Werk & Studie alle pijlers

Geneeskunde studeren met autisme

04-08-2024 15:44 205 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Hallo forumleden van de V!VA,

Aankomend schooljaar zit ik in mijn laatste jaar van het vwo. Ik wil graag geneeskunde studeren omdat ik een grote interesse heb in het menselijk lichaam en ziektes, en omdat ik patiënten wil helpen door hun pijn te verlichten en hun gezondheid te verbeteren. Het is algemeen bekend dat artsen een stressvol leven hebben, maar ik ben ervan overtuigd dat elke baan op zijn eigen manier stressvol kan zijn.

Een probleem waar ik tegenaan loop, is dat mijn vader het geen verstandig idee vindt dat ik geneeskunde ga studeren. Ik ben autistisch, en ik denk dat dit een belangrijke reden is voor zijn bezorgdheid. Hij wijst vaak naar de vriendin van mijn broer, die geneeskunde studeert en erg empathisch is, en stelt dat zij daarom geschikt is voor het vak. Ik heb het gevoel dat mijn vader denkt dat ik niet empathisch genoeg ben, terwijl ik juist heel veel empathie voel. Ik vind het alleen moeilijk om dat te uiten, maar de emoties zijn er zeker. In feite ben ik vaak eerder over-empathisch dan onder-empathisch. Mijn interesse in dit vakgebied is enorm groot.

Ik vermoed dat sommige mensen me zouden aanraden om biomedische wetenschappen te studeren. Hoewel ik hier al naar heb gekeken, lijkt het me minder passend omdat je daarbij voornamelijk onderzoek doet. Als ik geneeskunde studeer, kan ik altijd nog kiezen voor een onderzoeksrichting, maar ik zou ook graag in contact staan met patiënten en andere medische professionals.

Ik ben me ervan bewust dat ik soms wat ongemakkelijk kan zijn en vaak niet weet wat ik moet zeggen. Small talk ligt me niet goed, en ik heb moeite met lawaai. Ik heb ook behoefte aan structuur, want als ik niet weet wat ik moet doen, loop ik vast. Soms flapper ik met mijn handen als ik iets leuk vind of als ik overprikkeld raak, en ik knijp soms hard in mijn handen. Ik weet niet of dit als vreemd wordt gezien als ik dat zou doen als dokter.

Zijn er hier artsen die hun mening willen delen en wellicht advies voor mij hebben? Als je geen arts bent, mag je natuurlijk ook je mening delen! :)

Met vriendelijke groeten,
Dexter
Alle reacties Link kopieren Quote
Alvast een artikel:
https://www.autminds.nl/jaar-2016/presentaties/els/


Oeps, Els schijnt toch niet zo'n goed voorbeeld te zijn.
explorista wijzigde dit bericht op 04-08-2024 19:52
31.40% gewijzigd
'Durf te antwoorden' is één van de leukste topics op het forum.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik heb het laatste jaar (helaas) verschillende artsen gezien toen ik met mijn ernstig zieke dierbare veel naar het ziekenhuis moest. Er zaten heel wat vreemde vogels tussen ;) mij maakte het niks uit, als ze maar duidelijk en kundig waren. Empathie werd weinig getoond, de boodschappen die ze moesten overbrengen waren vreselijk, maar de artsen waren duidelijk zakelijk.

