Zwanger
alle pijlers
Abortus of niet
dinsdag 8 oktober 2019 om 11:02
Ik ben er een paar dagen geleden achter gekomen dat ik zwanger ben. Ik ben denk ik nu 4 weken en 2 dagen. Ik ben 29 en moeder van 2 kinderen van 5 en bijna 2. Ik ben de afgelopen jaren thuis geweest bij de kinderen, wat ik eigenlijk heel zwaar vond en helemaal niet zo leuk. Ik ben ooit gestopt met mijn opleiding door een depressie. Jongste is bijna twee en ben aangenomen voor een werk en leer traject en ik zou over een paar weken starten. Ik had er ontzettend veel zin in. Eindelijk afhankelijk worden, zelf geld verdienen en opvang voor de kinderen is al geregeld. Maar nu ben ik dus zwanger. Oerstom we weten het, ik mag geen hormonale anticonceptie ivm verhoogde kans op trombose en we zijn op het moment suprême niet voorzichtig genoeg geweest. Dus 100% eigen schuld.
Maar goed het is dus zo. En nu moeten we knopen gaan door hakken. Ik heb nog wel een kinderwens, maar op dit moment zie ik het echt niet zitten. Maar ik heb ooit een miskraam gehad, en een kind verloren met 6 maanden zwangerschap. Zelf een abortus opwekken gaat dus erg tegen mijn gevoel in. Ik neig echt meer naar een abortus. Voor de kids is het beter, voor mijn relatie is het beter. Dat laatste is ook allesbehalve stabiel, we zijn eindelijk weer aan het opklimmen uit een hele moeilijke tijd en ik vraag me af of onze relatie nog een baby gaat overleven op dit moment.
Mijn verstand zegt dat abortus de enige goede optie is. Maar mijn gevoel gaat er vol tegenin. Ik heb geen moeder en mensen om mij heen die echt kunnen helpen. Ik heb al heel wat jaren geen depressie meer. Maar ik vind een baby tot een jaar wel ontzettend zwaar, dus voor mijn kinderen zal het ook geen gezellige tijd worden nog een baby erbij en twee chagrijnige ouders.
Wie oh wie heeft raad. En bespaar me alsjeblieft een beetje ik weet dat ik er een zooitje van heb gemaakt.
Maar goed het is dus zo. En nu moeten we knopen gaan door hakken. Ik heb nog wel een kinderwens, maar op dit moment zie ik het echt niet zitten. Maar ik heb ooit een miskraam gehad, en een kind verloren met 6 maanden zwangerschap. Zelf een abortus opwekken gaat dus erg tegen mijn gevoel in. Ik neig echt meer naar een abortus. Voor de kids is het beter, voor mijn relatie is het beter. Dat laatste is ook allesbehalve stabiel, we zijn eindelijk weer aan het opklimmen uit een hele moeilijke tijd en ik vraag me af of onze relatie nog een baby gaat overleven op dit moment.
Mijn verstand zegt dat abortus de enige goede optie is. Maar mijn gevoel gaat er vol tegenin. Ik heb geen moeder en mensen om mij heen die echt kunnen helpen. Ik heb al heel wat jaren geen depressie meer. Maar ik vind een baby tot een jaar wel ontzettend zwaar, dus voor mijn kinderen zal het ook geen gezellige tijd worden nog een baby erbij en twee chagrijnige ouders.
Wie oh wie heeft raad. En bespaar me alsjeblieft een beetje ik weet dat ik er een zooitje van heb gemaakt.
en sterkte met de beslissing
dinsdag 8 oktober 2019 om 11:48
Je zegt zelf al dat het voor jou beter is, voor de kinderen die je al hebt beter is, voor je relatie beter is dat er nu geen baby komt. Maar ik begrijp dat het emotioneel een moeilijke beslissing is. Bij het fiom kunnen ze je helpen om een en ander op een rijtje te zetten, maar je kunt er - als je dat nodig hebt - ook na een abortus terecht voor hulp. Sterkte.
"I'm gonna see if you know the words to this song. If you don't you better ask somebody!"
dinsdag 8 oktober 2019 om 11:48
Ik lees eigenlijk dat je een abortus wilt maar niet mag. Een kind zou je eigen welzijn en dat van je partner aantasten en dus ook de basis van je andere kinderen. En je zelfstandigheid en daarmee ook je relatie weer.
Je eerdere verloren kinderen zijn vreselijk maar hebben hier eigenlijk niets mee te maken. Dus probeer dat er ook niet bij te halen.
En verdrietig zijn om een abortus mag, ook als dat een bewuste keus was. Maar bedenk dat spijt hebben van een kind een stuk ingewikkelder en langduriger en ingrijpender is dan spijt van een abortus
Je eerdere verloren kinderen zijn vreselijk maar hebben hier eigenlijk niets mee te maken. Dus probeer dat er ook niet bij te halen.
En verdrietig zijn om een abortus mag, ook als dat een bewuste keus was. Maar bedenk dat spijt hebben van een kind een stuk ingewikkelder en langduriger en ingrijpender is dan spijt van een abortus
dinsdag 8 oktober 2019 om 11:48
Wat zegt je partner? Heb je dit met hem al besproken?
Neem contact op met FIOM, die kan je helpen om alle voors en tegens op een rijtje te zetten zodat jij, met je partner, de juiste beslissing kan nemen voor deze zwangerschap.
Wacht alleen niet te lang met het nemen van een beslissing.
Neem contact op met FIOM, die kan je helpen om alle voors en tegens op een rijtje te zetten zodat jij, met je partner, de juiste beslissing kan nemen voor deze zwangerschap.
Wacht alleen niet te lang met het nemen van een beslissing.
I can't control the wind but I can adjust the sail
explore, dream & discover
explore, dream & discover
dinsdag 8 oktober 2019 om 11:50
Niet iedereen kan dat. En zoals ik het lees hebben ze de afgelopen jaren al een paar stappen extra gezet en is nóg meer stappen extra zetten mogelijk het eind van hun relatie en welzijnnessemeisje schreef: ↑08-10-2019 11:45Je kan gewoon én werken/leren én moeder zijn/worden. Zoveel mensen doen dat. Wat vind de vader van jullie kind ervan? Is hij bereid een paar stappen extra te zetten?
dinsdag 8 oktober 2019 om 11:52
Met 3 kinderen in de bijstand is geen pretje. Je wil je leer/ werk ontract opzeggen begrijp ik als je de zwangerschap doorzet. Als je de relatie dan ook al niet stabiel is en klapt dan beland je dus in de bijstand.
En dan heb je en geen geld en geen tijd om leuke dingen te doen.
En dan wordt het helemaal zwaar.
Waarom wil je niet gewoon zwanger aan dat leer / werk traject beginnen?
De meeste vrouwen werken gewoon tijdens de zwangerschap
Als jij ook inkomen binnen brengt staat je kan waarschijnlijk ook positiever tegenover een derde kind.
Een vrouw en 3 kinderen in je eentje onderhouden is ook bijna niet te doen met een gemiddeld salaris.
En dan heb je en geen geld en geen tijd om leuke dingen te doen.
En dan wordt het helemaal zwaar.
Waarom wil je niet gewoon zwanger aan dat leer / werk traject beginnen?
De meeste vrouwen werken gewoon tijdens de zwangerschap
Als jij ook inkomen binnen brengt staat je kan waarschijnlijk ook positiever tegenover een derde kind.
Een vrouw en 3 kinderen in je eentje onderhouden is ook bijna niet te doen met een gemiddeld salaris.
dinsdag 8 oktober 2019 om 11:55
Soms is een abortus de beste optie. Natuurlijk is dat emotioneel een hele beslissing, maar dan blijft het soms alsnog de beste keuze.
Ik heb het vorig jaar van heel dichtbij meegemaakt.
Je moet ook denken aan wat je je kindje kunt bieden op dit moment. Feitelijk heel weinig, want je leven en relatie en financiële situatie is totaal niet stabiel. Je begint net op te krabbelen enz. dan is dit geen handige tijd.
Verantwoordelijkheid nemen voor wat je dit kindje kunt geven is heel belangrijk vind ik en moet zwaar meewegen.
Je hoeft je ook niet schuldig te voelen. Je doet alsof jij iets fout hebt gedaan? Het is gewoon een ongelukje, dingen gebeuren, plus... je bent niet in je eentje zwanger geworden, he.
Hij had ook wel een stukje verantwoordelijkheid kunnen nemen en bijv. een condoom om kunnen doen.
Maar laat dat schuldgevoel los. Daar koop je niets voor, is alleen enorm verlammend en een hoop negativiteit naar jezelf gericht.
Ik heb het vorig jaar van heel dichtbij meegemaakt.
Je moet ook denken aan wat je je kindje kunt bieden op dit moment. Feitelijk heel weinig, want je leven en relatie en financiële situatie is totaal niet stabiel. Je begint net op te krabbelen enz. dan is dit geen handige tijd.
Verantwoordelijkheid nemen voor wat je dit kindje kunt geven is heel belangrijk vind ik en moet zwaar meewegen.
Je hoeft je ook niet schuldig te voelen. Je doet alsof jij iets fout hebt gedaan? Het is gewoon een ongelukje, dingen gebeuren, plus... je bent niet in je eentje zwanger geworden, he.
Hij had ook wel een stukje verantwoordelijkheid kunnen nemen en bijv. een condoom om kunnen doen.
Maar laat dat schuldgevoel los. Daar koop je niets voor, is alleen enorm verlammend en een hoop negativiteit naar jezelf gericht.
dinsdag 8 oktober 2019 om 12:08
Het kan heel erg tegen je gevoel indruisen en toch mag en kan je de beslissing maken om voor een abortus/overtijdbehandeling te gaan. Verstand en gevoel zitten soms simpelweg niet op één lijn en dat hoeft ook niet.
Dit zijn nooit eenvoudige keuzes, welke je ook maakt. Wat is voor jou de minst slechte keuze is de vraag.. wat zegt je partner?
Dit zijn nooit eenvoudige keuzes, welke je ook maakt. Wat is voor jou de minst slechte keuze is de vraag.. wat zegt je partner?
dinsdag 8 oktober 2019 om 12:23
Indien je nog een kinderwens hebt dan zou ik het houden en niet weghalen omdat het niet uitkomt. Ik zou het alleen weghalen wanneer je weet dat je het bij 2 wil laten. Praat anders eens met het FIOM. En 100% thuis blijven? Je kan ook andere afspraken maken met je partner.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
dinsdag 8 oktober 2019 om 12:28
Ja joh, twee kleine kinderen, een depressie en een baby. Appeltje eitje, gewoon een tandje bijzetten en niet zo zeuren...nessemeisje schreef: ↑08-10-2019 11:45Je kan gewoon én werken/leren én moeder zijn/worden. Zoveel mensen doen dat. Wat vind de vader van jullie kind ervan? Is hij bereid een paar stappen extra te zetten?
TO, heb je al eens met een professional gepraat? Je huisarts bijvoorbeeld? Die kan je misschien helpen om de inzichten in een rationele context te zetten.
Ik heb zelf een overtijdsbehandeling/abortus (de ingreep is hetzelfde) ondergaan en dat vond ik niet heel erg dramatisch.
dinsdag 8 oktober 2019 om 12:30
Ik heb in een soortgelijke situatie wel gekozen voor een abortus. Zo rond de uitgerekende datum was het even lastig, maar ik heb er geen moment spijt van gehad en mijn man ook niet. Het is voor mij ook helemaal niet heftig of moeilijk of emotioneel geweest. Ik had er absoluut weer voor gekozen. Een aantal jaren later hebben we alsnog een tweede kind gekregen en waarschijnlijk is dat voor veel mensen onbegrijpelijk, maar voor ons waren het de juiste beslissingen op de juiste momenten.
dinsdag 8 oktober 2019 om 12:50
Bedankt voor de reacties ik heb ze allemaal gelezen en neem ze mee in mijn overweging. Mijn partner wilt het liefst dat ik het weg laat halen, vreest ook voor onze relatie, maar laat mij verder vrij in de keuze.
Ik heb net de abortus kliniek gebeld, ik kan daar pas terecht als ik 5 weken en 5 dagen ben, bij mijn ene kind klopte toen het hartje al. Dat maakt het ook niet makkelijker.
Alsnog beginnen met werken zou wel kunnen, maar het voelt een beetje lullig tegenover de werkgever maar misschien is dat ook een stomme gedachte? Thuis blijven met nog een kind erbij is wel de slechtste optie eigenlijk. En ik denk dat in dat geval abortus toch wel beter is voor mijn huidige kinderen.
Ik heb net de abortus kliniek gebeld, ik kan daar pas terecht als ik 5 weken en 5 dagen ben, bij mijn ene kind klopte toen het hartje al. Dat maakt het ook niet makkelijker.
Alsnog beginnen met werken zou wel kunnen, maar het voelt een beetje lullig tegenover de werkgever maar misschien is dat ook een stomme gedachte? Thuis blijven met nog een kind erbij is wel de slechtste optie eigenlijk. En ik denk dat in dat geval abortus toch wel beter is voor mijn huidige kinderen.
dinsdag 8 oktober 2019 om 12:53
Ik ga vrijdag met de huisarts praten. Ik hoop inderdaad dat zij mij wat inzichten kan verschaffen.starbright schreef: ↑08-10-2019 12:28Ja joh, twee kleine kinderen, een depressie en een baby. Appeltje eitje, gewoon een tandje bijzetten en niet zo zeuren...
TO, heb je al eens met een professional gepraat? Je huisarts bijvoorbeeld? Die kan je misschien helpen om de inzichten in een rationele context te zetten.
Ik heb zelf een overtijdsbehandeling/abortus (de ingreep is hetzelfde) ondergaan en dat vond ik niet heel erg dramatisch.
FIOM ga ik ook eens naar kijken.
dinsdag 8 oktober 2019 om 12:55
binnen je niet binnen de overtijdbehandelingtermijn?CaptainMarvel schreef: ↑08-10-2019 12:50Bedankt voor de reacties ik heb ze allemaal gelezen en neem ze mee in mijn overweging. Mijn partner wilt het liefst dat ik het weg laat halen, vreest ook voor onze relatie, maar laat mij verder vrij in de keuze.
Ik heb net de abortus kliniek gebeld, ik kan daar pas terecht als ik 5 weken en 5 dagen ben, bij mijn ene kind klopte toen het hartje al. Dat maakt het ook niet makkelijker.
Alsnog beginnen met werken zou wel kunnen, maar het voelt een beetje lullig tegenover de werkgever maar misschien is dat ook een stomme gedachte? Thuis blijven met nog een kind erbij is wel de slechtste optie eigenlijk. En ik denk dat in dat geval abortus toch wel beter is voor mijn huidige kinderen.
(=minder dan 16 dagen)
