Werk & Studie
alle pijlers
Het werkt niet
woensdag 3 maart 2010 om 20:41
Ik probeer sinds een jaar een vaste baan te vinden die ik kan combineren met de zorg voor mijn dochtertje. Ik heb voor haar drie hele dagen een plaats op de crêche en ze heeft het daar naar haar zin.
Met mijn carriëre gaat het behoorlijk minder.
In korte tijd ben ik 2 banen kwijtgeraakt om 2 dezelfde redenen. Voor deze 2 banen werkte ik op kantoor i.c.m. het moederschap.
Ik heb geen bijzondere opleiding gedaan, gewoon Mavo en 2 jaar MEAO-BA. Daarna ben ik als administratief medewerker gaan werken en heb ik eerst 4 jaar een goede baan gehad en daarna 2 jaar een leuke job bij een bedrijf in de buurt. Ik kreeg mijn kindje en ben toen een jaar gestopt met werken. Toen ik daarna weer aan de slag ging kon ik mijn draai niet meer vinden in kantoorwerk en ben ik, zonder ervaring, gaan werken in een hippe modezaak bij kennissen.
Ik ben daar na 4 maanden ontslagen omdat ik de verwachtingen niet waar maakte. Ik deed het goed, maar niet goed genoeg voor de zaak. De lat lag vrij hoog omdat er 2 topverkopers in de zaak staan en hun nivo was voor mij gewoon niet haalbaar.
Omdat ik vrij chaotisch kan zijn, ik heb ADD, ben ik heel streng voor mijzelf in op tijd komen, dingen goed uitvoeren en mijn best doen. Ook laat ik merken dat ik graag wil en enthousiast ben. (wat ik ook oprecht ben)
Sinds 4 weken werk ik bij een slager. Leuk gesprek gehad, zin in van beide kanten. Vol enthousiasme aan de slag gegaan; op tijd komen, extra opvang voor mijn kind geregeld, zaterdagen vrijgemaakt. Echt alles opengetrokken om een goede werknemer te zijn. En wéér ben ik in mijn proeftijd ontslagen. Ik ben wel ziek geworden; Ischias, maar als reden wordt aangegeven dat men meer van mij verwacht.
Ik kom blijkbaar over als een extravert persoon, maar omdat ik vrij krampachtig mijn best doe gedraag ik mij introvert (ofzo). Het lijkt wel of men elke keer een totaal verkeerd beeld van mij heeft. En ik weet niet waar het door komt.
Ik zie het eerlijk gezegd even helemaal niet meer zitten en overweeg om (ivm de kosten kinderopvang) de crêche stop te zetten en een eenvoudig weekendbaantje te zoeken. Maar wil ik dat wel? Ik vind het zo zonde. Ik wil namelijk zo graag werken.
Ik weet gewoon niet meer naar wat voor werk ik moet zoeken, misschien moet ik een produktiebaan of een eenvoudigere baan zoeken waar men niet teveel verwacht. Maar misschien verveel ik mij dan weer.
Dit is ook wel het derde topic in korte tijd over werk, maar het groeit me een beetje boven het hoofd en ik voel me met de dag onzkerder worden hierdoor. Ook heb ik geen idee hoe ik in toekomstige gesprekken ervoor moet zorgen dat mensen niet zoveel van mij verwachten.
Iemand een advies?
Met mijn carriëre gaat het behoorlijk minder.
In korte tijd ben ik 2 banen kwijtgeraakt om 2 dezelfde redenen. Voor deze 2 banen werkte ik op kantoor i.c.m. het moederschap.
Ik heb geen bijzondere opleiding gedaan, gewoon Mavo en 2 jaar MEAO-BA. Daarna ben ik als administratief medewerker gaan werken en heb ik eerst 4 jaar een goede baan gehad en daarna 2 jaar een leuke job bij een bedrijf in de buurt. Ik kreeg mijn kindje en ben toen een jaar gestopt met werken. Toen ik daarna weer aan de slag ging kon ik mijn draai niet meer vinden in kantoorwerk en ben ik, zonder ervaring, gaan werken in een hippe modezaak bij kennissen.
