Fulltime werkende moeders

Vlag maandag 22 januari 2024 14:49

Even wat feitjes op een rij:
- 29% van de Nederlandse vrouwen werkt fulltime. Bij mannen ligt dit percentage op 83%.
- Sinds 2014 is het aantal fulltime werkende vrouwen langzaam maar zeker aan het stijgen
- In slechts 11% van de gezinnen werken beide ouders fulltime
- De meeste ouders zouden de zorg voor hun kinderen het liefst gelijk willen verdelen. Slechts een op de tien(!) vindt dat dat ook is gelukt.

Kortom: fulltime werkende moeders zijn in de minderheid. Toevallig ben ik 1 van hen, maar gezien bovenstaande cijfers heb ik maar weinig ervaringsdeskundigen in mijn omgeving waarmee ik lief & leed maar zeker ook tips & tricks kan uitwisselen.

Daarom een topic voor fulltime werkende moeders! Waar loop jij tegenaan? En welke keuzes, aankopen of mindsets hebben jouw leven in positieve zin veranderd?

NB 1: Dit topic is niet bedoeld om parttime- of niet-werkende moeders te bashen. Iedereen maakt hierin haar eigen keuze.
NB 2: Iedereen is natuurlijk welkom om mee te schrijven

Kaarsjevoordesfeer donderdag 4 april 2024 07:06

nausicaa schreef: ↑
03-04-2024 22:40
Dit was bij mij ook belangrijk. Ik woon in een niet zo groot huis in een vrij duur dorp. Een half uurtje verderop had ik een veel leuker huis kunnen kopen, maar dat ‘half uurtje’ is dus een uur per dag dat ik in de auto zou zitten. Plus de ‘op tijd weg, want je weet maar nooit’ en de daadwerkelijke keren dat er echt iets is onderweg. Dat ik een vergeten schooltas op kan halen en alsnog voor negen uur op mijn werk ben, is echt een zegen. Ik heb een dorp uitgezocht op scholen etc vlakbij (zelf opgegroeid in een gehucht zonder school en clubs, ook niet handig) én vlakbij mijn werk. Dat betekende dus wel behoorlijk inleveren op de maat van het huis en de tuin.

Dat is dan trouwens wel weer een voordeel van alleenstaande ouder zijn, je hoeft geen rekening te houden met twee banen op verschillende plekken.

De keuze van de plek waar je huis staat heeft zoveel invloed op alles. Ook de prijs van dat huis trouwens.

Wij kozen heel bewust ons tweede huis in een plaats met een ns-station. Scholen op loopafstand. Middelbare scholen op kwartiertje fietsen. En qua prijs veel minder dan onze beide salarissen hadden kunnen toelaten. We konden (medio 2000) kijken naar huizen van 600.000 gulden en kochten uiteindelijk voor 440.000. Daardoor financieel nooit vastgelopen toen ik mijn inkomen verloor.

Ik zie tegenwoordig veel andere keuzes gemaakt worden waarbij twee volledige inkomens nodig blijven waar dat ook anders had gekund.

MrsMorrison donderdag 4 april 2024 08:10

Kaarsjevoordesfeer schreef: ↑
04-04-2024 07:06
De keuze van de plek waar je huis staat heeft zoveel invloed op alles. Ook de prijs van dat huis trouwens.

Wij kozen heel bewust ons tweede huis in een plaats met een ns-station. Scholen op loopafstand. Middelbare scholen op kwartiertje fietsen. En qua prijs veel minder dan onze beide salarissen hadden kunnen toelaten. We konden (medio 2000) kijken naar huizen van 600.000 gulden en kochten uiteindelijk voor 440.000. Daardoor financieel nooit vastgelopen toen ik mijn inkomen verloor.

Ik zie tegenwoordig veel andere keuzes gemaakt worden waarbij twee volledige inkomens nodig blijven waar dat ook anders had gekund.

Dat laatste is wel wat korte door de bocht. De huizenprijzen zijn dusdanig gestegen dat je op 1 inkomen bijna niets meer kunt kopen. De gemiddelde huizenprijs was in 2023 418.00 euro. Omrekenen naar guldens had jij toen dus 800.000 euro moeten neerleggen de inflatie niet meegerekend.

Jij hebt nog gewoon geluk gehad, net zoals ik. Wij hebben gekocht voor 250.000 euro plus nog 100.000 euro aan verbouwingen. Voor heel veel mensen is dat helaas niet meer zo.

Tafelkleed donderdag 4 april 2024 08:21

Rosanna1985 schreef: ↑
02-04-2024 21:30
Ja inderdaad, het is een heel drukke avondspits, maar ook als je overdag thuis was geweest zou de avond nog heel druk zijn.
Toen ik kind was, waren er heel veel clubjes op wandelafstand van de school, dat was wel erg makkelijk, kinderen konden zelf naar het clubje wandelen en moesten dan gewoon daar opgehaald worden (enkel vanaf een bepaalde leeftijd natuurlijk).

