Zwanger
alle pijlers
Bevallen: de taboes!
zondag 20 februari 2011 om 22:41
Moeders van het forum, een oproep aan u allen!
Zij die nimmer bevallen zijn zijn nieuwsgierig! Nieuwsgierig naar de taboes, de verhalen waarover nooit gesproken wordt, en de ongemakken waarmee de orde der moeders nog jaren na het natuurgeweld mee te maken krijgt.
Ik open dit nieuwsgierig topic naar aanleiding van het topic " vrijwillige keizersnede", waar vluchtig geschreven wordt over een regiment (post-partum) vaginale ongemakken. Wat staat ons, onbezwangerden, nog allemaal te wachten qua lichamelijk ongemak?
Voor mij zal het geen verschil maken en voedt het alleen mijn ongecompliceerde nieuwsgierigheid. Al draag ik mijn linkerborst ter zijner tijd rechts door paarsgekleurde borstvoeding, of struikel ik over mijn gehavende schaamlippen, de ontmoeting met mijn toekomstige kind is waar ik het voor doe!
Mijn vriendinnen glimlachen flauwtjes als ik vraag naar hun post-partum anatomie, de slachtoffers van de totaalrupturen zwijgen als het graf. Natuurlijk doet de glimlach van de pasgeborene alle hechtingen terstond oplossen, maar .........
......zijn er enkele moeders die eens een tipje van hun slip sluier op zouden willen lichten met betrekken tot de gevolgen van een bevalling voor " down-under"?
Zij die nimmer bevallen zijn zijn nieuwsgierig! Nieuwsgierig naar de taboes, de verhalen waarover nooit gesproken wordt, en de ongemakken waarmee de orde der moeders nog jaren na het natuurgeweld mee te maken krijgt.
Ik open dit nieuwsgierig topic naar aanleiding van het topic " vrijwillige keizersnede", waar vluchtig geschreven wordt over een regiment (post-partum) vaginale ongemakken. Wat staat ons, onbezwangerden, nog allemaal te wachten qua lichamelijk ongemak?
Voor mij zal het geen verschil maken en voedt het alleen mijn ongecompliceerde nieuwsgierigheid. Al draag ik mijn linkerborst ter zijner tijd rechts door paarsgekleurde borstvoeding, of struikel ik over mijn gehavende schaamlippen, de ontmoeting met mijn toekomstige kind is waar ik het voor doe!
Mijn vriendinnen glimlachen flauwtjes als ik vraag naar hun post-partum anatomie, de slachtoffers van de totaalrupturen zwijgen als het graf. Natuurlijk doet de glimlach van de pasgeborene alle hechtingen terstond oplossen, maar .........
......zijn er enkele moeders die eens een tipje van hun slip sluier op zouden willen lichten met betrekken tot de gevolgen van een bevalling voor " down-under"?
maandag 21 februari 2011 om 16:43
quote:luna1 schreef op 21 februari 2011 @ 16:34:
[...]
En daarom heb ik ook zo'n ruzie staan maken met de gynaecoloog toen hij bij mijn dochter die in een stuit/overdwars lag een vaginale bevalling wilde doen. Ik heb pertinent geweigerd tot zijn grote woede. Ik heb hem gedwongen volgens zijn eigen zeggen. Dan maar. Het voelde niet goed. En toen een andere gynaecoloog de keizersnee deed en beaamde dat het niet goed was gegaan bij een vaginale bevalling was ik dubbel zo blij dat ik mijn poot zo stijf had gehouden.Ik vind dat heel erg stoer van je. Goed dat je voor jezelf bent opgekomen! Het verbaast me soms hoe weinig gyneacologen erin geinteresseerd lijken te zijn hoe hun patient uit een bevalling komt. Kom zeg, na een tr en een str laat je iemand toch niet meer vaginaal bevallen als ze er zelf om vraagt? Hoe sadistisch is het om er, zeker in jouw situatie, alsnog een kind door te jassen? Ik vind het heel erg goed van je dat je op je strepen bent gaan staan. Respect!
[...]
En daarom heb ik ook zo'n ruzie staan maken met de gynaecoloog toen hij bij mijn dochter die in een stuit/overdwars lag een vaginale bevalling wilde doen. Ik heb pertinent geweigerd tot zijn grote woede. Ik heb hem gedwongen volgens zijn eigen zeggen. Dan maar. Het voelde niet goed. En toen een andere gynaecoloog de keizersnee deed en beaamde dat het niet goed was gegaan bij een vaginale bevalling was ik dubbel zo blij dat ik mijn poot zo stijf had gehouden.Ik vind dat heel erg stoer van je. Goed dat je voor jezelf bent opgekomen! Het verbaast me soms hoe weinig gyneacologen erin geinteresseerd lijken te zijn hoe hun patient uit een bevalling komt. Kom zeg, na een tr en een str laat je iemand toch niet meer vaginaal bevallen als ze er zelf om vraagt? Hoe sadistisch is het om er, zeker in jouw situatie, alsnog een kind door te jassen? Ik vind het heel erg goed van je dat je op je strepen bent gaan staan. Respect!
maandag 21 februari 2011 om 16:48
quote:Simooon schreef op 21 februari 2011 @ 16:20:
Als jullie dit alles van tevoren hadden geweten waren jullie dan ook allemaal aan kinderen begonnen? Want je weet natuurlijk nooit helemaal waar je aan begint en als je eenmaal bezwangerd bent is er uiteraard geen weg meer terug... Maar nooit iemand spijt gehad?Misschien heb ik geen recht van spreken met m'n makkelijke bevallingen, maar ik zou het zo weer doen. Ik zou alleen bang zijn dat de 3e tussen de schappen bij AH geboren zou worden, zo snel ging de laatste bevalling.
Als jullie dit alles van tevoren hadden geweten waren jullie dan ook allemaal aan kinderen begonnen? Want je weet natuurlijk nooit helemaal waar je aan begint en als je eenmaal bezwangerd bent is er uiteraard geen weg meer terug... Maar nooit iemand spijt gehad?Misschien heb ik geen recht van spreken met m'n makkelijke bevallingen, maar ik zou het zo weer doen. Ik zou alleen bang zijn dat de 3e tussen de schappen bij AH geboren zou worden, zo snel ging de laatste bevalling.
maandag 21 februari 2011 om 16:51
quote:AlettaJacobs schreef op 21 februari 2011 @ 16:44:
Overigens zie ik door dit topic wel het grote voordeel van een totaal ruptuur: mijn vagina is nog helemaal symmetrisch Dat valt mij ook op ja. Het ziet er nog best heel mooi uit allemaal. Het littekenweefsel zie je niet, maar mijn perineum is keihard. Ik reed altijd graag en veel paard, maar dat moet ik tegenwoordig bekopen met kapotte schaamlippen en een vagina met wondjes. Balen.
Overigens zie ik door dit topic wel het grote voordeel van een totaal ruptuur: mijn vagina is nog helemaal symmetrisch Dat valt mij ook op ja. Het ziet er nog best heel mooi uit allemaal. Het littekenweefsel zie je niet, maar mijn perineum is keihard. Ik reed altijd graag en veel paard, maar dat moet ik tegenwoordig bekopen met kapotte schaamlippen en een vagina met wondjes. Balen.
maandag 21 februari 2011 om 16:51
Oh vlinder en andere zwangeren van een eerste kind: stop hier met lezen Ik ging totaal onbevangen de bevalling in en had het idee dat ik kon vertrouwen op mijn lichaam. Dat idee vond ik, ook al was het ontzettend heftig, een prettig idee om voor ogen te houden. Je kunt je met geen mogelijkheid voorbereiden op de bevalling, omdat je geen idee hebt wat je voelt.
Zo heb ik drie dagen weeen gehad voordat ik naar het ziekenhuis doorverwezen werd, omdat het werd afgedaan als voorweeen (en ik zelf ook dacht dat ik nog niet mocht bellen, omdat ze nog niet om de drie minuten kwamen). Door het opwekken van de bevalling was het zwaar alle weeen nog op te vangen. Door deze ervaring heb ik hetzelfde als Aletta, dat ik het jammer vind dat ik bij een eventuele volgende bevalling er niet onbevangen in zal gaan.
De pijn was ik echt niet meteen geweten, maar mijn zoontje voor het eerst zien, zijn warme glibberige lijfje op me voelen, dat vond ik het mooiste moment (misschien wel van mijn leven).
Zo heb ik drie dagen weeen gehad voordat ik naar het ziekenhuis doorverwezen werd, omdat het werd afgedaan als voorweeen (en ik zelf ook dacht dat ik nog niet mocht bellen, omdat ze nog niet om de drie minuten kwamen). Door het opwekken van de bevalling was het zwaar alle weeen nog op te vangen. Door deze ervaring heb ik hetzelfde als Aletta, dat ik het jammer vind dat ik bij een eventuele volgende bevalling er niet onbevangen in zal gaan.
De pijn was ik echt niet meteen geweten, maar mijn zoontje voor het eerst zien, zijn warme glibberige lijfje op me voelen, dat vond ik het mooiste moment (misschien wel van mijn leven).
maandag 21 februari 2011 om 16:51
Ik heb niet alles doorgelezen, maar ik ben na 3 bevallingen in 4 jaar tijd niet meer de oude.
- Tijdens alle bevallingen kwam ook wat extra's mee bij de andere uitgang....
- Mijn ooit zo leuke, binnenste, schaamlipjes zijn nu flapjes...
- Van binnen is de boel ook wat opgerekt gebleven, met dank aan mijn eerste 8 ponder.
- Mijn borsten zijn er redelijk uit gekomen. Wel een cupje minder.
- Dankzij sporten ben ik wel slank en gespierd gebleven.
dat dan weer wel
- Tijdens alle bevallingen kwam ook wat extra's mee bij de andere uitgang....
- Mijn ooit zo leuke, binnenste, schaamlipjes zijn nu flapjes...
- Van binnen is de boel ook wat opgerekt gebleven, met dank aan mijn eerste 8 ponder.
- Mijn borsten zijn er redelijk uit gekomen. Wel een cupje minder.
- Dankzij sporten ben ik wel slank en gespierd gebleven.
dat dan weer wel
maandag 21 februari 2011 om 16:53
Ik heb nooit last gehad van bevallingsdementie. De eerste bevalling was afschuwelijk -thuis begonnen, na 2uur persen met knip en al in een Fiat Panda naar het ziekenhuis voor een tang èn fout gehecht. Heb daarna toch nog drie kinderen gekregen (2e meconium, dus weer in die Panda, 3e was er gewoon ineens zonder VK maar ging perfect en bij de 4e belde ik de afspraak met de VK die middag af ivm 'gerommel' waarop ze ineens bij me voor de deur stond en me adviseerde de kraamhulp de rest van de was te laten ophangen en me te concentreren op die laatste 2 cm)
maandag 21 februari 2011 om 16:55
quote:Sha_la schreef op 20 februari 2011 @ 22:59:
Ok, nog een olie op het vuurtje nu ik toch aan het vragen ben ( @anderen: ik ben toch niet de enige die iets wil weten??)
ik hoorde ooit iets over stolsels verliezen na de bevalling. Klopt het?
Beetje late reaktie maar toch. Het klopt ja, ik was niet op de hoogte van te voren. Ging na de bevalling onder de douche en er kwam me daar een biefstuk naar buiten kletsen. De badkamer leek wel een slachthuis, overal spetters bloed...Schrok me rot! Had ik dus nergens gelezen en niemand had 't verteld.
Vorig jaar zat ik bij mijn huisarts m'n medisch dossier te lezen en las daarin het verslag van mijn bevalling. Tot mijn grote verbazing las ik dat mijn zoon is geboren met de navelstreng om z'n nek, hij is in de baarmoeder afgenaveld. Dat had ook niemand me verteld. Gelukkig is alles goedgekomen maar ik vind het schokkend dat de gynaecoloog of verpleegkundige het niet heeft verteld na de bevalling.
Ok, nog een olie op het vuurtje nu ik toch aan het vragen ben ( @anderen: ik ben toch niet de enige die iets wil weten??)
ik hoorde ooit iets over stolsels verliezen na de bevalling. Klopt het?
Beetje late reaktie maar toch. Het klopt ja, ik was niet op de hoogte van te voren. Ging na de bevalling onder de douche en er kwam me daar een biefstuk naar buiten kletsen. De badkamer leek wel een slachthuis, overal spetters bloed...Schrok me rot! Had ik dus nergens gelezen en niemand had 't verteld.
Vorig jaar zat ik bij mijn huisarts m'n medisch dossier te lezen en las daarin het verslag van mijn bevalling. Tot mijn grote verbazing las ik dat mijn zoon is geboren met de navelstreng om z'n nek, hij is in de baarmoeder afgenaveld. Dat had ook niemand me verteld. Gelukkig is alles goedgekomen maar ik vind het schokkend dat de gynaecoloog of verpleegkundige het niet heeft verteld na de bevalling.
maandag 21 februari 2011 om 16:57
maandag 21 februari 2011 om 16:59
quote:juno2001 schreef op 21 februari 2011 @ 16:55:
[...]
Beetje late reaktie maar toch. Het klopt ja, ik was niet op de hoogte van te voren. Ging na de bevalling onder de douche en er kwam me daar een biefstuk naar buiten kletsen. De badkamer leek wel een slachthuis, overal spetters bloed...Schrok me rot! Had ik dus nergens gelezen en niemand had 't verteld.
