Werk & Studie
alle pijlers
Switchen van baan 3 jonge kinderen
maandag 22 februari 2021 13:41
Hoi allemaal 
Ben nu zwanger van de derde dus dit is nog niet aan de orde. Maar ik vraag me af of hier mensen zijn die van baan zijn geswitcht met 3 jonge kinderen? Ik ben 28, werk nu 4 jaar bij mijn (eerste) werkgever en heb kinderen van 4, 1 en nu 20 weken zwanger van de 3e. Ik heb in de richting van Wiskunde gestudeerd en nu een baan in die hoek. 3 dagen in de week heel fijn. Mijn partner werkt 4 dagen in de week.
Ik ben van plan om op zoek te gaan naar een nieuwe baan als deze baby ongeveer 1 is. Eigenlijk niet perse omdat ik het niet meer naar mijn zin heb maar ook omdat ik graag wel een soort carriere wil. Maar misschien willen we ook nog wel een vierde kind.. Heeft iemand ervaring met switchen van baan met jonge kinderen? Hoe hebben jullie dit aangepakt? Ben je blij dat je dit hebt gedaan? Wat was het effect op het gezin?
Ben nu zwanger van de derde dus dit is nog niet aan de orde. Maar ik vraag me af of hier mensen zijn die van baan zijn geswitcht met 3 jonge kinderen? Ik ben 28, werk nu 4 jaar bij mijn (eerste) werkgever en heb kinderen van 4, 1 en nu 20 weken zwanger van de 3e. Ik heb in de richting van Wiskunde gestudeerd en nu een baan in die hoek. 3 dagen in de week heel fijn. Mijn partner werkt 4 dagen in de week.
Ik ben van plan om op zoek te gaan naar een nieuwe baan als deze baby ongeveer 1 is. Eigenlijk niet perse omdat ik het niet meer naar mijn zin heb maar ook omdat ik graag wel een soort carriere wil. Maar misschien willen we ook nog wel een vierde kind.. Heeft iemand ervaring met switchen van baan met jonge kinderen? Hoe hebben jullie dit aangepakt? Ben je blij dat je dit hebt gedaan? Wat was het effect op het gezin?
dinsdag 23 februari 2021 16:46
Top!geel_aapje schreef: ↑23-02-2021 15:52N.a.v. jouw post heb ik nu een overleg ingepland met mijn baas om te vragen of ik een bepaalde cursus mag gaan doen
...
dinsdag 23 februari 2021 16:54
Mijn man en ik hebben het echt wel samen gedaan. Dat hij soms vrij nam voor een ziek kind of een studiedag heeft hij echt zwaar moeten bevechten. Ik had niet het woord eisen moeten gebruiken in mijn post. Man heeft serieus pogingen gedaan om parttime te gaan werken, maar in zijn branche begint het nu pas mondjesmaat te komen. Nu vind ik het niet meer zo zinnig.aardbeienslof schreef: ↑23-02-2021 15:57Wat vervelend voor je dat je bent vastgelopen. Maar ik herken helemaal niets in je verhaal. Ik zou ook nooit iets van mijn man eisen. Wij doen alles in overleg en hebben afwisselend meer en minder gewerkt dan de ander.
...
dinsdag 23 februari 2021 20:45
Hoe oud ben je?ankalida schreef: ↑23-02-2021 16:54Mijn man en ik hebben het echt wel samen gedaan. Dat hij soms vrij nam voor een ziek kind of een studiedag heeft hij echt zwaar moeten bevechten. Ik had niet het woord eisen moeten gebruiken in mijn post. Man heeft serieus pogingen gedaan om parttime te gaan werken, maar in zijn branche begint het nu pas mondjesmaat te komen. Nu vind ik het niet meer zo zinnig.
dinsdag 23 februari 2021 21:22
In dit topic (en daar buiten) lijkt het soms of je óf leuk werk hebt en leuke collega's, óf je maakt carrière. Want plezier in je werk is belangrijker dan carrière maken. Die nep tegenstelling irriteert me altijd mateloos. Alsof nadenken over je eigen toekomst in je werk, daarin bewuste stappen zetten en keuzes maken de tegenhanger is van plezier in je werk hebben.aardbeienslof schreef: ↑23-02-2021 14:59Het maakt mij niet zoveel uit hoe hoog of laag mijn baan is. Ik vind mijn werk en mijn collega’s leuk en dat vind ik het meest belangrijk.
Ook door die zogenaamde tegenstelling te benoemen (niet hier alleen hoor) houd je in stand dat mensen die vooruit willen in hun werk onbewust als een soort hyena's die over lijken gaan worden neergezet.
"Nee hoor, ik heb liever plezier in mijn werk en aandacht voor mijn kinderen". Eh, ja, dat heb ik ook.
En bewuste keuzes maken in je carrière betekent niet dat iedereen de ambitie moet hebben om directeur te worden ofzo, maar dat je zorgt dat je niet na 30 jaar denkt "ach had ik maar..."
dinsdag 23 februari 2021 23:12
ldp schreef: ↑23-02-2021 21:22In dit topic (en daar buiten) lijkt het soms of je óf leuk werk hebt en leuke collega's, óf je maakt carrière. Want plezier in je werk is belangrijker dan carrière maken. Die nep tegenstelling irriteert me altijd mateloos. Alsof nadenken over je eigen toekomst in je werk, daarin bewuste stappen zetten en keuzes maken de tegenhanger is van plezier in je werk hebben.
Ook door die zogenaamde tegenstelling te benoemen (niet hier alleen hoor) houd je in stand dat mensen die vooruit willen in hun werk onbewust als een soort hyena's die over lijken gaan worden neergezet.
"Nee hoor, ik heb liever plezier in mijn werk en aandacht voor mijn kinderen". Eh, ja, dat heb ik ook.
En bewuste keuzes maken in je carrière betekent niet dat iedereen de ambitie moet hebben om directeur te worden ofzo, maar dat je zorgt dat je niet na 30 jaar denkt "ach had ik maar..."
Yes, dit dus!
Ik ben altijd vier dagen blijven werken en daar heb ik geen moment spijt van gehad. Ik heb en plezier in mijn werk en heb voldoende ontwikkelmogelijkheden en ik heb gewoon tijd voor de kinders en andere privezaken. Net als Echtgenoot. Die werkt ook vier dagen, dat was gewoon de deal.
Overigens ben ik overgestapt naar een ander vakgebied toen de kinderen nog klein waren. Daar moest ik een hoop extra studie voor doen (en nog steeds), maar het is nooit bij me opgekomen dat het niet zou kunnen vanwege mijn gezin.
woensdag 24 februari 2021 02:44
Je moet het zelf weten hoor, maar waarom overweeg je in deze tijd in vredesnaam vier(!) kinderen naast werk en wil je dan ook nog van baan wisselen? Ik zou het niet durven. Zowel relaties als banen zijn tegenwoordig niet zeker. Ik ga er daarom altijd vanuit dat je het ook alleen moet kunnen doen en zou er niet vanuit gaan dat dat lukt als je er straks vier hebt én geen vaste baan omdat je wellicht net geswitcht bent. Evenwel bewondering voor je moed en veel succes met je keuzes!
Hier sta ik, ik kan niet anders (zonder legpuzzels)
woensdag 24 februari 2021 09:24
Dit ben ik met je eens. Ik stoorde me er alleen aan dat er simpel gesteld werd dat je maar carrière moet maken. Alsof alleen dat zaligmakend is.ldp schreef: ↑23-02-2021 21:22In dit topic (en daar buiten) lijkt het soms of je óf leuk werk hebt en leuke collega's, óf je maakt carrière. Want plezier in je werk is belangrijker dan carrière maken. Die nep tegenstelling irriteert me altijd mateloos. Alsof nadenken over je eigen toekomst in je werk, daarin bewuste stappen zetten en keuzes maken de tegenhanger is van plezier in je werk hebben.
Ook door die zogenaamde tegenstelling te benoemen (niet hier alleen hoor) houd je in stand dat mensen die vooruit willen in hun werk onbewust als een soort hyena's die over lijken gaan worden neergezet.
"Nee hoor, ik heb liever plezier in mijn werk en aandacht voor mijn kinderen". Eh, ja, dat heb ik ook.
En bewuste keuzes maken in je carrière betekent niet dat iedereen de ambitie moet hebben om directeur te worden ofzo, maar dat je zorgt dat je niet na 30 jaar denkt "ach had ik maar..."
woensdag 24 februari 2021 09:27
Dat kan natuurlijk, dat je daar geen spijt van hebt gehad. Ik zit er tegenaan te hikken dat ik minder werken heel spannend vind, maar tegelijkertijd zie ik ook dat ik, en mijn kind, nu niet heel gelukkig word van het ‘vele’ werken dat we nu doen.nessemeisje schreef: ↑23-02-2021 23:12
Yes, dit dus!
Ik ben altijd vier dagen blijven werken en daar heb ik geen moment spijt van gehad. Ik heb en plezier in mijn werk en heb voldoende ontwikkelmogelijkheden en ik heb gewoon tijd voor de kinders en andere privezaken. Net als Echtgenoot. Die werkt ook vier dagen, dat was gewoon de deal.
Overigens ben ik overgestapt naar een ander vakgebied toen de kinderen nog klein waren. Daar moest ik een hoop extra studie voor doen (en nog steeds), maar het is nooit bij me opgekomen dat het niet zou kunnen vanwege mijn gezin.
woensdag 24 februari 2021 09:52
Ik heb veel verschillende freelance opdrachten gedaan toen de kinderen jong waren (jaar hier, 2 jaar daar, etc.).
Als je 28 bent en je denkt dat je het nu optimaal ideaal hebt met een goed salaris en flexibele werkgever, dan heb je weinig vertrouwen in de rest van de werkgevers.
Ik denk dat een betere vraag dan zou zijn: heb jij voor je 30e een 'ideale baan' opgezegd en ben je daar later slechter of beter van geworden?
Als je 28 bent en je denkt dat je het nu optimaal ideaal hebt met een goed salaris en flexibele werkgever, dan heb je weinig vertrouwen in de rest van de werkgevers.
Ik denk dat een betere vraag dan zou zijn: heb jij voor je 30e een 'ideale baan' opgezegd en ben je daar later slechter of beter van geworden?
woensdag 24 februari 2021 09:58
Dit! Ik wil voorlopig geen functie hoger: de flexibiliteit die ik nu heb om mijn eigen agenda in te delen is goud waard. Heerlijk om als het mooi weer is eens lekker met zoontje te gaan fiesten/zwemmen wat dan ook. Maar ik vind wel belangrijk dat ik mocht het nodig zijn voor zoontje en eventueel 2e kind kan zorgen zonder alimentatie en dan een beetje normaal kan blijven leven.ldp schreef: ↑23-02-2021 21:22In dit topic (en daar buiten) lijkt het soms of je óf leuk werk hebt en leuke collega's, óf je maakt carrière. Want plezier in je werk is belangrijker dan carrière maken. Die nep tegenstelling irriteert me altijd mateloos. Alsof nadenken over je eigen toekomst in je werk, daarin bewuste stappen zetten en keuzes maken de tegenhanger is van plezier in je werk hebben.
Ook door die zogenaamde tegenstelling te benoemen (niet hier alleen hoor) houd je in stand dat mensen die vooruit willen in hun werk onbewust als een soort hyena's die over lijken gaan worden neergezet.
"Nee hoor, ik heb liever plezier in mijn werk en aandacht voor mijn kinderen". Eh, ja, dat heb ik ook.
En bewuste keuzes maken in je carrière betekent niet dat iedereen de ambitie moet hebben om directeur te worden ofzo, maar dat je zorgt dat je niet na 30 jaar denkt "ach had ik maar..."
donderdag 25 februari 2021 07:40
Oei, dit is wel confronterend... ik denk er ook zo over namelijk, en zit in een 'gouden kooi' qua werk maar ben ook inmiddels halverwege de 40 en weet dat ik dit werk niet nog 20 jaar leuk blijf vinden....
Echt tijd om de stappen te maken die al jaren in mijn hoofd zitten dus!
donderdag 25 februari 2021 10:40
Ik vind dit een goede opmerking, ik denk inderdaad dat dit de crux is.bia-pia schreef: ↑24-02-2021 09:52Ik heb veel verschillende freelance opdrachten gedaan toen de kinderen jong waren (jaar hier, 2 jaar daar, etc.).
Als je 28 bent en je denkt dat je het nu optimaal ideaal hebt met een goed salaris en flexibele werkgever, dan heb je weinig vertrouwen in de rest van de werkgevers.
Ik denk dat een betere vraag dan zou zijn: heb jij voor je 30e een 'ideale baan' opgezegd en ben je daar later slechter of beter van geworden?
donderdag 25 februari 2021 10:40
Op jouw leeftijd ben ik serieus aan de slag gegaan met een opleiding en nu heb ik een baan waarin ik me de komende tijd meer dan genoeg kan ontwikkelen. Ik werk weliswaar nog niet het aantal uren dat ik zou willen, maar dat gaat waarschijnlijk nog wel gebeuren. Nu is echt moment om je erin te verdiepen als je volgende collegejaar een opleiding wil gaan doen.Maduixa schreef: ↑25-02-2021 07:40Oei, dit is wel confronterend... ik denk er ook zo over namelijk, en zit in een 'gouden kooi' qua werk maar ben ook inmiddels halverwege de 40 en weet dat ik dit werk niet nog 20 jaar leuk blijf vinden....
Echt tijd om de stappen te maken die al jaren in mijn hoofd zitten dus!
Freedom is just another word for nothing left to lose - Janis Joplin
donderdag 25 februari 2021 11:28
Wij werken 4 (en een half) en 5 dagen.
3 dagen bso, 1 middag oma, 1 middag ik.
Ik ben schoolvakanties thuis en sinds deze vakantie ook geen opvang in vakanties.
donderdag 25 februari 2021 11:46
Ik snap je vraag. Ik (nou ja: wij) heb binnen vier jaar drie kinderen gekregen en geenszins kwam alles op mijn schouders. Ik vond het wel fijn om in de periode dat de kinderen klein waren een stabiele werksituatie te hebben (vanaf de geboorte van het tweede kind werkte ik 32 uur per week, daarvoor 36 uur).geel_aapje schreef: ↑22-02-2021 14:12Ik voel me niet aangevallenIk vind het wel grappig dat sommigen denken dat alles op mijn schouders komt.
Gefeliciteerd met je zwangerschap trouwens!
donderdag 25 februari 2021 13:16
Twee dagen opvang, man is 1 dag thuis, ik ben 1 dag thuis en 1 dag -op hun verzoek- mijn schoonouders. Anders was het drie dagen opvang geweest.
donderdag 25 februari 2021 13:20
Meeste weken: ik 1 vrije dag, 3 dagen opvang en 1 dag opa/oma. Drukke periode op werk: 4 dagen opvang en 1 week per maand ook 4 dagen opvang. Vaak haal ik zoontje ook 1 middag per week vroeg op (half 4).
donderdag 25 februari 2021 14:10
donderdag 25 februari 2021 14:29
Fijne reactie en dank voor de felicitatiesOriander schreef: ↑25-02-2021 11:46Ik snap je vraag. Ik (nou ja: wij) heb binnen vier jaar drie kinderen gekregen en geenszins kwam alles op mijn schouders. Ik vond het wel fijn om in de periode dat de kinderen klein waren een stabiele werksituatie te hebben (vanaf de geboorte van het tweede kind werkte ik 32 uur per week, daarvoor 36 uur).
Gefeliciteerd met je zwangerschap trouwens!
Ben jij in de periode met kleine kinderen nog geswitcht? Zo ja, wanneer? Hoe hebben jullie dat aangepakt?
donderdag 25 februari 2021 14:37
Gefeliciteerd met je zwangerschap!
Toen ik zwanger was van ons eerste kindje had mijn partner een vaste baan, en ik een jaar contract. Tijdens mijn zwangerschap raakte mijn partner zijn baan kwijt (faillisement) en werd mijn contract niet verlengd (achteraf zwangerschapsdiscriminatie). Tijdens mijn verlof zaten we onverwachts beiden zonder werk. Uiteindelijk is het allemaal goed gekomen; hebben beiden nu een goede baan, twee kleine kinderen en ik begin binnenkort aan een (interne) opleiding.
Dus kortgezegd; je kunt alles willen plannen, of uitstellen, maar uiteindelijk loopt het toch weer anders dan verwacht. Als je samen weet wat je van elkaar verwacht, en op elkaar kunt rekenen als de een het even wat drukker heeft dan de ander, moet het allemaal kunnen naar mijn idee!
Toen ik zwanger was van ons eerste kindje had mijn partner een vaste baan, en ik een jaar contract. Tijdens mijn zwangerschap raakte mijn partner zijn baan kwijt (faillisement) en werd mijn contract niet verlengd (achteraf zwangerschapsdiscriminatie). Tijdens mijn verlof zaten we onverwachts beiden zonder werk. Uiteindelijk is het allemaal goed gekomen; hebben beiden nu een goede baan, twee kleine kinderen en ik begin binnenkort aan een (interne) opleiding.
Dus kortgezegd; je kunt alles willen plannen, of uitstellen, maar uiteindelijk loopt het toch weer anders dan verwacht. Als je samen weet wat je van elkaar verwacht, en op elkaar kunt rekenen als de een het even wat drukker heeft dan de ander, moet het allemaal kunnen naar mijn idee!
