Zwanger
alle pijlers
Slechte uitslag combinatietest
woensdag 11 mei 2016 om 21:12
Na lang proberen en uiteindelijk een ICSI behandeling ben ik nu eindelijk zwanger van onze eerste (13wk). Helaas heb ik gisteren 'slecht' nieuws gekregen: uit de combinatietest bleek dat er een verhoogde kans is dat ons kindje trisomie 13, 18 of 21 heeft. Ik weet dat de kans verreweg het grootst is dat er uiteindelijk helemaal niets aan de hand is, maar de uitslagen die wij kregen waren toch wel flink verhoogd (Down 1:32, Edwards 1:85, Patau 1:92). Schrikken dus... We kunnen nu alleen maar afwachten op de volgende test (NIPT) en hopen dat het loos alarm was, maar helaas duurt dat best lang (nog 3-4 weken). Ik zoek dames die hier ook mee te maken hebben gehad. Ik ben benieuwd hoe jullie er mee om zijn gegaan, wat jullie uitslagen waren, of er ook daadwerkelijk iets mis was en hoe jullie verder zijn gegaan.
******
Na lange tijd in onzekerheid bleek ons zoontje meerdere genetische afwijkingen te hebben. We hebben het moeilijke besluit moeten nemen om de zwangerschap af te breken. Een paar dagen later werd ik opgenomen in het VUmc om te bevallen. Na ongeveer 30 uur werd ons prachtige kleine zoontje levenloos geboren, alles er op en er aan. Twintig centimeter groot. Stichting Still heeft prachtige foto's voor ons gemaakt. Na alle ellende konden we in september eindelijk weer verder met de volgende poging om onze kinderwens te realiseren. De eerste cryo werd terug geplaatst en dat ging goed. De teruggeplaatste cryo is groeide uit tot een zwangerschap, het zat op de goede plek, het hartje klopte en het groeide netjes op schema. Maar helaas werd bij ruim 10 weken op de echo is ineens een flinke afwijking gezien (hygroma colli). Het vruchtje liep ook wat achter op de groei en het hartje klopte nu veel sneller dan zou moeten (ook een aanwijzing voor een chrom. afwijking). We moesten twee weken afwachten tot we een vlokkentest konden doen. Na een week bleek de hoeveelheid vocht alleen nog maar verder te zijn toegenomen, geen goed teken. Bij de echo voorafgaand aan de vlokkentest bleek het hartje van het kindje niet meer te kloppen. Het was over. Het kindje was tot ongeveer 12 weken doorgegroeid. De miskraam werd in het ziekenhuis opgewekt met medicatie, daarna moest ik helaas alsnog een curettage ondergaan om placentaresten te verwijderen. Bijna 2 maanden na de miskraam kregen we eindelijk een uitslag: Turner syndroom... Daarna is chromosomenonderzoek ingezet bij flipman en mijzelf, maar daar kwamen geen bijzonderheden uit.
We zijn sinds februari weer in de running, en mogen weer een cryo laten terugplaatsen. Helaas werkte mijn lichaam niet mee, en ging de tp niet door. Een maand en vele extra echo-onderzoeken later hebben we gelukkig wel een tp gehad. Bij het ontdooien is 1 embryo gesneuveld, maar een tweede embryo kon wel goed ontdooid worden. Helaas ben ik daarvan niet zwanger geworden. In mei gaan we weer verder.