Vorig jaar zat ik bij mijn huisarts m'n medisch dossier te lezen en las daarin het verslag van mijn bevalling. Tot mijn grote verbazing las ik dat mijn zoon is geboren met de navelstreng om z'n nek, hij is in de baarmoeder afgenaveld. Dat had ook niemand me verteld. Gelukkig is alles goedgekomen maar ik vind het schokkend dat de gynaecoloog of verpleegkundige het niet heeft verteld na de bevalling.Mij is na de bevalling ook niet verteld dat de navelstreng een aantal keren om het nekje van mijn zoontje zat. Ik las dit later in het verslag voor de kraamhulp. Op zich had ik het wel kunnen bedenken aangezien ik tijdens een perswee even niet mocht persen, maar het moest ophouden. Mijn man had wel gezien dat de navelstreng erom heen zat.
[...]
Beetje late reaktie maar toch. Het klopt ja, ik was niet op de hoogte van te voren. Ging na de bevalling onder de douche en er kwam me daar een biefstuk naar buiten kletsen. De badkamer leek wel een slachthuis, overal spetters bloed...Schrok me rot! Had ik dus nergens gelezen en niemand had 't verteld.
Vorig jaar zat ik bij mijn huisarts m'n medisch dossier te lezen en las daarin het verslag van mijn bevalling. Tot mijn grote verbazing las ik dat mijn zoon is geboren met de navelstreng om z'n nek, hij is in de baarmoeder afgenaveld. Dat had ook niemand me verteld. Gelukkig is alles goedgekomen maar ik vind het schokkend dat de gynaecoloog of verpleegkundige het niet heeft verteld na de bevalling.Mij is na de bevalling ook niet verteld dat de navelstreng een aantal keren om het nekje van mijn zoontje zat. Ik las dit later in het verslag voor de kraamhulp. Op zich had ik het wel kunnen bedenken aangezien ik tijdens een perswee even niet mocht persen, maar het moest ophouden. Mijn man had wel gezien dat de navelstreng erom heen zat.
maandag 21 februari 2011 om 17:01
quote:flint schreef op 21 februari 2011 @ 16:57:
Jemig, Juno, dat ze dat niet verteld hebben! Mijn oudste werd ook geboren met de navelstreng om z'n nek, maar het was tegelijkertijd ook de langste navelstreng die ze ooit gezien hadden. Het ding had echt het formaat van een gemiddelde tuinslang.Nou inderdaad. Ik had destijds ook nog een andere huisarts en de verloskundige is met pensioen, alles is al bijna 10 jaar geleden dus ja, wat moet ik er nog mee.
Jemig, Juno, dat ze dat niet verteld hebben! Mijn oudste werd ook geboren met de navelstreng om z'n nek, maar het was tegelijkertijd ook de langste navelstreng die ze ooit gezien hadden. Het ding had echt het formaat van een gemiddelde tuinslang.Nou inderdaad. Ik had destijds ook nog een andere huisarts en de verloskundige is met pensioen, alles is al bijna 10 jaar geleden dus ja, wat moet ik er nog mee.
maandag 21 februari 2011 om 17:05
Bij dochter zat de navelstreng ook om de nek, maar dat is een beetje langs me heen gegaan. Later dacht ik dat ik het me had ingebeeld. Maar het staat toch echt in het verslag wat ik later in de kraamzorgmap vond.
Gek hoe zoiets langs je heen kan gaan, terwijl ik bijvoorbeeld nog wel precies weet welke liedjes er op de radio waren tijdens de bevalling. En hoe de zeep rook waarmee ik gewassen werd.
Gek hoe zoiets langs je heen kan gaan, terwijl ik bijvoorbeeld nog wel precies weet welke liedjes er op de radio waren tijdens de bevalling. En hoe de zeep rook waarmee ik gewassen werd.
maandag 21 februari 2011 om 17:07
Bedankt voor de antwoorden... Je zult wel nooit helemaal weten waar je aan begint en voor iedereen is het weer anders. Mijn moeder is zo'n type die ook heel nuchter zegt daat het heus niet leuk was en dat een knip niet fijn was en dat het pijn doet, maarja dat hoort erbij. Maar zo dramatisch hard schreeuwen als ze op tv doen vond ze ook weer zwaar overdreven. En ja, je krijgt er veel voor terug en daarmee is de kous af
Als ik het goed lees moet je er dus voor zorgen dat je alle spullen alvast in huis hebt en dat je zoveel mogelijk moet proberen op je strepen te gaan staan en je eigen gevoel te volgen... Dat er al zoveel vrouwen zijn geweest die ook zijn bevallen wil dat nog niet zeggen dat jouw prestatie dan maar heel gewoontjes is en dat je niet moet 'zeuren'. Gewoon doen alsof jij en je kind de belangrijkste personen op aarde zijn die eerste weken en vooral niet gaan vergelijken dus...
Ik heb diep respect hoor voor alle moeders hier! En mama's in spe alvast veel succes!
Als ik het goed lees moet je er dus voor zorgen dat je alle spullen alvast in huis hebt en dat je zoveel mogelijk moet proberen op je strepen te gaan staan en je eigen gevoel te volgen... Dat er al zoveel vrouwen zijn geweest die ook zijn bevallen wil dat nog niet zeggen dat jouw prestatie dan maar heel gewoontjes is en dat je niet moet 'zeuren'. Gewoon doen alsof jij en je kind de belangrijkste personen op aarde zijn die eerste weken en vooral niet gaan vergelijken dus...
Ik heb diep respect hoor voor alle moeders hier! En mama's in spe alvast veel succes!
maandag 21 februari 2011 om 17:09
Overgeven is denk ik inderdaad een manier van het lichaam om alle energie te kunnen focussen op het bevallen, dus maag leeg, want anders moet het lichaam dat verwerken.
Mijn vriend zei ben de VK dan en toen zei ik dat moet jij doen want ik kan tijdens een wee echt niet praten. Dan bel je toch net na een wee? Vroeg hij verbaasd. Dat lukt me niet zei ik weer. Ik kon van de inspanning niet eens een normale zin produceren voor mijn gevoel.
Mijn vriend zei ben de VK dan en toen zei ik dat moet jij doen want ik kan tijdens een wee echt niet praten. Dan bel je toch net na een wee? Vroeg hij verbaasd. Dat lukt me niet zei ik weer. Ik kon van de inspanning niet eens een normale zin produceren voor mijn gevoel.
maandag 21 februari 2011 om 17:13
Bij mij zeiden ze ook dat ik harder moest persen, maar dat deed ik dus niet. Deed namelijk zo zeer. Zijn hoofdje stond 4 keer voor hij geboren werd, maar dat heb ik niet gevoeld. Na een uur persen was hij er dan en de VK gaf me een compliment dat ik goed had aangevoeld dat ik niet harden moest persen. Hij had namelijk zijn hand op zijn hoofdje en bij harder persen had ik waarschijnlijk meer schade opgelopen, nu dus alleen een scheurtje in mijn vaginawand en 3 hechtingen, die de kraamzorg en de VK nooit meer terug hebben kunnen vinden 
maandag 21 februari 2011 om 17:20
maandag 21 februari 2011 om 17:21
Ik vond ook van te voren dat een vrouwenlichaam dit zonder hulp zou moeten kunnen en dat je dus heel goed naar je lichaam moet luisteren. Maar god wat was ik blij met de medische wetenschap, want zonder weeopwekkend infuus, lag ik nu nog te bevalling (na 36 uur weeen pas 3 cm ontsluiting)
De pijn was goed te doen tot het infuus, daarna was erger dan ik me ooit had kunnen voorstellen. Maar pijn vergeet je. Ik weet nog wel dat het meer pijn was dan ik ooit had gehad en zo erg dat ik om een infuus met pijnstiller heb gegild, maar hoe erg dat toch is? Na 24 uur riep ik al dat ik het zo weer zou doen.
Bevallen is heftig, maar de baby moet er toch uit he. Dan kan je er maar beter vol zelfvertrouwen in gaan. "Zo dit ga ik even doen!" Geen getwijfel, gewoon lekker naief, huppakee doe ik ff Maarre ik wacht nog even voor nummer twee, ben net zo blij dat ik mijn lichaam en figuur meer terug heb, na 10 maanden
De pijn was goed te doen tot het infuus, daarna was erger dan ik me ooit had kunnen voorstellen. Maar pijn vergeet je. Ik weet nog wel dat het meer pijn was dan ik ooit had gehad en zo erg dat ik om een infuus met pijnstiller heb gegild, maar hoe erg dat toch is? Na 24 uur riep ik al dat ik het zo weer zou doen.
Bevallen is heftig, maar de baby moet er toch uit he. Dan kan je er maar beter vol zelfvertrouwen in gaan. "Zo dit ga ik even doen!" Geen getwijfel, gewoon lekker naief, huppakee doe ik ff
Maarre ik wacht nog even voor nummer twee, ben net zo blij dat ik mijn lichaam en figuur meer terug heb, na 10 maanden
