Werk & Studie
alle pijlers
3e zwangere; team in staking...
vrijdag 30 oktober 2009 om 13:00
Dankjulliewel!
Ervasringsdeskundige dus , en kelbel: ik ben daarbij HR-Adviseur ('in ruste' momenteel) met veel ervaring in diverse culturen en bedrijfstakken, en wil je echt oprecht bijstaan in je dilemma.
Maar daar heb ik wel een tweerichtings conversatie met je voor nodig: kom je nog eens reageren?
Ervasringsdeskundige dus , en kelbel: ik ben daarbij HR-Adviseur ('in ruste' momenteel) met veel ervaring in diverse culturen en bedrijfstakken, en wil je echt oprecht bijstaan in je dilemma.
Maar daar heb ik wel een tweerichtings conversatie met je voor nodig: kom je nog eens reageren?
vrijdag 30 oktober 2009 om 13:01
quote:HoiPippiLangkous schreef op 30 oktober 2009 @ 12:47:
[...]
Waar slaat dat nu weer op? Je kan als kindvrije ook gemeend blij zijn voor iemand die zwanger is, ook als dat betekent dat jij nog meer werk op je bord krijgt. Dat staat compleet los van elkaar, er werden al 2 dingen door elkaar gehaald (namelijk gemeend blij zijn voor de ander en tegelijk balen voor jezelf) en nu haal jij er nog een niet ter zake doend onderwerp bij.
Rustig maar, het was maar een geintje Ik doelde op de reactie van mensen als elninhoo, die over het algemeen niet zo enthousiast reageren op verhalen waar baby's in voorkomen
Ik bedoel dat gemeend blij zijn (wat door sommigen blijkbaar verwacht mag worden) wat mij betreft geen verplichting is. Je hóeft niet blij te zijn voor je collega als die met goed nieuws komt, wat voor nieuws dat dan ook is. Ik vind dat je wel gewoon beleefd moet blijven en iemand feliciteert. Wat jouw eigen gevoelens en angsten zijn (bv. dat jij meer werk op je bord krijgt), daar moet je zelf iets mee doen. Dat is niet het probleem van die collega of van het team.
Als je verwacht dat er een probleem met de werkdruk of verdeling ontstaat, dan is dat een werkgerelateerd probleem. Voor mij is dat een probleem waar je met elkaar over kan praten. Niet gemeend blij zijn voor een ander hoeft geen werkgerelateerd probleem te zijn, zolang iedereen netjes en respectvol met elkaar om blijft gaan (dus gewoon feliciteren, niet roddelen enz.).
Wat ik wel een probleem vind, is als een collega met blij nieuws komt en haar collega's reageren daar vervelend op, en de leidinggevende zegt hier niets van of reageert zelfs begrijpend. Ik denk dat je dan niet goed leiding geeft. Als leidinggevende ben je er verantwoordelijk voor dat de mensen in je team respectvol met elkaar omgaan.
[...]
Waar slaat dat nu weer op? Je kan als kindvrije ook gemeend blij zijn voor iemand die zwanger is, ook als dat betekent dat jij nog meer werk op je bord krijgt. Dat staat compleet los van elkaar, er werden al 2 dingen door elkaar gehaald (namelijk gemeend blij zijn voor de ander en tegelijk balen voor jezelf) en nu haal jij er nog een niet ter zake doend onderwerp bij.
Rustig maar, het was maar een geintje Ik doelde op de reactie van mensen als elninhoo, die over het algemeen niet zo enthousiast reageren op verhalen waar baby's in voorkomen
Ik bedoel dat gemeend blij zijn (wat door sommigen blijkbaar verwacht mag worden) wat mij betreft geen verplichting is. Je hóeft niet blij te zijn voor je collega als die met goed nieuws komt, wat voor nieuws dat dan ook is. Ik vind dat je wel gewoon beleefd moet blijven en iemand feliciteert. Wat jouw eigen gevoelens en angsten zijn (bv. dat jij meer werk op je bord krijgt), daar moet je zelf iets mee doen. Dat is niet het probleem van die collega of van het team.
Als je verwacht dat er een probleem met de werkdruk of verdeling ontstaat, dan is dat een werkgerelateerd probleem. Voor mij is dat een probleem waar je met elkaar over kan praten. Niet gemeend blij zijn voor een ander hoeft geen werkgerelateerd probleem te zijn, zolang iedereen netjes en respectvol met elkaar om blijft gaan (dus gewoon feliciteren, niet roddelen enz.).
Wat ik wel een probleem vind, is als een collega met blij nieuws komt en haar collega's reageren daar vervelend op, en de leidinggevende zegt hier niets van of reageert zelfs begrijpend. Ik denk dat je dan niet goed leiding geeft. Als leidinggevende ben je er verantwoordelijk voor dat de mensen in je team respectvol met elkaar omgaan.
Ga in therapie!
vrijdag 30 oktober 2009 om 13:01
quote:HoiPippiLangkous schreef op 30 oktober 2009 @ 12:58:
[...]
Misschien wist ik het wel hoor, maar ik ben nogal van de vergeet
Ik weet dat dat bij jou niet zo zal zijn, maar toch: is ook echt een bijwerking van het hCG-belast zijn *stond gisteren voor de derde keer de tissues bij de AH te vergeten, lijstje of geen lijstje*
Dubiootje: hear hear! Exact, spot on, zo waar.
[...]
Misschien wist ik het wel hoor, maar ik ben nogal van de vergeet
Ik weet dat dat bij jou niet zo zal zijn, maar toch: is ook echt een bijwerking van het hCG-belast zijn *stond gisteren voor de derde keer de tissues bij de AH te vergeten, lijstje of geen lijstje*
Dubiootje: hear hear! Exact, spot on, zo waar.
vrijdag 30 oktober 2009 om 13:06
quote:Tia Dalma schreef op 30 oktober 2009 @ 12:50:
[...]
Ik raak er persoonlijk niet meer zo gechoqueerd door vanuit de praktijkervaring. Loop een gemiddeld uitzendbureau in je stadscentrum binnen, en daar zit het team van TO: meiden tussen de 25 en 35, een enkele kerel ertussen hooguit . Of inderdaad de zorg.
[...]
Ik heb het niet over het feit dat het team uit vooral vrouwen van 25-35 bestaat, want ik heb niet de indruk dat dit het gevolg is van discriminatie van vrouwen buiten die leeftijdsgroep of van mannen. Het is denk ik zo dat vooral vrouwen van die leeftijd solliciteren en dus worden aangenomen. Het wordt pas discriminatie als mannen of vrouwen buiten die leeftijdsgroep bij sollicitaties worden afgewezen omdat ze geen vrouw van 25-35 zijn
Wellicht klinkt het wat cynisch, maar juist gelet op de conflictvermijdende houding die ik bij kelbel ook wat vermoedt, (naast de overtuiging dat het team toch echt 100% achter haar beslissingen moet staan), vraag ik me af in hoeverre zij daadwerkelijk de middelen heeft geprobeerd los te peuteren bij haar superieuren op basis van bedrijfseconomische redenen. Tenslotte ga je tegen de stroom van het dogma 'we hebben crisis dus er is geen geld' in en dat is eng. Maar nogmaals: wél haar taak als leidinggevende inderdaad. Ik zou kelbel zeker niet willen diskwalificeren als middle manager, daarom stel ik de vragen wat en hoe ze het heeft aangepakt.Eens met je vragen! Ik ben ook benieuwd naar het antwoord.
[...]
Ik raak er persoonlijk niet meer zo gechoqueerd door vanuit de praktijkervaring. Loop een gemiddeld uitzendbureau in je stadscentrum binnen, en daar zit het team van TO: meiden tussen de 25 en 35, een enkele kerel ertussen hooguit . Of inderdaad de zorg.
[...]
Ik heb het niet over het feit dat het team uit vooral vrouwen van 25-35 bestaat, want ik heb niet de indruk dat dit het gevolg is van discriminatie van vrouwen buiten die leeftijdsgroep of van mannen. Het is denk ik zo dat vooral vrouwen van die leeftijd solliciteren en dus worden aangenomen. Het wordt pas discriminatie als mannen of vrouwen buiten die leeftijdsgroep bij sollicitaties worden afgewezen omdat ze geen vrouw van 25-35 zijn
Wellicht klinkt het wat cynisch, maar juist gelet op de conflictvermijdende houding die ik bij kelbel ook wat vermoedt, (naast de overtuiging dat het team toch echt 100% achter haar beslissingen moet staan), vraag ik me af in hoeverre zij daadwerkelijk de middelen heeft geprobeerd los te peuteren bij haar superieuren op basis van bedrijfseconomische redenen. Tenslotte ga je tegen de stroom van het dogma 'we hebben crisis dus er is geen geld' in en dat is eng. Maar nogmaals: wél haar taak als leidinggevende inderdaad. Ik zou kelbel zeker niet willen diskwalificeren als middle manager, daarom stel ik de vragen wat en hoe ze het heeft aangepakt.Eens met je vragen! Ik ben ook benieuwd naar het antwoord.
Ga in therapie!
vrijdag 30 oktober 2009 om 13:12
quote:Booyahh schreef op 30 oktober 2009 @ 12:45:
Ik vind het vreemd dat er alleen naar de periode gekeken wordt dat er vervanging moet komen. That's the least of your problems! Ga maar vast een nieuwe vaste kracht aannemen want je kan er de donder opzeggen dat al deze dames straks parttime willen werken en om 17.15 laat men alles laat vallen om spruitlief van het KDV te kunnen halen. Het Kind wordt straks (logischerwijs) de focus, niet meer de baan en de collega's
Om dan nog maar te zwijgen wat er in opleiding is geinvesteerd; de zwangere gaat dat nog maar voor de helft inzetten en de vervanger die eventueel wordt ingezet wandelt met al die kennis na een maand of 4 weer de deur uit....
Ik snap dus wel dat de afdeling niet razend enhtousiast is over het volgende 'wondertje' op rij.
Ik zou wel van jou willen weten waar je deze niet zo vrolijke vooruitzichten op baseert. Zijn er cijfers bekend over de groep "vrouwen van 25-5 jaar die een kind krijgen" waaruit dit blijkt? En zo ja, geven die cijfers dan zekerheid over hoe één individu zal gaan presteren?
Er is een reden waarom het discriminatie heet. Discriminatie komt voort uit vooroordelen over groepen die niet op feiten zijn gebaseerd en die op een individu worden toegepast.
Ik vind het vreemd dat er alleen naar de periode gekeken wordt dat er vervanging moet komen. That's the least of your problems! Ga maar vast een nieuwe vaste kracht aannemen want je kan er de donder opzeggen dat al deze dames straks parttime willen werken en om 17.15 laat men alles laat vallen om spruitlief van het KDV te kunnen halen. Het Kind wordt straks (logischerwijs) de focus, niet meer de baan en de collega's
Om dan nog maar te zwijgen wat er in opleiding is geinvesteerd; de zwangere gaat dat nog maar voor de helft inzetten en de vervanger die eventueel wordt ingezet wandelt met al die kennis na een maand of 4 weer de deur uit....
Ik snap dus wel dat de afdeling niet razend enhtousiast is over het volgende 'wondertje' op rij.
Ik zou wel van jou willen weten waar je deze niet zo vrolijke vooruitzichten op baseert. Zijn er cijfers bekend over de groep "vrouwen van 25-5 jaar die een kind krijgen" waaruit dit blijkt? En zo ja, geven die cijfers dan zekerheid over hoe één individu zal gaan presteren?
Er is een reden waarom het discriminatie heet. Discriminatie komt voort uit vooroordelen over groepen die niet op feiten zijn gebaseerd en die op een individu worden toegepast.