(https://wensmama.wordpress.com)
******
Na lange tijd in onzekerheid bleek ons zoontje meerdere genetische afwijkingen te hebben. We hebben het moeilijke besluit moeten nemen om de zwangerschap af te breken. Een paar dagen later werd ik opgenomen in het VUmc om te bevallen. Na ongeveer 30 uur werd ons prachtige kleine zoontje levenloos geboren, alles er op en er aan. Twintig centimeter groot. Stichting Still heeft prachtige foto's voor ons gemaakt. Na alle ellende konden we in september eindelijk weer verder met de volgende poging om onze kinderwens te realiseren. De eerste cryo werd terug geplaatst en dat ging goed. De teruggeplaatste cryo is groeide uit tot een zwangerschap, het zat op de goede plek, het hartje klopte en het groeide netjes op schema. Maar helaas werd bij ruim 10 weken op de echo is ineens een flinke afwijking gezien (hygroma colli). Het vruchtje liep ook wat achter op de groei en het hartje klopte nu veel sneller dan zou moeten (ook een aanwijzing voor een chrom. afwijking). We moesten twee weken afwachten tot we een vlokkentest konden doen. Na een week bleek de hoeveelheid vocht alleen nog maar verder te zijn toegenomen, geen goed teken. Bij de echo voorafgaand aan de vlokkentest bleek het hartje van het kindje niet meer te kloppen. Het was over. Het kindje was tot ongeveer 12 weken doorgegroeid. De miskraam werd in het ziekenhuis opgewekt met medicatie, daarna moest ik helaas alsnog een curettage ondergaan om placentaresten te verwijderen. Bijna 2 maanden na de miskraam kregen we eindelijk een uitslag: Turner syndroom... Daarna is chromosomenonderzoek ingezet bij flipman en mijzelf, maar daar kwamen geen bijzonderheden uit.
We zijn sinds februari weer in de running, en mogen weer een cryo laten terugplaatsen. Helaas werkte mijn lichaam niet mee, en ging de tp niet door. Een maand en vele extra echo-onderzoeken later hebben we gelukkig wel een tp gehad. Bij het ontdooien is 1 embryo gesneuveld, maar een tweede embryo kon wel goed ontdooid worden. Helaas ben ik daarvan niet zwanger geworden. In mei gaan we weer verder.
(https://wensmama.wordpress.com)
flipje2 wijzigde dit bericht op 20-05-2017 12:06
8.30% gewijzigd
Je hoort de vogels weer, je ruikt de regen nog
zondag 11 september 2016 om 21:07
quote:lilly1980 schreef op 11 september 2016 @ 20:58:
[...]
Ik snap je wel eigenlijk. Angst is vaak niet terecht maar als je het eenmaal hebt. Je bent die onbevangenheid gewoon kwijt. Helaas...
Nu maar hopen dat je zwanger mag worden van 1 vd 5 en je dan door die eerste zware weken slepen Ach weet je wat scheelt lilly... Hoe kut die weken ook zullen zijn, ze gaan uiteindelijk toch voorbij. Dan maar even doorbijten.
[...]
Ik snap je wel eigenlijk. Angst is vaak niet terecht maar als je het eenmaal hebt. Je bent die onbevangenheid gewoon kwijt. Helaas...
Nu maar hopen dat je zwanger mag worden van 1 vd 5 en je dan door die eerste zware weken slepen Ach weet je wat scheelt lilly... Hoe kut die weken ook zullen zijn, ze gaan uiteindelijk toch voorbij. Dan maar even doorbijten.
Je hoort de vogels weer, je ruikt de regen nog
zondag 11 september 2016 om 21:17
quote:lux. schreef op 11 september 2016 @ 20:11:
[...]
Zo bedoelde ik het niet. Ik bedoelde dat ook als je een gezond kind in je armen het niet 'sit back and relax' is.
Natuurlijk is jouw angst anders dan die van een 'gewone' zwangere. Maar het is denk ik goed om te proberen niet te bang te zijn voor de toekomst. Als je oudste kind kanker heeft gehad, moet je ook niet banger zijn dat je jongste het ook krijgt, hoe moeilijk dat misschien ook is. Je hebt 98,85% kans op een kindje zonder Down. En omdat je succesvol zwanger bent geweest heb je veel meer kans dat je dat nog eens wordt.
Ik bedoelde niet je gevoel te bagatelliseren. Ik denk alleen dat zorgen er gewoon bij horen. Ook al zijn het straks andere zorgen.
Ik snap natuurlijk dat je het niet bedoelt om te bagatelliseren lux (al kwam het zo wel een klein beetje over als ik heel eerlijk ben (sorry!) ).
Maar je zult straks nog wel merken dat de eerste momenten op de echo echt heel erg bijzonder zijn. Bij 7 weken een hartje, bij 10 weken piepkleine ledematen en de eerste bewegingen, bij 12 weken al vingers en teentjes. Voor mijn gevoel zullen al die stappen straks ontzettend beladen zijn, omdat we die bijzondere momenten ook met F hebben gehad, alles er top uitzag en het daarna toch nog mis ging...
[...]
Zo bedoelde ik het niet. Ik bedoelde dat ook als je een gezond kind in je armen het niet 'sit back and relax' is.
Natuurlijk is jouw angst anders dan die van een 'gewone' zwangere. Maar het is denk ik goed om te proberen niet te bang te zijn voor de toekomst. Als je oudste kind kanker heeft gehad, moet je ook niet banger zijn dat je jongste het ook krijgt, hoe moeilijk dat misschien ook is. Je hebt 98,85% kans op een kindje zonder Down. En omdat je succesvol zwanger bent geweest heb je veel meer kans dat je dat nog eens wordt.
Ik bedoelde niet je gevoel te bagatelliseren. Ik denk alleen dat zorgen er gewoon bij horen. Ook al zijn het straks andere zorgen.
Ik snap natuurlijk dat je het niet bedoelt om te bagatelliseren lux (al kwam het zo wel een klein beetje over als ik heel eerlijk ben (sorry!) ).
Maar je zult straks nog wel merken dat de eerste momenten op de echo echt heel erg bijzonder zijn. Bij 7 weken een hartje, bij 10 weken piepkleine ledematen en de eerste bewegingen, bij 12 weken al vingers en teentjes. Voor mijn gevoel zullen al die stappen straks ontzettend beladen zijn, omdat we die bijzondere momenten ook met F hebben gehad, alles er top uitzag en het daarna toch nog mis ging...
Je hoort de vogels weer, je ruikt de regen nog
zondag 11 september 2016 om 21:53
quote:flipje2 schreef op 11 september 2016 @ 21:17:
[...]
Ik snap natuurlijk dat je het niet bedoelt om te bagatelliseren lux (al kwam het zo wel een klein beetje over als ik heel eerlijk ben (sorry!) ).
Maar je zult straks nog wel merken dat de eerste momenten op de echo echt heel erg bijzonder zijn. Bij 7 weken een hartje, bij 10 weken piepkleine ledematen en de eerste bewegingen, bij 12 weken al vingers en teentjes. Voor mijn gevoel zullen al die stappen straks ontzettend beladen zijn, omdat we die bijzondere momenten ook met F hebben gehad, alles er top uitzag en het daarna toch nog mis ging...
Dat snap ik. En sorry als het overkwam alsof ik je gevoel bagatelliseerde, het lijkt me vreselijk, wat jou is overkomen.
Maar ik denk wel dat je je onbezorgdheid, en een bepaalde lichtheid in je bestaan inlevert als je ouders wordt. Ook als alles goed gaat. Dat dat het offer is dat je brengt, hetgeen dat je op moet geven om moeder te worden; de vrijheid van een zorgeloos leven.
Maar goed, dat had eigenlijk niet zozeer op jou specifiek toepassing. Meer in het algemeen, omdat mensen tegen me zeggen: 'als je straks je kind in je armen houdt is alles voorbij', terwijl ik heel erg het gevoel heb van 'dan begint het pas'.
[...]
Ik snap natuurlijk dat je het niet bedoelt om te bagatelliseren lux (al kwam het zo wel een klein beetje over als ik heel eerlijk ben (sorry!) ).
Maar je zult straks nog wel merken dat de eerste momenten op de echo echt heel erg bijzonder zijn. Bij 7 weken een hartje, bij 10 weken piepkleine ledematen en de eerste bewegingen, bij 12 weken al vingers en teentjes. Voor mijn gevoel zullen al die stappen straks ontzettend beladen zijn, omdat we die bijzondere momenten ook met F hebben gehad, alles er top uitzag en het daarna toch nog mis ging...
Dat snap ik. En sorry als het overkwam alsof ik je gevoel bagatelliseerde, het lijkt me vreselijk, wat jou is overkomen.
