Overname bedrijf, ik mag/ kan niet mee en zwanger

Afgelopen week heb ik te horen gekregen dat het bedrijf waar ik nu 10 maanden voor werk, overgenomen is door een ander bedrijf. Dit is blijkbaar al met terugwerkende kracht begin deze maand ingegaan! Het bedrijf wil dat iedereen over 2 weken al op de nieuwe locatie komt te werken, wat voor mij 3 uur extra reistijd op een dag betekent. Daarnaast ben ik moeder en zwanger van een tweede kindje. Ik werk 6 uur per dag (4 dagen) en zou dan dus 9 uur kwijt zijn en uiteraard maar voor 6 uur uitbetaald worden.

Omdat mijn huidige contract eind augustus afloopt en het bedrijf al een hele afdeling heeft voor mijn functie en ze beseffen dat het voor mij ook niet efficient is, zal mijn contract niet opnieuw verlengd worden.

1) Ik zit nu dus in de stress wat er deze periode tot eind augustus gaat gebeuren. Ik ken het bedrijf niet, waar ik nu dus blijkbaar al voor werk en al mijn werkzaamheden worden al op een totaal andere manier ingevuld (ik zou dus ingewerkt moeten worden om het te kunnen uitvoeren, maar dat gaan ze niet meer doen).Ik mag mijn oude werkzaamheden (behalve 1 onderdeel) ook niet meer uitvoeren, want daar heeft het nieuwe bedrijf niets aan. Wat moet ik doen de komende 1.5 maand? Ik vind het ook best wat om van een bedrijf waar we met 10 man werkte aanstaande maandag kennis te maken met een bedrijf dat 70+ medewerkers heeft, maar dat is een detail.

2) Ik zie enorm op tegen het plotseling reizen en ook onze oppas en opvang uren zijn hier niet op ingespeeld tot en met eind augustus. Mijn 'oude' bazen hebben me beloofd dat ik veel vanuit thuis mag werken, maar die zijn nu dus zoals ik begrepen heb niet meer mijn 'hoofd' verantwoordelijke. Zoals gezegd heb ik van het nieuwe bedrijf nog niets gehoord. En wat is 'veel?' Het is mij dus ook onduidelijk wie het nu voor het zeggen heeft.

3) Ik voel me ondanks dat ik de keus begrijp, wel een beetje in de steek gelaten/verdrietig. Al mijn andere collega's mogen namelijk wel mee (hebben veelal vaste contracten en andere specialisaties) Er wordt natuurlijk nog een volledige inzet van mij verwacht en ik wil het ook netjes afsluiten, maar het voelt alsof ik mee doe aan een feestje waar ik zelf niet meer welkom ben. Daarnaast heb ik het afgelopen jaar enorm mijn best gedaan mezelf te bewijzen en heb echt extra kilometers gelopen om te laten zien dat ik van waarde was. Het voelt nu even alsof dat voor niets geweest is en dat ik nu plots niet meer nodig ben. Kortom ik moet mezelf even herstellen

4) Ik ben aan het kijken bij het UWV waar ik recht op heb. Ik wil uiteraard gewoon fijn werk hebben, maar denk dat ik tijdens crisis met een dikke buik en binnen 2 maanden met verlof ga, minder kans maak dan mijn (toch al grote) concurrentie. Ik maak me ook een beetje zorgen over een (groot) gat in mijn C.V. Helaas heb ik tijdens mijn eerste zwangerschap te maken gehad met een organisatie die me duidelijk niet meer wilde hebben, na het baby nieuws en ben ik door complicaties tijdens de zwangerschap in een speciale ziekte uitkering gekomen. Ik vond dit helemaal niet prettig en ik was blij dat ik na de zwangerschap weer aan de slag kon gaan. Ik weet zeker dat mijn zwangerschap ik dit geval niet de hoofdreden is, maar het is gewoon balen dat ik nu weer in onzekerheid zit.

Kortom, het is allemaal nieuw en erg onduidelijk nog. Wie heeft hier ervaring mee en hoe zouden jullie dit aanpakken? Ik merk dat ik, door dit te typen al een hoop vragen op een rijtje heb gezet. Dus dat heeft al geholpen Mijn 'oude' bazen hebben veel begrip getoond voor mijn situatie tijdens het gesprek en zijn open geweest over de keuzes. Dat geeft me gelukkig wel een fijne afsluiting. Ze hebben zelfs gezegd contact te willen houden, mochten ze me ooit toch in kunnen zetten.

Marana schreef: ↑

07-07-2020 20:41

Fijn dat je een goed gesprek hebt gehad en dat er al iets meer duidelijk wordt. Het klinkt wel alsof je er vertrouwen in kunt hebben dat het wel goed komt. Succes de komende weken.

Bedankt!

Argentovivo schreef: ↑

08-07-2020 00:03

Fijn dat je een goed gesprek had. Advies dat je kreeg klinkt mij ook goed in de oren. Blijf je situatie qua zwangerschap wel in gaten houden en vraag desnoods opnieuw advies mocht dat nodig zijn. Je bent niet lui of er met opzet op uit je ziek te melden wegens zwangerschap maar weet dat er veel beschermingsregelingen zijn, mocht dit nodig zijn. Ook als je dienstverband afloopt.
Sterkte nog even met dit toch wel 'afscheid' dat eraan zit te komen. Je sluit wel een tijdvak af. Helaas in de praktijk vaak meegemaakt dat dit gebeurde na een ovo. Sluit het emotioneel goed af, zodat je verder kunt naar de toekomst.

Succes en geniet van je zwangerschap

Bedankt voor je lieve woorden. Afgelopen weken waren toch zwaarden dan ik verwacht had. Niet alleen mijn zwangerschap begint pittiger te worden, maar ook het begrip vanuit de organisatie dat het voor mij echt een lastige transitie is. Het fysiek verhuizen van alle kantoorspullen, het niet aansluiten van opvang die we geregeld hadden en de reistijd erbij. Nu er in onze omgeving geen treinen rijden vanwege werk aan het spoor (tot half augustus) reis ik 5 uur per dag! Het sloopt me echt (alleen het idee al) en ik mis enorm de waardering voor het feit dat ik nog steeds mijn best doe. Ook alle rotklusjes komen inderdaad nu op mij te liggen. Het is denk ik nog even op mijn tong bijten en erdoorheen komen, maar het breekt me wel op. Ik voel me best gebruikt. Ik heb aangegeven dat het 5 uur extra reizen nu met zwangerschap en opvang niet te doen is en ook totaal niet efficient, ik voel me er echter niet echt in gehoord of begrepen. Gelukkig heb ik een lieve collega met wie ik binnenkort mee kan rijden en die me ook helemaal begrijpt. Nog even volhouden dus...

PS: Ik voel me er eigenlijk ook helemaal niet prettig bij om in bus, trein, bus te zitten met sommige mensen die niet eens meer een mondkapje opdoen. Dit werk voor 1 maand nog is het niet waard (geen enkel werk) om mezelf of onze baby in extra gevaar te brengen. Misschien overdrijf ik, alleen merk ik dat ik door zoveel te reizen tegen mijn gevoel in ga.

Sorry moet het even kwijt! Komt door vermoeidheid dat ik het even wat minder positief inzie.

S-Groot schreef: ↑

28-07-2020 22:24

Hm, gevoelsmatig zou ik zeggen: totaal niet realistisch als WG dit van je verwacht. Heb je nog iets met de adviezen van het JL gedaan? In principe zou je niet naar de nieuwe locatie hoeven als je ook elders kon werken toch? En jij kunt thuiswerken toch? Kan best dat je nieuwe WG andere taken in gedachten heeft (die je niet vanuit huis uit kunt voeren) maar als jij een bepaalde taakomschrijving in je contract hebt...? Je hebt toch niet dat nieuwe contract getekend?

Ik zou echt met WG om tafel (of toch verdere juridische bijstand). Doorbijten is leuk hoor, maar ik vind dit toch wel een uiterste (5u reistijd terwijl je eigenlijke functie thuis uitgevoerd kan en het nog maar voor een maand is én in coronatijd).

Ja precies. Toen ik belde met JL is dat ook wat ze me vertelde. Mijn LG wil me gewoon in de buurt hebben voor het geval er dingen zijn die hij even snel uit handen wil geven, maar hij kan me daarvoor eigenlijk ook gewoon bellen en ik kan het vanuit thuis oplossen. Het nieuwe contract heb ik niet getekend, JL raadde me dat ook af en de organisatie had daar ook begrip voor. Ik vind het merk ik lastig om te onderhandelen omdat ik vorige week heb aangegeven dat het reizen te zwaar was en daar heeft hij op gereageerd dat hij het toch lastig vindt als ik er niet bij kan zijn in de komende weken (iig 1 dag in de week) Daarom heb ik uiteindelijk bedacht om te vragen aan mijn collega die er binnenkort weer is om mee te rijden. De compromis is dus vanuit mij ontstaan omdat ik niet echt begrip voelde. De organisatie is heel duidelijk verder aan het gaan met de nieuwe situatie en ik hoor daar niet echt meer bij denk ik. Hoewel ik er nu nog wel een deel van uitmaak.

daenerys79 schreef: ↑

28-07-2020 22:29

Sorry TO, ik vind het allemaal heel vervelend voor je maar, als ik zo vrij mag zijn; waarom doe je jezelf dit aan? ik had allang gedacht bekijk het maar. werkgevers heb je overal. ben je echt zo afhankelijk van die paar maanden salaris die je nog krijgt? zoveel loyaliteit is echt niet goed voor je. Andersom geven ze ook niks om je en denkt een werkgever in de eerste plaats aan zichzelf. Als je nog zin hebt om dat gesprek te gaan voeren dan zou ik voorstellen die tijd die je nog rest lekker thuis te blijven en dan maar rotklussen te doen. of vakantie opnemen en dat ze je verder vrijstellen van werk.
Zwangerschap is geen ziekte maar je moet vanaf nu ook denken aan het belang en veiligheid van je kind, die is er namelijk al.
Succes!

Ik ben het met je eens, maar wil alles wat ik gedaan heb ook niet vergooien door een slechte houding nu. Misschien heb ik de ballen ook niet genoeg om voor mezelf op te komen. Dit is namelijk ook iets wat ik tegen een vriendin zou zeggen, alleen mezelf dus niet toelaat.