Gezondheid
alle pijlers
Het roer (drastisch) omgooien. Wie doet er mee?
donderdag 30 december 2010 om 12:22
Er staat een nieuw jaar voor de deur en ik wil in dat nieuwe jaar het roer drastisch omgooien. Daarmee bedoel ik, stoppen met roken, beter eten en (meer) bewegen. Ik zit nu op een drastisch dieptepunt, dus er is alleen maar te winnen. Qua voeding ben ik al begonnen. Stoppen met roken gaat 3 januari gebeuren en qua bewegen ben ik er nog niet helemaal uit.
Ik ben op zoek naar mensen die ook het roer om willen gooien. Om elkaar te motiveren en/of tips te geven. Er is zoveel bos op dit gebied dat ik de bomen soms niet meer zien. Waar begin je? Wat is prioriteit? Hoe blijf je gemotiveerd?, enz.
Wie doet er mee?
Ik ben op zoek naar mensen die ook het roer om willen gooien. Om elkaar te motiveren en/of tips te geven. Er is zoveel bos op dit gebied dat ik de bomen soms niet meer zien. Waar begin je? Wat is prioriteit? Hoe blijf je gemotiveerd?, enz.
Wie doet er mee?
donderdag 27 januari 2011 om 13:43
Nee, Nammma, nog niet. Ik vind dat ik eerst 3 maanden gezond moet eten, gestopt moet zijn met roken en meer moet bewegen. Als ik dan nog al die klachten hou, ga ik verder zoeken.
Ik heb met de gynaecoloog afgesproken 3 maanden geen voorbehoedsmiddelen te gebruiken om te kijken wat dat doet. Als dat alles geen zoden aan de dijk zet, overweeg ik nog een neuroloog.
Mijn relatie verloopt momenteel goed, geen problemen. Je kunt toch ook heel moe zijn omdat je geen conditie hebt?
Ik heb met de gynaecoloog afgesproken 3 maanden geen voorbehoedsmiddelen te gebruiken om te kijken wat dat doet. Als dat alles geen zoden aan de dijk zet, overweeg ik nog een neuroloog.
Mijn relatie verloopt momenteel goed, geen problemen. Je kunt toch ook heel moe zijn omdat je geen conditie hebt?
donderdag 27 januari 2011 om 13:45
Hoi Nammma,
Ik ben met Champix gestopt omdat ik na de eerste twee moeilijke weken vond dat ik het zonder hulpmiddelen moest doen. En dat is ook gelukt, samen met het feit dat ik nu echt klaar was met roken.
Taha, ja ik ben een stuk minder moe sinds ik actief therapie volg. Ik denk dat dat het meeste helpt bij mij. Als ik geestelijk goed in mijn vel zit beschik ik over veel meer energie. Dat ik veel minder suikers dan vroeger gebruik helpt me ook. Ik denk dat het een combinatie is van lichamelijke en geestelijke gezondheid.
Voorheen dronk ik heel veel koffie (met suiker) dronk regelmatig frisdrank en snoepte elke dag wel wat. At ook best wel veel producten waar behoorlijk wat aan gesleuteld was. Drinkyoghurt, snelle jelle etc etc en ik nam nooit tijd om goed te ontbijten. Nu probeer ik zoveel als mogelijk yoghurt uit pak, verse groenten, verse vruchten, volkoren brood etc etc te eten. Eet drie maaltijden per dag en probeer echt meer groente en fruit te eten, al heb ik daar samen met sporten soms wel eens moeite mee. Dit omdat ik het vanuit thuis nooit mee heb gekregen goed te eten. Dankzij moeilijke jeugd (stress) ben ik altijd slank gebleven maar nu ik echt gelukkig ben merk ik ook dat ik wat zwaarder wordt.
Ik ben met Champix gestopt omdat ik na de eerste twee moeilijke weken vond dat ik het zonder hulpmiddelen moest doen. En dat is ook gelukt, samen met het feit dat ik nu echt klaar was met roken.
Taha, ja ik ben een stuk minder moe sinds ik actief therapie volg. Ik denk dat dat het meeste helpt bij mij. Als ik geestelijk goed in mijn vel zit beschik ik over veel meer energie. Dat ik veel minder suikers dan vroeger gebruik helpt me ook. Ik denk dat het een combinatie is van lichamelijke en geestelijke gezondheid.
Voorheen dronk ik heel veel koffie (met suiker) dronk regelmatig frisdrank en snoepte elke dag wel wat. At ook best wel veel producten waar behoorlijk wat aan gesleuteld was. Drinkyoghurt, snelle jelle etc etc en ik nam nooit tijd om goed te ontbijten. Nu probeer ik zoveel als mogelijk yoghurt uit pak, verse groenten, verse vruchten, volkoren brood etc etc te eten. Eet drie maaltijden per dag en probeer echt meer groente en fruit te eten, al heb ik daar samen met sporten soms wel eens moeite mee. Dit omdat ik het vanuit thuis nooit mee heb gekregen goed te eten. Dankzij moeilijke jeugd (stress) ben ik altijd slank gebleven maar nu ik echt gelukkig ben merk ik ook dat ik wat zwaarder wordt.
donderdag 27 januari 2011 om 13:48
Beste Taha,
Ik heb gelezen dat Nammma er ook al eens voorzichtig over begon en ik zou mijn gevoel ook graag met je willen delen.
Ik heb het gevoel dat je geestelijk niet lekker in je vel zit, of dat nou wel of niet iets met je relatie te maken heeft daar gelaten. Uiteraard zal conditie, eetpatroon daar een invloed op hebben maar ik vrees niet een zodanige grote invloed als jij hoopt en dat je daardoor ineens als dartelend bambi hertje het leven door hopt..
Ik heb gelezen dat Nammma er ook al eens voorzichtig over begon en ik zou mijn gevoel ook graag met je willen delen.
Ik heb het gevoel dat je geestelijk niet lekker in je vel zit, of dat nou wel of niet iets met je relatie te maken heeft daar gelaten. Uiteraard zal conditie, eetpatroon daar een invloed op hebben maar ik vrees niet een zodanige grote invloed als jij hoopt en dat je daardoor ineens als dartelend bambi hertje het leven door hopt..
donderdag 27 januari 2011 om 16:34
Ik hoor jullie. Het dilemma is dat ik al zoveel therapie heb gehad. Ik heb een nogal zwaar leven achter de rug. Pas sinds ruim een half jaar is het wat lichter geworden. Misschien is de moeheid een combinatie van de nawerking daarvan, slechte conditie, winterperiode. Ik heb op dit moment echt geen grote problemen. Zou niet weten waarover ik het zou moeten hebben in therapie. Het gaat goed met kinderen, mijn vriend, mijn werk, mijn vrienden. De enige frustratie die ik heb is dat ik het zo moeilijk vind het roer om te gooien.
Ik zat ook te denken aan chronische hyperventilatie. Ik ben daar op en af al jaren bekend mee. Met dat ik het benauwder heb de laatste tijd, zou dat een rol kunnen spelen. Ik ben het vertrouwen in mijn lijf een beetje kwijt na in een paar jaar tijd een halve darm verloren te hebben, een hartritmestoornis en een longemfyseem gediagnosticeerd te hebben. Na 43 jaar roofbouw op mezelf gepleegd te hebben, kan het ook niet na een maand goed eten omgeturned zijn, denk ik.
Ik gebruikte vitaminepillen, maar moest daar van de huisarts mee ophouden omdat mijn foliumzuur veel te hoog was (na eerst te laag te zijn geweest). Misschien wel een optie extra vitamine c te slikken.
Ik heb mezelf en mijn vriend wel opgegeven voor tangoles, begint volgende week al. Weer iets nieuws om wat actiever te worden.
Ik zat ook te denken aan chronische hyperventilatie. Ik ben daar op en af al jaren bekend mee. Met dat ik het benauwder heb de laatste tijd, zou dat een rol kunnen spelen. Ik ben het vertrouwen in mijn lijf een beetje kwijt na in een paar jaar tijd een halve darm verloren te hebben, een hartritmestoornis en een longemfyseem gediagnosticeerd te hebben. Na 43 jaar roofbouw op mezelf gepleegd te hebben, kan het ook niet na een maand goed eten omgeturned zijn, denk ik.
Ik gebruikte vitaminepillen, maar moest daar van de huisarts mee ophouden omdat mijn foliumzuur veel te hoog was (na eerst te laag te zijn geweest). Misschien wel een optie extra vitamine c te slikken.
Ik heb mezelf en mijn vriend wel opgegeven voor tangoles, begint volgende week al. Weer iets nieuws om wat actiever te worden.
donderdag 27 januari 2011 om 16:56
O en de lange wandeling is nogal op een aparte wijze gestrand. We waren al een eindje op weg, toen we een miauwende poes tegenkwamen. Mijn vriend zei dat hij/zij mank liep, maar toen ik wat beter keek zag ik dat de kat zwaar gewond was aan de achterpoten, veel bloed en er leek ook iets uit te hangen.
Gelijk de dierenambulance gebeld. Terwijl ik belde kwamen er wat vrouwen aanlopen, waarop de kat onder een schoolgebouwtje schoot. Volgens de dierenambulance en die vrouwen zat de kat al een paar weken gewond onder dat gebouwtje. De dierenamulance was al 4 keer geweest om te proberen de kat te vangen. Ik heb toen gezegd: 'als het mij lukt om de kat te vangen, komen jullie dan'. 'Gelijk' was de reactie.
Ik ben terug naar huis gelopen om de reismand van mijn kat en voer te halen. Ik heb het mandje voor het schoolgebouwtje gezet en wat brokken erin gedaan. Vervolgens een beetje tegen de kat aan zitten te kletsen. Toen kwam de kat eronder uit at de brokjes op en verdween weer. Daarna vlees en brokjes helemaal achter in de mand gedaan en weer gaan kletsen. Toen kwam de kat weer en ging helemaal het mandje in. Deurtje dicht en gelijk weer dierenambulance gebeld. Een half uur later waren ze er. De kat bleek van niemand te zijn. Ik heb mijn naam en telefoonnummer achtergelaten en gezegd dat ik de kat wel wil adopteren, als ze hem/haar kunnen helpen. Waarschijnlijker is dat ze de kat laten inslapen, als ze verlamd is aan de achterpoten. Ik word maandag in ieder geval gebeld. Vond het zo zielig.
Gelijk de dierenambulance gebeld. Terwijl ik belde kwamen er wat vrouwen aanlopen, waarop de kat onder een schoolgebouwtje schoot. Volgens de dierenambulance en die vrouwen zat de kat al een paar weken gewond onder dat gebouwtje. De dierenamulance was al 4 keer geweest om te proberen de kat te vangen. Ik heb toen gezegd: 'als het mij lukt om de kat te vangen, komen jullie dan'. 'Gelijk' was de reactie.
Ik ben terug naar huis gelopen om de reismand van mijn kat en voer te halen. Ik heb het mandje voor het schoolgebouwtje gezet en wat brokken erin gedaan. Vervolgens een beetje tegen de kat aan zitten te kletsen. Toen kwam de kat eronder uit at de brokjes op en verdween weer. Daarna vlees en brokjes helemaal achter in de mand gedaan en weer gaan kletsen. Toen kwam de kat weer en ging helemaal het mandje in. Deurtje dicht en gelijk weer dierenambulance gebeld. Een half uur later waren ze er. De kat bleek van niemand te zijn. Ik heb mijn naam en telefoonnummer achtergelaten en gezegd dat ik de kat wel wil adopteren, als ze hem/haar kunnen helpen. Waarschijnlijker is dat ze de kat laten inslapen, als ze verlamd is aan de achterpoten. Ik word maandag in ieder geval gebeld. Vond het zo zielig.
donderdag 27 januari 2011 om 17:33
Jeetje, wat een verhaal! Ja, ik zou dat ook heel zielig vinden. Ik snap soms echt niet hoe mensen met dieren "omgaan"...
Ik heb altijd huisdieren gehad, tot 7 jaar geleden. Toen overleed mijn laatste kat, bijna 19! Toen vond ik het na 30 jaar zorgen welletjes en heb ik geen huisdier meer. Want áls ik een dier heb, wil ik er goed voor kunnen zorgen. Aangezien ik hele dagen werk en veel weg ben 's avonds, vind ik niet dat je dat een dier kunt aandoen.
Zo te lezen heb je lichamelijk behoorlijk wat achter de rug Taha, ik denk dat je niet kunt verwachten dat dit na een paar maanden gezond eten over is. Heeft Stivoro al gebeld?
Ik heb altijd huisdieren gehad, tot 7 jaar geleden. Toen overleed mijn laatste kat, bijna 19! Toen vond ik het na 30 jaar zorgen welletjes en heb ik geen huisdier meer. Want áls ik een dier heb, wil ik er goed voor kunnen zorgen. Aangezien ik hele dagen werk en veel weg ben 's avonds, vind ik niet dat je dat een dier kunt aandoen.
Zo te lezen heb je lichamelijk behoorlijk wat achter de rug Taha, ik denk dat je niet kunt verwachten dat dit na een paar maanden gezond eten over is. Heeft Stivoro al gebeld?
donderdag 27 januari 2011 om 17:47
Ik snap het ook niet Nammma. Ik had de kat binnen 5 minuten gevangen. Dat hadden die mensen van de dierenambulance toch ook op die manier kunnen doen? Lokken met voer en een beetje geduld? Of die vrouwen die het al weken wisten...... tja.
Ik snap waarom je geen huisdier meer wil. Ik heb er ook lang over nagedacht. Ben pas sinds vorig jaar uit de zorg voor mijn kinderen. Toch krijg ik zoveel liefde van mijn katertje dat ik nog geen seconde spijt heb gehad. Bovendien ben ik veel thuis.
Nee, Stivoro heeft nog niet gebeld. Dat brengt mij een beetje in dubio. Ik heb nog 9 pleisters in huis. Ik zou alvast kunnen beginnen. Maar aan de andere kant is het misschien beter hun advies af te wachten en aan hun behandelplan te houden. Dilemma.
Ik snap waarom je geen huisdier meer wil. Ik heb er ook lang over nagedacht. Ben pas sinds vorig jaar uit de zorg voor mijn kinderen. Toch krijg ik zoveel liefde van mijn katertje dat ik nog geen seconde spijt heb gehad. Bovendien ben ik veel thuis.
Nee, Stivoro heeft nog niet gebeld. Dat brengt mij een beetje in dubio. Ik heb nog 9 pleisters in huis. Ik zou alvast kunnen beginnen. Maar aan de andere kant is het misschien beter hun advies af te wachten en aan hun behandelplan te houden. Dilemma.
donderdag 27 januari 2011 om 18:42
Ik had inderdaad zoiets: Ik heb 30 jaar lang ge-/ en -verzorgd en ik wil niet half-half te werk gaan. Het liefst zou ik een hond willen, maar dan moet je echt thuis zijn, zeker als je een pup neemt: Die moet opgevoed worden. Wie weet doe ik dat als ik met pensioen ga..
Als je écht wilt stoppen, zou ik niet wachten op Stivoro. Elke dag is toch meegenomen dat je niet rookt?
Als je écht wilt stoppen, zou ik niet wachten op Stivoro. Elke dag is toch meegenomen dat je niet rookt?
vrijdag 28 januari 2011 om 03:12
Ik zou dat Advies op Maat wel even afwachten, zij zijn toch de experts inzake deze materie. Misschien kun je al wel beginnen met elke sigaret zo bewust mogelijk op te steken en zo in kaart te brengen welke situaties jouw rookgedrag het meest triggeren. Ook een vorm van voorbereiding!
Overigens vind ik jou een lieve schat, omdat je je zo goed om een gewonde zwerfkat bekommerd hebt! Ik ben een echte dierenvriendin, zorg beroepshalve voor een kudde van tien paarden en heb thuis ook nog drie honden en twee jonge katten (en een man en jonge dochter) om lekker voor te zorgen.
OK, da´s off-topic. Ik ben al dagen ziek en moe, lig hele dagen in bed en zat vanmorgen bij de huisartsenpost. Als je bent gestopt met roken, voel je je echt niet meteen beter.Herstel is een proces, daar gaat tijd overheen. Ik voel wel dat ik meer lucht krijg nu, dat m´ n longblaasjes meer zuurstof opnemen en dat is erg fijn. Ook voel ik me rustiger dan toen ik nog rookte, bij de kliniek hier moet je bijv. steevast vier uur wachten op je afspraak en medicijnen, dan stond ik voorheen steeds tussendoor buiten te paffen. Nu zat ik lekker rustig binnen te lezen, kreeg nog complimentjes ook over bijna een maand gestopt zijn met roken.
Want ook ik ben eigenlijk om medische redenen gestopt. Ik loop bij de gyn met endometriose-achtige klachten en nu moet ik van het koperspiraal overstappen op de pil, die ik dus ook vandaag opgehaald heb, een voorraad voor drie maanden. Die gyn had dus een preek van een kwartier over de risico´s van de combi pil en roken, zeker bij vrouwen die de 35 al gepasseerd zijn, ik ben 42. Dat was op Oudjaarsdag toevallig en die avond heb ik m´n laatste sigaretje gerookt. Motivatie is alles bij het stoppen. Op moeilijke denk ik aan de trombo-embolie waar ik zo indringend voor gewaarschuwd ben. Dan lees ik maar weer een medisch artikel op het internet,om de motivatie scherp te houden. Dat helpt heel goed, bijmijtenminste wel.
Overigens vind ik jou een lieve schat, omdat je je zo goed om een gewonde zwerfkat bekommerd hebt! Ik ben een echte dierenvriendin, zorg beroepshalve voor een kudde van tien paarden en heb thuis ook nog drie honden en twee jonge katten (en een man en jonge dochter) om lekker voor te zorgen.
OK, da´s off-topic. Ik ben al dagen ziek en moe, lig hele dagen in bed en zat vanmorgen bij de huisartsenpost. Als je bent gestopt met roken, voel je je echt niet meteen beter.Herstel is een proces, daar gaat tijd overheen. Ik voel wel dat ik meer lucht krijg nu, dat m´ n longblaasjes meer zuurstof opnemen en dat is erg fijn. Ook voel ik me rustiger dan toen ik nog rookte, bij de kliniek hier moet je bijv. steevast vier uur wachten op je afspraak en medicijnen, dan stond ik voorheen steeds tussendoor buiten te paffen. Nu zat ik lekker rustig binnen te lezen, kreeg nog complimentjes ook over bijna een maand gestopt zijn met roken.
Want ook ik ben eigenlijk om medische redenen gestopt. Ik loop bij de gyn met endometriose-achtige klachten en nu moet ik van het koperspiraal overstappen op de pil, die ik dus ook vandaag opgehaald heb, een voorraad voor drie maanden. Die gyn had dus een preek van een kwartier over de risico´s van de combi pil en roken, zeker bij vrouwen die de 35 al gepasseerd zijn, ik ben 42. Dat was op Oudjaarsdag toevallig en die avond heb ik m´n laatste sigaretje gerookt. Motivatie is alles bij het stoppen. Op moeilijke denk ik aan de trombo-embolie waar ik zo indringend voor gewaarschuwd ben. Dan lees ik maar weer een medisch artikel op het internet,om de motivatie scherp te houden. Dat helpt heel goed, bijmijtenminste wel.
vrijdag 28 januari 2011 om 08:47
Zo meteen om 9.30 afspraak bij de huisarts, zij is ook mijn coach bij eht stoppen. Ze wil niet zomaar die medicijnen voorschrijven, ze wil me ook even zien en spreken.
Bij mij was geen enkele medische indicatie om te stoppen, maar ik wil(de) het gewoon zelf. Ik ben 57 en rookte al 41 jaar (behalve tijdens de zwangerschap, toen ben ik 9 maand gestopt).
De laatste jaren ging ik steeds méér roken. Elke keer als ik iets naars hoorde (ziekte bij iemand, overlijden collega), was voor mij een reden nog meer te roken. Zo dubbel. Want je weet hoe slecht het is en dan steek je er nog eens extra 1 op!
Ik voel me ook een stuk rustiger, nu was ik altijd al iemand die rust uitstraalde, maar nu voel ik me rustig(er)!
Bij mij was geen enkele medische indicatie om te stoppen, maar ik wil(de) het gewoon zelf. Ik ben 57 en rookte al 41 jaar (behalve tijdens de zwangerschap, toen ben ik 9 maand gestopt).
De laatste jaren ging ik steeds méér roken. Elke keer als ik iets naars hoorde (ziekte bij iemand, overlijden collega), was voor mij een reden nog meer te roken. Zo dubbel. Want je weet hoe slecht het is en dan steek je er nog eens extra 1 op!
Ik voel me ook een stuk rustiger, nu was ik altijd al iemand die rust uitstraalde, maar nu voel ik me rustig(er)!
vrijdag 28 januari 2011 om 18:42
Vanavond belde mijn dochter (38) en ze vroeg hoe het ging. Ze is erg trots op me...zij rookt ook, maar niet zoveel als ik. Ik heb twee jaar terug een elektronische sigaret gerookt en die had ik toen ook bij me, toen ik bij haar was. Die mag je zelfs op vliegveld/ in het vliegtuig roken, want daar komt alleen maar waterdamp uit. Zij wil deze graag hebben, dus ik ben in de kast gedoken en alles gevonden, incl. de oplader. Dus die gaat morgen op de post.
Met die elektr. sigaret krijg je dus wel wat nicotine binnen, maar de rest aan rotzooi dus niet.
In mei ga ik weer een week naar haar toe, daar verheug ik me op. De vliegticket is al geboekt! Ze woont namelijk in Zwitserland, in een prachtige (wandel) omgeving, midden tussen de bergen.
Met die elektr. sigaret krijg je dus wel wat nicotine binnen, maar de rest aan rotzooi dus niet.
In mei ga ik weer een week naar haar toe, daar verheug ik me op. De vliegticket is al geboekt! Ze woont namelijk in Zwitserland, in een prachtige (wandel) omgeving, midden tussen de bergen.
vrijdag 28 januari 2011 om 20:42
Ik heb het idee dat ik je verhaal ergens van ken, Nammma, (ik bedoel een dochter in Zwitserland). Je kom toch niet uit N? misschien heb je het hier al eens eerder verteld, weet ik niet. Je hebt je dochter ook jong gekregen (ik was 17).
Wat is endometriose, Sarah. Ik dacht dat je wat jonger was, maar je bent maar een jaar jonger dan ik ben .
Ik heb knallende koppijn, doe zo de laptop uit en ga naar bed. Misschien dat ik volgende week toch een doorverwijzing naar de neuroloog vraag, word hier erg moe en sjaggie van.
Wat is endometriose, Sarah. Ik dacht dat je wat jonger was, maar je bent maar een jaar jonger dan ik ben .
Ik heb knallende koppijn, doe zo de laptop uit en ga naar bed. Misschien dat ik volgende week toch een doorverwijzing naar de neuroloog vraag, word hier erg moe en sjaggie van.
vrijdag 28 januari 2011 om 22:28
Taha, ik kom niet uit N. Maar ik heb wel ens eerder iets verteld hier over haar. Ik was 19 toen zij geboren werd...
Ik hoop dat je hoofdpijn weg is inmiddels, als je dit leest.
Vanavond een heel bord vol spruitjes gegeten, 1 aardappel en 1 bal (extra mager) rundergehakt. Jus light uit een zakje....
Vanmorgen een volkoren boterham met light kaas, 3 broodjes met kipfilet tussen de middag en tussendoor 1 appel en 2 kiwi's. En veel water en ook koffie.
Ik hoop dat je hoofdpijn weg is inmiddels, als je dit leest.
Vanavond een heel bord vol spruitjes gegeten, 1 aardappel en 1 bal (extra mager) rundergehakt. Jus light uit een zakje....
Vanmorgen een volkoren boterham met light kaas, 3 broodjes met kipfilet tussen de middag en tussendoor 1 appel en 2 kiwi's. En veel water en ook koffie.
zaterdag 29 januari 2011 om 03:00
Wat zijn jullie jong mama geworden, ik was al 31 jaar toen mijn dochter geboren werd.
On topic; Taha het lijkt me heel zinnig om nog eens te laten wat de oorzaak van je klachten zou kunnen zijn, misschien kan de neuroloog iets vinden wat de andere artsen over het hoofd gezien hebben? Is je huisarts wel goed en betrokken?
Qua bewegen zou ik ´light´ beginnen, dus niet hardlopen bijv. want dat is enorm intensief en zwaar. Wandelen en zwemmen is veel lichter en dus beter vol te houden. Huishoudelijk werk doen en tuinieren is ook beweging trouwens. Bewegen zou prettig moeten voelen, misschien vind je dansen leuk, of yoga? Zelf ging ik in Nederland graag inline-skaten,zomer en winter, dat is medium intensief, wel een stuk zwaarder dan fietsen, maar veel lichter dan hardlopen.
Qua stoppen met roken zit voor mij de eerste maand er bijna op, let wel 100% nicotinevrij ben ik en dat voor het eerst zolang achter elkaar (bij vorige pogingen smokkelde ik constant) sinds 1983, het jaar dat ik begon. Toen kostte een pakje sigaretten iets van f 2,95 herinner ik me, nu zal dat wel heel duur geworden zijn.
On topic; Taha het lijkt me heel zinnig om nog eens te laten wat de oorzaak van je klachten zou kunnen zijn, misschien kan de neuroloog iets vinden wat de andere artsen over het hoofd gezien hebben? Is je huisarts wel goed en betrokken?
Qua bewegen zou ik ´light´ beginnen, dus niet hardlopen bijv. want dat is enorm intensief en zwaar. Wandelen en zwemmen is veel lichter en dus beter vol te houden. Huishoudelijk werk doen en tuinieren is ook beweging trouwens. Bewegen zou prettig moeten voelen, misschien vind je dansen leuk, of yoga? Zelf ging ik in Nederland graag inline-skaten,zomer en winter, dat is medium intensief, wel een stuk zwaarder dan fietsen, maar veel lichter dan hardlopen.
Qua stoppen met roken zit voor mij de eerste maand er bijna op, let wel 100% nicotinevrij ben ik en dat voor het eerst zolang achter elkaar (bij vorige pogingen smokkelde ik constant) sinds 1983, het jaar dat ik begon. Toen kostte een pakje sigaretten iets van f 2,95 herinner ik me, nu zal dat wel heel duur geworden zijn.
zaterdag 29 januari 2011 om 14:01
Gefeliciteerd met je eerste maand!!
Vanmorgen ging ik naar de sportschool in de verwachting Zumba te gaan doen. Die instructrice was ziek en een invalster deed een combinatie van Body Jam en Zumba, heel snel maar erg leuk! Ik heb enorm gezweet...en veel bewogen.
Vanmorgen 1 broodje met kipfilet en tussen de middag 2 met halfvolle kaas.
Vanavond eet ik vis met wortel en paddestoelen.
Nu draait de wasmachine, ik moet stofzuigen, opruimen, want morgen ga ik naar vrienden, die vieren hun verjaardag en dus geen tijd voor huishoudelijke klussen. Net even boodschappen gedaan....
Fijn weekend allemaal!
Vanmorgen ging ik naar de sportschool in de verwachting Zumba te gaan doen. Die instructrice was ziek en een invalster deed een combinatie van Body Jam en Zumba, heel snel maar erg leuk! Ik heb enorm gezweet...en veel bewogen.
Vanmorgen 1 broodje met kipfilet en tussen de middag 2 met halfvolle kaas.
Vanavond eet ik vis met wortel en paddestoelen.
Nu draait de wasmachine, ik moet stofzuigen, opruimen, want morgen ga ik naar vrienden, die vieren hun verjaardag en dus geen tijd voor huishoudelijke klussen. Net even boodschappen gedaan....
Fijn weekend allemaal!
zondag 30 januari 2011 om 10:14
Hier een update van een 'afvallige'
Afgelopen week wel meegelezen, maar even geen puf en tijd om mee te schrijven.
Mijn zoontje is goed ziek geweest, griep, en al mijn tijd en energie is daarin gaan zitten. Rook nog steeds, nog wel veel minder dan voorheen, maar toch.
Morgen ga ik echt stoppen en als het dan weer niet lukt, dan ook maar langs de huisarts voor extra begeleiding. Wil echt niet meer roken, maar het nicotine monster is sterker dan ik, baal daar behoorlijk van.
Op de rest van de vlakken gaat het wel goed, snoep nauwelijks en let op wat ik eet. Ook het sporten gaat goed, 3 tot 4 keer per week. Daar word ik echt geconfronteerd met mijn conditie doordat ik rook, dus ook dat is goed.
Afgelopen week wel meegelezen, maar even geen puf en tijd om mee te schrijven.
Mijn zoontje is goed ziek geweest, griep, en al mijn tijd en energie is daarin gaan zitten. Rook nog steeds, nog wel veel minder dan voorheen, maar toch.
Morgen ga ik echt stoppen en als het dan weer niet lukt, dan ook maar langs de huisarts voor extra begeleiding. Wil echt niet meer roken, maar het nicotine monster is sterker dan ik, baal daar behoorlijk van.
Op de rest van de vlakken gaat het wel goed, snoep nauwelijks en let op wat ik eet. Ook het sporten gaat goed, 3 tot 4 keer per week. Daar word ik echt geconfronteerd met mijn conditie doordat ik rook, dus ook dat is goed.
zondag 30 januari 2011 om 17:47
maandag 31 januari 2011 om 03:21
Ja, was dat maar waar! Je blijft altijd de hersens van een nicotine-verslaafde houden en na een maand is de hunkering zeker niet weg,al is het niet meer zo´n hel als de eerste week.
Ik was/ ben heel erg verslaafd aan roken en het lukte me nooit om te stoppen. Maar ik wil ook niet doodgaan, dus ik Moet Stoppen. Van een zware verslaving afkicken lijkt wel wat op een mentale amputatie. De eerste tijd is er niks meer leuk in het leven, lijkt het wel. Woede en somberheid hebben de overhand. Maar na een tijdje raakt de nicotine-verslaving z´n allesoverheersende grip op je gelukkig beetje bij kwijt en blijft het verder vooral aandacht houden voor terugval-preventie. Gemotiveerd blijven. Inzien hoe destructief de gewoonte is om kankerverwekkende blaadjes te verbranden en te inhaleren. De kracht vinden in jezelf om nooit meer een trekje te nemen. Veel lezen over dit onderwerp geeft steun en motiveert heel goed. Ik zal eens kijken of ik de Smokers Vow kan kopieren en hier plakken, dat komt wel van een beetje Adhd-achtige Amerikaanse site (waar ik wel heel veel steun aan heb, mind you) hoop dat het voor iedereen te ontcijferen is:
The Smoker’s Vow
To be said just before taking your first puff after
having quit for any appreciable period of time
With this puff I enslave myself
to a lifetime of addiction.
While I can’t promise to always love you,
I do promise to obey every craving and
support my addiction to you
no matter how expensive you become.
I will let no husband or wife,
no family member or friend,
no doctor or any other health professional,
no employer or government policy,
no burns or no stench,
no cough or raspy voice,
no cancer or emphysema,
no heart attack or stroke,
no threat of loss of life or limbs,
come between us.
I will smoke you forever
from this day forth,
for better or worse,
whether richer or poorer,
in sickness and in health,
till death do us part!
“You may now light the cigarette.”
“I now pronounce you a full-fledged smoker.”
Ik was/ ben heel erg verslaafd aan roken en het lukte me nooit om te stoppen. Maar ik wil ook niet doodgaan, dus ik Moet Stoppen. Van een zware verslaving afkicken lijkt wel wat op een mentale amputatie. De eerste tijd is er niks meer leuk in het leven, lijkt het wel. Woede en somberheid hebben de overhand. Maar na een tijdje raakt de nicotine-verslaving z´n allesoverheersende grip op je gelukkig beetje bij kwijt en blijft het verder vooral aandacht houden voor terugval-preventie. Gemotiveerd blijven. Inzien hoe destructief de gewoonte is om kankerverwekkende blaadjes te verbranden en te inhaleren. De kracht vinden in jezelf om nooit meer een trekje te nemen. Veel lezen over dit onderwerp geeft steun en motiveert heel goed. Ik zal eens kijken of ik de Smokers Vow kan kopieren en hier plakken, dat komt wel van een beetje Adhd-achtige Amerikaanse site (waar ik wel heel veel steun aan heb, mind you) hoop dat het voor iedereen te ontcijferen is:
The Smoker’s Vow
To be said just before taking your first puff after
having quit for any appreciable period of time
With this puff I enslave myself
to a lifetime of addiction.
While I can’t promise to always love you,
I do promise to obey every craving and
support my addiction to you
no matter how expensive you become.
I will let no husband or wife,
no family member or friend,
no doctor or any other health professional,
no employer or government policy,
no burns or no stench,
no cough or raspy voice,
no cancer or emphysema,
no heart attack or stroke,
no threat of loss of life or limbs,
come between us.
I will smoke you forever
from this day forth,
for better or worse,
whether richer or poorer,
in sickness and in health,
till death do us part!
“You may now light the cigarette.”
“I now pronounce you a full-fledged smoker.”
maandag 31 januari 2011 om 06:58
@Sahara_desert, ik weet dat de verslaving voor eeuwig in je hoofd blijft zitten, ik ken genoeg mensen die al jaren gestopt zijn en toch nog meerdere malen per week naar een sigaret verlangen.
Ben zelf ook meerdere malen weer begonnen, nadat ik 6 weken rookvrij was. Dus het gevaar blijft.
Je zal ook niet voor niets zo laat nog gepost hebben.
Ben zelf ook meerdere malen weer begonnen, nadat ik 6 weken rookvrij was. Dus het gevaar blijft.
Je zal ook niet voor niets zo laat nog gepost hebben.
maandag 31 januari 2011 om 09:36
Haha, Sk8ter, Sarah woont in trinidad, dus dat is een tijdsverschil van 7 uur geloof ik!
Gisteren had ik een verjaardag van vrienden en bij hen werd nooit binnen gerookt. het was wel grappig om nu te zien, hoe de één na de ander even naar buiten verdween voor een trekje...behalve ik dan.
De ouders van die vriendin willen ook beide stoppen. Ik kwam haar vader tegen in de bus toevallig en hij informeerde naar de medivijnen die ik gebruik, omdat eerdere pogingen bij hen ook mislukt zijn.
Op weg daar naartoe in de trein zat een vrouw tegenover me. Vlak voordat we bij het station kwamen, waar overgestapt moest worden, draaide ze gauw even een shaggie. Het was alsof ik mezelf zag van een tijdje terug. dat deed ik ook, zodat ik bij het overstappen gauw eeven bij een rookpaal een paar trekjes kon nemen...
Vandaag 3 weken geleden stopte ik dus. En ik moet zeggen dat het mee 100% meevalt, als ik na ga hóeveel ik rookte, had ik gedacht dat ik nerveuzer of chagrijniger zou zijn. Maar nee, dat valt me erg mee. Nu kan ik mijn frustraties -als die er zijn- dan ook goed kwijt in het sporten, dat scheelt.
Hoe is het met jou Taha??
Gisteren had ik een verjaardag van vrienden en bij hen werd nooit binnen gerookt. het was wel grappig om nu te zien, hoe de één na de ander even naar buiten verdween voor een trekje...behalve ik dan.
De ouders van die vriendin willen ook beide stoppen. Ik kwam haar vader tegen in de bus toevallig en hij informeerde naar de medivijnen die ik gebruik, omdat eerdere pogingen bij hen ook mislukt zijn.
Op weg daar naartoe in de trein zat een vrouw tegenover me. Vlak voordat we bij het station kwamen, waar overgestapt moest worden, draaide ze gauw even een shaggie. Het was alsof ik mezelf zag van een tijdje terug. dat deed ik ook, zodat ik bij het overstappen gauw eeven bij een rookpaal een paar trekjes kon nemen...
Vandaag 3 weken geleden stopte ik dus. En ik moet zeggen dat het mee 100% meevalt, als ik na ga hóeveel ik rookte, had ik gedacht dat ik nerveuzer of chagrijniger zou zijn. Maar nee, dat valt me erg mee. Nu kan ik mijn frustraties -als die er zijn- dan ook goed kwijt in het sporten, dat scheelt.
Hoe is het met jou Taha??
maandag 31 januari 2011 om 11:16
Het gaat redelijk. Het weekend gelukkig hoofdpijnvrij geweest. Wel druk. Zaterdag werken en zondag schoonmoeder te eten (dan moet het huis schoon). Vandaag voel ik me minder lekker. Ik denk dat ik Stivoro straks even zelf bel, want snel zijn ze niet. En ik hoop vandaag iets te horen van de dierenambulance, ben toch erg benieuwd hoe het met dat poesje is afgelopen.
Vandaag is mijn pauzeweek begonnen (dus de migraine ligt weer op de loer) dus vanaf nu 3 maanden geen voorbehoedsmiddel (wel condooms dus), ben benieuwd of dat soelaas gaat bieden.
Ik herken enorm wat je schrijft, Sarah. Woede en somberheid, mentale amputatie. Heel idioot, maar het voelt als flinke liefdesverdriet. Zoals je kan treuren om een slechte relatie die afgelopen is, wel wetende dat het beter voor je is, maar toch. Misschien moet ik die metafoor er maar in houden, want ook dat liefdesverdriet gaat voorbij. Wat is de url van die website? Trouwens alle Amerikaanse websites en boeken e.d. zijn een beetje adhd-achtig, vind ik.
Sk8ter, misschien moet jij ook wat ondersteuning overwegen. Hoe is het nu met je partner, is hij gemotiveerd? Niet dat dat wat uitmaakt, uiteindelijk moet je het toch zelf doen.
Nammma, raar he, dat je jezelf ineens realiseert hoe je als verslaafde was. Hoe je nu van een afstandje kan zien in anderen, je eigen junkie gedrag. Dat is mij ook zo opgevallen de tijden dat ik gestopt was. 3 weken alweer, wat gaat het snel. Wat zijn de verschillen die je nu merkt?
Even puinruimen en dan wat telefoontjes plegen. Ik ben er zo aan toe om te stoppen. Met alleen gezond eten kom ik er niet.
Vandaag is mijn pauzeweek begonnen (dus de migraine ligt weer op de loer) dus vanaf nu 3 maanden geen voorbehoedsmiddel (wel condooms dus), ben benieuwd of dat soelaas gaat bieden.
Ik herken enorm wat je schrijft, Sarah. Woede en somberheid, mentale amputatie. Heel idioot, maar het voelt als flinke liefdesverdriet. Zoals je kan treuren om een slechte relatie die afgelopen is, wel wetende dat het beter voor je is, maar toch. Misschien moet ik die metafoor er maar in houden, want ook dat liefdesverdriet gaat voorbij. Wat is de url van die website? Trouwens alle Amerikaanse websites en boeken e.d. zijn een beetje adhd-achtig, vind ik.
Sk8ter, misschien moet jij ook wat ondersteuning overwegen. Hoe is het nu met je partner, is hij gemotiveerd? Niet dat dat wat uitmaakt, uiteindelijk moet je het toch zelf doen.
Nammma, raar he, dat je jezelf ineens realiseert hoe je als verslaafde was. Hoe je nu van een afstandje kan zien in anderen, je eigen junkie gedrag. Dat is mij ook zo opgevallen de tijden dat ik gestopt was. 3 weken alweer, wat gaat het snel. Wat zijn de verschillen die je nu merkt?
Even puinruimen en dan wat telefoontjes plegen. Ik ben er zo aan toe om te stoppen. Met alleen gezond eten kom ik er niet.
maandag 31 januari 2011 om 11:32
Ik heb wel eens het gevoel: Goh, met een shaggie in de hand was gezelliger. Maar realiseer me dan ook dat dát klinkklare onzin is! De gezelligheid zit daar niet in. Dat heb ik gisteren op die verjaardag wel gemerkt, het was hartstikke gezellig en je mist dus niets van de gesprekken (omdat je weer zo nodig even naar buiten moet...)
Wat ik merk? Ik heb veel meer lucht, ik hijg niet meer bij traplopen, sporten houd ik langer vol, dat vervelende hoestje is weg, ik ruik en proef beter.
En volgens anderen ziet mijn huid er al een stuk frisser/beter uit, gisteren dacht iemand dat ik volgende week Sara zou zien (dus 50 word), maar ik word 58....dat is dus wel een compliment!
Volgens de weegschaal vanmorgen nog steeds hetzelfde gewicht, dus ik kom niet aan, omdat ik dus gezond eet. Gisteren wel wat lekkere snacks genomen hoor, 2 glazen rosé. Maar geen gebak.
Had ik voorheen elke keer van die onzinpijntjes (hoofdpijn, pijn in mijn rug/buik), zo voel ik me nu supergezond. Nergens last van.
Bovendien slaap ik als een os, dus ben elke dag helemaal uitgerust. Mijn huis heeft er ook nog eens baat bij, want omdat ik tijd overhoud of niet weet wat ik met mijn handen moet doen...ga ik schoonmaken! Alles ruikt dus heerlijk fris....
Wat ik merk? Ik heb veel meer lucht, ik hijg niet meer bij traplopen, sporten houd ik langer vol, dat vervelende hoestje is weg, ik ruik en proef beter.
En volgens anderen ziet mijn huid er al een stuk frisser/beter uit, gisteren dacht iemand dat ik volgende week Sara zou zien (dus 50 word), maar ik word 58....dat is dus wel een compliment!
Volgens de weegschaal vanmorgen nog steeds hetzelfde gewicht, dus ik kom niet aan, omdat ik dus gezond eet. Gisteren wel wat lekkere snacks genomen hoor, 2 glazen rosé. Maar geen gebak.
Had ik voorheen elke keer van die onzinpijntjes (hoofdpijn, pijn in mijn rug/buik), zo voel ik me nu supergezond. Nergens last van.
Bovendien slaap ik als een os, dus ben elke dag helemaal uitgerust. Mijn huis heeft er ook nog eens baat bij, want omdat ik tijd overhoud of niet weet wat ik met mijn handen moet doen...ga ik schoonmaken! Alles ruikt dus heerlijk fris....
maandag 31 januari 2011 om 11:50
quote:Nammma schreef op 31 januari 2011 @ 11:32:
Had ik voorheen elke keer van die onzinpijntjes (hoofdpijn, pijn in mijn rug/buik), zo voel ik me nu supergezond. Nergens last van.
Bovendien slaap ik als een os, dus ben elke dag helemaal uitgerust. Mijn huis heeft er ook nog eens baat bij, want omdat ik tijd overhoud of niet weet wat ik met mijn handen moet doen...ga ik schoonmaken! Alles ruikt dus heerlijk fris....
Vooral dit stukje spreekt mij enorm aan. Ik heb heel veel van die "onzinpijntjes", en zou er maar wat graag van verlost zijn
Wat een heerlijke positieve post, die ga ik nog vaak overlezen!
Had ik voorheen elke keer van die onzinpijntjes (hoofdpijn, pijn in mijn rug/buik), zo voel ik me nu supergezond. Nergens last van.
Bovendien slaap ik als een os, dus ben elke dag helemaal uitgerust. Mijn huis heeft er ook nog eens baat bij, want omdat ik tijd overhoud of niet weet wat ik met mijn handen moet doen...ga ik schoonmaken! Alles ruikt dus heerlijk fris....
Vooral dit stukje spreekt mij enorm aan. Ik heb heel veel van die "onzinpijntjes", en zou er maar wat graag van verlost zijn
Wat een heerlijke positieve post, die ga ik nog vaak overlezen!
