Kind in je Uppie (deel 5)

Ik ben sowieso gefrustreerd en boos de laatste dagen (niet alleen om weer een mislukte poging overigens) maar ik merk dat ik gewoon spinnijdig wordt van al jullie berichtjes over moeilijk doende familieleden. Zorgen maken ok, maar het onzin vinden en afkeuring uitspreken. ik word er naar van. Ook hier meegemaakt (zus heeft letterlijk gezegd dat ze hoopt dat het niet lukt). Waar bemoeien mensen zich mee? Waarom zijn er niet gewoon reacries in de zin van: wat fijn, leuk, mooi, is er iets waarmee ik je kan helpen?



@Tessado, jammer weer

Hysterische verdwijnt vanzelf.

Bedankt voor je aanbod trouwens.



@ Tammy, die poppetjes vind ik minder, maar je tip over het boek hou ik vast.

.

Houston, ik vind het rot voor je dat het niet gelukt is.

Hoe ga jij nu om met jouw zus die het afkeurt? Is die relatie veranderd?

Even een kort berichtje van mij, ik lees wel mee, maar ik ben zó moe. Even geen puf om alles uitgebreid bij te houden.



Collega's reageerden verbaasd, maar vinden het wel heel erg leuk. Heel fijn nu om het op mijn werk er over te kunnen hebben en te kunnen zeggen dat ik me niet zo lekker voel.



@ de mensen die een tweede hebben of overwegen, ik zou het eigenlijk wel leuk vinden om jullie overwegingen hier ook te lezen. Ik zou zelf ook graag een tweede willen (over een paar jaar, eerst deze maar eens ter wereld laten komen)



X

Zodra ik thuis ben, ga ik uitgebreider reageren en naar jouw berichtje op zoek spruitjetwee. Lastig hier met weinig Wifi.

@spruitje2: Prima, sluit je lekker aan wat mij betreft. Zeg me maar hoe, ben enigszins digibeet.

@kiek; ik heb je verzoek beantwoord, dus wacht af hoe dat verder moet.

@Veronique; jammer van de reactie(s). Ik zag daar zelf ook tegenop. Ik heb het in eerste instantie alleen aan mijn ouders en mijn beste vriendin verteld. Pas toen ik zwanger was aan broers etc. Vond het ook wat vervelend in het begin om het aan anderen te vertellen, maar na enkele keren was het al zo normaal dat het heel makkelijk ging. Inmiddels is mijn ervaring dat als je er zelf heel open over bent, er ook normaal op gereageerd wordt. En mensen die het niks vinden, die zeggen dat toch niet rechtuit. Dat hoor je dan soms alleen via via.



Lastig al die praktische problemen hé? Ik heb het geluk dat ik qua ruimte geen problemen heb. Financieel moet je misschien wat meer opletten, of heel erg opletten. Ik heb mijn 'baby-uitzet' zowat helemaal 2e hands of gekregen. Ik vond het belangrijker wát er in de kinderwagen lag, dan waarín hij lag. Hetzelfde voor Maxi Cosi, bedje e.d. Auto gaat ook al z'n 16e jaar in, maar hij rijdt en is veilig! Allemaal een kwestie van keuzes maken en prioriteiten stellen.



Ik voel me wel een beetje een soort 'indringer' hier. Ik zit tenslotte in een zo andere fase dan jullie nu. Ik ga hier niet zo actief mee posten, maar sta open voor jullie vragen e.d.



