Zwanger
alle pijlers
Dit komt echt niet uit...
maandag 25 februari 2019 om 00:47
Hoi,
Ik ben 37, en 4 jaar samen met mijn vriend. Hij heeft uit een vorige relatie een dochter van 9.
We hebben 2 jaar geprobeerd zwanger te raken, wat niet lukte. Nou hebben we met kerst besloten niet langer te proberen, aangezien we er allebei niet jonger op worden, en we het zonder kind van ons samen ook hartstikke fijn hebben samen. Ik heb een afspraak om een spiraal te laten plaatsen. We hebben het (op 1 keer na, want ik dacht dat mijn ovulatie al een week daarvoor geweest was) met condoom gedaan.
We waren bezig om plannen te maken voor mooie reizen (met en zonder zijn dochter), een grote verbouwing, ik ben net begonnen aan een nieuwe baan.
En wat denk je? Ik ben zwanger. Week of 4/5, schat ik.
Vriend is voor zijn werk in het buitenland, en ik wil het niet door de telefoon vertellen. Hij komt vrijdag pas weer thuis...
Twee jaar lang geprobeerd, twee maanden geleden gestopt met proberen, en nou ben ik zwanger. En ik ben er niet blij mee. Ik voel alleen paniek.
Kan iemand me moed inpraten?
Cym
Ik ben 37, en 4 jaar samen met mijn vriend. Hij heeft uit een vorige relatie een dochter van 9.
We hebben 2 jaar geprobeerd zwanger te raken, wat niet lukte. Nou hebben we met kerst besloten niet langer te proberen, aangezien we er allebei niet jonger op worden, en we het zonder kind van ons samen ook hartstikke fijn hebben samen. Ik heb een afspraak om een spiraal te laten plaatsen. We hebben het (op 1 keer na, want ik dacht dat mijn ovulatie al een week daarvoor geweest was) met condoom gedaan.
We waren bezig om plannen te maken voor mooie reizen (met en zonder zijn dochter), een grote verbouwing, ik ben net begonnen aan een nieuwe baan.
En wat denk je? Ik ben zwanger. Week of 4/5, schat ik.
Vriend is voor zijn werk in het buitenland, en ik wil het niet door de telefoon vertellen. Hij komt vrijdag pas weer thuis...
Twee jaar lang geprobeerd, twee maanden geleden gestopt met proberen, en nou ben ik zwanger. En ik ben er niet blij mee. Ik voel alleen paniek.
Kan iemand me moed inpraten?
Cym
maandag 25 februari 2019 om 09:03
Jeetje kan me voorstellen dat dit heftig is. Eerst de teleurstellingen 2 jaar lang, dan de (moeilijke) keuze dat met zn 2e ook heel leuk is en nu toch zwanger. Maar zou het kunnen dat het even het schrikeffect is. Je hebt 2 jaar lang toch hoop gehad dus ook echt de intentie samen een kind te krijgen en nu mag het dan toch zover zijn.
Kan me voorstellen dat het schrikken is maar laat het even bezinken. Denk aan wat de reden voor jullie was om samen een kindje te willen en wat voor moois daaruit voort komt. Je bent nu 37 maar het is niet dat je opeens heel veel ouder bent dan 2 maanden geleden.
Adem in adem uit... laat het even op je inwerken. Het komt goed.
Kan me voorstellen dat het schrikken is maar laat het even bezinken. Denk aan wat de reden voor jullie was om samen een kindje te willen en wat voor moois daaruit voort komt. Je bent nu 37 maar het is niet dat je opeens heel veel ouder bent dan 2 maanden geleden.
Adem in adem uit... laat het even op je inwerken. Het komt goed.
maandag 25 februari 2019 om 15:18
Dank voor de reacties.
Net met mijn vriend gesproken. Hij schrok heel erg.
Lang gepraat, en ik denk dat het een overtijdbehandeling gaat worden.
Ik ben nét begonnen met mijn nieuwe baan, en ik heb een proeftijd van 6 maanden. (Dat mag hier; niet in Nederland) Ze gaan uiteraard proberen andere redenen te vinden om me buiten te gooien, als ik over 3 maanden zou vertellen dat ik er 6-12 maanden (zo lang heb je hier verlof) tussenuit knijp.
Jank al de hele dag. Vriend is duidelijk; die wil het niet. Om praktische en gevoelsmatige redenen. En ik weet niet hoe ik me voel. Beroerd, vooral. Schuldig, verdrietig, boos, dom, teleurgesteld...
Ik wil hem niet met een ongewenst kind opzadelen, maar dit is zeg maar een laatstekans-kindje.
Ben zo bang dat dit me mijn relatie gaat kosten. Als ik besluit het te houden, sta ik er alleen voor. En als ik het beëindig, ben ik bang dat ik het mezelf én hem de rest van mijn leven kwalijk ga nemen.
(Ik schrijf hier overigens al dik 10 jaar onder een andere naam mee)
Net met mijn vriend gesproken. Hij schrok heel erg.
Lang gepraat, en ik denk dat het een overtijdbehandeling gaat worden.
Ik ben nét begonnen met mijn nieuwe baan, en ik heb een proeftijd van 6 maanden. (Dat mag hier; niet in Nederland) Ze gaan uiteraard proberen andere redenen te vinden om me buiten te gooien, als ik over 3 maanden zou vertellen dat ik er 6-12 maanden (zo lang heb je hier verlof) tussenuit knijp.
Jank al de hele dag. Vriend is duidelijk; die wil het niet. Om praktische en gevoelsmatige redenen. En ik weet niet hoe ik me voel. Beroerd, vooral. Schuldig, verdrietig, boos, dom, teleurgesteld...
Ik wil hem niet met een ongewenst kind opzadelen, maar dit is zeg maar een laatstekans-kindje.
Ben zo bang dat dit me mijn relatie gaat kosten. Als ik besluit het te houden, sta ik er alleen voor. En als ik het beëindig, ben ik bang dat ik het mezelf én hem de rest van mijn leven kwalijk ga nemen.
(Ik schrijf hier overigens al dik 10 jaar onder een andere naam mee)
maandag 25 februari 2019 om 15:25
maandag 25 februari 2019 om 15:26
Heel eerlijk, ik vind dat wel een beetje raar hoor, een overtijdsbehandling. Als dit 10 weken geleden gebeurd zou zijn was het kind nog gewenst en nu ineens niet meer?
Ik begrijp dat het met de nieuwe baan heel onpraktisch is, maar jeetje, praktische zaken kunnen toch opgelost worden? Zo te lezen zit je in een land met een lang zwangerschapsverlof, dan ga ik er een beetje vanuit dat het verder met de sociale zekerheid ook wel goed zit.
Ik begrijp dat het met de nieuwe baan heel onpraktisch is, maar jeetje, praktische zaken kunnen toch opgelost worden? Zo te lezen zit je in een land met een lang zwangerschapsverlof, dan ga ik er een beetje vanuit dat het verder met de sociale zekerheid ook wel goed zit.
maandag 25 februari 2019 om 15:36
2 jaar lang geprobeerd, 2 maanden geleden gestopt met proberen en nu dusdanig ongewenst dat het een overtijdbehandeling wordt... ik snap het niet.. hoe kan je wens in 2 maanden tijd zo ontzettend zijn omgeslagen?
Ik kan me heel goed voorstellen dat het een rollercoaster van emoties is, dat het heel lastig schakelen is en dat je praktische beren op de weg ziet. Maar als je zo graag een kindje wilde dan is dit toch een heel mooi cadeautje en komen de praktische zaken wel goed?
Ik kan me heel goed voorstellen dat het een rollercoaster van emoties is, dat het heel lastig schakelen is en dat je praktische beren op de weg ziet. Maar als je zo graag een kindje wilde dan is dit toch een heel mooi cadeautje en komen de praktische zaken wel goed?
Laat het nieuws even bezinken zou ik zeggen.
maandag 25 februari 2019 om 15:43
voor de kerst was het nog gewenst.....
TO jullie hebben bewust onveilige sex gehad, 2 maanden geleden wilden jullie beiden nog een kind en nu je zwanger bent is het ineens niet meer gewenst? wauw.... hoe kan dit zo snel veranderen, of vertel je niet het hele verhaal? Was jouw kinderwens groter dan die van hem?
maandag 25 februari 2019 om 15:45
Dat laatste is ook mijn vraag.azrielle schreef: ↑25-02-2019 15:43voor de kerst was het nog gewenst.....
TO jullie hebben bewust onveilige sex gehad, 2 maanden geleden wilden jullie beiden nog een kind en nu je zwanger bent is het ineens niet meer gewenst? wauw.... hoe kan dit zo snel veranderen, of vertel je niet het hele verhaal? Was jouw kinderwens groter dan die van hem?
Hips, hopsakee en pierlala.
maandag 25 februari 2019 om 15:46
maandag 25 februari 2019 om 15:47
maandag 25 februari 2019 om 15:47
Ik snap dat het nogal onverwacht komt, maar jullie hebben pas twee maanden geleden besloten te stoppen met proberen zwanger te worden en nu een overtijdsbehandeling doen? Dat snap ik niet.
Ik zou geen overhaaste beslissing nemen. Zoals je zelf ook al zegt, dit is zo´n beetje je laatste kans om moeder te worden.
En je nieuwe baan, tja. Daar vind je vast wel een oplossing voor.
Ik zou geen overhaaste beslissing nemen. Zoals je zelf ook al zegt, dit is zo´n beetje je laatste kans om moeder te worden.
En je nieuwe baan, tja. Daar vind je vast wel een oplossing voor.
maandag 25 februari 2019 om 15:51
Inderdaad voor de kerst was het welkom geweest en nu gaat blijkbaar haar geweten knagen.azrielle schreef: ↑25-02-2019 15:43voor de kerst was het nog gewenst.....
TO jullie hebben bewust onveilige sex gehad, 2 maanden geleden wilden jullie beiden nog een kind en nu je zwanger bent is het ineens niet meer gewenst? wauw.... hoe kan dit zo snel veranderen, of vertel je niet het hele verhaal? Was jouw kinderwens groter dan die van hem?
Ik zie het zo.
Een paar maanden terug wel nu weer niet.
Je gaat er vast spijt van krijgen.
anoniem_380666 wijzigde dit bericht op 25-02-2019 15:58
6.03% gewijzigd
maandag 25 februari 2019 om 15:52
Sorry, ik vind dit maar een raar verhaal. Twee maanden geleden wilden jullie nog een kind, maar dit lukte niet. Nu blijk je toch zwanger te zijn, en nu willen jullie het ineens niet meer? En ik hoop dat zijn reactie een schrikreactie was, want wat heeft hij gezegd waardoor jij denkt dat je er alleen voor staat als je het toch besluit te houden? Heeft hij letterlijk gezegd dat ie je dan niet meer moet? Want dan snap ik niet waarom je überhaupt bij hem wil blijven, wat een eikel dan.
maandag 25 februari 2019 om 15:59
Dit is een typisch voorbeeld van
Life is what happens to you, when you’re busy making other plans...
Dat dit heel erg schrikken, niet gepland en compleet niet meer verwacht is, dat snap ik. Maar ik denk wel dat als ik zou kunnen omschakelen van wel een kinderwens naar geen kinderwens (meer) dat ik ook terug zou kunnen schakelen.
Maar niet iedereen is hetzelfde.
Ik zou alleen wel echt even wat meer tijd nemen om van deze schrik te bekomen en alles tegen elkaar af te wegen. Sommige van jullie plannen kunnen misschien ook gewoon doorgaan mét kindje. Of iets later.
En die baan, tsja, dat is even lastig, maar dat zou ik persoonlijk niet de doorslaggevende factor laten zijn.
Maar jij moet dit beslissen. En je man moet er ook even van bijkomen denk ik.
Hoe lang heb je voor zo’n overtijd behandeling?
Life is what happens to you, when you’re busy making other plans...
Dat dit heel erg schrikken, niet gepland en compleet niet meer verwacht is, dat snap ik. Maar ik denk wel dat als ik zou kunnen omschakelen van wel een kinderwens naar geen kinderwens (meer) dat ik ook terug zou kunnen schakelen.
Maar niet iedereen is hetzelfde.
Ik zou alleen wel echt even wat meer tijd nemen om van deze schrik te bekomen en alles tegen elkaar af te wegen. Sommige van jullie plannen kunnen misschien ook gewoon doorgaan mét kindje. Of iets later.
En die baan, tsja, dat is even lastig, maar dat zou ik persoonlijk niet de doorslaggevende factor laten zijn.
Maar jij moet dit beslissen. En je man moet er ook even van bijkomen denk ik.
Hoe lang heb je voor zo’n overtijd behandeling?
helena2 wijzigde dit bericht op 25-02-2019 16:00
0.12% gewijzigd
maandag 25 februari 2019 om 15:59
Elke reden voor een abortus is wat mij betreft prima, want een ongewenste zwangerschap en ongewenst kind zijn beiden vreselijk.
Maar als je tot aan de Kerst geprobeerd hebt en nu is het opeens compleet ongewenst, dan is er toch meer veranderd dan alleen die baan? Wilde je vriend het eigenlijk al nooit en probeerde hij voor jou?
Ik ben echt 100% voor abortus en ik vind mijn werk en leuk en belangrijk, maar uit mijn ervaring zeg ik inmiddels wel: het is maar een baan en ik denk dat dit inderdaad wel eens je laatste kans op een biologisch eigen kind kan zijn. Dus tenzij je zeker weet dat je, als je deze baan verliest, in armoede terecht komt, zou ik echt voor je zwangerschap kiezen.
Maar als je tot aan de Kerst geprobeerd hebt en nu is het opeens compleet ongewenst, dan is er toch meer veranderd dan alleen die baan? Wilde je vriend het eigenlijk al nooit en probeerde hij voor jou?
Ik ben echt 100% voor abortus en ik vind mijn werk en leuk en belangrijk, maar uit mijn ervaring zeg ik inmiddels wel: het is maar een baan en ik denk dat dit inderdaad wel eens je laatste kans op een biologisch eigen kind kan zijn. Dus tenzij je zeker weet dat je, als je deze baan verliest, in armoede terecht komt, zou ik echt voor je zwangerschap kiezen.
maandag 25 februari 2019 om 16:02
Van wie kwam het initiatief om te stoppen met proberen? Van hem of ook van jou. Of heb je je om laten praten toen hij over jouw baan en de mooie reizen begon. Wil hij sowieso niet van je af?
Ik vind dit zó’n raar verhaal dat ik er heel wantrouwig van wordt.
Denk alsjeblieft heel goed na wat JIJ wil. Laat je niet een overtijdbehandeling aanpraten als je er zelf niet 100% achter staat.
En hou in je achterhoofd dat je relatie misschien wel overgaat, ongeacht wat je nu beslist.
Heb je goede vriendinnen of familie waarmee je dit kan bespreken? Je hebt echt nog even tijd voordat er een beslissing moet worden genomen. Probeer die tijd goed te gebruiken om tot een goede beslissing te komen.
Heel veel sterkte gewenst daarmee.
Ik vind dit zó’n raar verhaal dat ik er heel wantrouwig van wordt.
Denk alsjeblieft heel goed na wat JIJ wil. Laat je niet een overtijdbehandeling aanpraten als je er zelf niet 100% achter staat.
En hou in je achterhoofd dat je relatie misschien wel overgaat, ongeacht wat je nu beslist.
Heb je goede vriendinnen of familie waarmee je dit kan bespreken? Je hebt echt nog even tijd voordat er een beslissing moet worden genomen. Probeer die tijd goed te gebruiken om tot een goede beslissing te komen.
Heel veel sterkte gewenst daarmee.
maandag 25 februari 2019 om 16:04
Twee maanden geleden nog wel en nu niet meer. Maar dan ook onomkeerbaar niet meer? Ik begrijp dat jullie hadden aanvaard dat het niet lukte maar ik had het logischer gevonden als jullie 2 maanden (!!!!) later compleet over the moon waren geweest dat je dit cadeau alsnog krijgt.
Snap er dus geen hout van.
Snap er dus geen hout van.
