Minnaar deel 14

@Boompje: heftig allemaal. Juist omdat je de ene relatie/sprookje wat in duigen valt niet kan verwerken voor je al in de andere relatie belandt. Dat kunnen laten bezinken is zo belangrijk, van afstand zie je pas wat er eigenlijk gebeurd is met die ex-nr1-relatie en hoe dat kon gebeuren. Daar leer je van, hoe verdrietig ook, en kan je (na aanvaarden) "meenemen" naar een nieuwe relatie.



In feite sla je belangrijke stukken over, als dat in elkaar overloopt (of eerder doorheenloopt).. Dan wil je weer positief en leuk zijn voor nieuwe geliefde, maar er kleeft of je wil of niet toch nog een stukje pijnlijk (recent verleden) aan. En een hoop veranderingen tegelijkertijd (ander huis enz).Ik heb het zelf bijv heel fijn gevonden mijn eigen stekkie en ff niet met mannen bezig te zijn, maar mezelf op orde krijgen, je fijn en geborgen bij jezelf voelen, alvorens weer vooruit te kijken.



Maar het is nu eenmaal zo, dat je minnaar er al is, en dat houdt in dat hij ook deze kant van je zal meemaken. Fijn dat ie er is en begrijpt, dat bewijst idd dat ie daar niet van wegloopt. Maar ook daar geldt dat het overwegend leuk moet zijn in deze beginfase, genieten, verheugen, enz hoort nu eenmaal bij "pril".Houd dus eea voor jezelf, op de dagen dat je hem niet ontmoet bijv, niet hem ermee overbelasten, probeer het te doseren.



Je zit nu eenmaal in een overgangsperiode en dat verdriet moet er ook uit, onderdruk dat niet, je wordt pas echt weer vrij daarvan als je dat onder ogen hebt gezien en vrede mee hebt. Dan is er volop plaats voor echt helemaal positief. Je doet het prima zo te zien. En wat verder ervan komt, dat komt.



Je hoeft het trouwens niet helemaal/allemaal zelf te doen of met troost van je lover, je kan het proces versnellen door bijv een paar keer naar een coach te gaan, dan kan je daar eea kwijt en je daar aan "gedoe' overgeven, en op die manier "doseren" (bij mij werkte dat heel goed). Dan "werk" je daar bewust aan en kan je misschien de overige tijd meer wijden aan leuks en fijns.



Veel succes en sterkte iig met alles. Het heeft gewoon zijn tijd nodig!

Mooie, eerlijke post Boompje. Je beschrijft goed hoe niet rozengeur en maneschijn het allemaal is. Kiezen voor een minnaar... een nummer 1 van hem maken. Ik heb altijd dubbele gevoelens als ik dat lees.Aan de ene kant denkt mijn naieve, dromerig geest: "wow, elke dag mindblowing seks, alles pies en vree wat een feest" en tegelijk denk ik "nee, onzin, kul".



Met een minnaar deel je geen dagelijkse beslommeringen en ander suf gedoe. Met hem voed ik geen kinderen op en ik hoef hem niet 3 keer te vragen of ie die afwas nou eens eindelijk gaat doen. Minnaar ziet me op mijn best. (hoewel..mijn haar zit meestal niet meer zo mooi na de eerste sessie ) . Als je elkaars nummer 1 wordt... wat blijft er dan nog over van je minnaar relatie?

met Roos en Stew helemaal eens...



Ik vind het toch best wel 'eng' om die verhalen te lezen eigenlijk....

Een minnaar hebben is toch niet zo makkelijk

@Suzy, ik hang niet elke minuut huilend aan de telefoon ofzo, dat totaal niet. Het is puur dat ik er soms van baal dat hij er niet is om me op te vrolijken. Vaak vergeet ik de nare gedachten als ik bij hem ben, al weet ik dat dat puur het maskeren van het verdriet is en dat het toch verwerkt moet worden. Toch merk ik dat het stukje bij beetje beter gaat. Ik heb er ook over gedacht om hulp te zoeken, maar de eerlijkheid gebied me te zeggen dat ik die stap toch nog niet genomen heb. Enerzijds omdat ik zelf ook in de hulpverlening zit en ik daardoor denk dat ik alles zelf op kan lossen (natuurlijk werkt dat niet zo) en aan de andere kant vind ik eigenlijk dat ik het ook te druk heb om dat er nog tussenin te proppen. Slechte smoezen, maar ik sluit het ook nog niet uit.



@Stew, klopt... Ik denk dat er teveel onbegrip heerste. Er was absoluut liefde, veel liefde, maar ook onbegrip voor bepaalde standpunten en onvermogen om tot begrip voor elkaar te komen. Bedankt voor je opbeurende woorden



@Roos, daar ben ik nu ook doodsbenauwd voor, het verdwijnen van al die spannende dingen en de sleur die zijn intrede gaat doen... Ik kende minnaar sowieso al lang voordat hij mijn minnaar werd, maar in de tijd van onze seksuele omgang werd ik stapelverliefd. We hebben nu nog niet zo lang een officiële relatie, maar de heftige vlinders zijn verdwenen. Dat voelt tegenstrijdig: je bent pas samen, maar door het verleden voelt het alsof je al langer samen bent. Langzaam worden we meer onszelf, met onze nare trekjes. Tot nu toe wordt de seks gelukkig alleen maar beter, doordat het vertrouwen in elkaar enorm blijft groeien. Maar met hem samenwonen...?! Aan de ene kant lijkt het mij inderdaad heerlijk om meer tijd samen door te kunnen brengen, maar ik weet ook donders goed dat dan het laatste sprankje mysterie verdwijnt en dat houd ik liever nog even vast Hij hoeft nog niet met zijn neus op mijn slechte gewoontes te zitten en andersom De pais en vree hadden we sinds we minnaars werden al niet meer, dat waren soms heftige discussies. Voor wat dat betreft gaat het ook alleen maar beter dan ik verwacht had: we durven elkaar nu te vertrouwen.



Verder tuimel ik de laatste tijd over zo veel gedachten, die overigens niet allemaal even reëel zijn. De meest belachelijke dingen spoken soms door mijn hoofd en ik word soms stapelgek van mezelf. Ik heb behoefte aan orde, terwijl mijn hoofd de laatste maanden chaos is. Toch heb ik geen spijt van mijn keuzes: het heeft zo moeten zijn.



Misschien heeft iemand er iets aan om mijn verhaal te lezen, hoewel ik die kans zelf klein inschat dat dat iemand ervan weerhoudt. Rationeel had ik dit zelf ook allemaal kunnen indenken, maar het gevoel en de lust waren sterker



Het doet me wel goed om mijn gedachten enigszins te ordenen en mijn verhaal hier neer te zetten. Jullie reacties raken me ook oprecht. Wie had die briljante uitspraak ook alweer bedacht? Boom voor boom? In mijn geval heb ik mijn regenwoud woest gekapt en plant ik nu weer nieuwe boompjes

@Rooss en Stew: dat is precies hoe ik ook denk. Die steamy seks blijft zo, zolang je niet dagelijks met elkaar verkeert, je kan verheugen op elkaar, je moeite doet er op je best uit te zien en in dito sfeer te verkeren, bewuste tijd en aandacht besteedt aan elkaar en geen vervelende beslommeringen/zorgen waar je van elkaar afhankelijk wordt of van alles verwacht (hypotheek, afwas, opvoeden enz)..



Hoewel het anders kan, denk Toy ea.. Dan verandert minnaar in een nieuwe nr 1, maar toch een ander soort relatie dan met ex nr 1. Voor hoe lang, dat weet ik niet, maar dit kan natuurlijk een heel ander soort nr 1 relatie worden en geen herhaling van de vorige.. dat verschilt, kan best Ware Liefde zijn of worden incl van alles delen/samenwonen enzo, naar volle tevredenheid.



Met en zonder kinderen kan je in sleur of patronen vervallen, ook met een nieuwe geliefde, waarbij ik eerder denk dat je met kinderen eerder in een beperkt patroon blijft ook met nieuwe partner, omdat die regelmaat en beschikbaarheid als ouder nu eenmaal dat vergt.



Maar de dynamiek kan met een nieuwe partner wel degelijk heel anders zijn. Ik ga bijv niet meer bepaalde patronen herhalen die ik (uiteindelijk) als "sleur" heb ervaren in mijn huwelijk. In die zin leer je, wen je aan nieuwe patronen en vrijheden en wil/ga ik niet meer "terug" in zo'n leventje van samen eten.afwassen en tv kijken bijv.



Ik heb dat stuk eigen leven en vrijheid nu en dat is iets goeds en blijvends, ook als er ooit weer een lover in beeld zou zijn. Ik ga niet meer alleen maar zorgen. En vlak niet uit dat als je geen kinderen hebt of als die zelfstandiger zijn, een relatie weer andere mogelijkheden krijgt, bestaande of nieuwe.



MIsschien wordt de seks (opnieuw) minder spannend of minder frequent, maar je kan wel een heel ander leven leiden en dat hoeft geen sleur te worden. Het hoeft niet alleen de spanning van nieuw te zijn, het is ook andere karakters (dan met exnr 1), andere samenwerking, dynamiek, in andere opzichten misschien meer passend en prettig-relaxt, enz.



Denk dat het nogal verschil maakt of je een (overwegend gewenst en) prettig leven leidt met nr 1 of dat het echt gewoon niet goed klopte en 1 vd 2 altijd water in de wijn deed. Je kan ook echt een betere Liefde tegen het lijf gelopen zijn en niet alleen om spanning (die idd ooit minder zal worden als minnaarrelatie een normale relatie wordt).



(zo heeft ex nog steeds dezelfde vrouw als toen, met weer andere vervelende kanten of uitdagingen, maar op heel andere vlakken dan met mij. Niet alleen angst voor (weer) sleur, maar ook "gedoe" en getouwtrek weerhoudt hem om alledaagsheid en dagelijks leven opnieuw te gaan delen, zijn relatieve vrijheid echt op te geven en ik kan dat heel goed begrjipen! In elk geval ben je veel alerter op evt sleur erin te laten sluipen, dat heb ik zelf ook. In je eentje, maar ook met een nieuwe partner is het goed om individueel te groeien en variatie/ nieuwe doelen en uitdagingen in je leven te houden).



Denk dat het enige gevaar is als je opnieuw gaat denken dat dat van de ander moet komen of dat je "compleet" bent met nieuwe lover en je dat laat verslappen

Dank je Stew. Ik kan me ook niet voorstellen dat na 20 jaar de seks nog net zo mindblowing is als in het begin. Het zal heus wel eens voorkomen maar ik denk dat dat meer uitzondering dan regel is. En eeeh hoe ziet de rest van de relatie er dan uit? Net zo stormachtig? Dan bedank ik liever...



Boom, die uitspraak was volgens mij van Ninah. Als ik jou zo lees dan schreeuwt alles in me: "neeee ga niet samenwonen". Zo ontzettend verstandig om eerst een poos alleen te blijven wonen, boom. Je bent al aan het relatiehoppen geslagen, ga niet huishoppen. Eerst jouw leven weer op orde. Ik voel inderdaad chaos in je posts, je hebt eea op een rij maar ook een hoop niet. Tot die kapstok in elkaar zit is het heel verstandig om op jezelf te blijven wonen. En eeh de heftige vlinders al verdwenen? Jeetje... straks verval je weer in een nieuwe minnaar relatie terwijl je dus een officiële relatie hebt met je minnaar.

Ik vind therapie niet zo`n gek idee hoor!

Roos en Suzy, het is zo cliché en toch zo waar: niemand anders kan jou compleet maken. Ik word heel blij van minnaar en ik denk dat we een goede kans van slagen hebben. Ik vind het heerlijk om hem te zien, maar mijn (nieuw verworven) vrijheid is me ook veel waard. Voordat ik met ex nr. 1 ging samenwonen, woonde ik ook al flinke tijd op mezelf, na al eerder samengewoond te hebben. Toen zag ik al lichtelijk op tegen het weer opgeven van mijn eigen stekje, maar door omstandigheden was samenwonen de meest logische keuze. Nu kan ik prima een paar dagen doorbrengen met minnaar, maar het idee dat mijn eigen plek weer op me wacht is me goud waard. Twee keer ben ik met iemand gaan samenwonen, twee keer strandde het. Ik ben zelf eerder bang dat ik te sterk zal vast blijven houden aan mijn eigen plek, dan dat ik halsoverkop zal gaan samenwonen. Ik denk dat ik uiteindelijk een balans zal vinden in mijn gevoelens daarover, maar voor nu woon ik prima alleen.



Even een toevoeging over de vlinders: Met de heftige vlinders bedoel ik het compleet weke gevoel, de totale onrust die ik voorheen had en de onzekerheid die erbij kwam kijken. Ik heb nog steeds kriebels, alleen ervaar ik ze nu alleen als positief. Ik word nog steeds vrolijk als ik weet dat ik hem zie, doe mijn uiterste best om er zo leuk mogelijk uit te zien. Alleen het letterlijke ziekmakende gevoel dat ik er eerst bij had, dat allesoverheersende is weg geëbd. En gelukkig maar, dat zou ik niet lang vol hebben gehouden! Ik kreeg geen hap door mijn keel in zijn bijzijn En de lust is er ook zeker niet minder om geworden, kan me er nog altijd dágen op verheugen en vervolgens dágen van nagenieten





Rationeel weet ik hoe de vork in de steel zit, gevoelsmatig is het chaos. Als ik de afgelopen maanden bekijk, zie ik wel vooruitgang. Dat is mijn houvast voor nu



@Jahoe, weerhoudt dit je er al van om contact met je ex-minnaar op te nemen?

quote:[message=8676725,noline]boompje01 schreef op 17



@Jahoe, weerhoudt dit je er al van om contact met je ex-minnaar op te nemen?



Ja het sterkt me wel in mijn besluit hahaha.

Mennn, ik ben zo blij dat die chaos uit mijn kop is.

Ik kon echt niet helder meer denken. Dus daarom alleen al

ik zit nu @ werk, maar herken mijn verdriet en het proces heel erg bij jouw verhaal boom! Ik reageer vnvd uitgebreider, goed?



Enneh, de boom vr boom was van mij

O sorry Bkstr! Eeeeh boom, de boom voor boom was van Bkstr! (ik dacht dat Ninah hem altijd gebruikte omdat ze in het bos hardliep ofzo)



Oke Boom (pfft wat een bomen, zie het bos bekant niet meer) duidelijk over de vlinders. Nee, dat allesoverheersende onzekere brrrr gevoel houd je niet lang vol nee. Dit klinkt wel wat gezonder dus.

Boom, wow, wat heftig. Helemaal omdat je ex nr1 er van op de hoogte was, geen geheime toestanden. Hoop dat je nieuwe plek snel vertrouwd voelt in je uppie.



Stew, wat fijn dat je je dat kunt realiseren. Dan heb je het nu afgesloten en mooie herinneringen erbij.

Fijn Stew, het zegt veel over jouw eigen groei denk ik. Ik heb ook een tijd gedacht dat ik alles dat me aan ex minnaar deed denken zou vervloeken. Niks is minder waar gelukkig. Nu zat deze niet zo diep als die van jou natuurlijk dus dat is misschien geen goed vergelijk.



Heerlijk als je dat bij jezelf constateert toch?

Naar aanleiding van een vraag op seks!

Dat klinkt heel goed Stew.

Een afgesloten hoofdstuk dus, maar met plaats voor goede herrineringen.

joh Stew, dat is goed nieuws! Fijn dat het én voor jou goed afgesloten is, maar ook dat hij het contact hersteld heeft (of iig gereageerd heeft). Die ex-lief toch!



Boom: ik vind je posts erg open en eerlijk. Het zegt veel over hoe processen kunnen lopen, en ik denk dat iedereen er wel wat uit zal herkennen. Ik wens je heel veel sterkte, maar ook heel veel geluk. Het is moeilijk de processen naast elkaar te lopen, maar het gaat zoals het gaat. Daar doe je nu niets meer aan. En ik ben ervan overtuigd dat zaken niet zomaar gebeuren; ergens is er een reden voor en komt het juist nu en niet later of eerder. Blijkbaar ben jij er nu klaar voor, kun je het handelen, ook al voelt het soms misschien niet zo.. Zettumop!

Ik lees hier al een tijdje mee én nu wilde ik toch echt even reageren.



Boom: ik heb ook 2 langdurige relaties achter de rug waarmee ik heb samengewoond. Na de beëindiging van de 2e relatie heb ik bewust de keuze gemaakt alleen te willen blijven wonen. Ik heb nu bijna 2 jaar een lat-relatie met een geweldige vent (en minnaar) en beiden vinden het zo helemaal goed. Samen, maar toch ieder met zijn eigen stek.



Daarnaast: we hebben een open relatie, mogen dus beiden een SV hebben, maar ik heb er op het moment niet zo'n behoefte aan.

Als ooit wel, kom ik hier zeker meeschrijven!

Wat fijn voor je, Stewardess, dat je het nu eindelijk hebt kunnen afronden. Ik heb met ex-minnaar ook contact gehad, om te zien waar het nu precies mis is gegaan en om het positief te kunnen afsluiten. De kloof tussen ons is niet meer te overbruggen. Wat geweest is, komt niet meer terug, maar we kijken zonder wrok terug op een mooie tijd.

@Boompje: quote:

"Het is puur dat ik er soms van baal dat hij er niet is om me op te vrolijken."



Ik haal dit er nu ff tussen je tekst uit.. dit is dus juist iets wat je niet van hem moet gaan verwachten. Dat hij jou moet vermaken, jouw pijn oplost of doet vergeten, jouw verdriet "goedmaken", jouw humeur bepaalt.



Je schrijft zelf al dat je zelf dan niet lekker in je vel zit en daar ligt de clou ook. Je moet jezelf in/op orde krijgen, wil jij weer met heel je hart open staan voor de volgende liefde, wil jij dat te bieden hebben in een volwaardige relatie..



Nu kan het lijken alsof hij jou gelukkig moet maken (want dat is ex niet gelukt) en zo moet het hopelijk niet overkomen bij minnaar, dat geeft namelijk een onaangename druk op iemand. Er moet plaats zijn voor eigen bespiegelingen, ook je eigen aandeel en wat je anders zou doen in een volgende liefdesrelatie. Zeker als je onder andere omstandigheden aan minnaarrelatie begon en die verandert in verliefdheid, terwijl je nog niet "los" bent van de vorige relatie.



Daarom hield hij waarschijnlijk ook gepaste afstand, het enige wat hij kon doen en wel zo netjes eigenlijk, dat siert hem. Je ging andere dingen verwachten, die eigenlijk niet bij de minnaarrol passen (troost, opvrolijken, praten, emoties, valt doorgaans onder "gedoe") en ik denk dat hij ook opnieuw zijn rol moest definieren, en of hij daar klaar voor was.



Net als bij Lisannez is het dan niet alleen maar leuk, die verliefdheid, er kleeft een hoop verdriet aan, ook als je geen gezin hebt. Het is niet niks, al die emoties vd regenboog, die bovendien wisselen en het is dan ook zeker een opsteker dat minnaar gekozen heeft het met je te proberen richting "echte relatie".



Voordeel is dan weer dat ie nu ook heeft kennisgemaakt met je andere kanten, die je normaal (nog) niet laat zien bij een minnaar, waar het vaak uitsluitend om lusten en je voordelige kanten draait en niet de lasten.. Nu weet je wel vanaf het begin wat je aan elkaar hebt en wat je niet kan verwachten. (maar onmogelijke buien opvangen die niets met hem te maken hebben, dat blijft lastig en best veel gevergd, als je daar maar bij stilstaat en niet vanzelfsprekend vindt).



@Stew: wat mooi, hoe dat zo? Schreef ex-lief aan jou recentelijk of zo? Het maakt zo'n verschil of je daar goed op kan terugkijken of niet. Zegt ook dat jijzelf gegroeid bent en lekker in je vel zit!



*had vanavond een kans om psv te zien, maar wegens helse rotrugpijnen (en -beenpijn) zit dat er niet in, vrees ik

en dat is tevens killing voor elke lekkere gedachte.. ;-(

Iemand nog tips bij zitten/staan/lopen/liggen, dan graag!*

@Mayaelf: denk dat ik ook voor lat zou gaan, kan je helemaal volgen en vind dat veel idealer zelfs. Sommigen begrijpen dat niet, zeggen: "dat komt wel weer, ben je er kennelijk niet aan toe", maar ik weet vrijwel zeker dat ik een eigen stek en groot stuk vrijheid fijner vind dan samenwonen (in deze levensfase zeker!)..

(toen als gezin was ook fijn samenwonen, maar die tijd heb ik wel gehad).



Enige nadeel is financieel: alles dubbel aan kosten, dus het moet wel te doen zijn, maar ik denk dat het heel gezond is voor een relatie om allebei een stuk onafhankelijkheid te bewaren.



@Soul: wat fijn dat je dat gesprek alsnog gehad hebt! Niks vervelenders dan in onzekerheid blijven over van alles en zelf eea moeten afsluiten. Bovendien heb je genoeg samen gedeeld om dat te mogen verwachten van een sv. Dan nog ben je dat niet zomaar kwijt, zal weer tijd kosten alvorens je weer aan zoiets begint, he? Gelukkig dat je het thuis zo'n goede relatie hebt! Heeft dit ook invloed op je man (die was toch ook bezig met een sv?)?