Uitgerekend van 1-15 april 2018

hi allemaal,
ook hier weer eens een update! Ik hoop voor jullie dat jullie ook snel jullie babies hebben, kan me voorstellen dat jullie nu wel klaar zijn met wachten en alle onderzoeken etc. Heel veel succes en sterkte met de laatste loodjes en voordat je het weet hebben jullie ook jullie kleintjes in de armen!

Hier alweer bijna 3 weken een baby! Alles gaat goed, ons meisje drinkt, slaapt en groeit goed en is een lieve baby! We genieten enorm van haar, ze is een schatje en we leren haar steeds beter kennen. Wel sinds afgelopen vrijdag krampjes, timing volgens het boekje, maar wel pittig hoor! Ineens zijn de voedingen anders en heeft zij veel pijn, huilt ze.. ook echt tijdens het voeden dus dan ben je zoekende hoe ermee om te gaan, huilt ze om de pijn (zo zielig trouwens) of huilt ze omdat ze nog honger heeft. Dan leg je haar weer aan, beginnen de krampjes opnieuw, oef, dan weer haar stil krijgen, lastig lastig. We zijn vannacht begonnen met infacol en dat lijkt wat te helpen en verder proberen we vooral rustig te blijven en haar zo goed mogelijk te helpen en te troosten. Maar het is wel lastig hoor, je hebt gewoon slaapgebrek en dat huilen is soms heftig dan! Sowieso borstvoeding.. ik vind het echt hard werken! Ik heb daarom vandaag een lactatiekundige gemaild, want ik heb er nog wel hulp bij nodig en allerlei vragen hoe met dingen om te gaan. Hopelijk gaat me dat helpen, al is het maar qua zelfvertrouwen of iets meer tips en trucs. Bv hoe om te gaan met verslikken, boertjes, kolven etc. Ik probeer dingen op internet te lezen maar liever behoefte aan hulp op maat en iemand die naast me staat en er goed verstand van heeft. Ben benieuwd!

Verder is het zeker even wennen het baby leven! We krijgen wel steeds meer ritme en handigheid in alles, ik ben al aardig goed hersteld (was ingeknipt, heb nu geen pijn meer, kan weer goed zitten etc, zo fijn scheelt veel) en we zijn goed bezig. We hebben dagen die lekker verlopen en dat je gewoon rust en ruimte hebt. Maar je hebt ook dagen waarin je echt afvraagt hoe je dingen gedaan krijgt en je zo geleefd wordt. Bv lang bezig met voeden, even snel douchen en iets in huis doen, dan alweer voeden, visite komt langs, weer voeden, snel alles opruimen en boodschappen en koken, weer voeden, jeetje het is echt topsport hoor. Soms zo weinig tijd tussen de voedingen door (die van ons wil om de 3 uur, maar soms na 2 uur al of heel soms na 4 uur) of niet je handen vrij hebben.. m'n vriend is 4 weken vrij en dat is heel fijn om het samen te kunnen doen en goed te verdelen. Hij doet veel in het huishouden en doet overdag veel verschonen, vasthouden, verzorgen. Maar dan nog komen de voedingen op mij neer en de nachten ook, dus blijft pittig. En hoewel ons meisje vaak goed in de box kan slapen en in haar bedje, wil ze soms toch echt bij je zijn dus dan maar weer de draagzak of je handen niet vrij hebben haha. Dus ik typ dit ook terwijl ze in de draagzak zit gezellig en knus hoor, dat ook!

Soms denk ik ook; ze is morgen pas 3 weken, we moeten onszelf echt nog wat meer tijd gunnen om het allemaal te ontdekken en uit te vinden. Toch denk ik soms; hoe kunnen mannen na 2 dagen of 2 weken al weer gaan werken? Ik zie dat echt niet voor me, althans in onze situatie ben ik blij dat we het samen nog doen. Ook wij zitten er soms doorheen, alles draait om dat hummeltje. Je huishouden loopt door, je bent constant met voedingen bezig, en met het scoren van slaap en het regelen van dingen en ook nog even aan jezelf denken. Hoe wij het doen; goed er samen over praten, elkaar dingen gunnen en elke dag dat zowel de een als de ander even alleen naar buiten kan z'n ding doen. Bv mijn vriend gaat graag elke dag even een uurtje wandelen op zichzelf, even rust en alleen. Ik ga graag even naar de winkels of naar een koffietentje wat schrijven of lezen in alle rust. Zo blijven we allebei heel. Ook zorgen we voor genoeg geniet momentjes met zn 3en: dus soms een dag geen bezoek of 's ochtends even met zn 3en lang in bed blijven liggen of 's avonds even een simpel tv programma kijken met wat lekkers en relaxen. Het klinkt echt super suf dit, maar die momenten heb je toch echt nodig; voor jezelf, als partners, als gezin. Althans zo ervaar ik het..

Nou meiden ik heb even in het wilde weg getypt, sorry voor het lange verhaal maar wel fijn even van me af typen. Het is nogal een verandering zo'n baby! En we houden superveel van haar en genieten enorm van dat kleine poppetje, maar je bent zelf ook maar een mens en het doet wel wat met je allemaal, tis een bijzondere en intense tijd! Ben zeer benieuwd naar jullie ervaringen tot nu toe met baby!

Pippelottaa schreef: ↑

25-04-2018 10:47

Kan me voorstellen dat het extra lastig is voor je relatie als er ook gezondheidsproblemen bijkomen Krullenbol, maar sowieso lijkt het me een heftige/ grote verandering. Je bent behalve partner ook opeens vader en moeder en in die rol ken je elkaar nog helemaal niet. Ik hoop dat jullie er met praten goed uit blijven komen. Is j vriend wel aan het werk of is hij momenteel ook thuis? Fijn dat het met de voedingen goed gaat!

Mijn vriend is nu nog de komende 1,5 week in de ziektewet en gaat daarna weer opbouwend aan het werk. Eigenlijk had hij 3 weken vakantie maar omdat het nieuws net voor de geplande keizersnede kwam meteen ziektewet ingegaan want dit hoeft natuurlijk niet van zijn verlof uren af te gaan.
Dus we hebben nog een weekje extra samen thuis

Spannend dat je al over de 42 weken zit meid! Zoals ik je lees staan jullie er beide vol vertrouwen is en positief over de manier waarop jullie dit willen doen, dat vind ik echt mooi om te lezen en daar heb ik veel respect voor! Succes met echt de aller aller laatste loodjes

@Mugh ook voor jou al 42 weken!! Ook heel veel succes met de laatste loodjes, nog even en dan jullie kleine man in de armen!

@Traveler leuk om een update van je te lezen! Fijn he om je vriend even wat langer thuis te hebben! Je klinkt heel relax, en of jullie ook een goede balans samen hebben gevonden, top.
Respect voor hoe je omgaat met het geven van borstvoeding aan je kleine. Dat kun je inderdaad niet even uit handen geven dus komt het op jouw neer.
Ik ben er in het ziekenhuis wel meteen op de verkoeverkamer mee begonnen met aanleggen enzovoorts maar in de loop van de 2e dag wilde het nog steeds niet vlotten, zowel het op gang komen bij mij als het aan happen van onze man ging moeilijk en zelfs met kolven werd er niets gestimuleerd.
Het idee dat ik naar huis zou gaan met dat het zo moeizaam ging met BV en heel het gezondheidsgebeuren van mijn vriend waar ook nogal wat bij kwam kijken heb ik aan het eind van die 2e middag gezegd te stoppen en naar flesvoeding te willen. Ik wilde zelfs niet meer proberen te kolven.
Echt toen ik die keuze eenmaal gemaakt had viel er een hele grote last van mijn schouder en had ik rust. Beste keuze die ik ooit gemaakt heb!

Ze zeggen niet voor niets blije mama is blije baby, nou dat was bij ons meer dan waar!

Traveler, leuk om even iets van je te lezen! Drie weken alweer, wat gaat de tijd hard Het klinkt alsof jullie een fijn ritme gevonden hebben met z'n drieën! Dat geleefd worden herken ik heel erg. Ik probeer me maar voor te houden dat dat juist is waarom ik bevallingsverlof heb en daar dus lekker aan toe mag geven, maar ik vind het best lastig om me daar aan over te geven. Vooral omdat geen dag (nog) hetzelfde is. En die krampjes, heel zielig is dat he?

Krullenbol, fijn dat jullie nog een extra weekje samen hebben. Zie je er tegen op dat je man weer langzaam aan het werk gaat? En hoe is het voor hem?
Goed dat je rondom de voeding gekozen hebt voor de optie die het beste voelde! Ik ben heel blij dat borstvoeding geven hier wel (redelijk makkelijk) gelukt is, maar het lijkt me ook heerlijk dat je de flesvoeding samen met je vriend kan doen. Niet alleen omdat het handig is, maar ook zodat hij ook kan ervaren dat hij een voeding kan geven. Mijn vriend noemt wel eens dat hij het jammer vindt dat hij hier niets in kan, wat ik me best kan voorstellen.

Op het gebied van relatie gaat het hier best redelijk. Ik vloei nog steeds licht, dus echt intiem zijn zit er nog niet in (nog los van dat het litteken van de knip nog steeds wat onprettig aanvoelt). Maar we proberen wel regelmatig met elkaar te praten en te kijken wat de ander nodig heeft. Mijn vriend is sinds deze week weer echt aan het werk. Hiervoor ging hij iedere dag wel even alleen op stap: boodschappen doen of een klein klusje. Hij is ook al weer een avond weg geweest naar vrienden. Ik ben nog niet zonder dochter weg geweest, want ik vind het lastig plannen, omdat ze helemaal nog geen ritme heeft en ik borstvoeding geef (en nog niet kolf). Maar ik heb er wel veel behoefte aan, dus van het weekend maar eens kijken wat er mogelijk is! En ik ga ook het kolven eens onderzoeken, zodat weggaan n de nabije toekomst misschien makkelijker iets langer weg kan.

Alle dames die nog moeten bevallen: succes met wachten, het is nu echt bijna klaar!

Jaaaa onze jongen is ook eindelijk geboren!
Wij zijn helemaal verliefd en kunnen niet stoppen met naar hem kijken. Zo bizar dat zo’n wezentje in je zat. En hij is zo perfect hahaha.

Ik zou vorige week maandag sochtend moeten bellen voor een tijdstip dat we opgenomen zouden worden voor inleiding of keizersnede.

Zondagnacht begonnen ineens mijn weeen dus na hele nacht niet geslapen te hebben sochtends gebeld dat ik om de 5 min weeen had voor al 2 uur. Ze deden niet echt pijn waren meer vervelend maar goed te doen. Dat bleek ook want eenmaal aangekomen en check bleek ik helemaal niet aan het bevallen te zijn alles zat potdicht ze kon geen vinger in mijn baarmoedermond krijgen. Ook hoorde ik dat hij nog niet volledig lag ingedaald en ik dus eigenlijk alles tegen had voor een natuurlijke bevalling. Ik moet terug naar huis en hopen dat deze weeen betekende dat de boel wat zachter werd. Om 18 uur moest ik terugkomen en werd ik opgenomen.

Niets natuurlijk dus wij om 18 uur naar ziekenhuis. Ze wilden inleiden zeker een kans geven maar ik moest binnen 3 uur progressie laten zien zo niet werd het een keizersnede. Om 19 uur is infuus aangesloten met nog steeds 0 ontsluiting en volledig gesloten baarmoedermond. Na half uur had ik 1 cm en heeft ze mijn vliezen gebroken en toen begon de hel! Ik kon door infuus aan de ene kant en hart en weeenmonitor aan de andere kant geen kant op en lang te kreperen op bed ik kreeg wee na wee en kreeg ze niet meer weggepuft. Heb op gegeven moment gezegd te stoppen en dat ik naar huis wilde Haha. Gesmeekt om een ruggenprik na 1 uur ongeveer en gekregen maar een lichte want moest wel mijn persweeen voelen (had geen flauw idee meer waar ze het over had was volledig van de kaart, en was nog steeds samen met man in veronderstelling dat dit nog wel 8-12 uur of langer kon duren). Ruggenprik deed niets ben nog nooit zo kwaad geweest ze bleef maar zeggen na deze wee moet je minder voelen na 4 weeen hebben ze bijgeprikt en toen ging ze voelen en zei ze je hebt 8,5 cm ontsluiting. Over een half uur hebben jullie een zoon. Nou wij keken elkaar aan WTF dat kan niet ben er nog niet klaar voor, ben net begonnen. Ze gingen zich allemaal voorbereiden, gynacoloog kwam en ik moest persen. 4x persen en hij was er. Heb in totaal met alles erop en eraan er 2,5 uur over gedaan. Doordat het zo enorm snel ineens is gegaan en ik dus een ruggenprik had op het eind had ik geen persweeen dat was wel jammer moest het dus echt op eigen kracht doen en ze begeleide met haar vingers waar ik heen moest persen. Moet zeggen dat ik eigenlijk een super bevalling heb gehad van maar 2,5 uur pijn maar was er wel even goed van van de kaart. Wist niet wat er gebeurd was, wij waren zo voorbereid op ene keizersnede of urenlange bevalling dat we uren daarna nog als 2 zombies in de kamer zaten maar dan met onze zoon.

Onze zoon doet het geweldig, slaapt bijna de hele dag. Liefst wel op mij dat zijn we nu dagelijks aan het proberen te veranderen door hem steeds even weg te leggen maar hij moet echt diep slapen om dat te accepteren.

Borstvoeding gaat fantastisch gelijk vanaf moment 1. Bijna geen last gehad van stuwing maar 1 dag en dat was prima te doen.
Hij zat gisteren alweer bijna op geboortegewicht dus heb ook voldoende melk.

Verder is het een tevreden mannetje die bijna niet huilt.

Hechtingen na de knip heb ik wel lichtelijk onderschat... men o men wat doen die pijn zeg. Zitten is een verschrikking vooral op harde stoel en lopen ook. Had gedacht nu toch wel lekker buiten te kunnen lopen met de kinderwagen maar No way. Hoop dat dat snel minder wordt en ik de pijnstilling kan afbouwen.

Van harte gefeliciteerd PKT!!!!!
Wat heb je het mooi omschreven allemaal je bevalling.
Fijn dat het uiteindelijk toch op de natuurlijke manier is gegaan, zag er inderdaad niet meer zo naar uit het zoals je eerder schreef!

Geniet ervan met je gezinnetje!

Ha dames!

Allemaal gefeliciteerd met jullie spruiten! Wat een ervaring hè!! Onze mooie meid is er! Op 13 april ben ik bevallen en alles is goed met ons!

De bevalling was pittig. Ik werd ingeleid omdat ik de 42 weken bereikt had. Ik was dinsdag en woensdag gestript zonder resultaat, maar mijn baarmoedermond was al wel half verstreken en ik had een krappe cm ontsluiting. Donderdag vroeg werd ik opgenomen in het ziekenhuis. Ik kreeg om de vier uur hormoonpillen om de baarmoedermond rijp te maken. Ik moest dan elke keer aan de ctg om te zien hoe de baby zou reageren. Het plan was vervolgens een nacht te slapen en s ochtends de vliezen te breken en via infuus weeën op te wekken.

Mijn lichaam pakte het echter zelf al op. Ik kreeg s avonds en begin van de nacht steeds hardere en pijnlijkere weeën die ik weg moest zuchten. Om 3.30 had ik 2 cm ontsluiting en ben ik in bad gegaan. Deze weeën waren goed op te vangen met behulp van mijn vriend en ademtechnieken. Om 5.30 had ik 4 cm en braken ze mijn vliezen. Toen werd het heel zwaar. De weeën werden veel sterker en ook erg lang. Ik ging weer in bad maar dit hielp niet. Om 8.30 bleek dat ik nauwelijks ontsluiting erbij had. Omdat ik de weeën niet meer goed kon opvangen en ik al de hele nacht bezig was en heel vermoeid was kreeg ik een ruggenprik. Dit was een verademing en ik kon zelfs wegdommelen af en toe. Ik kreeg weeën opwekkers en ging toen in twee uur tijd naar 8 cm. Om 13 uur had ik volledige ontsluiting en 13.30 mocht ik persen. Dat ging erg snel alleen de baby had het wat moeilijk elke keer na een wee. Ik moest daarom twee persweeen wegzuchten om haar rust te geven. Daarna weer verder persen maar ze bleef het zwaar houden dus toen kreeg ik een knip om het te bespoedigen. Om 14.04 was ze daar! Wat een ervaring, echt geweldig. Alles was gelukkig goed met onze meid.

We mochten s avonds naar huis. Helaas kreeg ik thuis enorme pijnaanvallen en naweeën. S nachts is de verloskundige langs gekomen, ze heeft een katheter geplaatst en bleek er een liter urine in mijn blaas te zitten. Blijkbaar triggerde dit mijn baarmoeder en kreeg ik een soort persweeen weer. Was echt enorm heftig. Ik ben toen midden in de nacht terug gebracht naar de huisartsen post om een draagbaar katheter te krijgen..

Ik ben inmiddels weer wat op aarde maar echt wel een heftige ervaring om te verwerken. Gelukkig doet ons meisje het super goed. De borstvoeding gaat als een trein en ze slaapt veel en goed. Heb de eerste week flink last gehad van stuwing en een enorme productie gehad. Nu met hulp van een lactatiekundige gelukkig in balans gekregen, dat was echt geen doen. Ook wel flink last gehad van de knip maar dat gaat nu prima. Mijn bekken gaan steeds beter, rondjes buiten worden steeds wat groter.

Bezoek hebben we heel gedoseerd gedaan, zeker in het begin. Mijn vriend begint nu weer wat met werken, dat is wel spannend om het zo alleen te moeten doen. Hij is echt mijn steun en toeverlaat geweest. Tijdens de bevalling en de tijd erna toen ik niks kon behalve de baby voeden. En nu ik steeds meer kan worden we echt een team. Ik dacht dat ik niet meer van hem kon houden, toch wel!

Ritme hebben we nog niet. S nachts pakt ze meestal al flink wat uurtjes, vanaf het begin al bijna. Soms wel vijf uur tussen voedingen dus dat is echt boffen! Overdag is het elke keer anders. Ik moet het leren, go with the flow. Maar je hebt geen keus haha.

Echt een gekke tijd, je wordt enorm geleefd, heb flinke kraamtranen gehad, maar nu ik me lichamelijk weer beter voel is het genieten ook wel echt begonnen! Alles is zo nieuw en toch al zo vertrouwd. Alles is anders dan ik me ooit had kunnen voorstellen in ieder geval. Hoe goed ik ook voorbereid was.

PKT en Browneyes, gefeliciteerd! Wat fijn dat jullie kindjes er nu ook zijn !

PKT, dat klinkt wel als heftig, vooral omdat het er eerst naar uitzag dat het niet opschoot en daarna ineens super snel gegaan is. Ik kan me voorstellen dat jullie flink moesten schakelen daarna.
Pijn van de hechtingen herken ik helaas wel. Ik vond opstaan en gaan zitten echt niet leuk in het begin. Die harde stoel was inderdaad niet fijn, maar ik moet zeggen dat het aan het eind van de eerste week wel hielp om daar steeds even op te zitten. Maar bij mij ging het na de eerste week langzaam wat beter, en aan het eind van de tweede week wel echt beter. Ineens kon ik weer fatsoenlijk opstaan

Browneyes, dat klinkt inderdaad pittig, maar ook alsof je het uiteindelijk wel goed hebt kunnen handelen na de ruggenprik. Maar vooral die pijn na de bevalling lijkt me heel naar! Ik wist niet dat urine in je blaas nog voor zulke krampen kan zorgen naderhand... Gelukkig dat je je nu lichamelijk weer beter voelt, zeker als je vriend weer moet gaan werken. En wat heerlijk dat ze soms al vijf uur achter elkaar slaapt 's nachts! Geniet er van, soms ben ik blij als ik de vijf uur überhaupt haal, haha.

Met onze uk vandaag voor het eerst bij het consultatiebureau geweest. De laatste keer wegen was drie weke geleden, en ze is ruim een halve kilo aangekomen, ook zo'n 4 cm gegroeid sinds de geboorte. Ze is is nu officieel uit har geboortepakje gegroeid!

Hoi allemaal,

even een kort berichtje want ik heb nog niet alles bijgelezen maar ook onze zoon is gezond ter wereld gekomen! Ook hier geen bevalling volgens het boekje maar een inleiding (ballon, vliezen breken, weeenopwekkers, ruggenprik, knip en vacuum... alles erop en eraan ) maar het belangrijkste is dat hij het nu super doet en dat we enorm genieten!

Aan allen die ook net bevallen zijn: van harte gefeliciteerd!!

Ik ga nog even terug op de wolk, lees jullie binnenkort helemaal bij!

Hi allemaal,
hier ook eindelijk weer eens een berichtje! Ik heb wel meegelezen maar de tijd ontbreekt telkens om te reageren of te schrijven!

PKT, Browneyes en Mugh, gefeliciteerd met jullie babies, wat fijn dat ze er zijn! Bijzonder om jullie verhalen te lezen. Zoveel verschillende ervaringen he! Sommige zwaar zo te lezen, respect meiden, zeker niet makkelijk om een kind op de wereld te zetten maar we hebben het allemaal maar mooi gedaan gelukkig! En iedereen gezonde lieve babies, hoera!

@Maisnon en Browneyes; ja dat geleefd worden he, hier nog steeds soms. Gelukkig het meest dagen waarin je wel het gevoel hebt alles onder controle te hebben, beetje rust en ruimte, ook minder bezoek dat scheelt. maar dan weer een dag waarin alles volledig in de soep loopt haha, de tijd voorbij vliegt en je weer volop geleefd wordt..maar idd daarom hebben we verlof en moeten we er maar aan toegeven. Go with the flow idd!! Wel is dat voor mij de contradictie van deze periode; je kunt niks plannen en tegelijkertijd moet je álles heel goed plannen (ok baby gevoed, nog 2 uur de tijd voor de volgende, wat ga/kan/moet ik doen? goed kiezen haha!). ben soms blij als ik kan douchen of iets van m'n to do lijstje heb kunnen doen (want huishouden en andere dingen lopen ook gewoon door) maarja idd geen keus! En die krampjes zijn heel zielig ja! Vreselijk om haar zo intens te zien huilen

@Browneyes; hoe gaat het inmiddels nu je vriend weer werkt? Bij mij ook binnenkort, kijk ik ook wel een beetje tegenop om het overdag alleen te moeten doen, naast ook al de nachten (ivm borstvoeding). Fijn dat je vriend je steun en toeverlaat was, hier ook, zo ontzettend fijn he! Een baby zorgt ook echt voor een hele nieuwe verbinding en relatie met elkaar, heel mooi!

Onze dochter is nu 5,5 week! En ze doet het heel goed. Bij de geboorte zo'n 3 kilo, bij het consultatie na 4w was ze 4 kilo en nu heb ik gister met en zonder haar op de weegschaal gestaan en kwam ik op ong zo'n 4,8 kilo, dus dat gaat lekker! Heel trots en blij hier! Ik voel het ook echt wel dat ze zwaarder wordt haha! Soms wel serieus last van mn armen bij de borstvoeding om haar goed te ondersteunen, maar goed krijg wel gespierde armen haha! Ben zelf verder helemaal hersteld, loop elke dag meer en heb al 2 weken geen pijn ofzo meer, zo fijn!

Ons meisje heeft soms wel flink last van krampjes, we gebruiken infacol en helpt gelukkig. Maar vaak bij de voeding van 23u is het nog raak en dat is pittig want dan zijn wij juist moe van de dag! Als ze dan ontroostbaar is en niks helpt..dan zit je er soms wel doorheen. Laatst tot half 2 's nachts bezig terwijl zij aan het krijsen was, oh heftig. Wordt er soms ook wel onzeker van, baal ik dat ik haar niet kan helpen of niet goed begrijp. Maar rond 6w de piek geloof ik (hoera, bijna!) en na 12w voorbij dus we tellen gewoon maar af. Hebben jullie babies ook krampjes?

Verder vind ik de borstvoeding nog steeds wel hard werken, maar ik heb overproductie, dat is wellicht luxe maar wel een luxeprobleem. Zo verslikt zij zich telkens omdat ik zo'n enorme toeschietreflex heb, heel zielig is dat! Daardoor ook weer meer krampjes etc.. en voeden op verzoek is ook zo lastig. Ik voel me soms erg 'gebonden' en beperkt omdat ik de enige ben die het kan geven. Nu wel begonnen met kolven/flesje oefenen, maar dan nog moet je op dat moment dus wel kolven dus daar moet je rekening mee houden. Heb daarom ook besloten dat ik sowieso stop met de bv als ik weer ga werken. Vind het dan wel mooi geweest. Ik ben blij dat ik het haar nu kan bieden, maar zal ook blij zijn als het erop zit. Flesjes zijn ook niet ideaal, maar dan is m'n lijf zeg maar weer van mezelf. Nu vaak harde borsten, altijd zoogcompressen, veel melk geknoei en gedoe, zware voorgevel.. pff had dat een beetje onderschat dat je na zwangerschap, bevalling nog een 3e lichamelijke uitdaging hebt met die bv. En dat de voedingen dan niet meer afhankelijk zijn van mijn aanwezigheid is ook wel fijn of dat je makkelijker op locatie voedt lijkt me ook beter. Ben benieuwd naar jullie ervaringen met bv!

