Werk & Studie alle pijlers

Hoogbegaafd en weinig aansluiting (onderwijs)

29-11-2023 11:16 397 berichten
Ik weet dat topics over hoogbegaafdheid niet altijd even soepel lopen, maar ik hoop op herkenning en adviezen.

Een paar jaar geleden heb ik de stap genomen om vanuit een baan in het wetenschappelijk onderzoek om te scholen naar het basisonderwijs. Ik sta nu met veel plezier voor de klas, maar merk dat het contact met collega's regelmatig niet soepel loopt.

Ik ben hoogbegaafd en ik analyseer veel, maar ik ben ook wel een piekeraar. Veel van mijn collega's zijn doeners. Het zou elkaar mooi aan kunnen vullen wellicht, maar ik voel dat ik mensen op de zenuwen werk. Als ik iets signaleer (dat een methodiek niet evidence-based is en weinig op lijkt te brengen, dat een leerling onder- of overvraagd wordt of niet lekker in zijn vel lijkt te zitten oid) krijg ik bijvoorbeeld vaak terug dat het wel meevalt, dat we nu eenmaal niet overal iets mee kunnen of dat ik gewoon wat strenger moet zijn. Vaak blijkt er dan achteraf weldegelijk meer te spelen of iets mis te lopen.

Nu krijg ik door bovenstaande steeds minder plezier in mijn werk. Het maakt me onzeker en gefrustreerd, ik voel me vaak alleen staan en weinig gewaardeerd.

Hoe kan ik dicht bij mezelf blijven zonder over te komen als een vervelende zeur? Is dit herkenbaar voor iemand? (Al dan niet in een ander werkveld en om een andere reden?) Wat heb je toen gedaan?

PS het komt nu wellicht een beetje arrogant over, maar ik ben het vak nog aan het leren en heb daarom juist behoefte aan meer overleg en samenwerking. Lang niet alles wat ik signaleer weet ik ook al zelfstandig op te lossen namelijk.
Alle reacties Link kopieren Quote
Je bewijsdrang zit je in de weg.
Samen met je (waarschijnlijk) sterk gevoel voor rechtvaardigheid.

Daarom zie jij het einddoel en presenteer jij je einddoel, waarbij je vergeet om de rest langzaam mee te nemen in je snelle denkproces.

Hoe oud ben je? Ik heb pas onlangs geleerd om in mijn individuele werk voluit te gaan en alleen daar waar overleg met anderen nodig is, mezelf bewust te temperen, te vertragen en heel zorgvuldig ben in de te nemen stappen, omdat men mij anders niet kan volgen. Wat weer voor frustratie zorgt.
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
Alle reacties Link kopieren Quote
Denk je dat je overkomt als een vervelende zeur of weet je dat zeker, bv op basis van feedback? Het kan zijn dat je beren voelt die er niet zijn, of in mindere mate dan jij denkt.

Ik raad je aan een mentor binnen de school te zoeken, iemand met wie je kan spiegelen en sparren.
Alle reacties Link kopieren Quote
Doreia* schreef:
29-11-2023 11:21
Je bewijsdrang zit je in de weg.
Samen met je (waarschijnlijk) sterk gevoel voor rechtvaardigheid.
Dat denk ik ook.
Eigenlijk denk ik helemaal niet dat het in het hoogbegaafdheidsgedeelte zit.
Ik analyseer en signaleer ook veel, maar ben ook veel sneller geneigd om te denken: het zal wel loslopen. Vooral als er al veel op mijn bordje ligt.
Ik vermoed dat dat bij je collega's ook speelt.

Voor mij als collega zou het fijn zijn om "sparringsuurtjes" in te roosteren. Dus dat je niet aanklopt op het moment dat je iets signaleert, maar dat er wekelijks 1 moment is waarop je eventuele problemen en andere dingen aan me voorlegt. Dan kan iemand zich ook echt op je richten.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik kom straks even terug in je topic. Maar alvast kort; ja ik herken dat.
Ken je deze organisatie en de leaflets al? Enkele gaan ook over werk;