Ga in therapie!
vrijdag 30 oktober 2009 om 13:48
Okee.......quote:kelbel schreef op 30 oktober 2009 @ 13:41:
Overigens, zoals terecht wordt opgemerkt, het gaat niet enkel om de 4 maanden afwezigheid, maar ook om de afwezigheid voor- en achteraf. En dat is bij ons wel vaak het geval bij de zwangeren die we al hebben gehad (maar toen dus nog voldoende capaciteit om op te vangen). Deze waren voor de verlofperiode vaker ziek, en na de verlofperiode idd ook vaak afwezig wegens ziek kind. Ja, en daarvoor kun je geen vervanger inzetten.
En waren deze afwezigheidsperioden dan onterecht? Was er sprake van ongeoorloofd verzuim? In hoeverre spreek je met al je teamgenoten over de wettelijke mogelijkheden van zorgverlof versus de noodzaak om niet altijd direct voor elk wissewasje afwezig te zijn? Hoe stuur jij, kortom, op preventie van ziekte- en ander verzuim, wetende dat een deel niet te vermijden is en op een andere manier toch echt opgelost moet worden?
quote:Overigens zit ik niet klem tussen hoog en laag, ik zit zelf redelijk hoog en weet dus dat er echt onvoldoende geld is voor vervanging. Waar blijven de WAZO-uitkeringen bijvoorbeeld dan? Waar gebruik jij die voor? Is de exploitatie wel gezond, als je daar niet een deel van de vervangingskosten mee kunt dekken? En hoe zit het met de mogelijkheid om op iets gedifferentieerdere manier te ondersteunen ipv 1 op 1 te vervangen?quote:En men was wel oprecht blij voor de 3e zwangere, maar de gevolgen hiervan zijn gewoon niet zo welkom. En dat zie en begrijp ik. Maar we zullen het er mee moeten doen. Voortaan toch maar meer sturen op diversiteit.
In hoeverre maak jij die onvrede in en met je team bespreekbaar, en zorg je ervoor dat die niet doorslaat in een gemor? Je topictitel noem je gelijk in je OP wat overdreven, maar toch...
Diversiteit is geen slecht idee, hoewel je de gevolgen van een gemengder team niet moet verheerlijken. Nog steeds kun je last hebben van grijs verzuim, van mensen die sabbaticals nemen,
minder gemotiveerde medewerkers en mensen die benen breken of psychisch overbelast raken.
Waardoor is die diversiteit tot nu toe niet gerealiseerd kunnen worden, trouwens?
Overigens, zoals terecht wordt opgemerkt, het gaat niet enkel om de 4 maanden afwezigheid, maar ook om de afwezigheid voor- en achteraf. En dat is bij ons wel vaak het geval bij de zwangeren die we al hebben gehad (maar toen dus nog voldoende capaciteit om op te vangen). Deze waren voor de verlofperiode vaker ziek, en na de verlofperiode idd ook vaak afwezig wegens ziek kind. Ja, en daarvoor kun je geen vervanger inzetten.
En waren deze afwezigheidsperioden dan onterecht? Was er sprake van ongeoorloofd verzuim? In hoeverre spreek je met al je teamgenoten over de wettelijke mogelijkheden van zorgverlof versus de noodzaak om niet altijd direct voor elk wissewasje afwezig te zijn? Hoe stuur jij, kortom, op preventie van ziekte- en ander verzuim, wetende dat een deel niet te vermijden is en op een andere manier toch echt opgelost moet worden?
quote:Overigens zit ik niet klem tussen hoog en laag, ik zit zelf redelijk hoog en weet dus dat er echt onvoldoende geld is voor vervanging. Waar blijven de WAZO-uitkeringen bijvoorbeeld dan? Waar gebruik jij die voor? Is de exploitatie wel gezond, als je daar niet een deel van de vervangingskosten mee kunt dekken? En hoe zit het met de mogelijkheid om op iets gedifferentieerdere manier te ondersteunen ipv 1 op 1 te vervangen?quote:En men was wel oprecht blij voor de 3e zwangere, maar de gevolgen hiervan zijn gewoon niet zo welkom. En dat zie en begrijp ik. Maar we zullen het er mee moeten doen. Voortaan toch maar meer sturen op diversiteit.
In hoeverre maak jij die onvrede in en met je team bespreekbaar, en zorg je ervoor dat die niet doorslaat in een gemor? Je topictitel noem je gelijk in je OP wat overdreven, maar toch...
Diversiteit is geen slecht idee, hoewel je de gevolgen van een gemengder team niet moet verheerlijken. Nog steeds kun je last hebben van grijs verzuim, van mensen die sabbaticals nemen,
minder gemotiveerde medewerkers en mensen die benen breken of psychisch overbelast raken.
Waardoor is die diversiteit tot nu toe niet gerealiseerd kunnen worden, trouwens?
vrijdag 30 oktober 2009 om 14:18
quote:kelbel schreef op 30 oktober 2009 @ 13:41:
Overigens, zoals terecht wordt opgemerkt, het gaat niet enkel om de 4 maanden afwezigheid, maar ook om de afwezigheid voor- en achteraf. En dat is bij ons wel vaak het geval bij de zwangeren die we al hebben gehad (maar toen dus nog voldoende capaciteit om op te vangen). Deze waren voor de verlofperiode vaker ziek, en na de verlofperiode idd ook vaak afwezig wegens ziek kind. Ja, en daarvoor kun je geen vervanger inzetten.
Overigens zit ik niet klem tussen hoog en laag, ik zit zelf redelijk hoog en weet dus dat er echt onvoldoende geld is voor vervanging.
En men was wel oprecht blij voor de 3e zwangere, maar de gevolgen hiervan zijn gewoon niet zo welkom. En dat zie en begrijp ik. Maar we zullen het er mee moeten doen. Voortaan toch maar meer sturen op diversiteit.
Hoe wil je dat gaan doen?
Als je redelijk hoog zit, lijkt me dat je dan ook zelf kunt beslissen over hoe de WAZO-uitkeringen kunnen worden gebruikt om vervanging te regelen. Onvoldoende geld is niet geen geld, dus iets moet er toch geregeld kunnen worden. Zeker als er sprake is van overlapping. Er zijn drie mensen over een bepaalde periode afwezig en er komt in die periode dus ook drie keer geld binnen om vervanging te regelen. Misschien niet genoeg om 3 personen te vervangen, maar wel voor 2.
Aan welke oplossingen heb je zelf gedacht? Als ik het goed begrijp, is er dus een structureel probleem met vervanging als gevolg van de crisis (?). Dat heeft dus niet alleen betrekking op zwangerschapsverlof, maar op verlof en uitval in het algemeen. Dat los je dus niet op door mannen of vrouwen van boven de 45 aan te nemen, want uitval of verlof kun je niet uitsluiten. Als je zelf in het hoger management zit, kun je meedenken aan een structurele oplossing hiervoor. Kan het zijn dat je teamleden het gevoel hebben dat er van hogerhand niet genoeg gezocht wordt naar zulke oplossingen en dat ze hun frustraties hierover afreageren op (potentiële) collega's die hun meer werk bezorgen?
Overigens, zoals terecht wordt opgemerkt, het gaat niet enkel om de 4 maanden afwezigheid, maar ook om de afwezigheid voor- en achteraf. En dat is bij ons wel vaak het geval bij de zwangeren die we al hebben gehad (maar toen dus nog voldoende capaciteit om op te vangen). Deze waren voor de verlofperiode vaker ziek, en na de verlofperiode idd ook vaak afwezig wegens ziek kind. Ja, en daarvoor kun je geen vervanger inzetten.
Overigens zit ik niet klem tussen hoog en laag, ik zit zelf redelijk hoog en weet dus dat er echt onvoldoende geld is voor vervanging.
En men was wel oprecht blij voor de 3e zwangere, maar de gevolgen hiervan zijn gewoon niet zo welkom. En dat zie en begrijp ik. Maar we zullen het er mee moeten doen. Voortaan toch maar meer sturen op diversiteit.
Hoe wil je dat gaan doen?
Als je redelijk hoog zit, lijkt me dat je dan ook zelf kunt beslissen over hoe de WAZO-uitkeringen kunnen worden gebruikt om vervanging te regelen. Onvoldoende geld is niet geen geld, dus iets moet er toch geregeld kunnen worden. Zeker als er sprake is van overlapping. Er zijn drie mensen over een bepaalde periode afwezig en er komt in die periode dus ook drie keer geld binnen om vervanging te regelen. Misschien niet genoeg om 3 personen te vervangen, maar wel voor 2.
Aan welke oplossingen heb je zelf gedacht? Als ik het goed begrijp, is er dus een structureel probleem met vervanging als gevolg van de crisis (?). Dat heeft dus niet alleen betrekking op zwangerschapsverlof, maar op verlof en uitval in het algemeen. Dat los je dus niet op door mannen of vrouwen van boven de 45 aan te nemen, want uitval of verlof kun je niet uitsluiten. Als je zelf in het hoger management zit, kun je meedenken aan een structurele oplossing hiervoor. Kan het zijn dat je teamleden het gevoel hebben dat er van hogerhand niet genoeg gezocht wordt naar zulke oplossingen en dat ze hun frustraties hierover afreageren op (potentiële) collega's die hun meer werk bezorgen?
Ga in therapie!
vrijdag 30 oktober 2009 om 14:26
quote:kelbel schreef op 30 oktober 2009 @ 13:41:
Overigens, zoals terecht wordt opgemerkt, het gaat niet enkel om de 4 maanden afwezigheid, maar ook om de afwezigheid voor- en achteraf. En dat is bij ons wel vaak het geval bij de zwangeren die we al hebben gehad (maar toen dus nog voldoende capaciteit om op te vangen). Deze waren voor de verlofperiode vaker ziek, en na de verlofperiode idd ook vaak afwezig wegens ziek kind. Ja, en daarvoor kun je geen vervanger inzetten.
Overigens zit ik niet klem tussen hoog en laag, ik zit zelf redelijk hoog en weet dus dat er echt onvoldoende geld is voor vervanging.
En men was wel oprecht blij voor de 3e zwangere, maar de gevolgen hiervan zijn gewoon niet zo welkom. En dat zie en begrijp ik. Maar we zullen het er mee moeten doen. Voortaan toch maar meer sturen op diversiteit.Tja, dat er onvoldoende geld voor vervanging is, is niet het probleem van de zwangere he? Dan is er in de bedrijfsvoering is niet in orde, anders had je dit probleem ook niet gehad.
Overigens, zoals terecht wordt opgemerkt, het gaat niet enkel om de 4 maanden afwezigheid, maar ook om de afwezigheid voor- en achteraf. En dat is bij ons wel vaak het geval bij de zwangeren die we al hebben gehad (maar toen dus nog voldoende capaciteit om op te vangen). Deze waren voor de verlofperiode vaker ziek, en na de verlofperiode idd ook vaak afwezig wegens ziek kind. Ja, en daarvoor kun je geen vervanger inzetten.
Overigens zit ik niet klem tussen hoog en laag, ik zit zelf redelijk hoog en weet dus dat er echt onvoldoende geld is voor vervanging.
En men was wel oprecht blij voor de 3e zwangere, maar de gevolgen hiervan zijn gewoon niet zo welkom. En dat zie en begrijp ik. Maar we zullen het er mee moeten doen. Voortaan toch maar meer sturen op diversiteit.Tja, dat er onvoldoende geld voor vervanging is, is niet het probleem van de zwangere he? Dan is er in de bedrijfsvoering is niet in orde, anders had je dit probleem ook niet gehad.
vrijdag 30 oktober 2009 om 14:37
quote:traincha2 schreef op 30 oktober 2009 @ 14:26:
[...]
Tja, dat er onvoldoende geld voor vervanging is, is niet het probleem van de zwangere he? Dan is er in de bedrijfsvoering is niet in orde, anders had je dit probleem ook niet gehad.Traincha, volgens mij wordt het probleem niet bij de zwangere neergelegd
[...]
Tja, dat er onvoldoende geld voor vervanging is, is niet het probleem van de zwangere he? Dan is er in de bedrijfsvoering is niet in orde, anders had je dit probleem ook niet gehad.Traincha, volgens mij wordt het probleem niet bij de zwangere neergelegd
Je hoeft me geen gelijk te geven, ik heb het al. Vraag maar aan dangeensuus.
vrijdag 30 oktober 2009 om 14:38
Ik vind het interessant om te zien dat het probleem inderdaad in de bedrijfsvoering ligt, maar uiteindelijk wordt afgewenteld op vrouwen. Want laten we wel wezen, uiteindelijk ligt het probleem wel bij de zwangere vrouw, die door haar collega's en leidinggevende wordt aangekeken op haar zwangerschaps- en ziekteverlof. En de vrouwen die op de eerstvolgende functie gaan solliciteren, worden bij voorbaat gediscrimineerd op grond van hun geslacht.
Ik vind het nogal makkelijk om de schuld voor een structureel probleem in de bedrijfsvoering bij vrouwen neer te leggen. Ook al zou je allemaal mannen gaan aannemen, is het probleem van onvoldoende vervanging nog niet verdwenen. Ik denk dat in veel gevallen discriminatie voortkomt uit slecht management. Hoe dan ook discrimineert een goed manager niet.
Ik vind het nogal makkelijk om de schuld voor een structureel probleem in de bedrijfsvoering bij vrouwen neer te leggen. Ook al zou je allemaal mannen gaan aannemen, is het probleem van onvoldoende vervanging nog niet verdwenen. Ik denk dat in veel gevallen discriminatie voortkomt uit slecht management. Hoe dan ook discrimineert een goed manager niet.
Ga in therapie!
vrijdag 30 oktober 2009 om 14:54
quote:Booyahh schreef op 30 oktober 2009 @ 12:45:
Ik vind het vreemd dat er alleen naar de periode gekeken wordt dat er vervanging moet komen. That's the least of your problems! Ga maar vast een nieuwe vaste kracht aannemen want je kan er de donder opzeggen dat al deze dames straks parttime willen werken en om 17.15 laat men alles laat vallen om spruitlief van het KDV te kunnen halen. Het Kind wordt straks (logischerwijs) de focus, niet meer de baan en de collega's
Om dan nog maar te zwijgen wat er in opleiding is geinvesteerd; de zwangere gaat dat nog maar voor de helft inzetten en de vervanger die eventueel wordt ingezet wandelt met al die kennis na een maand of 4 weer de deur uit....
Ik snap dus wel dat de afdeling niet razend enhtousiast is over het volgende 'wondertje' op rij.
Wow wat een hoop kortzichtigheid in 1 post.
Ik ken genoeg moeders/zwangere (waaronder mijzelf) die nooit en te nimmer ziek zijn (tijdens/na zwangerschap), en gewoon keihard werken. ja ik ben een dag minder gaan werken, maar ik doe nog steeds dezelfde hoeveelheid werk, alleen kost het de baas minder. En zieke kinderen? Ja ik heb een zoon die de eerste anderhalf jaar van zijn leven heel veel ziek is geweest, en daar heb ik welgeteld 1 dag vrij voor hoeven nemen. Dat heet een goed opvangnet creeeren en bereid zijn om te schuiven met de vrije dag die je per week hebt. En ja ik loop om half zes de deur uit om mijn kind op te halen, want ik heb dan de hele dag keihard gewerkt en heb mijn werk af. En heb ik het niet af en moet het die dag af? dan werk ik door en haalt paps zoon van de creche. En tuurlijk zijn er moeders die geen opvangnet hebben, waarbij pa niet op de kleine past bij ziekte, die bij elke scheet van het kind vrijnemen, maar je hebt ook genoeg niet moeders die bij elke verkoudheid, ongesteldheid etc. ziek zijn. Maar een groot deel van de moeders werkt gewoon keihard om werk en moederschap te combineren.
Ik kan me de onrust op de afdeling echt voorstellen, maar doe me een plezier, probeer er op te letten dat jullie als afdeling dit niet op de zwangeren afreageren. Kijk je hoeft niet blij te zijn(niet iedereen heeft een kinderwens, en ik snap de onrust voor het personeelstekort), maar neem het aan van iemand die zwanger is en daardoor met de nek wordt aangekeken op het werk (en dat terwijl het een groot kantoor is en er genoeg vervanging is) het maakt echt heel verdrietig als je zo met de nek wordt aangekeken.
Ik zou al die negatieve energie steken in het zoeken naar een oplossing. Zijn er mensen die meer kunnen/mogen werken, mensen die ruimte hebben om werkzaamheden er bij te nemen. Is er wel ruimte om de medewerkers bijvoorbeeld een extra'tje te geven na deze drukke periode etc.
Ik vind het vreemd dat er alleen naar de periode gekeken wordt dat er vervanging moet komen. That's the least of your problems! Ga maar vast een nieuwe vaste kracht aannemen want je kan er de donder opzeggen dat al deze dames straks parttime willen werken en om 17.15 laat men alles laat vallen om spruitlief van het KDV te kunnen halen. Het Kind wordt straks (logischerwijs) de focus, niet meer de baan en de collega's
Om dan nog maar te zwijgen wat er in opleiding is geinvesteerd; de zwangere gaat dat nog maar voor de helft inzetten en de vervanger die eventueel wordt ingezet wandelt met al die kennis na een maand of 4 weer de deur uit....
Ik snap dus wel dat de afdeling niet razend enhtousiast is over het volgende 'wondertje' op rij.
Wow wat een hoop kortzichtigheid in 1 post.
Ik ken genoeg moeders/zwangere (waaronder mijzelf) die nooit en te nimmer ziek zijn (tijdens/na zwangerschap), en gewoon keihard werken. ja ik ben een dag minder gaan werken, maar ik doe nog steeds dezelfde hoeveelheid werk, alleen kost het de baas minder. En zieke kinderen? Ja ik heb een zoon die de eerste anderhalf jaar van zijn leven heel veel ziek is geweest, en daar heb ik welgeteld 1 dag vrij voor hoeven nemen. Dat heet een goed opvangnet creeeren en bereid zijn om te schuiven met de vrije dag die je per week hebt. En ja ik loop om half zes de deur uit om mijn kind op te halen, want ik heb dan de hele dag keihard gewerkt en heb mijn werk af. En heb ik het niet af en moet het die dag af? dan werk ik door en haalt paps zoon van de creche. En tuurlijk zijn er moeders die geen opvangnet hebben, waarbij pa niet op de kleine past bij ziekte, die bij elke scheet van het kind vrijnemen, maar je hebt ook genoeg niet moeders die bij elke verkoudheid, ongesteldheid etc. ziek zijn. Maar een groot deel van de moeders werkt gewoon keihard om werk en moederschap te combineren.
Ik kan me de onrust op de afdeling echt voorstellen, maar doe me een plezier, probeer er op te letten dat jullie als afdeling dit niet op de zwangeren afreageren. Kijk je hoeft niet blij te zijn(niet iedereen heeft een kinderwens, en ik snap de onrust voor het personeelstekort), maar neem het aan van iemand die zwanger is en daardoor met de nek wordt aangekeken op het werk (en dat terwijl het een groot kantoor is en er genoeg vervanging is) het maakt echt heel verdrietig als je zo met de nek wordt aangekeken.
Ik zou al die negatieve energie steken in het zoeken naar een oplossing. Zijn er mensen die meer kunnen/mogen werken, mensen die ruimte hebben om werkzaamheden er bij te nemen. Is er wel ruimte om de medewerkers bijvoorbeeld een extra'tje te geven na deze drukke periode etc.
vrijdag 30 oktober 2009 om 15:00
quote:dubiootje schreef op 30 oktober 2009 @ 14:38:
Ik vind het interessant om te zien dat het probleem inderdaad in de bedrijfsvoering ligt, maar uiteindelijk wordt afgewenteld op vrouwen. Want laten we wel wezen, uiteindelijk ligt het probleem wel bij de zwangere vrouw, die door haar collega's en leidinggevende wordt aangekeken op haar zwangerschaps- en ziekteverlof. En de vrouwen die op de eerstvolgende functie gaan solliciteren, worden bij voorbaat gediscrimineerd op grond van hun geslacht.
Ik vind het nogal makkelijk om de schuld voor een structureel probleem in de bedrijfsvoering bij vrouwen neer te leggen. Ook al zou je allemaal mannen gaan aannemen, is het probleem van onvoldoende vervanging nog niet verdwenen. Ik denk dat in veel gevallen discriminatie voortkomt uit slecht management. Hoe dan ook discrimineert een goed manager niet.Eens.
Ik vind het interessant om te zien dat het probleem inderdaad in de bedrijfsvoering ligt, maar uiteindelijk wordt afgewenteld op vrouwen. Want laten we wel wezen, uiteindelijk ligt het probleem wel bij de zwangere vrouw, die door haar collega's en leidinggevende wordt aangekeken op haar zwangerschaps- en ziekteverlof. En de vrouwen die op de eerstvolgende functie gaan solliciteren, worden bij voorbaat gediscrimineerd op grond van hun geslacht.
Ik vind het nogal makkelijk om de schuld voor een structureel probleem in de bedrijfsvoering bij vrouwen neer te leggen. Ook al zou je allemaal mannen gaan aannemen, is het probleem van onvoldoende vervanging nog niet verdwenen. Ik denk dat in veel gevallen discriminatie voortkomt uit slecht management. Hoe dan ook discrimineert een goed manager niet.Eens.
Je hoeft me geen gelijk te geven, ik heb het al. Vraag maar aan dangeensuus.
vrijdag 30 oktober 2009 om 20:18
quote:gizz schreef op 30 oktober 2009 @ 14:54:
[...]
Kijk je hoeft niet blij te zijn(niet iedereen heeft een kinderwens, en ik snap de onrust voor het personeelstekort), maar neem het aan van iemand die zwanger is en daardoor met de nek wordt aangekeken op het werk (en dat terwijl het een groot kantoor is en er genoeg vervanging is) het maakt echt heel verdrietig als je zo met de nek wordt aangekeken.
Waar!
Toen ik zwanger werd van Muizelientje, waar ik overigens nooit een geheim van had gemaakt dat ik graag een kindje wilde na ons trouwen, had ik hetzelfde gezeik. Mijn leidinggevende had de telefoniste eruit gewerkt, alsmede een senior in ons team met bakken ervaring. Daarbij was een andere collega met veel ervaring net een half jaar ervoor bevallen en kampte met een postnatale depressie. Toen ik aankondigde zwanger te zijn werd mij ijskoud medegedeeld dat mijn timing toch wel verdomde klote was.
Vervolgens - we hadden altijd een radio aanstaan - kwam er een bericht op het nieuws over een pil tegen zwangerschap (bleek later om die onderhuidse pil te gaan). Mijn baas: ik wou dat ik die in je koffie had gegooid. En dat terwijl het met mijn zwangerschap helemaal niet goed leek te gaan.
Dat was echt wel kwetsend.
Ik gaf aan dat ik drie dagen wilde werken na het verlof, wilde mijn ouderschapsverlof inzetten als proef, samen met de andere dame die de PND had. Wij zouden samen fulltime werken, wij hadden de meeste ervaring omdat alle overige krachten of weg waren gegaan of eruit geflikkerd waren door mijn baas. Hij lag zo dwars, elk voorstel werd zo getorpedeerd dat ik vanzelf wel ontslag nam.
Gevolg: de PND-dame raakte pas echt overspannen en dus waren alle ervaren krachten er met succes uitgewerkt.
Ze hebben me nog gvraagd om terug te komen, maar ik had inmiddels een hele leuke baan voor 3 dagen met een inhoud die later voor de allergrootste carrieremove in mijn leven zou zorgen.
Voor alle duidelijkheid: Muizelientje heeft een vuistendik dossier en ik rij me een versuffing naar allerlei instellingen. Toch ben ik in mijn hele leven maar 2 x weggeroepen: koortsstuip en gat in het hoofd. En 1 x heb ik een dag opgenomen omdat ex zich bijzonder agressief gedroeg naar Muizelientje en zij ernstig overstuur heeft liggen huilen de hele nacht.Gelet op de medische geschiedenis (zowel lichamelijk als geestelijk) is dat echt bitter weinig. Bovendien heb ik op die ene dag, alsmede die middagen wel aangegeven dat ik diezelfde avond nog even met mijn baas of collega;s zou bellen en bereikbaar was per mobiel voor zover mogelijk. Of dat ik inlogde op mijn werkmail. Ik heb er niemand over gehoord. Behalve dat men vroeg of alles goed was
[...]
Kijk je hoeft niet blij te zijn(niet iedereen heeft een kinderwens, en ik snap de onrust voor het personeelstekort), maar neem het aan van iemand die zwanger is en daardoor met de nek wordt aangekeken op het werk (en dat terwijl het een groot kantoor is en er genoeg vervanging is) het maakt echt heel verdrietig als je zo met de nek wordt aangekeken.
Waar!
Toen ik zwanger werd van Muizelientje, waar ik overigens nooit een geheim van had gemaakt dat ik graag een kindje wilde na ons trouwen, had ik hetzelfde gezeik. Mijn leidinggevende had de telefoniste eruit gewerkt, alsmede een senior in ons team met bakken ervaring. Daarbij was een andere collega met veel ervaring net een half jaar ervoor bevallen en kampte met een postnatale depressie. Toen ik aankondigde zwanger te zijn werd mij ijskoud medegedeeld dat mijn timing toch wel verdomde klote was.
Vervolgens - we hadden altijd een radio aanstaan - kwam er een bericht op het nieuws over een pil tegen zwangerschap (bleek later om die onderhuidse pil te gaan). Mijn baas: ik wou dat ik die in je koffie had gegooid. En dat terwijl het met mijn zwangerschap helemaal niet goed leek te gaan.
Dat was echt wel kwetsend.
Ik gaf aan dat ik drie dagen wilde werken na het verlof, wilde mijn ouderschapsverlof inzetten als proef, samen met de andere dame die de PND had. Wij zouden samen fulltime werken, wij hadden de meeste ervaring omdat alle overige krachten of weg waren gegaan of eruit geflikkerd waren door mijn baas. Hij lag zo dwars, elk voorstel werd zo getorpedeerd dat ik vanzelf wel ontslag nam.
Gevolg: de PND-dame raakte pas echt overspannen en dus waren alle ervaren krachten er met succes uitgewerkt.
Ze hebben me nog gvraagd om terug te komen, maar ik had inmiddels een hele leuke baan voor 3 dagen met een inhoud die later voor de allergrootste carrieremove in mijn leven zou zorgen.
Voor alle duidelijkheid: Muizelientje heeft een vuistendik dossier en ik rij me een versuffing naar allerlei instellingen. Toch ben ik in mijn hele leven maar 2 x weggeroepen: koortsstuip en gat in het hoofd. En 1 x heb ik een dag opgenomen omdat ex zich bijzonder agressief gedroeg naar Muizelientje en zij ernstig overstuur heeft liggen huilen de hele nacht.Gelet op de medische geschiedenis (zowel lichamelijk als geestelijk) is dat echt bitter weinig. Bovendien heb ik op die ene dag, alsmede die middagen wel aangegeven dat ik diezelfde avond nog even met mijn baas of collega;s zou bellen en bereikbaar was per mobiel voor zover mogelijk. Of dat ik inlogde op mijn werkmail. Ik heb er niemand over gehoord. Behalve dat men vroeg of alles goed was
vrijdag 30 oktober 2009 om 21:54
In het team waar ik werk, zijn de meeste collega's ruim 40+ en veelal zelfs 50+. Dat levert ook weer zijn specifieke problemen op: oude zieke ouders, die begeleid moeten worden naar het ziekenhuis, regelmatig begrafenissen in familie- en vriendenkring etc.
Ik vind 't zelf geen enkel probleem, maar het gekke is dat veel van die collega's wel minder prettig reageren als er eens een collega eerder weg moet uit de vergadering om een ziek kind op te halen.
Of zoals nu bij mij: ik ben door de combinatie zwangerschap/ werkstress iets eerder met verlof gegaan. Ik zit geheel terecht in de ziektewet, maar heb slechts van 1 collega iets gehoord. De rest vindt gewoon dat ik niet ziek ben, maar lekker makkelijk wat eerder stop...
Verder maak ik vaak juist de langste dagen van mijn team en heb ik het thuis zo geregeld dat mijn man de kinderen opvangt op mijn werkdagen, dus verzuimen vanwege de kinderen doe ik niet. Toch leeft er wel dat vooroordeel, dat werkende moeders vaker weg/ ziek/ afwezig zijn...
Ik vind 't zelf geen enkel probleem, maar het gekke is dat veel van die collega's wel minder prettig reageren als er eens een collega eerder weg moet uit de vergadering om een ziek kind op te halen.
Of zoals nu bij mij: ik ben door de combinatie zwangerschap/ werkstress iets eerder met verlof gegaan. Ik zit geheel terecht in de ziektewet, maar heb slechts van 1 collega iets gehoord. De rest vindt gewoon dat ik niet ziek ben, maar lekker makkelijk wat eerder stop...
Verder maak ik vaak juist de langste dagen van mijn team en heb ik het thuis zo geregeld dat mijn man de kinderen opvangt op mijn werkdagen, dus verzuimen vanwege de kinderen doe ik niet. Toch leeft er wel dat vooroordeel, dat werkende moeders vaker weg/ ziek/ afwezig zijn...
vrijdag 30 oktober 2009 om 22:44
Tja. Ik ben bang dat mijn baas en sommige collega's het ook niet leuk gaan vinden als ik ze vertel dat ik zwanger ben. In mijn branche is het vrij lastig om vervanging te vinden. Ik heb al 3 kinderen, dus ik denk niet dat ze nog een zwangerschap verwachten van me.
Verder ben ik net 2 maanden in dienst en mijn voorgangster werkte er ook pas een paar maanden toen ze zwanger werd. Zij komt niet meer terug na haar verlof.
Ze zijn erg blij dat ik er ben en dat er nu weer gewerkt kan worden. Maar ik ga dus over 5 maanden alweer met verlof, dat ik ook nog eens ga verlengen, en daarna wil ik nog gebruik maken van het kolfrecht.
Maar goed; die 7 maanden dat ik minder of niet inzetbaar ben, zullen zo om zijn. Minder werken ga ik ook niet, dus het is nog best te overzien.
Verder ben ik net 2 maanden in dienst en mijn voorgangster werkte er ook pas een paar maanden toen ze zwanger werd. Zij komt niet meer terug na haar verlof.
Ze zijn erg blij dat ik er ben en dat er nu weer gewerkt kan worden. Maar ik ga dus over 5 maanden alweer met verlof, dat ik ook nog eens ga verlengen, en daarna wil ik nog gebruik maken van het kolfrecht.
Maar goed; die 7 maanden dat ik minder of niet inzetbaar ben, zullen zo om zijn. Minder werken ga ik ook niet, dus het is nog best te overzien.
vrijdag 30 oktober 2009 om 23:03
Wat mij opvalt is dat het probleem van 'uitval' vaak op een werknemer verhaald wordt die dus zwanger is. Terwijl ik mij dan afvraag, wat doet de werkgever. Als ik kijk naar TO dan zijn er dus op dit moment 3 zwanger, kennelijk is er van rechtswege geld maar gebeurt er ondertussen niets. Daar heerst dus een discrepantie: de uitkering voor de verlof nemende zwangere wordt kennelijk niet aangewend voor het inhuren van krachten.
Natuurlijk kan een uitzendkracht niet zomaar de taak overnemen van iemand, maar deze kan welzeker de afdeling ondersteunen en de lichtere taken doen. Toch?
Natuurlijk kan een uitzendkracht niet zomaar de taak overnemen van iemand, maar deze kan welzeker de afdeling ondersteunen en de lichtere taken doen. Toch?
zaterdag 31 oktober 2009 om 13:13
quote:kelbel schreef op 29 oktober 2009 @ 18:37:
Ok, zo dramatisch als de titel is het niet. Dat neemt niet weg dat degene uit mijn team (14 personen) die vorige week aankondigde zwanger te zijn toch niet helemaal een staande ovatie kreeg. Zij overlapt qua zwangerschap 2 anderen voor een deel, en het werk komt dan toch neer op de rest. Ivm crisis geen geld om extra personeel aan te trekken (nog het inwerken etc daargelaten). Ik merk dat mijn team begint te stijgeren. Zelf zitten zijn ook om-en-om in de selectiecommissie, en er is al gesuggereerd om voortaan toch even wat beter op de leeftijd te letten.
Ik weet het niet, wil in principe de beste aannemen, maarja, als die dus tijdelijk niet beschikbaar is... Qua team heb ik super leuke mensen, echt bereid om voor elkaar in te vallen, maar ik merk dat het nu allemaal wat moeizamer begint te gaan.
Hebben jullie tips over hoe hier mee om te gaan? Wat te doen, en hoe de keuze te verantwoorden naar het team..Het is zoals het is: er zijn drie zwangeren in jullie team en het is aan het management om te zorgen voor voldoende bezetting. Dat betekent extra personeel inzetten, de workload terugbrengen of een combinatie daarvan. Daarnaast zijn gelijke monniken zelden gelijk en is het, wederom, aan het management om te besluiten over de mogelijke aanstelling van een nieuw personeelslid. Een dergelijke keuze hoeft niet verantwoord te worden. Tot slot lijkt het me verstandig om uit te leggen dat jullie bedrijf zich houdt aan wet-en regelgeving en dat die dus niet toestaat dat vrouwen in de vruchtbare leeftijd worden uitgesloten van sollicitatieprocedures.
Ok, zo dramatisch als de titel is het niet. Dat neemt niet weg dat degene uit mijn team (14 personen) die vorige week aankondigde zwanger te zijn toch niet helemaal een staande ovatie kreeg. Zij overlapt qua zwangerschap 2 anderen voor een deel, en het werk komt dan toch neer op de rest. Ivm crisis geen geld om extra personeel aan te trekken (nog het inwerken etc daargelaten). Ik merk dat mijn team begint te stijgeren. Zelf zitten zijn ook om-en-om in de selectiecommissie, en er is al gesuggereerd om voortaan toch even wat beter op de leeftijd te letten.
Ik weet het niet, wil in principe de beste aannemen, maarja, als die dus tijdelijk niet beschikbaar is... Qua team heb ik super leuke mensen, echt bereid om voor elkaar in te vallen, maar ik merk dat het nu allemaal wat moeizamer begint te gaan.
Hebben jullie tips over hoe hier mee om te gaan? Wat te doen, en hoe de keuze te verantwoorden naar het team..Het is zoals het is: er zijn drie zwangeren in jullie team en het is aan het management om te zorgen voor voldoende bezetting. Dat betekent extra personeel inzetten, de workload terugbrengen of een combinatie daarvan. Daarnaast zijn gelijke monniken zelden gelijk en is het, wederom, aan het management om te besluiten over de mogelijke aanstelling van een nieuw personeelslid. Een dergelijke keuze hoeft niet verantwoord te worden. Tot slot lijkt het me verstandig om uit te leggen dat jullie bedrijf zich houdt aan wet-en regelgeving en dat die dus niet toestaat dat vrouwen in de vruchtbare leeftijd worden uitgesloten van sollicitatieprocedures.
zaterdag 31 oktober 2009 om 15:27
Dus als moeders om de haverklap verzuimen vanwege studiedagen op school en zieke kinderen. Niet-moeders zich vaak ziek melden vanwege ongesteldheid en katers na het weekend. Mannen (vaders en niet-vaders) steeds afwezig zijn vanwege voetbalbessures, katers en sabbaticals. Wordt het dan geen tijd dat we het werk voortaan maar door robots op laten knappen? Niet te vertrouwen die mensen.
