Psyche
alle pijlers
Emoties reguleren, tips?
woensdag 12 januari 2011 om 18:58
Hallo,
Ik heb te horen gekregen dat ik borderline kenmerken heb, en heb het momenteel nogal moeilijk met mijn emoties. Ze overkomen me, en ik weet niet wat ik ermee moet.
Omdat de wachtlijsten gigantisch zijn, en er hier heel veel wachtlijsten zijn zit ik thuis, ietwat wanhopig omdat ik niet zo goed weet wat ik met mezelf aanmoet. Het is duidelijk dat ik geen dagbesteding heb, en de psychiater denkt ook dat ik idd niet in de 'normale' maatschappij kan meedraaien momenteel. Dus geen werk, geen studie, gewoon thuis..
Ik vroeg me af of iemand tips had om mijn emoties de baas te kunnen, iig tot ik in behandeling kan.
Het is voor mij moeilijk om mezelf in beweging te krijgen, behalve als ik een 'hysterische' bui heb waarbij ik wel rondren als een kip zonder kop.
Ik dacht, misschien heeft iemand wat oefeningen of tips voor me.
Alvast bedankt!
Ik heb te horen gekregen dat ik borderline kenmerken heb, en heb het momenteel nogal moeilijk met mijn emoties. Ze overkomen me, en ik weet niet wat ik ermee moet.
Omdat de wachtlijsten gigantisch zijn, en er hier heel veel wachtlijsten zijn zit ik thuis, ietwat wanhopig omdat ik niet zo goed weet wat ik met mezelf aanmoet. Het is duidelijk dat ik geen dagbesteding heb, en de psychiater denkt ook dat ik idd niet in de 'normale' maatschappij kan meedraaien momenteel. Dus geen werk, geen studie, gewoon thuis..
Ik vroeg me af of iemand tips had om mijn emoties de baas te kunnen, iig tot ik in behandeling kan.
Het is voor mij moeilijk om mezelf in beweging te krijgen, behalve als ik een 'hysterische' bui heb waarbij ik wel rondren als een kip zonder kop.
Ik dacht, misschien heeft iemand wat oefeningen of tips voor me.
Alvast bedankt!
woensdag 12 januari 2011 om 19:28
Ja, dat kan zomaar.
Helaas zijn er veel wachtlijsten. Heeft te maken met hoe dingen in de gezondheidszorg geregeld worden, wat verzekeraars wel of niet toe staan en op wat grotere schaal hoe er politiek gezien tegen psychische hulp aangekeken wordt.
Yellowlove, heb je enig idee hoe lang je moet wachten?
Van wat voor emoties heb je last?
Wat altijd goed werkt denk ik is de tip die hierboven ook gegeven wordt. Zorg voor structuur. Vaste tijden voor dingen, iedere dag even naar de supermarkt, vaste momenten waarop je met mensen afspreekt.
Helaas zijn er veel wachtlijsten. Heeft te maken met hoe dingen in de gezondheidszorg geregeld worden, wat verzekeraars wel of niet toe staan en op wat grotere schaal hoe er politiek gezien tegen psychische hulp aangekeken wordt.
Yellowlove, heb je enig idee hoe lang je moet wachten?
Van wat voor emoties heb je last?
Wat altijd goed werkt denk ik is de tip die hierboven ook gegeven wordt. Zorg voor structuur. Vaste tijden voor dingen, iedere dag even naar de supermarkt, vaste momenten waarop je met mensen afspreekt.
woensdag 12 januari 2011 om 19:41
Mijn relatie is over, dit ging gepaard met vreemdgaan en leugens, en ik blijf daarin een beetje vasthangen (wat had ik toen en toen moeten zeggen, streelt hij haar nu net zoals mij) <dit is het verdriet gedeelte
Daarnaastt 'jij bent een gore klootzak voor de manier waarop je mij hebt behandeld' <het woede gedeelte
Verder heb ik ook nog wel wat ongerichte woede, en emotie. Bijvoorbeeld als ik een reactie lees op het forum, kan ik echt huilen of heel boos worden .(op mensen die ik dus niet eens ken, of topics waarop ik niet eens zelf reageer)
Verder zijn er in mijn jeugd dingen gebeurd die ik niet verwerkt heb, oa rouwverwerking , waardoor die emotie dan ook opeens totaal over me heenkomt.
Dit uit zich dan in hysterisch krijsen van verdriet, rondrennen door mijn huis, slaan en schoppen tegen de muur, en erin blijven zitten. Ik kwam er wel uit als ik dan ex belde (maar die weigert nog met me te praten), en nu probeer ik wel vrienden te bellen, lukt af en toe om me eruit te krijgen.
Soms duurt het 2 minuten, soms 2 uur.
Vandaag was ik bij psycholoog, en ik was hysterisch, en ben weggestuurd omdat ze vond dat ik te emotioneel was, en dat ik een week kon nadenken over een bepaalde behandeling die ze voor zich zag. Daar moet ik dan weer op een wachtlijst(ik sta dus nog niet eens op die lijst omdat ik te emotioneel ben?) en dan is het een intensieve behandeling waarbij ik alleen in het weekend naar huis mag.
Daarnaastt 'jij bent een gore klootzak voor de manier waarop je mij hebt behandeld' <het woede gedeelte
Verder heb ik ook nog wel wat ongerichte woede, en emotie. Bijvoorbeeld als ik een reactie lees op het forum, kan ik echt huilen of heel boos worden .(op mensen die ik dus niet eens ken, of topics waarop ik niet eens zelf reageer)
Verder zijn er in mijn jeugd dingen gebeurd die ik niet verwerkt heb, oa rouwverwerking , waardoor die emotie dan ook opeens totaal over me heenkomt.
Dit uit zich dan in hysterisch krijsen van verdriet, rondrennen door mijn huis, slaan en schoppen tegen de muur, en erin blijven zitten. Ik kwam er wel uit als ik dan ex belde (maar die weigert nog met me te praten), en nu probeer ik wel vrienden te bellen, lukt af en toe om me eruit te krijgen.
Soms duurt het 2 minuten, soms 2 uur.
Vandaag was ik bij psycholoog, en ik was hysterisch, en ben weggestuurd omdat ze vond dat ik te emotioneel was, en dat ik een week kon nadenken over een bepaalde behandeling die ze voor zich zag. Daar moet ik dan weer op een wachtlijst(ik sta dus nog niet eens op die lijst omdat ik te emotioneel ben?) en dan is het een intensieve behandeling waarbij ik alleen in het weekend naar huis mag.
woensdag 12 januari 2011 om 19:49
wachtlijsten zijn dramatisch.
Afdeling psychiatrie bij het radbout zit momenteel op 11 maanden!!!
Maar over emoties.
misschien kan je eens bij de bieb een boek over RET (therapie) lenen.
http://nl.wikipedia.org/wiki/Rationeel- ... e_Therapie
Bij de theorie van RET wordt gebruikgemaakt van de letters ABC. A staat voor aanleiding (oorzaak, activating event) De B staat voor de bril waardoor je kijkt (belief, overtuiging). De C staat voor consequentie (het gevolg, consequence). De kern van de RET komt erop neer dat niet A de oorzaak is van C, maar B.
In het Nederlands: het zijn niet de gebeurtenissen (A) in je leven die bepalen hoe je je voelt (C) maar de manier waarop je tegen die gebeurtenissen aankijkt (of: de manier waarop je jezelf van het belang van die gebeurtenissen overtuigt) (B).
Door oefening kunnen de overtuigingen (B) worden veranderd, kun je een andere bril beginnen opzetten. Dit kan op zo'n manier dat ze beter (realistischer, van minder tot niet irrationeel) bij de situatie (A) aansluiten. Een gevolg is dat het gevoel (C) dat hierbij hoort beter aansluit, positiever is: gevoelens van ontreddering, angst, woede, schaamte, minderwaardigheid e.a. worden minder frequent en kunnen vaker vermeden worden.
Sommigen hebben de indruk dat het rationele aspect van deze therapie erop is gericht om het gevoel (de emotie) uit te schakelen of te verzwakken. Niets is minder waar, emoties die passen moeten aangemoedigd worden. Het gaat erom dat er in nieuwe situaties, en in de verwerking van oude situaties, een reëel beeld wordt gevormd van de werkelijkheid. Een voorbeeld: een diep bedroefd gevoel na het overlijden van een naaste is een passende emotie. Maar een uitzinnige reactie bij het krijgen van een verkeersboete is meestal overdreven.
Mij heeft het goed geholpen.
schrijf dingen op. schrijf wat goed voelde op deze dag en waarom. schrijf op wat slecht voelde en waarom.
Afdeling psychiatrie bij het radbout zit momenteel op 11 maanden!!!
Maar over emoties.
misschien kan je eens bij de bieb een boek over RET (therapie) lenen.
http://nl.wikipedia.org/wiki/Rationeel- ... e_Therapie
Bij de theorie van RET wordt gebruikgemaakt van de letters ABC. A staat voor aanleiding (oorzaak, activating event) De B staat voor de bril waardoor je kijkt (belief, overtuiging). De C staat voor consequentie (het gevolg, consequence). De kern van de RET komt erop neer dat niet A de oorzaak is van C, maar B.
In het Nederlands: het zijn niet de gebeurtenissen (A) in je leven die bepalen hoe je je voelt (C) maar de manier waarop je tegen die gebeurtenissen aankijkt (of: de manier waarop je jezelf van het belang van die gebeurtenissen overtuigt) (B).
Door oefening kunnen de overtuigingen (B) worden veranderd, kun je een andere bril beginnen opzetten. Dit kan op zo'n manier dat ze beter (realistischer, van minder tot niet irrationeel) bij de situatie (A) aansluiten. Een gevolg is dat het gevoel (C) dat hierbij hoort beter aansluit, positiever is: gevoelens van ontreddering, angst, woede, schaamte, minderwaardigheid e.a. worden minder frequent en kunnen vaker vermeden worden.
Sommigen hebben de indruk dat het rationele aspect van deze therapie erop is gericht om het gevoel (de emotie) uit te schakelen of te verzwakken. Niets is minder waar, emoties die passen moeten aangemoedigd worden. Het gaat erom dat er in nieuwe situaties, en in de verwerking van oude situaties, een reëel beeld wordt gevormd van de werkelijkheid. Een voorbeeld: een diep bedroefd gevoel na het overlijden van een naaste is een passende emotie. Maar een uitzinnige reactie bij het krijgen van een verkeersboete is meestal overdreven.
Mij heeft het goed geholpen.
schrijf dingen op. schrijf wat goed voelde op deze dag en waarom. schrijf op wat slecht voelde en waarom.
woensdag 12 januari 2011 om 19:53
Het begint met herleiden welke gedachten vooraf gaan aan n bep. emotie. Die zijn vaak bijna automatisch, het gaat razendsnel, en in no time ben je woest paniekerig ontroostbaar.
Bijv. iets lukt je niet. Via 'alweer mislukking, ik kan ook nix, ik ben waardeloos, ik kan er beter niet zijn'
zou je je dus in n oogwenk zo ongeveer suicidaal kunnen voelen.
Rustig blijven en je gedachten checken op waarheidsgehalte en of het gedachten zijn die je helpen of saboteren.
En dit dagelijks in de praktijk brengen. Oefening baart kunst
Helemaal weg is het bij mij niet maar de frequentie, hevigheid en duur van dit soort emotionele 'kortsluitingen' is zeker afgenomen.
Bijv. iets lukt je niet. Via 'alweer mislukking, ik kan ook nix, ik ben waardeloos, ik kan er beter niet zijn'
zou je je dus in n oogwenk zo ongeveer suicidaal kunnen voelen.
Rustig blijven en je gedachten checken op waarheidsgehalte en of het gedachten zijn die je helpen of saboteren.
En dit dagelijks in de praktijk brengen. Oefening baart kunst
Helemaal weg is het bij mij niet maar de frequentie, hevigheid en duur van dit soort emotionele 'kortsluitingen' is zeker afgenomen.
woensdag 12 januari 2011 om 19:55
quote:yellowlove schreef op 12 januari 2011 @ 19:41:
Vandaag was ik bij psycholoog, en ik was hysterisch, en ben weggestuurd omdat ze vond dat ik te emotioneel was, en dat ik een week kon nadenken over een bepaalde behandeling die ze voor zich zag. Daar moet ik dan weer op een wachtlijst(ik sta dus nog niet eens op die lijst omdat ik te emotioneel ben?) en dan is het een intensieve behandeling waarbij ik alleen in het weekend naar huis mag.
Probeer het niet te zien als 'weg gestuurd zijn'. Als jij hysterisch was is het waarschijnlijk heel lastig geweest je iets uit te leggen. Laat staan samen met jou kijken naar de behandelmogelijkheden.
Over een week ga je dus weer? Misschien kun je in eerste instantie bekijken hoe je ervoor zorgt dat je de volgende keer tijdens het gesprek wat rustiger kunt blijven?
Vandaag was ik bij psycholoog, en ik was hysterisch, en ben weggestuurd omdat ze vond dat ik te emotioneel was, en dat ik een week kon nadenken over een bepaalde behandeling die ze voor zich zag. Daar moet ik dan weer op een wachtlijst(ik sta dus nog niet eens op die lijst omdat ik te emotioneel ben?) en dan is het een intensieve behandeling waarbij ik alleen in het weekend naar huis mag.
Probeer het niet te zien als 'weg gestuurd zijn'. Als jij hysterisch was is het waarschijnlijk heel lastig geweest je iets uit te leggen. Laat staan samen met jou kijken naar de behandelmogelijkheden.
Over een week ga je dus weer? Misschien kun je in eerste instantie bekijken hoe je ervoor zorgt dat je de volgende keer tijdens het gesprek wat rustiger kunt blijven?
woensdag 12 januari 2011 om 20:02
Bedankt voor de tips, ik ga kijken of ik iets kan vinden over RET.
En tijgermeisje, inderdaad, die gedachtes zijn binnen een paar secondes omgezet in hysterie, ik vind het moeilijk om die paar secondes te benutten om te reflecteren, maar ga mijn best doen.
@ Drift, je hebt gelijk, maar(ja daar is de maar) ik werd vooral hysterisch om het feit dat ik niet op een wachtlijst stond, en dus wist dat ik met 'lege handen' naar huis moest. Zonder het idee dat er hulp on the way was zeg maar. VOlgende keer gaat mijn zus mee.
En tijgermeisje, inderdaad, die gedachtes zijn binnen een paar secondes omgezet in hysterie, ik vind het moeilijk om die paar secondes te benutten om te reflecteren, maar ga mijn best doen.
@ Drift, je hebt gelijk, maar(ja daar is de maar) ik werd vooral hysterisch om het feit dat ik niet op een wachtlijst stond, en dus wist dat ik met 'lege handen' naar huis moest. Zonder het idee dat er hulp on the way was zeg maar. VOlgende keer gaat mijn zus mee.
woensdag 12 januari 2011 om 20:05
woensdag 12 januari 2011 om 20:18
Ja Drift, ik moet kennelijk nogmaals zeggen dat ik dit wil. Maar het was gewoon vreemd omdat we die week daarvoor 2 behandelingen hebben doorgenomen, gekozen hadden voor een behandeling waar ze me afgelopen maandag voor zou aanmelden, en toen vandaag zei dat ze dat toch niet gedaan had omdat ze wilde dat ik de andere behandeling toch nog zou overwegen. Ik kan me heus voorstellen dat ze het beste met me voor heeft, maar ik dacht dat dat gesprek 'afgerond' was, en ik dan nu alleen nog af en toe bij haar langs ging tot ik bij de behandeling terecht kon. Ik denk dat ik door dat verwachtingspatroon, en dat het niet werkelijk gebeurde, heel erg emotioneel werd . En nu weer een beetje, als ik me bedenkt dat ik dan pas maandag op een lijst gezet word(of dinsdag aannemende dat ze het niet meteen doet, omdat ze ook nog andere clienten heeft)Voor mij voelt dat als een week 'verlies', een week waarin ik langer thuis zit met al die hysterica.
woensdag 12 januari 2011 om 20:20
borderlinetrekken of niet, dat je relatie is overgegaan en (weet niet of ik goed heb begrepen) ook niet altijd even leuk is geweest, dat is ook heel naar. Je bent verlaten, voorgelogen, afgewezen. Logisch dat je daar heel erg verdrietig over bent en tegelijktijd ook boze gevoelens hebt. Kan me voorstellen dat het bezoek aan de psycholoog nou ook niet een positieve bijdrage is.
Mischien kun je vragen / zoeken of je ergens wat sneller terecht kan voor een VERS training? Ik weet zelf niet wat het inhoudt maar zie het vaak "voorbijkomen" en is volgens mij gericht op emotieregulatie.
Ik weet niet waar je woont en hoever je wilt reizen, maar er zijn wel klinieken waar je soms wat sneller terecht kan.
Boosheid is iets wat ik, misschien net zo goed ziekelijk, nauwelijks ervaar. Zou sporten helpen? Stel me zo'n boksbal voor.
Verder is sporten sowieso goed voor body & mind. Hardlopen? (power)yoga?
Stel je voor dat een je een vriendin hebt die een verdrietige / hysterische bui hebt, wat zou je tegen haar zeggen? Probeer daaraan te denken als je verdrietig bent en zo een beetje jezelf troosten. Probeer als je niet of minder verdrietig bent, te achterhalen wat je zo verdrietig maakt. Is het wat er nu speelt? Of doet het je onbewust denken aan iets anders? Of betrek je andere dingen erbij? Of andersom; betrek je iets op jezelf? bv zie op tv een gelukkig stelletje kan ik daar soms heel verdrietig van worden. Ook al is het allemaal nep, dan denk ik toch waarom ik niet? bla bla bla
Oh ja als je een emotionele bui hebt, kun je ook dag & nacht met sensoor bellen.
anyway sterkte meis. Hoop dat je hier wat steun kan vinden.
Kan soms erg opluchten om even je verhaal te doen.
Mischien kun je vragen / zoeken of je ergens wat sneller terecht kan voor een VERS training? Ik weet zelf niet wat het inhoudt maar zie het vaak "voorbijkomen" en is volgens mij gericht op emotieregulatie.
Ik weet niet waar je woont en hoever je wilt reizen, maar er zijn wel klinieken waar je soms wat sneller terecht kan.
Boosheid is iets wat ik, misschien net zo goed ziekelijk, nauwelijks ervaar. Zou sporten helpen? Stel me zo'n boksbal voor.
Verder is sporten sowieso goed voor body & mind. Hardlopen? (power)yoga?
Stel je voor dat een je een vriendin hebt die een verdrietige / hysterische bui hebt, wat zou je tegen haar zeggen? Probeer daaraan te denken als je verdrietig bent en zo een beetje jezelf troosten. Probeer als je niet of minder verdrietig bent, te achterhalen wat je zo verdrietig maakt. Is het wat er nu speelt? Of doet het je onbewust denken aan iets anders? Of betrek je andere dingen erbij? Of andersom; betrek je iets op jezelf? bv zie op tv een gelukkig stelletje kan ik daar soms heel verdrietig van worden. Ook al is het allemaal nep, dan denk ik toch waarom ik niet? bla bla bla
Oh ja als je een emotionele bui hebt, kun je ook dag & nacht met sensoor bellen.
anyway sterkte meis. Hoop dat je hier wat steun kan vinden.
Kan soms erg opluchten om even je verhaal te doen.
woensdag 12 januari 2011 om 20:29
quote:yellowlove schreef op 12 januari 2011 @ 20:18:
Ja Drift, ik moet kennelijk nogmaals zeggen dat ik dit wil. Maar het was gewoon vreemd omdat we die week daarvoor 2 behandelingen hebben doorgenomen, gekozen hadden voor een behandeling waar ze me afgelopen maandag voor zou aanmelden, en toen vandaag zei dat ze dat toch niet gedaan had omdat ze wilde dat ik de andere behandeling toch nog zou overwegen. Ik kan me heus voorstellen dat ze het beste met me voor heeft, maar ik dacht dat dat gesprek 'afgerond' was, en ik dan nu alleen nog af en toe bij haar langs ging tot ik bij de behandeling terecht kon. Ik denk dat ik door dat verwachtingspatroon, en dat het niet werkelijk gebeurde, heel erg emotioneel werd . En nu weer een beetje, als ik me bedenkt dat ik dan pas maandag op een lijst gezet word(of dinsdag aannemende dat ze het niet meteen doet, omdat ze ook nog andere clienten heeft)Voor mij voelt dat als een week 'verlies', een week waarin ik langer thuis zit met al die hysterica.
Langer wachten op een behandeling is natuurlijk ook heel erg vervelend.
Hoe zij precies gedacht heeft weten we natuurlijk niet. Waarschijnlijk denkt ze dat de behandeling waar je uiteindelijk niet voor gekozen had toch wat beter zou zijn.
Zijn er veel verschillen tussen beide behandelingen?
Overigens wel prettig dat je nog bij haar terecht kunt ter overbrugging van de wachtlijst. Misschien kun je van haar al wat handvaten krijgen over het omgaan met emoties wanneer er eenmaal een keuze gemaakt is voor behandeling?
Ja Drift, ik moet kennelijk nogmaals zeggen dat ik dit wil. Maar het was gewoon vreemd omdat we die week daarvoor 2 behandelingen hebben doorgenomen, gekozen hadden voor een behandeling waar ze me afgelopen maandag voor zou aanmelden, en toen vandaag zei dat ze dat toch niet gedaan had omdat ze wilde dat ik de andere behandeling toch nog zou overwegen. Ik kan me heus voorstellen dat ze het beste met me voor heeft, maar ik dacht dat dat gesprek 'afgerond' was, en ik dan nu alleen nog af en toe bij haar langs ging tot ik bij de behandeling terecht kon. Ik denk dat ik door dat verwachtingspatroon, en dat het niet werkelijk gebeurde, heel erg emotioneel werd . En nu weer een beetje, als ik me bedenkt dat ik dan pas maandag op een lijst gezet word(of dinsdag aannemende dat ze het niet meteen doet, omdat ze ook nog andere clienten heeft)Voor mij voelt dat als een week 'verlies', een week waarin ik langer thuis zit met al die hysterica.
Langer wachten op een behandeling is natuurlijk ook heel erg vervelend.
Hoe zij precies gedacht heeft weten we natuurlijk niet. Waarschijnlijk denkt ze dat de behandeling waar je uiteindelijk niet voor gekozen had toch wat beter zou zijn.
Zijn er veel verschillen tussen beide behandelingen?
Overigens wel prettig dat je nog bij haar terecht kunt ter overbrugging van de wachtlijst. Misschien kun je van haar al wat handvaten krijgen over het omgaan met emoties wanneer er eenmaal een keuze gemaakt is voor behandeling?
woensdag 12 januari 2011 om 20:31
quote:PoisenIvy schreef op 12 januari 2011 @ 20:20:
borderlinetrekken of niet, dat je relatie is overgegaan en (weet niet of ik goed heb begrepen) ook niet altijd even leuk is geweest, dat is ook heel naar. Je bent verlaten, voorgelogen, afgewezen. Logisch dat je daar heel erg verdrietig over bent en tegelijktijd ook boze gevoelens hebt. Kan me voorstellen dat het bezoek aan de psycholoog nou ook niet een positieve bijdrage is.
Ik denk dat het juist is omdat mijn relatie fantastisch was, de eerlijkste jongen die ik ooit ben tegengekomen, droeg me op handen, en van de 1 op de andere dag was het voorbij en was hij een ander persoon?
Heb idd iets over die VERS training gelezen, ik ga vragen aan psycholoog of ik dat vast kan beginnen(dat kan zonder verwijzing namelijk hier in Amsterdam)
borderlinetrekken of niet, dat je relatie is overgegaan en (weet niet of ik goed heb begrepen) ook niet altijd even leuk is geweest, dat is ook heel naar. Je bent verlaten, voorgelogen, afgewezen. Logisch dat je daar heel erg verdrietig over bent en tegelijktijd ook boze gevoelens hebt. Kan me voorstellen dat het bezoek aan de psycholoog nou ook niet een positieve bijdrage is.
Ik denk dat het juist is omdat mijn relatie fantastisch was, de eerlijkste jongen die ik ooit ben tegengekomen, droeg me op handen, en van de 1 op de andere dag was het voorbij en was hij een ander persoon?
Heb idd iets over die VERS training gelezen, ik ga vragen aan psycholoog of ik dat vast kan beginnen(dat kan zonder verwijzing namelijk hier in Amsterdam)
woensdag 12 januari 2011 om 20:38
Ik ben ook wel blij dat ik dan 1x per week mag langskomen, maar ik kom(dat had ik er even bij moeten vertellen) van bijna 2 weken op een PAAZ afdeling, waarin ik dus dag en nacht 'steun' had, en een dagbesteding e.d. En dan ben ik nu in 1x thuis, niets aan het doen, die overgang trek ik niet zo goed.
De ene behandeling is verder weg van Amsterdam, daarom hadden we in eerste instantie daar niet voor gekozen. Omdat ik dan mijn 'sociale netwerk' kwijt zou raken. Het is een behandeling waarbij je daar dus alleen in het weekend weg mag, en op basis van groeps en individuele therapie. Het duurt 9 maanden
De andere behandeling is in Amsterdam, alleen groepstherapie, en dan 3 tot 5 dagen doordeweeks, maar wel elke avond thuis slapen. Ook deze behandeling duurt 9 maanden.
Ik weet niet zo goed wat mij 'het beste' lijkt eerlijk gezegd.
De ene behandeling is verder weg van Amsterdam, daarom hadden we in eerste instantie daar niet voor gekozen. Omdat ik dan mijn 'sociale netwerk' kwijt zou raken. Het is een behandeling waarbij je daar dus alleen in het weekend weg mag, en op basis van groeps en individuele therapie. Het duurt 9 maanden
De andere behandeling is in Amsterdam, alleen groepstherapie, en dan 3 tot 5 dagen doordeweeks, maar wel elke avond thuis slapen. Ook deze behandeling duurt 9 maanden.
Ik weet niet zo goed wat mij 'het beste' lijkt eerlijk gezegd.
anoniem_71971 wijzigde dit bericht op 12-01-2011 20:39
Reden: foutje
Reden: foutje
% gewijzigd
woensdag 12 januari 2011 om 20:44
Ook voor de VERS training is mogelijk een wachtlijst.
Twee weken PAAZ is ook vrij heftig natuurlijk. Dan kan je altijd een soort verzoek doen voor aandacht en steun. Nu je weer thuis bent moet je dat weer uit jezelf zien te halen.
Wat het beste is weet ik natuurlijk ook niet. Ik kan me voorstellen dat je behandelaar daar wel bepaalde gedachten over heeft. Dus iets wat je met haar moet gaan bespreken.
Twee weken PAAZ is ook vrij heftig natuurlijk. Dan kan je altijd een soort verzoek doen voor aandacht en steun. Nu je weer thuis bent moet je dat weer uit jezelf zien te halen.
Wat het beste is weet ik natuurlijk ook niet. Ik kan me voorstellen dat je behandelaar daar wel bepaalde gedachten over heeft. Dus iets wat je met haar moet gaan bespreken.
woensdag 12 januari 2011 om 21:36
Ik begrijp niet zo goed waarom de RET therapie aan wordt gedragen. Bij kenmerken van Borderline is het niet zo logisch dat de irreele gedachten verwisseld kunnen worden door 8-stappenplannen en situatie schets-uitwerkingen gedoe.
Yellowlove: wat ontzettend naar dat je zo vast kunt blijven zitten in je gevoel. Ook ontzettend raar dat je zolang moet wachten. De wachtlijsten zijn lang, maar spoedgevallen ( mensen die tegen de muur aanvliegen ) hebben doorgaans via de huisarts voorrang. Misschien nog handig om te proberen? En als je de behandelaar niet prettig vindt, blijf dan niet tot in het oneindige hangen. Je kunt beter in 1 keer een goede treffen dan een slechte waardoor de drempel om erheen te gaan nog groter wordt.
Heel veel sterkte en zet hem op om deze moeilijkheden uit de weg te helpen.
Yellowlove: wat ontzettend naar dat je zo vast kunt blijven zitten in je gevoel. Ook ontzettend raar dat je zolang moet wachten. De wachtlijsten zijn lang, maar spoedgevallen ( mensen die tegen de muur aanvliegen ) hebben doorgaans via de huisarts voorrang. Misschien nog handig om te proberen? En als je de behandelaar niet prettig vindt, blijf dan niet tot in het oneindige hangen. Je kunt beter in 1 keer een goede treffen dan een slechte waardoor de drempel om erheen te gaan nog groter wordt.
Heel veel sterkte en zet hem op om deze moeilijkheden uit de weg te helpen.