https://ihbv.nl/kennis-hb/leaflets/
Alle reacties Link kopieren Quote
Hoe weet je van jezelf dat je hoogbegaafd ben? Even een vraag uit interesse :) heb je hier een Mensa test voor afgelegd?
Voor iedereen een groene tuin
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik weet niet of ik het goed interpreteer, maar ik meen wel e.e.a. te herkennen in het signaleren en aankaarten van zaken. Dat dan bijvoorbeeld het punt of waar ik naartoe wil niet begrepen wordt, of niet als problematisch en/of belangrijk beschouwd. Ook nogal eens dat mensen lijken te denken dat het om een persoonlijk issue of belang gaat, terwijl dat in het algemeen juist niet het geval is (en ik het er anders wel bij zeg, want ik ben me daar in het algemeen goed bewust van). Er gebeurt dan weinig tot niets, tót het moment dat wat ik had willen voorkomen gebeurt. Ik kom dit op meerdere terreinen tegen en heb het ook met een coach besproken, die o.a. op basis hiervan vermoedde dat ik hoogbegaafd zou kunnen zijn. Ik worstel er nog regelmatig mee.

Qua werk heb ik recentelijk een stap gemaakt naar een functie waarin ik een onafhankelijke ondersteuner en adviseur ben. Ik doe in die hoedanigheid niet mee aan meningsvorming en besluitvorming. Ik deel mijn observaties wel, maar dan is het ook van mijn bord. In mijn hoofd (nog) niet altijd, hoor! Maar ik denk dat ik wel meer rust heb in deze functie, omdat ik nu in werkcontext minder tegen bovenbeschreven probleem aan loop. Maar goed, dat is maar een mogelijke oplossing. Misschien dat het voor jou helpend is - als je dat niet al gedaan hebt - om eens te praten met een coach voor hoogbegaafden? Adrienne van den Bos is wel een bekende naam op dit gebied. Schrijft er ook vaak over (blogs, boeken).
Ik kan heel Nederland inmiddels horen zuchten.
Alle reacties Link kopieren Quote
Frizz schreef:
29-11-2023 11:45
Ik kom straks even terug in je topic. Maar alvast kort; ja ik herken dat.
Ken je deze organisatie en de leaflets al? Enkele gaan ook over werk;

https://ihbv.nl/kennis-hb/leaflets/
Ook een goeie, vind ik.
Ik kan heel Nederland inmiddels horen zuchten.
Alle reacties Link kopieren Quote
Mijn ervaring is dat als je met jouw kennis en ervaring in een ander werkveld komt het altijd schipperen is. Vaak zijn je collega's vertrouwd met een min of meer 'traditionele' manier van werken en omgaan met elkaar.
Voor mij was het dan niet te begrijpen waarom er tegenwind komt, geen knopen door gehakt worden, een voorstel op papier aan de kant geschoven wordt enz.

Terwijl je op de duur wel een bruggenbouwer kunt worden: begrip hebben voor de manier van aanpak, handelen van je collega's en gelijkertijd bijv. door in een kleine commissie / OR / gedoseerd sturing geven aan beleid.
Dat is een lange adem, door je werk te doen op jouw manier geef je het voorbeeld hoe het anders kan en werkt. Niet met argumenten over de eventuele uitkomst.

Ja, dan moet je soms op je handen zitten, geduld hebben tot het klikt en het kwartje valt. Mij hielp focussen op de inhoud van mijn werk en dat stapje voor stapje delen. Hou vooral plezier in je werk, dat inspireert. Succes!
Alles sal reg kom
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik ben lid geweest van Mensa (ik noem mezelf niet hoogbegaafd maar scoor dus wel hoog op een IQ-test) en werk in het onderwijs.

Ik herken wel waar je tegenaan loopt, maar hou intelligentie maar voor een deel daarvan verantwoordelijk. Ga niet alles waar je tegenaan loopt aan je intelligentie ophangen, want daarvan wordt je leven echt niet leuker of gemakkelijker.

Ja, ik heb ook een aantal hevige frustraties gehad ten aanzien van het onderwijs. Ik vind het werk ook minder leuk geworden door een aantal ontwikkelingen waarvan ik in sombere momenten echt kan denken "maar ben ik nou verdomme de énige die dit ziet?".

Punt is dat onderwijs langzaam beweegt en erg onderhevig is aan modes en stromingen die soms absoluut krankzinnig zijn en waar je in je eentje niks tegen begint.
En ander punt is dat jij iets hét grote issue kunt vinden, maar dat anderen hun schouders erover ophalen en zeggen "je hebt wel gelijk, maar waarom maak je je er zo druk om, er zijn nog heel veel andere issues die óók belangrijk zijn". En dat is vaak ook zo. Anderen zien en doen misschien weer dingen die jij niet zo onderkent.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik denk niet dat het perse met hoogbegaafd zijn te maken heeft. Zoals hier ook al eerder genoemd wordt, het kan ook door werkdruk bij de ander komen. Het hoofd zit al vol met het eigen werk en dan wil jij sparren. Ik herken dat ook wel van mezelf als ik druk ben en er komt een 'probleem' van een ander bij waar ik tijd aan moet besteden.
Los daarvan, ik ben niet hoogbegaafd maar wel analytisch en ik ga graag dieper op zaken in. Veel teksten en details heb ik geen problemen mee, zeker niet als het mijn eigen vakgebied betreft. Ik loop er ook tegenaan dat collega's mij de indruk geven dat zij vooral snel en pragmatisch willen ipv de diepte in. Hierdoor voel ik mij ook wel eens teveel en heb ik soms het idee dat mensen denken 'heb je haar weer met haar details'. O.a. daarom heb ik nu ook gekozen voor een andere baan, waar ik wel gedetailleerd mag doen. Ik denk dat je op zoek moet gaan naar een gelijkgestemde. Het heeft m.i. meer met karakter te maken, dan hoogbegaafdheid.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik begrijp dat je graag evidenced based wil werken. Alleen wetenschappelijk onderzoek geldt heel erg goed voor grote groepen, maar is niet altijd toepasbaar op individueel niveau.

Jij hebt graag houvasst aan onderzoek, regels, afspraken etc. In de praktijk, en zeker wanneer je met kinderen werkt is het soms handig om buiten de box te denken. Problemen eens van een andere kant te bekijken.

Jij mag natuurlijk je vraagtekens hebben bij hoe collega's iets aanpakken. Misschien hebben ze veel meer ervaring, meer doeners etc. Geef ze ook die ruimte. Vraag ook waarom ze iets doen of waarom ze een bepaalde keuze maken.

Vergeet niet dat je een collega bent, en niet hun leidinggevende, jullie staan op gelijke voet.

Gebruik je kracht bij je leerlingen. Methodisch werken, rust-regelmaat, duidelijkheid etc. Voor leerlingen is dit ook heel belangrijk.

Collega's vinden di misschen "doe eens iets geks of afwijkend of iets wat kinderen niet verwachten, dat gebeurt in de maatschappij ook". Wanneer dit niet bij je past, doe het dan niet.

Accepteer dat jullie anders denken en werken. Voor de kinderen is het juist goed dat je verschillende type leerkrachten hebt.
Alle reacties Link kopieren Quote
Sorry voor deze vraag maar ik stel hem toch; had je hier van tevoren niet over nagedacht?

Van iedereen die ik ken die de switch naar het onderwijs heeft gemaakt of erin gewerkt heeft en gestopt is hoor ik deze klachten. Hoeven ze niet eens hoogbegaafd voor te zijn. Het is niet bepaald een geheim dat deze zaken spelen in het basisonderwijs bedoel ik.
Interessante reacties, bedankt.

Eerst een paar korte antwoorden: ik ben 31 en nee ik had hier niet over nagedacht toen ik de overstap maakte. Wel over de administratieve rompslomp en andere veel genoemde problemen, maar wat betreft collega's ben ik er open in gegaan.

Ik ben als tiener getest onder begeleiding van een psycholoog toen ik vastliep op de middelbare school, geen lid van de Mensa.

Ik lees een paar keer dat het niet aan mijn hoogbegaafdheid hoeft te liggen. Wellicht spelen er inderdaad andere factoren mee, maar ik denk wel dat het niet helpt. In ieder geval valt het op dat ik vaak anders denk en minder vaak met collega's op één lijn zit dan de meesten.

Ik kan me voorstellen dat het zo overkwam, maar ik loop niet continu bij collega's binnen om te sparren over onderwerpen die ik vooral zelf interessant vind, ik begrijp dat dat vervelend zou zijn. Ik loop vooral tegen problemen aan tijdens vergaderingen en geplande overlegmomenten met directe collega's.

Een coach vind ik een goed idee, daar ga ik achteraan.

Fijn om te lezen dat het voor sommige mensen ook herkenbaar is. Ik vind het wel ontmoedigend dat veel van jullie dat hebben opgelost met een andere functie. Ik wil me zo graag thuisvoelen in mijn huidige functie! Zou er echt van balen als ik toch moet concluderen dat dit het niet is voor mij, maar ik ben er wel bang voor soms.

Frizz ik kende die organisatie nog niet, er staan wat interessante dingen tussen dankjewel!
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik herken het wel. Mijn oplossing tot nu toe is om mijn eigen werk zoveel mogelijk af te bakenen en daar al mijn plannings-/analysevaardigheden op los te laten. Op den duur zien collega's dan vanzelf dat het bij mij lekker loopt en komen ze met mij sparren. Dan pas kaart ik aan wat er volgens mij misgaat buiten mijn eigen eilandje en kom ik met mijn analyses op de proppen.

Omgekeerd probeer ik te leren van hen: eerst vond ik het mega-irritant dat iedereen op mijn huidige werkplek maar in- en uitliep voor kletspraatjes en koffietjes. Hallo, ik was toch de wereld aan het verbeteren met mijn briljante plan? Laat me dat dan ook uitwerken! Ik ben nog steeds niet de grootste koffieautomaatplakker, maar ik neem wel uitgebreider de tijd voor dit soort momenten en ik kan inmiddels zeggen dat het me in elk geval een veel betere stagebegeleider heeft gemaakt.

Voor jou lijkt het me lastig dat je nog niet helemaal zelfstandig kunt focussen op je eigen eilandje. Als ik bijvoorbeeld word ingewerkt door iemand die ik niet zo heel hoog heb zitten of een project moet doen met iemand die nogal anders werkt dan ik, helpt het me vaak om eens koffie te gaan drinken met die persoon. Gewoon even een praatje, beetje over het werk, beetje over het weer. Vaak snap ik daarna veel beter waarom mensen doen wat ze doen en dat helpt me dan weer om veel minder gefrustreerd rond te lopen.

Nu ik dit zo opschrijf, denk ik dat de samenvatting in mijn geval is geweest om wat meer mensgericht in plaats van resultaatgericht te worden.
Alle reacties Link kopieren Quote
Kom ik weer even aan met mijn linkje van Tessa Kieboom.

https://www.youtube.com/watch?v=1BbTcy4 ... Vlaanderen

Waarom zijn hoogbegaafde mensen vaak zo ongelukkig op het werk.

Hij is heel inspirerend, maar vooral het voorbeeld vanaf 7:44 is heel treffend.
doreia* wijzigde dit bericht op 29-11-2023 13:23
16.43% gewijzigd
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
Ik herken het wel: analyseren, iets aan de kaak stellen en dan geen aansluiting vinden bij collega's.

In mijn vorige baan niet, en binnen mijn huidige organisatie ben ik een vreemde eend in de bijt. Best een rare ervaring.

Inmiddels heb ik wel een manier gevonden, bij een paar collegas kan ik wel kwijt wat ik zie. En voor de rest laat ik het soms gaan, of ik druk me anders uit.

Niet: volgens mij loopt x niet lekker, ik denk dat het zo-en-zo beter kan.
Maar: we hebben toch als doel dat alle kinderen lekker rekenen? volgens mij lukt dat bij x nu niet helemaal, wat is jullie voorstel?
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik ben niet getest op hoogbegaafdheid maar ik herken er wel veel van, dus misschien speelt het bij mij.

Ik heb meerdere banen gehad waar ik lang ben gebleven maar het niet echt naar mijn zin had en vond dat ik onvoldoende bij kon dragen. Nu werk ik in een sociaal wijkteam en zit helemaal op mijn plek. De functie is heel breed, steeds weer anders en mijn mening wordt gewaardeerd. Ik heb ook het gevoel dat ik echt iets kan betekenen voor mensen.

Ik vraag me af of je niet beter kan kijken naar een andere functie (bijv ib-er) die raakt aan deze functie maar waarbij het meer bij je werk past om te kijken wat het kind nodig heeft en je er ook meer mee kan doen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik denk dat veel mensen hoogbegaafdheid verwarren met heel erg intelligent zijn terwijl de eigenschappen die je beschrijft en waarvan je denkt dat anderen het lastig vinden voor mij zeer herkenbaar zijn als ik de hoogbegaafden om mij heen bekijk. Het Nederlands basisonderwijs is nou niet echt een sector waarin hoogbegaafden goed tot hun recht komen. Middelmatigheid is goed genoeg in Nederland namelijk. Ik zou rustig aan op zoek gaan naar een werkplek waar je beter past. Ik heb lang in het middelbaar onderwijs gewerkt en kwam bijv pas echt lekker in mijn vel te zitten op een categoraal gymnasium.
In dit soort gevallen werkt het meestal twee kanten op: je collega's kunnen dingen van jou leren en omgekeerd kun je ook dingen van je collega's leren. Het werkt het makkelijkst als hier een bepaalde balans en tweerichtingsverkeer in is. Het is heel normaal dat collega's expertise op verschillende gebieden hebben.

Soms kan het al enorm helpen om duidelijk te laten merken dat je iets van een collega hebt geleerd. Mensen zijn dan vaak ook geneigd eerder met jou over bepaalde zaken te willen praten. Het maakt het contact wat vrijer.

Wellicht wordt jouw expertise makkelijk lerende kinderen op termijn. En dan zul je zien dat collega's jou ook weten te vinden als er iets speelt in hun klas.
Alle reacties Link kopieren Quote
De last die je ervan hebt verschilt enorm per school.
Als het op je huidige school niet lekker klikt kun je ook rondkijken bij andere scholen.
Tegen sommige dingen zul je aan blijven lopen, maar de hoeveelheid frustraties kunnen echt per school enorm verschillen.
Imagine
Koramias schreef:
29-11-2023 13:14
Ik vind het wel ontmoedigend dat veel van jullie dat hebben opgelost met een andere functie. Ik wil me zo graag thuisvoelen in mijn huidige functie! Zou er echt van balen als ik toch moet concluderen dat dit het niet is voor mij, maar ik ben er wel bang voor soms.
Ik denk dat ik buiten de academische wereld altijd wel tegen deze eigenschappen aan blijf lopen.
Wat me heeft geholpen is dat ik niet alles hoef op te lossen wat ik signaleer. Wat ik signaleer mag ook gewoon bestaan.
En daarnaast herken ik beter wat mijn meerwaarde is en door soms pas later me te mengen in een gesprek komt dat wat beter over.

Een vriendin van mij vat het samen: er is een verschil tussen gelijk hebben en gelijk krijgen. Krijgen is niet altijd nodig of nuttig of helpend.
Alle reacties Link kopieren Quote
Zoggellia schreef:
29-11-2023 13:43
Ik denk dat ik buiten de academische wereld altijd wel tegen deze eigenschappen aan blijf lopen.
Wat me heeft geholpen is dat ik niet alles hoef op te lossen wat ik signaleer. Wat ik signaleer mag ook gewoon bestaan.
En daarnaast herken ik beter wat mijn meerwaarde is en door soms pas later me te mengen in een gesprek komt dat wat beter over.

Een vriendin van mij vat het samen: er is een verschil tussen gelijk hebben en gelijk krijgen. Krijgen is niet altijd nodig of nuttig of helpend.
Dit.
Dit herken ik ook.
In grote overlegsituaties leun ik achterover, doodle wat op papier en luister welke kant het op gaat. En als het even niet goed loopt, ik heb een invalshoek dat nog niet belicht is of we slaan de verkeerde richting uit, wat het proces niet ten goede komt, steek ik mijn vinger op.

Dat geeft mij ook veel rust.
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
TO: jouw analytische vaardigheden zouden in een bepaalde nevenfunctie heel goed van pas kunnen komen. Misschien zoekt men op school nog een rekencoordinator, of een ander soort functie. Mogelijk twee vliegen in een klap: jij wordt op niveau uitgedaagd met een spannend nieuw project én collega's zien wat je allemaal kunt, maar dan duidelijk in de context van een bepaalde opdracht.
Alle reacties Link kopieren Quote
Het is het allerfijnste als je in je baan wordt gewaardeerd voor je capaciteiten en ze worden gezien als een talent in plaats van dat je het gevoel hebt dat je een deel van je zelf moet wegcijferen (amputeren noem ik het vaak) om te kunnen passen, te kunnen voldoen aan de norm.

Als je als leerkracht schitterende raamtekeningen wilt maken, maar vanuit het team alleen maar met het smartbord mag werken, is dat zonde. Als je als leerkracht heerlijk kan guiten met het grut en houdt van balletje trappen, maar tijdens het buiten spelen binnen moet blijven 'omdat dat we dat hier zo doen', is dat zonde. Als je als leerkracht dingen signaleert en dit wordt weggewimpeld is dat zonde.

Jouw kracht, jouw kunde wordt niet erkend binnen dit team en dat is zonde. Zou je beter tot zijn recht kunnen komen op een andere school? Zou je bijvoorbeeld een enorme toegevoegde waarde kunnen zijn op een HB-school? Omdat je deze kinderen waarschijnlijk snapt en ziet op een manier die een niet-hoogbegaafde leerkracht niet kan evenaren?

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven