Gezondheid
alle pijlers
Revalideren na een herniaoperatie
woensdag 31 augustus 2011 om 16:02
Hallo allemaal, binnenkort word ik geopereerd aan een hernia. Na een half jaar aanmodderen, constant op en neer heb ik uiteindelijk samen met de chirurg de knoop doorgehakt en ga ik onder het mes.
Best wel heel spannend, maar aan de andere kant kijk ik heel erg uit naar herstel en mijn normale leven weer oppakken. Nou ben ik eigenlijk op zoek naar mensen die ook een dergelijke operatie hebben ondergaan en vroeg ik me af hoe je het opbouwen na de operatie hebt aangepakt. De eerste zes weken is sowieso heel rustig aan weer opbouwen, maar hoe ben je daarna verder gegaan?
Best wel heel spannend, maar aan de andere kant kijk ik heel erg uit naar herstel en mijn normale leven weer oppakken. Nou ben ik eigenlijk op zoek naar mensen die ook een dergelijke operatie hebben ondergaan en vroeg ik me af hoe je het opbouwen na de operatie hebt aangepakt. De eerste zes weken is sowieso heel rustig aan weer opbouwen, maar hoe ben je daarna verder gegaan?
vrijdag 2 september 2011 om 16:05
Goh, dat lijkt me dubbel spannend. Ook nog een nieuwe baan. Fijn dat je nieuwe baas zo meegand is. Als dat niet zo zou zijn dan is dat ook nog erg vervelend. Moet er niet aan denken!
Fijn weekend in ieder geval. Ik hoop voor je dat jullie even een weekendje weg kunnen gaan. Dat is altijd wel fijn een andere omgeving!
Laat het je weten of ik mag gaan zwemmen
Fijn weekend in ieder geval. Ik hoop voor je dat jullie even een weekendje weg kunnen gaan. Dat is altijd wel fijn een andere omgeving!
Laat het je weten of ik mag gaan zwemmen
vrijdag 2 september 2011 om 16:16
vrijdag 2 september 2011 om 17:20
quote:galadriel schreef op 01 september 2011 @ 20:59:
]En dat been afsnijden, dat herken ik ook zeker
Oehhh... Kijk uit wat je zegt!!
Zelf ben ik in januari én april 2009 geopereerd aan een hernia L4-L5 én L5-S1 én een kanaalstenose, nadat ik al 5 jaar ernstige klachten had. Ik heb heel veel pijn in mijn rechterbeen gehad en zelf ook weleens gedacht: afhakken!
Maar nadat in maart 2010 mijn beide onderbenen geamputeerd zijn (niet door mijn rugklachten!) weet ik dat dat wel héél oneerbiedig gedacht was. En denk je dat je na amputeren je pijn kwijt bent?? Door de fantoompijn (lyrica helpt de scherpe kantjes eraf te halen) heb ik 24/7 pijn in mijn beide benen!
]En dat been afsnijden, dat herken ik ook zeker
Oehhh... Kijk uit wat je zegt!!
Zelf ben ik in januari én april 2009 geopereerd aan een hernia L4-L5 én L5-S1 én een kanaalstenose, nadat ik al 5 jaar ernstige klachten had. Ik heb heel veel pijn in mijn rechterbeen gehad en zelf ook weleens gedacht: afhakken!
Maar nadat in maart 2010 mijn beide onderbenen geamputeerd zijn (niet door mijn rugklachten!) weet ik dat dat wel héél oneerbiedig gedacht was. En denk je dat je na amputeren je pijn kwijt bent?? Door de fantoompijn (lyrica helpt de scherpe kantjes eraf te halen) heb ik 24/7 pijn in mijn beide benen!
vrijdag 2 september 2011 om 19:22
O maar zo bedoel ik het zeker niet,
Het is meer het gevoel, omdat de pijn soms ondraaglijk was.
Want echt amputeren dat doe je natuurlijk niet, alleen als het echt nodig is. Maar allebei je benen. Pffffffff da's behoorlijk zeg.
En fantoompijn is misschien wel nog erger (ik ken iemand met een geamputeerde arm en die heeft daar ook altijd zo'n last van, zenuwen zijn soms rare jongens)
Sterkte ermee.
En nog even op de morfine terug te komen, ik wil het niemand aansmeren, want het afkicken was best zwaar, maar ik heb er geen ellende van aan mijn maag ed. aan overgehouden. Ik snap dat morfine eng is, maar het heeft mij zoveel verlichting gegeven, zonder teveel bijwerkingen.
Het is meer het gevoel, omdat de pijn soms ondraaglijk was.
Want echt amputeren dat doe je natuurlijk niet, alleen als het echt nodig is. Maar allebei je benen. Pffffffff da's behoorlijk zeg.
En fantoompijn is misschien wel nog erger (ik ken iemand met een geamputeerde arm en die heeft daar ook altijd zo'n last van, zenuwen zijn soms rare jongens)
Sterkte ermee.
En nog even op de morfine terug te komen, ik wil het niemand aansmeren, want het afkicken was best zwaar, maar ik heb er geen ellende van aan mijn maag ed. aan overgehouden. Ik snap dat morfine eng is, maar het heeft mij zoveel verlichting gegeven, zonder teveel bijwerkingen.
vrijdag 2 september 2011 om 19:40
Kuukelesaan, dat lijkt me verschrikkelijk en ik kan me niet voorstellen hoe dat moet voelen. Maar moet heel eerlijk zeggen dat ik het meer bij wijze van spreken bedoelde hoor. Om aan te geven hoeveel pijn het dan doet en dat het voor mijn gevoel makkelijker zou zijn om de beslissing te maken om zoiets ingrijpends als een operatie aan je rug te ondergaan als ik die pijn heel de tijd had en niet af en aan.
vrijdag 2 september 2011 om 22:04
Begrijp ik evi! Want ik heb het zelf dus ook gedacht toen ik zoveel uitstralingspijn in mijn been had. Maar had er later dus heel veel spijt van dat ik het had gedacht (alsof dat er toe had bijgedragen dat ik geamputeerd moest worden... duhhh) Maar ik bedacht me later dat het zo oneerbiedig moet hebben geklonken..
En voor wat betreft de morfine: ik heb zelf verschillende soorten gebruikt (oxicontin, oxynorm, durogesic, fentanyl, ketanest, ketamine, methadon.... NIET allemaal tegelijk hoor, haha). Het onderdrukt de pijn op een geweldig fijne manier maar ik had last van de bijwerkingen. Op de heftigste momenten was ik zelfs niet geheel bij kennis (een week of 6/7) en ik had veel last van mijn darmen. Of last... ik kon het gewoon niet. En mijn eetlust veranderde. Kon geen koffie meer ruiken en geen chocolade meer zien. Terwijl ik 's morgens 2 kommen warme (gatverdegatver!!!) havermout leeg at!!
En ik ging hallucineren op een enorme manier!
Maar ik moet er wel bijzeggen dat het hier om enorme hoeveelheden morfine ging (was in het ziekenhuis).
Hopelijk zijn jullie allemaal snel van je rugklachten af. Bij mij hebben de operaties enorm goed geholpen. En dat terwijl ik al meer dan 20 jaar (had mijn eerste hernia-operatie te pakken op mijn 11e!!) heel veel rugklachten had!
Beterschap!!
En voor wat betreft de morfine: ik heb zelf verschillende soorten gebruikt (oxicontin, oxynorm, durogesic, fentanyl, ketanest, ketamine, methadon.... NIET allemaal tegelijk hoor, haha). Het onderdrukt de pijn op een geweldig fijne manier maar ik had last van de bijwerkingen. Op de heftigste momenten was ik zelfs niet geheel bij kennis (een week of 6/7) en ik had veel last van mijn darmen. Of last... ik kon het gewoon niet. En mijn eetlust veranderde. Kon geen koffie meer ruiken en geen chocolade meer zien. Terwijl ik 's morgens 2 kommen warme (gatverdegatver!!!) havermout leeg at!!
En ik ging hallucineren op een enorme manier!
Maar ik moet er wel bijzeggen dat het hier om enorme hoeveelheden morfine ging (was in het ziekenhuis).
Hopelijk zijn jullie allemaal snel van je rugklachten af. Bij mij hebben de operaties enorm goed geholpen. En dat terwijl ik al meer dan 20 jaar (had mijn eerste hernia-operatie te pakken op mijn 11e!!) heel veel rugklachten had!
Beterschap!!
zaterdag 3 september 2011 om 08:50
Denk dat iedereen die een hernia heeft of heeft gehad er wel eens aan heeft gedacht. Maar ik begrijp dat je achteraf dacht kuukelesaan had ik het maar nooit gedacht!
De bijwerkingen die ik had waren weinig eetlust en extreem moe (dat extreem moe was wel even fijn). Een keer heb ik een nachtmerrie gehad waar ik niet meer uitkwam. Ik had in de ochtend een pil ingenomen en bedacht me dat ik nog even verder ging slapen. Het was geen gewone droom het was heel raar. Daarna werd ik wel even angstig.
Voor de rest was het heel fijn dat het de scherpe randjes er inderdaad vanaf hielp. Ik stuurde mijn vriend zelfs naar de kroeg terwijl hij dacht laat ik maar bij haar blijven. Maar ik had zoiets van ga alsjeblieft even iets leuks doen . Het kon me allemaal niks meer schelen.
Getver, 2 kommen warme havermout haha.
De bijwerkingen die ik had waren weinig eetlust en extreem moe (dat extreem moe was wel even fijn). Een keer heb ik een nachtmerrie gehad waar ik niet meer uitkwam. Ik had in de ochtend een pil ingenomen en bedacht me dat ik nog even verder ging slapen. Het was geen gewone droom het was heel raar. Daarna werd ik wel even angstig.
Voor de rest was het heel fijn dat het de scherpe randjes er inderdaad vanaf hielp. Ik stuurde mijn vriend zelfs naar de kroeg terwijl hij dacht laat ik maar bij haar blijven. Maar ik had zoiets van ga alsjeblieft even iets leuks doen . Het kon me allemaal niks meer schelen.
Getver, 2 kommen warme havermout haha.
zaterdag 3 september 2011 om 12:52
Ik ben een tijdje helemaal 'high' geweest, lag echt te trippen in mijn bed. Dat was vooral van de ketanest of ketamine, in het ziekenhuis. Daar kreeg ik nog eens methadon bij. Dacht toen dat ik het kreeg om af te kicken, maar het is van oorsprong een pijnstiller.... Ik was echt euforisch... Het was een heel raar gevoel, en dat terwijl ik eigenlijk op het randje van de dood balanceerde. Ik zei ook de hele tijd "komt allemaal best goed joh, dan maar zonder benen door het leven.." En vertelde ook allemaal rare dingen als: "Linda de Mol is hier nog langs geweest..." en een paar dagen later ook de smurfen. Was dus best wel ver heen!! Achteraf kan ik er wel om lachen.... Heel veel dingen weet ik niet meer, andere dingen juist heel erg helder. Heb toen ook een keer bedacht dat ik 'illegaal' was en dat ze me vasthielden in één of ander laboratorium. En dat ze proeven op mij gingen doen. Dus als straks alle verpleegsters uit zicht zijn dan ga ik er vandoor.. Yes right, op de i.c.c.u. zeker, aan tig monitoren, hals- en lieslijnen en alle infusen (zo'n hals- en lieslijn is een slangetje in je hals of lies, in een slagader, die zitten dus met hechtingen vast!) En die ging ik dus allemaal losmaken. Lijnen eruit getrokken, infusen en slangen eraf... Tja, en toen stond het halve verplegende team naast mijn bed. Alles weer opnieuw aangelegd (duurde dik anderhalf uur en er moest specialist voor komen) en toen bedacht ik me dat ik het gewoon nog een keer moest proberen... want als ik ze hun gang liet gaan zou ik er nooit levend uit komen. Dusssss.... zelfde verhaal nog een keer. Ze zijn úren bezig geweest om alles opnieuw aan te leggen... (en je kunt niet steeds dezelfde aderen gebruiken). Ze waren niet echt blij met me en hebben me plat gespoten, zodat ik dagen buiten westen was... Vervolgens vrat ik 's morgens dus havermout. Bijwerking kon nl zijn dat je 'andere' eetlust had.
Gelukkig was na ongeveer een half jaar mijn normale eetlust terug en lustte ik weer koffie!
Morfine e.d. is zooi, maar ik was wel heeeeeel blij dat het bestaat!! Nadeeltje: je mag niet autorijden (kon ik op dat moment toch niet), ook niet met fentanyl-pleisters..
Gelukkig was na ongeveer een half jaar mijn normale eetlust terug en lustte ik weer koffie!
Morfine e.d. is zooi, maar ik was wel heeeeeel blij dat het bestaat!! Nadeeltje: je mag niet autorijden (kon ik op dat moment toch niet), ook niet met fentanyl-pleisters..
zaterdag 3 september 2011 om 14:34
quote:viva_ronja schreef op 31 augustus 2011 @ 22:44:
Is het trouwens je eigen keus om volledige narcose te krijgen? Mijn neurochirurg werkt het liefst met ruggenprik, onder andere omdat de doorbloeding in het operatiegebied minder is.
Even inbreken: ik vind het heel knap dat jouw neurochirurg kan opereren onder een ruggenprik... Alleen een hernia in de allerlaagste regionen zou theoretisch mogelijk operabel zijn onder spinale anesthesie, maar gezien de minder charmante en ongemakkelijke houding is dit praktisch nauwelijks uitvoerbaar bij iemand die alleen met een ruggenprik verdoofd is.
Overigens is het inderdaad zo dat je van Ketanest enorm kunt gaan hallicuneren.
Verder: meiden sterkte!
Is het trouwens je eigen keus om volledige narcose te krijgen? Mijn neurochirurg werkt het liefst met ruggenprik, onder andere omdat de doorbloeding in het operatiegebied minder is.
Even inbreken: ik vind het heel knap dat jouw neurochirurg kan opereren onder een ruggenprik... Alleen een hernia in de allerlaagste regionen zou theoretisch mogelijk operabel zijn onder spinale anesthesie, maar gezien de minder charmante en ongemakkelijke houding is dit praktisch nauwelijks uitvoerbaar bij iemand die alleen met een ruggenprik verdoofd is.
Overigens is het inderdaad zo dat je van Ketanest enorm kunt gaan hallicuneren.
Verder: meiden sterkte!
zaterdag 3 september 2011 om 14:47
@ Chiki: wat een gezellige reactie zeg, wat is jouw medische achtergrond? Natuurlijk kan dit alleen bij lage hernia's. Voor zover ik begrepen heb zit de hernia van de TO ook laag en een groot deel van de hernia's zit laag. Ik ben geopereerd aan L4/L5, naast hernia weggehaald ook een implantaat geplaatst op de wervelkolom te stabiliseren. En ik lag er vast niet charmant bij, maar de gêne ben je op dat moment allang voorbij.
zaterdag 3 september 2011 om 14:49
Chiki, bedankt!
En dat gebeurt wel hoor met een ruggenprik alleen. Toevallig is iemand die ik ken zo geopereerd. Daar was ik als de dood voor, wilde al vragen aan de anesthesist of ik er niet een roesje bij kon krijgen, want ik moest er echt niet aan denken dat ik erbij zou zijn tijdens de operatie. Maar goed, bij mij gebeurt het dus onder algehele narcose, dus hoef me verder niet druk te maken dat ik erbij ben als ik word geopereerd.
En dat gebeurt wel hoor met een ruggenprik alleen. Toevallig is iemand die ik ken zo geopereerd. Daar was ik als de dood voor, wilde al vragen aan de anesthesist of ik er niet een roesje bij kon krijgen, want ik moest er echt niet aan denken dat ik erbij zou zijn tijdens de operatie. Maar goed, bij mij gebeurt het dus onder algehele narcose, dus hoef me verder niet druk te maken dat ik erbij ben als ik word geopereerd.
zaterdag 3 september 2011 om 15:18
Natuurlijk kan het wel, maar praktisch kleven er veel meer nadelen aan. De houding waarin je zit (op knieen) maakt ademen al lastiger, de kans dat het zgn. blok te hoog komt te zitten is groot, waardoor je moeite kan krijgen met het ademen, ook met een roesje gebeurd het vaak dat de ademhaling minder adequaat wordt, het gevaar dat er alsnog een narcose (beademing) aan te pas moet komen ligt op de loer en dan ben je als anesthesist, als chirurg en zeker als patient niet blij.....
Overigens ben ik inderdaad best gezellig
Overigens ben ik inderdaad best gezellig
zaterdag 3 september 2011 om 16:03
Lekker Schuit! Dat is toch even mooi meegenomen! Wij zijn vanmorgen even met de kinderen naar een speeltuin geweest. Nu lig ik al weer een tijdje in mijn bed, over vermoeidheid gesproken. Sinds twee weken kun je me 's middags opdweilen. Hoe dat nou weer komt... Maar goed, zou nu dus eigenlijk moeten slapen in plaats van op het viva forum rondhangen.