Ik zou wel een empathische huisarts willen, dus ik zou dan niet voor die specialisatie gaan.
Alle reacties Link kopieren Quote
Als je erg gemotiveerd bent om het vak goed te leren, dan heb je dat alvast mee. Ik zou het persoonlijk wel raar vinden als mijn arts zou flapperen met zijn handen tijdens een consult, maar als hij of zij verder een goede arts is zou ik daar ook overheen kunnen stappen. Ik zou dus niet direct zeggen dat het niet kan.
Heb je je vader gevraagd waarom hij het geen goed idee vindt?
Alle reacties Link kopieren Quote
Het is dan vooral belangrijk dat je weet dat de coschappen, die drie jaar duren, intensief zijn. Je hebt gedurende het grootste gedeelte van het jaar dan stages die elk maar een maand lang duren (veelveranderingen en prikkels), afhankelijk van je stad van keuze (kan ook 2 wk tot 2 mnd zijn zoals in Nijmegen, maar Groningen is 1 maand per stage, op 3e jaar na). De dagen kunnen lang duren, van half 8 in een vers gestreken jas (uit de jassenmuur gehaald hoor) met je stethoscoop erin e.d. klaarzitten in de overdracht en na de poli na vijven nog voorbereiden voor de dag erop tot vroeg in de avond. Tegenwoordig letten ze wel meer op grenzen maar kan alsnog intensief zijn.
Ook zul je in meer dan één instelling stages hebben, dus sowieso 2 of meer ziekenhuizen, verpleeghuis, mogelijk revalidatie, GGD, huisarts. En veel, heel veel nieuwe mensen die je allemaal weer anders beoordelen.

Dat zijn lange dagen, waar niet altijd structuur is, wel lawaai en soms ook veel taken. Het kan zijn dat je diensten meekijkt. Bij de gyn moest ik 's nachts ook eens meedraaien.
Qua taken komt het voor dat je niet altijd in een boekje kunt lezen wat verwacht wordt.

Qua arts zijn er wel veel verschillende beroepen. Beroepen waarin het belangrijk is dat je de ander kunt 'lezen' en begeleiden zoals bij oncologen is wat ingewikkelder, want de ene persoon reageert op een slechtnieuwsgesprek (u heeft uitzaaiingen en gaat overlijden) gemaakt vrolijk, de ander barst in tranen uit, de ander boos en de volgende reageert heel rustig.

Er zijn als arts veel verschillende gebieden.
Je kunt ook radioloog of patholoog anatoom worden. Het ene specialisme vergt meer interactie met jan en alleman dan de ander en het ene specialisme is gestructureerder en beter 'volgens regels leerbaar' dan de ander.
it-is-joysjuhhh wijzigde dit bericht op 04-08-2024 16:36
Reden: Foutjes eruit
4.60% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Hoi Dexter,

Even een korte reactie omdat ik weinig tijd heb, maar een poosje geleden is er ook een topic geweest over geneeskunde studeren.

Toen bleek dat er best een aantal artsen op t forum ronddwaalt, dus wellicht komen er nog wel reacties, maar ik wilde dit topic je alvast doorsturen.

werk-studie/omscholen-geneeskunde/list_ ... eneeskunde#

De vraag van de topicopener is wel anders dan jouw vraag, maar het geeft wel een aardig inkijkje in het leven als (toekomstig) arts
Alle reacties Link kopieren Quote
In mijn beleving zijn vooral chirurgen zo'n beetje het omgekeerde van empathisch. Dus het zal heel erg afhangen van de richting die je kiest.

Is het niet mogelijk om eens met iemand uit de praktijk te praten hierover? Dan heb je een veel beter beeld van wat gevraagd wordt en of dat ook bij jou past.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik heb verrassend veel niet-autistische maar zeer onkundige artsen gezien, de afgelopen tijd. Ik zou het omgekeerde heel verfrissend vinden. Word maar gewoon een goede arts en laat je leiden door jezelf, niet door je ouders.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik denk dat je ook alleen maar weet hoe het is als je het gaat doen. Dan weet je of het leuk is en of je geschikt bent.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik ken best wat artsen en er zijn er aardig wat bij die allesbehalve empathisch zijn.
Ik zou eerder kijken of je de druk en de stress van de studie en de co-schappen aankan.
Zoals iemand al eerder schreef zijn dat drukke jaren en rust is dan ver te zoeken. Kun je dat qua prikkelverwerking aan?
Alle reacties Link kopieren Quote
Hmmm empathie van een arts is fijn, maar je wil vooral dat hij of zij zeer veel weet over jouw medische probleem.

Zeer gespecialiseerde artsen komen op mij vaak over als techneuten.

Ook zijn er artsen met nauwelijks patiëntencontact, zoals een chirurg, radioloog of anesthesist. Veel van het patiëntencontact wordt gedaan door gespecialiseerde verpleegkundigen.

Misschien niet kiezen voor de specialisatie: huisarts, gynaecoloog of kinderarts.
Alle reacties Link kopieren Quote
Explorista schreef:
04-08-2024 16:26
Alvast een artikel:
https://www.autminds.nl/jaar-2016/presentaties/els/

Nee, niet Els!

Überwappie en heel vervelend mens. Komt vrijwel nergens meer aan de bak door haar desinformatie over corona. Dd Inspectie heeft haar daarom ook in het vizier.

Ze heeft trouwens zelf de diagnose autisme weer ingetrokken, omdat ze ongelukkig werd van dat label.
Slecht voorbeeld dus in dit geval :)
lila01 wijzigde dit bericht op 04-08-2024 16:53
6.26% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Dropdrop schreef:
04-08-2024 16:50
Hmmm empathie van een arts is fijn, maar je wil vooral dat hij of zij zeer veel weet over jouw medische probleem.

Zeer gespecialiseerde artsen komen op mij vaak over als techneuten.

Ook zijn er artsen met nauwelijks patiëntencontact, zoals een chirurg, radioloog of anesthesist. Veel van het patiëntencontact wordt gedaan door gespecialiseerde verpleegkundigen.

Misschien niet kiezen voor de specialisatie: huisarts, gynaecoloog of kinderarts.
Chirurgen hebben wel best veel patiëntencontact. Die zien echt iedere patiënt voor ze erin gaan snijden en ook de de follow-up wordt door de chirurg gedaan
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik werk nu 25 jaar in de zorg (zowel eerstelijn als tweedelijn) en ik denk dat zeker 25% van alle artsen autistisch zijn of autistische trekjes hebben.
Hou er rekening mee dat pas de laatste 10 jaar ongeveer er vaker gediagnosticeerd wordt.
Er lopen dus heel wat 30 tot 65 jarige artsen rond die het wel hebben, maar niet gediagnosticeerd zijn, dat was in hun jeugd alleen 'de zware gevallen'. Ook huisartsen. Tegenwoordig heb je een POH-GGZ die patienten met psychische klachten ziet.
sassie24 wijzigde dit bericht op 05-08-2024 15:10
Reden: woord erbij
0.52% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Is tandheelkunde ook wat voor je?
Alle reacties Link kopieren Quote
Er bestaat niet zoiets als de autist. Elke autist is anders, elke autist kan met andere dingen juist heel goed of heel slecht omgaan. Aan jou om uit te vinden of jij de studie af kunt ronden (daarna zie je wel weer verder, je kunt zoveel kanten op als je wil).

Zie jij jezelf in staat om de coschappen te doorlopen? Het vraagt ontzettend veel flexibiliteit want er is bijna geen vastigheid in die jaren. De een trekt dat wel, de ander niet. Aan jou om de inschatting te maken. Maar als je het wel gaat doen en toch niet redt kun je natuurlijk altijd nog een andere master gaan doen.
Alle reacties Link kopieren Quote
lonelycat schreef:
04-08-2024 16:53
Chirurgen hebben wel best veel patiëntencontact. Die zien echt iedere patiënt voor ze erin gaan snijden en ook de de follow-up wordt door de chirurg gedaan
In mijn ervaring zijn dat altijd erg technische gesprekken.

Ik zie mijn ouder nog liggen op de IC. Nauwelijks geland op aarde na een operatie van 7 uur. Terwijl de chirurg in zijn overhemd naast het bed staat en foto's van de binnenkant van ouder laat zien op zijn telefoon alsof het vakantiefoto's zijn.

Niemand heeft het hem kwalijk genomen.
Alle reacties Link kopieren Quote
ASS'er (iets minder slim) meldt zich.

Ga voor je dromen!

Het wordt sowieso waarschijnlijk al moeilijk om binnen te raken op de opleiding en om te slagen, dus ik zou het op zijn minst proberen.

Dan kan je nog altijd nadenken over een specialisatie waar je niet continu bezig bent met contact met mensen à la huisarts of spoedarts.



