
Onterechte onzekerheid op de werkvloer
woensdag 16 september 2009 om 20:03
Kennen jullie dat, dat je het heel druk hebt? Heel druk, maar niet TE druk? Maar dat je door de drukte wel druk gaat voelen? En dat als je die druk voelt, je ineens ook gaat afvragen of je het allemaal wel kunt en eigenlijk bang bent dat het boven je pet stijgt?
Rationeel bekeken weet ik alle antwoorden wel op bovenstaande vragen maar toch heb ik van die fases dat het me allemaal naar de keel vliegt, dat mijn leidinggevende zal zien dat ik toch niet zo briljant ben als dat ik me voordoe. Stom hè, dat je jezelf soms zo de kop gek kunt maken...
Rationeel bekeken weet ik alle antwoorden wel op bovenstaande vragen maar toch heb ik van die fases dat het me allemaal naar de keel vliegt, dat mijn leidinggevende zal zien dat ik toch niet zo briljant ben als dat ik me voordoe. Stom hè, dat je jezelf soms zo de kop gek kunt maken...
woensdag 16 september 2009 om 20:07
nee niet stom. Je hebt even een stukje onzekerheid. Dat geeft alleen maar aan dat je mens bent en geen machine. Gelukkig wel.
Maar je werkt daar omdat je baas en jezelf allebei denken dat je geschikt bent voor dit werk. En als je baas zou denken dat je niet geschikt zou zijn zou je dat allang gehoord hebben in funktionerings en/of beoordelingsgesprekken toch?
Als je even het overzicht kwijt bent, even ademhalen, even afstand nemen, zorgen dat je het overzicht weer krijg en er weer voor gaan.
Maar je werkt daar omdat je baas en jezelf allebei denken dat je geschikt bent voor dit werk. En als je baas zou denken dat je niet geschikt zou zijn zou je dat allang gehoord hebben in funktionerings en/of beoordelingsgesprekken toch?
Als je even het overzicht kwijt bent, even ademhalen, even afstand nemen, zorgen dat je het overzicht weer krijg en er weer voor gaan.
woensdag 16 september 2009 om 20:09
Herkenbaar! Ik denk ook vaak dat er ineens fouten gezien worden en dat ik zo tegenval... Inderdaad wanneer het erg druk is.
Ik heb vorige week een sollicitatiebrief de deur uit gedaan en mag maandag op gesprek. Hartstikke leuk, maar nu lees ik de vacature nog eens door en denk ik dat ik helemaal niet voldoe aan de eisen.
Het enige wat bij mij helpt: een positieve ervaring op doen! Dus een compliment krijgen van een collega/ leidinggevende, de rust op de werkvloer terug krijgen (of straks aangenomen worden )
Succes ermee! Houd je zelf voor dat je het echt wel kunt!
Ik heb vorige week een sollicitatiebrief de deur uit gedaan en mag maandag op gesprek. Hartstikke leuk, maar nu lees ik de vacature nog eens door en denk ik dat ik helemaal niet voldoe aan de eisen.
Het enige wat bij mij helpt: een positieve ervaring op doen! Dus een compliment krijgen van een collega/ leidinggevende, de rust op de werkvloer terug krijgen (of straks aangenomen worden )
Succes ermee! Houd je zelf voor dat je het echt wel kunt!
woensdag 16 september 2009 om 20:15
Nu weet ik niet of je vrouw bent Liondevil, maar ik heb weleens in de cursus Lef! Benut je talent gehoord dat het vrouweigen is om zo te denken. Mannen schijnen daar minder last van te hebben.
Ik weet het niet, want ik ben maar een vrouw.... geen mannenervaring wat dat aangaat, maar het helpt mij wel om minder onzeker te zijn...
Ik weet het niet, want ik ben maar een vrouw.... geen mannenervaring wat dat aangaat, maar het helpt mij wel om minder onzeker te zijn...
woensdag 16 september 2009 om 20:35
Jaja, ik ben een vrouw en weet ook dat het typisch vrouwengedrag is Deze week ga ik nog even overleven en go with the flow maar maandagochtend 8:00 uur ga ik als eerste even een prioriteitenlijstje maken. Op mijn werk is het in de zomer altijd rustig en normaliter wordt de werkdruk langzaam weer opgevoerd. Maar nu was het in één keer pats boem druk. En dat houdt aan tot en met volgend jaar juni. Dus ik ga maar weer eens teruggrijpen op allerlei tips en tricks die ik tijdens mijn cursus timemanagement heb gekregen. Dus netjes lijstjes maken, tijd reserveren voor de verschillende projecten en vooral ook m'n pauzehalfuurtje tussen de middag blokkeren!!
