Zwanger
alle pijlers
Kind in je uppie, deel 9!
vrijdag 15 maart 2019 om 14:18
We zijn in ieder geval niet alleen met onze dromen!
Met een algemeen startaccount, zodat de vaste schrijfsters zelf hun gegevens aan kunnen passen als ze dat willen:
Login: uppies
Wachtwoord: uppiesuppies
Dit topic is voor iedereen die in haar uppie voor een kindje wil gaan, al zwanger of zelfs bevallen is.
Dit geldt trouwens niet voor alle schrijfsters hier, dus als je na het lezen van het topic hier ook een berichtje wil achterlaten ben je van harte welkom om dat te doen!
We delen lief en leed met elkaar, beantwoorden elkaars vragen en kletsen over ditjes en datjes.
Ziekenhuizen/klinieken met een eigen spermabank die alleenstaanden helpen:
- Kidcentrum (Amsterdam, dit is nu definitief over naar het AMC)
- UMCU (Utrecht; opnamestop sinds april 2017)
- Geertgen (Elsendorp, Brabant)
- Rijnstate (Arnhem, wachtlijst ca. 2 jaar)
- Medisch Centrum Kinderwens (Leiderdorp, donorsperma alleen postcodes 2200-2899)
- Nij Barrahûs (Wolvega, start in 2018 mogelijk met eigen spermadonorbank)
- UMCG (Groningen, wachtlijst > 3 jaar)
- Isala (Zwolle, wachtlijst 2 jaar)
- Reinier de Graaf (Voorburg)
Er zijn wel andere instellingen waar je als alleenstaande geholpen wordt, maar dan moet je zelf donorsperma regelen, bijvoorbeeld via een bekende donor of via een commerciële spermabank (Denemarken/Duitsland).
Zie ook de informatiepagina over ziekenhuizen van Freya.
Verschillende websites waar je informatie kan vinden:
http://www.bam-mam.nl/
http://www.alleenmetkinderwens.nl/
http://www.freya.nl/
Fase 1 Oriëntatie of wachtlijst
| Naam | Leeftijd | Kliniek | Status |
| Sensotouch | 28 | UMC Utrecht | wachtlijst sinds augustus 2016, ondertussen oriëntatie co-ouderschap |
| Vivadiva85 | 32 | UMC Utrecht | Intake februari 2016 |
| Macarinata | 35 | Isala | intake april 2018 |
| Jolietje85 | 32 | Reinier de Graaf, Voorburg en MCK Leiderdorp | op wachtlijst voor intake sinds oktober 2017 |
| Patroesj | 31 | Rijnstate, Arnhem en RdG Voorburg | Arnhem: wachtlijst sinds nov 2017, Voorburg: wachtlijst sinds apr 2018 |
| Depster | 28 | Nij Geertgen | Intake 24 April. Oriënteren bekende donor |
| Beau1993 | 25 | Reinier de Graaf, Voorburg | op wachtlijst voor intake sinds januari 2018 |
| Femmelotje | 27 | MCK Leiderdorp | Intake nov 2019 |
Fase 2: ZI/IUI/IVF
| Naam | Leeftijd | Kliniek | Gestart |
| san92 | 24 | Geertgen | IUI september 2015[/i] |
| anniebammer | 32 | UMC Utrecht | januari 2016[/i] |
| Hope1980 | 36 | MCK | poging 6 in januari 2017[/i] |
| Zara88 | 28 | ZI | december 2016 |
| Manawa | 37 | Rijnstate | december 2016 |
| Saffronskies | 38 | Isala | IVF (Cryos) augustus 2017 |
| Uppies85 | 31 | Nij Geertgen | februari 2017 |
| Globe83 | 35 | Nij Geertgen | mei 2016,februari 2017 (8x iui) september 2018 start ICSI |
| Alisa86 | 30 | UMC Utrecht | IUI september 2017 |
| Abrikozenpitjes | 36 | UMC Utrecht | augustus 2016 |
| Innerpeace | 36 | Reinier de Graaf Voorburg | 2 missed abortions, volgende IUI sept 2017 |
| CCB53 | 33 | Nij Geertgen | 9 x iui, maart 2019 gestart ICSI |
| Plien1985 | 33 | nijGeertgen | gestart aug 2017 9x IUI, nov 2018 gestart met ICSI |
| Jootje29 | 30 | St Antonius | nov 2017 |
| Truelove79 | 39 | MCK Leiderdorp | IUI mei 2018 |
| Sciencerocks | Cryos via Antonius | ZI vanaf mei 2018,IUI vanaf juli 2018 IVF start juli 2019 | |
| Wensmama81 | 37 | Rijnstate | IUI maart 2018 |
| Betsy_01 | Reinier de Graaf Voorburg | feb 2019 | |
| Mieuw | 34 | UMCU | IUI Feb 2019 |
Fase 3: Zwanger!
| Naam | Leeftijd | Kliniek | Gestart | Uitgerekend | Bijzonderheden |
| Linnie_1983 | 33 | UMC Utrecht | IUI november 2016 | juni 2019 | |
| Hailie | 39 | MCK Leiderdorp | IUI dec 2017, start IVF okt 2018 | september 2019 | |
| Angelaloes | 28 | Reinier de graaf Voorburg | iui okt/nov 2017 | ? | |
| Sciencerocks | 39 | St Antonius ziekenhuis | ivf juli/aug 2019 | ? | |
| Eeffie1 | 40 | MCK Leiderdorp | iui dec 2017 | april 2020 | |
| Ja-gen | 35 | Nij Geertgen | IUI Juli 2019 | mei 2020 |
BAMmers die ons voorgingen:2019 - Maris86, NoraRecaptcha (2e kindje), Eylin
2018 - Wannabe79 (2e kindje), Roosje-89, Pat36, Blij_ei, deb 87, Nausicaa
2017 - Ocean1980, Becauseiamhappy (2e kindje), Rosings, Stjerna83, Mitakuye Oyasin, Jessy010
2016 - Wannabe79, JustJiggles, Becauseiamhappy, LKN, Chica-1983, Char-ade, Frizz, Vlinder09, Noa-Lynn.
2015 - thefiepie. eligansje
2014 - Lonely_Butterfly, Wondertje, Zoeter, Mammienator, Muppet, Zuster123, Bredagirl, Mila, Emma77emma, Gavia, Houston77007.
2013 - Bezigebij, Vinyl, Sillie, Fearless, ClaudeFiolle, Lizlizzyliz, E123.
2012 - Sannasanna, Channel, Zoeter, Juffie, MoffelenPier, Ragnhild.
2011 - Chilles.
Voorgaande delen:
Kind in je uppie deel 8
zwanger/kind-in-je-uppie-deel-8/list_messages/396213
Kind in je uppie deel 7
zwanger/kind-in-je-uppie-deel-7/list_me ... #p22455311
Kind in je uppie - 6
Kind in je uppie - 5
Kind in je uppie - 4
Kind in je uppie - 3
Kind in je uppie - 2
Kind in je uppie? (deel 1)
uppies wijzigde dit bericht op 26-03-2020 11:16
26.73% gewijzigd
donderdag 2 januari 2020 om 19:01
Haai!
Wat een gezelligheid hier weer. Beste wensen allemaal en welkom Bikemam!
Ik loop ook bij het UMC en dat is idd €160 per rietje
en de donormap mag je daar al meteen even inkijken 
ik zit even te denken maar kan niet zo snel terughalen of daar iemand in zat met jouw voorkeuren. Maar dan was ik ook weer gefocust op blond haar blauwe ogen haha. Heeft iemand enig idee hoe het zit met de vergoeding van de kosten via die subsidieregeling nu de zorg het niet meer doet? UMC gaf aan dat er onderhandelingen zijn maar ik vraag me dus heel weg af of ik dat even moet afwachten.
Wat een gezelligheid hier weer. Beste wensen allemaal en welkom Bikemam!
Ik loop ook bij het UMC en dat is idd €160 per rietje
en de donormap mag je daar al meteen even inkijken ik zit even te denken maar kan niet zo snel terughalen of daar iemand in zat met jouw voorkeuren. Maar dan was ik ook weer gefocust op blond haar blauwe ogen haha. Heeft iemand enig idee hoe het zit met de vergoeding van de kosten via die subsidieregeling nu de zorg het niet meer doet? UMC gaf aan dat er onderhandelingen zijn maar ik vraag me dus heel weg af of ik dat even moet afwachten.
donderdag 2 januari 2020 om 19:42
Sea, wat fijn je weer te horen heb nog wel eens aan je gedacht . Hoe gaat het met je?Seaofdreams schreef: ↑02-01-2020 19:24Ik ga op onderzoek uit en als ik meer weet hoor je het! Januari moet ik sowieso overslaan omdat de planning van UMC vol zat en ik wss met vakantie ben tijdens ovulatie.
Oh niet? Wat jammer! Hoe gaat het afwachten tot augustus jullie af Mikla
Heb je nu 1 of 2 insiminaties gehad?
Is het een beetje te doen voor je?
donderdag 2 januari 2020 om 19:48
He lovehope&believe
Ik heb er 2 gehad... de eerste deed veel meer met me dan ik had gedacht. Ik was echt alleen maar bezig ermee tijdens het wachten. De tweede was in december, en gelukkig al een heel stuk relaxter! Bij doe eerste had ik denk ik zoveel spanning opgebouwd omdat alles ook opeens zo snel ging, en ik er geen controle over had/heb. Nu ben ik in feb weer aan de beurt hoe is het met jou?
Ik heb er 2 gehad... de eerste deed veel meer met me dan ik had gedacht. Ik was echt alleen maar bezig ermee tijdens het wachten. De tweede was in december, en gelukkig al een heel stuk relaxter! Bij doe eerste had ik denk ik zoveel spanning opgebouwd omdat alles ook opeens zo snel ging, en ik er geen controle over had/heb. Nu ben ik in feb weer aan de beurt
hoe is het met jou?
donderdag 2 januari 2020 om 20:47
Aaahh, ja dat begrijp ik ook wel.. denk dat het ook wel een logische reactie van jezelf is.Seaofdreams schreef: ↑02-01-2020 19:48He lovehope&believe
Ik heb er 2 gehad... de eerste deed veel meer met me dan ik had gedacht. Ik was echt alleen maar bezig ermee tijdens het wachten. De tweede was in december, en gelukkig al een heel stuk relaxter! Bij doe eerste had ik denk ik zoveel spanning opgebouwd omdat alles ook opeens zo snel ging, en ik er geen controle over had/heb. Nu ben ik in feb weer aan de beurt
Heb je iemand mee genomen met de insiminatie of heb je dat alleen gedaan?
Met mij gaat t goed, dankjewel!
Februari ben ik aan de beurt, moet zeggen dat ik lekker relaxe ben. Hoop ook dat ik dat in februari nog steeds ben hahahha!
Krijg steeds te horen om me heen ( van mensen die het niet weten) dat ze vinden dat ik straal. Voel me ook echt goed sinds ik in het traject zit. Ik ben er iig echt klaar voor!
donderdag 2 januari 2020 om 21:13
Ooh dat klinkt idd alsof je er klaar voor bent en zin in hebt! Haha ja de 1e inseminatie was echt een soort ‘feestje’. Op een zondagochtend en mn twee beste vriendinnen waren mee (bleven op de gang) met een supergezellige verpleegkundige die wel van een geintje hield maar ook alles tot in detail ging uitleggen. En daarna dat ook nog eens deed aan mijn 2 super nieuwsgierige vriendinnen. Toen gezellig gaan lunchen met taartjes. En toen ..... begon het wachten 
Weet je al wanneer je start met ovulatie testen?
Weet je al wanneer je start met ovulatie testen?
donderdag 2 januari 2020 om 21:51
Hahahaha klinkt ook super leuk!!Seaofdreams schreef: ↑02-01-2020 21:13Ooh dat klinkt idd alsof je er klaar voor bent en zin in hebt! Haha ja de 1e inseminatie was echt een soort ‘feestje’. Op een zondagochtend en mn twee beste vriendinnen waren mee (bleven op de gang) met een supergezellige verpleegkundige die wel van een geintje hield maar ook alles tot in detail ging uitleggen. En daarna dat ook nog eens deed aan mijn 2 super nieuwsgierige vriendinnen. Toen gezellig gaan lunchen met taartjes. En toen ..... begon het wachten
Weet je al wanneer je start met ovulatie testen?
Ik heb ergens halverwege deze maand dat eileideronderzoek. Dan is het helemaal duidelijk of het iui word. Dan krijg ik nog een telefoonafspraak en dan moet ik ergens in februari de ovulatie testen gaan doen.
vrijdag 3 januari 2020 om 13:17
Nee misschien omdat wij al meteen aangaven dat we pas in augustus wilden starten.. we krijgen in juni een oproepje. Weet niet precies waarvoor dan maar wellicht dat we dan vast mogen kijken voor een donor.Seaofdreams schreef: ↑02-01-2020 19:24Ik ga op onderzoek uit en als ik meer weet hoor je het! Januari moet ik sowieso overslaan omdat de planning van UMC vol zat en ik wss met vakantie ben tijdens ovulatie.
Oh niet? Wat jammer! Hoe gaat het afwachten tot augustus jullie af Mikla
Het wachten valt me zwaar hoor. Ik had graag al meteen gestart maar weet ook wel dat dit beter is. Minn vriendin is haar studie nog aan het afronden dus qua timing is na de zomer gewoon veel beter. Maar duurt zooo lang... Al helpt het wel om te denken aan de vrijheid die ik nu nog heb. Lekker lang uitslapen etc.
vrijdag 3 januari 2020 om 13:20
Dit klinkt zo leuk! HahaSeaofdreams schreef: ↑02-01-2020 21:13Ooh dat klinkt idd alsof je er klaar voor bent en zin in hebt! Haha ja de 1e inseminatie was echt een soort ‘feestje’. Op een zondagochtend en mn twee beste vriendinnen waren mee (bleven op de gang) met een supergezellige verpleegkundige die wel van een geintje hield maar ook alles tot in detail ging uitleggen. En daarna dat ook nog eens deed aan mijn 2 super nieuwsgierige vriendinnen. Toen gezellig gaan lunchen met taartjes. En toen ..... begon het wachten
Weet je al wanneer je start met ovulatie testen?
Deed het eigenlijk pijn? Het insemineren. Ik las dat het pijnloos moet zijn maar lees soms ook enge verhalen..
vrijdag 3 januari 2020 om 13:53
Mijn persoonlijke advies zou zijn om het niet zo’n groot ding te maken eigenlijk. Het is al spannend genoeg, en als je er zo veel nadruk op legt, is de teleurstelling wel erg groot, terwijl de kans dat het een aantal maanden duurt gewoon heel realistisch is.
Bij mij was het trouwens vrij pijnlijk ja, maar uitstrijkjes zijn ook pijnlijk. Baarmoedermond ligt naar achteren gekanteld, dan kunnen ze er lastiger bij. Maar het is wel te doen hoor, en ze waren heel behulpzaam en vriendelijk. En het duurt maar heel even, dat scheelt ook. Zodra het zit, is de pijn ook meteen weer weg, ik had niet nog lang buikpijn of zoiets.
Bij veel mensen doet het helemaal geen pijn, in principe hoeft dat helemaal niet per se, hangt er echt vanaf hoe lastig ze er bij kunnen.
vrijdag 3 januari 2020 om 16:06
Hmm niet helemaal eens Nausicaa. Mensen met partner hebben toch ook hun momentjes als ze ervoor gaan,
Dus waarom niet op je eigen manier er een invulling aan geven. En ik zelf vind t ook wel fijn om mijn gevoel/gedachten/momentne te delen met mensen die dichtbij me staan. Zoals anderen dat met de partner doen. Maar ieder moet dat natuurlijk voor zich bepalen naar mijn mening ben ik bezig met iets leuks en maak daar graag een leuk moment/herinnering van.
Geheel pijnloos bij mij. Alles bij elkaar duurt ook 5 minuten ofzo. Ook achteraf geen krampen van extra lucht dat erachteraan gespoten word.
Dus waarom niet op je eigen manier er een invulling aan geven. En ik zelf vind t ook wel fijn om mijn gevoel/gedachten/momentne te delen met mensen die dichtbij me staan. Zoals anderen dat met de partner doen. Maar ieder moet dat natuurlijk voor zich bepalen
naar mijn mening ben ik bezig met iets leuks en maak daar graag een leuk moment/herinnering van.Geheel pijnloos bij mij. Alles bij elkaar duurt ook 5 minuten ofzo. Ook achteraf geen krampen van extra lucht dat erachteraan gespoten word.
vrijdag 3 januari 2020 om 17:44
Oh, iedereen moet vooral doen waar hij zich goed bij voelt. Ik wilde alleen aangeven dat het voor mij echt heel anders lag. Natuurlijk heb ik wel gedacht ‘jeetje, ik zou nu zwanger kunnen zijn’, maar ik had geen behoefte aan dat vieren of zo. Maar de meeste van mijn vrienden hebben er volgens mij ook niet echt een ding van gemaakt als stel, dus misschien ligt het gewoon aan mijn omgeving.Seaofdreams schreef: ↑03-01-2020 16:06Hmm niet helemaal eens Nausicaa. Mensen met partner hebben toch ook hun momentjes als ze ervoor gaan,
Dus waarom niet op je eigen manier er een invulling aan geven. En ik zelf vind t ook wel fijn om mijn gevoel/gedachten/momentne te delen met mensen die dichtbij me staan. Zoals anderen dat met de partner doen. Maar ieder moet dat natuurlijk voor zich bepalen
Geheel pijnloos bij mij. Alles bij elkaar duurt ook 5 minuten ofzo. Ook achteraf geen krampen van extra lucht dat erachteraan gespoten word.
vrijdag 3 januari 2020 om 19:18
Moet je eigenlijk medicatie slikken of spuiten zetten voor dat je de inseminatie hebt? Dat is het enige wat voor mij nu nog onduidelijk.Seaofdreams schreef: ↑03-01-2020 16:06Hmm niet helemaal eens Nausicaa. Mensen met partner hebben toch ook hun momentjes als ze ervoor gaan,
Dus waarom niet op je eigen manier er een invulling aan geven. En ik zelf vind t ook wel fijn om mijn gevoel/gedachten/momentne te delen met mensen die dichtbij me staan. Zoals anderen dat met de partner doen. Maar ieder moet dat natuurlijk voor zich bepalen
Geheel pijnloos bij mij. Alles bij elkaar duurt ook 5 minuten ofzo. Ook achteraf geen krampen van extra lucht dat erachteraan gespoten word.
vrijdag 3 januari 2020 om 21:31
Vreemd dat ze het dan pijnloos noemen he.. wij hebben ook nog nooit een uitstrijkje gehad dus geen idee wat te verwachten..nausicaa schreef: ↑03-01-2020 13:53Mijn persoonlijke advies zou zijn om het niet zo’n groot ding te maken eigenlijk. Het is al spannend genoeg, en als je er zo veel nadruk op legt, is de teleurstelling wel erg groot, terwijl de kans dat het een aantal maanden duurt gewoon heel realistisch is.
Bij mij was het trouwens vrij pijnlijk ja, maar uitstrijkjes zijn ook pijnlijk. Baarmoedermond ligt naar achteren gekanteld, dan kunnen ze er lastiger bij. Maar het is wel te doen hoor, en ze waren heel behulpzaam en vriendelijk. En het duurt maar heel even, dat scheelt ook. Zodra het zit, is de pijn ook meteen weer weg, ik had niet nog lang buikpijn of zoiets.
Bij veel mensen doet het helemaal geen pijn, in principe hoeft dat helemaal niet per se, hangt er echt vanaf hoe lastig ze er bij kunnen.
Ik had uberhaupt niet verwacht dat het helemaal met eendenbek etc moest... Wel vervelend!
vrijdag 3 januari 2020 om 21:34
Fijn om te lezen!Seaofdreams schreef: ↑03-01-2020 16:06Geheel pijnloos bij mij. Alles bij elkaar duurt ook 5 minuten ofzo. Ook achteraf geen krampen van extra lucht dat erachteraan gespoten word.
vrijdag 3 januari 2020 om 22:28
Ja, ze moeten echt bij je baarmoedermond komen. Maar als die niet onhandig ligt, kan het ook pijnloos zijn hoor.
Ik ben even kwijt hoe oud jij bent (of je vriendin, degene die de inseminaties krijgt in elk geval). Als je/zij bijna 30 bent, is het misschien een idee om vast een uitstrijkje aan te vragen. Heb je dat ook weer gehad, en tijdens en vlak na zwangerschap kan het niet.
En hoewel wel pijnlijk, vond ik het niet echt vervelend hoor. Juist omdat ze zo aardig zijn, en het mogelijk pijnlijke deel duurt echt maar heel even. Ik zei de laatste keer nog tegen de verpleegkundige: tja, dit is klaar, maar als het gelukt is, moet het er ook nog een keer uit, en dat vindt niemand leuk
. Maar ook dat is gelukt.
vrijdag 3 januari 2020 om 22:31
Hallo allemaal.
Weet veel berichten de laatste tijd. Fijn dat mensen dit topic hebben gevonden en hun ei kwijt kunnen.
Inmiddels ben ik al ruim over de helft, 24weken3 dagen, en besef ik me hoe snel de tijd vliegt.
Ik wilde even wat antwoord geven op vragen maar weet niet wie wat gevraagd/gezegd heeft. Dus hier my 2 cents.
Ik heb mijn iui behandelingen zonder extra hormonen ondergaan. Ik had een regelmatige cyclus met duidelijke eisprong dus niet nodig om hormonen te nemen. Gewoon vaak pech gehad. Pas met ivf gestart met hormonen. Dus ligt er aan hoe je cyclus is en of je een goede eisprong hebt. Dan zal een gynaecoloog bepalen mbv echo’s.
Wat betreft het al dan niet een ‘ding’ maken van de behandeling zelf. Ik was net als Nausicaa en heb er niet al te veel een ding van gemaakt. Mijn moeder was vaak mee en die gaf me wel een dikke knuffel natuurlijk. Soms was er even tijd voor koffie maar meest van de tijd moest ik gewoon door naar werk. Dan stond ik een uur na inseminatie gewoon weer voor de klas. Voor mij werkte het, als in, ik voelde me hier prima bij. Zeker na 12 pogingen onderging ik de behandeling en natuurlijk hoopte ik van harte dat het was gelukt, maar had ik ook een zelfbescherming opgebouwd tegen weer een teleurstelling.dat ik ontdekte dat mijn eerste ivf poging is gelukt was zorgde als eerste voor ongeloof omdat ik me al
Had ingesteld op teleurstelling. Pas de dag erna kwam de echte blijdschap (gevolgd door veel onzekerheid omdat ik al eerder een positieve test had gehad om 5 dagen later alsnog een zeer vroege miskraam te krijgen)
Maar iedereen ondergaat het proces op z’n eigen manier. We kunnen alleen onze eigen ervaringen delen en daarop advies baseren, maar het is aan iedereen om te beslissen wat daarmee te doen. Wat werkt voor de een zal niet werken voor de ander. Zolang we elkaar maar niet beoordelen want het is al een moeilijk genoeg proces
Heel veel succes voor iedereen op het wachtbankje of aan de start van het proces.
Oja, ik heb trouwens cryos gebruikt. Ten tijde van mijn start had umcu een stop en was dit mijn snelste optie. Duur, dat zeker maar mijn kleine kerel in mijn buik is elke cent waard. Bij cryos komen er behoorlijk wat verzendkosten maar als je meerdere rietjes besteld en bij je kliniek kan opslaan is de goedkoopste optie 2-3 dagen droogijs voldoende. Als je bij mck opslaat kan je mee in de 2wekelijkse bezorging en dat scheelt ook enorm in kosten.
Weet veel berichten de laatste tijd. Fijn dat mensen dit topic hebben gevonden en hun ei kwijt kunnen.
Inmiddels ben ik al ruim over de helft, 24weken3 dagen, en besef ik me hoe snel de tijd vliegt.
Ik wilde even wat antwoord geven op vragen maar weet niet wie wat gevraagd/gezegd heeft. Dus hier my 2 cents.
Ik heb mijn iui behandelingen zonder extra hormonen ondergaan. Ik had een regelmatige cyclus met duidelijke eisprong dus niet nodig om hormonen te nemen. Gewoon vaak pech gehad. Pas met ivf gestart met hormonen. Dus ligt er aan hoe je cyclus is en of je een goede eisprong hebt. Dan zal een gynaecoloog bepalen mbv echo’s.
Wat betreft het al dan niet een ‘ding’ maken van de behandeling zelf. Ik was net als Nausicaa en heb er niet al te veel een ding van gemaakt. Mijn moeder was vaak mee en die gaf me wel een dikke knuffel natuurlijk. Soms was er even tijd voor koffie maar meest van de tijd moest ik gewoon door naar werk. Dan stond ik een uur na inseminatie gewoon weer voor de klas. Voor mij werkte het, als in, ik voelde me hier prima bij. Zeker na 12 pogingen onderging ik de behandeling en natuurlijk hoopte ik van harte dat het was gelukt, maar had ik ook een zelfbescherming opgebouwd tegen weer een teleurstelling.dat ik ontdekte dat mijn eerste ivf poging is gelukt was zorgde als eerste voor ongeloof omdat ik me al
Had ingesteld op teleurstelling. Pas de dag erna kwam de echte blijdschap (gevolgd door veel onzekerheid omdat ik al eerder een positieve test had gehad om 5 dagen later alsnog een zeer vroege miskraam te krijgen)
Maar iedereen ondergaat het proces op z’n eigen manier. We kunnen alleen onze eigen ervaringen delen en daarop advies baseren, maar het is aan iedereen om te beslissen wat daarmee te doen. Wat werkt voor de een zal niet werken voor de ander. Zolang we elkaar maar niet beoordelen want het is al een moeilijk genoeg proces
Heel veel succes voor iedereen op het wachtbankje of aan de start van het proces.
Oja, ik heb trouwens cryos gebruikt. Ten tijde van mijn start had umcu een stop en was dit mijn snelste optie. Duur, dat zeker maar mijn kleine kerel in mijn buik is elke cent waard. Bij cryos komen er behoorlijk wat verzendkosten maar als je meerdere rietjes besteld en bij je kliniek kan opslaan is de goedkoopste optie 2-3 dagen droogijs voldoende. Als je bij mck opslaat kan je mee in de 2wekelijkse bezorging en dat scheelt ook enorm in kosten.
zaterdag 4 januari 2020 om 00:13
Tja dat is ook zo. Ze is 25 dus dat heeft geen haast nognausicaa schreef: ↑03-01-2020 22:28Ja, ze moeten echt bij je baarmoedermond komen. Maar als die niet onhandig ligt, kan het ook pijnloos zijn hoor.
Ik ben even kwijt hoe oud jij bent (of je vriendin, degene die de inseminaties krijgt in elk geval). Als je/zij bijna 30 bent, is het misschien een idee om vast een uitstrijkje aan te vragen. Heb je dat ook weer gehad, en tijdens en vlak na zwangerschap kan het niet.
En hoewel wel pijnlijk, vond ik het niet echt vervelend hoor. Juist omdat ze zo aardig zijn, en het mogelijk pijnlijke deel duurt echt maar heel even. Ik zei de laatste keer nog tegen de verpleegkundige: tja, dit is klaar, maar als het gelukt is, moet het er ook nog een keer uit, en dat vindt niemand leuk
zaterdag 4 januari 2020 om 00:21
Ah dus jij staat voor de klas, leuk! Maar ook lastig lijkt me. Want dan moet er op je werk elke keer vervanging geregeld worden lijkt me. Hoe heb jij dat gedaan? Ik weet dat je er recht op hebt wat betreft vrije dagen zegmaar. Maar al je collega's zullen dan dus weten waar je mee bezig bent? Wij werken in de kinderopvang dus wat dat betreft wel vergelijkbaar. Hoe ben jij daar toen mee om gegaan als ik vragen mag? Ik zal zelf niet elke keer vrij krijgen neem ik aan maar mijn vriendin wel.Sciencerocks schreef: ↑03-01-2020 22:31Soms was er even tijd voor koffie maar meest van de tijd moest ik gewoon door naar werk. Dan stond ik een uur na inseminatie gewoon weer voor de klas. Voor mij werkte het, als in, ik voelde me hier prima bij.
Maar iedereen ondergaat het proces op z’n eigen manier.
zaterdag 4 januari 2020 om 00:36
Haha, Sciencerocks. Ik had bij mijn geslaagde poging meteen erna een vergadering (echt als in 10 minuten erna, ik werk in hetzelfde ziekenhuis). Ik zei laatst al tegen een collega dat zij er technisch gezien allemaal bij waren toen ik zwanger raakte 
.
Hoe voel je je? Meestal is dit lichamelijk de beste tijd, nog niet enorm, misselijkheid enigszins onder controle.
En je voelt de kleine nu waarschijnlijk echt bewegen, of nog niet?
. Hoe voel je je? Meestal is dit lichamelijk de beste tijd, nog niet enorm, misselijkheid enigszins onder controle.
En je voelt de kleine nu waarschijnlijk echt bewegen, of nog niet?
zondag 5 januari 2020 om 11:04
Nausica, ja het gaat eigenlijk heel goed. Buikje is al behoorlijk rond maar zit nog niet in de weg. Elke avond en ochtend even momentje met de kleine. Dan is hij lekker actief bezig.
Heb genoeg energie en zit lekker in mijn vel. Dus echt aan het genieten
Mikla, ik heb gelijk mijn leidinggevende ingelicht om te bespreken hoe en wat. Ik heb zoveel mogelijk proberen te plannen dat er weinig lesuitval was. Leidinggevende was prima en verlof aangevraagd onder mom van medische afspraak. Maar het ga wel eens stress. Sommige klassen waren per toeval vaker de pineut met lesuitval maat het heeft geen negatieve gevolgen gehad gelukkig.
Oh en de algemene vraag of de iui pijnlijk is. Gelukkig erg meegevallen. Al vaak genoeg uitstrijkjes gehad (12,5 jaar in Engeland gewoond en daar krijg je je eerste uitstrijkje met 24 jaar). Die vond ik pijnlijker dan de iui. Ik heb wel een baarmoeder die wat naar achter gekanteld is maar altijd een gynaecoloog gehad die daar erg goed in was en het dus altijd pijnloos was. Na veel behandelingen werd ik er ook steeds makkelijker en relaxter in en dat hielp.
Heb genoeg energie en zit lekker in mijn vel. Dus echt aan het genieten
Mikla, ik heb gelijk mijn leidinggevende ingelicht om te bespreken hoe en wat. Ik heb zoveel mogelijk proberen te plannen dat er weinig lesuitval was. Leidinggevende was prima en verlof aangevraagd onder mom van medische afspraak. Maar het ga wel eens stress. Sommige klassen waren per toeval vaker de pineut met lesuitval maat het heeft geen negatieve gevolgen gehad gelukkig.
Oh en de algemene vraag of de iui pijnlijk is. Gelukkig erg meegevallen. Al vaak genoeg uitstrijkjes gehad (12,5 jaar in Engeland gewoond en daar krijg je je eerste uitstrijkje met 24 jaar). Die vond ik pijnlijker dan de iui. Ik heb wel een baarmoeder die wat naar achter gekanteld is maar altijd een gynaecoloog gehad die daar erg goed in was en het dus altijd pijnloos was. Na veel behandelingen werd ik er ook steeds makkelijker en relaxter in en dat hielp.
zondag 5 januari 2020 om 15:43
Hoi allemaal!
Wat fijn om te zien dat alle schrijfsters hier zo open en vriendelijke zijn naar elkaar. Ik heb een aantal pagina's gelezen en wil mij graag bij dit forum aansluiten.
Ik zal mezelf even voorstellen. Ik ben een vrouw van bijna 30 en heb altijd al moeder willen worden. Sinds een aantal jaren wordt deze kinderwens alleen maar groter en groter en sinds een paar maanden zijn mijn eierstokken echt gaan rammelen. Maar ik ben single. Co-ouderschap en een hele bekende donor gingen helaas niet door. Het liefst zou ik ZI doen omdat een kliniek mij om meerdere redenen een beetje afschrikt. Maar Cyros levert niet meer aan particulieren dus gemakkelijk word het niet meer. Ik ben me nu aan het oriënteren op een donor via Onewish. Maar hoewel alles in mij schreeuwt dat ik de knoop gewoon moet doorhakken en er nu voor moet gaan, blijf ik het enorm spannend vinden en vind ik het lastig om dit te doen.
Is deze spanning en de knoop doorhakken om voor een alternatieve route te gaan ipv het wachten op de juiste man enz. herkenbaar voor lezers? En zijn hier ook mensen die ervaring hebben met een (on)bekende donor via een site? Ik ben heel benieuwd naar jullie reacties. Wel fijn om te lezen dat er zoveel mensen zijn die (dan wel ook om andere redenen) in hetzelfde schuitje zitten met alternatieve routes om zwanger te worden. Voor iedereen die het nog niet gelukt is: hou vol, de volhouder wint. Voor iedereen die het al wel gelukt is: Gefeliciteerd!
Wat fijn om te zien dat alle schrijfsters hier zo open en vriendelijke zijn naar elkaar. Ik heb een aantal pagina's gelezen en wil mij graag bij dit forum aansluiten.
Ik zal mezelf even voorstellen. Ik ben een vrouw van bijna 30 en heb altijd al moeder willen worden. Sinds een aantal jaren wordt deze kinderwens alleen maar groter en groter en sinds een paar maanden zijn mijn eierstokken echt gaan rammelen. Maar ik ben single. Co-ouderschap en een hele bekende donor gingen helaas niet door. Het liefst zou ik ZI doen omdat een kliniek mij om meerdere redenen een beetje afschrikt. Maar Cyros levert niet meer aan particulieren dus gemakkelijk word het niet meer. Ik ben me nu aan het oriënteren op een donor via Onewish. Maar hoewel alles in mij schreeuwt dat ik de knoop gewoon moet doorhakken en er nu voor moet gaan, blijf ik het enorm spannend vinden en vind ik het lastig om dit te doen.
Is deze spanning en de knoop doorhakken om voor een alternatieve route te gaan ipv het wachten op de juiste man enz. herkenbaar voor lezers? En zijn hier ook mensen die ervaring hebben met een (on)bekende donor via een site? Ik ben heel benieuwd naar jullie reacties. Wel fijn om te lezen dat er zoveel mensen zijn die (dan wel ook om andere redenen) in hetzelfde schuitje zitten met alternatieve routes om zwanger te worden. Voor iedereen die het nog niet gelukt is: hou vol, de volhouder wint. Voor iedereen die het al wel gelukt is: Gefeliciteerd!
zondag 5 januari 2020 om 21:02
Ik twijfel heel erg of ik het de werkgever wel of niet moet vertellen.Sciencerocks schreef: ↑05-01-2020 11:04Nausica, ja het gaat eigenlijk heel goed. Buikje is al behoorlijk rond maar zit nog niet in de weg. Elke avond en ochtend even momentje met de kleine. Dan is hij lekker actief bezig.
Heb genoeg energie en zit lekker in mijn vel. Dus echt aan het genieten
Mikla, ik heb gelijk mijn leidinggevende ingelicht om te bespreken hoe en wat. Ik heb zoveel mogelijk proberen te plannen dat er weinig lesuitval was. Leidinggevende was prima en verlof aangevraagd onder mom van medische afspraak. Maar het ga wel eens stress. Sommige klassen waren per toeval vaker de pineut met lesuitval maat het heeft geen negatieve gevolgen gehad gelukkig.
Oh en de algemene vraag of de iui pijnlijk is. Gelukkig erg meegevallen. Al vaak genoeg uitstrijkjes gehad (12,5 jaar in Engeland gewoond en daar krijg je je eerste uitstrijkje met 24 jaar). Die vond ik pijnlijker dan de iui. Ik heb wel een baarmoeder die wat naar achter gekanteld is maar altijd een gynaecoloog gehad die daar erg goed in was en het dus altijd pijnloos was. Na veel behandelingen werd ik er ook steeds makkelijker en relaxter in en dat hielp.
Is het haalbaar om het niet te vertellen? Of door alle afspraken die je moet doen met echo’s en dergelijke is het niet te doen.
zondag 5 januari 2020 om 22:03
Dat verschilt echt enorm per kliniek. Ik heb helemaal geen echo’s gehad (nou ja, 1, toen ik 7 weken zwanger was). Ik testte gewoon thuis, bij een positieve test aanmelden op de site, en dan de volgende dag een afspraak.Lovehopeandbelieve schreef: ↑05-01-2020 21:02Ik twijfel heel erg of ik het de werkgever wel of niet moet vertellen.
Is het haalbaar om het niet te vertellen? Of door alle afspraken die je moet doen met echo’s en dergelijke is het niet te doen.
Voor mij was het makkelijk, ik werk dus in hetzelfde gebouw, dus was in een half uurtje weer terug. Maar ook als de afspraak wel langer vrij had vereist, was ik dus maar een halve dag per maand ‘bezig’. Maar op andere plekken hoor ik dan weer dan mensen dagelijks echo’s hebben, of andere dingen. Hangt dus heel erg van het centrum af.