Dat heeft niets met vroeger te maken, want dat is hier nog steeds.

Procne donderdag 4 april 2024 08:26

Kaarsjevoordesfeer schreef: ↑
04-04-2024 07:06
De keuze van de plek waar je huis staat heeft zoveel invloed op alles. Ook de prijs van dat huis trouwens.

Wij kozen heel bewust ons tweede huis in een plaats met een ns-station. Scholen op loopafstand. Middelbare scholen op kwartiertje fietsen. En qua prijs veel minder dan onze beide salarissen hadden kunnen toelaten. We konden (medio 2000) kijken naar huizen van 600.000 gulden en kochten uiteindelijk voor 440.000. Daardoor financieel nooit vastgelopen toen ik mijn inkomen verloor.

Ik zie tegenwoordig veel andere keuzes gemaakt worden waarbij twee volledige inkomens nodig blijven waar dat ook anders had gekund.

Je kunt de situatie medio 2000 niet vergelijken met de huizenmarkt nu. Heel fijn dat jullie destijds niet voor een tophypotheek hoefden te gaan, maar tegenwoordig hebben mensen die luxe niet altijd meer.

Wij zijn nu in onze huidige woonplaats op zoek naar een groter huis, zodat de kinderen een eigen slaapkamer hebben en ik een aparte werkkamer (ipv nu een piepklein bureautje in de slaapkamer). Voor dat soort huizen moet je hier meer dan een miljoen (!) neertellen. En dan is het gewoon nog een rijtjeshuis, geen twee-onder-éénkap, laat staan vrijstaand.

Wij hadden bij ons huidige huis ook de ‘verstandige’ keuze gemaakt om niet meteen voor het grootste en duurste te gaan. Daar hebben we nu spijt van, want we zouden nu veel goedkoper uit zijn geweest als we destijds wel meteen een groter huis gekocht hadden.

Kaarsjevoordesfeer donderdag 4 april 2024 08:43

MrsMorrison schreef: ↑
04-04-2024 08:10
Dat laatste is wel wat korte door de bocht. De huizenprijzen zijn dusdanig gestegen dat je op 1 inkomen bijna niets meer kunt kopen. De gemiddelde huizenprijs was in 2023 418.00 euro. Omrekenen naar guldens had jij toen dus 800.000 euro moeten neerleggen de inflatie niet meegerekend.

Jij hebt nog gewoon geluk gehad, net zoals ik. Wij hebben gekocht voor 250.000 euro plus nog 100.000 euro aan verbouwingen. Voor heel veel mensen is dat helaas niet meer zo.

Bij het eerste huis snap ik dat je er even diep voor moet gaan hoor. Maar...

Misschien niet goed uitgelegd. Ik zie mensen hun eerste huis, gekocht op twee inkomens, verkopen om wederom op twee inkomens een iets groter/mooier/beter huis te kopen wederom op twee inkomens. Terwijl dat eerste huis een prima gezinswoning is. Mensen die met twee kleine kinderen opnieuw zichzelf heel zwaar zetten. Niet de gezinnen waar het geld over de plinten klotst.

nausicaa donderdag 4 april 2024 08:54

Kaarsjevoordesfeer schreef: ↑
04-04-2024 07:06
De keuze van de plek waar je huis staat heeft zoveel invloed op alles. Ook de prijs van dat huis trouwens.

Wij kozen heel bewust ons tweede huis in een plaats met een ns-station. Scholen op loopafstand. Middelbare scholen op kwartiertje fietsen. En qua prijs veel minder dan onze beide salarissen hadden kunnen toelaten. We konden (medio 2000) kijken naar huizen van 600.000 gulden en kochten uiteindelijk voor 440.000. Daardoor financieel nooit vastgelopen toen ik mijn inkomen verloor.

Ik zie tegenwoordig veel andere keuzes gemaakt worden waarbij twee volledige inkomens nodig blijven waar dat ook anders had gekund.

De situatie is nu wel heel anders dan in 2000 natuurlijk. Wellicht is die ‘andere keuze’ ook wel een kwestie van het anders niet rond krijgen qua schema. Ik heb ook op volledige financiering gekocht, en dan heb ik dus nog bijna het goedkoopste huis van het dorp. Als ik op 2/3 van mijn mogelijkheden hypotheek was gaan zitten, had ik het in de behoorlijke omtrek gewoon kunnen vergeten. En ‘gewoon een appartement huren’ kan ook niet, want die zijn er hier simpelweg niet. Alleen wat penthouse achtig dingen die ruim over het miljoen gaan.
Achteraf zeggen dat je het goed gedaan hebt is altijd makkelijk. Mijn ouders hebben ook heel lang een hoge hypotheek gehad, maar daardoor een overwaarde kunnen opbouwen waardoor mijn vader vroeger kon stoppen met werken wat voor zijn gezondheid een enorme zege was. Als zij altijd voor heel veilig waren gegaan, was dat niet gelukt, en had hun leven er nu heel anders uit gezien. Achteraf een goede keuze dus, maar dat weet je van tevoren niet.