Nog even over een tweede: al voordat ik de eerste kreeg was het voor mij duidelijk dat ik ook een tweede wilde. Als het allemaal wat sneller was gegaan en ik nog wat jonger was geweest, was ik waarschijnlijk ook nog wel voor een derde gegaan. Maar och, zo is het ook goed, ik ben nu al een mazzelaar.

hihi weer een lang berichtje solly

@Veronique, @emma77emma, @abusu, @tammywynet, Ik heb mijn zorgen besproken met ze en ik praat er regelmatig over met haar. Ze verwachten zelf geen problemen. Ze begrijpen mijn gevoel alleen zij hebben dat gevoel niet. Ze geven ook aan dat ik mijn gevoel moet volgen. Angst vind ik alleen zo’n slechte raadgever, maar dat gevoel heeft de boventoon momenteel. Ik moet het allemaal nog even een plekje geven denk ik. Relativeren is niet mijn sterkste kant Ook hebben we het uitgebreid gehad over hoe we hier mee om willen gaan. We stellen allemaal openheid en eerlijkheid voorop, ook naar hun kinderen (als de tijd rijp is uiteraard). Mijn vriendin heeft het zelfs al met haar ouders besproken (ben daar kind aan huis). En iedereen staat er positief in, dat is zo’n fijn gevoel. We willen het zeker allemaal juridisch vastleggen en wellicht via een kliniek laten lopen. Ik voel me zo vereerd dat ze dit zo belangeloos voor mij willen doen, ik heb er geen woorden voor.



@tessado, soms is het ooooooo zo lastig. Ik had het nog niet eens overwogen moet ik zeggen. Dit aanbod kwam voor mij dus ook heeeeeeeeeeeel erg onverwacht. Wat betreft het bemoeien zijn we heel duidelijk naar elkaar geweest. Zij en ik willen dat hij geen enkele ouderlijke/vaderlijke verantwoordelijkheid of verwachtingen. Hij is donor en zo willen we het ook op een gegeven moment aan de kinderen vertellen. Er zal zeker contact zijn (die zou er ook geweest zijn als het andere donor betrof) maar meer als voorbeeldfiguur. Hij heeft al jaren geen contact meer met zijn familie, haar familie zal zich er zeker niet (meer dan anders ) mee bemoeien. Nee, mijn angst is echt gericht op het verliezen van mijn beste vriendin. De andere kant is dat we in 12 jaar al heel wat vuren hebben doorstaan samen. Ik begrijp wat je bedoelt wat betreft wachtlijsten e.d. maar ik was hier nog niet aan toe, ik was zelfs in eerste instantie niet van plan om een kliniek te betrekken. Ik vind het wel belangrijk om dit proces op mijn tempo te doen, hoe hard die bio klok ook tikt;-) Voordeel van een bekende donor is dat ik direct kan starten met zelfinseminatie. Ik ga wel een informatief gesprek plannen voor na mijn vakantie, ik denk bij de geertgenkliniek (hoor daar positieve dingen over) of utrecht, die zijn het dichtste bij. Daarnaast geloof ik heilig dat als dingen komen zoals ze moeten zijn, dat geeft me kracht en doorzettingsvermogen.

Wat een teleurstelling lijkt het me zo’n negatieve uitslag…. een dikke knuffel!

@Madiwodo, thx!.... daar had ik nog niet aan/over nagedacht eigenlijk, un goeie (alhoewel ik en hij….. no way, sooooo totaal niet mijn type;-)

@veronique, @Houston, ik snap je frustraties en het is ook heel oneerlijk als mensen hun eigen visie of idee voor laten gaan op het geluk van een ander. Mensen mogen hun mening hebben, tuurlijk en die uit kunnen spreken is ook open, eerlijk en oprecht. Maar steun van/aan je naasten is het allerbelangrijkste. Ik hoop dat deze mensen dat ook gaan realiseren en over hun eigen mening en vooroordeel heen stappen om jullie te steunen. Probeer je vast te houden aan de mensen die je wel steunen, makkelijk gezegd i know maar ga niet te veel twijfelen (ok beetje inherent aan dit proces). Ik heb genoeg gelezen om te weten dat het allemaal helemaal goed komt met ‘onze’ kindjes, wat de omstandigheden ook zijn. Liefde, veiligheid en geborgenheid zijn de primaire zaken en voor alle andere dingen is een oplossing… Wel fijn dat je zo serieus genomen wordt en je hart hebt kunnen luchten. Hou vast aan je wens en laat je niet gek maken



Als ik jullie verhalen zo lees voel ik me gezegend met alle steun en begrip om me heen en ik zou het jullie ook allemaal gunnen.

Morgen ga ik eens met mijn zus babbelen (als het lukt). Zij en haar vriendin hebben inmiddels twee meiden (eigenlijk drie en ieder een gedragen) van een bevriende homovriend. Hij is een hele goede vriend van hun. Hij en zijn familie zijn nog altijd betrokken bij hen maar bemoeien zich niet met de opvoeding. Ik weet dat het een hele andere situatie is maar ben toch benieuwd wat hun ervaringen zijn met een vriend als donor…

Goed ik ga er weer vandoor! Bedankt allemaal voor jullie lieve reacties, veel succes en een fijn weekend!

Zo er was weer een hoop bij te lezen! Leuk! Hier ook weer eens bericht van mij. Veelal te moe en misselijk savonds om te reageren.



Liz hoe gaat 't? Hoop dat alles goed is! Dat je gewoon te verliefd bent en aan het genieten en daardoor ons even helemaal vergeten bent.....?



CF gaat alles goed? Hoe verloopt het leven samen met je zoontje?



E123 leuk dat jouw lover zo positief met je zwangerschap omgaat, Ben inderdaad wel benieuwd hoe dat bij mij zal verlopen. Ik zie het allemaal wel., dat gevoel van cadeautje wat je beschrijft herken ik wel!

Wat voor klachten heb je? Bekken? Kan me wel voorstellen dat het rust geeft als je alles klaar hebt. Staat de box al lekker in de weg te staan? Hoe lang wil je zelf blijven werken? Bij mij vroegen ze vd week al of ik 4 of 6 weken tevoren wil stoppen....ehm...weet ik dat? Ik werk fulltime en veel lichamelijk bezig. Nog geen idee hoe lang ik dat ga volhouden natuurlijk!



Rosings het klinkt nog als een behoorlijke chaos in je hoofd! Maar dingen uitzoeken en contacten leggen lijkt me ook geen kwaad te kunnen, daarvan raak je nog niet zwanger



Emma leuk een meisje! Volgens de chinese conceptiekalender krijg ik ook een meisje. En een vriendin is ook sterk overtuigd. Het maakt mij allemaal niks uit, allebei leuk. Wil het ook wel graag weten, is toch wat makkelijker shoppen!

Hoe voel jij je? Je buik al weer verder gegroeid? En hoe voelt je bekken? Daar had je al last van toch?



Tessado klinkt ellendig al die hormonen. Dat je lijf zo in de war raakt! Wat goed dat je al een fiets hebt. Ik heb een oud barrel, moet ook nog iets bedenken. Een bakfiets lijkt mij ook erg leuk, daar kan je kindje heel klein ook al in. Boodschappen ernaast....ik zie dat wel voor me. Nadeel is dat 'ie buiten moet blijven staan. Bij mij op t werk doen ze ook fietsplan, ik ga me er ook maar eens in verdiepen!



Mdee leuk je verhaal te lezen. Lekker positief! En ik denk dat je gelijk hebt, het is maar hoe je er zelf instaat, veel dingen heb je zelf in de hand. Hoop dat ik een relaxte moeder ga zijn.

En je bent zeker geen indringer! Ik vind het in ieder geval fijn ervaringen van anderen te lezen. Krijg ik een beeld van hoe mijn leven er over een aantal jaar uit kan zien.



Kiek11 en spruitjetwee welkom hoor! Voel jullie vrij om hier wat te schrijven wanneer je wilt. Grappig idee al die meelezers....



Tedeseo welkom! Fijn dat je omgeving je steunt in dit proces. Wat een geweldig mooi aanbod van je vrienden! Ik zou er niet te lang over nadenken.... Ze hebben er duidelijk goed over nagedacht en staan er helemaal achter. En als het echt van die goede vrienden zijn zal het toch allemaal wel loslopen!? Niet te veel piekeren maar blij zijn met deze mooie kans!



Houston wat jammer voor je! Een hsg is voor de meeste vrouwen goed te doen hoor! Van tevoren pijnstilling innemen voor de zekerheid. Iemand bij het onderzoek mag bij ons in het zkh niet, maar iemand meenemen om de wachttijd wat prettiger te maken en je daarna thuis te brengen is misschien wel fijn. En inderdaad, alles wordt doorgespoten, heb meerdere succesverhalen gehoord van mensen die erna snel zwanger waren!



Veronique jammer de reactie van je vader. Maar geef hem wat tijd aan het idee te wennen. Jij bent er al zo lang mee bezig en hebt alles goed uitgedacht, voor hem is het idee nog nieuw. Praat met hem om uit te leggen hoe jij dingen wilt gaan doen qua financien en opvang, misschien stelt dat hem gerust. Komt heus wel goed!



Gavia hoe gaat t met jou? Is de misselijkheid al minder? Wel fijn dat je er met je collega's nu gewoon over kunt praten he? En dat ze begrijpen waarom je je soms niet zo lekker voelt.



Hier gaat t naast moe en misselijk goed. Vorige week ouders ingelicht, was wel even een hobbel. Vader helemaal blij, moeder deed haar best. Ach ja, ze heeft nu even aan het idee kunnen wennen. Ze was vooral bezord om hoe ik me voelde. Heb er wel een goed gevoel bij nu.

Heb echt een behoorlijke buik al, vooral aan het eind van de dag. Alleen maar darm natuurlijk, maar t puilt wel uit. Moet echt een knoopje open doen.

Nu ik het hartje gezien heb durf ik een beetje rond te kijken hoe ik dingen wil gaan doen. Kwam op internet het 'bednest' tegen, dit lijkt me echt ideaal. Kindje veilig naast je en neemt niet zo veel ruimte in. Ik heb wel een aparte (kinder)kamer maar hoop toch de eerste 6 maanden naast m'n hummeltje te kunnen slapen.



Een tweede: geloof dat dat voor mij niet zo hoeft. Zolang je kindje genoeg met leeftijdsgenootjes kan spelen is de noodzaak er niet. En lijkt me in m'n eentje ook wel behoorlijk pittig! En zeker nu ik me zo misselijk en moe voel moet ik er niet aan denken dat er nog een hummeltje hier rond zou lopen waar ik voor zou moeten zorgen...



Nou meiden, ik ga rustig aan maar een beetje opruimen, dat komt er door-de-weeks niet zo van. Fijn weekend allen!

Hallo allemaal. jeetje wat veel bij te lezen zeg! ik zal vanavond via mobiel even reageren want mijn toetsenbord hapert dus hij slaat steeds letters over... super irritant!!



Ik zit iig weer op het wachtbankje Vanmorgen weer naar GG geweest voor IUI

Hee allemaal, ben ik ook weer eens

Hier gaat eigenlijk alles best goed, met zoon en mij. Het is een heel rustige baby (net als z'n moeder), dus hij slaapt veel. Huilen doet hij weinig. Klinkt ideaal, maar dat maakt me best onzeker. Krijgt hij wel genoeg binnen, heeft hij wel voldoende energie?

Borstvoeding gaat best goed, alhoewel ik soms flinke pijn heb bij het aanleggen. En dan ook ineens weer helemaal niet. Ook een beetje raar.

Om te weten of hij nu goed groeit, ga ik dinsdag naar het weeguur van het consultatiebureau. Ben heel benieuwd.



En ja, het is heel erg wennen, zo met zijn tweetjes. Ik heb een top kraamhulp gehad, die hier zeven van de tien (verlengd) kraamdagen was. Dikke tranen gehuild toen ze ging. Erg huishoudelijk was ze niet, en ze heeft geen fruitsalade voor me gemaakt, maar me wel heel erg geholpen in het moeder durven worden, en zelfvertrouwen krijgen.

Dat zelfvertrouwen mag nog wel meer groeien trouwens, hoewel twijfel ergens inherent is aan het moederschap.



Vergeet ik helemaal te zeggen hoe mooi en lief zoon is. Hij is echt een plaatje. En ruikt ook heel lekker

En vannacht is hij zowaar weer ingeslapen nadat ik hem om vier uur gevoed heb. Dat was ook fijn.

(Om vier uur voeden, dat klinkt leuk, maar in zoons tempo betekent zo'n voeding minstens een uur... ook alweer iets waarvan ik me afvraag of het klopt...)



Nou ja, het is dus heel erg leuk en spannend, en ik hoop nog altijd dat de gebruiksaanwijzing snel wordt nagestuurd

*breekt even in van buurtopic p.bitches*



Ik wil jullie even laten weten dat ik jullie kanjers vind! Wij zijn ook op een zaaddonor aangewezen, maar hebben elkaar om op terug te vallen.

Enorm veel respect voor jullie kracht, doorzettingsvermogen en opbeurende woorden naar elkaar toe.



*breekt weer uit*

Wat lief, dartel. Bedankt! Jullie ook veel succes.



Mila, balen van je misselijkheid en moeheid. Hopelijk gaat het snel over. Hoever ben je nu? Leuk dat je vader zo enthousiast reageerde. En de reactie van je moeder valt me ook enigszins mee, of niet?

Leuk dat je nu wat verder durft te denken. Ik ben heel benieuwd wat je krijgt. De Chinese geslachtskalender klopte bij mij.



CF, leuk om weer van je te horen. Ik kan me voorstellen dat je soms wat onzeker bent. Je kunt bij borstvoeding ook niet goed zien wat eruit komt he? Goed dat je hem na het weekend laat wegen. Het zal vast wel goed zitten.

Fijn dat hij zo rustig is (lijkt mij). Duurt de borstvoeding altijd wel een uur per keer of is dat alleen 's nachts?

Lekker genieten!!

Oh en hoe ging de bevalling?



Liz, ik hoop snel wat van je te horen.



Mila, ik heb inderdaad af en toe bekkenpijn. Vooral als ik een tijd gezeten heb (in de bus of trein) dan is het de eerste minuut erg pijnlijk om te lopen en moet ik mijn kiezen echt hard op elkaar zetten. Maandag ga ik een afspraak maken met een fysio of bekkentherapeut. Ze zeggen dat je er beter vroeg bij kunt zijn (voor tips).

Mdee en Spruitjetwee; volgens mij moeten jullie bij voorkeuren nog even aanvinken dat andere leden je een berichtje mogen sturen. Ik begrijp het nog niet helemaal, maar het staat volgens mij standaard uit. Spruitjetwee, heb ook niets ontvangen van jou. Ik had het dus tot 1 minuut geleden ook uit staan. Nu aan!



CF: ooooh, die onzekerheid...bluh, verschrikkelijk. Ik had het ook heel erg. Om heel eerlijk te zijn, vond ik de kraamtijd ook niet zo leuk. Tuurlijk smoorverliefd op mijn kindje, maar die onzekerheid en dat slapen. Zelfs als zij sliep, kon ik het niet van de zorgen. Na een week of zes was het ergste wel voorbij. Ik weet nog heel goed dat ik met haar in het wagentje buiten liep en dacht "zo, dit vind ik leuk!" en vanaf die dag werd het steeds leuker. Tuurlijk denk ik af en toe "OMG, wat een klus!!", maar ik denk dat iedere ouder dat wel eens denkt.



Over een tweede; tja; praktisch zie ik heel veel nadelen (de eerste paar jaren), maar emotioneel lijkt het me fantastisch. En ook voor mijn kindje (en dan kindjes) lijkt het me heel gezellig en fijn om dingen te kunnen delen. Ik weet het gewoon niet....Deze week zat ik weer heel erg op 'ja' en nu ben ik weer in de twijfelmodus. Ik krijg wel het vermoeden dat ik mensen wil spreken die "pro" zijn, dus ik wil misschien wel bevestiging voor mijn "ja". Ik ben nog niet zeker, maar wel een ouwe zak, dus ik wil er niet al te lang meer over nadenken.....



Succes weer allen!

Kiek11 ik denk dat je gelijk hebt, heb het net aangevinkt en een nieuw testberichtje gestuurd



En oh ja, ik ben een 'pro-er' ik bevestig wel dat jij het iig moet doen (bij mij trouwens ook lichte 'leeftijdhaast')



CF: heel herkenbaar en normaal hoor, maar je vindt echt vanzelf je weg. Het mooie (en soms ook het frustrerende) is dat niemand weet hoe het in jouw situatie het beste is omdat jij en je kindje uniek zijn! Je zult het nog wel -tig keer te horen krijgen, maar je kunt echt op je intuïtie vertrouwen, jij weet het beste hoe het 'moet' en of het goed gaat met je spruit.

Wat je mss kan helpen is om in je omgeving op zoek te gaan naar een borstvoedingscafé of mammacafé: allebei bedoeld om onder een kop thee/koffie ervaringen uit te wisselen. Soms gewoon al fijn om te merken dat je niet de enige bent met sommige dingen.

Spruitjetwee; gevonden! Ik zat bij inbox te kijken, maar ik vond je berichtje uiteindelijk bij Mijn gegevens. Heb daar mijn email adres neergezet. Mdee, jou nog niet kunnen bereiken.



Sorry, uppies voor dit onhandige gedoe! Enne...ik blijf lekker meelezen en zal niet schromen als ik iets wil vertellen of wil reageren. Dank daarvoor!

*Klop, klop*, hier nog een enthousiasteling die er klaar voor is!



Heel deel 5 heb ik inmiddels doorgelezen en wat een respect en bewondering heb ik voor jullie zeg! Wauw, wat een doorzettingsvermogen! En hoe mooi te lezen als het dan lukt, met aan de andere kant het verdriet van diegenen waarbij het weer niet is gelukt. Heftig zeg! Maar wat mooi dat iedereen elkaar hier kan treffen en kan steunen.



Ik ben al moeder van een fantastische knul van 7 jaar. Op jonge leeftijd gescheiden en riep toen direct 'Als ik op mijn 30e nog niet dé partner ben tegengekomen, dan doe ik het zelf wel'. Maar ik kwam wel iemand tegen die me eerst wat aan het lijntje hield qua kinderwens. Samen hadden we immers 3 kinderen en dat was al een hele klus, dus we zouden het wel zien. Uiteindelijk was ik zover dat ik 'dacht' dat ik mijn kinderwens opzij kon zetten en ging voor de relatie. Maar na 4j (met een minipauze tussendoor omdat hij het niet zag zitten) hield hij het toch voorgezien...Tijdens die break had ik echt intens verdriet en wilde ik dat het goed kwam....tegen beter weten in dus, want het werkt niet. Nu heb ik er geen traan om gelaten, ik weet dat het beter is zo (behalve dan dat ik het echt heel erg vind dat ik m'n stiefkinderen niet meer zie ). Tijdens de relatie spookte m'n kinderwens altijd door mijn hoofd. M'n vriendinnen reageerden dan ook totaal niet verbaasd toen ik vertelde dan nu ook maar de stap te zetten. Ze hadden het al verwacht . Eentje zei zelfs, nou opschieten nu dan en ze lachte erbij. M'n moeder heb ik het terloops ook al 'gemeld'. Nu heb ik destijds tegen de vader van onze zoon gezegd dat ik graag een volledig broertje/zusje zou willen voor ons kind, maar goed, hij gaat volgend jaar trouwen, maakt een carriereswitch met zware opleiding en ik betwijfel hoe hij daar nu in zou staan (hij kan dan niet zo ff op afroep komen...). Vanavond ga ik het hem vragen. Daarnaast heb ik een heel lieve single (homoseksuele) collega die mijn wens kent. Ik heb hem van de week gevraagd of hij me wil helpen mijn wens te vervullen (eerst die vraag maar eens en de rest komt daarna). Daarnaast heb ik al informatief een e-consult gehad met een verloskundige. Ik wil niet direct 'het ziekenhuis' in en heb dit met haar besproken. Ze gaf aan dat ik het gerust eerst zelf kan proberen, omdat alles werkt (ff plat gezegd). Ik slik sinds deze week foliumzuur en ga volgende week langs de huisarts om m'n mirena te verwijderen.

Ik heb er zin in, ben er klaar voor, maaaaar vind het ook wel erg spannend hoor. Kortom, mag ik ook op het lijstje?

@mo-80 Welkom hier!! Wat leuk van die collega, heeft hij al ja gezegd of?



@CF Wat fijn dat het zo'n rustige baby is, al snap ik ook wel dat j daar weer onzeker van word. Wel goed dat je hem laat wegen, al denk ik dat het vast allemaal wel goed is! Ho gin je bevalling?



@Emma, ik ging ook al snel naar de fysio voor mijn bekken, ik heb er echt baad bij gehad!!



@Mila, hoe voel je je nu? Vervelend zeg die misselijkheid, kun je er wel een beetje van genieten?





@hier een dag na mijn IUI, heb wat krampen nog steeds in mijn buik... gisteren wat licht bloedverlies erbij, had ik de vorige keer niet maar volgens de arts kon dit geen kwaad en was er nog niks verloren... Toch ben ik er een beetje bang voor :/

Cf;geweeeeeeldig..lekker genieten..die borstvoeding ook he..een uur is heel normaal (ik zit er nl vaak naast )Je hebt gewoon een afroep-baby heerlijk! Je kunt ook altijd een lactatiedeskundige om advies vragen..schroom niet! Goed idee van dat borstvoedingscafe!

Jullie redden t wel saampjes! Veel kraambezoek?



Liz;hopelijk viel de bevalling mee..take care! (en ben je ons ongeduldjes niet vergeten )



Dartel 86 wat lief; had ik even nodig enne veel suc6 jullie..laat je het nog even weten als..?



Kiek en spruitje; 2 is wel wauwww..had ik ook voor ogen maar eerst maar eens 1 haha..Vooral leuk als ze samen ook wat kunnen opbouwen, spelen ed...En je bent nl al wat gewend!



Mo80 welkom!! Bijzonder jouw verhaal..ben erg benieuwd..!



Lonely butterfly;suc6 weer! Bloedverlies is gewoon ws adertje geraakt..kan geen kwaad hoor..



Mila;easy on..denk aan jezelf!

Emma;vervelend je bekken, suc6 met de fysio!!



Hoe is het met de rest?

quote:tessado schreef op 25 augustus 2013 @ 16:08:

Hoe is het met de rest?



Zie topic: au, au, au op de gezondheidpijler.



Ik wou dat het een keer meezat.

Kiek11; ik heb mijn vinkje aangezet, wacht af.



CF; proficiat met de kleine meid, heerlijke tijd. Geniet ervan, want hoe cliché ook; het gaat zo snel. Zo liggen ze nog aan de borst en even daarna gaan ze alweer naar de middelbare.



LonelyButterfly: spannend, succes. Hopen maar dat het lukt.



Mo-80: Wat ga je snel, of lijkt dat maar zo? Ik snap dat de stap van 1e naar 2e sneller gaat. Zie je er niet tegenop om weer helemaal in de luiers te moeten zitten? Eentje van 7 kan zichzelf al een heel eind redden. Aan de andere kant ook wel weer heel fijn, zo'n kleintje. En nu zul je het niet voor jezelf hebben, de oudste zal wel mee willen helpen!



Tedeseo: wat zit je in een lastige positie. Aan de ene kant geweldig dat je zo'n aanbod krijgt, maar ik snap ook je zorgen. Wat moeilijk! Maar jullie gaan er vast wel uitkomen. Er zijn ook vrouwen die draagmoeder zijn (geweest), dat is helemaal een moeilijk iets denk ik, en daar lees ik dan wel positieve verhalen over.

Ik zie net mijn vorige bericht en bedoel de laatste regel niet negatief hoor! eigenlijk bedoel ik: daar lees ik dan wel eens positieve verhalen over!

@Kiek: gelukt en gevonden! Ik mail je.



@mdee: heb je een testberichtje gestuurd zodat we mailadressen uit kunnen wisselen, het is zoals Kiek al schreef: als je naar mijn gegevens gaat en naar beneden scrolt zie je daar de berichtjes die je hebt gehad



@mila: ieder uiteraard z'n ding en keus, maar 'gezelschap' creëren voor mijn zoontje door voor een tweede kindje te gaan is voor mij absoluut geen reden/argument

Bedankt voor het welkom ladies!



@mdee,het lijkt inderdaad wel snel als ik het zo terug lees. Maar, sinds de scheiding speelt het al door m'n hoofd. Ik was gewoon nog lang niet klaar met kinderen krijgen...tja en dan loopt het zoals het loopt. Ik ben iemand van of wel of niet, we doen of wit of zwart. Dus als ik dan ook eenmaal zo ver ben, dan ben ik er echt klaar voor....al ben ik in mijn hoofd vaak al 10 stappen verder dan in werkelijkheid haha. Ook vind ik het leeftijdsverschil anders wel erg groot worden.

Ik zie er niet tegen op hoor, kijk er eigenlijk echt weer naar uit. Al zal het nooit hetzelfde zijn als met je eerste. Dan hoef en moet je verder niks en tuttel je de hele dag wat af. Nu gaat je leven 'gewoon' door en komt (als het allemaal mag gebeuren) er een klein hummeltje bij dat mee gaat in het ritme. Alhoewel de bevalling zie ik wel wat tegenop. Mijne was met alle toeters en bellen en uiteindelijk deed ik er bijna 44u over...vanaf de gebroken vliezen tot de geboorte. Maar goed, dat is maar even natuurlijk in vergelijking met de tijd die je daarna met je kind hebt .



@Tedeseo, lastige keuze zeg, maar ook wel een ontzettend mooi en lief gebaar van ze. Wel begrijpelijk dat je niet direct staat te springen en er je bedenkingen bij hebt. Kom je er een beetje uit met je gevoel?



@ Lonely Butterfly, ik heb nog niks van m'n collega gehoord. Ex heb ik nog niet de tijd voor gehad om die te spreken.



@CF, laat je niet helemaal van de wijs brengen door het cb hoor. Meestal is je moedergevoel, hoe pril ook, de beste raadgever . Als de kleine honger heeft komt hij zich wel melden. Je hebt ook van die regeldagen, dan willen ze de hele dag het liefst drinken. Misschien zat hij op zo'n dag. Hoe gaat het nu?

zo, ik sta op de wachtlijst voor Rijnstate, en heb mailcontact met een mogelijke donor.

Afgelopen maandag gehoord dat het MCK akkoord gaat met mijn "behandeling", dus ik kan in April beginnen (wachtlijst voor lokale anonieme donor).

Vandaag de uitslag van uitstrijkje en SOA-tests binnen (op eigen verzoek gedaan) en ook dat is allemaal goed. Niks staat het in principe nog in de weg.

Ik moet nog wel een uitgangsecho en chlamydia-bloedtest laten doen bij het MCK, maar daar maak ik pas een afspraak voor als ik door de proeftijd van mijn nieuwe baan heen ben. Ik start er maandag!

Kan iemand mij aanpassen in de OP? Abusu, 36 jaar, MCK, start in april 2014

Thanks!