Al langer in de MMM

11-11-2018 13:06 1336 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hoi Allemaal,

Eerder schreef ik in een topic met andere dames die in de MMM molen zitten. In die topics zitten ook vaak dames die pas aan het begin van een traject zitten, of er binnenkort mee starten. Inmiddels zijn wij dik 2,5 jaar onderweg en ik zou het fijn vinden om in een klein groepje te praten met andere dames die al wat langer bezig zijn met hun kinderwens. Ik merk dat ik na 2.5 jaar dingen anders ervaar dan aan het begin van een traject. Zelf ben ik vrij nuchter, maar vind het fijn ervaringen te delen en soms wat te kunnen (na)vragen.

Wie schrijven er mee:
NaamLeeftijdKindjeBezig sindsDoet nuWacht op
Botanietje35-34108-2014Ovulatie Inductie (letrozol)-
ArcticFox27-371?Ovulatie Inductie-
DaisyLiz28-29eerste kindje overleden12-2014IVF-
Pergamon34-41104-2016Ovulatie Inductie-
Saartje2628-33103-2016ICSI-
Redcurlz34-3719-2016IUI-


Tijdelijk uit de tabel gehaald i.v.m. lang niet meeschrijven. Dames, laat het gerust weten als jullie wel weer willen meeschrijven! Van harte welkom!
Irish_W_W36-43110-20163x IUI-
pergamon wijzigde dit bericht op 28-03-2019 10:48
48.31% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Bericht van het ziekenhuis. Vorig jaar heb ik een klacht ingediend over het handelen rondom het moment dat ik een PTSS op liep. Ze vroegen of ik over mijn ervaring wil vertellen aan studenten. Dat wou ik ontzettend graag maar wist niet dat dit kon. Na een jaar niks gehoord. Weer gemaild, dat ik voor mijn verwerking dit écht graag wil.

“Ze zien geen mogelijkheden”. Kort, zakelijk, bot mailtje.

Gatverdamme.
Kleine update
Gesprek met mijn fertiliteit arts gehad. Hsg foto's gezien. Deze waren helemaal in orde.
Het plan is nu om in totaal 12 rondes ovulatie inductie te doen (nu ronde 7). Mocht het daarmee niet lukken dan gaan we over op iui
Volgende ronde mag ik wel gelijk starten met 62.5 ipv 50 eenheden gonal f
Alle reacties Link kopieren
Klinkt goed ArticFox!

Ik ben eerder naar huis gegaan. Ouders gebeld om te feliciteren. Wat een nachtmerrie. Kon alleen maar huilen.
Pergamon schreef:
19-12-2018 16:52
Klinkt goed ArticFox!

