óf doodgewoon en dertien in een dozijn , of zéér speciaal en opmerkelijk anders omdat ik mezelf vergelijk met anderen en behoefte voel mijzelf als anders te bestempelen.
Het is maar waar je zelf behoefte aan hebt om te voelen. Ik vind mijzelf gewoon dertien in en dozijn en erg ok.
[...]
Ik ben gewoon van nature anders dan anderen en daar voel ik me goed bij.
Grappig dat kan je alleen vastgesteld hebben door zelf na te denken óf je anders bent dan anderen. Ik zelf zeg: niets menselijks is mij vreemd. Dat maakt me óf doodgewoon en dertien in een dozijn , of zéér speciaal en opmerkelijk anders omdat ik mezelf vergelijk met anderen en behoefte voel mijzelf als anders te bestempelen.
Het is maar waar je zelf behoefte aan hebt om te voelen. Ik vind mijzelf gewoon dertien in en dozijn en erg ok.
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.
zondag 26 december 2010 om 13:54
quote:iris1969 schreef op 26 december 2010 @ 13:20:
[...]
Nee toch, ze komen toch uit een Grachtenpandmilieu? Dat zei je zelf eerder, dus neem ik aan dat ze geen Tokkie namen geven aan hun kinderen.Tenzij zij daar ook totaal niet mee bezig waren In de ogen van anderen kan het dan wel zo zijn want die vinden bepaalde namen wel bij een bepaald milieu passen.
[...]
Nee toch, ze komen toch uit een Grachtenpandmilieu? Dat zei je zelf eerder, dus neem ik aan dat ze geen Tokkie namen geven aan hun kinderen.Tenzij zij daar ook totaal niet mee bezig waren In de ogen van anderen kan het dan wel zo zijn want die vinden bepaalde namen wel bij een bepaald milieu passen.
Het is mij: shaHla (Iranian version)
(Iranian version)
zondag 26 december 2010 om 14:05
quote:Enn schreef op 26 december 2010 @ 13:44:
Yep eens met Mazou over dat fotomodel . Wanneer je zeker bent van wie je bent en trots op jezelf gewoon om dat je ok bent, is het in rust bevestigen van eigen vergissingen in mijn ogen ook een deel van zelfverzekerdheid.
Ja, ik denk dat eerlijk naar jezelf kunnen kijken, dus ook naar je mindere kanten, een onderdeel is van een gezonde eigenwaarde.
Want dan brengt het je niet van je stuk om ook te kunnen zien dat je iets minder goed hebt gedaan. Je voelt je dan gewoon in de basis een goed/leuk/talentvol/uniek mens.
Yep eens met Mazou over dat fotomodel . Wanneer je zeker bent van wie je bent en trots op jezelf gewoon om dat je ok bent, is het in rust bevestigen van eigen vergissingen in mijn ogen ook een deel van zelfverzekerdheid.
Ja, ik denk dat eerlijk naar jezelf kunnen kijken, dus ook naar je mindere kanten, een onderdeel is van een gezonde eigenwaarde.
Want dan brengt het je niet van je stuk om ook te kunnen zien dat je iets minder goed hebt gedaan. Je voelt je dan gewoon in de basis een goed/leuk/talentvol/uniek mens.
zondag 26 december 2010 om 14:07
Toen ik zwanger was van onze zoon, hij is nu 21 maanden, hadden we grootse plannen over de opvoeding. Kind zou goed drinken en eten, slapen, lief lachen en alles doen wat wij wilde. Geen tv, alleen klassieke muziek, geen plastic speelgoed, en geen verwennerij door opa en oma. Altijd om 19.00 uur naar bed, en de eerste 5 jaar geen suiker.
Mmmmmm. eens even kijken na bijna 2 jaar....... Laat maar...
Je hebt er inderdaad geen kaas van gegeten als je zelf geen kind(eren) hebt. En ja, toen ik nog geen kind had kon je me niet kwader krijgen door zo'n rotopmerking, maar hoe waar deze opmerking is besef je pas als je daar zit met zo'n wurm op je schoot. En ik zat vol met meningen over het opvoeden van kinderen en dacht dat het niet uitmaakte of je wel of geen kind hebt. Totdat je zelf ervaart hoe het is en hoe het werkt.
Je probeert het goed te doen. Binnen de grenzen van je eigen kunnen. En dat van het kind. Als blijkt dat we het gezellig hebben door middel van wat compromissen, dan zijn we bereidt die toe te passen. Let wel, een aantal zaken, daar valt hier thuis niet over te discussiëren. Tanden poetsen moet. Beleefd zijn tegen anderen ook. We vloeken niet, slaan geen mensen, en hebben respect voor andermans opvattingen en spullen. We vinden een goede sfeer en plezier heel belangrijk. Maar gezeik om kleding? Ik ben vroeger punk, kakker, aso en alternatieveling geweest en dat allemaal in 5 jaar tijd. Kan me niet herinneren dat mijn ouders daar uit hun plaat van zijn gegaan. Mijn vader zei wel eens: als ze een baan gaan zoeken, moeten ze zich wel aanpassen. Dat vond ik zelf ook altijd wel.....
Mijn ouders hebben erop gehamerd dat je jezelf mag zijn. Dat het goed is zoals je bent. En dat je eigen keuzes mag maken in het leven en dat je daar (heel belangrijk) altijd op terug mag komen. We zijn zelfbewuste makkelijke mensen. Zo wil ik mijn kind ook wel afleveren aan de maatschappij als hij 20 is
Succes TO. Hoe harder je gilt tegen je kind, hoe strakker ze met haar (waarschijnlijk nog niet aangeschafte) hakken het zand ik gaat staan. Leer een beetje te relativeren en zoek compromissen. Is het ook weer wat gezelliger in huis.
M.
Mmmmmm. eens even kijken na bijna 2 jaar....... Laat maar...
Je hebt er inderdaad geen kaas van gegeten als je zelf geen kind(eren) hebt. En ja, toen ik nog geen kind had kon je me niet kwader krijgen door zo'n rotopmerking, maar hoe waar deze opmerking is besef je pas als je daar zit met zo'n wurm op je schoot. En ik zat vol met meningen over het opvoeden van kinderen en dacht dat het niet uitmaakte of je wel of geen kind hebt. Totdat je zelf ervaart hoe het is en hoe het werkt.
Je probeert het goed te doen. Binnen de grenzen van je eigen kunnen. En dat van het kind. Als blijkt dat we het gezellig hebben door middel van wat compromissen, dan zijn we bereidt die toe te passen. Let wel, een aantal zaken, daar valt hier thuis niet over te discussiëren. Tanden poetsen moet. Beleefd zijn tegen anderen ook. We vloeken niet, slaan geen mensen, en hebben respect voor andermans opvattingen en spullen. We vinden een goede sfeer en plezier heel belangrijk. Maar gezeik om kleding? Ik ben vroeger punk, kakker, aso en alternatieveling geweest en dat allemaal in 5 jaar tijd. Kan me niet herinneren dat mijn ouders daar uit hun plaat van zijn gegaan. Mijn vader zei wel eens: als ze een baan gaan zoeken, moeten ze zich wel aanpassen. Dat vond ik zelf ook altijd wel.....
Mijn ouders hebben erop gehamerd dat je jezelf mag zijn. Dat het goed is zoals je bent. En dat je eigen keuzes mag maken in het leven en dat je daar (heel belangrijk) altijd op terug mag komen. We zijn zelfbewuste makkelijke mensen. Zo wil ik mijn kind ook wel afleveren aan de maatschappij als hij 20 is
Succes TO. Hoe harder je gilt tegen je kind, hoe strakker ze met haar (waarschijnlijk nog niet aangeschafte) hakken het zand ik gaat staan. Leer een beetje te relativeren en zoek compromissen. Is het ook weer wat gezelliger in huis.
M.
