Werk & Studie
alle pijlers
Meedenken? Alleenstaand hoogopgeleide moeder
dinsdag 17 april 2018 10:24
Hallo allemaal,
Ik loop nogal vast op mijn situatie en hoop dat jullie willen meedenken.
Ik ben een alleenstaande moeder van 2 kinderen en zwanger van nr.3 . Ik heb wel een relatie met vader van 3e kind, maar we wonen apart. Die zelfstandigheid vind ik voor mezelf belangrijk en zal ik het liefst zo houden.
Ik ben nu 39 jaar, hoogopgeleid en altijd gewerkt in marketing en ook een aantal jaren freelancer geweest. Door mijn scheiding ontzettend ingestort en diagnose Burn out en PTSS (door jeugd).
Ik heb een ziektewet uitkering tot einde van dit jaar.
Maar wat moet ik daarna? Freelancen zie ik niet zitten qua onzekerheid met de kinderen. Een baan in mijn vakgebied is toch zeker 4 dagen werken en hoe ga ik dat combineren? Met een 'mindere ' baan kom ik.niet aan het inkomen dat ik nu heb vanuit de ziektewet, omdat ik altijd veel verdiende.
Mijn prioriteit zijn mijn kinderen, maar ik voel me ook nutteloos in de maatschappij en wil mijn hand niet ophouden, zelfstandig zijn etc. Maar het lijkt wel alsof ik geen andere oplossing zie.
Iemand tips? Het liefst begin ik iets voor mezelf, maar dat voelt zo onverstandig en ik zou niet weten wat en hoe.....
Ik loop nogal vast op mijn situatie en hoop dat jullie willen meedenken.
Ik ben een alleenstaande moeder van 2 kinderen en zwanger van nr.3 . Ik heb wel een relatie met vader van 3e kind, maar we wonen apart. Die zelfstandigheid vind ik voor mezelf belangrijk en zal ik het liefst zo houden.
Ik ben nu 39 jaar, hoogopgeleid en altijd gewerkt in marketing en ook een aantal jaren freelancer geweest. Door mijn scheiding ontzettend ingestort en diagnose Burn out en PTSS (door jeugd).
Ik heb een ziektewet uitkering tot einde van dit jaar.
Maar wat moet ik daarna? Freelancen zie ik niet zitten qua onzekerheid met de kinderen. Een baan in mijn vakgebied is toch zeker 4 dagen werken en hoe ga ik dat combineren? Met een 'mindere ' baan kom ik.niet aan het inkomen dat ik nu heb vanuit de ziektewet, omdat ik altijd veel verdiende.
Mijn prioriteit zijn mijn kinderen, maar ik voel me ook nutteloos in de maatschappij en wil mijn hand niet ophouden, zelfstandig zijn etc. Maar het lijkt wel alsof ik geen andere oplossing zie.
Iemand tips? Het liefst begin ik iets voor mezelf, maar dat voelt zo onverstandig en ik zou niet weten wat en hoe.....
woensdag 18 april 2018 18:50
even een reactie op mijn gevoel.
mijn gevoel zegt dat je helemaal niet zo slim bent ondanks het feit dat je hoogopgeleid bent. Als je niet zelf allang had bedacht wat er hier in de reacties is gezegd dan zou ik maar niet voor mezelf beginnen want als je voor jezelf werkt moet je alles zelf bedenken en mijn indruk hier is dat dat moeilijk is voor je.
Vanuit je gevoel neem je niet de slimste beslissingen, anders zou kind nr 3 niet onderweg zijn nu en al zeker niet van een man waarmee je niet wilt samenwonen. Mijn gevoel zegt dat er in die relatie iets niet helemaal goed voelt want anders ging je wel samen wonen.
Ik zou nu mijn prioriteit leggen bij beter worden en een baan zoeken die je in 4 dagen en een beetje in het weekend kunt doen. Als je dan ooit wel weer zelf dingen kunt bedenken en initiëren dan kun je altijd nog voor jezelf beginnen.
en ja ik weet wel dat ik niet zo vriendelijk klink. Maar ik vind dat jij hier en daar neerbuigend en verwend klinkt terwijl je geen handige keuzes maakt en hier naar de bekende weg vraagt.
mijn gevoel zegt dat je helemaal niet zo slim bent ondanks het feit dat je hoogopgeleid bent. Als je niet zelf allang had bedacht wat er hier in de reacties is gezegd dan zou ik maar niet voor mezelf beginnen want als je voor jezelf werkt moet je alles zelf bedenken en mijn indruk hier is dat dat moeilijk is voor je.
Vanuit je gevoel neem je niet de slimste beslissingen, anders zou kind nr 3 niet onderweg zijn nu en al zeker niet van een man waarmee je niet wilt samenwonen. Mijn gevoel zegt dat er in die relatie iets niet helemaal goed voelt want anders ging je wel samen wonen.
Ik zou nu mijn prioriteit leggen bij beter worden en een baan zoeken die je in 4 dagen en een beetje in het weekend kunt doen. Als je dan ooit wel weer zelf dingen kunt bedenken en initiëren dan kun je altijd nog voor jezelf beginnen.
en ja ik weet wel dat ik niet zo vriendelijk klink. Maar ik vind dat jij hier en daar neerbuigend en verwend klinkt terwijl je geen handige keuzes maakt en hier naar de bekende weg vraagt.
woensdag 18 april 2018 18:55
Helemaal mee eens. Prioriteiten bijstellen To.fifty schreef: ↑18-04-2018 18:50even een reactie op mijn gevoel.
mijn gevoel zegt dat je helemaal niet zo slim bent ondanks het feit dat je hoogopgeleid bent. Als je niet zelf allang had bedacht wat er hier in de reacties is gezegd dan zou ik maar niet voor mezelf beginnen want als je voor jezelf werkt moet je alles zelf bedenken en mijn indruk hier is dat dat moeilijk is voor je.
Vanuit je gevoel neem je niet de slimste beslissingen, anders zou kind nr 3 niet onderweg zijn nu en al zeker niet van een man waarmee je niet wilt samenwonen. Mijn gevoel zegt dat er in die relatie iets niet helemaal goed voelt want anders ging je wel samen wonen.
Ik zou nu mijn prioriteit leggen bij beter worden en een baan zoeken die je in 4 dagen en een beetje in het weekend kunt doen. Als je dan ooit wel weer zelf dingen kunt bedenken en initiëren dan kun je altijd nog voor jezelf beginnen.
en ja ik weet wel dat ik niet zo vriendelijk klink. Maar ik vind dat jij hier en daar neerbuigend en verwend klinkt terwijl je geen handige keuzes maakt en hier naar de bekende weg vraagt.
donderdag 19 april 2018 08:36
Heel erg bedankt allemaal voor jullie reacties. Daar kan ik wel wat mee.
Ik denk inderdaad dat ik toch niet zo slim ben, hoge opleiding niks zegt gezien mijn niet handige keuzes, 3 kinderen echt een foute keuze is en ik daarbij niet kan werken en er dus niks anders op zit dan volledige uitkering te krijgen en daarna de rest van mijn leven in de bijstand te gaan hahahah. Geintje.
Ik wil wel even kwijt dat sommige posts zo vol staan van de aannames. Ik heb jaren lang een eigen bedrijf gehad bijvoorbeeld en dat ging prima. Ik heb geen 3 kinderen van 3 verschillende vaders. En ik betaal nu al 250 netto voor 3 dagen opvang 3 kinderen en toen ik nog werkte was dit 450. Ik heb nooit mijj hand opgehouden, maar ik ben nu gewoonweg ziek geworden en afgekeurd voor een jaar. Ik vind dat zelf ook heel erg en zou dat graag anders zien. Vandaar mijn post.
Ik geloof niet dat ik met 3 kinderen niet zou kunnen werken. Ik zou alleen graag een goeie balans willen. Het zou heel goed kunnen dat ik daarin totaal niet realistisch ben en er niks anders opzit dan bijvoorbeeld 4 of 5 dagen te gaan werken. En dat is prima. Ik.vroeg me gewoon af of er misscjien mensen zijn die een beter idee hebben dan ikzelf op dit moment.
Bedankt iedereen die de tijd heeft genomen om te reageren xx
Ik denk inderdaad dat ik toch niet zo slim ben, hoge opleiding niks zegt gezien mijn niet handige keuzes, 3 kinderen echt een foute keuze is en ik daarbij niet kan werken en er dus niks anders op zit dan volledige uitkering te krijgen en daarna de rest van mijn leven in de bijstand te gaan hahahah. Geintje.
Ik wil wel even kwijt dat sommige posts zo vol staan van de aannames. Ik heb jaren lang een eigen bedrijf gehad bijvoorbeeld en dat ging prima. Ik heb geen 3 kinderen van 3 verschillende vaders. En ik betaal nu al 250 netto voor 3 dagen opvang 3 kinderen en toen ik nog werkte was dit 450. Ik heb nooit mijj hand opgehouden, maar ik ben nu gewoonweg ziek geworden en afgekeurd voor een jaar. Ik vind dat zelf ook heel erg en zou dat graag anders zien. Vandaar mijn post.
Ik geloof niet dat ik met 3 kinderen niet zou kunnen werken. Ik zou alleen graag een goeie balans willen. Het zou heel goed kunnen dat ik daarin totaal niet realistisch ben en er niks anders opzit dan bijvoorbeeld 4 of 5 dagen te gaan werken. En dat is prima. Ik.vroeg me gewoon af of er misscjien mensen zijn die een beter idee hebben dan ikzelf op dit moment.
Bedankt iedereen die de tijd heeft genomen om te reageren xx
anoniem_368037 wijzigde dit bericht op 19-04-2018 08:49
54.31% gewijzigd
donderdag 19 april 2018 08:48
Ik snap je probleem niet zo goed. Je zegt dat je freelancen niet ziet zitten qua onzekerheid (snap ik), en dat je met minder dan 4 dagen werken niet aan het inkomen komt dat je nu krijgt vanuit de ziektewet - en dat je kennelijk dan maar een bijstandsuitkering overweegt? Je snapt dat dat dan ook een stuk minder is dan wat je nu krijgt vanuit de ziektewet? En dat die ziektewet sowieso ophoudt eind van het jaar?
Wees een volwassen vrouw, neem een fulltime baan waarin je 1 of 2 dagen per week kunt thuiswerken. Kinderopvang mag dan duur zijn, maar er is ook nog zoiets als kinderopvangtoeslag. En ik heb niet alles gelezen, maar misschien kan de vader ook iets doen op het gebied van de verzorging van zijn kind?
Wees een volwassen vrouw, neem een fulltime baan waarin je 1 of 2 dagen per week kunt thuiswerken. Kinderopvang mag dan duur zijn, maar er is ook nog zoiets als kinderopvangtoeslag. En ik heb niet alles gelezen, maar misschien kan de vader ook iets doen op het gebied van de verzorging van zijn kind?
donderdag 19 april 2018 09:01
Blijkbaar heb ik ergens geschreven dat ik niet wil werken en de bijstand in wil? Ik kan het zelf niet terug vinden, maar de adviezen die ik lees gaan daar vaak vanuit.
Ik zal toch eens beter opletten hoe ik op Schrift communiceer. Ik neem dat als en nuttige les voor de toekomst dus dat heb ik er in elk geval al van geleerd.
Ik zal toch eens beter opletten hoe ik op Schrift communiceer. Ik neem dat als en nuttige les voor de toekomst dus dat heb ik er in elk geval al van geleerd.
donderdag 19 april 2018 09:19
Ik weet al waar het mis is gegaan. Ik heb geschreven dat ik als ik ga werken in een minder uitdagende baan ik dan minder zal krijgen dan ik nu krijg met ziektewet en uitkering. Dat is inderdaad een feit maar blijkbaar heb ik de indruk gewekt dat ik als ik niet hetzelfde kan verdienen ik een uitkering wil. Dat is niet zo.
Het is denk ik inderdaad dat ik te veeleisend ben want ik wil en een leuke baan en tijd met mijn kinderen en een leuk inkomen.
Mijn prioriteit is tijd met mijn kinderen en een goeie toekomst voor hun kunnen opbouwen. Ik ga er voor mezelf over nadenken hoe ik dit het beste kan doen binnen de mogelijkheden die ik heb. En inderdaad pas nadat ik ben hersteld wat nog zeker 1 a 2 jaar zal duren als ik mijn behandelaar moet geloven. In de tussentijd ga ik wel reïntegreren om me te kunnen oriënteren op bedrijven en functies en actief te blijven in het arbeidsproces.
Het ondernemerschap kan altijd nog, ook naast een baan.
Bedankt iedereen voor de kritische antwoorden het dwong me tot nadenken en dat is goed.
Het is denk ik inderdaad dat ik te veeleisend ben want ik wil en een leuke baan en tijd met mijn kinderen en een leuk inkomen.
Mijn prioriteit is tijd met mijn kinderen en een goeie toekomst voor hun kunnen opbouwen. Ik ga er voor mezelf over nadenken hoe ik dit het beste kan doen binnen de mogelijkheden die ik heb. En inderdaad pas nadat ik ben hersteld wat nog zeker 1 a 2 jaar zal duren als ik mijn behandelaar moet geloven. In de tussentijd ga ik wel reïntegreren om me te kunnen oriënteren op bedrijven en functies en actief te blijven in het arbeidsproces.
Het ondernemerschap kan altijd nog, ook naast een baan.
Bedankt iedereen voor de kritische antwoorden het dwong me tot nadenken en dat is goed.
donderdag 19 april 2018 09:29
donderdag 19 april 2018 09:31
Nee niet ziek. Het gaat om hersteld naar oude werk. Zolang je met de functies die je wel kan doen niet meer dan 65 procent van je loon kan verdienen blijf je in ziektewet. Als het goed is ga ik steeds meer aankunnen waardoor ik na een periode weer op 100 procent hersteld in oude werk zit. Alleen dit kan volgens de behandelaar nog en flinke tijd duren.
En voor wie hier op gaat flippen. Hierboven is de regel. Ik wil graag wel reïntegreren omdat ik niet te lang uit het arbeidsproces wil zijn.
En ik ga niet in mijn eentje voor kind zorgen. Ik ga niet samenwonen dat is net een nuance verschil.
donderdag 19 april 2018 09:54
Houd er rekening mee dat een au pair max. 30 uur per week (en max. 8 uur per dag geloof ik) mag werken. Dus afhankelijk van hoeveel je gaat werken, je eventueel ook nog reguliere opvang nodig hebt. En je moet voldoende plek in huis hebben.
donderdag 19 april 2018 10:08
Nuance? Het is nogal een groot verschil of de vader ook de nachten doet, of ergens anders slaapt. Of de vader het eens kan overnemen als jij erdoor heen zit op een gek tijdstip. Of de vader ook vaak voor het eten zorgt 's avonds, uren met het kind rondloopt in een draagdoek als het om 7 uur een huiluurtje heeft, etc etc.Yogiyoga schreef: ↑19-04-2018 09:31Nee niet ziek. Het gaat om hersteld naar oude werk. Zolang je met de functies die je wel kan doen niet meer dan 65 procent van je loon kan verdienen blijf je in ziektewet. Als het goed is ga ik steeds meer aankunnen waardoor ik na een periode weer op 100 procent hersteld in oude werk zit. Alleen dit kan volgens de behandelaar nog en flinke tijd duren.
En voor wie hier op gaat flippen. Hierboven is de regel. Ik wil graag wel reïntegreren omdat ik niet te lang uit het arbeidsproces wil zijn.
En ik ga niet in mijn eentje voor kind zorgen. Ik ga niet samenwonen dat is net een nuance verschil.
Als ouder ben je zoveel meer betrokken bij je kind als je ermee in 1 huis woont. Dat kun je toch zelf ook wel bedenken?
Hoe gaat de rol van de vader er dan uitzien? Komt hij af en toe een paar uur langs? Of slaapt hij een nachtje in het weekend bij zijn kind?
Dat je dit een nuanceverschil noemt in vergelijking met vaders die 24/7 bij hun kind in huis wonen, doet me denken dat je het niet helemaal helder hebt.
Heb je ooit wel met een van de vaders in 1 huis gewoond, of heb je de andere twee ook vanaf het begin op afstand gehouden?
donderdag 19 april 2018 10:09
Ik had overigens prima begrepen dat je niet van plan was in de bijstand te raken.
Wat ik echter nog steeds niet zo goed begrijp is waar je twijfel zit, en wat je dan zoekt. Freelancen zie je niet zitten ivm de onzekerheid, wat ik heel goed begrijp. Dan blijft een baan in loondienst over. Hoeveel dagen je wilt werken hangt mn van je uitgavenspatroon af. Meer werken en hetzelfde uit kunnen geven of minder werken en zuiniger leven.
Tenslotte ben bang dat je een (te) groot bedrag aan kinderopvang kwijt bent, iets wat hier door velen wordt ontkend.
Meer opties heb je niet denk ik?
Wat ik echter nog steeds niet zo goed begrijp is waar je twijfel zit, en wat je dan zoekt. Freelancen zie je niet zitten ivm de onzekerheid, wat ik heel goed begrijp. Dan blijft een baan in loondienst over. Hoeveel dagen je wilt werken hangt mn van je uitgavenspatroon af. Meer werken en hetzelfde uit kunnen geven of minder werken en zuiniger leven.
Tenslotte ben bang dat je een (te) groot bedrag aan kinderopvang kwijt bent, iets wat hier door velen wordt ontkend.
Meer opties heb je niet denk ik?
donderdag 19 april 2018 10:27
Zo, jij zit geloof ik nogal in een negatief cirkeltje. Heb je zelf wel ervaring met kinderen? Waar baseer je op dat ik de vader op afstand hou? Heb je er wel eens over nagedacht dat we deze keuze maken vanuit noodzaak (werk in woonplaatsen ver uit elkaar) en vanwege bewuste keuze voor rust?Lil0u schreef: ↑19-04-2018 10:08Nuance? Het is nogal een groot verschil of de vader ook de nachten doet, of ergens anders slaapt. Of de vader het eens kan overnemen als jij erdoor heen zit op een gek tijdstip. Of de vader ook vaak voor het eten zorgt 's avonds, uren met het kind rondloopt in een draagdoek als het om 7 uur een huiluurtje heeft, etc etc.
Als ouder ben je zoveel meer betrokken bij je kind als je ermee in 1 huis woont. Dat kun je toch zelf ook wel bedenken?
Hoe gaat de rol van de vader er dan uitzien? Komt hij af en toe een paar uur langs? Of slaapt hij een nachtje in het weekend bij zijn kind?
Dat je dit een nuanceverschil noemt in vergelijking met vaders die 24/7 bij hun kind in huis wonen, doet me denken dat je het niet helemaal helder hebt.
Heb je ooit wel met een van de vaders in 1 huis gewoond, of heb je de andere twee ook vanaf het begin op afstand gehouden?
De vader is hier elk moment als hij niet werkt en wij dat fijn vinden. We wonen in twee huizen zodat eén van beide zich kan terugtrekken mocht dat wenselijk zijn. Daarnaast vind ik het erg belangrijk dat mijn oudste 2 ook tijd met mij alleen hebben. Ik heb 10 jaar samengewoond met de vader van oudste 2, waarvan 6 jaar met kinderen. Ik spreek dus wel degelijk uit ervaring.
Mocht het blijken dat we het fijner vinden dat hij zijn huis opzegt, dan kan dat toch altijd nog.
donderdag 19 april 2018 10:30
Ja ik begrijp wat je bedoelt. Ik ben voor mezelf ook niet helder geweest in mijn vraag, dus my bad. Ik heb te veel wensen gehad en dan zag ik inderdaad geen oplossing. Ik hoopte op een soort wonder antwoord van iemand die wel het optimale heeft kunnen bereiken of inzien, maar dat is er blijkbaar niet (passend voor mij) dus ik ga gewoon een toontje lager zingen en kiezen voor de minst slechte optie (voor mij).IJskoffie schreef: ↑19-04-2018 10:09Ik had overigens prima begrepen dat je niet van plan was in de bijstand te raken.
Wat ik echter nog steeds niet zo goed begrijp is waar je twijfel zit, en wat je dan zoekt. Freelancen zie je niet zitten ivm de onzekerheid, wat ik heel goed begrijp. Dan blijft een baan in loondienst over. Hoeveel dagen je wilt werken hangt mn van je uitgavenspatroon af. Meer werken en hetzelfde uit kunnen geven of minder werken en zuiniger leven.
Tenslotte ben bang dat je een (te) groot bedrag aan kinderopvang kwijt bent, iets wat hier door velen wordt ontkend.
Meer opties heb je niet denk ik?
donderdag 19 april 2018 12:34
Dit maakt de situatie nog complexer. Twee huizen op grote afstand van elkaar, werk dat ver van elkaar afligt? En dan wel samen een baby krijgen? Hoe zie je die 'rust' voor je dan? Lijkt me juist voor alle partijen een heel onrustige situatie. Zeker gezien er ook nog twee andere kinderen met beide een andere vader in het spel zijn en andere omgangsregelingen.Yogiyoga schreef: ↑19-04-2018 10:27Zo, jij zit geloof ik nogal in een negatief cirkeltje. Heb je zelf wel ervaring met kinderen? Waar baseer je op dat ik de vader op afstand hou? Heb je er wel eens over nagedacht dat we deze keuze maken vanuit noodzaak (werk in woonplaatsen ver uit elkaar) en vanwege bewuste keuze voor rust?
De vader is hier elk moment als hij niet werkt en wij dat fijn vinden. We wonen in twee huizen zodat eén van beide zich kan terugtrekken mocht dat wenselijk zijn. Daarnaast vind ik het erg belangrijk dat mijn oudste 2 ook tijd met mij alleen hebben. Ik heb 10 jaar samengewoond met de vader van oudste 2, waarvan 6 jaar met kinderen. Ik spreek dus wel degelijk uit ervaring.
Mocht het blijken dat we het fijner vinden dat hij zijn huis opzegt, dan kan dat toch altijd nog.
Hoe bedoel je dat jij je ook kunt terugtrekken, neemt vader de baby dan mee naar zijn huis?
En rust? Als je rust wil waarom dan aan een derde kind beginnen met een man die ver weg woont en werkt?
Sorry, het is echt niet vervelend bedoeld, maar ik snap niks van je keuzes. Je gevoel volgen is heel mooi hoor, maar als je moeder bent van twee kinderen zul je ook je verstand moeten gebruiken. Dat ben je toch wel aan hen verplicht.
donderdag 19 april 2018 12:43
Voor de 100 ste keer. Oudste 2 hebben DEZELFDE vaderLil0u schreef: ↑19-04-2018 12:34Dit maakt de situatie nog complexer. Twee huizen op grote afstand van elkaar, werk dat ver van elkaar afligt? En dan wel samen een baby krijgen? Hoe zie je die 'rust' voor je dan? Lijkt me juist voor alle partijen een heel onrustige situatie. Zeker gezien er ook nog twee andere kinderen met beide een andere vader in het spel zijn en andere omgangsregelingen.
Hoe bedoel je dat jij je ook kunt terugtrekken, neemt vader de baby dan mee naar zijn huis?
En rust? Als je rust wil waarom dan aan een derde kind beginnen met een man die ver weg woont en werkt?
Sorry, het is echt niet vervelend bedoeld, maar ik snap niks van je keuzes. Je gevoel volgen is heel mooi hoor, maar als je moeder bent van twee kinderen zul je ook je verstand moeten gebruiken. Dat ben je toch wel aan hen verplicht.
donderdag 19 april 2018 12:46
Sorry, dacht dat ik iets anders had gelezen. Dat maakt het alweer iets makkelijker te realiseren allemaal.
Krijg je wel alimentatie? Want een dagje zorgen in het weekend voor je twee kinderen, staat natuurlijk niet in verhouding tot zes dagen, waaronder alle doordeweekse dagen.
donderdag 19 april 2018 13:00
Volgens mij zit je niet in de ziektewet maar heb je een WGA uitkering. Dat is een wezenlijk verschil. Als je WGA hebt, kijk dan ook even of je laatste werkgever eigenrisicodrager was. Je kan dan een beroep doen op reintegratiefaciliteiten. Loopbaanbegeleiding of start eigen onderneming met behoudt van WGA. In ieder geval meer hulp dan de reïntegratie vanuit het UWV.
donderdag 19 april 2018 13:04
Yogi, stop met verdedigen!!!!! Lees haar als een oude grammafoonplaatafspeelding, je weet wel die je moest opwinden. Met elke uitleg die je geeft kan de plaat opnieuw gaan draaien. En dan gooit ze er nog even een dramasausje overheen waardoor het verder uit verband wordt getrokken. Eerst waren er 3 vaders, hield je hem bewust weg en nu woont hij ver weg. Haar probleem dat ze het niet begrijpt. Hoe je het ook uitlegt, ze zal het niet begrijpen, want het past niet bij haar en dat is prima toch! Hoef je helemaal niets mee.
Je hoeft nu geen keuze te maken voor de rest van je leven. Ga op onderzoek uit, naar jouw wensen en mogelijkheden. En heel goed dat je vooral focust op herstel. Want waar je ook naar toe wil, gezond gaat het vast beter.
Je hoeft nu geen keuze te maken voor de rest van je leven. Ga op onderzoek uit, naar jouw wensen en mogelijkheden. En heel goed dat je vooral focust op herstel. Want waar je ook naar toe wil, gezond gaat het vast beter.
donderdag 19 april 2018 18:15
Helemaal mee eens. En je hoeft echt niet over alles tekst en uitleg te geven hoor.GenieInABottle schreef: ↑19-04-2018 13:04Yogi, stop met verdedigen!!!!! Lees haar als een oude grammafoonplaatafspeelding, je weet wel die je moest opwinden. Met elke uitleg die je geeft kan de plaat opnieuw gaan draaien. En dan gooit ze er nog even een dramasausje overheen waardoor het verder uit verband wordt getrokken. Eerst waren er 3 vaders, hield je hem bewust weg en nu woont hij ver weg. Haar probleem dat ze het niet begrijpt. Hoe je het ook uitlegt, ze zal het niet begrijpen, want het past niet bij haar en dat is prima toch! Hoef je helemaal niets mee.
Je hoeft nu geen keuze te maken voor de rest van je leven. Ga op onderzoek uit, naar jouw wensen en mogelijkheden. En heel goed dat je vooral focust op herstel. Want waar je ook naar toe wil, gezond gaat het vast beter.
Je hebt hierin natuurlijk geen goed of fout maar dat wat jij zegt is het dus niet...
donderdag 19 april 2018 18:45
Niet? Toch wel. Dat kindgebonden budget zal geen jaren meer standhouden en enig idee wat kinderen in de puberteit kosten, om nog maar niet te spreken van de kosten als jong volwassene? Wensen zijn leuk maar er moet wel voor die kinderen gezorgd worden.GenieInABottle schreef: ↑19-04-2018 13:04
Je hoeft nu geen keuze te maken voor de rest van je leven. Ga op onderzoek uit, naar jouw wensen en mogelijkheden. En heel goed dat je vooral focust op herstel. Want waar je ook naar toe wil, gezond gaat het vast beter.
Gezond gaat inderdaad voor maar daar draagt een 3e kind ook niet aan bij.
donderdag 19 april 2018 18:54
Dit mag kennelijk niet gezegd wordenKasboom schreef: ↑19-04-2018 18:45Niet? Toch wel. Dat kindgebonden budget zal geen jaren meer standhouden en enig idee wat kinderen in de puberteit kosten, om nog maar niet te spreken van de kosten als jong volwassene? Wensen zijn leuk maar er moet wel voor die kinderen gezorgd worden.
Gezond gaat inderdaad voor maar daar draagt een 3e kind ook niet aan bij.