Kaarsjevoordesfeer donderdag 4 april 2024 08:54

Procne schreef: ↑
04-04-2024 08:26
Je kunt de situatie medio 2000 niet vergelijken met de huizenmarkt nu. Heel fijn dat jullie destijds niet voor een tophypotheek hoefden te gaan, maar tegenwoordig hebben mensen die luxe niet altijd meer.

Wij zijn nu in onze huidige woonplaats op zoek naar een groter huis, zodat de kinderen een eigen slaapkamer hebben en ik een aparte werkkamer (ipv nu een piepklein bureautje in de slaapkamer). Voor dat soort huizen moet je hier meer dan een miljoen (!) neertellen. En dan is het gewoon nog een rijtjeshuis, geen twee-onder-éénkap, laat staan vrijstaand.

Wij hadden bij ons huidige huis ook de ‘verstandige’ keuze gemaakt om niet meteen voor het grootste en duurste te gaan. Daar hebben we nu spijt van, want we zouden nu veel goedkoper uit zijn geweest als we destijds wel meteen een groter huis gekocht hadden.

Maar dat snap ik dus wel. Ieder kind een eigen kamer zou ik ook belangrijk vinden. Een werkkamer voor als je thuis werkt ook.

Dat is niet de situatie waar ik op doel. De huizen in mijn straat hebben vier slaapkamers en op de open zolder nog ruimte om een werkkamer te creëren. Royale huiskamers. Prima huis voor gezin van vier.

En dan zie ik stel met twee kinderen verhuizen naar een vergelijkbaar huis in de wijk. Woonkamer iets breder, meter meer tuin, maar na tien jaar 150 k duurder dan waar ze hun huis voor gekocht hebben. Kosten koper, verhuiskosten, aankleding je bent zo twee ton verder. En dan mopperen dat het toch best zwaar is.

NomenNescio donderdag 4 april 2024 19:54

Procne schreef: ↑
03-04-2024 08:42
Dus niet gek dat leraren ook wat tijd aan hun ontwikkeling besteden.

Zeker niet gek. Maar tis ook weer niet zo dat je elk jaar opnieuw bijgelest moet worden over ADD, autisme etc. Zoals je zelf schrijft heeft het ene toegevoegde waarde en het andere niet. Kan me voorstellen dat je bepaalde jaren ook wel wat studiedagen kunt overslaan.
In mijn vakgebied heb je zo'n 2 a 3 dagen per jaar die je besteed aan studie/bijscholing/training/cursus oid. En ik sla ook wel eens over als iets recentelijk al is besproken en niet echt dringend veranderd is. Ik vind 6 van deze dagen elk jaar opnieuw gewoon oprecht veel. Zelfs nu mijn kinderen al lang niet meer op school zitten, blijf ik het objectief gezien veel vinden.

NomenNescio donderdag 4 april 2024 20:08

Kaarsjevoordesfeer schreef: ↑
04-04-2024 08:54
Maar dat snap ik dus wel. Ieder kind een eigen kamer zou ik ook belangrijk vinden. Een werkkamer voor als je thuis werkt ook.

Dat is niet de situatie waar ik op doel. De huizen in mijn straat hebben vier slaapkamers en op de open zolder nog ruimte om een werkkamer te creëren. Royale huiskamers. Prima huis voor gezin van vier.

En dan zie ik stel met twee kinderen verhuizen naar een vergelijkbaar huis in de wijk. Woonkamer iets breder, meter meer tuin, maar na tien jaar 150 k duurder dan waar ze hun huis voor gekocht hebben. Kosten koper, verhuiskosten, aankleding je bent zo twee ton verder. En dan mopperen dat het toch best zwaar is.

Je trekt nu toch hopelijk niet die 3 gezinnen uit je straat door naar de rest van Nederland? Voor veel mensen is een normale tussenwoning met 3 slaapkamers amper te betalen. Zeggen dat je bepaalde keuzes (kopen op 2 inkomens) niet snapt, zegt mij vooral dat je geen enkele feeling meer hebt met de huizenrealiteit van vandaag.

Kaarsjevoordesfeer donderdag 4 april 2024 20:36

NomenNescio schreef: ↑
04-04-2024 20:08
Je trekt nu toch hopelijk niet die 3 gezinnen uit je straat door naar de rest van Nederland? Voor veel mensen is een normale tussenwoning met 3 slaapkamers amper te betalen. Zeggen dat je bepaalde keuzes (kopen op 2 inkomens) niet snapt, zegt mij vooral dat je geen enkele feeling meer hebt met de huizenrealiteit van vandaag.

Ik zie denk ik best goed de huizenrealiteit nu. Ik snap heel goed dat je wel op twee salarissen moet kopen als starter en ook dat dat als doorstromer nog steeds nodig kan zijn.
Maar ik zie ook de hang naar groot, groter, grootst en ook dat begrijp ik vaak nog. Als het geld er is, lekker doen.

Ik hoor ook het gemopper over alles dat duurder wordt. Niet alleen van mensen bij mij in de straat. Ook familie. Waarvan ik dan niet begrijp waarom je voor die paar kubieke meter extra huis, je jezelf zo zwaar moet zetten dat je daar steeds over moet 'klagen'.

nausicaa donderdag 4 april 2024 21:07

NomenNescio schreef: ↑
04-04-2024 19:54
Zeker niet gek. Maar tis ook weer niet zo dat je elk jaar opnieuw bijgelest moet worden over ADD, autisme etc. Zoals je zelf schrijft heeft het ene toegevoegde waarde en het andere niet. Kan me voorstellen dat je bepaalde jaren ook wel wat studiedagen kunt overslaan.
In mijn vakgebied heb je zo'n 2 a 3 dagen per jaar die je besteed aan studie/bijscholing/training/cursus oid. En ik sla ook wel eens over als iets recentelijk al is besproken en niet echt dringend veranderd is. Ik vind 6 van deze dagen elk jaar opnieuw gewoon oprecht veel. Zelfs nu mijn kinderen al lang niet meer op school zitten, blijf ik het objectief gezien veel vinden.

Het is niet alleen bijscholing, maar ook bv grote overleggen etc. Juffen en meesters kunnen niet tijdens hun gewone werkdag met zijn allen gaan overleggen. Dus dat wordt ook vaak geclusterd.
En zoals iemand al zei, scholen hebben gewoon een aantal lesuren te maken. Afhankelijk van het rooster dat ze kiezen, blijven er dan soms een paar dagen over, die ze voor dit soort dingen gebruiken. Ik heb liever twee extra studiedagen per jaar, die ik maanden van tevoren weet en waarop kind naar de BSO kan, dan dat ze ineens iedere vrijdag anderhalf uur eerder uit is (zoals ik laatst van iemand hoorde, lekker handig als je onder schooltijd werkt).

En het een vakgebied heeft gewoon meer veranderingen dan het andere. Niet alleen door nieuwe lesmethoden, maar omdat de wereld gewoon veranderd. Als ik hoor wat er telkens allemaal bij scholen bij naar binnen gegooid wordt, snap ik wel dat dat wat tijd kost.

-April- donderdag 4 april 2024 21:07

Procne schreef: ↑
03-04-2024 09:09
Weer on topic: voor mij zijn de studiedagen op school niet zozeer het probleem, maar meer het dagelijkse geregel en dat ik altijd te weinig uren in de dag heb.

Kinderen hebben moeite met opstaan, dus het is vaak een race tegen de klok. De baby presteert het vaak om net als iedereen z’n jas aanheeft een enorme spuitluier te krijgen, dus het zweet staat al op m’n rug wanneer we net voor de bel op school aankomen.
School begint om 8:30, dus als ik nog naar kantoor moet, kan ik pas daarna vertrekken en ben daar pas om 10:00 uur. Werken in de trein gaat niet, dus die tijd gebruik ik dan maar om alvast boodschappen te bestellen of nieuwe kleding voor de kinderen uit te zoeken online. Vervolgens moet ik dan eigenlijk wel 9 uur werken (ik werk 4x9), wat op kantoordagen eigenlijk nooit lukt, dus dan moet ik ‘s avonds/in het weekend/op m’n dag thuis met de kinderen nog wat inhalen. Vanaf 16:00 continu de reisplanner checken om te zien of er nog wel treinen rijden en ik nog wel op tijd thuis kan komen. Vervolgens in de drukke avondspits naar huis racen en eten koken/opwarmen wat ik de avond ervoor al gemaakt had. Dan komt man thuis met drie vermoeide, hongerige en daardoor chagrijnige kinderen en begint de race om iedereen gevoed en gewassen op tijd op bed te krijgen en ondertussen ook nog voldoende aandacht te geven. Oudste heeft moeite met lezen, dus met haar moeten we elke avond nog even oefenen. En er moeten nog paas/kerst/sinterklaas/koningsdag/juffendagknutsels voor school gemaakt worden. En ondertussen meerdere ruzies tussen de kinderen sussen. Om 20:00 uur liggen de kinderen op bed en moeten we nog de afwas doen en de totale chaos in de woonkamer opruimen. Terwijl man dat doet, klap ik nog even m’n laptop open om wat werk af te maken. En daarna ter ‘ontspanning’ even wat tv kijken terwijl ik nog twee bakken was wegvouw, en man en ik nog moeten overleggen over onderhoud van het huis/plannen van feestjes voor de kinderen/andere zaken die geregeld moeten worden. Ik probeer elke dag om 22:30 in bed te liggen, maar moet er vaak nog wel 1 of 2 keer per nacht uit vanwege nachtmerries/bloedneus/hongerige baby. Om 6:30 gaat de wekker weer en begint het circus opnieuw.

Maar dit is totaal ondoenlijk.
Ik error al als ik het lees

Ik snap je trouwens wel. Deels zijn dingen bewuste keuzes maar het leven overkomt je ook gewoon. En zo kan je ineens de situatie hebben dat je ver weg werkt en meerdere kinderen moet verzorgen.

Ik kon mijn woon werk afstand niet kiezen. In ieder geval niet in het begin met een tijdelijk contract. En in mijn vak is de arbeidsmarkt best moeilijk dus ik kreeg een baan in een andere provincie. En velen met mij.
Is trouwens een reden om dat sommigen hun hele medisch specialistische opleiding de deur uit doen

Procne donderdag 4 april 2024 22:39

-April- schreef: ↑
04-04-2024 21:07
Maar dit is totaal ondoenlijk.
Ik error al als ik het lees

Ik snap je trouwens wel. Deels zijn dingen bewuste keuzes maar het leven overkomt je ook gewoon. En zo kan je ineens de situatie hebben dat je ver weg werkt en meerdere kinderen moet verzorgen.

Lief dat je dat zegt. Het klinkt misschien stom, maar ik had deze drukte ook niet goed genoeg zien aankomen. Toen ik aan deze baan begon, werkte iedereen volledig thuis en was er sowieso minder werk. Sinds kort worden we dus geacht twee dagen naar kantoor te komen en zijn er veel meer opdrachten. En ik had me verkeken op het extra werk thuis dat komt kijken wanneer kinderen naar de basisschool gaan, zoals speelafspraken, zwemles, sport en allerhande regeldingen. Ik dacht: dat regelen we wel even.

-April- schreef: ↑
04-04-2024 21:07
Ik kon mijn woon werk afstand niet kiezen. In ieder geval niet in het begin met een tijdelijk contract. En in mijn vak is de arbeidsmarkt best moeilijk dus ik kreeg een baan in een andere provincie. En velen met mij.
Is trouwens een reden om dat sommigen hun hele medisch specialistische opleiding de deur uit doen

Dat lijkt me ook inderdaad heel lastig als je arts bent. Ik ken een paar artsen die inderdaad met hun hele gezin naar een andere provincie moesten verkassen vanwege werk- of opleidingsplek. En ik ken ook iemand die inderdaad om die reden gestopt is. Bizar dat dat niet beter geregeld kan worden voor medisch specialisten.

Hoeveel reistijd heb jij nu?

nausicaa donderdag 4 april 2024 23:24

Ik ken overigens wel twee mensen die tijdens COVID naar de andere kant van het land verhuist zijn, en nu klagen over de lange reisafstand omdat ze toch weer een paar dagen naar kantoor moeten. Dat vind ik dan wel weer een beetje ‘eigen schuld dikke bult’. Niemand heeft ze na een half jaar COVID beloofd dat ze voorgoed thuis konden blijven werken maar ze hadden zelf bedacht dat ze een veel groter huis konden kopen elders, en ‘voor het werk maakt het toch niet uit’. Terwijl er echt nog geen enkele garantie was dat dat zo zou blijven. Dan vind ik het ook wel erg kortzichtig om dat dan maar gewoon aan te nemen. Als zoiets nou al jarenlang speelt, of je bedrijf heeft het pand gewoon opgezegd, ok. Maar zelfstandig na een paar maanden besluiten dat je gewoon 100% remote kunt blijven werken, tja.

-April- vrijdag 5 april 2024 04:11

Procne schreef: ↑
04-04-2024 22:39
Lief dat je dat zegt. Het klinkt misschien stom, maar ik had deze drukte ook niet goed genoeg zien aankomen. Toen ik aan deze baan begon, werkte iedereen volledig thuis en was er sowieso minder werk. Sinds kort worden we dus geacht twee dagen naar kantoor te komen en zijn er veel meer opdrachten. En ik had me verkeken op het extra werk thuis dat komt kijken wanneer kinderen naar de basisschool gaan, zoals speelafspraken, zwemles, sport en allerhande regeldingen. Ik dacht: dat regelen we wel even.

Dat lijkt me ook inderdaad heel lastig als je arts bent. Ik ken een paar artsen die inderdaad met hun hele gezin naar een andere provincie moesten verkassen vanwege werk- of opleidingsplek. En ik ken ook iemand die inderdaad om die reden gestopt is. Bizar dat dat niet beter geregeld kan worden voor medisch specialisten.

Hoeveel reistijd heb jij nu?

Ik heb een uur reistijd enkele reis. Dus 2 uur per dag. Onze kinderen liggen nog in de luiers maar ik heb geen idee hoe we dat met de basisschool leeftijd moeten doen.

Jouw verhaal illustreert perfect waarom dit topic er is. Je hoort vaak waarom krijg je dan (zoveel) kinderen. Daar zouden we ons niet voor hoeven verantwoorden

Een kinderwens is iets dieps, biologisch en fundamentele wens (als je die hebt dan). De natuur heeft het zo bedoeld. geldt dat ook voor werk? Absoluut niet

Zwaluw1984 vrijdag 5 april 2024 06:20

Procne schreef: ↑
04-04-2024 22:39
Lief dat je dat zegt. Het klinkt misschien stom, maar ik had deze drukte ook niet goed genoeg zien aankomen. Toen ik aan deze baan begon, werkte iedereen volledig thuis en was er sowieso minder werk. Sinds kort worden we dus geacht twee dagen naar kantoor te komen en zijn er veel meer opdrachten. En ik had me verkeken op het extra werk thuis dat komt kijken wanneer kinderen naar de basisschool gaan, zoals speelafspraken, zwemles, sport en allerhande regeldingen. Ik dacht: dat regelen we wel even.

Dat lijkt me ook inderdaad heel lastig als je arts bent. Ik ken een paar artsen die inderdaad met hun hele gezin naar een andere provincie moesten verkassen vanwege werk- of opleidingsplek. En ik ken ook iemand die inderdaad om die reden gestopt is. Bizar dat dat niet beter geregeld kan worden voor medisch specialisten.

Hoeveel reistijd heb jij nu?

Ik lees even met herkenning mee.

Winterkoud zaterdag 6 april 2024 12:02

Procne schreef: ↑
04-04-2024 22:39
Lief dat je dat zegt. Het klinkt misschien stom, maar ik had deze drukte ook niet goed genoeg zien aankomen. Toen ik aan deze baan begon, werkte iedereen volledig thuis en was er sowieso minder werk. Sinds kort worden we dus geacht twee dagen naar kantoor te komen en zijn er veel meer opdrachten. En ik had me verkeken op het extra werk thuis dat komt kijken wanneer kinderen naar de basisschool gaan, zoals speelafspraken, zwemles, sport en allerhande regeldingen. Ik dacht: dat regelen we wel even.

Heb je geen voorbeelden/familie/vrienden die deze situaties al voor zijn gegaan?
Toen wij gingen voor kinderen wist ik toch al wel hoeveel veranderingen er zouden komen, en zag ik de impact bij bv vrienden, familie.
Ook heb ik de tips en wat er bij komt kijken als ze naar de basisschool gaan goed opgeslagen destijds. En nog vind ik het vrij druk met onze werkuren van 32 en 37 uur om het inderdaad allemaal goed te regelen en te plannen.

Mijn oudste gaat volgend jaar naar de middelbare school, maar dan nog blijft er genoeg te regelen en ad hoc afspraken (ortho die gaat lopen straks bv) over. En nu kiezen wij wel voor de ortho in het dorp waar hij naar school gaat zodat hij dat ook zelf kan, maar niet alles natuurlijk..

Ze zitten ook beide op voetbal, daar komen ook nog wel eens taken uit voort die naast het rijden en kijken van wedstrijden komt. Dus fulltime werken ga ik zeker nog niet redden. Maar ik vind 32 uur ook prima, of tzt 36 uur.

En in de corona jaren vond ik het juist heel pittig, want ineens 2 kinderen wekenlang thuis, thuis lesgeven en je werk doen vond ik niet bepaald makkelijk of relaxt.

nausicaa zaterdag 6 april 2024 13:49

Heel eerlijk, als iemand bij mij klaagt dat het zo druk is met haar vijf kinderen, dan denk ik ook wel eens: waarom wilde je dan vijf kinderen (geen meerlingen, bewuste keuze). Vijf is wel dusdanig veel dat je van tevoren kunt bedenken dat dat een hoop drukte meeneemt, en dat dat misschien niet zo lekker combineert met een verantwoordelijke fulltime baan of zelfs twee. Wat dat betreft vind ik zo veel kinderen krijgen als je wilt en de maatschappij faciliteert het maar, geen recht. Van mij mag je best vijf kinderen, jouw leven, jouw keuze. Maar dat er dan andere dingen misschien moeten wijken (bv beiden een meer dan fulltime baan hebben), ja, dat is wel een consequentie. Dan mag je nog steeds best zeggen dat het druk is, of je moe bent, dat ís ook gewoon zo. Maar klagen dat het niet te combineren is, dan frons ik ook mijn wenkbrauwen ja.

