Denken aan tweede kindje na turbulente periode.

05-03-2021 20:44 19 berichten
Alle reacties Link kopieren
Nvt
charmed1 wijzigde dit bericht op 10-05-2021 20:54
Reden: Nvt
99.82% gewijzigd
Make each day count
Ik zou de vraag of je nog een kind wil eerst eens los van de relatie bekijken. Willen jullie beiden echt graag een tweede kind?

Zo ja, wil je die dan ook als jullie relatie zo blijft zoals hij is, slechter wordt of als jullie misschien uit elkaar gaan? Dat kan een bewuste keuze zijn. Net zoals mensen bewust kiezen voor alleenstaand ouderschap.
Ik denk dat je allebei eerlijk naar jezelf en elkaar moet zijn en niet voor een droombeeld van een gezin van 4 moet gaan, maar bewust voor het ouderschap van 2 kinderen, hoe het verder ook moge lopen tussen jullie.
Alle reacties Link kopieren
Eind 2020 is nog maar 2 maanden geleden. En je zegt dat het toen best goed ging. Niet echt iets stabiels om nog een kind in te verwekken.

Als je kan zeggen: “het gaat nu een jaar goed tussen ons” dan pas aan meer kinderen denken.
Alle reacties Link kopieren
Ik zou het eerst een jaar of 2 aankijken. Wil je die man van je nu alweer een burn out aandoen?!
Alle reacties Link kopieren
xiongmao schreef:
05-03-2021 21:10
Eind 2020 is nog maar 2 maanden geleden. En je zegt dat het toen best goed ging. Niet echt iets stabiels om nog een kind in te verwekken.

Als je kan zeggen: “het gaat nu een jaar goed tussen ons” dan pas aan meer kinderen denken.
Dit. Lijkt me voor je eerste ook fijn als zn ouders een stabiele factor zijn i.p.v. telkens maar van gedoe naar gedoe leven.
Alle reacties Link kopieren
Het lijkt mij ontzettend onverstandig. De basis klinkt veel te breekbaar.
Alle reacties Link kopieren
Zou jij als kind in zo’n fragiele situatie geboren willen worden, of zou je nog even wachten als je het voor het zeggen had?
Alle reacties Link kopieren
Oei. Een zwangerschap, bevalling, een baby, het is intensief. En veel intensiever nog dan de eerste want dan heb je twee kleine kinderen voor wie jullie allebei moeten zorgen.

Onderschat het niet. Ik denk eerlijk gezegd niet dat jullie relatie het zal overleven (op basis van je openingspost) en dan zijn er twee kleine kinderen de dupe.
Alle reacties Link kopieren
Wij hadden net nummer 2 en 3 gekregen toen man psychische problemen kreeg. En de tweeling had reflux, luchtwegklachten en sliepen pas met 3 jaar door. We wilden graag een 4e met niet teveel leeftijdsverschil, maar vonden het niet een ideaal moment. We waren beide op en moesten even ons ritme / balans terugvinden. Na een jaar bleef het kriebelen. We hebben toen goed besproken waar we tegenaan gelopen waren en bedacht hoe we dat konden voorkomen. Uiteindelijk toch ervoor gegaan, de jongste scheelt 4.5 jaar met de tweeling wat vantevoren niet mijn voorkeur was, maar uiteindelijk vond ik dat wel fijn. Soms kan het dus geen kwaad om even te wachten ook al kriebelt het.
Alle reacties Link kopieren
Lees 't anders zelf nog een keer door, lijkt mij dat je dan wel een antwoord erin leest.
Zo niet, denk aan het kind en niet aan jezelf. Kom je ook een heel eind hoop ik
Nee, natuurlijk niet.
Alle reacties Link kopieren
Twee is echt veel meer werk en stress dan een kindje. Ik zou eerst aan de relatie werkenplus die burnout van je man helpt ook niet.

Ik vond de overgang best groot van 1 naar 2 kinderen, ook al was mijn oudste al 4 jaar en dus al aardig zelfstandig.

Luister naar je gevoel!
Alle reacties Link kopieren
MamaSuusberg schreef:
05-03-2021 21:44
Twee is echt veel meer werk en stress dan een kindje. Ik zou eerst aan de relatie werkenplus die burnout van je man helpt ook niet.

Ik vond de overgang best groot van 1 naar 2 kinderen, ook al was mijn oudste al 4 jaar en dus al aardig zelfstandig.

Luister naar je gevoel!

Dat zou ik nou juist af raden. Beter even wat verstand ertegenaan.
Zorg in ieder geval dat je niet financieel afhankelijk ben van je man.
P80 schreef:
05-03-2021 21:20
Ik zou het eerst een jaar of 2 aankijken. Wil je die man van je nu alweer een burn out aandoen?!
Ik neem aan dat je het niet zó letterlijk bedoelt, maar to is niet de oorzaak of reden of schuld van de burnout van haar man. Ik neem ook aan dat als er een tweede kind zou komen, dat dit een gezamenlijke beslissing is van to en haar man. Hoe zou een eventuele nieuwe burnout dan haar schuld zijn? Of iets wat zíj hem aandoet? Niet erg zorgvuldig geformuleerd, deze reactie.

Wel eens met het nog even een poosje aankijken.
Alle reacties Link kopieren
Weet dat de overgang van 1 naar 2 écht wel pittig is.... succes met de keuze
Alle reacties Link kopieren
Ik zou eerst eens relatietherapie zoeken die wel bij jullie past en daar minimaal een half heer op focussen.
Alle reacties Link kopieren
Nee, natuurlijk moet je dat nog niet doen!
Als ik het zo lees is jullie kind nu een peuter.
Een peuter èn een baby is echt extreem zwaar.
Daarbij is zowel je man alleen als jullie relatie net een heel klein beetje opgeknapt.
Als ik jullie was zou ik echt nog een paar jaar wachten.
Als er eentje naar school gaat, wordt het al weer makkelijker.
Alle reacties Link kopieren
Niet doen.. vanwaar die haast? Wij hebben na de eerste (huilbaby, veel ziek, sliep pas met 3 jaar door) bewust gewacht en waren heel blij met wat meer leeftijdsverschil.

Onze tweede heeft overigens ook heel erg veel gehuild. Die stress zou je man zomaar heel erg kunnen triggeren. En het verschil tussen 1/2 kinderen is echt wel groot. Het is onrustiger, je verliest nog een beetje vrijheid. Als je al weinig energie hebt, is het moeilijker om de andere even rust te gunnen: oh ik ga oudste wel even badderen en naar bed brengen terwijl ik een hongerige baby in de draagzak heb.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven