Verdrietig door vertrekkende collega

Germanist dinsdag 3 juni 2025 om 15:26

Ik heb vorige week dinsdag te horen gekregen dat mijn enige directe collega (we zijn docenten in het VO) een nieuwe baan heeft. Hij heeft hier 1,5 jaar over getwijfeld. Voor mij was wel duidelijk dat hij niet lekker in z’n vel zat, aar ik dacht dat dat alleen privé was. Hij heeft de afgelopen twee jaar een echtscheiding achter de rug, dus niet zo vreemd dat het dan wel eens niet zo goed gaat. Kennelijk had ik toch een soort voorgevoel, want ik heb hem een paar weken geleden nog, grappend, gevraagd of hij “toch niet aan het solliciteren was”. En nu opeens dit.

Ik ben de afgelopen dagen vooral heel boos geweest, op de situatie, maar ook op m’n collega. Hij wil niet zeggen wat de precieze reden voor zijn vertrek is, alleen dat het een privéreden is en er andere mensen (naar ik aanneem van school) bij betrokken zijn. Ik heb wel een vermoeden, zeker gezien de tijdslijn van 1,5 jaar.

Vanmorgen zag ik hem voor het eerst weer sinds ik het nieuws gehoord had (lang weekend en deeltijdprinses). Toen hij vroeg hoe het ging moest ik huilen en daarna ben ik de hele dag misselijk en duizelig geweest. Er is nog maar een beperkt aantal mensen op de hoogte en mij is verzocht er verder nog niet met anderen over te praten. Vrijdag komt het in het weekbericht en zal iedereen op de hoogte zijn. Hier heb ik zelf veel moeite mee, maar ik respecteer het wel. Toen ik bij mijn leidinggevende aangaf (zij is op de hoogte) hoe ik me fysiek voelde, heeft ze me naar huis gestuurd. Ik ben autistisch en kan niet goed tegen veranderingen. Dit is zo’n klap voor me. Het voelt alsof het fundament van m’n werk onderuitgehaald wordt.

Vandaag gaf ik geen lessen, omdat m’n examenklassen klaar zijn, maar morgen staat er wel een volle dag op het programma. Zie even niet hoe ik dat voor elkaar moet gaan krijgen nu. Geen idee wat ik met dit topic wil bereiken, moet denk gewoon even m’n verhaal kwijt.

germanist wijzigde dit bericht op 03-06-2025 15:56

0.03% gewijzigd

Germanist dinsdag 3 juni 2025 om 16:04

S-Groot schreef: ↑
03-06-2025 15:59
Ken je dit niet van jezelf, hoe je er nu op reageert? Je hebt/had zelf niet door dat dit echt met jou en jouw reacties te maken heeft? Ik vind het zelf best bijzonder, op jouw leeftijd met jouw ervaringen voor zover ik ze gelezen heb. Is er nu iets anders aan de hand, iets veel groters dan alleen maar een vertrekkende collega? Dat je toch wel heel erg aan hem gehecht bent zonder dat je het doorhad? Verliefd misschien wel?

Ik weet niet of je er zakelijk naar moet gaan kijken. Je voelt wat je voelt, het is heel verstandig om je er niet door over te laten nemen zoals je het tot nu toe wel hebt laten gebeuren denk ik, maar naar je gevoel kijken lijkt me ook gewoon verstandig. Waarom voel ik dit, welke gedachten heb ik en wat roept dat op. Uiteraard met je vaste begeleiding, weet niet of het nou zou wijs is om dat hier te doen (zowel: zet dan aub je topic op psyche want met werk heeft het niet zoveel te maken, sowieso past dit meer op psyche maar dat had je zelf nog niet door begrijp ik).

Dank voor de onderste tip. Ik wist inderdaad niet dat dit meer onder psyche valt. Zal even kijken of ik het aan kan passen.

Ja, ik ben aan m’n collega gehecht. Nee, ik ben niet verliefd op hem. Ik schrik zelf ook van de heftigheid van m’n reactie, dus het is zeker de moeite waard om dat uit te gaan pluizen. En dat ga ik zeker niet hier doen.

Germanist dinsdag 3 juni 2025 om 16:04

Dubbel.

Zarah dinsdag 3 juni 2025 om 16:11

Ik zou er vooral voor zorgen dat je in je reactie naar hem (en de rest van je collega's) niet laat zien hoe (buitenproportioneel) dit je raakt. Heb je hem al gefeliciteerd met zijn nieuwe baan?

TinyTiny dinsdag 3 juni 2025 om 16:11

Germanist schreef: ↑
03-06-2025 15:55
Dit is niet m’n eerste baan, maar wel de eerste keer dat ik meemaak dat een collega, die zo dichtbij me staat, weggaat.

Kan me wel voorstellen dat het even een schok is, maar zou toch proberen om dit in zakelijk licht te gaan zien.

Germanist dinsdag 3 juni 2025 om 16:20

Zarah schreef: ↑
03-06-2025 16:11
Ik zou er vooral voor zorgen dat je in je reactie naar hem (en de rest van je collega's) niet laat zien hoe (buitenproportioneel) dit je raakt. Heb je hem al gefeliciteerd met zijn nieuwe baan?

Zeker. Ik ken de school waar hij gaat werken niet, maar het schijnt een beetje hetzelfde type school te zijn. Hopelijk gaat hij het er heel erg naar z’n zin hebben.

pina dinsdag 3 juni 2025 om 16:22

Het is mooi om om je collega’s te geven, maar dit gaat wel een beetje ver. Mensen komen en gaan op werk. En jij zelf ook.

Moiren dinsdag 3 juni 2025 om 16:23

Nana_Mouskouri schreef: ↑
03-06-2025 15:59
En TO, je werkt met heel veel mensen. Er gaan (al hoop ik het niet) nog heel veel nare dingen kunnen gebeuren. Vaders van leerlingen die plotseling dood neervallen. Leerlingen die overlijden of ernstig ziek worden, collega's die overlijden, kinderen die mishandeld worden of misbruikt, ouders die je zomaar voor iets uitschelden, altijd een storing bij het kopiëren als je net een toets wilt vermenigvuldigen.
Om jouw werk vol te kunnen houden, zul je toch weerbaarder moeten worden. Dat is niet hetzelfde als hard of liefdeloos.

Echt hè, dat moet gewoon een complot van de kopieermachinefabrikanten zijn.

Don’t let anyone ruin your day. It’s your day.
Ruin it yourself.

Graze dinsdag 3 juni 2025 om 16:25

Hij is jou niks verschuldigd en ik zou ook niet aan mijn collega's vertellen waarom ik precies wegga als ik ergens een andere baan heb. Zou het dan ook gooien op prive of een leuke uitdaging en dus niet dat het komt door bijvoorbeeld een verziekte werksfeer, te hoge werkdruk of het niet krijgen van waardering/loonsverhoging. Daardoor krijg je alleen maar geroddel en slechte verhoudingen wat niet handig is als je deze werkgever als referentie wil vragen.

Ja het is klote maar zie het zakelijk.

pina dinsdag 3 juni 2025 om 16:28

Ik geef meestal ook geen specifieke redenen, zeker niet als het persoonlijke redenen zijn, want daar gaan mensen vaak mee aan de haal, of interpreteren het verkeerd, dus simpelweg: “tijd voor wat nieuws!”, of een bepaalde mogelijkheid tot groei ofzo.

Dala dinsdag 3 juni 2025 om 16:36

Ben je verliefd op hem ofzo?

Vivamensje dinsdag 3 juni 2025 om 16:36

Nou ik vind dat iedereen hier toch erg heftig en weinig empathisch reageert.
Het is een feit dat ze erg van slag is en daar hoeft ze zich echt niet voor te schamen.
Veel sterkte!

Grobbekuiken_ dinsdag 3 juni 2025 om 16:37

Moiren schreef: ↑
03-06-2025 16:23
Echt hè, dat moet gewoon een complot van de kopieermachinefabrikanten zijn.

Ah, is dát het!

TO, als er ergens veel verloop is, is het wel in het onderwijs. Na jaren in het bedrijfsleven vond ik dat erg opvallend, was ik niet gewend en in het begin vond ik het ook best lastig (bij sommige collega's dan, bij anderen weer niet). Inmiddels weet ik dat er elk jaar weer een groep vertrekt om allerlei redenen en daar weer anderen voor terugkomen. Ik kijk er niet meer van op en ga gewoon weer door.

There is always something happening, and it's usually right now

Koffiezetapparaat dinsdag 3 juni 2025 om 16:40

Wat vervelend dat je je zo voelt, TO. Ik lees dat sommige mensen je reactie als heftig ervaren. Zelf heb ik geen ASS maar wel ADHD, en ik merk dat veranderingen en schakelmomenten voor mij soms echt lastig zijn. Daardoor reageer ik soms ook op een manier die voor anderen misschien wat groot of onverwacht overkomt. Zou het kunnen dat het vertrek van je collega – en de verandering die dat met zich meebrengt – bij jou ook iets soortgelijks losmaakt?

Teddydeniffler dinsdag 3 juni 2025 om 16:45

Verdrietig mag je altijd zijn. Ik ben ook wel eens (thuis) verdrietig geweest voor het afscheid van een leidinggevende ooit. Daar had ik goed binding mee, maar collega's komen en gaan op een bedrijf.

Is het niet vooral de verandering waar je tegenop ziet? Je bent erg aan je collega gehecht schrijf je. Straks komt er mogelijk iemand anders op deze functie waar je weer aan moet wennen.

Zelf zie ik werk echt heel zakelijk, maar heb ook nooit een collega gehad waar ik echt zo goed mee kon dat het bijna een vriendschap was.

Ben-ik-weer dinsdag 3 juni 2025 om 16:46

Germanist schreef: ↑
03-06-2025 15:55
Dit is niet m’n eerste baan, maar wel de eerste keer dat ik meemaak dat een collega, die zo dichtbij me staat, weggaat.

Het is ook rot, want de dingen veranderen.
Ik snap best dat je daar moeite mee hebt (en vind de andere dames hier nogal bot reageren: waar is dat voor nodig joh? #doeeenslief).
Sterkte! Het komt vast goed en wie weet krijg je weer een heel fijne collega

Ben-ik-weer dinsdag 3 juni 2025 om 16:47

Vivamensje schreef: ↑
03-06-2025 16:36
Nou ik vind dat iedereen hier toch erg heftig en weinig empathisch reageert.
Het is een feit dat ze erg van slag is en daar hoeft ze zich echt niet voor te schamen.
Veel sterkte!

Precies!
Stelletje trutten hoor.

Germanist dinsdag 3 juni 2025 om 16:52

Teddydeniffler schreef: ↑
03-06-2025 16:45
.

Is het niet vooral de verandering waar je tegenop ziet? Je bent erg aan je collega gehecht schrijf je. Straks komt er mogelijk iemand anders op deze functie waar je weer aan moet wennen.

Ik denk dat je hier inderdaad de kern te pakken hebt. Nu weet ik wat ik heb, dat weet ik voor volgend schooljaar niet. Het is überhaupt de vraag of we de vacature wel opgevuld krijgen. Er is heel veel onzeker en dat trek ik slecht.

Cesarinajoy dinsdag 3 juni 2025 om 16:56

Ik begrijp TO wel. Niet in de hevige fysieke reactie, wel de emotionele kant. Je werk is toch een belangrijk onderdeel van je leven, je brengt zoveel tijd door met collega’s dat ook zij heel dichtbij kunnen gaan voelen.

Twee jaar geleden is een voor mij heel belangrijke collega opgestapt. Ik heb geen autisme en was zeer zeker ook niet verliefd op hem, maar toen hij het nieuws van zijn vertrek bracht was ik ook echt een tijd van slag. Samen gaven we meer dan 7 jaar leiding aan een team en we waren heel erg op elkaar ingespeeld. Zijn (tijdelijke) opvolger was iemand waar ik toch echt minder goed mee door een deur kon en waardoor ik uiteindelijk ook de stap heb gezet om ook weg te gaan. Voor mij was er gewoon geen bal meer aan. Neemt niet weg dat alles is goedgekomen, maar ik herinner me het dagelijkse gemis nog heel erg goed.

Dus TO, neem de tijd om aan de situatie te wennen. Dat gaat op termijn echt goedkomen. Maar nu voelt het rot, en dat mag.

yourlocalhero dinsdag 3 juni 2025 om 16:58

TO ik denk dat hij een collega is waarbij je je veilig voelde en wellicht in co-regulatie voor jou werkte (psychisch dan), daarom vermoed ik de overweldigende reactie.
Voel even wat je voelt, het mag...en het is zelfs nul issue dat niemand het echt snapt.

(Overigens, hier een autist die het naar jou schrijft, ik vind je reactie ook heftig, maar kan hem wel verklaren).

Is het optioneel om contact te houden?

M3LL0N4 dinsdag 3 juni 2025 om 17:01

Kan het zijn dat er veel andere gevoelens ook een rol spelen?

Heb je warme gevoelens voor hem?
Vind je het vervelend dat hij je niet in vertrouwen heeft genomen?
Voel je je daardoor verraden?
Voel jij je nu extra kwetsbaar omdat jij je buddy kwijt bent?
Ben je nu extra onzeker in je werk omdat jouw vangnet weg is?
Maak jij je zorgen over wat er is gebeurd? Een relatie op het werk? Een conflict?
Ben je teleurgesteld in jezelf omdat je dit niet hebt zien aankomen?
Baal je dat jouw mensenkennis blijkbaar niet zo goed is als je dacht?

Jouw gevoelens zijn misschien heel groot omdat jij nog niet helder hebt waardoor je zo van streek bent.

Laat het even rusten.

Als onwetendheid schreeuwt, dan zwijgt intelligentie ~ Unknown

(Het gras is blauw, het verhaal van de ezel en de tijger)

Vivalafete25 dinsdag 3 juni 2025 om 17:08

Heb je enig idee wat precies de trigger is? Het ophangen aan autisme is misschien wat simplistisch aangezien dat een breed begrip/spectrum is en het alsnog niet (volledig) verklaart wat je nou echt zo van slag maakt.

Moiren dinsdag 3 juni 2025 om 17:11

Vivamensje schreef: ↑
03-06-2025 16:36
Nou ik vind dat iedereen hier toch erg heftig en weinig empathisch reageert.
Het is een feit dat ze erg van slag is en daar hoeft ze zich echt niet voor te schamen.
Veel sterkte!

Ik zou er echt de schijt in hebben als een collega (steeds) om dit soort onzin uit zou vallen.

Don’t let anyone ruin your day. It’s your day.
Ruin it yourself.

Vivalafete25 dinsdag 3 juni 2025 om 17:11

Vivamensje schreef: ↑
03-06-2025 16:36
Nou ik vind dat iedereen hier toch erg heftig en weinig empathisch reageert.
Het is een feit dat ze erg van slag is en daar hoeft ze zich echt niet voor te schamen.
Veel sterkte!

Klopt. Met "wow" reageren is nergens voor nodig. TS ziet zelf misschien ook wel in dat zijn/haar reactie redelijk buiten proportie is.

himalaya dinsdag 3 juni 2025 om 17:16

Vivamensje schreef: ↑
03-06-2025 16:36
Nou ik vind dat iedereen hier toch erg heftig en weinig empathisch reageert.
Het is een feit dat ze erg van slag is en daar hoeft ze zich echt niet voor te schamen.
Veel sterkte!

Niemand zegt dat ze zich moet schamen, wel dat ze erg heftig reageert.

‘ Dit is zo’n klap voor me. Het voelt alsof het fundament van m’n werk onderuitgehaald wordt.’

Bijvoorbeeld. Maar er mag niet worden gezegd dat dat een heftige reactie is? Iedereen moet kumbaya zeggen dat het heel logisch is?

Ik heb geen wespentaille, ik heb een bijenrompje

Germanist dinsdag 3 juni 2025 om 17:20

Ik zie inderdaad nu in dat ik erg heftig reageer. Neemt niet weg dat die (lichamelijke) reactie er wel is.

Het is niet de bedoeling om me achter m’n autisme te verschuilen. Het is alleen een factor die meespeelt.

Nogmaals, ik ben niet verliefd op m’n collega.

Ik denk dat de hierboven genoemde angst voor de toekomst de belangrijkste trigger is. M’n vastigheid qua werk is overhoop gehaald en dat maakt me heel onzeker.

Actieve topics