Tandarts zou ik net niet doen. Dan sta je - lijkt mij - ook de hele dag in je praktijk te werken met mensen, elk kwartier iemand anders uitleg te geven, ...
Is dit nu later?
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik zou gewoon geneeskunde gaan studeren. Als het uiteindeljk niet lukt kun je altijd nog een andere studie kiezen of je richten op medisch onderzoek. Daarmee help je ook mensen.

Maak je niet al te druk over het contact met je patiënten. Je weet pas echt hoe dat gaat als je zover bent.

Beter spijt van je dingen die je hebt gedaan dan spijt van de dingen die je hebt gelaten.

Als geneeskunde je droom is ga je dat studeren. Vele autisten zijn je voorgegaan.
dahlia74 wijzigde dit bericht op 04-08-2024 17:23
27.05% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Eve schreef:
04-08-2024 16:40
In mijn beleving zijn vooral chirurgen zo'n beetje het omgekeerde van empathisch. Dus het zal heel erg afhangen van de richting die je kiest.

Is het niet mogelijk om eens met iemand uit de praktijk te praten hierover? Dan heb je een veel beter beeld van wat gevraagd wordt en of dat ook bij jou past.
En aangezien autisten best empathisch (kunnen) zijn is het al helemaal geen issue.
De zachte krachten zullen zeker winnen.
H. Roland Holst
Alle reacties Link kopieren Quote
Het hangt heel erg af van de richting die je kiest.

Maar in specialisaties met patiënten moet je denk ik niet alleen 'emoties voelen' (zoals je beschrijft in je OP), maar ze ook kunnen uiten, begrijpen en bewoorden. En er op kunnen handelen, in interactie met patiënten. Het klinkt niet alsof je daar heel goed in bent, en dat is wat je vader bedoelt. Ik zou als ik jou was onderzoek doen naar geneeskunderichtingen die aansluiten op jouw capaciteiten. En ik zou je vader hierin betrekken. Waarom? Jouw vader kent je als de beste, beter dan een ieder op dit forum. Zoek samen uit wat past en hoe je komt waar je wil komen. Er leiden meerdere wegen naar Rome.

Succes!
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik hoef helemaal geen empathische dokter die met me meejankt, ik wil gewoon een dokter die goed is in zijn werk en me zuiver technisch uit weet te leggen wat ie van plan is met me uit te gaan spoken.
Ik ben juist dol op onrecht, hoe meer onrecht hoe meer vreugd.
Alle reacties Link kopieren Quote
sassie24 schreef:
04-08-2024 16:58
Ik werk nu 25 in de zorg (zowel eerstelijn als tweedelijn) en ik denk dat zeker 25% van alle artsen autistisch zijn of autistische trekjes hebben.
Hou er rekening mee dat pas de laatste 10 jaar ongeveer er vaker gediagnosticeerd wordt.
Er lopen dus heel wat 30 tot 65 jarige artsen rond die het wel hebben, maar niet gediagnosticeerd zijn, dat was in hun jeugd alleen 'de zware gevallen'. Ook huisartsen. Tegenwoordig heb je een POH-GGZ die patienten met psychische klachten ziet.
Iedereen heeft autistische trekjes. :facepalm:
Autistische kenmerken zijn namelijk heel gewone menselijke kenmerken, alleen in een wat onhandige combinatie.
Het heet pas autisme als je die combinatie hebt.
De zachte krachten zullen zeker winnen.
H. Roland Holst
Alle reacties Link kopieren Quote
Maar, TO: gewoon gaan doen wat je wilt. Als blijkt dat het niet lukt is het vroeg genoeg om iets anders te gaan bedenken.
De zachte krachten zullen zeker winnen.
H. Roland Holst
Alle reacties Link kopieren Quote
Lady*Voldemort schreef:
04-08-2024 17:18
Ik hoef helemaal geen empathische dokter die met me meejankt, ik wil gewoon een dokter die goed is in zijn werk en me zuiver technisch uit weet te leggen wat ie van plan is met me uit te gaan spoken.
Er zit wel een verschil in een emotionele dokter en een dokter die goed communiceert. TO zegt zelf niet goed te zijn in uiten en moeite te hebben met small talk.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven