Relaties
alle pijlers
Ik vertrouw mijn partner niet
zondag 9 januari 2022 19:28
Goedeavond allemaal,
Ik ben een bekende forummer maar hiervoor een ander account aangemaakt. Waar ik normaal jullie van advies probeer te voorzien heb ik het nu zelf nodig, ben namelijk ten einde raad.
Ik ben al 8 jaar samen met mijn partner, samen hebben we 2 jonge kinderen.
2 jaar geleden ben ik er voor het eerst achter gekomen dat mijn vriend niet zo loyaal is als hij beweert. Hij heeft dus meerdere keren contact gehad met vrouwen, waarbij gesprekken werden gewist maar ik dan bewijs in bijv belgeschiedenis vond. Of toch een onbewaakt moment van hem en hij dan zijn sporen was vergeten te wissen. Ik weet niet of er ooit iets lijfelijks is gebeurd of het bij chats en bellen is gebleven. Anyway, seksueel getinte gesprekken is niet oke, na die tijd vertrouw ik hem niet meer. Ik merk dat ik kortaf ben richting hem, hem altijd wantrouw, altijd mezelf afvraag of hij nu wel of niet de waarheid spreekt. Ik baal van mezelf, want zo wil ik niet zijn. Ben ook geen controlerend type, heb ik zelfs een hekel aan. Maar helaas ziet onze relatie er vandaag de dag wel uit. Nu tot overmaat van ramp er ook nog achter gekomen dat hij op een datingsite zit, daar met vrouwen chat. Vooralsnog onschuldig maar dat is gewoon een kwestie van tijd denk ik dan.
Ik wil eigenlijk rust. Rust in mijn hoofd en huis, ben boos op hem, zoveel emoties tegelijk.
We hebben 2 jonge kinderen, ze zijn dol op hun vader, het idee dat ik ons gezin uit elkaar haal doet me pijn. Kan ik het wel alleen? Red ik het financieel wel? Zoveel zorgen en daarom terughoudend in wat te doen. Al weet ik dat het met mijn vertrouwen in hem nooit meer goed zal komen helaas, daarvoor is teveel gebeurd.
Ik ben zo verdrietig, waarom zo je relatie om zeep helpen?
Sorry voor het lange verhaal en bedankt voor jullie tijd
Ik heb jullie advies of misschien wel schop onder mijn kont nodig.
Liefs,
Ik ben een bekende forummer maar hiervoor een ander account aangemaakt. Waar ik normaal jullie van advies probeer te voorzien heb ik het nu zelf nodig, ben namelijk ten einde raad.
Ik ben al 8 jaar samen met mijn partner, samen hebben we 2 jonge kinderen.
2 jaar geleden ben ik er voor het eerst achter gekomen dat mijn vriend niet zo loyaal is als hij beweert. Hij heeft dus meerdere keren contact gehad met vrouwen, waarbij gesprekken werden gewist maar ik dan bewijs in bijv belgeschiedenis vond. Of toch een onbewaakt moment van hem en hij dan zijn sporen was vergeten te wissen. Ik weet niet of er ooit iets lijfelijks is gebeurd of het bij chats en bellen is gebleven. Anyway, seksueel getinte gesprekken is niet oke, na die tijd vertrouw ik hem niet meer. Ik merk dat ik kortaf ben richting hem, hem altijd wantrouw, altijd mezelf afvraag of hij nu wel of niet de waarheid spreekt. Ik baal van mezelf, want zo wil ik niet zijn. Ben ook geen controlerend type, heb ik zelfs een hekel aan. Maar helaas ziet onze relatie er vandaag de dag wel uit. Nu tot overmaat van ramp er ook nog achter gekomen dat hij op een datingsite zit, daar met vrouwen chat. Vooralsnog onschuldig maar dat is gewoon een kwestie van tijd denk ik dan.
Ik wil eigenlijk rust. Rust in mijn hoofd en huis, ben boos op hem, zoveel emoties tegelijk.
We hebben 2 jonge kinderen, ze zijn dol op hun vader, het idee dat ik ons gezin uit elkaar haal doet me pijn. Kan ik het wel alleen? Red ik het financieel wel? Zoveel zorgen en daarom terughoudend in wat te doen. Al weet ik dat het met mijn vertrouwen in hem nooit meer goed zal komen helaas, daarvoor is teveel gebeurd.
Ik ben zo verdrietig, waarom zo je relatie om zeep helpen?
Sorry voor het lange verhaal en bedankt voor jullie tijd
Ik heb jullie advies of misschien wel schop onder mijn kont nodig.
Liefs,
zondag 9 januari 2022 20:36
waarom zo je relatie om zeep helpen?
Precies, en dat doet hij he niet jij, als jij bij hem weggaat dan breek jij je gezin niet op maar dat heeft hij veroorzaakt met zijn gedrag en acties.
Vertrouwen komt te voet en gaat te paard. Wel heel klote voor je.
Precies, en dat doet hij he niet jij, als jij bij hem weggaat dan breek jij je gezin niet op maar dat heeft hij veroorzaakt met zijn gedrag en acties.
Vertrouwen komt te voet en gaat te paard. Wel heel klote voor je.
Jij mag alles worden wat je wilt.
Ok, ik word een probleem.
Ok, ik word een probleem.
zondag 9 januari 2022 20:45
Ik zou wel wat meer willen weten over hoe dat twee jaar geleden gegaan is. Je bent erachter gekomen. Hoe? Door in zijn telefoon te kijken? Heeft hij het verteld? Hebben jullie erover gepraat? Wat zei hij er zelf over? Wat heeft hij gedaan om het vertrouwen te herstellen?
Hoe dan ook, hij zit nu dus op een datingsite. Hoe weet je dat? Weet hij dat jij dat weet?
Hoe dan ook, hij zit nu dus op een datingsite. Hoe weet je dat? Weet hij dat jij dat weet?
zondag 9 januari 2022 20:46
Als je dit wegdenkt, hoe is jullie relatie dan verder? Of liever, voor dat je achter deze dingen kwam? Houden jullie nog van elkaar, zijn jullie een goed team. Hebben jullie nog seks? Praten jullie met elkaar?
Ik geloof persoonlijk niet in monogamie. Ik ben het wel, maar vind het lastig. Zal altijd nieuwsgierig blijven naar hoe het met een ander zou kunnen zijn. Die spanning is gewoon lekker, leuk en interessant. Volgens mij zijn mensen op zichzelf niet gemaakt om seksueel trouw te zijn aan één persoon. Hoe het anders zou kunnen vind ik alleen ook lastig, omdat ik ook niet geloof in een open relatie of polygamie, jaloezie is namelijk een hele normale en natuurlijk emotie. Lange monogame relaties zijn daarom niet makkelijk en absoluut niet vanzelfsprekend.
Ga hier eens het gesprek over aan, want je relatie verbreken is inderdaad een grote heftige stap, maar je emoties zijn ook erg begrijpelijk.
De vraag is, hoe gaan jullie hier mee om? Wat verwacht je van elkaar en kun je hieraan voldoen? Het lijkt me heel ingewikkeld, maar denk dat de basisvraag moet zijn, houden jullie nog van elkaar?
Ik geloof persoonlijk niet in monogamie. Ik ben het wel, maar vind het lastig. Zal altijd nieuwsgierig blijven naar hoe het met een ander zou kunnen zijn. Die spanning is gewoon lekker, leuk en interessant. Volgens mij zijn mensen op zichzelf niet gemaakt om seksueel trouw te zijn aan één persoon. Hoe het anders zou kunnen vind ik alleen ook lastig, omdat ik ook niet geloof in een open relatie of polygamie, jaloezie is namelijk een hele normale en natuurlijk emotie. Lange monogame relaties zijn daarom niet makkelijk en absoluut niet vanzelfsprekend.
Ga hier eens het gesprek over aan, want je relatie verbreken is inderdaad een grote heftige stap, maar je emoties zijn ook erg begrijpelijk.
De vraag is, hoe gaan jullie hier mee om? Wat verwacht je van elkaar en kun je hieraan voldoen? Het lijkt me heel ingewikkeld, maar denk dat de basisvraag moet zijn, houden jullie nog van elkaar?
zondag 9 januari 2022 20:51
zondag 9 januari 2022 20:51
Dank je wel voor jou reactie,
Je hebt gelijk en besef ik mij ook wel maar toch ben ik dan degene die de stap zou zetten waardoor alles op losse schroeven komt te staan.
zondag 9 januari 2022 20:53
Neu dat deed hij door niet het gesprek met je aan te gaan maar stiekem te doen.Moniaatje90 schreef: ↑09-01-2022 20:51Dank je wel voor jou reactie,
Je hebt gelijk en besef ik mij ook wel maar toch ben ik dan degene die de stap zou zetten waardoor alles op losse schroeven komt te staan.
zondag 9 januari 2022 20:55
2 jaar geleden, eigenlijk 3, begon met een vrouw die hij via zijn werk kende, hij werkte er na een tijd niet meer en toch hielden hun contact. Volgen op social media, privé berichten. Prima. Hij zei het af en toe eens, maar ik kreeg er een raar gevoel bij. Ik kan het niet uitleggen, maar ik heb altijd een sterke intuïtie gevoel. Toen ik eens op zijn telefoon zat om een mail te typen, zakelijk. Doe ik vaker. Kwam er een bericht van haar binnen via messenger die ook weer direkt verwjjderd werd. Nog voor ik dus kon lezen. Maar toen besefte ik me dat het niet klopte, hij had me al eens verteld dat zij hem benaderde, maar die gesprekken waren altijd leeg. Dus gewist. Als het koetjes kalfjes zijn kan je het laten staan en hoef je niet te wissen. Heb ik hem ook gezegd. Maar nee, deed die zodat ik niet jaloers kon worden. Argument van niks.Jufjoke schreef: ↑09-01-2022 20:45Ik zou wel wat meer willen weten over hoe dat twee jaar geleden gegaan is. Je bent erachter gekomen. Hoe? Door in zijn telefoon te kijken? Heeft hij het verteld? Hebben jullie erover gepraat? Wat zei hij er zelf over? Wat heeft hij gedaan om het vertrouwen te herstellen?
Hoe dan ook, hij zit nu dus op een datingsite. Hoe weet je dat? Weet hij dat jij dat weet?
Daarna kwam ik erachter dat zij in zijn telefoon stond onder een hele andere naam, verder graven... uit belgeschiedenis bleek regelmatig bel contact tijdens zijn werktijd. Zo viel er steeds meer op zijn plek.
Vanaf die dag heeft hij het contact verbroken, wat ik weet. Ik denk ook dat het zo is, kan niets vinden wat nog op contact tussen hen wijst. Maar zeker weten zal ik het niet en dat voelt gewoon naar.
zondag 9 januari 2022 20:57
Dat is de omgekeerde wereld, Moniaatje. Als jij weg zou gaan omdat hij vreemd gaat, dan is de reden van jullie breuk toch niet: omdat jij weg ging? Nee, dan is de reden van de breuk dat hij niet trouw is.Moniaatje90 schreef: ↑09-01-2022 20:51Dank je wel voor jou reactie,
Je hebt gelijk en besef ik mij ook wel maar toch ben ik dan degene die de stap zou zetten waardoor alles op losse schroeven komt te staan.
zondag 9 januari 2022 20:59
En wat zegt hij over de dating app?Moniaatje90 schreef: ↑09-01-2022 20:552 jaar geleden, eigenlijk 3, begon met een vrouw die hij via zijn werk kende, hij werkte er na een tijd niet meer en toch hielden hun contact. Volgen op social media, privé berichten. Prima. Hij zei het af en toe eens, maar ik kreeg er een raar gevoel bij. Ik kan het niet uitleggen, maar ik heb altijd een sterke intuïtie gevoel. Toen ik eens op zijn telefoon zat om een mail te typen, zakelijk. Doe ik vaker. Kwam er een bericht van haar binnen via messenger die ook weer direkt verwjjderd werd. Nog voor ik dus kon lezen. Maar toen besefte ik me dat het niet klopte, hij had me al eens verteld dat zij hem benaderde, maar die gesprekken waren altijd leeg. Dus gewist. Als het koetjes kalfjes zijn kan je het laten staan en hoef je niet te wissen. Heb ik hem ook gezegd. Maar nee, deed die zodat ik niet jaloers kon worden. Argument van niks.
Daarna kwam ik erachter dat zij in zijn telefoon stond onder een hele andere naam, verder graven... uit belgeschiedenis bleek regelmatig bel contact tijdens zijn werktijd. Zo viel er steeds meer op zijn plek.
Vanaf die dag heeft hij het contact verbroken, wat ik weet. Ik denk ook dat het zo is, kan niets vinden wat nog op contact tussen hen wijst. Maar zeker weten zal ik het niet en dat voelt gewoon naar.
zondag 9 januari 2022 20:59
@playingtheangel
Onze relatie is vooral, zoals veel jonge ouders druk. Veel bezig, en in de avond vaak moe. Ik hou wel van leuke dingen blijven doen en moedig dat ook wel aan maar hij is er terughoudend in.
Helaas ook op seks gebied, moet het van mijn kant komen. Van hem komt niks.
Daarom, denk ik dat hij ook niet meer van mij houd zoals hij ooit gedaan heeft.
Maar ik heb hem dit vaker gevraagd en ook gezegd, als het zo is, zeg het me dan kan ik er wat mee en wellicht samen iets proberen te veranderen. En anders als goede ouders voor onze kinderen er het beste van maken. Maar dan is het allemaal niet zo en zie ik spoken.
Onze relatie is vooral, zoals veel jonge ouders druk. Veel bezig, en in de avond vaak moe. Ik hou wel van leuke dingen blijven doen en moedig dat ook wel aan maar hij is er terughoudend in.
Helaas ook op seks gebied, moet het van mijn kant komen. Van hem komt niks.
Daarom, denk ik dat hij ook niet meer van mij houd zoals hij ooit gedaan heeft.
Maar ik heb hem dit vaker gevraagd en ook gezegd, als het zo is, zeg het me dan kan ik er wat mee en wellicht samen iets proberen te veranderen. En anders als goede ouders voor onze kinderen er het beste van maken. Maar dan is het allemaal niet zo en zie ik spoken.
zondag 9 januari 2022 21:01
Ik heb hem hierover nog niet geconfronteerd. Ik heb altijd geconfronteerd als ik woedend was, maar nadat dat de laatste keer alleen maar uitgemond is in schelden en schreeuwen, wil ik niet meer. Ik wil niet dat onze kinderen iets mee krijgen dus ik probeer eerst mijn ergste emotie te laten zakken.
Ik denk erover morgen met hem te praten, maar of het zin heeft. Hij heeft altijd smoesjes of lult zich eruit... of praat dan toch zo van dat het mijn schuld is.
En dit keer, ben ik er achter gekomen na zijn telefoon moedwillig en zonder reden te hebben gecheckt, fout. Ik weet het. Dus hier zal hij zeker over vallen.
zondag 9 januari 2022 21:02
Ach lieverd, hier is een heel verkeerde dynamiek gegroeid. Omdat je hem al niet vertrouwt, geloof je hem ook niet als hij zegt dat hij van je houdt. En hoe kun je verwachten dat de rest van de relatie, inclusief seksleven, in orde is als dit allemaal speelt?Moniaatje90 schreef: ↑09-01-2022 20:59@playingtheangel
Onze relatie is vooral, zoals veel jonge ouders druk. Veel bezig, en in de avond vaak moe. Ik hou wel van leuke dingen blijven doen en moedig dat ook wel aan maar hij is er terughoudend in.
Helaas ook op seks gebied, moet het van mijn kant komen. Van hem komt niks.
Daarom, denk ik dat hij ook niet meer van mij houd zoals hij ooit gedaan heeft.
Maar ik heb hem dit vaker gevraagd en ook gezegd, als het zo is, zeg het me dan kan ik er wat mee en wellicht samen iets proberen te veranderen. En anders als goede ouders voor onze kinderen er het beste van maken. Maar dan is het allemaal niet zo en zie ik spoken.
Ik heb nog niet duidelijk in hoeverre jullie hier samen over praten.
zondag 9 januari 2022 21:03
Mee eens. Die is eigenlijk ook weg. Ik kots van mezelf, dat ik dat doe. Het lijkt een soort drang te zijn geworden. En het ergste is, dat het achteraf altijd wel klopt waardoor ik in mijn gevoel bevestigd en versterkt word, zo van zie je wel.
Triest gedrag, dat is zeker mijn valkuil
zondag 9 januari 2022 21:04
Klopt ook.
Maar ik denk alleen maar in het belang van mijn kinderen, niet aan mijzelf. Dat is ook niet goed, maar ik wil mijn kinderen gewoon niet te kort doen omdat mama het niet meer trok.
zondag 9 januari 2022 21:07
Er is veel mis op het gebied van communicatie. Natuurlijk heeft het zin om met hem te praten! Als dat niet zo is, kun je beter morgen direct de scheiding aanvragen.Moniaatje90 schreef: ↑09-01-2022 21:01Ik heb hem hierover nog niet geconfronteerd. Ik heb altijd geconfronteerd als ik woedend was, maar nadat dat de laatste keer alleen maar uitgemond is in schelden en schreeuwen, wil ik niet meer. Ik wil niet dat onze kinderen iets mee krijgen dus ik probeer eerst mijn ergste emotie te laten zakken.
Ik denk erover morgen met hem te praten, maar of het zin heeft. Hij heeft altijd smoesjes of lult zich eruit... of praat dan toch zo van dat het mijn schuld is.
En dit keer, ben ik er achter gekomen na zijn telefoon moedwillig en zonder reden te hebben gecheckt, fout. Ik weet het. Dus hier zal hij zeker over vallen.
Woedend worden, hoe menselijk misschien ook, brengt je niet verder. Zorg dat de kinderen in bed liggen (en slapen!) en ga rustig het gesprek aan. Geef hem de kans om dit toe te lichten, en kijk daarna pas of je daar genoegen mee kan en wil nemen.
Het lijkt me niet nodig voor hem om te vallen over het feit dat je zijn telefoon gecheckt hebt. Daar ben ik beslist geen voorstander van, maar je kunt wel heel duidelijk aangeven dat je dat hebt gedaan omdat je hem niet meer vertrouwt. Daar kan hij boos om worden, maar hij kan ook proberen om samen tot iets constructiefs te komen. Relatietherapie bijvoorbeeld.
zondag 9 januari 2022 21:08
Mama is nu niet leuk en ontspannen bij papa, maar op haar hoede.Moniaatje90 schreef: ↑09-01-2022 21:04Klopt ook.
Maar ik denk alleen maar in het belang van mijn kinderen, niet aan mijzelf. Dat is ook niet goed, maar ik wil mijn kinderen gewoon niet te kort doen omdat mama het niet meer trok.
Papa en mama praten niet zoveel met elkaar, liggen niet gezellig bij elkaar of zijn vrij in de omgang met elkaar.
Dat pikken ze echt wel op hoor.
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
zondag 9 januari 2022 21:08
Je partner doet je kinderen te kort. Jij niet!Moniaatje90 schreef: ↑09-01-2022 21:04Klopt ook.
Maar ik denk alleen maar in het belang van mijn kinderen, niet aan mijzelf. Dat is ook niet goed, maar ik wil mijn kinderen gewoon niet te kort doen omdat mama het niet meer trok.
zondag 9 januari 2022 21:08
Die keren dat ik hem heb geconfronteerd werd hij in eerste instantie heel boos, dan bedaard hij, en dan gaat hij ineens soort van slachtoffer spelen. Soms met huilen erbij, ik ben dan ook zwak omdat ik hoog in emoties zit. De eerste keer geloofde ik het allemaal nog wel, iedereen kan een fout maken waar hij of zij spijt van heeft maar nadat dit nu al zovaak is voor gekomen en hij nu ook doodleuk op een seks/dating site zit, vrouwen liked, hartje geven of hoe dat heet, dat ze elkaar leuk vinden. Dan denk ik, ben je er gewoon echt heel bewust mee bezig.Jufjoke schreef: ↑09-01-2022 21:02Ach lieverd, hier is een heel verkeerde dynamiek gegroeid. Omdat je hem al niet vertrouwt, geloof je hem ook niet als hij zegt dat hij van je houdt. En hoe kun je verwachten dat de rest van de relatie, inclusief seksleven, in orde is als dit allemaal speelt?
Ik heb nog niet duidelijk in hoeverre jullie hier samen over praten.
Waarom zeg je dan niet gewoon dat je er klaar mee bent vraag ik me af.
zondag 9 januari 2022 21:10
Moniaatje90 schreef: ↑09-01-2022 21:04Klopt ook.
Maar ik denk alleen maar in het belang van mijn kinderen, niet aan mijzelf. Dat is ook niet goed, maar ik wil mijn kinderen gewoon niet te kort doen omdat mama het niet meer trok.
Dus geef je je kinderen het voorbeeld dat je altijd bij elkaar blijft, ook als het niet meer gaat? Dat je over je heen laat lopen? Dat je jezelf ondergeschikt maakt?
Mijn ouders zijn gescheiden. Ze hebben SAMEN de stekker er uit getrokken en gezegd: wij zijn beter samen als ouders. En ze hebben ons 100% als ouderpaar opgevoed en zijn nog steeds samen ouderpaar. En nu ook grootouderpaar. Ze komen samen (zonder partners) bij het eerste kraambezoek etc. Zij laten ons zien: Wij zijn jullie ouders. Niemand houd zoveel van jullie als wij. Wij zijn geen stel meer, maar we blijven altijd samen voor jullie zorgen. Daar doe je kinderen niks mee te kort.