Oh, weet je dat ik niet eens weet hoe ze mij dan neer zullen leggen met die operatie. Nou ja goed, ook niet zo belangrijk eigenlijk. Ik zal vast ook wel zo'n mooi jurkje aan mogen haha!
Oh, weet je dat ik niet eens weet hoe ze mij dan neer zullen leggen met die operatie. Nou ja goed, ook niet zo belangrijk eigenlijk. Ik zal vast ook wel zo'n mooi jurkje aan mogen haha!
zaterdag 3 september 2011 om 17:42
bij iedereen is hernia weer anders ,ik heb het geluk niet gehad mijn werk terug op te pakken .
dit is mijn verhaal ik ben meerdere keren met veel rug pijn bij de neuroloog geweest mri gemaakt konden niks vinden zat tussen mijn oren ,daar kon ik het mee doen ik heb een half jaar door gesukkeld en ben toen naar belgie gegaan uz ziekenhuis daar namen ze ook een mri en ik had die andere ook bij .daar zat duidelijk een hernia zo groot als een ei ik lag de volgende dag op de operatie kamer.
de operatie is mij mee gevallen maar ik heb 8mnd moeten revalideren in een zwembad omdat de zenuw van mijn been verkleefd zat met de hernia had ik geen kracht hier in.
en ik werkte in de verpleging bij zorgzaam en ik kon het werk niet meer doen veel te zwaar tillen .ik heb heel veel beperkingen en zit al 11jaar thuis nu .
veel sterkte of beterschap voor de gene die ook hernia hebben.
dit is mijn verhaal ik ben meerdere keren met veel rug pijn bij de neuroloog geweest mri gemaakt konden niks vinden zat tussen mijn oren ,daar kon ik het mee doen ik heb een half jaar door gesukkeld en ben toen naar belgie gegaan uz ziekenhuis daar namen ze ook een mri en ik had die andere ook bij .daar zat duidelijk een hernia zo groot als een ei ik lag de volgende dag op de operatie kamer.
de operatie is mij mee gevallen maar ik heb 8mnd moeten revalideren in een zwembad omdat de zenuw van mijn been verkleefd zat met de hernia had ik geen kracht hier in.
en ik werkte in de verpleging bij zorgzaam en ik kon het werk niet meer doen veel te zwaar tillen .ik heb heel veel beperkingen en zit al 11jaar thuis nu .
veel sterkte of beterschap voor de gene die ook hernia hebben.
zaterdag 3 september 2011 om 17:53
Komt dat misschien door de pillen? Of zoals mijn moeder zou zeggen: 'misschien komt het wel door het weer 
!' Soms vergeet je ook weleens dat het ontzettend vermoeiend is. De pijn en het niks doen.
Ik denk wel dat je zo'n mooi jurkje aan krijgt . Ik had er ook nog mooie witte leggings bij: trombose sokken. Lekker warm ook, vooral in zo'n ziekenhuis. In de avond en de ochtend na de operatie kreeg ik trouwens ook nog een trombose spuit. Niet heel fijn maar ook niet ontzettend vervelend.
!' Soms vergeet je ook weleens dat het ontzettend vermoeiend is. De pijn en het niks doen. Ik denk wel dat je zo'n mooi jurkje aan krijgt . Ik had er ook nog mooie witte leggings bij: trombose sokken. Lekker warm ook, vooral in zo'n ziekenhuis. In de avond en de ochtend na de operatie kreeg ik trouwens ook nog een trombose spuit. Niet heel fijn maar ook niet ontzettend vervelend.
zaterdag 3 september 2011 om 17:56
Luna, daar heb je helemaal gelijk in. Iedereen is ook anders en bij iedereen verloopt het herstel ook anders. En dat is natuurlijk de keerzijde van het verhaal. En daarom vond ik het zo moeilijk om deze beslissing te nemen. In mijn geval hebben de artsen gezegd dat de kans dat ik niet tevreden zou zijn na een operatie 1 op 4 zal zijn. En dat vind ik best wel heel veel. Aan de andere kant kan ik nu ook niet op een normaal niveau functioneren. Ik kan niet voor mijn kinderen zorgen en kan niet werken. Ik blijf realistisch, maar voor nu ga ik ervan uit dat ik goed uit de operatie kom en er goed van herstel. En sterkte ook voor jou natuurlijk!
zaterdag 3 september 2011 om 18:00
Jeetje Luna, wat een verhaal. Ik weet even niet wat ik moet zeggen. Komen de beperkingen allemaal door de hernia? En je hebt gelijk dat het bij iedereen anders is.
Ik was er ook zo bang voor dat ze zouden zeggen dat het tussen mijn oren zat. Wat dan? Ja, dan moet er weer een andere oplossing gezocht worden.
Denk je dat het ooit nog goed zal komen? Of dat je in ieder geval weer iets zou kunnen oppakken op een gegeven moment? Of heb je die hoop al min of meer opgegeven?
Ik was er ook zo bang voor dat ze zouden zeggen dat het tussen mijn oren zat. Wat dan? Ja, dan moet er weer een andere oplossing gezocht worden.
Denk je dat het ooit nog goed zal komen? Of dat je in ieder geval weer iets zou kunnen oppakken op een gegeven moment? Of heb je die hoop al min of meer opgegeven?
zaterdag 3 september 2011 om 18:07
Jippie het wordt steeds leuker 
! Oh dat wist ik ook niet van die kousen en die spuit. Heb je meer kans op trombose omdat je ligt, hoe zit dat dan precies weet je dat? Ik weet het niet waar die vermoeidheid vandaan komt. Nou ja een beetje misschien ook wel. Ik wil nog volop genieten van die laatste weken en doe eigenlijk best wel heel veel voor iemand die 'ziek' is, maar wel met pijn.. Ik weet niet zo goed of het van de pillen is, want die slik ik al langer dan een paar weken. Nou ja goed, ook maar niet teveel over nadenken en dan kruip ik mijn bed maar in als ik moe ben en niet teveel over zeuren
! Oh dat wist ik ook niet van die kousen en die spuit. Heb je meer kans op trombose omdat je ligt, hoe zit dat dan precies weet je dat? Ik weet het niet waar die vermoeidheid vandaan komt. Nou ja een beetje misschien ook wel. Ik wil nog volop genieten van die laatste weken en doe eigenlijk best wel heel veel voor iemand die 'ziek' is, maar wel met pijn.. Ik weet niet zo goed of het van de pillen is, want die slik ik al langer dan een paar weken. Nou ja goed, ook maar niet teveel over nadenken en dan kruip ik mijn bed maar in als ik moe ben en niet teveel over zeuren
zaterdag 3 september 2011 om 18:18
zaterdag 3 september 2011 om 21:48
zaterdag 3 september 2011 om 21:51
In de meeste ziekenhuizen hebben ze operatiebroekjes, dus hoef je niet bloot te liggen.
Hier helaas ook geen succesverhaal. Na 2 jaar waarbij er 'niets' te zien was toch van een zeer kundige arts een hernia-operatie gehad waarbij alsnog een 'forse' hernia werd geconstateerd. Maar helaas werd het daarna slechter ipv van beter en mijn arts van toen is inmiddels met pensioen. Ben nu dus alweer meer dan een jaar in gesprek met allerlei artsen die wederom 'niets' zien en me dus niet willen opereren. Terwijl ik zelf vrijwel zeker weet dat er nog een hernia zit. Na allerlei zenuwblokkades sta ik nu op de wachtlijst voor een littekenbehandeling. En als dat niets wordt, dan hoop ik dat ze toch eindelijk eens bereid zijn om opnieuw te snijden.
Hier helaas ook geen succesverhaal. Na 2 jaar waarbij er 'niets' te zien was toch van een zeer kundige arts een hernia-operatie gehad waarbij alsnog een 'forse' hernia werd geconstateerd. Maar helaas werd het daarna slechter ipv van beter en mijn arts van toen is inmiddels met pensioen. Ben nu dus alweer meer dan een jaar in gesprek met allerlei artsen die wederom 'niets' zien en me dus niet willen opereren. Terwijl ik zelf vrijwel zeker weet dat er nog een hernia zit. Na allerlei zenuwblokkades sta ik nu op de wachtlijst voor een littekenbehandeling. En als dat niets wordt, dan hoop ik dat ze toch eindelijk eens bereid zijn om opnieuw te snijden.
