Kinderen
alle pijlers
Wie twijfelt er ook??
vrijdag 23 november 2007 om 07:26
Ik zie hier veel berichten van mensen die zwanger zijn of zwanger willen worden,maar zijn er hier ook mensen die net als ik twijfelen?
Het ene moment denk ik er uit te zijn en we hebben ook besloten om eind van dit jaar te stoppen met de pil. Het andere moment begin ik weer hevig te twijfelen. Ik vind de vrijheid die we nu hebben zonder kinderen ook erg fijn, plus dat reizen onze grootste hobby is en dat gaat met kinderen toch een stuk lastiger, alhowel er zat landen zijn waar je met kinderen ook heen kan, maarja laat ik nou net altijd malarialanden uit kiezen.
Hoe weet je of je er echt klaar voor bent?
Mijn beslissing (voor zover ik die echt gemaakt heb) is ook deels een verstands beslissing. Mijn moeder was vroeg in de overgang,dus misschien ik ook wel. En ik weet wel dat als ik aan kinderen begin ik er het liefst 2 of 3 zou willen. verder ben ik gewoon bang dat ik niet zo 1,2,3 zwanger raak. Voordat ik aan de pil begon was ik nooit regelmatig ongesteld. En de leeftijd gaat nu toch ook meetellen. Ik ben nu 27, mijn vriend 30. Vroeger heb ik altijd gezegd dat ik voo rmijn 25ste kinderen wilde, maar daar ben ik toch van terug gekomen.
Wie is er ook in dubio en wil er hier gezellig over kletsen??
Het ene moment denk ik er uit te zijn en we hebben ook besloten om eind van dit jaar te stoppen met de pil. Het andere moment begin ik weer hevig te twijfelen. Ik vind de vrijheid die we nu hebben zonder kinderen ook erg fijn, plus dat reizen onze grootste hobby is en dat gaat met kinderen toch een stuk lastiger, alhowel er zat landen zijn waar je met kinderen ook heen kan, maarja laat ik nou net altijd malarialanden uit kiezen.
Hoe weet je of je er echt klaar voor bent?
Mijn beslissing (voor zover ik die echt gemaakt heb) is ook deels een verstands beslissing. Mijn moeder was vroeg in de overgang,dus misschien ik ook wel. En ik weet wel dat als ik aan kinderen begin ik er het liefst 2 of 3 zou willen. verder ben ik gewoon bang dat ik niet zo 1,2,3 zwanger raak. Voordat ik aan de pil begon was ik nooit regelmatig ongesteld. En de leeftijd gaat nu toch ook meetellen. Ik ben nu 27, mijn vriend 30. Vroeger heb ik altijd gezegd dat ik voo rmijn 25ste kinderen wilde, maar daar ben ik toch van terug gekomen.
Wie is er ook in dubio en wil er hier gezellig over kletsen??
maandag 17 december 2007 om 16:55
Toen ik erover dacht met de pil te stoppen, las ik het 'handboek voor kinderwensers en twijfelaars'. Daarin stond 'bij twijfel, doen!'. Heb ik ter harte genomen want na enig voorzichtig rondvragen in mijn omgeving bleek dat er vrij weinig mensen waren die ineens het oergevoel hadden. De meesten dachten op een bepaald moment 'nu moet het maar, anders blijven we uitstellen'.
Je kunt er ook voor kiezen om aan periodieke onthouding te gaan doen, dan heb je er voor je gevoel nog een beetje controle over (en ondertussen tóch kans om zwanger te worden ).
Je kunt er ook voor kiezen om aan periodieke onthouding te gaan doen, dan heb je er voor je gevoel nog een beetje controle over (en ondertussen tóch kans om zwanger te worden ).
maandag 17 december 2007 om 18:55
Sarah, zoals Wen schrijft: Bij Twijfel doen! Dat lijkt me wel iets als het gaat over twijfel over het moederschap. Ik heb dat oergevoel wel gehad, maar daar zijn jaren aan vooraf gegaan om er naar toe te groeien.
Mijn man vindt vooral dat er niet te veel leeftijdsverschil moet zitten tussen de kinderen. Dus wat dat betreft mogen we wel gaan opschieten, alleen is hij er ook nog niet helemaal uit.