Maar ik denk wel dat je je onbezorgdheid, en een bepaalde lichtheid in je bestaan inlevert als je ouders wordt. Ook als alles goed gaat. Dat dat het offer is dat je brengt, hetgeen dat je op moet geven om moeder te worden; de vrijheid van een zorgeloos leven.
Maar goed, dat had eigenlijk niet zozeer op jou specifiek toepassing. Meer in het algemeen, omdat mensen tegen me zeggen: 'als je straks je kind in je armen houdt is alles voorbij', terwijl ik heel erg het gevoel heb van 'dan begint het pas'.
zondag 11 september 2016 om 23:05
quote:lilly1980 schreef op 11 september 2016 @ 20:58:
[...]
Ik snap je wel eigenlijk. Angst is vaak niet terecht maar als je het eenmaal hebt. Je bent die onbevangenheid gewoon kwijt. Helaas...
Nu maar hopen dat je zwanger mag worden van 1 vd 5 en je dan door die eerste zware weken slepen Dat is het hem ook Lilly. Ik heb dat ook mocht ik straks zwanger zijn. Een zwangerschap is al spannend en zeker in een pril stadium, maar door het gebeurde sta je er echt anders in. En dan te bedenken dat ik maar kort zwanger heb mogen zijn... Wat jou is overkomen Flipje is gewoon heel erg verschrikkelijk! Hou moed meis...
[...]
Ik snap je wel eigenlijk. Angst is vaak niet terecht maar als je het eenmaal hebt. Je bent die onbevangenheid gewoon kwijt. Helaas...
Nu maar hopen dat je zwanger mag worden van 1 vd 5 en je dan door die eerste zware weken slepen Dat is het hem ook Lilly. Ik heb dat ook mocht ik straks zwanger zijn. Een zwangerschap is al spannend en zeker in een pril stadium, maar door het gebeurde sta je er echt anders in. En dan te bedenken dat ik maar kort zwanger heb mogen zijn... Wat jou is overkomen Flipje is gewoon heel erg verschrikkelijk! Hou moed meis...
A lie doesn't become truth, wrong doesn't become right, and evil doesn't become good, just because it's accepted by a majority.
woensdag 14 september 2016 om 12:09
woensdag 14 september 2016 om 12:32
quote:Kokoro schreef op 14 september 2016 @ 12:09:
Flip! Ik las in een ander topic dat je ongesteld bent geworden en dat je vandaag meer hoort. Ik wilde daar niet reageren omdat ik teveel zwangerschapstopics in mijn loepje momenteel niet zo goed trek, maar ik wilde je even laten weten dat ik heel hard voor jullie meeduim !!!
Ha, ik wilde het inderdaad ook net hier mededelen! Dankjewel.
Ik ben blij! Tussen 15 en 16 uur word ik gebeld door het VUmc.
Flip! Ik las in een ander topic dat je ongesteld bent geworden en dat je vandaag meer hoort. Ik wilde daar niet reageren omdat ik teveel zwangerschapstopics in mijn loepje momenteel niet zo goed trek, maar ik wilde je even laten weten dat ik heel hard voor jullie meeduim !!!
Ha, ik wilde het inderdaad ook net hier mededelen! Dankjewel.
Ik ben blij! Tussen 15 en 16 uur word ik gebeld door het VUmc.
Je hoort de vogels weer, je ruikt de regen nog
woensdag 14 september 2016 om 13:11
quote:flipje2 schreef op 14 september 2016 @ 12:32:
[...]
Ha, ik wilde het inderdaad ook net hier mededelen! Dankjewel.
Ik ben blij! Tussen 15 en 16 uur word ik gebeld door het VUmc.
Jahaaa hoe blij ben je ooit geweest met n menstruatie haha
Je zit op hete kolen de klok naar 3uur te kijken denk ik haha. Ben blij voor je en hoop dat je gauw terecht kan
[...]
Ha, ik wilde het inderdaad ook net hier mededelen! Dankjewel.
Ik ben blij! Tussen 15 en 16 uur word ik gebeld door het VUmc.
Jahaaa hoe blij ben je ooit geweest met n menstruatie haha
Je zit op hete kolen de klok naar 3uur te kijken denk ik haha. Ben blij voor je en hoop dat je gauw terecht kan