Winterkoud zaterdag 6 april 2024 14:48

Dat ben ik met je eens, wij hebben bewust gezegd max 2 kinderen en daarbij bewust stapje terug in werken gedaan.
En ja ik werk inderdaad niet helemaal op niveau, maar wel heel eind. En ik kan altijd nog doorstromen weer in mijn vakgebied als de kinderen nog stukje ouder zijn.

En als je dan toch kiest voor 2 kinderen of meer en fulltime banen, dan ook realiseren dat je veel meer hulp moeten regelen, of flexibiliteit met werken (dat heb ik nu ook al mijn baan) en dat het pittig is en echt tropenjaren dat ze nog jong zijn en eerste jaren basisschool.

Baggal zaterdag 6 april 2024 14:50

Kaarsjevoordesfeer schreef: ↑
04-04-2024 20:36
Ik zie denk ik best goed de huizenrealiteit nu. Ik snap heel goed dat je wel op twee salarissen moet kopen als starter en ook dat dat als doorstromer nog steeds nodig kan zijn.
Maar ik zie ook de hang naar groot, groter, grootst en ook dat begrijp ik vaak nog. Als het geld er is, lekker doen.

Ik hoor ook het gemopper over alles dat duurder wordt. Niet alleen van mensen bij mij in de straat. Ook familie. Waarvan ik dan niet begrijp waarom je voor die paar kubieke meter extra huis, je jezelf zo zwaar moet zetten dat je daar steeds over moet 'klagen'.

De hang naar meer - meer - meer is niet vreemd, als je daarnaast ook gewoon tevreden kan zijn/blijven met hetgeen je hebt en je jezelf dat ook kunt voorhouden. Hoewel de huizen in Nederland ontzettend zijn gestegen, valt er voor ons nog wel genoeg te kiezen. Al zijn de echt mooie huizen ook vrij snel weg - zelfs in het duurdere segment.

Wij blijven kijken naar huizen in NL. Ik werk niet voor niets 50 uur in de week en mijn man ook nog steeds. En ja: dat zijn huizen die we alleen SAMEN kunnen kopen en waarbij we ook kijken naar de beste financiële constructie. Het idee is dat een huis in Nederland voor het grootste deel op mijn naam komt te staan bijvoorbeeld, omdat de partner vrijstelling ingeval van overlijden €800K is en over het vermogen daarboven naar Nederlands recht belasting wordt geheven. We willen bij voorkeur geen enorme hypotheek opnemen: niet meer dan €300K en alleen op basis van mijn salaris. Mijn man zal in NL niet meer werken en da’s helemaal prima. Ik zal wel blijven werken, maar waarschijnlijk in loondienst. Altijd maar dat jagen op contracten en het ondernemen is leuk, maar werken in loondienst geeft wel meer rust (vermoed ik).

A lie doesn't become truth, wrong doesn't become right, and evil doesn't become good, just because it's accepted by a majority.

Baggal zaterdag 6 april 2024 14:54

nausicaa schreef: ↑
06-04-2024 13:49
Heel eerlijk, als iemand bij mij klaagt dat het zo druk is met haar vijf kinderen, dan denk ik ook wel eens: waarom wilde je dan vijf kinderen (geen meerlingen, bewuste keuze). Vijf is wel dusdanig veel dat je van tevoren kunt bedenken dat dat een hoop drukte meeneemt, en dat dat misschien niet zo lekker combineert met een verantwoordelijke fulltime baan of zelfs twee. Wat dat betreft vind ik zo veel kinderen krijgen als je wilt en de maatschappij faciliteert het maar, geen recht. Van mij mag je best vijf kinderen, jouw leven, jouw keuze. Maar dat er dan andere dingen misschien moeten wijken (bv beiden een meer dan fulltime baan hebben), ja, dat is wel een consequentie. Dan mag je nog steeds best zeggen dat het druk is, of je moe bent, dat ís ook gewoon zo. Maar klagen dat het niet te combineren is, dan frons ik ook mijn wenkbrauwen ja.

Helemaal eens. Wij hebben een kind en dat vind ik helemaal prima (meer door omstandigheden dan destijds een bewuste keuze), maar met meerdere kinderen had ik niet zoveel kunnen werken, mijn dochter wellicht naar een andere school gebracht, en andere keuzes gemaakt. En ja: 5 kinderen zou voor mij een gekkenhuis betekenen en ook minder werkuren en minder inkomsten.

A lie doesn't become truth, wrong doesn't become right, and evil doesn't become good, just because it's accepted by a majority.

Procne zondag 7 april 2024 07:30

Winterkoud schreef: ↑
06-04-2024 12:02
Heb je geen voorbeelden/familie/vrienden die deze situaties al voor zijn gegaan?

Wij waren een van de eersten van onze vriendengroep/familie die aan kinderen begonnen, dus geen voorbeelden gehad. Daarnaast ben ik de enige uit mijn hele vriendinnengroep die fulltime werkt. Mijn vriendinnen lopen tegen dezelfde drukte aan, maar hebben er allemaal voor gekozen om <30 uur te gaan werken (terwijl hun man op fulltime blijft), om het thuis rond te breien. En daar ben ik dan net weer te feministisch voor

Dus ik lees graag jullie voorbeelden/tips.

procne wijzigde dit bericht op 07-04-2024 07:48

0.24% gewijzigd

Ravintola zondag 7 april 2024 07:44

Kaarsjevoordesfeer schreef: ↑
04-04-2024 08:54
En dan zie ik stel met twee kinderen verhuizen naar een vergelijkbaar huis in de wijk. Woonkamer iets breder, meter meer tuin, maar na tien jaar 150 k duurder dan waar ze hun huis voor gekocht hebben. Kosten koper, verhuiskosten, aankleding je bent zo twee ton verder. En dan mopperen dat het toch best zwaar is.

Voordat de hypotheekrente omhoogging was dat soms ook best verstandig en kon je door de extreem lage rente voor dezelfde totale maandlasten een groter huis hebben. Wie zo verhuisd is, heeft het slim bekeken want nu een waardevoller onderpand en uiteindelijk meer bezit.

Winterkoud zondag 7 april 2024 09:28

Procne schreef: ↑
07-04-2024 07:30
Wij waren een van de eersten van onze vriendengroep/familie die aan kinderen begonnen, dus geen voorbeelden gehad. Daarnaast ben ik de enige uit mijn hele vriendinnengroep die fulltime werkt. Mijn vriendinnen lopen tegen dezelfde drukte aan, maar hebben er allemaal voor gekozen om <30 uur te gaan werken (terwijl hun man op fulltime blijft), om het thuis rond te breien. En daar ben ik dan net weer te feministisch voor

Dus ik lees graag jullie voorbeelden/tips.

In mijn omgeving werken dus in gezinnen nooit beide ouders fulltime. Wel vaak toch de man en de vrouw minder uren. Ik heb 1 zus en zwager waarbij ze beide eigen baas zijn (3 kinderen onder de 5 jaar) maar waarbij de zus 32-36 uur per week werkt en zwager een stuk minder. Dit afhankelijk van wie de opdrachten / inkomsten heeft.
Ik ken geen gezinnen waarbij beide ouders fulltime werken of alleenstaande moeders meer dan 24 uur.

Ik heb dan ook vaak zat gehoord op de basisschool van moeders, werk jij 32 uur per week? Hoe dan?
En collega’s op het werk die allemaal minder werken, ja maar meer uren gaat echt niet met de kinderen, man maakt niet schoon hoor / werkt fulltime etc.
Maar goed mijn man draait ook gewoon mee thuis, is degene die vaker thuis is (niet zo nodig weg hoeft in de avond/weekend maar uiteraard altijd ook gewoon weg kan hoor) en is dus vaak alleen met de kinderen. Hij doet ook gewoon zaken in huis. En dat moet je ook samen doen bij beide x aantal uren werken. Maar fulltime, of beide fulltime dat gaan wij nu echt nog niet redden zonder constant in een haast modus te zitten.

Kaarsjevoordesfeer zondag 7 april 2024 10:03

Ravintola schreef: ↑
07-04-2024 07:44
Voordat de hypotheekrente omhoogging was dat soms ook best verstandig en kon je door de extreem lage rente voor dezelfde totale maandlasten een groter huis hebben. Wie zo verhuisd is, heeft het slim bekeken want nu een waardevoller onderpand en uiteindelijk meer bezit.

Maar dat is dus niet waar ik bedoel.

De afgelopen vijftig jaar is er iets verschoven. De generatie van mijn ouders dacht na over wat ze konden doen van hun geld. De generatie van mijn kinderen denkt na over hoeveel ze moeten verdienen om alles te kunnen doen wat ze willen. En wat ze willen is vooral ingegeven door wat anderen allemaal kunnen en willen doen.

Actieve topics