Ik ben daar na 4 maanden ontslagen omdat ik de verwachtingen niet waar maakte. Ik deed het goed, maar niet goed genoeg voor de zaak. De lat lag vrij hoog omdat er 2 topverkopers in de zaak staan en hun nivo was voor mij gewoon niet haalbaar.
Omdat ik vrij chaotisch kan zijn, ik heb ADD, ben ik heel streng voor mijzelf in op tijd komen, dingen goed uitvoeren en mijn best doen. Ook laat ik merken dat ik graag wil en enthousiast ben. (wat ik ook oprecht ben)
Sinds 4 weken werk ik bij een slager. Leuk gesprek gehad, zin in van beide kanten. Vol enthousiasme aan de slag gegaan; op tijd komen, extra opvang voor mijn kind geregeld, zaterdagen vrijgemaakt. Echt alles opengetrokken om een goede werknemer te zijn. En wéér ben ik in mijn proeftijd ontslagen. Ik ben wel ziek geworden; Ischias, maar als reden wordt aangegeven dat men meer van mij verwacht.
Ik kom blijkbaar over als een extravert persoon, maar omdat ik vrij krampachtig mijn best doe gedraag ik mij introvert (ofzo). Het lijkt wel of men elke keer een totaal verkeerd beeld van mij heeft. En ik weet niet waar het door komt.
Ik zie het eerlijk gezegd even helemaal niet meer zitten en overweeg om (ivm de kosten kinderopvang) de crêche stop te zetten en een eenvoudig weekendbaantje te zoeken. Maar wil ik dat wel? Ik vind het zo zonde. Ik wil namelijk zo graag werken.
Ik weet gewoon niet meer naar wat voor werk ik moet zoeken, misschien moet ik een produktiebaan of een eenvoudigere baan zoeken waar men niet teveel verwacht. Maar misschien verveel ik mij dan weer.
Dit is ook wel het derde topic in korte tijd over werk, maar het groeit me een beetje boven het hoofd en ik voel me met de dag onzkerder worden hierdoor. Ook heb ik geen idee hoe ik in toekomstige gesprekken ervoor moet zorgen dat mensen niet zoveel van mij verwachten.
Iemand een advies?
woensdag 3 maart 2010 om 22:05
quote:dorinke schreef op 03 maart 2010 @ 21:51:
[...]
Wat bedoel je met 'echt alles opengetrokken om een goede werknemer te zijn'? Want wat je daarvoor noemt is toch meer de basis en vanzelfsprekend. Dat bedoel ik niet lullig, maar alleen met op tijd komen en zorgen dat je er überhaupt kan zijn sleep je natuurlijk geen contract binnen, ook al kost jou dat misschien meer moeite dan een ander ivm de ADD. Denk je er niet toch te makkelijk over?
Dat snap ik.
Voor de slager heb ik bijvoorbeeld geregeld dat mijn kind na de gewone opvang bij iemand anders eet zodat ik tot sluitingstijd kan blijven. Het is een bio-slager, dus heb ik gevraagd of ik eens mocht kijken op de boerderij waar het vlees vandaan komt. Belangstelling voor het produkt en de geschiedenis voor het bedrijf tonen en dat ook oprecht menen. Hoe komen jullie aan het recept voor dat stukje vlees? Ik heb er maar 6 dagen gewerkt in 4 weken proeftijd, ik kon niet echt initiatief tonen omdat ik voor mijn gevoel nog niet echt goed ingewerkt was.
Voor de kledingzaak heb ik op eigen initiatief reclamemogelijkheiden bekenen, fotografen geregeld, shows bezocht om te verdiepen in labels, bij andere postorders besteld om te kijken hoe zij verpakken, mailings doen en dat soort onderzoek. Ik leg mijn ziel en zaligheid in werk.
[...]
Wat bedoel je met 'echt alles opengetrokken om een goede werknemer te zijn'? Want wat je daarvoor noemt is toch meer de basis en vanzelfsprekend. Dat bedoel ik niet lullig, maar alleen met op tijd komen en zorgen dat je er überhaupt kan zijn sleep je natuurlijk geen contract binnen, ook al kost jou dat misschien meer moeite dan een ander ivm de ADD. Denk je er niet toch te makkelijk over?
Dat snap ik.
Voor de slager heb ik bijvoorbeeld geregeld dat mijn kind na de gewone opvang bij iemand anders eet zodat ik tot sluitingstijd kan blijven. Het is een bio-slager, dus heb ik gevraagd of ik eens mocht kijken op de boerderij waar het vlees vandaan komt. Belangstelling voor het produkt en de geschiedenis voor het bedrijf tonen en dat ook oprecht menen. Hoe komen jullie aan het recept voor dat stukje vlees? Ik heb er maar 6 dagen gewerkt in 4 weken proeftijd, ik kon niet echt initiatief tonen omdat ik voor mijn gevoel nog niet echt goed ingewerkt was.
Voor de kledingzaak heb ik op eigen initiatief reclamemogelijkheiden bekenen, fotografen geregeld, shows bezocht om te verdiepen in labels, bij andere postorders besteld om te kijken hoe zij verpakken, mailings doen en dat soort onderzoek. Ik leg mijn ziel en zaligheid in werk.
woensdag 3 maart 2010 om 22:16
quote:Nastik schreef op 03 maart 2010 @ 21:33:
en zei ook dat hij wel aan mij zou denken als hij een verkoopster zocht. Hij wil nu een leidinggevende.
Ik ga hem zeker vragen wat anders had gekund en waar het fout is gegaan.
Nastik, ik denk dat het hier verkeerd is gegaan bij die slager.
Hij zocht een leidinggevende, hij wilde je bínnen die taak de ruimte geven om te wennen. Niet ónder die taak zodat je later zou doorgroeien.
Dat begrijp ik eruit.
Bij die andere functie precies zo. Voor 16 uur per week zou jij verkoopster zijn, en 2 uur schrijven. En je geeft aan geen verkoopster te zijn.
Je hebt op functies gesolliciteerd. Daar zit een takenpakket bij. Men verwacht dat jij je bewust bent van de taken die bij de functie horen. Jij verwacht andere taken.
En vanuit die verschillende visies voeren jullie een gesprek, denkende dat de ander het over precies dezelfde taken heeft.
Kan dat het zijn?
en zei ook dat hij wel aan mij zou denken als hij een verkoopster zocht. Hij wil nu een leidinggevende.
Ik ga hem zeker vragen wat anders had gekund en waar het fout is gegaan.
Nastik, ik denk dat het hier verkeerd is gegaan bij die slager.
Hij zocht een leidinggevende, hij wilde je bínnen die taak de ruimte geven om te wennen. Niet ónder die taak zodat je later zou doorgroeien.
Dat begrijp ik eruit.
Bij die andere functie precies zo. Voor 16 uur per week zou jij verkoopster zijn, en 2 uur schrijven. En je geeft aan geen verkoopster te zijn.
Je hebt op functies gesolliciteerd. Daar zit een takenpakket bij. Men verwacht dat jij je bewust bent van de taken die bij de functie horen. Jij verwacht andere taken.
En vanuit die verschillende visies voeren jullie een gesprek, denkende dat de ander het over precies dezelfde taken heeft.
Kan dat het zijn?
woensdag 3 maart 2010 om 22:22
ik vind het trouwens heel apart dat de slager verwacht dat je binnen 6 dagen je manifesteert als leinggevende zonder enige ervaring in het slagersvak.
ik ben zelf bedrijfsleider in twee bloemenzaken, heb 4 jaar meer opleiding dan mijn collega's in mijn vakgebied, heb heel ander werk- en denkniveau dan mijn collega's.
en toch heb ik eerst twee maanden alleen maar meegelopen in deze bedrijven omdat elk bedrijf anders is.
je moet wel eerst weten hoe dit bedrijf in elkaar zit voordat je de leiding op je neemt.
ik ben zelf bedrijfsleider in twee bloemenzaken, heb 4 jaar meer opleiding dan mijn collega's in mijn vakgebied, heb heel ander werk- en denkniveau dan mijn collega's.
en toch heb ik eerst twee maanden alleen maar meegelopen in deze bedrijven omdat elk bedrijf anders is.
je moet wel eerst weten hoe dit bedrijf in elkaar zit voordat je de leiding op je neemt.
woensdag 3 maart 2010 om 22:23
Wat vervelend voor je, dat het in je hoofd anders gaat dan in het echt. En dat je anders overkomt dan je dénkt dat je overkomt.
Kan het misschien zijn dat je focust op de verkeerde dingen?
Jij wilt in de eerste 6 dagen de boederij zien waar het vlees vandaan komt, maar weet je al hoe de kassa werkt?
Snap je hoe ik het bedoel? Ik denk dat het advies van Wuilis heel slim is. Zo kun je erachter komen wat ze precies bedoelen.
Kan het misschien zijn dat je focust op de verkeerde dingen?
Jij wilt in de eerste 6 dagen de boederij zien waar het vlees vandaan komt, maar weet je al hoe de kassa werkt?
Snap je hoe ik het bedoel? Ik denk dat het advies van Wuilis heel slim is. Zo kun je erachter komen wat ze precies bedoelen.
woensdag 3 maart 2010 om 22:23
Nastik: het klinkt alsof de bedrijven waarbij je gewerkt heb ook niet helemaal handig hebben gehandeld. Bij een slagerij werken waar je ook leiding moet geven, maar zonder enige slagers achtergrond. Die webwinkel die je schrijfactiviteiten uitbetaald in kleding? Wat heel positief overkomt is dat je er vol voor gaat. Heb je al eens nagedacht over ondernemerschap? Misschien een vreemde suggestie, maar aangezien je al ervaring hebt met een administratie en een webwinkel en je ziel en zaligheid in je werk stopt. Dan kan het bedrijf met jou mee groeien.
woensdag 3 maart 2010 om 22:30
quote:elninjoo schreef op 03 maart 2010 @ 22:25:
Weet niet of het al is genoemd, maar word serveerster bij 'n v.d. Valk bijv. Daar nemen ze iedereen aan en hoef je geen opleiding voor te hebben. Je wordt niet rijk van 't loon, maar de fooien maken je dag goed.
Bediening is ook erg leuk! Ik zou weleens kunnen kijken of ze hier iemand nodig hebben.
Ik zou ook best een baantje op zaterdagavond willen hebben, dan kun je wat in de horeca.
Weet niet of het al is genoemd, maar word serveerster bij 'n v.d. Valk bijv. Daar nemen ze iedereen aan en hoef je geen opleiding voor te hebben. Je wordt niet rijk van 't loon, maar de fooien maken je dag goed.
Bediening is ook erg leuk! Ik zou weleens kunnen kijken of ze hier iemand nodig hebben.
Ik zou ook best een baantje op zaterdagavond willen hebben, dan kun je wat in de horeca.
woensdag 3 maart 2010 om 22:34
quote:Madhe schreef op 03 maart 2010 @ 22:16:
[...]
Nastik, ik denk dat het hier verkeerd is gegaan bij die slager.
Hij zocht een leidinggevende, hij wilde je bínnen die taak de ruimte geven om te wennen. Niet ónder die taak zodat je later zou doorgroeien.
Dat begrijp ik eruit.
Bij die andere functie precies zo. Voor 16 uur per week zou jij verkoopster zijn, en 2 uur schrijven. En je geeft aan geen verkoopster te zijn.
Je hebt op functies gesolliciteerd. Daar zit een takenpakket bij. Men verwacht dat jij je bewust bent van de taken die bij de functie horen. Jij verwacht andere taken.
En vanuit die verschillende visies voeren jullie een gesprek, denkende dat de ander het over precies dezelfde taken heeft.
Kan dat het zijn?
Ik begrijp wat je bedoelt. Alleen zou ik bij de webwinkel 16 uur als schrijfster werken. Omdat ik enthousiast ben en graag veel over alles weet en leer, wilde ik ook wel verkopen toen ze het me vroegen. Maar dat kan ik dus niet zo goed.
Bij de slager snap ik het wel en niet. Er stond in de vacature echt verkoopster, in het gesprek vertelde hij wel dat hij van harde werkers hield en ook verwachtte dat mensen het voortouw nemen. Hij zilde mij in de toekomst ook verantwoordelijkheden geven die diegene had die er voor mij werkte.
Ik denk dat ik misschien toch duidelijker moet zijn wie ik ben; absoluut hart voor de zaak, maar geen duidelijke dominante leidingnemende. Ik volg liever, voer liever opdrachten uit en kan met liefde over mijn werk praten.
[...]
Nastik, ik denk dat het hier verkeerd is gegaan bij die slager.
Hij zocht een leidinggevende, hij wilde je bínnen die taak de ruimte geven om te wennen. Niet ónder die taak zodat je later zou doorgroeien.
Dat begrijp ik eruit.
Bij die andere functie precies zo. Voor 16 uur per week zou jij verkoopster zijn, en 2 uur schrijven. En je geeft aan geen verkoopster te zijn.
Je hebt op functies gesolliciteerd. Daar zit een takenpakket bij. Men verwacht dat jij je bewust bent van de taken die bij de functie horen. Jij verwacht andere taken.
En vanuit die verschillende visies voeren jullie een gesprek, denkende dat de ander het over precies dezelfde taken heeft.
Kan dat het zijn?
Ik begrijp wat je bedoelt. Alleen zou ik bij de webwinkel 16 uur als schrijfster werken. Omdat ik enthousiast ben en graag veel over alles weet en leer, wilde ik ook wel verkopen toen ze het me vroegen. Maar dat kan ik dus niet zo goed.
Bij de slager snap ik het wel en niet. Er stond in de vacature echt verkoopster, in het gesprek vertelde hij wel dat hij van harde werkers hield en ook verwachtte dat mensen het voortouw nemen. Hij zilde mij in de toekomst ook verantwoordelijkheden geven die diegene had die er voor mij werkte.
Ik denk dat ik misschien toch duidelijker moet zijn wie ik ben; absoluut hart voor de zaak, maar geen duidelijke dominante leidingnemende. Ik volg liever, voer liever opdrachten uit en kan met liefde over mijn werk praten.
donderdag 4 maart 2010 om 00:23
Je bent kritisch naar jezelf en dat vind ik echt heel goed. Die portie zelfreflectie (en hier ook nog op het forum!) na 2 banen die niet lekker afliepen vind ik knap, dat doen niet heel veel mensen. Maar wees niet te hard voor jezelf. Is die slager een kleine zelfstandige? Dan kan ik me bv. voorstellen dat ie zenuwachtig werd van je "snelle" ziekmelding (begrijp me niet verkeerd, die is volkomen terecht!) en je onbeschikbaarheid op bepaalde dagen (ook terecht!). Volledige inzet en flexibele beschikbaarheid bleek voor hem uiteindelijk misschien toch heel belangrijk in zo'n klein bedrijf. Wellicht sprak je inzet/persoonlijkheid hem juist aan en kreeg hij daarmee vertrouwen dat jullie er wel uit zouden komen. Da's dom van hem, niet van jou. Onderschat de kracht van simpel gevoel en "klik" niet bij een sollicitatie, los van wat je invulde op formulieren. Betrek het niet te negatief op jezelf.
donderdag 4 maart 2010 om 08:59
Hoi Nastik, ik herken het wel en zit zelf ook in zo'n fase. Ik heb een kleine eigen onderneming en moet daarbij werken om mijn inkomen aan te vullen. Ik heb vorig jaar een half jaar als ambulant receptioniste gewerkt. Mijn half-jaar contract werd in januari wel verlengd, maar omgezet in een 0-uren contract. (Ik voldeed wel, maar toch niet helemaal zoals ze hadden verwacht). Met het 0-uren contract in handen liep ik zomaar ineens tegen een droombaan aan. Superleuk solli-gesprek gehad, een dagje meegelopen, 0-uren contract opgezegd, maar toen ik er eenmaal twee weken aan de slag was bleek dat het voor geen meter liep en zijn we in overleg uit elkaar gegaan. Ik leek zo geschikt, maar bleek dat in de tweede instantie niet te zijn. Ook ik raakte daar onzeker van. Je gaat dan naar jezelf kijken wat er dan toch fout is gegaan, maar het is dan lastig om daar precies de vinger op te leggen. Maar, wat wel belangrijk is dat je blijft kijken naar wat je wel goed kan. Je hebt een vlotte babbel, bent goed in één op één gesprekken, maar je geeft ook aan dat het moeilijk is om overzicht te houden in drukke situaties. Dat laatste is ook mijn probleem. Toch ben ik ervan overtuigd dat ik een goede en betrokken werknemer ben. Ik ben ook geen opgever en start volgende week met een nieuwe baan als telemarketeer. En dat zou best eens ook iets voor jou kunnen zijn. Het gaat om één op één gesprekken, de werktijden zijn zeer flexibel, het is zittend werk (ik denk aan je been) en er zijn volop banen. Belangrijk is dan wel dat je een product/dienst kiest dat/die bij je past. Met MEAO-BA zou je een uitstekende kandidaat zijn voor pensioenen/verzekeringen. Verder is er veel werk in 'goede doelen'. Zelf ga ik bij Hotelbon werken, omdat dat product mij prima ligt. Het is niet mijn droombaan, maar ik denk dat ik dit goed kan en ik heb weer een inkomen. Ik verbind me voor 4 maanden aan mijn nieuwe werkgever en dan zie ik wel weer verder. Misschien heb je hier wat aan. Ik heb dit werk gevonden via een uitzendbureau.
donderdag 4 maart 2010 om 10:10
Hm, ik heb net wel voor de zekerheid een WW-aanvraag gedaan en mij ingeschreven bij het CWI, of Werk.nl heet dat tegenwoordig.
Mijn werkgever heeft mij gisteren nog wel een aardig mailtje gestuurd waarin hij aangeeft het zelf ook niet leuk en erg jammer te vinden. Ik heb gisteren aangegeven evt. wel heel graag te komen werken als hij eens een zaterdaghulp nodig heeft. Dat vond hij leuk en hij zou als eerste aan mij denken als er een plekje vacant kwam.
Toch vind ik het wel erg verdrietig. Maar, hoofd hoog en we gaan wel door. Ik hoop vrijdag nog wel een leuk afrondend gesprek te hebben.
Mijn werkgever heeft mij gisteren nog wel een aardig mailtje gestuurd waarin hij aangeeft het zelf ook niet leuk en erg jammer te vinden. Ik heb gisteren aangegeven evt. wel heel graag te komen werken als hij eens een zaterdaghulp nodig heeft. Dat vond hij leuk en hij zou als eerste aan mij denken als er een plekje vacant kwam.
Toch vind ik het wel erg verdrietig. Maar, hoofd hoog en we gaan wel door. Ik hoop vrijdag nog wel een leuk afrondend gesprek te hebben.
donderdag 4 maart 2010 om 11:45
Nastik, ik denk je dat bij de kledingzaak beter eerst een (hele) tijd het werk had kunnen doen waarvoor je ze hadden aangenomen; schrijven dus. Nu heb je heel spontaan geroepen dat je ook wel wilde verkopen en toen dat niet lukte, werd je daar op af gerekend. Bij de slager had je misschien ook meer een basis moeten leggen met het gewone werk (dat kijkje op de boerderij kan altijd nog; je weet wel hoe koeien er uit zien toch?). En ik denk dat in het begin wekelijks feedback vragen aan je werkgever ook prettig zou zijn. Ik herken wel dingen hoor, dat ook. Jij wilt extra dingen bieden (het hele biologische boerengebeuren kennen voordat je je cordon bleus maakt) maar daar zitten mensen gek genoeg niet op te wachten. Je schept daarmee ook wat verwarring; als je zo ambitieus/leergierig bent, dan verwachten ze ook dat de gewone werkzaamheden perfect gaan en dat gingen ze niet bij jou.
Wat wilde je "vroegah" altijd worden? Zit daar geen aanknopingspunt? Ik denk dat je of het hele traject heel serieus moet aanpakken (met een uitgebreid beroepskeuzetraject etc.) of je moet eerst proberen weer zelfvertrouwen te krijgen in werk waarbij je goed gestuurd wordt. Gewoon meters maken in werk onder je niveau desnoods; grip op de zaak krijgen.
Wat wilde je "vroegah" altijd worden? Zit daar geen aanknopingspunt? Ik denk dat je of het hele traject heel serieus moet aanpakken (met een uitgebreid beroepskeuzetraject etc.) of je moet eerst proberen weer zelfvertrouwen te krijgen in werk waarbij je goed gestuurd wordt. Gewoon meters maken in werk onder je niveau desnoods; grip op de zaak krijgen.
donderdag 4 maart 2010 om 12:39
Sluit me aan bij Mirjam:
Ik denk dat het het verstandigts is als je eerst bij een daarvoor gespecialiseerd bureau een persoonsprofiel gaat laten opstellen.
Door middel van een aantal test en gesprekken, kan dan helder worden in welke werkzaamheden je interesses liggen, in welke taken je goed bent, en in welke iets minder en wat voor soort taken bij jouw persoonlijkheid passen.
Vanuit deze gegevens komen dan een aantal beroepen naar voren, die je zou kunnen gaan doen, en ook een aantal beroepen die je beter niet kunt gaan doen.
Als mede- ADHD-er weet ik wel een beetje wat je valkuilen zijn. Bij jou krijg ik ook de indruk dat je af en toe nogal een pleaser wilt zijn. Je wilt het zo grag goed doen en zo graag dat mensen jou ook goed vinden, dat je mischien te snel ja zegt op vragen, en daardoor in de problemen komt.
Bij die baan in de kledingzaak lijkt het er op dat je je in een van die valkuilen bent gestapt:
Door ADHD heb je weinig overzicht, is het lastig plannen maken en inschatten hoeveel tijd je nodig hebt. daardoor zie je ook vaak te laat dat je een deadline niet gaat halen, en krijg je dat te horen als je te laat om hulp vraagt, of je werk niet afkrijgt.
Omdat Jij overmatig behulpzaam wilde zijn, om te laten zien dat je supergemotiveerd bent, heb je die taak opgepakt, maar helaas is daardoor de primaire taak waarvoor je was aangenomen, in de soep gelopen. dat de werkgever je dat aanrekent, is niet zo vreemd, maar voor jou wel heel vervelend.
Ik zou je niet adviseren om onder je niveau te gaan werken, de kans dat je je dan je motivatie verliest omdat het werk niet uitdagend is, is best groot.
Daarnaast: Nog een "mislukkig"of en baan waar je niet op je plek zit, is slecht voor je zelfvertrouwen en uiteindelijk werk je jezelf dan misschien zo de put in dat je daardoor nooit meer door een sollicitatie heenkomt.
Succes!
Dingen als moeite met op tijd komen, slecht kunnen plannen herkenbaar. Gelukkig wordt ik afgerekend op de kwaliteit van mijn werk, en maakt het niet zoveel uit als ik eens 10 minuten later kom. Ook dat soort zaken kan en moet je meenemen bij zo'n beroepskeuzegesprek. Bij sommige banen en iorganisaties is 3x te laat komen al reden voor ontslag. zo'n baan moet je niet.
Ik denk dat het het verstandigts is als je eerst bij een daarvoor gespecialiseerd bureau een persoonsprofiel gaat laten opstellen.
Door middel van een aantal test en gesprekken, kan dan helder worden in welke werkzaamheden je interesses liggen, in welke taken je goed bent, en in welke iets minder en wat voor soort taken bij jouw persoonlijkheid passen.
Vanuit deze gegevens komen dan een aantal beroepen naar voren, die je zou kunnen gaan doen, en ook een aantal beroepen die je beter niet kunt gaan doen.
Als mede- ADHD-er weet ik wel een beetje wat je valkuilen zijn. Bij jou krijg ik ook de indruk dat je af en toe nogal een pleaser wilt zijn. Je wilt het zo grag goed doen en zo graag dat mensen jou ook goed vinden, dat je mischien te snel ja zegt op vragen, en daardoor in de problemen komt.
Bij die baan in de kledingzaak lijkt het er op dat je je in een van die valkuilen bent gestapt:
Door ADHD heb je weinig overzicht, is het lastig plannen maken en inschatten hoeveel tijd je nodig hebt. daardoor zie je ook vaak te laat dat je een deadline niet gaat halen, en krijg je dat te horen als je te laat om hulp vraagt, of je werk niet afkrijgt.
Omdat Jij overmatig behulpzaam wilde zijn, om te laten zien dat je supergemotiveerd bent, heb je die taak opgepakt, maar helaas is daardoor de primaire taak waarvoor je was aangenomen, in de soep gelopen. dat de werkgever je dat aanrekent, is niet zo vreemd, maar voor jou wel heel vervelend.
Ik zou je niet adviseren om onder je niveau te gaan werken, de kans dat je je dan je motivatie verliest omdat het werk niet uitdagend is, is best groot.
Daarnaast: Nog een "mislukkig"of en baan waar je niet op je plek zit, is slecht voor je zelfvertrouwen en uiteindelijk werk je jezelf dan misschien zo de put in dat je daardoor nooit meer door een sollicitatie heenkomt.
Succes!
Dingen als moeite met op tijd komen, slecht kunnen plannen herkenbaar. Gelukkig wordt ik afgerekend op de kwaliteit van mijn werk, en maakt het niet zoveel uit als ik eens 10 minuten later kom. Ook dat soort zaken kan en moet je meenemen bij zo'n beroepskeuzegesprek. Bij sommige banen en iorganisaties is 3x te laat komen al reden voor ontslag. zo'n baan moet je niet.
donderdag 4 maart 2010 om 13:03
donderdag 4 maart 2010 om 14:12
Hi Kreng,
ik heb een jaar geleden, en een paar jaar geleden, een beroepentest en competentietest gedaan. Hieruit kwam naar voren dat ik het best op mijn plaats zou zijn in een communicatiefunctie, een functie waarin klantencontact centraal staat, dierenartsassistent of dierverzorger en......... lach maar... natuurbeheerder.
Ik had voor mijzelf min of meer besloten dat, als het niks werd in de slagerij, dat ik mij in zou schrijven voor een BBL-opleiding tot dierenverzorger. Ik kom er alleen niet uit met de studiefinanciering, ik ben bijna 30, getrouwd en toch willen ze de stufi gaan baseren op het inkomen van mijn ouders. Die gescheiden zijn en waar ik al 12 jaar niet meer bij woon. Ik kan stufi aanvragen als ik vóór mijn dertigste voor een opleiding ingeschreven sta, maar ik snap er gewoon niks van wat ze nou van mijn ouders willen. Ik heb hierover al contact gehad met de IB-groep, maar die zeggen; gewoon invullen.
ik heb een jaar geleden, en een paar jaar geleden, een beroepentest en competentietest gedaan. Hieruit kwam naar voren dat ik het best op mijn plaats zou zijn in een communicatiefunctie, een functie waarin klantencontact centraal staat, dierenartsassistent of dierverzorger en......... lach maar... natuurbeheerder.
Ik had voor mijzelf min of meer besloten dat, als het niks werd in de slagerij, dat ik mij in zou schrijven voor een BBL-opleiding tot dierenverzorger. Ik kom er alleen niet uit met de studiefinanciering, ik ben bijna 30, getrouwd en toch willen ze de stufi gaan baseren op het inkomen van mijn ouders. Die gescheiden zijn en waar ik al 12 jaar niet meer bij woon. Ik kan stufi aanvragen als ik vóór mijn dertigste voor een opleiding ingeschreven sta, maar ik snap er gewoon niks van wat ze nou van mijn ouders willen. Ik heb hierover al contact gehad met de IB-groep, maar die zeggen; gewoon invullen.
donderdag 4 maart 2010 om 17:52
IBG is rgericht op de standaard student, en die is financieel afhankelijk van pa en ma. Het inkomen van pa en ma bepaalt in hoeverre je in aanmerking komt voor een aanvullende beurs bovenop je stufi.
Grappige is dat dat wel weer partnerinkomen onafhankelijk is, dus als je zou samenwonen met een miljonair, en jeouders zitten samen in de bijstand, krijg je volledig aanvullende beurs.
Voor je ouders zitten hier verder geen consequeties aan, ze zijn niet wettelijk verplicht ook datgene bij te dragen dat IBG vaststelt dat ze kunnen bijdragen. gewoon invullen is mss het makkelijkst.
Grappige is dat dat wel weer partnerinkomen onafhankelijk is, dus als je zou samenwonen met een miljonair, en jeouders zitten samen in de bijstand, krijg je volledig aanvullende beurs.
Voor je ouders zitten hier verder geen consequeties aan, ze zijn niet wettelijk verplicht ook datgene bij te dragen dat IBG vaststelt dat ze kunnen bijdragen. gewoon invullen is mss het makkelijkst.
