Werk & Studie
alle pijlers
Reïntegratietraject, wie brainstormt er mee?
donderdag 24 september 2009 om 11:38
Binnenkort begin ik met een reïntegratietraject. Ik zit nu in een wia- en zw-situatie na mijn laatste baan in een taxibedrijf en begin het thuiszitten flink beu te worden! Veel geleerd van deze laatste baan, en van eerdere banen, en ik wil niet meer dezelfde fouten maken. Nu wil ik echt iets gaan doen waar ik mij goed bij voel.
Opleidingen: grafische richting en 10 jaar in drukkerijen gewerkt in de drukwerkvoorbereiding; daarna switch gemaakt en MBO-IW (nu SPW) gestudeerd en gewerkt in de kinderopvang. Na de geboorte van mijn eigen kinderen alleen maar minder leuke uitzendbaantjes gehad.
Op het moment werk ik aan een gedichtenbundel over mijn jeugdervaringen en mijn idee is om anderen vooruit te helpen, te inspireren met mijn ervaringen. Vrouwenhulpverlening, vrouwenopvanghuis zouden ideeën kunnen zijn. Verder ben ik vooral ook van het praktische doen, en niet eindeloos praten. Arbeidsdeskundige van het UWV vond mijn ideeën goed en zag mogelijkheden, evt. later ook als ZZP-er. Het reïntegratietraject start in november, maar ik zou ermee geholpen zijn als jullie wat willen meedenken en -kijken. Misschien vertellen wat je zelf voor werk doet. Want soms zie ik door de bomen het bos niet meer en het is zo moeilijk om vanuit niets weer te gaan beginnen. Er is zoveel gebeurd de afgelopen jaren!
Opleidingen: grafische richting en 10 jaar in drukkerijen gewerkt in de drukwerkvoorbereiding; daarna switch gemaakt en MBO-IW (nu SPW) gestudeerd en gewerkt in de kinderopvang. Na de geboorte van mijn eigen kinderen alleen maar minder leuke uitzendbaantjes gehad.
Op het moment werk ik aan een gedichtenbundel over mijn jeugdervaringen en mijn idee is om anderen vooruit te helpen, te inspireren met mijn ervaringen. Vrouwenhulpverlening, vrouwenopvanghuis zouden ideeën kunnen zijn. Verder ben ik vooral ook van het praktische doen, en niet eindeloos praten. Arbeidsdeskundige van het UWV vond mijn ideeën goed en zag mogelijkheden, evt. later ook als ZZP-er. Het reïntegratietraject start in november, maar ik zou ermee geholpen zijn als jullie wat willen meedenken en -kijken. Misschien vertellen wat je zelf voor werk doet. Want soms zie ik door de bomen het bos niet meer en het is zo moeilijk om vanuit niets weer te gaan beginnen. Er is zoveel gebeurd de afgelopen jaren!
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
donderdag 24 september 2009 om 11:43
EV, wist niet dat de taxibaan niet meer wás! Wat ontzettend vervelend, je was destijds ook zo enthousiast!
Ik ga met je mee brainstormen, vanuit vakmatige interesse én persoonlijke betrokkenheid bij jou voor zover ik je ken nu. Alleen ben ik niet zo'n goede brainstormerT en moet ik er even rustig over nadenken.
*zet overdreven Arnold Swarzenegger stem op* I'll be back!
Ik ga met je mee brainstormen, vanuit vakmatige interesse én persoonlijke betrokkenheid bij jou voor zover ik je ken nu. Alleen ben ik niet zo'n goede brainstormerT en moet ik er even rustig over nadenken.
*zet overdreven Arnold Swarzenegger stem op* I'll be back!
donderdag 24 september 2009 om 12:01
Ja, ik moet nu ook weg, maar kom straks hier terug. Die taxibaan was zo k**, een bitch van een werkgeefster, een sfeer dus waar ik zó niet tegen kon; ik was zes dagen per week (van 's morgens half 8 tot 's avonds half 7, met tijd tussenin thuis, maar zulke lange dagen dus) met die baan bezig voor een ieni-mini-salarisje; heel veel gemopper van mensen om dingen waar ik niets aan kon doen maar de planning des te meer - eind januari met flinke burnout thuis komen te zitten als gevolg van dit alles. Exit taxi, contract niet verlengd; trouwens, dat wilde ik ook niet eens meer. Wat een stress, ik droom er nog steeds van, brr.
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
donderdag 24 september 2009 om 12:08
He bah... Niet leuk.
Misschien goed om eens een lijstje te maken van kernwaarden die jij tegen wilt komen in je nieuwe baan. Dus niet zozeer uitgaan van banen en functies, en daarop te brainstormen, maar juist op de omstandigheden die jij wel of niet wilt terugzien. Een soort plussen en minnenlijstje.
Bijvoorbeeld: ik wil niet lange dagen maken. Ik wil wel een gevoel van samenwerking met leidinggevenden. Ik wil niet te maken hebben met lastige cliënten waar ik me gedrag of verhalen van blijf aantrekken. Ik wil wel invloed kunnen uitoefenen op de kwaliteit van mijn werk.
En als je daar meer zicht op hebt, kun je alsnog brainstormen op bijpassende beroepen. Want stel dat olifantendompteur daar dan als passend bij uit komt, daar kom je waarschijnlijk nu zo niet op.
Misschien goed om eens een lijstje te maken van kernwaarden die jij tegen wilt komen in je nieuwe baan. Dus niet zozeer uitgaan van banen en functies, en daarop te brainstormen, maar juist op de omstandigheden die jij wel of niet wilt terugzien. Een soort plussen en minnenlijstje.
Bijvoorbeeld: ik wil niet lange dagen maken. Ik wil wel een gevoel van samenwerking met leidinggevenden. Ik wil niet te maken hebben met lastige cliënten waar ik me gedrag of verhalen van blijf aantrekken. Ik wil wel invloed kunnen uitoefenen op de kwaliteit van mijn werk.
En als je daar meer zicht op hebt, kun je alsnog brainstormen op bijpassende beroepen. Want stel dat olifantendompteur daar dan als passend bij uit komt, daar kom je waarschijnlijk nu zo niet op.
donderdag 24 september 2009 om 15:34
Ik ben het met Tia Dalma eens. Denk niet in banen, maar in dingen die bij je passen en die je leuk vindt. Wat vind je belangrijk in een baan? Denk daarbij aan:creativiteit in je werkonregelmatig werktijdenhele dag achter een bureau zittenmet mensen omgaanautorijdenenz.
Omdat je via uitzendbureaus hebt gewerkt en ook nog in meerdere branches, denk ik dat je op zich al een goed beeld kunt vormen wat je (niet) wilt en wat je (niet) kunt.
Selecteer daar ook je reintegratiebureau op. Vraag of ze dit voor jou kunnen testen en daarna vertalen naar beroepen, maar (nog belangrijker) of ze in die beroepen jouw kunnen plaatsen.
Ga niet op zoek naar de ideale baan, want die is er niet.
Ten aanzien van ondernemer worden: voel jij je ook ondernemer? Wil je ondernemersrisico lopen. Krijg je geen naar gevoel als je enkele maanden geen inkomsten hebt, omdat er even geen klanten zijn, of omdat klanten niet betalen. Kun je zorg en ondernemer zijn goed combineren?, enz.
Ik hoop dat je hier iets mee kunt en ik hoop vooral dat je slaagt!
Omdat je via uitzendbureaus hebt gewerkt en ook nog in meerdere branches, denk ik dat je op zich al een goed beeld kunt vormen wat je (niet) wilt en wat je (niet) kunt.
Selecteer daar ook je reintegratiebureau op. Vraag of ze dit voor jou kunnen testen en daarna vertalen naar beroepen, maar (nog belangrijker) of ze in die beroepen jouw kunnen plaatsen.
Ga niet op zoek naar de ideale baan, want die is er niet.
Ten aanzien van ondernemer worden: voel jij je ook ondernemer? Wil je ondernemersrisico lopen. Krijg je geen naar gevoel als je enkele maanden geen inkomsten hebt, omdat er even geen klanten zijn, of omdat klanten niet betalen. Kun je zorg en ondernemer zijn goed combineren?, enz.
Ik hoop dat je hier iets mee kunt en ik hoop vooral dat je slaagt!
donderdag 24 september 2009 om 18:00
Reïntegratiebureau is al bekend, dat had ik al voordat ik deze taxibaan had, en ik mag weer verder met dezelfde coach (waar ik ook goed mee samenwerk).
Dingen die bij me passen:
- mensen motiveren het beste uit zichzelf te halen
- mensen inspireren
- schrijven
- creativiteit
- praktisch: doen, ik wil (wel wat) resultaat zien
- informele sfeer
- kwaliteit in mijn werk leveren
Niet:
- autoritaire leidinggevenden
- lange dagen
- achter een bureau of computer zitten
Zover kom ik nu even.
Dingen die bij me passen:
- mensen motiveren het beste uit zichzelf te halen
- mensen inspireren
- schrijven
- creativiteit
- praktisch: doen, ik wil (wel wat) resultaat zien
- informele sfeer
- kwaliteit in mijn werk leveren
Niet:
- autoritaire leidinggevenden
- lange dagen
- achter een bureau of computer zitten
Zover kom ik nu even.
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
donderdag 24 september 2009 om 20:29
Hoi Elmervrouw,
Als ik jouw steekwoorden zo eens lees, dan denk ik ook dat vooral een maatschappelijke baan bij je past. Ik zie jou zo werken in een "blijf van mijn lijf huis" , een opvanghuis voor tienermoeders of een jeugdinternaat oid. Nu liggen dat soort banen (zeker betaald) natuurlijk niet voor het oprapen, maar wellicht lukt het makkelijker als je het zoekgebied iets vergroot? Er zijn zoveel verschillende soorten opvang, van permanente verblijven tot buurthuizen, daar zou toch wel ergens iets in te vinden moeten zijn?
Als ik jouw steekwoorden zo eens lees, dan denk ik ook dat vooral een maatschappelijke baan bij je past. Ik zie jou zo werken in een "blijf van mijn lijf huis" , een opvanghuis voor tienermoeders of een jeugdinternaat oid. Nu liggen dat soort banen (zeker betaald) natuurlijk niet voor het oprapen, maar wellicht lukt het makkelijker als je het zoekgebied iets vergroot? Er zijn zoveel verschillende soorten opvang, van permanente verblijven tot buurthuizen, daar zou toch wel ergens iets in te vinden moeten zijn?
vrijdag 25 september 2009 om 20:27
zaterdag 26 september 2009 om 08:51
quote:Elmervrouw schreef op 25 september 2009 @ 20:27:
Mijn vraag: ideën voor beroepen, of werkkringen. Misschien dingen die jullie zelf doen, wat mij ook wel iets kan lijken. Je weet maar nooit hoe je geïnspireerd raakt. Ik wil me alvast wat voorbereiden op het reïntegratietraject.Heb je passies of hobbies, waar je misschien je werk van zou kunnen maken? Ik ben zelf heel lang bezig geweest te kijken of ik een inkomen kon genereren in de journalistiek; dit is overigens nog niet uit beeld, maar na een gesprek met mijn loopbaancoach spookt de hele tijd door mijn hoofd dat ik 'iets' met de Nederlandse taal moet gaan doen. Nederlands was het enige vak op de middelbare school wat ik leuk vond, literatuur vond ik interessant, en lezen was geen straf voor mij. We zitten nu een beetje op de koers van het onderwijs, lerares Nederlands met daarnaast freelance werkzaamheden als journalist. Overigens is het eigen bedrijf (tekstburo) ook nog niet uit beeld, maar dat moet allemaal nog onderzocht worden.
Mijn vraag: ideën voor beroepen, of werkkringen. Misschien dingen die jullie zelf doen, wat mij ook wel iets kan lijken. Je weet maar nooit hoe je geïnspireerd raakt. Ik wil me alvast wat voorbereiden op het reïntegratietraject.Heb je passies of hobbies, waar je misschien je werk van zou kunnen maken? Ik ben zelf heel lang bezig geweest te kijken of ik een inkomen kon genereren in de journalistiek; dit is overigens nog niet uit beeld, maar na een gesprek met mijn loopbaancoach spookt de hele tijd door mijn hoofd dat ik 'iets' met de Nederlandse taal moet gaan doen. Nederlands was het enige vak op de middelbare school wat ik leuk vond, literatuur vond ik interessant, en lezen was geen straf voor mij. We zitten nu een beetje op de koers van het onderwijs, lerares Nederlands met daarnaast freelance werkzaamheden als journalist. Overigens is het eigen bedrijf (tekstburo) ook nog niet uit beeld, maar dat moet allemaal nog onderzocht worden.
zaterdag 26 september 2009 om 09:08
quote:Elmervrouw schreef op 25 september 2009 @ 20:27:
Mijn vraag: ideën voor beroepen, of werkkringen. Misschien dingen die jullie zelf doen, wat mij ook wel iets kan lijken. Je weet maar nooit hoe je geïnspireerd raakt. Ik wil me alvast wat voorbereiden op het reïntegratietraject.Kun je in grote lijnen aangeven waar je beperkingen liggen? Het lijkt me goed om daar rekenening mee te houden.
Mijn vraag: ideën voor beroepen, of werkkringen. Misschien dingen die jullie zelf doen, wat mij ook wel iets kan lijken. Je weet maar nooit hoe je geïnspireerd raakt. Ik wil me alvast wat voorbereiden op het reïntegratietraject.Kun je in grote lijnen aangeven waar je beperkingen liggen? Het lijkt me goed om daar rekenening mee te houden.
zaterdag 26 september 2009 om 12:08
Ikd enk dat je zelf opzoek moet gaan wat bij je past. Anderen kunnen dat niet voor je invullen.
Ik zou met je lisjtje van kwaliteit en interesses en ook je situatie aan de slag gaan om iets te zoeken wat bij je past. Misshcien is een beroepskeuzetest wat voor je? Daar kijken ze ook naar aanleg kwaliteiten en wat je geleerd hebt enz.
Ik zou met je lisjtje van kwaliteit en interesses en ook je situatie aan de slag gaan om iets te zoeken wat bij je past. Misshcien is een beroepskeuzetest wat voor je? Daar kijken ze ook naar aanleg kwaliteiten en wat je geleerd hebt enz.
zaterdag 26 september 2009 om 20:45
Ik ga binnenkort ook beginnen met reintegreren. Een goede tip die ik kreeg van mijn arbeidsdeskundige is veel vacatures uit de krant knippen en verdelen in leuk en niet-leuk. Dan krijg je inzicht wat je wel en niet aantrekt in een bepaalde baan.
Welke doelgroepen spreken je aan? Kinderen, jeugd jong volwassenen etc..?
succes!
Welke doelgroepen spreken je aan? Kinderen, jeugd jong volwassenen etc..?
succes!
maandag 28 september 2009 om 19:51
Beroepskeuzetesten heeft bij mij nog nooit iets opgeleverd waar ik iets aan had.
Eigenlijk heb ik een aardig duidelijk beeld van wat ik wil (zie OP). Mijn valkuilen ken ik inmiddels ook aardig goed: moeite met eigen grenzen bewaken, ik kan niet tegen agressie en intimidatie, dat zijn de belangrijkste. Daar liep ik in de taxibaan ook flink tegenop.
Eigenlijk heb ik een aardig duidelijk beeld van wat ik wil (zie OP). Mijn valkuilen ken ik inmiddels ook aardig goed: moeite met eigen grenzen bewaken, ik kan niet tegen agressie en intimidatie, dat zijn de belangrijkste. Daar liep ik in de taxibaan ook flink tegenop.
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
maandag 28 september 2009 om 19:54
Schuddebuikje, in welke richting denk jij? Wat heb je eerder gedaan? Is bij jou de reïntegratie met die arbeidsdeskundige of ook met een coach?
Doelgroepen: met kinderen werken (hulpverlening) zou ik het meest zinvol vinden, maar ik moet realistisch zijn en inzien dat dat voor mij té confronterend zou zijn, gezien mijn eigen situatie. Met pubers hetzelfde.
Ik denk nu dus aan vrouwen.
Doelgroepen: met kinderen werken (hulpverlening) zou ik het meest zinvol vinden, maar ik moet realistisch zijn en inzien dat dat voor mij té confronterend zou zijn, gezien mijn eigen situatie. Met pubers hetzelfde.
Ik denk nu dus aan vrouwen.
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
donderdag 1 oktober 2009 om 09:06
EV, hoe is het, al een beetje verder gekomen?
Ik ga even een kleine beer op je weg werpen, sorry alvast daarvoor...
Het is mijn ervaring dat veel vrouwen die graag de hulpverlening in willen, dat doen vanuit een eigen ervaring gecombineerd met de wens tot zorgen. Dat is een verschrikkelijk goede combinatie, ware het niet dat veel vrouwen daarin zelf nog niet helemaal 'klaar' zijn met hun verleden en de te verlenen zorg feitelijk onbewust op zichzelf projecteren.
Jij hebt heel goed in de gaten dat je moeite hebt met je eigen grenzen in de gaten te houden en op tijd 'halt!' te roepen daarin, en dat je een aantal kwetsbare punten hebt waardoor je bv liever niet met kinderen en pubers werkt.
Juist in de hulpverlening moet je rekening houden met het feit dat veel zorgvragenden niet in staat zijn om hun eigen grenzen te zien en dus ook niet die van jou, danwel vaak juist die grenzen van jou opzoeken (bv in verslavingszorg). Agressie en intimidatie kun je ook daar tegen gaan komen. Ook dus in vrouwenhulpverlening.
Moraal van mijn goedbedoelde verhaal: ik denk dat je een verrekt goeie hulpverlener zult worden want je hebt een groot hart, maar misschien zul je eerst toch nog een paar extra eigen trajecten moeten doorlopen voordat je (vrijwillig of professioneel) je in andermans tranendallen gaat storten...
Ik ga even een kleine beer op je weg werpen, sorry alvast daarvoor...
Het is mijn ervaring dat veel vrouwen die graag de hulpverlening in willen, dat doen vanuit een eigen ervaring gecombineerd met de wens tot zorgen. Dat is een verschrikkelijk goede combinatie, ware het niet dat veel vrouwen daarin zelf nog niet helemaal 'klaar' zijn met hun verleden en de te verlenen zorg feitelijk onbewust op zichzelf projecteren.
Jij hebt heel goed in de gaten dat je moeite hebt met je eigen grenzen in de gaten te houden en op tijd 'halt!' te roepen daarin, en dat je een aantal kwetsbare punten hebt waardoor je bv liever niet met kinderen en pubers werkt.
Juist in de hulpverlening moet je rekening houden met het feit dat veel zorgvragenden niet in staat zijn om hun eigen grenzen te zien en dus ook niet die van jou, danwel vaak juist die grenzen van jou opzoeken (bv in verslavingszorg). Agressie en intimidatie kun je ook daar tegen gaan komen. Ook dus in vrouwenhulpverlening.
Moraal van mijn goedbedoelde verhaal: ik denk dat je een verrekt goeie hulpverlener zult worden want je hebt een groot hart, maar misschien zul je eerst toch nog een paar extra eigen trajecten moeten doorlopen voordat je (vrijwillig of professioneel) je in andermans tranendallen gaat storten...
vrijdag 2 oktober 2009 om 19:54
Nee, nog niet, ik ben (om maar meteen op je laatste alinea te reageren) stevig met therapie bezig en dat was deze week nogal heftig.
Juist daarom twijfel ik ook wel aan het in de hulpverlening gaan werken. Ik sta niet te popelen om te gaan zorgen, ik zou het meer zien in begeleiding, maar ook daar zal ik erg moeten oppassen om me dingen niet teveel aan te trekken. Kortom, weer die grenzen. En ik ben bang van agressie en intimidatie, en denk dat dat ook niet zo gauw zal gaan veranderen. Ik moet wel realistisch blijven. Het is echt iets om rekening mee te houden, hiermee had ik in de taxibaan ook moeite. Leverde me heel veel stress op.
Ik vind het zo lastig. Wat is wijsheid?
Andere ideeën zijn ook welkom! Heel graag zelfs.
Juist daarom twijfel ik ook wel aan het in de hulpverlening gaan werken. Ik sta niet te popelen om te gaan zorgen, ik zou het meer zien in begeleiding, maar ook daar zal ik erg moeten oppassen om me dingen niet teveel aan te trekken. Kortom, weer die grenzen. En ik ben bang van agressie en intimidatie, en denk dat dat ook niet zo gauw zal gaan veranderen. Ik moet wel realistisch blijven. Het is echt iets om rekening mee te houden, hiermee had ik in de taxibaan ook moeite. Leverde me heel veel stress op.
Ik vind het zo lastig. Wat is wijsheid?
Andere ideeën zijn ook welkom! Heel graag zelfs.
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
vrijdag 2 oktober 2009 om 21:23
Elemervrouw, zou jij het leuk vinden om buitenlandse vrouwen te helpen met bijvoorbeeld de taal, maar ook met andere aspecten van inburgeren? Dit is wel vaak vrijwilligerswerk, maar misschien een opstapje? Je bent dan wel aan het hulpverlenen, maar het is niet zwaar of problematisch.
Er is een topic over op overig, het heet "Wie is hier taalcoach".
Er is een topic over op overig, het heet "Wie is hier taalcoach".
zaterdag 3 oktober 2009 om 09:05
quote:Maar ja, in winkels, vragen ze daar niet altijd 18-jarigen?
Elmervrouw beantwoord deze vragen niet zelf. Laar deze bedrijven hierop antwoorden. Jij bent goed, jij staat voor een goed advies en kunt mensen helpen. dus neem het initiatief en ga er op af.
En.... in dit soort winkels zie ik duidelijk ook 18+. Het zijn geen supermarkten.
Elmervrouw beantwoord deze vragen niet zelf. Laar deze bedrijven hierop antwoorden. Jij bent goed, jij staat voor een goed advies en kunt mensen helpen. dus neem het initiatief en ga er op af.
En.... in dit soort winkels zie ik duidelijk ook 18+. Het zijn geen supermarkten.