Maar goh, wat is het toch lekker mutsengedrag zeg. Natuurlijk weet ik wel dat ik goed functioneer, heb niet voor niets een contract voor onbepaalde tijd. Complimenten werken bij mij trouwens vaak averechts, had afgelopen week een heel positief bilateraal met m'n leidinggevende maar sindsdien ben ik juist wat onzekerder. Alsof een complimentje het verwachtingspatroon alleen maar hoger maakt, idioot hè. Zo word ik ook altijd onzeker als het juist heel goed gaat, alsof ik dan aan het wachten ben op het moment waarop ik op m'n bek ga. Pff, ik ben raar...
Maar goh, wat is het toch lekker mutsengedrag zeg. Natuurlijk weet ik wel dat ik goed functioneer, heb niet voor niets een contract voor onbepaalde tijd. Complimenten werken bij mij trouwens vaak averechts, had afgelopen week een heel positief bilateraal met m'n leidinggevende maar sindsdien ben ik juist wat onzekerder. Alsof een complimentje het verwachtingspatroon alleen maar hoger maakt, idioot hè. Zo word ik ook altijd onzeker als het juist heel goed gaat, alsof ik dan aan het wachten ben op het moment waarop ik op m'n bek ga. Pff, ik ben raar...
woensdag 16 september 2009 om 21:10
Zo herkenbaar!!! Bevind me momenteel in dezelfde situatie, ervaar altijd wel werkdruk maar soms is het allesoverheersend. Bij mij hangt het ook samen met depressies die regelmatig terugkomen. Faalangst speelt bij mij de belangrijkste factor die mijn onzekerheid constant aanwakkert. Wat ik vooral merk tijdens zo'n periode, waarin ik me over alles onzeker voel, is dat ik in feite blokkeer. Werk dat normaal heel 'simpel' is, juist daar ga ik over twijfelen en mezelf telkens op controleren. Logisch nadenken gaat dan zo moeizaam, net of mijn hersenen een spelletje met me spelen. 1 + 1 = 2....toch?? .... Grrrrr!!!
Hoe zit het met jullie uitstelgedrag? Werkzaamheden die nieuw zijn, moeilijk zijn en waar je tegenop ziet? Ik leg die stapel tig keer naast me neer maar ondertussen blijft het door mijn gedachten spoken. Ik durf er dan niet goed aan te beginnen, weet niet goed waar te beginnen omdat het nieuw is, onbekend en ik wederom bang ben dat ik het fout doe. Momenteel ligt er weer zo'n klusje te wachten en heeft mijn baas al gevraagd wanneer ik daar nu eens mee ga beginnen. Kom steeds met excuses dat ander werk prioriteit heeft maar volgens mij denkt hij ondertussen dat ik of heel dom ben of heel lui. Ik heb al aangegeven dat het iets nieuws is en dat ik nog uitleg nodig heb maar volgens mijn baas moet ik er gewoon eens aan beginnen. Volgens hem denk ik ook dat het moeilijker is dan dat het in feite is. Nu voel ik me helemaal stom want mijn baas denkt dat ik het wel kan maar ik weet echt niet hoe ik het moet aanpakken. Heb er geen kaas van gegeten.... Heb het gevoel dat mijn baas me te hoog inschat, ik kan mijn andere werk hartstikke goed maar dit is me te hoog gegrepen. Is dit herkenbaar voor iemand en hoe bespreek je dit met je baas zonder dat je jezelf naar beneden haalt. Ik wil het wel graag kunnen maar ik mis achtergrondinformatie en dat lijkt mijn baas niet te snappen lijkt het wel.
Hoe zit het met jullie uitstelgedrag? Werkzaamheden die nieuw zijn, moeilijk zijn en waar je tegenop ziet? Ik leg die stapel tig keer naast me neer maar ondertussen blijft het door mijn gedachten spoken. Ik durf er dan niet goed aan te beginnen, weet niet goed waar te beginnen omdat het nieuw is, onbekend en ik wederom bang ben dat ik het fout doe. Momenteel ligt er weer zo'n klusje te wachten en heeft mijn baas al gevraagd wanneer ik daar nu eens mee ga beginnen. Kom steeds met excuses dat ander werk prioriteit heeft maar volgens mij denkt hij ondertussen dat ik of heel dom ben of heel lui. Ik heb al aangegeven dat het iets nieuws is en dat ik nog uitleg nodig heb maar volgens mijn baas moet ik er gewoon eens aan beginnen. Volgens hem denk ik ook dat het moeilijker is dan dat het in feite is. Nu voel ik me helemaal stom want mijn baas denkt dat ik het wel kan maar ik weet echt niet hoe ik het moet aanpakken. Heb er geen kaas van gegeten.... Heb het gevoel dat mijn baas me te hoog inschat, ik kan mijn andere werk hartstikke goed maar dit is me te hoog gegrepen. Is dit herkenbaar voor iemand en hoe bespreek je dit met je baas zonder dat je jezelf naar beneden haalt. Ik wil het wel graag kunnen maar ik mis achtergrondinformatie en dat lijkt mijn baas niet te snappen lijkt het wel.
woensdag 16 september 2009 om 21:38
@Liondevil76: Blijf teruggrijpen naar de methodiek van timemanagement. Als je merkt dat je meer werkt hebt/krijgt, dan je kunt afhandelen, bespreek dit met je leidinggevende. Bespreek welke klussen je eerst moet doen en welke kunnen blijven liggen. Bespreek ook of je bepaalde klussen op een snellere, makkelijkere manier kunt afhandelen.
@Luvchocolate: Uitstelgedrag is herkenbaar. Ik kan je maar één tip geven, begin eraan. Lees de stukken door, maak een plan van aanpak. Zet op papier wat het gewenste resultaat is en welke informatie je mist. Ga na hoe je aan die informatie kunt komen. Kortom, gewoon beginnen en als je ergens vastloopt 'hulp inroepen' van een collega of leidinggevende. Het is helemaal niet erg om toe te geven dat je iets niet weet, zeker als je geen ervaring hebt met een bepaalde klus.
@Luvchocolate: Uitstelgedrag is herkenbaar. Ik kan je maar één tip geven, begin eraan. Lees de stukken door, maak een plan van aanpak. Zet op papier wat het gewenste resultaat is en welke informatie je mist. Ga na hoe je aan die informatie kunt komen. Kortom, gewoon beginnen en als je ergens vastloopt 'hulp inroepen' van een collega of leidinggevende. Het is helemaal niet erg om toe te geven dat je iets niet weet, zeker als je geen ervaring hebt met een bepaalde klus.
woensdag 16 september 2009 om 21:45
Oké, heel rot dat jullie je allemaal zo voelen.. maar man wat ben ik even blij om te lezen dat ik niet de enige ben!
Vandaag had ik een gesprek buiten de deur, loop ik daar de deur uit.. ga ik allemaal dingen bedenken waar ik niet tevreden over was, en bedenken wat ik allemaal anders had moeten doen, en dat ze me vast een onervaren domme muts vonden.. vervolgens raak ik het hele overzicht over het gesprek kwijt, en blijven alleen de, in mijn ogen, 'domme' opmerkingen hangen..
Ben normaal sterk en zelfverzekerd, maar man wat voel ik me nu een stomme onzekere muts! echt een zeur vrouw!
Vandaag had ik een gesprek buiten de deur, loop ik daar de deur uit.. ga ik allemaal dingen bedenken waar ik niet tevreden over was, en bedenken wat ik allemaal anders had moeten doen, en dat ze me vast een onervaren domme muts vonden.. vervolgens raak ik het hele overzicht over het gesprek kwijt, en blijven alleen de, in mijn ogen, 'domme' opmerkingen hangen..
Ben normaal sterk en zelfverzekerd, maar man wat voel ik me nu een stomme onzekere muts! echt een zeur vrouw!
woensdag 16 september 2009 om 22:10
Oh ja, komt me heel bekend voor. Als er (te)veel van me wordt gevraagd gaat het 'mis' in mijn hoofd en ben ik constant bang dat ik een onwijze blunder maak. Daar maak ik mezelf dan helemaal gek mee, en soms zit ik 's avonds thuis nog na te denken over hoe ik het het beste kan doen allemaal.
Mijn baas merkt dat wel aan mij hoor, dat ik zo onzeker ben. Laatst was ik met hem in gesprek, om iets anders, en toen zei hij: 'Ik ben heel tevreden over je, ik wou dat jij dat ook eens was over jezelf!' Kreeg ik wel een kleur van, dat hij dat zo goed doorhad.
Wat mij meestal wel helpt, is gewoon naar de nuchtere kant hiervan kijken. Ik werk er niet voor niets, er zal wel iemand blij met me zijn haha. En mijn baas heeft meer verstand van zaken dan ik, en die heeft me aangenomen. Zal hij toch ook niet voor niets doen.
Mijn baas merkt dat wel aan mij hoor, dat ik zo onzeker ben. Laatst was ik met hem in gesprek, om iets anders, en toen zei hij: 'Ik ben heel tevreden over je, ik wou dat jij dat ook eens was over jezelf!' Kreeg ik wel een kleur van, dat hij dat zo goed doorhad.
Wat mij meestal wel helpt, is gewoon naar de nuchtere kant hiervan kijken. Ik werk er niet voor niets, er zal wel iemand blij met me zijn haha. En mijn baas heeft meer verstand van zaken dan ik, en die heeft me aangenomen. Zal hij toch ook niet voor niets doen.