Psyche
alle pijlers
Tips om het een plekje te geven
maandag 24 januari 2011 om 20:34
Om een lang verhaal kort te maken, ik heb een relatie van 7 jaar gehad, deze is in dec. 2010 beeindigd door hem, hij heeft nu een andere relatie en verwacht vandaag of morgen zijn/hun eerste kindje.
Ik moet dit een plekje geven, maar weet niet goed hoe ik het aan moet pakken. Ik was nl. degene die een kind wilde, hij (nu) nog niet. M'n hoofd maakt overuren, ik wil hem niet terug, maar gewoon dit hele gebeuren een plaatsje geven.
Ik moet dit een plekje geven, maar weet niet goed hoe ik het aan moet pakken. Ik was nl. degene die een kind wilde, hij (nu) nog niet. M'n hoofd maakt overuren, ik wil hem niet terug, maar gewoon dit hele gebeuren een plaatsje geven.
maandag 24 januari 2011 om 20:52
Heel veel sterkte, dit is allemaal niet niks zeg. De exacte data krijgen we nog wel van je denk ik.
Ik heb er geen ervaring mee, maar wel met hele erge liefdesverdriet.
Het liefst wil je zo snel mogelijk van die negatieve gevoelens af, en als dat niet lukt (wat ws. het geval zal zijn, helaas) dan voel je je zo'n looser en sukkel. Want je weet dat je je niet zo hoeft te voelen. Alsof het een keuze is. Maaaar;
Het is geen keuze, je hebt hier niet om gevraagd en je verdient het ook niet. Dus neem je gevoelens serieus, en voel je niet stom. Je bent gewoon een mens met gevoelens, en wees daar maar blij om, dat je een hart hebt.
Want straks kom je een veel fijner iemand tegen, met wie je iets moois gaat krijgen, en diegene wil dan heel graag jouw liefde voelen, en niet jouw bitterheid en angsten.
Focus je op de mooie dingen in het leven, ook al kun je er (nog) niet van genieten; vrienden, films kijken, veel sporten, naar de sauna, en als het echt niet lukt; boek een single vakantie. Heel veel sterkte.
Ik heb er geen ervaring mee, maar wel met hele erge liefdesverdriet.
Het liefst wil je zo snel mogelijk van die negatieve gevoelens af, en als dat niet lukt (wat ws. het geval zal zijn, helaas) dan voel je je zo'n looser en sukkel. Want je weet dat je je niet zo hoeft te voelen. Alsof het een keuze is. Maaaar;
Het is geen keuze, je hebt hier niet om gevraagd en je verdient het ook niet. Dus neem je gevoelens serieus, en voel je niet stom. Je bent gewoon een mens met gevoelens, en wees daar maar blij om, dat je een hart hebt.
Want straks kom je een veel fijner iemand tegen, met wie je iets moois gaat krijgen, en diegene wil dan heel graag jouw liefde voelen, en niet jouw bitterheid en angsten.
Focus je op de mooie dingen in het leven, ook al kun je er (nog) niet van genieten; vrienden, films kijken, veel sporten, naar de sauna, en als het echt niet lukt; boek een single vakantie. Heel veel sterkte.
maandag 24 januari 2011 om 21:00
quote:Paque_ schreef op 24 januari 2011 @ 20:48:
Een kastje kopen en het er in zetten.
Gewoon doorgaan,en blijven ademen. komt vanzelf goed.
Je kan iets niet "een plekje geven" braakuitdrukking trouwens.
Helemaal mee eens. Een plekje geven? Wat houdt dat in godsnaam in.
Je leert met dingen leven, je gaat weer verder. Maar een plekje geven?
Een kastje kopen en het er in zetten.
Gewoon doorgaan,en blijven ademen. komt vanzelf goed.
Je kan iets niet "een plekje geven" braakuitdrukking trouwens.
Helemaal mee eens. Een plekje geven? Wat houdt dat in godsnaam in.
Je leert met dingen leven, je gaat weer verder. Maar een plekje geven?
maandag 24 januari 2011 om 21:03
Ik snap overigens dat je compleet over je toeren bent als blijkt dat je ex, nadat hij het een maand eerder heeft uitgemaakt, al een kindje verwacht.
Meid, het is nog te vroeg om het al 'een plekje te geven'. Een maand geleden waren jullie nog een stel. Je zult hier helaas gewoon doorheen moeten. Huilen, boos worden, chocola eten, nog meer huilen, je rot voelen, chocola eten etc etc.
Zorg goed voor jezelf. Verwen jezelf. Wees lief voor jezelf. Dit is, naar mijn idee, de enige manier om er weer bovenop te komen.
sterkte.
Meid, het is nog te vroeg om het al 'een plekje te geven'. Een maand geleden waren jullie nog een stel. Je zult hier helaas gewoon doorheen moeten. Huilen, boos worden, chocola eten, nog meer huilen, je rot voelen, chocola eten etc etc.
Zorg goed voor jezelf. Verwen jezelf. Wees lief voor jezelf. Dit is, naar mijn idee, de enige manier om er weer bovenop te komen.
sterkte.
maandag 24 januari 2011 om 21:04
Ik bedoel december 2009 (zit met mn hoofd nog in 2010). Ben dus al ruim een jaar verder (ik weet het), maar vind mezelf indd een 'sukkel', ik wil nl. verder met mn leven (en neem van mij aan dat doe ik ook), maar zo'n paar keer per dag schiet het door mn hoofd dat hij vader wordt en dat doet pijn & vind ik moeilijk te accepteren. Het 'een plekje geven' is dan indd niet goed gekozen, helemaal mee eens. Maar wil graag hier nu leuk verder mee leven en doorgaan en niet stil staan bij hetgeen ik nu niet heb/krijg (maar waarom werkt mn verstand/gevoel niet zo?)
maandag 24 januari 2011 om 21:08
Je moet niet zo hard voor jezelf zijn. Ik kan me goed voorstellen dat het je pijn doet dat hij nu vader wordt.
Als je nu nog iedere dag om hem treurt, dan is het misschien verstandig om eens te gaan onderzoeken waarom dit zo is. Maar in deze situatie begrijp ik best dat je weer even een moeilijk momentje hebt.
Als je nu nog iedere dag om hem treurt, dan is het misschien verstandig om eens te gaan onderzoeken waarom dit zo is. Maar in deze situatie begrijp ik best dat je weer even een moeilijk momentje hebt.
maandag 24 januari 2011 om 21:26
Nada, wat een rot gevoel. Maar de ex is exit en hij kan nu doen wat hij wil. Net als jij. Ik zou er dan ook voor kiezen om niet langer in de slachtoffer rol te blijven hangen. Jij bent geen sukkel! Maar dagelijks stil staan bij het geluk van een ander versus gemis bij jezelf wordt jezelf echt niet beter van. Dat wist je waarschijnlijk al. Maar een plekje geven is zoiets toch niet waard. Het moet gewoon uit je hoofd. Jank er nog even een keer flink om en zeg dan tegen jezelf dat het klaar is.
maandag 24 januari 2011 om 21:51
Accepteer dat je verdrietig bent, en dat het soms heel goed zal gaan wat betreft het verdriet en soms ook even wat minder, zoals nu. Maar besef ook dat op een gegeven moment een dag komt dat je niet meer aan hem denkt met het verdriet dat je nu hebt.
En probeer een balans te vinden: loop niet weg voor het verdriet, maar ga er zeker ook niet continu in mee! Dus nu even balen/huilen/boos zijn, maar morgen lekker met een vriendin iets leuks gaan doen om je gedachten op iets anders te richten (bijvoorbeeld). Bedenk dat je hem niet terug krijgt en dat zijn kind niet 'weg gaat' door jouw woede en verdriet.
Sterkte!!
En probeer een balans te vinden: loop niet weg voor het verdriet, maar ga er zeker ook niet continu in mee! Dus nu even balen/huilen/boos zijn, maar morgen lekker met een vriendin iets leuks gaan doen om je gedachten op iets anders te richten (bijvoorbeeld). Bedenk dat je hem niet terug krijgt en dat zijn kind niet 'weg gaat' door jouw woede en verdriet.
Sterkte!!
maandag 24 januari 2011 om 21:51
Accepteer dat je verdrietig bent, en dat het soms heel goed zal gaan wat betreft het verdriet en soms ook even wat minder, zoals nu. Maar besef ook dat op een gegeven moment een dag komt dat je niet meer aan hem denkt met het verdriet dat je nu hebt.
En probeer een balans te vinden: loop niet weg voor het verdriet, maar ga er zeker ook niet continu in mee! Dus nu even balen/huilen/boos zijn, maar morgen lekker met een vriendin iets leuks gaan doen om je gedachten op iets anders te richten (bijvoorbeeld). Bedenk dat je hem niet terug krijgt en dat zijn kind niet 'weg gaat' door jouw woede en verdriet.
Sterkte!!
En probeer een balans te vinden: loop niet weg voor het verdriet, maar ga er zeker ook niet continu in mee! Dus nu even balen/huilen/boos zijn, maar morgen lekker met een vriendin iets leuks gaan doen om je gedachten op iets anders te richten (bijvoorbeeld). Bedenk dat je hem niet terug krijgt en dat zijn kind niet 'weg gaat' door jouw woede en verdriet.
Sterkte!!
maandag 24 januari 2011 om 21:56
maandag 24 januari 2011 om 21:58
Ach, dat is toch ook verschrikkelijk zuur! Dat hij nog geen kinderen wilde met jou, maar zijn nieuwe liefde wel bijna direct bezwangerde?
Hoewel ik ook allergisch ben voor dingen "een plekje" geven: accepteer dat het zo is, dat je je er rot over voelt en dat je de situatie niet kunt veranderen. Dat is volgens mij wat iets "een plekje" geven inhoudt. Het rotgevoel zal slijten en ooit ben jij zelf ook aan de beurt!
Hoewel ik ook allergisch ben voor dingen "een plekje" geven: accepteer dat het zo is, dat je je er rot over voelt en dat je de situatie niet kunt veranderen. Dat is volgens mij wat iets "een plekje" geven inhoudt. Het rotgevoel zal slijten en ooit ben jij zelf ook aan de beurt!