Ik ben eerder naar huis gegaan. Ouders gebeld om te feliciteren. Wat een nachtmerrie. Kon alleen maar huilen.
:hug:
Alle reacties Link kopieren
Kan niet slapen. Vanmiddag op kraambezoek. “Gelukkig” bij een stel dat 3 jaar IVF heeft gehad eer deze baby zich aandiende. Als ik moet huilen dan kan het daar gewoon zonder dat het als vervelend wordt ervaren. Dat scheelt heel veel. Anders had ik denk ik een griepje geveinst en was ik pas in het nieuwe jaar gegaan.
Alle reacties Link kopieren
Pergamon schreef:
20-12-2018 05:46
Kan niet slapen. Vanmiddag op kraambezoek. “Gelukkig” bij een stel dat 3 jaar IVF heeft gehad eer deze baby zich aandiende. Als ik moet huilen dan kan het daar gewoon zonder dat het als vervelend wordt ervaren. Dat scheelt heel veel. Anders had ik denk ik een griepje geveinst en was ik pas in het nieuwe jaar gegaan.
Pergamon, goed aan jezelf denken hoor! De eerste jaren zette ik me er ook altijd overheen, maar de laatste maanden kan ik dat niet meer. Ik ga alleen op kraambezoek bij mensen heel dichtbij, zoals mijn zus of beste vriendin die allebei dit jaar zijn bevallen. Dus wat ik wil zeggen: alleen doen als je het zelf wil, je mag echt voor jezelf kiezen.
Alle reacties Link kopieren
DaisyLiz schreef:
20-12-2018 07:37
Pergamon, goed aan jezelf denken hoor! De eerste jaren zette ik me er ook altijd overheen, maar de laatste maanden kan ik dat niet meer. Ik ga alleen op kraambezoek bij mensen heel dichtbij, zoals mijn zus of beste vriendin die allebei dit jaar zijn bevallen. Dus wat ik wil zeggen: alleen doen als je het zelf wil, je mag echt voor jezelf kiezen.
Ik heb met haar veel contact over het traject, omdat zij zeg maar ‘een paar jaar voor loopt’. Alles wat ik vandaag ervaar is goed en mag daar zijn. Als dat niet had gekund was ik inderdaad (nu) niet gegaan. Maar ik ben voor hen wel echt heel blij en ik ben gek op hun oudste zoon (4, die overigens mij allergrootste fan is. Ik ben zijn “kleuterliefde” en hij is stapelgek op me) die óók via een lange weg tot stand is gekomen. Ik vind het ook fijn om hen te zien en te spreken, al zal het af en toe ook verdrietig gaan zijn. Maar het feit dat dat daar mag maakt al dat het niet meer zo ‘beladen’ is. Ik ben er ook alleen, zonder ander bezoek, en ze hebben iets meer tijd voor me dan met een normaal kraambezoek. Ze denken dus ook echt aan mij.

Mijn moeder komt vanochtend langs. ik ga gebakjes voor haar halen, zodat ze die vanmiddag thuis met haar man kan opeten om het te vieren. (Ik trek het dan nog niet om dat samen op te eten)
Alle reacties Link kopieren
@ Pergamon :hug: :hug: :hug: (ik blijf ze gewoon uitdelen hoor)

Ik vind het heel knap wat je allemaal al zo snel doet (het cadeautje voor je zus, de gebakjes en ook het kraambezoek, al klinken ze als lieve mensen waar jouw verdriet er mag zijn). Pas wel goed op jezelf, neem de tijd die je nodig hebt om verdrietig te zijn. Het vreet energie, zeker als je er wakker van ligt, en het is nu allemaal nog zo rauw. Het nieuws is er nog maar net. Je bent heel lief en attent naar je familie toe, wees dat ook naar jezelf hè? Zeker met al die andere hobbels als je hsg en een suf ziekenhuis dat 'geen mogelijkheden ziet' met hun botte mailtje. :hamer: Ga op je fijne vakantie en wikkel jezelf in een spreekwoordelijk fluffy dekentje van mildheid. :redrose:
Je moet niet alles geloven wat je denkt
Alle reacties Link kopieren
Arcticfox1 schreef:
19-12-2018 11:34
Kleine update
Gesprek met mijn fertiliteit arts gehad. Hsg foto's gezien. Deze waren helemaal in orde.
Het plan is nu om in totaal 12 rondes ovulatie inductie te doen (nu ronde 7). Mocht het daarmee niet lukken dan gaan we over op iui
Volgende ronde mag ik wel gelijk starten met 62.5 ipv 50 eenheden gonal f
Dat is fijn van de hsg! Heeft die pijnlijke procedure tenminste goed nieuws opgeleverd. Hoe is het nu met de pijnklachten?

Ik ben gisteren voor de voortgangsecho geweest, omdat het allemaal wat slomer gaat dan vorige maand (vandaag dag 20). Er was een dominante follikel van 17 mm te zien en een kleinere van 10 mm, dus er gebeurt wel wat. Morgen nog een keer om te kijken of de grote follikel dan gesprongen is.
Je moet niet alles geloven wat je denkt
botanietje schreef:
20-12-2018 10:57
Dat is fijn van de hsg! Heeft die pijnlijke procedure tenminste goed nieuws opgeleverd. Hoe is het nu met de pijnklachten?

