Zwanger
alle pijlers
Bevallen na 42 weken?
donderdag 20 juni 2019 15:42
Hoi,
Vandaag hebben mijn vrouw en ik een afspraak gehad in het ziekenhuis om inleiden te bespreken. Op dit moment is ze 41 weken en 4 dagen zwanger en er zit nog geen schot in. Zondagavond wordt er een ballonnetje geplaatst en de dag erna zal de bevalling opgewekt worden. We mochten er ook voor kiezen morgen er al voor te gaan. Ik ben zelf met 41.6 bevallen en vrouw is met 41.5 ter wereld gekomen. Stiekem hebben we nog hoop dat het spontaan gebeurt.
Uiteraard hebben we een echo en ctg gehad om gezondheid van de baby in te schatten. Baby heeft voldoende vruchtwater, wordt op nog geen 4 kilo geschat en doet het nog goed. Nu is bij ons de vraag opgekomen: is inleiden met 42.1 dan echt wel nodig en kunnen we niet beter afwachten.
Vraag hebben we niet gesteld aan de gyneacoloog. De vraag kwam pas op toen we thuis waren en alles goed was. Haar lijf is er gewoon nog niet mee bezig ...
We weten van de voor- en nadelen. Maar inleiden zelf heeft ook nadelen. Zijn er hier ervaringsdeskundigen?
Vandaag hebben mijn vrouw en ik een afspraak gehad in het ziekenhuis om inleiden te bespreken. Op dit moment is ze 41 weken en 4 dagen zwanger en er zit nog geen schot in. Zondagavond wordt er een ballonnetje geplaatst en de dag erna zal de bevalling opgewekt worden. We mochten er ook voor kiezen morgen er al voor te gaan. Ik ben zelf met 41.6 bevallen en vrouw is met 41.5 ter wereld gekomen. Stiekem hebben we nog hoop dat het spontaan gebeurt.
Uiteraard hebben we een echo en ctg gehad om gezondheid van de baby in te schatten. Baby heeft voldoende vruchtwater, wordt op nog geen 4 kilo geschat en doet het nog goed. Nu is bij ons de vraag opgekomen: is inleiden met 42.1 dan echt wel nodig en kunnen we niet beter afwachten.
Vraag hebben we niet gesteld aan de gyneacoloog. De vraag kwam pas op toen we thuis waren en alles goed was. Haar lijf is er gewoon nog niet mee bezig ...
We weten van de voor- en nadelen. Maar inleiden zelf heeft ook nadelen. Zijn er hier ervaringsdeskundigen?
anoniem_365027 wijzigde dit bericht op 20-06-2019 15:46
Reden: Spelfout
Reden: Spelfout
0.10% gewijzigd
donderdag 20 juni 2019 16:39
Dit is echt heel persoonlijk natuurlijk. Ik ben bij mijn eerste ingeleid met 41+5, omdat ik per se niet voorbij 42 weken wilde lopen.
Ik heb voorheen op de kinderafdeling gewerkt en echt regelmatig 42+-wekers in mijn handen gehad met complicaties die (zeer waarschijnlijk) niet waren opgetreden als ze een weekje/paar dagen eerder geboren waren. Dan heb ik het idd over dingen als placentaproblemen, een veel te hoog Hb en kindjes met forse ademhalingsproblemen doordat ze in het vruchtwater gepoept hadden en dat dan inademen. Nu zag ik alleen de kinderen die het slecht deden, dus ik ben hartstikke gebiast, maar voor mezelf heb ik die 42 weken echt als harde grens ondanks goede serotiniteitscontroles.
Ik begrijp heel goed dat jouw vrouw heel graag een natuurlijke bevalling wil, ik heb zelf ook met heel mijn hart gehoopt dat dochter er zelf uit zou komen, maar wees je dan bewust van de toenemende risico’s boven 42 weken. Oh en de inleiding is mij ontzettend meegevallen, ondanks dat ik ongeveer het klassieke verhaal aan complicaties had (weeeenstorm waarvoor ruggenprik, koorts daarbij, langdurig persen en uiteindelijk vacuumpomp nodig gehad). Ik ben nu zwanger van onze tweede en als het nodig is laat ik me weer rond dezelfde termijn inleiden.
Uiteindelijk is mijn redenatie dat de complicaties die ik met een inleiding hoop te voorkomen een stuk ernstiger zijn dan de complicaties van een inleiding en bovendien zijn de complicaties van de inleiding grotendeels mijn probleem en niet dat van het kind. Over een nare bevalling zal ik wel heen komen, een kind aan de beademing omdat ik zo nodig natuurlijk moest bevallen zal me een stuk meer kopzorgen en verdriet opleveren. Sorry, dit klinkt wel heel hard maar dit is mijn persoonlijke redenatie, geen oordeel naar mensen die een andere keuze maken.
Ik heb voorheen op de kinderafdeling gewerkt en echt regelmatig 42+-wekers in mijn handen gehad met complicaties die (zeer waarschijnlijk) niet waren opgetreden als ze een weekje/paar dagen eerder geboren waren. Dan heb ik het idd over dingen als placentaproblemen, een veel te hoog Hb en kindjes met forse ademhalingsproblemen doordat ze in het vruchtwater gepoept hadden en dat dan inademen. Nu zag ik alleen de kinderen die het slecht deden, dus ik ben hartstikke gebiast, maar voor mezelf heb ik die 42 weken echt als harde grens ondanks goede serotiniteitscontroles.
Ik begrijp heel goed dat jouw vrouw heel graag een natuurlijke bevalling wil, ik heb zelf ook met heel mijn hart gehoopt dat dochter er zelf uit zou komen, maar wees je dan bewust van de toenemende risico’s boven 42 weken. Oh en de inleiding is mij ontzettend meegevallen, ondanks dat ik ongeveer het klassieke verhaal aan complicaties had (weeeenstorm waarvoor ruggenprik, koorts daarbij, langdurig persen en uiteindelijk vacuumpomp nodig gehad). Ik ben nu zwanger van onze tweede en als het nodig is laat ik me weer rond dezelfde termijn inleiden.
Uiteindelijk is mijn redenatie dat de complicaties die ik met een inleiding hoop te voorkomen een stuk ernstiger zijn dan de complicaties van een inleiding en bovendien zijn de complicaties van de inleiding grotendeels mijn probleem en niet dat van het kind. Over een nare bevalling zal ik wel heen komen, een kind aan de beademing omdat ik zo nodig natuurlijk moest bevallen zal me een stuk meer kopzorgen en verdriet opleveren. Sorry, dit klinkt wel heel hard maar dit is mijn persoonlijke redenatie, geen oordeel naar mensen die een andere keuze maken.
donderdag 20 juni 2019 16:40
Precies, lekker dan. ‘Ja, ik ben gehandicapt door zuurstofgebrek bij de geboorte, maar gelukkig konden de artsen daar niks aan doen, mijn ouders namen de verantwoordelijkheid’.
Er zijn natuurlijk heus wel kinderen die na 42 weken gewoon gezond ter wereld komen. Er zijn ook kinderen van drugsgebruikende drinkende moeders die gezond ter wereld komen. Maar dat risico willen de meesten toch ook maar niet nemen. De risico’s nemen gewoon echt toe na 42 weken, eigenlijk zelfs al wat eerder, in de meeste buitenlanden wordt sneller ingegrepen. De meeste artsen die ik ken, willen zelf ook allemaal absoluut niet tot 42 wachten, laat staan langer. Dus ik zou het risico niet nemen. Het risico op een langere/vervelender bevalling zou voor mij absoluut niet opwegen tegen een risico op permanente beschadiging van mijn kind.
Maar goed, ik vond er ook weinig ‘mooi’ aan. Het is iets wat moet gebeuren, en dan wat mij betreft het liefst zo veilig mogelijk. En ik was blij met mijn kind. Verder had ik weinig op met dat hele bevallen.
donderdag 20 juni 2019 16:42
Ik ben zelf geboren met 42 weken en daar heeft mijn moeder 30 jaar geleden al veel gedoe mee gehad.
Verloskundige wilde een inleiding, mijn moeder wilde dit niet omdat ze er van overtuigd was dat ze pas 40 weken zwanger was (was biologisch gezien de enige optie zullen we maar zeggen) maar daar wilde de verloskundige niks van weten. Het was inleiden met 42 en anders weigerde ze haar bevalling te begeleiden. In het ziekenhuis vonden ze afwachten na 42 weken ook geen optie. Uiteindelijk begon de bevalling met 41+6 's avonds. Verloskundige weigerde te komen omdat ze dacht dat mijn moeder onder de inleiding uit wilde komen... Uiteindelijk hebben ze na 3 pogingen een ander gebeld en die was net op tijd binnen om mij op te vangen. Ik woog 7 pond en had inderdaad alle kenmerken van een baby van 40 weken...
Ik ben zelf ingeleid met 41+2 omdat de vliezen waren gebroken en vruchtwater was niet helder. Inleiding was prima, in totaal 8 uur over gedaan zonder allerlei horrorscenario's zoals weeënstormen.
Verloskundige wilde een inleiding, mijn moeder wilde dit niet omdat ze er van overtuigd was dat ze pas 40 weken zwanger was (was biologisch gezien de enige optie zullen we maar zeggen) maar daar wilde de verloskundige niks van weten. Het was inleiden met 42 en anders weigerde ze haar bevalling te begeleiden. In het ziekenhuis vonden ze afwachten na 42 weken ook geen optie. Uiteindelijk begon de bevalling met 41+6 's avonds. Verloskundige weigerde te komen omdat ze dacht dat mijn moeder onder de inleiding uit wilde komen... Uiteindelijk hebben ze na 3 pogingen een ander gebeld en die was net op tijd binnen om mij op te vangen. Ik woog 7 pond en had inderdaad alle kenmerken van een baby van 40 weken...
Ik ben zelf ingeleid met 41+2 omdat de vliezen waren gebroken en vruchtwater was niet helder. Inleiding was prima, in totaal 8 uur over gedaan zonder allerlei horrorscenario's zoals weeënstormen.
donderdag 20 juni 2019 16:44
Een vriendin heeft een smal bekken en wilde de derde keer geen keizersnee maar zelf bevallen. Is alsnog met keizersnee gekomen met 42 weken, ze barstte uit haar voegen.
Soms start de bevalling gewoon niet vanzelf.
Ik dacht eigenlijk dat de grens al twaalf jaar op 41 weken lag. En persen ook niet te lang. Alles vanwege teveel complicatiekansen als je afwacht.
Soms start de bevalling gewoon niet vanzelf.
Ik dacht eigenlijk dat de grens al twaalf jaar op 41 weken lag. En persen ook niet te lang. Alles vanwege teveel complicatiekansen als je afwacht.
donderdag 20 juni 2019 17:03
Tot na de 42 weken is gewoon hartstikke dom. Bij de eerste ben ik met precies 42 weken ingeleid en pas met 42,5 bevallen, je wil niet weten hoe slecht het met hem ging daardoor.
Mijn moeder heeft een kindje verloren tijdens haar bevalling van 43,1 weken.
[...]
Mijn moeder heeft een kindje verloren tijdens haar bevalling van 43,1 weken.
[...]
moderatorviva wijzigde dit bericht op 20-06-2019 17:54
Reden: ongepast
Reden: ongepast
10.19% gewijzigd
donderdag 20 juni 2019 17:04
Vanaf 41+0 weken is het al iets beter om in te leiden dan af te wachten wat betreft het aantal doodgeboren kindjes. De kans op een gezond kind is nog steeds wel groot hoor, ook als je voorbij de 42 weken gaat! Maar we zijn in Nederland best terughoudend met ingrijpen, en het is niet zomaar dat vanaf 41+5 weken artsen eigenlijk gewoon altijd aanraden om in te leiden.
donderdag 20 juni 2019 17:10
Dat verschilt ook per regio! Hier hanteren ze 42 als grens, in een noorderlijker ziekenhuis 41.Adelaide schreef: ↑20-06-2019 17:04Vanaf 41+0 weken is het al iets beter om in te leiden dan af te wachten wat betreft het aantal doodgeboren kindjes. De kans op een gezond kind is nog steeds wel groot hoor, ook als je voorbij de 42 weken gaat! Maar we zijn in Nederland best terughoudend met ingrijpen, en het is niet zomaar dat vanaf 41+5 weken artsen eigenlijk gewoon altijd aanraden om in te leiden.
Ik denk wel dat de mogelijke complicaties niet opwegen tegen iets graag willen. En nee daar helpen reacties als whatinaname niet bij. Maar fijn dat je ook even een duit in het zakkie komt doen.
donderdag 20 juni 2019 17:13
Het is wat het is: koffiedik kijken.
Ik merk dat de ervaringsverhalen wel iets doen, maar tegelijkertijd denk ik: heeft die persoon dan wel een echo en ctg gehad? En hoe is de rest van de zwangerschap verlopen? Helemaal niet vergelijkbaar dus. Ik denk dat we het zo laten, maar het zal wel altijd een wat als vraag blijven...
Ik merk dat de ervaringsverhalen wel iets doen, maar tegelijkertijd denk ik: heeft die persoon dan wel een echo en ctg gehad? En hoe is de rest van de zwangerschap verlopen? Helemaal niet vergelijkbaar dus. Ik denk dat we het zo laten, maar het zal wel altijd een wat als vraag blijven...
donderdag 20 juni 2019 17:21
Ik liep ook tegen de 42 weken aan. Ik wilde het liefst met 41 weken bevallen ivm de risico's. De verloskundige nam me voor mijn gevoel maar niet serieus en zou me pas echt doorverwijzen met 42 weken. Ze gaf ook aan dat het ziekenhuis heel moeilijk deed over eerder inleiden dan 42 weken. Ook had ze me erg bang gemaakt voor de complicaties om voor 42 weken in te leiden.
Ondertussen alles gedaan om het op te wekken, oa 3 maal strippen (niets hielp).
Met 41 weken mocht ik wel de opties bespreken bij het ziekenhuis. Het ziekenhuis was daarentegen erg meewerkend en ik mocht ook eerder inleiden, dus ik vermoed dat de verloskundige er van baalde dat ze een client kwijt was. Maar toch wachtte ik keurig op de 42 weken in de hoop dat het vanzelf zou gebeuren... dat gebeurde niet en uiteindelijk werd ik ingeleid.
Inleiding mislukte helaas, kwam nauwelijks vordering in na uren pijn lijden en uiteindelijk heb ik wel een keizersnede gehad. Ik ga niet liegen, ik vond de inleiding verschrikkelijk, maar ik had niet langer zwanger willen rond lopen en elke dag naar het ziekenhuis moeten gaan om elke dag te checken hoe het met de baby is (doen ze bij ons volgens mij vanaf 42 weken).
Voor een volgende bevalling kan ik gelukkig kiezen voor een keizersnede. Ik heb nu al bedacht om te wachten t/m 41 evt 42 weken en anders een keizersnede. Het vervelende is dat je er gewoon niets mee kan. Je weet van te voren niet hoe het zal gaan. Een kennis had bij haar inleiding binnen een paar uur volledige ontsluiting en kon het af zonder pijnstilling. Ik had nog pijn ondanks de ruggeprik (wist niet eens dat dat kon :o)
Ik hoop gewoon dat jullie snel jullie prachtige kindje hier na hebben, dat afwachten is gewoon ruk.
Ondertussen alles gedaan om het op te wekken, oa 3 maal strippen (niets hielp).
Met 41 weken mocht ik wel de opties bespreken bij het ziekenhuis. Het ziekenhuis was daarentegen erg meewerkend en ik mocht ook eerder inleiden, dus ik vermoed dat de verloskundige er van baalde dat ze een client kwijt was. Maar toch wachtte ik keurig op de 42 weken in de hoop dat het vanzelf zou gebeuren... dat gebeurde niet en uiteindelijk werd ik ingeleid.
Inleiding mislukte helaas, kwam nauwelijks vordering in na uren pijn lijden en uiteindelijk heb ik wel een keizersnede gehad. Ik ga niet liegen, ik vond de inleiding verschrikkelijk, maar ik had niet langer zwanger willen rond lopen en elke dag naar het ziekenhuis moeten gaan om elke dag te checken hoe het met de baby is (doen ze bij ons volgens mij vanaf 42 weken).
Voor een volgende bevalling kan ik gelukkig kiezen voor een keizersnede. Ik heb nu al bedacht om te wachten t/m 41 evt 42 weken en anders een keizersnede. Het vervelende is dat je er gewoon niets mee kan. Je weet van te voren niet hoe het zal gaan. Een kennis had bij haar inleiding binnen een paar uur volledige ontsluiting en kon het af zonder pijnstilling. Ik had nog pijn ondanks de ruggeprik (wist niet eens dat dat kon :o)
Ik hoop gewoon dat jullie snel jullie prachtige kindje hier na hebben, dat afwachten is gewoon ruk.
anoniem_348741 wijzigde dit bericht op 20-06-2019 17:23
Reden: Typo
Reden: Typo
0.32% gewijzigd
donderdag 20 juni 2019 17:23
Ik ben met 42,5 ingeleid (15 jaar geleden mocht je in ons ziekenhuis nog doorlopen tot 43 weken), met ctg en alles. Uiteindelijk spoedkeizersnee met 42,6.
Kindje had uiteindelijk ook zuurstoftekort vandaar de spoedkeizersnee.
Twee maanden erna hebben ze dat gewijzigd naar max 42 weken.
Mijn zoon heeft wel problemen gehad in zijn ontwikkeling en oa met zijn motoriek. Wij zullen nooit weten of dat niet zo was geweest als ik eerder was ingeleid.
Kindje had uiteindelijk ook zuurstoftekort vandaar de spoedkeizersnee.
Twee maanden erna hebben ze dat gewijzigd naar max 42 weken.
Mijn zoon heeft wel problemen gehad in zijn ontwikkeling en oa met zijn motoriek. Wij zullen nooit weten of dat niet zo was geweest als ik eerder was ingeleid.
donderdag 20 juni 2019 17:24
Dat is het ook. Risico’s nemen toe, maar of jouw kind gezond ter wereld komt met 43 weken kan niemand je zeggen. Wel is het zo dat echo’s en ctg’s de risico-inschatting iets beter maken, maar ook dat blijven momentopnames. Je kan vanmorgen goede controles hebben en vanavond een placentaloslating. Bij iedere termijn overigens, maar de kans neemt wel duidelijk toe na 41/42 weken zwangerschap. Hopelijk kunnen jullie je erbij neerleggen dat je het nooit zal weten, maar dat je met de beste intenties voor jullie kindje dit ook niet hebt uitgeprobeerd.Suikerwafel schreef: ↑20-06-2019 17:13Het is wat het is: koffiedik kijken.
Ik merk dat de ervaringsverhalen wel iets doen, maar tegelijkertijd denk ik: heeft die persoon dan wel een echo en ctg gehad? En hoe is de rest van de zwangerschap verlopen? Helemaal niet vergelijkbaar dus. Ik denk dat we het zo laten, maar het zal wel altijd een wat als vraag blijven...
Al hoop ik eigenlijk voor jullie dat heel die inleiding niet nodig zal zijn omdat baby zich vanzelf eerder aandient
donderdag 20 juni 2019 17:34
Ik had een half jaar geleden eenzelfde dilemma, met 41+4 leek het erop dat de baby nog wel even op zich zou laten wachten dus ziekenhuis wilde inleiden met 42+0. Ikzelf eigenlijk niet, de baby deed het goed en was aan de kleine kant, dus voor mijn gevoel was er geen verhoogd risico. Maar toch wilde ik het risico niet lopen, stel dat er wel iets gebeurd zou zijn dan zou ik mezelf dat nooit vergeven. Daarom is toch de afspraak gemaakt om direct met 42+0 in te leiden. Gelukkig was het niet nodig, nadat ik in het ziekenhuis was geweest voor de intake begon de bevalling en ben ik met 41+5 thuis bevallen. Inderdaad van een kleine baby met een goede placenta. En met weeenstorm trouwens, ondanks dat het een natuurlijke bevalling was. Toch zou ik een volgende keer weer ervoor kiezen om het advies van de artsen te volgen, want het lijkt me vreselijk als je eigenwijs bent en het mis gaat.
Wow, wat zie jij er vandaag geweldig uit!
donderdag 20 juni 2019 17:54
Sorry, zorgverlener hier, en dit is gewoon niet waar. Jouw lijf, jouw kind. Dat heet zelfbeschikkingsrecht hier in NL en is een groot goed.
TO; ja >42 wkn worden de risico's van afwachten iets groter. Nee, die stijgen dan niet ineens van 0.5% naar 15%. Laat je goed (en eerlijk) voorlichten en maak dan een keuze. Bedenk dat de verhalen die je hier leest ook altijd gekleurd zijn, zeker als de verteller niet de hoofdpersoon was. Succes met de geboorte, wanneer die ook plaatsvindt!
donderdag 20 juni 2019 17:59
Welnee, niet in Nederland. Zodra het kind geboren is en bijvoorbeeld een bloedtransfusie nodig heeft die de ouders weigeren is het een ander verhaal, maar zo lang kind nog binnenboord zit is het kind ondergeschikt aan de moeder. Iets met recht op lichamelijke integriteit en informed consent.
donderdag 20 juni 2019 18:00
Visea schreef: ↑20-06-2019 17:54Sorry, zorgverlener hier, en dit is gewoon niet waar. Jouw lijf, jouw kind. Dat heet zelfbeschikkingsrecht hier in NL en is een groot goed.
TO; ja >42 wkn worden de risico's van afwachten iets groter. Nee, die stijgen dan niet ineens van 0.5% naar 15%. Laat je goed (en eerlijk) voorlichten en maak dan een keuze. Bedenk dat de verhalen die je hier leest ook altijd gekleurd zijn, zeker als de verteller niet de hoofdpersoon was. Succes met de geboorte, wanneer die ook plaatsvindt!
Haha, je was me net voor.
donderdag 20 juni 2019 19:12
Ik zou het niet doen TO. Ik snap echt je wens voor een natuurlijk moment, maar je haalt je een hoop stress op de hals en als er iets mis gaat vergeef je het jezelf nooit.
Uiteindelijk is de bevalling maar een heel klein momentje in een mensenleven. Zonde om dat zo groot te maken dat het de rest van dat leven kan beïnvloeden.
Uiteindelijk is de bevalling maar een heel klein momentje in een mensenleven. Zonde om dat zo groot te maken dat het de rest van dat leven kan beïnvloeden.
donderdag 20 juni 2019 19:28
Hier 18 jaar ervaring op de verloskamers. Er is wel een duidelijk verschil tussen placenta's van voor en na 42 weken. Ik begrijp niet waarom vrouwen dit risico willen lopen. De meeste doen in de zwangerschap zo gezond mogelijk leven om ervoor te zorgen dat hun kindje niet mankeert maar als het op de bevalling aankomt dan moet het maar op hun manier gaan en is het net als ze hun kindje even op de tweede plaats zetten. Natuurlijk kan er tijdens elke bevalling iets mis gaan maar de bevallingen na 42 weken zijn toch erg risicovol. Zelf 3 keer ingeleid geworden met 41+ weken geen haar op mijn hoofd die eraan dacht om over tijd te lopen. Ik zou het mezelf nooit vergeven hebben als mijn kind iets mankeerde omdat ik zo nodig op een natuurlijke manier moest bevallen. Daarbij snap ik niet echt waarom inleiden gezien word als niet natuurlijk, je moet het toch echt zelf doen je krijgt alleen een zetje om te beginnen.
donderdag 20 juni 2019 19:41
Zolang het kind nog niet geboren is gaat de moeder inderdaad voor.Tmaar schreef: ↑20-06-2019 17:59Welnee, niet in Nederland. Zodra het kind geboren is en bijvoorbeeld een bloedtransfusie nodig heeft die de ouders weigeren is het een ander verhaal, maar zo lang kind nog binnenboord zit is het kind ondergeschikt aan de moeder. Iets met recht op lichamelijke integriteit en informed consent.
Maar als het leven van de moeder niet in gevaar is naar het leven van het kind wel dan grijpen ze toch echt in.
Een soedkeizernee omdat het slecht gaat met het kind kan je ook niet weigeren.
donderdag 20 juni 2019 19:47
Nee, dit klopt dus echt niet. Je mag gewoon behandeling weigeren, ook als de baby daardoor overlijdt.
donderdag 20 juni 2019 19:48
Ze verteld haar ervaringen. Niets mis mee. Het op zijn beloop laten brengt risico's. Grote risico's. Waarom zou je dat doen? Überhaupt overwegen?Suikerwafel schreef: ↑20-06-2019 17:10Dat verschilt ook per regio! Hier hanteren ze 42 als grens, in een noorderlijker ziekenhuis 41.
Ik denk wel dat de mogelijke complicaties niet opwegen tegen iets graag willen. En nee daar helpen reacties als whatinaname niet bij. Maar fijn dat je ook even een duit in het zakkie komt doen.
donderdag 20 juni 2019 20:16
Welke bron heb je gebruikt? Ben benieuwd waar deze vandaan komt!
TO, er is recent wel Nederlands onderzoek (INDEX studie) gedaan naar inleiden bij 41 weken en afwachten tot 42 weken. Recent onderzoek (toepasbaar op de Nederlandse situatie) mbt afwachten tot na 42 weken is er niet, aangezien dat nog heel weinig voorkomt en het natuurlijk niet ethisch zou zijn om een randomised controlled trial op te zetten waarbij je de helft vermoedelijk behoorlijk grotere risico's laat lopen op slechte uitkomsten. Gebaseerd op wat bekend is, worden de risico's vanaf 42 weken inderdaad behoorlijk groter. Mocht je meer willen weten over de INDEX studie, hier vind je het artikel: https://www.bmj.com/content/364/bmj.l344
donderdag 20 juni 2019 20:28