Mijn man vindt vooral dat er niet te veel leeftijdsverschil moet zitten tussen de kinderen. Dus wat dat betreft mogen we wel gaan opschieten, alleen is hij er ook nog niet helemaal uit.
maandag 17 december 2007 om 21:37
Hier ook een enorme twijfelaar, ik herken jullie verhalen dan ook heel erg. Ondanks jaren twijfelen ben ik inmiddels wel moeder geworden (twee zoontjes van 5 en een jaar oud). Ik was zo bang dat ik het niet aan zou kunnen en ik vind het eerlijk waar ook heel vaak moeilijk. Ik krijg erg weinig slaap (en heb eigenlijk erg veel nodig) en vind het moeilijk om aan alle eisen die het moederschap maar daarnaast ook het zijn van een partner, collega vriendin en dochter te moeten voldoen. En toch ben ik heel blij dat mijn man en ik de keuze voor eerst een kindje en toen na weer heel veel twijfel een tweede kindje hebben gemaakt. De gevoelens die je voor je eigen kinderen hebt zijn zo alles overheersend dat spijt bij mij nooit opgekomen is. Wel kent elke dag veel meer diepte en hoogtepunten dat vroeger. En van die hoogtepunten geniet ik heel erg.
Succes met jullie keuzes!
Succes met jullie keuzes!
dinsdag 18 december 2007 om 09:53
Hey allemaal,
hoe meer van jullie verhalen ik hoor (zoals dat van Marretje, hoe meer ik overtuigd raak dat ik er toch wel (zo goed als het kan) klaar voor ben.
Als ik er over nadenk, ik denk dat ik niet zo snel spijt zal hebben van de keuze om er aan te beginnen.
Stel dat we het blijven uitstellen, en dat het dan te laat is als het niet meteen lukt of zo,
als we dan spijt hebben dat we er niet eerder aan begonnen zijn,
dat lijkt me veel erger.
Bertje,heb jij dat ook bij de twijfel over je derde?
Heb enkel nog zorgen over hoe het georganiseerd moet worden met het hele bouwproces...
Moesten we al in ons nieuwe huis wonen denk ik dat de beslissing veel makkelijker zou zijn!
Dus... zoals Wen zei, even periodieke onthouding (proberen
) Heb jij kinderen Wen? Lang getwijfeld?
Het lijkt alsof ik er 24 uur per dag mee bezig ben, word er zelf gek van!
hoe meer van jullie verhalen ik hoor (zoals dat van Marretje, hoe meer ik overtuigd raak dat ik er toch wel (zo goed als het kan) klaar voor ben.
Als ik er over nadenk, ik denk dat ik niet zo snel spijt zal hebben van de keuze om er aan te beginnen.
Stel dat we het blijven uitstellen, en dat het dan te laat is als het niet meteen lukt of zo,
als we dan spijt hebben dat we er niet eerder aan begonnen zijn,
dat lijkt me veel erger.
Bertje,heb jij dat ook bij de twijfel over je derde?
Heb enkel nog zorgen over hoe het georganiseerd moet worden met het hele bouwproces...
Moesten we al in ons nieuwe huis wonen denk ik dat de beslissing veel makkelijker zou zijn!
Dus... zoals Wen zei, even periodieke onthouding (proberen
) Heb jij kinderen Wen? Lang getwijfeld?
Het lijkt alsof ik er 24 uur per dag mee bezig ben, word er zelf gek van!
dinsdag 18 december 2007 om 11:11
Nog niet Sarah, ik blijk niet één van de mensen te zijn die meteen zwanger zijn. Daarom ben ik nu ook blij dat we gewoon de knoop hebben doorgehakt, nu ik nog relatief jong (28) ben.
We hadden voor onszelf gesteld dat we van start zouden gaan na een lange reis. Toen mijn vriend na die reis zei dat hij er nu wel klaar voor was, moest ik wel even heel hard slikken: na de reis is een rekbaar begrip en ik kreeg het toen ook even heel benauwd. Maar zoals wel vaker bij mij, leek de drempel het hoogst toen ik er het dichtst bij stond. En nu wil ik het heel graag. Natuurlijk weet ik niet of ik er klaar voor ben, maar aangezien mij al miljarden vrouwen zijn voorgegaan, ga ik er maar vanuit dat het vanzelf wel goed komt.
En, er is altijd wel een reden om het uit te stellen. Wij staan nu voor een verbouwing, ik ben net begonnen als zelfstandige. Niet ideaal. Maar anders kun je wel een eeuwigheid wachten, de ideale situatie komt niet.
We hadden voor onszelf gesteld dat we van start zouden gaan na een lange reis. Toen mijn vriend na die reis zei dat hij er nu wel klaar voor was, moest ik wel even heel hard slikken: na de reis is een rekbaar begrip en ik kreeg het toen ook even heel benauwd. Maar zoals wel vaker bij mij, leek de drempel het hoogst toen ik er het dichtst bij stond. En nu wil ik het heel graag. Natuurlijk weet ik niet of ik er klaar voor ben, maar aangezien mij al miljarden vrouwen zijn voorgegaan, ga ik er maar vanuit dat het vanzelf wel goed komt.
En, er is altijd wel een reden om het uit te stellen. Wij staan nu voor een verbouwing, ik ben net begonnen als zelfstandige. Niet ideaal. Maar anders kun je wel een eeuwigheid wachten, de ideale situatie komt niet.
dinsdag 18 december 2007 om 11:25
Ik begrijp je drempel volledig!
Zat zelf maanden aan vriend z'n kop te zagen "oh een baby, zou het niet leuk zijn, wanneer wanneer wanneer, bablabla"
En toen hij zei dat hij er echt wel begon naar uit te kijken en er aan wou beginnen brak het koude zweet me uit.
En je hebt gelijk dat er altijd wel een reden is om het niet te doen.
Maar het zal zo zwaar worden, en als we 2 jaar wachten is het misschien gemakkelijker haalbaar...
Denk dat ik toch dat boek van je maar eens haal!
Ik wil je in ieder geval veel succes wensen bij het zwanger worden!! Als je eenmaal besloten hebt wil je waarschijnlijk ook direct je zin
Ben je al lang 'bezig'?
Zat zelf maanden aan vriend z'n kop te zagen "oh een baby, zou het niet leuk zijn, wanneer wanneer wanneer, bablabla"
En toen hij zei dat hij er echt wel begon naar uit te kijken en er aan wou beginnen brak het koude zweet me uit.
En je hebt gelijk dat er altijd wel een reden is om het niet te doen.
Maar het zal zo zwaar worden, en als we 2 jaar wachten is het misschien gemakkelijker haalbaar...
Denk dat ik toch dat boek van je maar eens haal!
Ik wil je in ieder geval veel succes wensen bij het zwanger worden!! Als je eenmaal besloten hebt wil je waarschijnlijk ook direct je zin
Ben je al lang 'bezig'?
dinsdag 18 december 2007 om 11:45
Wat er ook gebeurt, er is altijd wel een mouw aan te passen hoor. En het fijne is: als je eenmaal een kind hebt, is dat je eerste prioriteit. Dus waar je nu enorm tegenop ziet, is dan een stuk onbelangrijker. Over twee jaar is het misschien op sommige fronten makkelijker haalbaar, je bent dan wel weer twee jaar ouder en dus iets minder vruchtbaar dan nu.
(het lijkt wel of ik je wil overhalen, haha. Boek is wel een aanrader! Is van Muriël Croon)
Ik ben nu iets meer dan 8 maand gestopt met de pil. En oh, wat was ik ongeduldig, ik was die drempel over en wilde inderdaad direct mijn zin
(het lijkt wel of ik je wil overhalen, haha. Boek is wel een aanrader! Is van Muriël Croon)
Ik ben nu iets meer dan 8 maand gestopt met de pil. En oh, wat was ik ongeduldig, ik was die drempel over en wilde inderdaad direct mijn zin
dinsdag 18 december 2007 om 13:47
Oh maar ik kan wel overtuiging gebruiken hoor
8 maanden is nog helemaal niet lang als ik vergelijk met mensen uit mijn kennisenkring. Velen doen er toch al gauw een jaartje over. Dat hou ik dan nu maar in m'n achterhoofd.
Ik hoor vast bij die waar het helemaal niet vlot gaat dus ik hoef niet te panikeren
Maar wat als...
8 maanden is nog helemaal niet lang als ik vergelijk met mensen uit mijn kennisenkring. Velen doen er toch al gauw een jaartje over. Dat hou ik dan nu maar in m'n achterhoofd.
Ik hoor vast bij die waar het helemaal niet vlot gaat dus ik hoef niet te panikeren
Maar wat als...
dinsdag 18 december 2007 om 14:00
Heel herkenbaar dit... en tot nu toe heb ik alleen nog maar virtueel toegegeven dat ik mijn eierstokken af en toe hoor rammelen (he Wen!?!). Ik heb het idee dat jullie alweer een stapje verder zijn dan ik... maar ik ben weer eens meer geinteresseerd in dit topic (en andere zwangerschaps- en kinderen verhalen) dan voorheen...
dinsdag 18 december 2007 om 14:52
Oh.... oh... ik had al zo'n vermoeden.... dat het de eerste voortekenen zijn... Best een aantal herkenbare zaken hier al ontdekt.
- Naast vreugde ook een vaag soort gevoel van jaloezie als iemand zwanger blijkt
- Overal zwangere vrouwen en kleine koters om me heen
- Rekening houden met vakantiebestemming volgend jaar "want nu kan het nog met zijn tweetjes!"
- Met veel meer aandacht zwangerschappen en bijbehorende perikelen volgen...
- Soort juichgevoel als vriend het over de toekomst met ons heeft en dan ook rekening houdt met het idee daar kinderen in voorkomen (als alles mee zit natuurlijk).
Hmm.....
Maar ja, ik kan ze dus nog veilig steeds wat heftiger laten rammelen! Vriend ligt toch een paar stapjes achter, dus hoef ik ook niet te twijfelen, want aan die rammelende eierstokken wordt op de korte termijn toch sowieso geen gehoor gegeven!
- Naast vreugde ook een vaag soort gevoel van jaloezie als iemand zwanger blijkt
- Overal zwangere vrouwen en kleine koters om me heen
- Rekening houden met vakantiebestemming volgend jaar "want nu kan het nog met zijn tweetjes!"
- Met veel meer aandacht zwangerschappen en bijbehorende perikelen volgen...
- Soort juichgevoel als vriend het over de toekomst met ons heeft en dan ook rekening houdt met het idee daar kinderen in voorkomen (als alles mee zit natuurlijk).
Hmm.....
Maar ja, ik kan ze dus nog veilig steeds wat heftiger laten rammelen! Vriend ligt toch een paar stapjes achter, dus hoef ik ook niet te twijfelen, want aan die rammelende eierstokken wordt op de korte termijn toch sowieso geen gehoor gegeven!
dinsdag 18 december 2007 om 15:10
Jaja Duup, ik was eerst ook *nooit* te vinden op de kinderen-pijler, maar zo af en toe kwam er iets interessants voorbij (over de pil of zo), en voor je het weet schrijf je mee in het 'april-groepje'
Zonder gekheid, kijk uit voor die partners die eerst achter lijken te liggen. Die van mij haalde me links én rechts in.
Zonder gekheid, kijk uit voor die partners die eerst achter lijken te liggen. Die van mij haalde me links én rechts in.
dinsdag 18 december 2007 om 15:34
dinsdag 18 december 2007 om 19:39
quote:Sarah123 schreef op 18 december 2007 @ 09:53:
Hey allemaal,
hoe meer van jullie verhalen ik hoor (zoals dat van Marretje, hoe meer ik overtuigd raak dat ik er toch wel (zo goed als het kan) klaar voor ben.
Als ik er over nadenk, ik denk dat ik niet zo snel spijt zal hebben van de keuze om er aan te beginnen.
Stel dat we het blijven uitstellen, en dat het dan te laat is als het niet meteen lukt of zo,
als we dan spijt hebben dat we er niet eerder aan begonnen zijn,
dat lijkt me veel erger.
Bertje,heb jij dat ook bij de twijfel over je derde?
Die twijfels heb ik niet meer bij de derde. Aan het uitstellen komt binnen nu en een paar maanden een einde. Rond de tijd dat ik een vast contract ga krijgen, dan wordt de knoop doorgehakt. En als het niet lukt: Dan zal ik daar wel verdriet van hebben, maar moet dan ook realistisch zijn: Ik heb twee leuke, gezonde kinderen. Daarnaast ben ik natuurlijk al twee keer zonder veel problemen zwanger geworden, dus hoop ik dat het de derde keer ook zo zal zijn. Alhoewel mijn leeftijd wel mee begint te spelen: ik ben 'al' 35.
Hey allemaal,
hoe meer van jullie verhalen ik hoor (zoals dat van Marretje, hoe meer ik overtuigd raak dat ik er toch wel (zo goed als het kan) klaar voor ben.
Als ik er over nadenk, ik denk dat ik niet zo snel spijt zal hebben van de keuze om er aan te beginnen.
Stel dat we het blijven uitstellen, en dat het dan te laat is als het niet meteen lukt of zo,
als we dan spijt hebben dat we er niet eerder aan begonnen zijn,
dat lijkt me veel erger.
Bertje,heb jij dat ook bij de twijfel over je derde?
Die twijfels heb ik niet meer bij de derde. Aan het uitstellen komt binnen nu en een paar maanden een einde. Rond de tijd dat ik een vast contract ga krijgen, dan wordt de knoop doorgehakt. En als het niet lukt: Dan zal ik daar wel verdriet van hebben, maar moet dan ook realistisch zijn: Ik heb twee leuke, gezonde kinderen. Daarnaast ben ik natuurlijk al twee keer zonder veel problemen zwanger geworden, dus hoop ik dat het de derde keer ook zo zal zijn. Alhoewel mijn leeftijd wel mee begint te spelen: ik ben 'al' 35.