Ik ben gisteren voor de voortgangsecho geweest, omdat het allemaal wat slomer gaat dan vorige maand (vandaag dag 20). Er was een dominante follikel van 17 mm te zien en een kleinere van 10 mm, dus er gebeurt wel wat. Morgen nog een keer om te kijken of de grote follikel dan gesprongen is.
Pijn van de hsg was meteen daarna al weg en de steken bij mijn ribben zijn er nog wel, maar worden wel minder.
Weet ook niet of ik terug moet naar de huisarts

17 mm is mooi. Hopelijk is deze morgen ook goed door gegroeid
Alle reacties Link kopieren
botanietje schreef:
20-12-2018 10:54
@ Pergamon :hug: :hug: :hug: (ik blijf ze gewoon uitdelen hoor)

Ik vind het heel knap wat je allemaal al zo snel doet (het cadeautje voor je zus, de gebakjes en ook het kraambezoek, al klinken ze als lieve mensen waar jouw verdriet er mag zijn). Pas wel goed op jezelf, neem de tijd die je nodig hebt om verdrietig te zijn. Het vreet energie, zeker als je er wakker van ligt, en het is nu allemaal nog zo rauw. Het nieuws is er nog maar net. Je bent heel lief en attent naar je familie toe, wees dat ook naar jezelf hè? Zeker met al die andere hobbels als je hsg en een suf ziekenhuis dat 'geen mogelijkheden ziet' met hun botte mailtje. :hamer: Ga op je fijne vakantie en wikkel jezelf in een spreekwoordelijk fluffy dekentje van mildheid. :redrose:


Er is heel veel ruimte voor mijn verdriet, alhoewel mijn zus zalig onwetend bij de schoonouders de zwangerschap aan het vieren is. Vandaag lang en emotioneel met mijn ouders gesproken en hen (beter dan gisteren) de kern van mijn verdriet uit kunnen leggen. Zij snappen het nu beter. Ik heb ook aangegeven wat ik van hen ‘nodig’ heb (geen “fijne kerstdagen” en al helemaal geen “gelukkig nieuwjaar”). Ik merk dat ik het helend vind. De ergste ruwheid is van het verdriet af en er begint een ‘plan’ (= wat heb ik nodig, waar heb ik behoefte aan, wat zijn mijn grenzen, etc) te ontstaan hoe ik de komende maanden ga doorkomen. Ik durf wel te stellen dat ik mijzelf bovengemiddeld goed ken en daar ook woorden aan kan geven. In januari wil ik ook dit gesprek aan gaan met mijn zus, zodat haar blijdschap naast mijn verdriet kan blijven bestaan. Ook zal ik dingen aangeven die ik echt heel moeilijk vind of die ik liever anders had gezien (ik wist het als laatste, waardoor iedereen die ik belde extreem blij was. Ik voel me zo buitengesloten) Vooralsnog vind ik dat zij nu eerst moet genieten. Ik wil het perse wil voordat haar buik begint te groeien.

De confrontatie met een baby vond ik wel weer zwaarder dan gedacht. Zo’n hummeltje dat tegen je aan ligt, heel mooi en ook heel pijnlijk. Er vielen wat tranen, maar daar was zoveel begrip voor dat het helemaal niet erg was.

Toch ben ik blij met vandaag. Het voelt als een eerste stap in een rouwproces.


botanietje schreef:
20-12-2018 10:57
Dat is fijn van de hsg! Heeft die pijnlijke procedure tenminste goed nieuws opgeleverd. Hoe is het nu met de pijnklachten?

Ik ben gisteren voor de voortgangsecho geweest, omdat het allemaal wat slomer gaat dan vorige maand (vandaag dag 20). Er was een dominante follikel van 17 mm te zien en een kleinere van 10 mm, dus er gebeurt wel wat. Morgen nog een keer om te kijken of de grote follikel dan gesprongen is.

17 mm! :cheer2: die is morgen zéker rijp hoor!! Succes vanavond. Misschien je vriend ook even vragen je benen in zijn nek te leggen na afloop? ;-)

Arcticfox1 schreef:
20-12-2018 11:01
Pijn van de hsg was meteen daarna al weg en de steken bij mijn ribben zijn er nog wel, maar worden wel minder.
Weet ook niet of ik terug moet naar de huisarts

17 mm is mooi. Hopelijk is deze morgen ook goed door gegroeid

Vind je zelf dat je terug moet naar de huisarts? (Als in: als je dat graag wil, dan moet je lekker gewoon gaan!)
Alle reacties Link kopieren
Voor het eerst sinds dinsdag wat beter geslapen. Dat doet een mens goed.

Merk wel dat ik met angst en beven naar maandag toeleef. Dan komt mijn menstruatie weer op gang. Normaal heb ik er niet zo’n last van, maar ik ben sinds dinsdagavond CONSTANT kwaaltjes aan het ‘checken’. “Zijn mijn borsten nu groter dan normaal als ik ongesteld word?” (Nee) “hee mij tepels lijken wel anders” (nee) en als ik nodig naar het toilet moet “Zijn dit nu de kraampjes als je zwanger bent?” (Nee natuurlijk niet!).

Ze zouden vrouwen bij geboorte een briefje moeten meegeven met de datum waarop ze gaan bevallen. Of een scheurkalender met van die vreselijk motiverende spreuken. Scheelt een hoop stress.
Alle reacties Link kopieren
Ik typ stug door hoor - bij stress ga ik heel druk praten. En nu hier dus heel veel typen :$

Iemand (die van mijn huidige situatie af weet) zegt net tegen mij 'every cloud has a silver lining'.

Goed bedoeld hoor. Maar serieus. WAT is in GODSNAAM de 'silver lining' bij een dergelijk traject als wij in zitten?! :hamer:
Pergamon schreef:
21-12-2018 14:56
Ik typ stug door hoor - bij stress ga ik heel druk praten. En nu hier dus heel veel typen :$

Iemand (die van mijn huidige situatie af weet) zegt net tegen mij 'every cloud has a silver lining'.

Goed bedoeld hoor. Maar serieus. WAT is in GODSNAAM de 'silver lining' bij een dergelijk traject als wij in zitten?! :hamer:
Silver lining...
Ik word soms ook moe van al die mensen met hun onbedoelde goede adviezen. Wat alleen maar druk op mij uitoefend om mijzelf constant bij elkaar te houden. Bleh

Ik weet voor de jaarwisseling of ik zwanger ben of niet. In het meest waarschijnlijke geval ben ik dat niet en ga ik mijzelf een fucking epische avond gunnen.
Ik heb sinds augustus geen alcohol meer gedronken en ik verdien wat lol

Pergamon lekker van je af blijven schrijven hoor. Keeps us sane
Alle reacties Link kopieren
Ja dat lijkt me een heel goed idee, een epische avond!! Knap hoor, dat je al zo lang niet drinkt! Ik hoop op een alcoholvrije avond voor je! En ik háát al die 'goedbedoelde adviezen' van mensen die geen idee hebben waar je het over hebt.

Ik ga het precies andersom doen en vier dit jaar geen feestdagen ('feestdagen' :sick: ) en met oud en nieuw ga ik slapen. Ik heb mijn omgeving (incl zusje) gevraagd mij alsjeblieft geen 'fijne kerst' of 'gelukkig nieuwjaar' etc. te sturen. Augustus naar september vieren we ook niet. Dus ik vier nu december naar januari ook niet.

Overigens even kuddos voor mijn mannelijke 65+ baas ie mij zich vanochtend bij zich riep. 'Gaat het wel?'. Ik uitgelegd dat mijn zusje zwanger is (wéér janken. Gék word ik er van!). Hij "dat is kut. (DAT ZEI HIJ ECHT!!) Ik ga je dekking geven. Als het even niet gaat, of je hebt geen zin in collega's, dan blijf je lekker thuis! Als mensen er naar vragen zal ik zeggen dat je aan je tax zit, en verder zeg ik niks. Pak alle ruimte die je nodig hebt en denk niet aan je uren". Goud waard, deze man.
pergamon wijzigde dit bericht op 21-12-2018 15:19
4.78% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Pergamon schreef:
21-12-2018 14:56
Ik typ stug door hoor - bij stress ga ik heel druk praten. En nu hier dus heel veel typen :$

Iemand (die van mijn huidige situatie af weet) zegt net tegen mij 'every cloud has a silver lining'.

Goed bedoeld hoor. Maar serieus. WAT is in GODSNAAM de 'silver lining' bij een dergelijk traject als wij in zitten?! :hamer:
Ja, dat is een hoop om op te antwoorden. :-) Hier een poging.
Goed dat je wat hebt kunnen bijslapen. Slaaptekort maakt alles kloteriger. Fijn dat je je zelfkennis kunt inzitten om bij je naasten aan te geven waar je behoeft aan hebt. Kon je dat altijd al of is dat in het traject gegroeid? Ik ben ook wel eens laatste in vertel-rijtje en hoewel ik begrijp dat mensen er tegenop zien, voelt het voor mij ook wat buitengesloten. Het is al iets waarover ik niet goed kan meepraten en dan ook niet betrokken worden maakt me nog meer 'anders'.

De scheurkalender: ik ben voor. Als iemand in 2014 had gezegd: 'Leuk dat je met de kinderwens aan de slag gaat, Botanietje. Het gaat wel 5/6/10 jaar duren, dat je het even weet', dan was dat jammer geweest maar wel duidelijk. Dat niet-weten is het fnuikende aan het wachten. Dat altijd terugkerende 'zou het deze keer ...?'.

De silver lining, tja. Het enige wat ik kan bedenken, is dat mijn man en ik nog hechter zijn geworden. Maar ik kan me voorstellen dat dat met een kind erbij ook gebeurd was. Verder ... hmm. Weet je, ik was op een prachtige reis toen mijn broer zijn tweede kind binnen twee jaar kreeg. Ik kon het niet helpen om te vergelijken. Het was de mooiste reis van mijn leven, met een baby of peuter hadden we hem niet gemaakt, maar ik had ieder schitterend uitzicht, elke ervaring van die weken zo ingeruild voor een kind van mijn man en mij. Ik zal wel geleerd hebben van de afgelopen jaren, de teleurstellingen en het verdriet, maar ik denk soms wel eens: Laat die levenslessen maar zitten, doe mij maar een portie naïviteit en een wolk van een baby. Of zo.
Maar wat je zegt: ze bedoelde de opmerking vast goed.

Vanmorgen op de echo nog een follikel van 18 mm, maar ik nog een ovulatietest bepiest en dit gaat niet lang meer duren. Ik neem je benen-in-nek-tip in overweging. XD Kijk, dit is waarom ik geen medische details met mijn moeder deel.

Oké, ik moet snel omkleden en naar een kerstborrel. Rustige avond dames!
Je moet niet alles geloven wat je denkt
Pergamon, dat is echt super lief van je baas. Soms is het ook allemaal te veel

Het zou zo mooi zijn als iemand ons kon vertellen wanneer het gaat gebeuren. Ik denk dat als iemand mij die zekerheid kon geven dat ik al het geduld van de wereld kon opbrengen
Maar ja, zo werkt het niet
Alle reacties Link kopieren
botanietje schreef:
21-12-2018 15:18
Ja, dat is een hoop om op te antwoorden. :-) Hier een poging.
Goed dat je wat hebt kunnen bijslapen. Slaaptekort maakt alles kloteriger. Fijn dat je je zelfkennis kunt inzitten om bij je naasten aan te geven waar je behoeft aan hebt. Kon je dat altijd al of is dat in het traject gegroeid?

Zonder 'zwaar' te willen klinken, ik heb nogal wat shit gehad in mijn leven en ik heb "gewoon" veel geoefend.

botanietje schreef:
21-12-2018 15:18
Ik ben ook wel eens laatste in vertel-rijtje en hoewel ik begrijp dat mensen er tegenop zien, voelt het voor mij ook wat buitengesloten. Het is al iets waarover ik niet goed kan meepraten en dan ook niet betrokken worden maakt me nog meer 'anders'.

De scheurkalender: ik ben voor. Als iemand in 2014 had gezegd: 'Leuk dat je met de kinderwens aan de slag gaat, Botanietje. Het gaat wel 5/6/10 jaar duren, dat je het even weet', dan was dat jammer geweest maar wel duidelijk. Dat niet-weten is het fnuikende aan het wachten. Dat altijd terugkerende 'zou het deze keer ...?'.

Ja precies dat. Ik zit inmiddels 2x per uur aan mijn borsten. Doen ze nog zeer? Zijn ze groter? Doen ze anders pijn als dat ik normaal ongesteld wordt?

botanietje schreef:
21-12-2018 15:18
De silver lining, tja. Het enige wat ik kan bedenken, is dat mijn man en ik nog hechter zijn geworden. Maar ik kan me voorstellen dat dat met een kind erbij ook gebeurd was. Verder ... hmm. Weet je, ik was op een prachtige reis toen mijn broer zijn tweede kind binnen twee jaar kreeg. Ik kon het niet helpen om te vergelijken. Het was de mooiste reis van mijn leven, met een baby of peuter hadden we hem niet gemaakt, maar ik had ieder schitterend uitzicht, elke ervaring van die weken zo ingeruild voor een kind van mijn man en mij. Ik zal wel geleerd hebben van de afgelopen jaren, de teleurstellingen en het verdriet, maar ik denk soms wel eens: Laat die levenslessen maar zitten, doe mij maar een portie naïviteit en een wolk van een baby. Of zo.
Maar wat je zegt: ze bedoelde de opmerking vast goed.
Ze bedoelen het echt 100% goed, maar die silver lining... Ik zou echt héél erg veel zo inruilen voor een zwangerschap.
botanietje schreef:
21-12-2018 15:18

Vanmorgen op de echo nog een follikel van 18 mm, maar ik nog een ovulatietest bepiest en dit gaat niet lang meer duren. Ik neem je benen-in-nek-tip in overweging. XD Kijk, dit is waarom ik geen medische details met mijn moeder deel.

Oké, ik moet snel omkleden en naar een kerstborrel. Rustige avond dames!
Spannend van die follikel! Zet 'm op!! Ik maak even een 'eicel+sperma-cheer-team' voor je aan:

:shout: :cheer2: :cheer2: :cheer2: :cheer2: :cheer2: :cheer2: :cheer2: :cheer2: :cheer2: :cheer2: :cheer2: :cheer2:
Alle reacties Link kopieren
Arcticfox1 schreef:
21-12-2018 15:25
Pergamon, dat is echt super lief van je baas. Soms is het ook allemaal te veel

Het zou zo mooi zijn als iemand ons kon vertellen wanneer het gaat gebeuren. Ik denk dat als iemand mij die zekerheid kon geven dat ik al het geduld van de wereld kon opbrengen
Maar ja, zo werkt het niet
Ik zie een gat-in-de-medische-markt, qua 'wanneer wordt je zwanger'. Ze kunnen een enorm ruimteschip op een postzegel op Mars landen, maar niet mijn eicel bevrucht krijgen.
Alle reacties Link kopieren
[quote=Pergamon post_id=29379856 time=1545402450 user_id=326889



Spannend van die follikel! Zet 'm op!! Ik maak even een 'eicel+sperma-cheer-team' voor je aan:

:shout: :cheer2: :cheer2: :cheer2: :cheer2: :cheer2: :cheer2: :cheer2: :cheer2: :cheer2: :cheer2: :cheer2: :cheer2:
[/quote]

Oeh, met zo’n team erbij wordt het zeker een gezellige avond. :P

@Arcticfox: ik hoop dat je straks geen druppel mag drinken. Maar anders: you go girl! Als jij wilt feesten, gun jezelf een feestje. :cheer:
Je moet niet alles geloven wat je denkt
Alle reacties Link kopieren
Zo. Aangekomen bij familie. Dit wordt ingewikkelder dan ik vooraf had bedacht denk ik. Ben nog zo verdrietig, maar kan dat hier niet zo goed kwijt. Iedereen is in feeststemming. En van iedereen om je heen (de balie bij hotel, kaartjes bij de trein, facebook, appjes, etc: “FIJNE FEESTDAGEN!!!!!1!!” Blèh.

Heb sinds dinsdagavond eigenlijk geen trek meer, krijg nauwelijks iets weg en eet een beetje tegen heug en meug. Al een kilo verloren. Die Clomid-kilo’s die er bij waren gekomen raak ik zo wel weer kwijt. ;-)
Alle reacties Link kopieren
botanietje schreef:
21-12-2018 17:22
[quote=Pergamon post_id=29379856 time=1545402450 user_id=326889



Spannend van die follikel! Zet 'm op!! Ik maak even een 'eicel+sperma-cheer-team' voor je aan:

:shout: :cheer2: :cheer2: :cheer2: :cheer2: :cheer2: :cheer2: :cheer2: :cheer2: :cheer2: :cheer2: :cheer2: :cheer2:
Oeh, met zo’n team erbij wordt het zeker een gezellige avond. :P

@Arcticfox: ik hoop dat je straks geen druppel mag drinken. Maar anders: you go girl! Als jij wilt feesten, gun jezelf een feestje. :cheer:
[/quote]


Visualiseren schijnt te helpen, visualiseer gewoon een heel cheerteam die je eicel aanmoedigd tijdens de weg door de eileider ;-)
Alle reacties Link kopieren
Pergamon schreef:
22-12-2018 10:32
Zo. Aangekomen bij familie. Dit wordt ingewikkelder dan ik vooraf had bedacht denk ik. Ben nog zo verdrietig, maar kan dat hier niet zo goed kwijt. Iedereen is in feeststemming. En van iedereen om je heen (de balie bij hotel, kaartjes bij de trein, facebook, appjes, etc: “FIJNE FEESTDAGEN!!!!!1!!” Blèh.

Heb sinds dinsdagavond eigenlijk geen trek meer, krijg nauwelijks iets weg en eet een beetje tegen heug en meug. Al een kilo verloren. Die Clomid-kilo’s die er bij waren gekomen raak ik zo wel weer kwijt. ;-)
Ja butt is dat, de hele wereld die gewoon doorfeest terwijl jij verdrietig bent (mijn eerste MA was in een decembermaand, nou, toen mochten ze ook even ophoepelen met hun 'fijne feestdagen'). Hoe lang zit je tussen de kerststemmigen? Heb je een eigen kamer om je even terug te trekken of zoiets als dat nodig is? Sterkte daar. :hug:

Clomid-kilo's kwijt? Vertel dat maar niet aan je silver lining-kennis. ;-)
Je moet niet alles geloven wat je denkt
Alle reacties Link kopieren
We zitten nu bij mijn psychisch instabiele zwanger in een twee-kamer flatje waar het stinkt en volgens mij moet ik op de bank slapen ofzo. Onze slaapkamer is groter dan zijn woonkamer. Echt piepklein is het.

Morgen gaan we verder. Naar mijn schoonmoeder. Die is hoarder. (Je mag nu lachen om het absurdisme)

Daarna naar mijn andere zwanger in the middle of nowhere, maar die zijn wel ok. Alleen hun kinderen kunnen ze niet opvoeden.

De 30ste komen we terug.
Alle reacties Link kopieren
Twee dagen eerder dan verwacht zijn de menstruatiekrampen hier begonnen. Nu wachten tot het losbarst. Zal wel vanavond zijn. Ugh.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven