Zwanger
alle pijlers
Kan mezelf niet beheersen
woensdag 23 oktober 2019 21:34
Op een agressiebeheerscursus. In relatietherapie.
En die tips meen ik bloedserieus.
woensdag 23 oktober 2019 21:34
Gewoon even zelf in de tuin gaan staan loeien in plaats van hem aan zijn shirt naar buiten gooien. Dan even een douche nemen oid om rustig te worden en dan sorry zeggen.
Voor nu: naar boven lopen en excuses aanbieden.
woensdag 23 oktober 2019 21:35
Abortus en uitmaken? Ik vind deze reactie wel erg ver gaan, en doet me eerlijk gezegd pijn. Ons kind kan hier niets aan doen, dus abortus vind ik geen terechte opmerking en niet op zijn plaats.
De situatie die zich heeft voorgedaan is inderdaad niet oke, maar jeetje..
woensdag 23 oktober 2019 21:35
Nee dat sta je niet want je verschuilt je achter "Ik KAN niet tot 10 tellen, ik ben nu eenmaal zo".
woensdag 23 oktober 2019 21:37
Dat zou ik graag willen, maar hij is niet voor niets naar boven gegaan. Misschien moet ik hem even laten..Lila_Lilly_ schreef: ↑23-10-2019 21:27Je bent en blijft allen tijde verntwoordelijk voor je eigen gedrag. Zo vaak om mij heen hoor ik hormonen als excuus voor buitensporig gedrag. Sorry, maar ik vind dat niet normaal. Tel tot tien en laat je emotie niet zo de overhand nemen. Waarschijnlijk bedoelde hij het niet eens verkeerd. Heb je je excuses al aangeboden en erover gepraat?
woensdag 23 oktober 2019 21:38
Je kind kan er inderdaad niks aan doen, maar die moet straks wel met jullie opgroeien. Heeft kind ook niet om gevraagd.Tomatensoep94 schreef: ↑23-10-2019 21:35Abortus en uitmaken? Ik vind deze reactie wel erg ver gaan, en doet me eerlijk gezegd pijn. Ons kind kan hier niets aan doen, dus abortus vind ik geen terechte opmerking en niet op zijn plaats.
De situatie die zich heeft voorgedaan is inderdaad niet oke, maar jeetje..
Mn opmerking was expres erg bot zodat het wel even goed binnenkomt dat jullie niet ok met elkaar omgaan. Daar zit een kind niet op te wachten. Doe er iets aan.
woensdag 23 oktober 2019 21:38
Tomatensoep94 schreef: ↑23-10-2019 21:35Abortus en uitmaken? Ik vind deze reactie wel erg ver gaan, en doet me eerlijk gezegd pijn. Ons kind kan hier niets aan doen, dus abortus vind ik geen terechte opmerking en niet op zijn plaats.
De situatie die zich heeft voorgedaan is inderdaad niet oke, maar jeetje..
En dat is JUIST het argument om als de sodemieter werk te maken van jullie problemen. Dit kind vraagt hier niet om. Als je straks 3 nachten niet hebt geslapen en je vriend doet iets wat je niet wil, je kind zit in de box te huilen, en je kan nog steeds niet tot 10 tellen, mep je je vriend 'm dan ook met de AB voor z'n bakkus?
pergamon wijzigde dit bericht op 23-10-2019 21:39
0.37% gewijzigd
woensdag 23 oktober 2019 21:38
Als ik je vriend was.... was ik ht huis al ontvlucht 
Ja, begin van mijn zwangerschap had ik ook zéér last van mijn hormonen waardoor ik soms over de streep ging maar niet zo heftig tot slaans toe en ik was hoe dan ook altijd zelf verantwoordelijk voor. Jij wil enigzins geen sorry zeggen... Dat is toch raar. Dat hij je uitlacht en je reactie erop zijn 2 losse dingen.
En die kilo's idd, HOE in vredesnaam. Ik heb dit nog nooit gehoord dat je in 12 weken 9 aangekomen kan zijn. In elk geval niet van de zwangerschap....
Ja, begin van mijn zwangerschap had ik ook zéér last van mijn hormonen waardoor ik soms over de streep ging maar niet zo heftig tot slaans toe en ik was hoe dan ook altijd zelf verantwoordelijk voor. Jij wil enigzins geen sorry zeggen... Dat is toch raar. Dat hij je uitlacht en je reactie erop zijn 2 losse dingen.
En die kilo's idd, HOE in vredesnaam. Ik heb dit nog nooit gehoord dat je in 12 weken 9 aangekomen kan zijn. In elk geval niet van de zwangerschap....
woensdag 23 oktober 2019 21:39
nee je kind kan er niks aan doen maar jij welTomatensoep94 schreef: ↑23-10-2019 21:35Abortus en uitmaken? Ik vind deze reactie wel erg ver gaan, en doet me eerlijk gezegd pijn. Ons kind kan hier niets aan doen, dus abortus vind ik geen terechte opmerking en niet op zijn plaats.
De situatie die zich heeft voorgedaan is inderdaad niet oke, maar jeetje..
dit fiks je niet met een sorry
jij voelt je minderwaardig en vernedert, dat zit in jou, daar moet je mee aan de slag. met een therapeut bijvoorbeeld. begrijpen waarom dit zo’n thema is kan al helpen.
woensdag 23 oktober 2019 21:39
Oei dat klinkt echt niet goed hoor. Helaas heb ik zelf na mijn bevalling ook heel erg last van mijn hormonen gehad, dus ik herken het wel dat je jezelf gewoon echt niet onder controle hebt, ik snap dat heel veel vrouwen die dit zelf niet hebben gehad denken dat het een excuus is om je eens lekker te misdragen, maar hormonen kunnen echt heel rare dingen met je psyche doen. Sommige vrouwen worden extreem depressief of angstig, of dus agressief.
Ik zou dit zeker bespreken met de verloskundige, want dit soort gedrag kan ook na de bevalling blijven spelen en dan heb je de verantwoordelijkheid voor een baby, dus daar zit je echt zeker niet op te wachten.
En kan er een kern van waarheid in zitten dat er problemen zijn geweest die nu weer naar boven komen? Heb je jezelf in het verleden ook wel eens uitgelachen of vernederd gevoeld wat nu weer naar boven komt?
Ik zou dit zeker bespreken met de verloskundige, want dit soort gedrag kan ook na de bevalling blijven spelen en dan heb je de verantwoordelijkheid voor een baby, dus daar zit je echt zeker niet op te wachten.
En kan er een kern van waarheid in zitten dat er problemen zijn geweest die nu weer naar boven komen? Heb je jezelf in het verleden ook wel eens uitgelachen of vernederd gevoeld wat nu weer naar boven komt?
woensdag 23 oktober 2019 21:40
in je op zeg je dat je je door een excuus onderdanig zou opstellen. dat is ook al een vreemde gedachte, ga hiermee aan het werkTomatensoep94 schreef: ↑23-10-2019 21:37Dat zou ik graag willen, maar hij is niet voor niets naar boven gegaan. Misschien moet ik hem even laten..
woensdag 23 oktober 2019 21:40
in t vervolg op bovenstaande:Pergamon schreef: ↑23-10-2019 21:38En dat is JUIST het argument om als de sodemieter werk te maken van jullie problemen. Dit kind vraagt hier niet om. Als je straks 3 nachten niet hebt geslapen en je vriend doet iets wat je niet wil, je kind zit in de box te huilen, en je kan nog steeds niet tot 10 tellen, mep je je vriend 'm dan ook met de AB voor z'n bakkus?
TO: En als je kind 2 is en het bloed onder je nagels vandaan haalt met het gedrag, kan je dan ook niet tot 10 tellen? Krijgt het kind dan een mep al dan niet met afstandsbediening?
woensdag 23 oktober 2019 21:41
woensdag 23 oktober 2019 21:41
Je moet hem juist niet laten maar je oprechte excuses aanbieden en aangeven wat je gaat doen om dit probleem op te lossen. Het moet nu van JOUW kant komen. Zolang jij niet naar boven gaat voelt iedereen zich klote en bovendien zou ik als ik je man was denken dat het je niks kon schelen als je niet naar boven zou komen.Tomatensoep94 schreef: ↑23-10-2019 21:37Dat zou ik graag willen, maar hij is niet voor niets naar boven gegaan. Misschien moet ik hem even laten..
woensdag 23 oktober 2019 21:43
Marigold1986 schreef: ↑23-10-2019 21:41Het kan ook echt wel voor een deel door je hormonen komen TO. Ik was ook niet te harden tijdens mijn zwangerschap. Ook veel ruzies met man gehad. Na de zwangerschap nooit meer gebeurd...
Hee, ik snap best dat er hormonen zijn die gekke dingen doen maar
1) slaan met de AB is nooit oké
2) dan zoek je hulp en ga je je niet verschuilen achter "ik kan er niks aan doen want hormonen"
woensdag 23 oktober 2019 21:43
Lila_Lilly_ schreef: ↑23-10-2019 21:41Je moet hem juist niet laten maar je oprechte excuses aanbieden en aangeven wat je gaat doen om dit probleem op te lossen. Het moet nu van JOUW kant komen. Zolang jij niet naar boven gaat voelt iedereen zich klote en bovendien zou ik als ik je man was denken dat het je niks kon schelen als je niet naar boven zou komen.
Of hij denkt dat ze zijn wens om even niet te willen praten niet respecteert. Ik denk dat TO wel weet wat er beter werkt bij haar man. Mijn man zou ook boos worden als ik achter hem aan kom op zo'n moment, die wil dan echt dat ik hem even laat en als HIJ eraan toe is om erover te praten, DAN pas is het tijd om excuses aan te bieden
woensdag 23 oktober 2019 21:44
Dat geloof ik niet. Je zat al niet meer op 0 na de eerste keer dat hij lachte. Je had dus al eerder tot 10 moeten tellen, of weggaan uit de situatie desnoods. Therapie om daar inzicht in te krijgen en mee om te leren gaan lijkt me geen slecht idee.Tomatensoep94 schreef: ↑23-10-2019 21:27Het maakt het ook zeker niet goed dat ik deze actie gedaan heb, en voel me er ook helemaal niet lekker bij.. maar ik kán gewoon niet tot 10 tellen, ik zit van 0 METEEN op 100ik word ook in andere situaties al heel snel zo boos.. niet ook met de afstandsbediening in me hand hoor, maar dat ik dan wat lelijks terug zeg. Ik ben mezelf gewoon niet voor...
Misschien tips wat ik in zulke situaties moet doen?
woensdag 23 oktober 2019 21:45
Hmmm... ik heb geen hulp gezocht. Was niet nodig. Maar ik heb ook niet met een AB geslagen. Ik ben wél zeer onredelijk geweest...
woensdag 23 oktober 2019 21:46
Dan nog begrijp ik het niet. Je (niet perse TS, maar alle zwangere vrouwen in het algemeen) toch gewoon nadenken voordat je er iets uit flapt? Of reageren die vrouwen altijd al meteen uit emotie, zonder na te denken, ook als ze niet zwanger zijn? Ik ben zelf ook zwanger maar gedraag me en reageer net als anders?
woensdag 23 oktober 2019 21:47
mindervanmij schreef: ↑23-10-2019 21:39Oei dat klinkt echt niet goed hoor. Helaas heb ik zelf na mijn bevalling ook heel erg last van mijn hormonen gehad, dus ik herken het wel dat je jezelf gewoon echt niet onder controle hebt, ik snap dat heel veel vrouwen die dit zelf niet hebben gehad denken dat het een excuus is om je eens lekker te misdragen, maar hormonen kunnen echt heel rare dingen met je psyche doen. Sommige vrouwen worden extreem depressief of angstig, of dus agressief.
Ik zou dit zeker bespreken met de verloskundige, want dit soort gedrag kan ook na de bevalling blijven spelen en dan heb je de verantwoordelijkheid voor een baby, dus daar zit je echt zeker niet op te wachten.
En kan er een kern van waarheid in zitten dat er problemen zijn geweest die nu weer naar boven komen? Heb je jezelf in het verleden ook wel eens uitgelachen of vernederd gevoeld wat nu weer naar boven komt?
Een minderwaardigheidscomplex heeft altijd al bij mij gehoord. En dat is nu vooral aanwezig doordat ik ineens zoveel ben aangekomen en me zo verrot voel. Het is niet de bedoeling me te verschuilen achter mijn zwangerschap zoals gezegd in veel reacties, maar deze vorm van geen zelfbeheersing is er pas sinds een week of 3.. ik wil dit ook zeker gaan bespreken met de verloskundige. Het spijt me ook dat dit gebeurd is en het zegt uiteindelijk ook meer over mezelf dus ik weet best dat ik fout zit. Ik weet niet of dit met hormonen te maken heeft of niet, maar weet wel dat ik zo eigenlijk helemaal niet ben
woensdag 23 oktober 2019 21:49
Nou ja... Iedereen is anders hè? De éen is van nature temperamentvoller of eerder geprikkeld en impulsiever dan de ander. Dus dat vergelijken vind ik niet echt nodig...Lila_Lilly_ schreef: ↑23-10-2019 21:46Dan nog begrijp ik het niet. Je (niet perse TS, maar alle zwangere vrouwen in het algemeen) toch gewoon nadenken voordat je er iets uit flapt? Of reageren die vrouwen altijd al meteen uit emotie, zonder na te denken, ook als ze niet zwanger zijn? Ik ben zelf ook zwanger maar gedraag me en reageer net als anders?
woensdag 23 oktober 2019 21:50
Hormonen kunnen heeeel heftig zijn! Maar de basis van je uitbarsting zit wel in jou. Onvrede over jezelf, je relatie/partner, stress, allemaal olie op het vuur.
Ga alsjeblieft naar de huisarts en zoek hulp, je gaat alleen nog maar meer hormonen krijgen en je moet een manier vinden om hiermee om te gaan, want hoe gegrond je emotie ook is: de manier waarop je hem uit is dat niet.
Ga alsjeblieft naar de huisarts en zoek hulp, je gaat alleen nog maar meer hormonen krijgen en je moet een manier vinden om hiermee om te gaan, want hoe gegrond je emotie ook is: de manier waarop je hem uit is dat niet.
woensdag 23 oktober 2019 21:51
Lila_Lilly_ schreef: ↑23-10-2019 21:46Dan nog begrijp ik het niet. Je (niet perse TS, maar alle zwangere vrouwen in het algemeen) toch gewoon nadenken voordat je er iets uit flapt? Of reageren die vrouwen altijd al meteen uit emotie, zonder na te denken, ook als ze niet zwanger zijn? Ik ben zelf ook zwanger maar gedraag me en reageer net als anders?
Fijn voor je dat jij daar blijkbaar geen last van hebt. Je beseft je toch wel dat ieder lichaam anders op (zwangerschaps)hormonen reageert, of niet soms? Ik had bijvoorbeeld totaal geen last van misselijkheid,maar dat neemt niet weg dat dit toch echt wel een symptoom is dat bij zwangerschap kán horen, en als je pech hebt ernstige vorm aanneemt. Net zoals overmatig emotioneel reageren een symptoom kan zijn waar je in enige mate of ernstige mate last van kunt hebben.
Wat niet wegneemt dat TO hier zeker wel iets mee zal moeten, want anders zal er over 28 weken nog weinig over zijn van haar relatie, ben ik bang.
