Uterus bicornis / onderzoek herhaalde miskramen

Dag allemaal! Ik hoop met mijn topic in contact te komen met moeders (van een vlinder) die dezelfde afwijking hebben of onderzoek hebben laten doen naar herhaalde miskramen.

Bij mijn tweede miskraam zijn we erachter gekomen dat ik een afwijking heb in mijn baarmoeder. Uterus bicornis (baarmoeder in hartvorm/tussenschot). Veel echo's gehad omdat mijn hcg hormoon bleef stegen maar geen zwangerschap te zien was in mijn baarmoeder (de verloskundige was bang dat het om een buitenbaarmoederlijke zwangerschap ging en verwees me door naar het ziekenhuis). Na heel wat bloedprikken en contoles werd mij verteld dat de vorm van mijn baarmoeder de reden zou kunnen zijn van mijn miskramen. Ik ben direct na mijn tweede miskraam zwanger geraakt, helaas ook geëindigd in een miskraam en ook bij deze geen zwangerschap te zien in mijn baarmoeder. Mijn arts heeft me geadviseerd om verder onderzoek te laten doen en heeft aangegeven dat ze denkt dat de miskramen in mijn geval niet komen door de vorm van mijn baarmoeder. Om het onderzoek te kunnen starten moest ik eerst 3 maanden hcg-vrij zijn en die zijn nu (eindelijk) voorbij. Gisteren (dinsdag 5 nov) samen met mijn vriend bloed afgegeven, over 3 weken hoor ik of ik een stollingsstoornis heb en over 3 maanden komt de uitslag van het chromosoomonderzoek. Maar...

We hebben de eerste twee maanden geen gemeenschap gehad op mijn vruchtbare dagen. Hier hebben we bewust voor gekozen omdat ik absoluut niet aan de anticonceptie wil en mijn vriend net zo hard geen condoom wil gebruiken. De derde maand is het toch gebeurd op de eerste dag van mijn vruchtbare periode. Mijn laatste menstruatie begon op 18 oktober. Mijn eisprong zou op 1 november moeten zijn bij een cyclus van 28 dagen maar heb gemerkt dat het bij mij nu schommelt (augustus 27, september 25, oktober 26). We hebben gemeenschap gehad op 27 oktober. Dus even op een rijtje:

18 okt - eerste menstruatiedag
24 okt - einde menstruatie
27 okt - gemeenschap
1 nov - eisprong (kan dus ook 1 of 2 dagen eerder geweest zijn
5 nov - bloed afgegeven
15 nov - verwachte menstruatie bij een cyclus van 28 dagen

Ik voel me zwanger. Moe, chagrijnig, pijnlijke borsten, raar menstruatiegevoel in onderbuik met af en toe kleine krampjes. Ik hoop zo erg dat het vroege aankomende menstruatiesymptomen zijn. Veels te vroeg maar gisteren toch maar een test gedaan en die was uiteraard negatief. Over uiterlijk 9 dagen zou ik ongesteld moeten worden.

Ik ben zo bang.. bang dat ik zwanger ben. Bang dat ik dat hele onderzoek heb verknald. Mijn hoofd zit zo vol, met zoveel vraagtekens en zoveel verdriet. Alles is zo dubbel. Over 9 dagen weet ik of ik zwanger ben. Wat als? Is het onderzoek dan nog betrouwbaar? Wat was jullie ervaring met uferus bicornis? Ook miskramen gehad hierdoor? Hoevaak en bij hoeveel weken? Of ervaringen van moeders (van een vlinder) die onderzoek hebben laten doen. Hebben jullie gewacht (3 maanden) met "proberen" zwanger te worden op de uitslag van het onderzoek? Ik weet dat het zoveel redenen kan hebben maar ben hopeloos op zoek naar een oorzaak.

Ik ben 33 jaar en mijn 3 miskramen zijn van de afgelopen anderhalf jaar.
- 1e zwangerschap met 12 weken wel een zwangerschap gezien in mijn baarmoeder maar geen vrucht. Dus een lege vruchtzak in mn handen gehad.
- 2e zwangerschap met 7 weken een miskraam, niks gezien in baarmoeder en alleen veel bloed verloren.
- 3e zwangerschap met 9 weken een miskraam, weer niks te zien in baarmoeder, veel bloed en bloespropjes verloren. Dus het gaat bij mij al heel vroeg mis, nog voordat er een embryo is.

Het kan nog alle kanten op inderdaad, wat spannend zeg! Het zwanger worden was hier in ieder geval geen probleem en daarom had ik een heel sterk voorgevoel dat er meer aan de hand was dan "stomme pech". Dit voorgevoel had ik al voordat ik een kinderwens had omdat mijn menstruaties altijd zo enorm pijnlijk en heftig waren.

Jaa alles gaat prima hier! Naja, wel ontzettend misselijk en dagelijks aan het overgeven (medicatie gekregen) maar verder gelukkig alles oke. Een mooie tweede echo gehad waarbij we meer konden zien dan een friemeltje met daarin iets dat knippert, echt al bewegende armpjes en beentjes zo schattig. De verloskundige gaat nog wel overleggen of het niet beter is om vanaf nu uit voorzorg bij de gynaecoloog te lopen. Dat voelt voor mij ook wel veiliger maar aan de andere kant ook zo onpersoonlijk.

Gaat super! Loop bij de gynaecoloog en dat is prima. Mijn baarmoeder wordt goed in de gaten gehouden. Nu richting de bevalling. De dagen vliegen voorbij het gaat ineens zo snel allemaal. Een jaar geleden leek alles zo uitzichtloos en nu kijk ik ieder moment van de dag trots in de spiegel naar mijn groeiende buik en geniet ik van de schopjes.

Hij is er! Een heftige bevalling gehad met veel bloedverlies (weet niet of dat komt door de operatie) maar het is het zo waard! Ik ben zo blij dat ik vorig jaar dit topic heb geopend en dankzij jullie terecht ben gekomen bij dr. Valkenburg. De artsen hier zeggen nog steeds dat het “waarschijnlijk” toeval is dat deze wel bleef zitten en dat het nog in onderzoek/niet bewezen is maar daar geloof ik helemaal niks van! Ik heb zelf destijds niet veel ervaringen of informatie hierover kunnen vinden dus ik hoop zo zo zooo erg dat ik met dit topic anderen ook op weg heb kunnen helpen met behulp van jullie informatie.

Nu genieten van onze kleine mannetje. Hij is prachtig met een bos haar en grote ogen. Tenen en mondje precies zoals die van papa. Vingertjes om op te eten en zijn heerlijke geur wat niet te beschrijven is. Ik wist dat moederschap en liefde voor je kindje een bijzonder gevoel was maar het voelt zo anders, zo miljoenen keer meer en groter dan wat ik me kon voorstellen!