Verder de nachten, pff ook pittig hoor! @Browneyes wat heerlijk dat er soms 5u tussenzit bij jou! Ben benieuwd wanneer die van mij wat meer zal doorslapen. Ben er wat over aan het lezen maar wat ik er nu van begrijp is dat de ene baby al na een paar weken doorslaapt en de ander pas na vele maanden dus daar heb ik niks aan haha! :') Nu voed ik om de 3 uur, soms 2 uur en als het rommelig gaat zelfs na een uur alweer. Oef pittig hoor om dan 's nachts te voeden, telkens uit bed te komen.. ik kijk soms wel op tegen de nachten. Het ergst is als ze na een voeding heel alert en wakker en druk is, dan weet ik niet goed wat te doen en wil ik echt dat ze gewoon gaat slapen haha! Sinds 3 nachten heb ik nu zo'n slaapzakje met haar armpjes erin, dat lijkt haar rustiger te maken (ze maait nogal met de armpjes), ze slaapt er goed in. Meestal slaap ik zelf 3x 2 uur, dat is nu ok maar soms 4x1 uur, nou dan kun je me opvegen overdag.. hoe zien jullie nachten eruit?

Maar afgezien van dat soort dingen die het ouderschap gewoon pittig maken, genieten we enorm van ons meisje. Ze is zo mooi en lief! Prachtig koppie, kijkt je observerend aan, is vaker langer wakker, begint al wat te lachen lijkt het, het is echt een heerlijk poppetje en we bewonderen haar de hele tijd, overal kusjes, hele dag foto's haha! We genieten van alle dingen met haar en alle mijlpalen. Zo zijn we laatst voor het eerst gaan picknicken in het park (hele onderneming om alles mee te nemen haha en voor het eerst op locatie gevoed!), nemen we haar regelmatig mee in de draagzak voor ommetjes en uitjes (we worden steeds wat mobieler), hebben gister voor het eerst gevoed met de fles (deed ze super! Leuk voor m'n vriend en ik lekker even mn handen vrij), en paste ik vd week in m'n oude spijkerbroek haha, ook leuk! Oja en Moederdag natuurlijk!! Jullie ook van genoten?:D onze eerste!

Nou weer heel verhaal, maar kind lag lekker te slapen dus eindelijk even weg kunnen tikken. Heel benieuwd naar jullie ervaringen! Oh en tips zijn welkom haha! Hoop dat jullie ook allemaal aan het genieten zijn en iedereen goed herstelt van de bevalling en alles goed gaat!

Zo, ik zal ook eens een update schrijven Wat vliegen de dagen voorbij met zo'n kleintje!

Hoe gaat het met de dames die al over de 40 weken gingen? Hebben jullie inmiddels ook jullie kleine in de armen?

Hier gaat eigenlijk alles goed. Van een ritme is nog niet echt sprake. Wel komt zoon zo om de 3-4 uur voor een fles.
Slapen ging erg goed maar wordt nu wat wisselend. Vooral in de avond wil hij gewoon lekker bij ons zijn.
We bewegen maar gewoon lekker mee in wat hij doet en dat bevalt eigenlijk prima. Geeft het minste stress. Al heb ik natuurlijk echt wel met regelmaat dat ik onzeker ben of ik het allemaal wel goed doe.
Over 2 maanden moet ik gewoon al weer gaan werken Nog totaal geen zin in haha!

Onze zoon is ook geboren! Ik ben alleen heel herkenbaar als ik het bevalverhaal ga delen, dus dat laat ik even achterwege. Hij was flink zwaar als ik het vergelijk met Traveler dochter van, vierenhalve kilo bij geboorte. Het gaat heel goed. Tot nog toe zijn we met z'n drieën thuis. Deze week gaat vriend weer werken. We wandelen elke dag met de draagdoek en verder is de dag zo voorbij met wassen, eten, voeden, verschonen

Traveler heb je een lactatiekundige gezien? Het kan helpen je tsr weg te laten lopen (of op te vangen) en haar dan aan te leggen. Onze zoon moet ook flink hard doordrinken om de tsr op te vangen. Ik moet zijn neus echt goed vrijhouden dan. Erna altijd even hard ademen en dan kan ie rustig drinken. Verder helpt het hier s nachts dat hij gewoon bij ons in bed slaapt. Hoef ik er ook niet uit en slapen we zo weer verder. Daardoor is het goed vol te houden. Hij komt soms om het uur, dan weer om de vier uur, maar ik kan alles
nu goed handelen doordat we zo makkelijk verder slapen. Dat armen maaien is de moro-reflex denk ik. Wij laten hem op buik of zij slapen, zodat ie zichzelf niet wakker houdt. Ik had bedacht dat je een kind op rug laat slapen ivm minder risico wiegendood, maar dat je dat risico weer verhoogd als je de armen inbakert of in zo'n slaapzak doet, dus dat buik en zij dan even goed kan haha. Komt beide neer op dat je kindje dieper slaapt (dat is het gevaarlijke schijnt, omdat babys minder ademhalingsprikkel hebben).

Ik zou ook niet aan werken moeten denken Krullenbol! Gelukkig tot februari vrij genomen. En inderdaad. Meebewegen is het makkelijkste Hier ook. Als ie de hele avond aan de borst wil zit ik gewoon de hele avond op de bank. Dan iets anders proberen is vragen om stress haha. Verder hebben vriend en ik afgesproken dat als ik even het niet meer zie zitten hij de moed erin houdt en andersom. Soms hebben we zon momentje dat we niet weten wat de kleine wil. En dat is zo zielig en frustrerend dan!

Mugh en Pippelotta, gefeliciteerd! Eindelijk zijn alle baby's nu geboren toch, of mis ik nog iemand?

Traveler, een lacatiekundige zou inderdaad misschien een optie kunnen zijn voor de vragen rondom borstvoeding. Ik heb zelf afgelopen week ook een consult gehad, en veel bruikbare tips gekregen. Onder andere over aanleghouding, omdat ik dochter ook 'tilde' tijdens het voeden.
Wij hebben ook een puck a baby voor uk, omdat zij ook heel erg met haar armpjes maaide en daardoor niet in slaap viel. Sinds we hem hebben gaat het heel goed, en kan ze gelukkig wel inslapen. 's Nachts valt ze eigenlijk prima zelf in slaap (waar het eerst soms een uur duurde) en overdag heeft ze wel wat hulp nodig, maar lukt het uiteindelijk ook wel.

Kleine update: ukje is morgen al weer zeven weken oud! De tijd gaat heel snel. We lijken een ritme gevonden te hebben dat voor ons beiden redelijk werkt. Dat komt niet neer op vaste tijden van voeden, maar wel op een vaste volgorde van dingen. Meestal komen we dan samen prima de dag door. De avonden zijn nog wel lastig, ze heeft veel last van krampjes en is soms echt ontroostbaar. Ook hebben we 's avonds regelmatig momenten dat we niet goed weten wat ze wil of wat helpt.
Het is super leuk om haar ontwikkeling te zien, ze gaat steeds meer lachen, geluidjes maken, is langer wakker en volgt nu dingen met haar ogen als ze dichtbij genoeg zijn. Die eerste momenten van interactie zijn echt heel schattig.

Thanks ladies, ik had al eerder een poging gedaan voor een lactatiekundige, maar toen waren ze allemaal op vakantie :') toen gebeld met de borstvoedingslijn, al goed geholpen op zich, al was het maar even m'n ei kwijt en te overleggen. Maar door jullie toch maar gelijk weer even actie ondernomen en opnieuw een consult aangevraagd; dus nu komt er dinsdag iemand langs!

Overigens zodra ik zie dat ik een flinke tsr heb, vang ik het idd op met een doek. Alleen soms wel lastig; toch te laat gezien want het is bij mij niet alleen bij het begin maar ook halverwege voeding, dus tja.. maar goed inmiddels toch weer 6w bv en daar ben ik wel trots op, hopelijk gaat het gewoon steeds beter

Herkenbaar hier dat we soms momenten hebben dat we niet weten wat ze wil of wat helpt (bij krampjes). Gewoon maar alles proberen en anders opnieuw.. maar soms vraagt het wel veel van je. De laatste 2 dagen zijn we er achter dat de draagzak (een marsupi) het beste lijkt te werken, ze houdt dan op met huilen en valt eerder in slaap. Uitdaging is dan wel om na het in slaap vallen, haar uit de draagzak te halen en haar bedje in te krijgen haha

Hier ook nog niet echt ritme, we doen maar wat eigenlijk, het werkt wel en de dagen vliegen voorbij. Wel op zich voedingen om de 3 uur (soms 3,5, laatst ook een paar keer 's nachts yay). dus dat is al wat van ritme. Soms nachten waarin ze daarna gelijk gaat slapen (hoera) en soms duurt het toch wel een uur (meh, helaas). Overdag soms na een voeding flink krampjes (zo zielig, we hopen dat het nu gaat afnemen, hoogtepunt schijnbaar bij 6w), maar soms ook lekker wakker en beetje samen spelen. En daarna slapen, vaak in de draagzak, soms in de box. Leggen jullie de baby ook overdag in zijn/haar bedje? Ik doe dat alleen na de voeding van rond 19/20u (hoewel het soms genadeloos mislukt haha) en 's nachts. Soms gaan we wel veel te laat slapen, vaak rond 12 of 1u 's nachts, zoals pre baby maar dat kan eigenlijk niet meer oeps. Maar aangezien we beiden vrij zijn, slapen we dus wat meer uit. Vaak na de voeding van 7/8u 's ochtends neem ik haar daarom mee in ons bed en pakken we nog wat slaap. Vind ik altijd erg gezellig. Nou dat was het wel een beetje, de rest van de tijd gaat op aan voeden, verschonen etc. En dan ben je blij als je tussendoor wat huishouden kunt doen of wat dingen kunt regelen. En sommige dagen nog visite en elke dag wel even naar buiten (soms met haar en soms alleen, versch tijdstippen, net wat lukt...). Ben nu wel wat meer aan het inlezen over ritme en slapen etc, want vanaf 6w kun je dat schijnbaar gaan oppakken..

Ik merk dat ik het soms wel spannend vind om nieuwe dingen te doen met haar, hebben jullie dat ook? Bv langer of verder weg. Heeft ook te maken met de borstvoeding (en dat ik nog niet buiten de deur voed, dus op tijd weer thuis wil zijn). Soms lukt het heel goed (bv met Koningsdag de stad in geweest of laatst met de tram en ergens gaan winkelen) maar soms 'durf' ik het niet zo goed of kijk ik er tegenop, wat ik heel stom vind, maarja zeker nu met die krampjes word ik er onzeker van. Bv halfuur na het voeden beginnen die krampjes. Dan ben ik bang dat we onderweg zijn en dat ze begint de krijsen en ontroostbaar is.. Dus we zijn de stad nog niet uit geweest, jullie wel? We hebben ook geen auto dus betekent bij ons gelijk het OV in, toch anders...

Hier ook geen zin in werken btw haha! Moet er echt nog niet aan denken, ben ook werktechnisch niks waard haha ik vind het wat dat betreft heerlijk dat ik fulltime voor haar mag en kan zorgen en van haar kan genieten. Vind het nu al snel gaan (zo typisch maar wel echt waar!), je ziet haar groeien, veranderen en ontwikkelen. Fijn om dat volop te mogen meemaken! Wel vind ik het belachelijk dat mannen zo weinig vrij krijgen, die willen dat toch ook meemaken. En de zorg delen is zo fijn. Ik pleit echt voor minstens 6 weken vrij voor vaders!

Nou tot zover maar weer, benieuwd naar jullie verhalen, ritmes en ervaringen!

Heb met plezier je stukje gelezen traveler!

Ondanks dat zoon flesvoeding krijgt voed ik ook op verzoek ik beweeg in eigenlijk alles met hem mee. Ik merk dat we daar met z'n 3e het beste op doen...
Nu laat hij er af en toe ruim 4 uur tussen zitten maar soms is het ook al na 2,5.
Ook met slapen, ligt hij bij mij of vriend, prima, in de box, prima, tussen ons in op de bank ook prima.
Soms leggen we hem dan terug in wiegje of ledikantje. En dat lukt de ene keer heel goed en de andere keer niet haha
Zoon slaapt nu nog op onze kamer in het wiegje. Vind dat wel fijn maar wil over een weekje of 2 toch hem verhuizen richting ledikant.
Overdag leg ik hem met regelmaat in de ochtend in zijn ledikant op zijn eigen kamer. Toch om al te wennen ofzo.
Ook herkenbaar na de ochtend fles lekker bij ons nog even in bed doezelen heerlijk moment altijd.

Op stap gaan doen ik ook al regelmatig. Maar dat is met fles ook makkelijker en een minder hoge drempel misschien.
Sowieso wandelen we 1x maar nu met het goede weer meestal 2x met de hond.
Maar ook bezoekjes aan de supermarkt of even naar het centrum of naar mijn oude woonplaats
Ik ben zelfs afgelopen week met een vriendin naar het bos geweest (met een route met verharde paden) met zoon in wandelwagen, hond mee en daarna nog op terras koffie gedronken
Eigenlijk doe ik alle dingen die ik voor zoon er was ook al deed alleen vergt het nu wat meer georganiseer om te gaan haha

Foutje.

Traveler, fijn dat het zo goed gaat! ik herken veel in wat je schrijft.

Uk is nu ruim 7 weken, en er begint langzaam een beetje ritme te komen. Niet dat alles op dezelfde tijden gebeurd, maar wel in een soort vaste volgorde.
Hier slaapt ze in een cosleeper bij ons op de kamer. Ze komt meestal 1x per nacht, wisselend tussen 2 en 4uur, en dan meestal tussen 6 en 7 weer. Daarna begint voor ons meestal de dag, maar dochter leg ik dan nog even in haar bedje terug om te slapen. Dat is voor mij het moment om te douchen, ontbijten en wat kleine klusjes in huis te doen. Meestal is ze ergens tussen 9 en 10 weer wakker, en dan haal ik haar uit bed. Ergens aan het begin van de middag doet ze nog een slaapje in haar bedje. De rest van de dag slaapt ze alleen in de rijdende wandelwagen of auto, of in de draagzak/draagdoek. Slapen binnen in de wagen of box wil ze niet.
Ik zou haar 's avonds ook wel weer in haar bedje willen leggen, maar denk dat het door de krampjes nog niet werkt.

Krampjes zijn er 's avonds veel helaas, en het lijkt nog niet echt minder te worden. Wel hebben we nu iets beter door wat er soms helpt, namelijk op en neer hupsen op zo'n grote sportbal, soms met haar in de draagdoek.

Ik ga regelmatig met haar kleine stukjes weg, lopend naar de supermarkt, een vriendin of even naar de stad voor een boodschap. Verder weg ben ik af en toe geweest (even wandelen, begrafenis, high tea), maar nog niet veel buiten de deur gevoed. Doordat ik borstvoeding geef en dat op verzoek (en dus nog onregelmatig) is, ben ik nog niet vaak zonder haar weg geweest. Ik ben nu wel begonnen met kolven, en het flesje drinkt ze tot nu toe heel makkelijk. Morgen gaan we oefenen met opa. Als dat goed gaat kunnen vriend en ik ook even samen weg, daar verheug ik me echt op! Binnenkort gaan we voor het eerst een nachtje met haar ergens anders slapen, omdat familie in Limburg een kraamborrel voor ons organiseert. Ik ben ook wel erg benieuwd hoe dat gaat.

Ik vind het wel heel leuk om te zien hoe ze zich ontwikkeld: ze gaat nu echt duidelijk steeds meer lachen, herkent ons als we haar uit bed halen, kan wat langer in de box liggen en gaat dingen echt volgen met haar ogen. Super lief om te zien dat ze soms heel erg scheel kijkt als ze ergens op probeert te focussen