Ziek door zwangerschap
vrijdag 24 juli 2020 om 14:18
Laat ik voorop stellen dat ik dankbaar ben voor deze zwangerschap. Maar momenteel bevind ik me in een impasse. Ik ben 9 weken ver, en al drie weken ziek en het lijkt eerder erger te worden dan beter. Ik kom eigenlijk niet meer van de bank af, als ik beweeg moet ik kokhalzen/overgeven. Tanden poetsen lukt bijna niet meer. En het allerergste: ik kan dus niet werken terwijl ik net een nieuwe baan heb
Wat een binnenkomer.
De kinderen hebben vakantie maar doen gelukkig wel veel uitstapjes. Alleen natuurlijk zonder mij.
Ik ruik de hele dag naar kots terwijl ik denk me heel goed gewassen te hebben
(sorry voor dit praatje). Het is zo uitzichtloos. Gaat dit nog weken/maanden duren? Zou ik ook zo lang niet kunnen werken?? Op één oud-collega na ken ik verder niemand die zo’n last heeft van een zwangerschap als ik. Iedereen in de omgeving gaat er fluitend doorheen. Bij een vorige zwangerschap al gehoord (toen kon ik nog vier uur per dag werken, dat is nu uitgesloten): “Tja, andere vrouwen blijven wél werken, maar ja dit is jouw keuze.”
Onnodig te zeggen: het is het allemaal waard als ik straks een gezond kindje in m’n armen mag houden.
Iemand een hart onder de riem?
De kinderen hebben vakantie maar doen gelukkig wel veel uitstapjes. Alleen natuurlijk zonder mij.
Ik ruik de hele dag naar kots terwijl ik denk me heel goed gewassen te hebben
Onnodig te zeggen: het is het allemaal waard als ik straks een gezond kindje in m’n armen mag houden.
Iemand een hart onder de riem?
zaterdag 25 juli 2020 om 12:02
Hey verrassingswolkje.
Wat naar dat je je zo ziek en depri voelt. Ik ben tegen hetzelfde aangelopen. Vanaf 5/6 weken (of 4, ik weet het niet meer zo goed) kots misselijk. Overgeven hoefde ik niet vaak dus volgens de huisarts viel het allemaal wel mee. "Tja hoort erbij hè." Wat een dooddoener.
Na zes maanden was ik nog steeds beroerd en ben ik zelfs afgevallen omdat ik nergens meer trek in had. 'Gelukkig' loop ik ook bij een internist ivm schildklier en ze belt me elke maand met de nieuwe waardes. Met 6 maanden vertelde ik dat het goed gaat, los van de misselijkheid. "Ben je nog steeds misselijk? Ja dag daar zijn medicijnen voor!" En hoppa, ik kon ze smiddags ophalen. Zo fijn. Een wereld van verschil. Ik ben ze één keer vergeten, nou dat had ik snel door.
Trouwens, dat emotionele herken ik ook. Ik lig soms om 20.00 op bed. Lastig als alleenstaande met een 10 jarige dochter maar ik maak er iets moois van. 'We gaan gezellig film kijken op bed', dan mag ze bij me liggen. Ik val toch zo in slaap.
Wat mij heel erg helpt is dankbaar zijn voor die spaarzame roze wolk momenten en de realisatie dat het de hormonen zijn en niet de normaal zo stabiele ikke.
Heel veel succes
Wat naar dat je je zo ziek en depri voelt. Ik ben tegen hetzelfde aangelopen. Vanaf 5/6 weken (of 4, ik weet het niet meer zo goed) kots misselijk. Overgeven hoefde ik niet vaak dus volgens de huisarts viel het allemaal wel mee. "Tja hoort erbij hè." Wat een dooddoener.
Na zes maanden was ik nog steeds beroerd en ben ik zelfs afgevallen omdat ik nergens meer trek in had. 'Gelukkig' loop ik ook bij een internist ivm schildklier en ze belt me elke maand met de nieuwe waardes. Met 6 maanden vertelde ik dat het goed gaat, los van de misselijkheid. "Ben je nog steeds misselijk? Ja dag daar zijn medicijnen voor!" En hoppa, ik kon ze smiddags ophalen. Zo fijn. Een wereld van verschil. Ik ben ze één keer vergeten, nou dat had ik snel door.
Trouwens, dat emotionele herken ik ook. Ik lig soms om 20.00 op bed. Lastig als alleenstaande met een 10 jarige dochter maar ik maak er iets moois van. 'We gaan gezellig film kijken op bed', dan mag ze bij me liggen. Ik val toch zo in slaap.
Wat mij heel erg helpt is dankbaar zijn voor die spaarzame roze wolk momenten en de realisatie dat het de hormonen zijn en niet de normaal zo stabiele ikke.
Heel veel succes
zaterdag 25 juli 2020 om 13:02
He wat rot, daar ben je mooi klaar mee.Verrassingswolkje schreef: ↑25-07-2020 11:34Heb vanochtend gebeld. Ik ben eigenlijk niks wijzer geworden. Alleen maar volledige rust houden, en eventueel acupunctuur. Ze vindt dit nog binnen de normale marges vallen.
Maar juist als je je zo rot voelt, is het heel moeilijk om die strijd aan te gaan. Weet er alles van en meer hier met mij!
Je verloskundige gaat niet over medicatie, dat doet een arts (huisarts, gyn). Ik zou daarheen bellen en om primperan/metoclopramide vragen (en nee, dat kan géén kwaad voor de baby!). Desnoods dik je je klachten aan, als dat is wat ze zo nodig willen horen voor ze willen helpen. Of laat je man bellen (deed ik ook toen ik geen telefoongesprek kan voeren zonder drie keer te kotsen). Jij hoeft er niet onder te lijden dat anderen te onwetend zijn om dit serieus te nemen.
Je moet niet alles geloven wat je denkt
zaterdag 25 juli 2020 om 13:10
botanietje schreef: ↑25-07-2020 13:02He wat rot, daar ben je mooi klaar mee.Zij kan niet in jouw lijf en jouw hoofd kijken en bepalen dat dit wel of niet te veel is voor jou.
Maar juist als je je zo rot voelt, is het heel moeilijk om die strijd aan te gaan. Weet er alles van en meer hier met mij!
Je verloskundige gaat niet over medicatie, dat doet een arts (huisarts, gyn). Ik zou daarheen bellen en om primperan/metoclopramide vragen (en nee, dat kan géén kwaad voor de baby!). Desnoods dik je je klachten aan, als dat is wat ze zo nodig willen horen voor ze willen helpen. Of laat je man bellen (deed ik ook toen ik geen telefoongesprek kan voeren zonder drie keer te kotsen). Jij hoeft er niet onder te lijden dat anderen te onwetend zijn om dit serieus te nemen.
God, ik had bij jou moeten aankomen met acupunctuur tijdens 'fase badmat'. Ongelofelijk dat ze dit adviseren (niks tegen acupunctuur hoor, ik werd er zelf heel blij van. Maar toch verdorie niet als blijvende oplossing bij deze klachten?)
(overigens helemaal in het begin ook'gember' gesuggereerd en met terugwerkende kracht daarvoor excuses. Ik ben nu wijzer zullen we maar zeggen)
zaterdag 25 juli 2020 om 13:28
Wat naar Verrassingswolkje! Wat kan je je uitgeput en beroerd voelen hè!
Als eerste zou ik stoppen met me schuldig voelen, heel moeilijk, maar je kan hier niets aan doen (behalve niet zwanger worden en dat is belachelijk) en de ene zwangerschap is de andere niet, dat sommige vrouwen er fluitend doorheen gaan zegt niks over jouw sterkte of zwakte of doorzettingsvermogen. Je kán gewoon niks nu. En die nieuwe baan is heel onhandig nu maar dit kon je ook niet voorzien.
Als tweede zou ik echt niet rusten voor ik medicatie had. Ook al ben je niet uitgedroogd, het scheelt nogal of je wel of niet normaal kan eten en drinken en bewegen zonder zo naar te worden.
Je huisarts kan medicatie voorschrijven, je gynaecoloog ook als je die hebt. Blijf aandringen bij je huisarts, de 1 is er wat makkelijker in dan de andere maar je hebt er gewoon recht op om behandeld te worden hiervoor als dat nodig is. En als je alleen maar op de bank kan liggen ís het ook nodig toch?
Sterkte joh!!
Als eerste zou ik stoppen met me schuldig voelen, heel moeilijk, maar je kan hier niets aan doen (behalve niet zwanger worden en dat is belachelijk) en de ene zwangerschap is de andere niet, dat sommige vrouwen er fluitend doorheen gaan zegt niks over jouw sterkte of zwakte of doorzettingsvermogen. Je kán gewoon niks nu. En die nieuwe baan is heel onhandig nu maar dit kon je ook niet voorzien.
Als tweede zou ik echt niet rusten voor ik medicatie had. Ook al ben je niet uitgedroogd, het scheelt nogal of je wel of niet normaal kan eten en drinken en bewegen zonder zo naar te worden.
Je huisarts kan medicatie voorschrijven, je gynaecoloog ook als je die hebt. Blijf aandringen bij je huisarts, de 1 is er wat makkelijker in dan de andere maar je hebt er gewoon recht op om behandeld te worden hiervoor als dat nodig is. En als je alleen maar op de bank kan liggen ís het ook nodig toch?
Sterkte joh!!
zaterdag 25 juli 2020 om 13:35
Dank dames, heel fijn het meedenken en de ervaringen en begrip.
Ik word niet boos van tips als gember en acupunctuur hoor, het zou kunnen helpen toch? Beter wel gezegd en geprobeerd dan niet.
Eten en drinken gaan dus gelukkig goed. Ik moet zelfs veel eten, liefst elk uur. Het is alleen dat ik me niet kan bewegen. Mijn man zegt elke keer voor de grap als ik lach, of zelfs maar als ik wat rechter op ga zitten: “Pas op! Je maakt je veel te druk!” Maar inderdaad, lachen kan ook overgeven uitlokken...
Iemand had de tip gegeven in bed te blijven i.p.v. op de bank. Dat doe ik vandaag, en het lijkt wel iets beter te gaan. Maar erg vrolijk word ik er niet van. Beetje deprimerend om écht geen deel meer uit te maken van het normale leven/de maatschappij.
Ik word niet boos van tips als gember en acupunctuur hoor, het zou kunnen helpen toch? Beter wel gezegd en geprobeerd dan niet.
Eten en drinken gaan dus gelukkig goed. Ik moet zelfs veel eten, liefst elk uur. Het is alleen dat ik me niet kan bewegen. Mijn man zegt elke keer voor de grap als ik lach, of zelfs maar als ik wat rechter op ga zitten: “Pas op! Je maakt je veel te druk!” Maar inderdaad, lachen kan ook overgeven uitlokken...
Iemand had de tip gegeven in bed te blijven i.p.v. op de bank. Dat doe ik vandaag, en het lijkt wel iets beter te gaan. Maar erg vrolijk word ik er niet van. Beetje deprimerend om écht geen deel meer uit te maken van het normale leven/de maatschappij.
zaterdag 25 juli 2020 om 13:36
Sterkte. En hg is een noemer waaronder veel valt. Het is een glijdende schaal van normale zwanherschapsmisselijkheid naar zieker dan gemiddeld.
Wat ik je nog wil meegeven. Als je de cijfers over ziekmeldingen tijdens zwangerschap erbij pakt, zeg je nooit meer dat zwanger zijn niet t zelfde is als ziek. En die cijfers zijn zonder de vrouwen die ontslag nemen of waarbij t contract afloopt, of die hun werk even met de Franse slag doen. Kijk je alleen naar 2e kind of verder, is dit getal nog veel hoger. ik heb bij de eerste ook 40 uur kunnen werken, achteraf op mn tandvlees, maar de misselijkheid is deze keer zo genadeloos dat n paar uur per dag nauwelijks lukt. Zorg goed voor jezelf, hoe rot ook met je nieuwe baan. Je eigen gezondheid is nu t belangrijkste. ik maak nu ook geen vrienden op mn werk maar zou niet weten wat k er nu aan kan doen. Het voelt echt rot maar stress erbij is nog slechter.
Wat ik je nog wil meegeven. Als je de cijfers over ziekmeldingen tijdens zwangerschap erbij pakt, zeg je nooit meer dat zwanger zijn niet t zelfde is als ziek. En die cijfers zijn zonder de vrouwen die ontslag nemen of waarbij t contract afloopt, of die hun werk even met de Franse slag doen. Kijk je alleen naar 2e kind of verder, is dit getal nog veel hoger. ik heb bij de eerste ook 40 uur kunnen werken, achteraf op mn tandvlees, maar de misselijkheid is deze keer zo genadeloos dat n paar uur per dag nauwelijks lukt. Zorg goed voor jezelf, hoe rot ook met je nieuwe baan. Je eigen gezondheid is nu t belangrijkste. ik maak nu ook geen vrienden op mn werk maar zou niet weten wat k er nu aan kan doen. Het voelt echt rot maar stress erbij is nog slechter.
zaterdag 25 juli 2020 om 15:24
Gewoon naar de huisarts, niet naar de verloskundige. Verloskundigen zijn geen artsen, mogen geen diagnoses stellen of medicijnen voorschrijven. Ze kunnen goed meewarig luisteren, aanraden om rust te houden en je vertellen dat het erbij hoort. En natuurlijk als de beste ongecompliceerde zwangerschappen en bevallingen begeleiden. Maar het zijn geen medici.
En lees dit voor je gaat:
https://link.springer.com/article/10.10 ... 4891618953
En lees dit voor je gaat:
https://link.springer.com/article/10.10 ... 4891618953
zaterdag 25 juli 2020 om 15:46
Goeie link naar artikel! Overigens sleurde mijn verloskundige me nog net niet naar de huisarts toen ik haar belde met dat t niet ging. Dus zo kan het ook. Ze had ook veel goede tips en de toevoeging 'al die gember en cola en shit heb je neem ik aan al geprobeerd?' Dat klopte..
zondag 26 juli 2020 om 23:17
Allereerst gefeliciteerd TO! Maar wat ontzettend naar dat je je zo ziek voelt! Misschien overbodig maar:
- je hebt ook gember tabletten als de thee niet lukt
- heb je okugest van VSM al geprobeerd?
Ik zou als ik jou was gewoon morgen contact opnemen met de huisarts!
Succes hoop dat je snel vollop kan genieten en niet meer zo ziek bent
- je hebt ook gember tabletten als de thee niet lukt
- heb je okugest van VSM al geprobeerd?
Ik zou als ik jou was gewoon morgen contact opnemen met de huisarts!
Succes hoop dat je snel vollop kan genieten en niet meer zo ziek bent
Liever spijt van iets wat je heb gedaan, dan spijt van iets wat je niet heb gedaan
maandag 27 juli 2020 om 10:14
maandag 27 juli 2020 om 10:30
Bizar dat je geen medicijnen krijgt als het je zo belemmerd in dagelijks leven en werk!
En wat zijn de verschillen tussen huisartsen groot. Ik belde, zei dat ik ziek was van de misselijkheid en kon s middags pillen ophalen. Geen gezeur van dat het erbij hoort of dat ik nog goed genoeg was. Wat een onzin, die medicijnen zijn er, waarom zou je ze dan niet krijgen als je het nodig hebt? Zo’n ouderwets idee dat afzien hoort bij zwangerschap, bij hoofdpijn neemt je huisarts zelf toch ook paracetamol??
Kan hier kwaad om worden, zulke achterhaalde ideeen.
En wat zijn de verschillen tussen huisartsen groot. Ik belde, zei dat ik ziek was van de misselijkheid en kon s middags pillen ophalen. Geen gezeur van dat het erbij hoort of dat ik nog goed genoeg was. Wat een onzin, die medicijnen zijn er, waarom zou je ze dan niet krijgen als je het nodig hebt? Zo’n ouderwets idee dat afzien hoort bij zwangerschap, bij hoofdpijn neemt je huisarts zelf toch ook paracetamol??
Kan hier kwaad om worden, zulke achterhaalde ideeen.
maandag 27 juli 2020 om 11:03
Dit ^^. Ik heb gebeld, assistente overlegde met huisarts en een uurtje later kon ik de boel ophalen. Na een week belafspraak of het een beetje helpt of er iets anders nodig is. Echt doen hoor!
maandag 27 juli 2020 om 12:10
Verrassingswolkje schreef: ↑27-07-2020 12:07Ik heb wel de huisarts gebeld, al twee keer. Heb uiteindelijk emesafene gekregen, maar helpt niets (twee dagen gebruikt nu). En heb de verloskundige al drie keer gebeld. De laatste keer was dus het gesprek hierboven.
Bel de huisarts terug en vraag om wat Botanietje aangeeft. Als je zo ziek bent is op je strepen staan heel moeilijk, maar vraag desnoods je man.
maandag 27 juli 2020 om 12:10
Neem je ook 1 's avonds voor het slapen? Die leek mij zo nutteloos, maar werkte wel een klein beetje voor de ochtend, beter dan die ik overdag nam.Verrassingswolkje schreef: ↑27-07-2020 12:07Ik heb wel de huisarts gebeld, al twee keer. Heb uiteindelijk emesafene gekregen, maar helpt niets (twee dagen gebruikt nu). En heb de verloskundige al drie keer gebeld. De laatste keer was dus het gesprek hierboven.
En anders maar weer de huisarts bellen en wat sterkers vragen. Beetje overdrijven mag wel hoor. De assistente vroeg mij bij de eerste of ik ook spuugde. Nou nee, maar ik zei van wel, anders zag ik het wel gebeuren dat ik niks kreeg.
maandag 27 juli 2020 om 16:24
Wat vervelend Wolkje! Bij mij hielp emesafene ook alleen voor 's nachts en 's ochtends, het is geen wondermiddel, maar dat zijn geen van die middelen eigenlijk. Terugbellen dat het niet helpt en laten doorverwijzen dan maar als je nog steeds nauwelijks kunt functioneren hierdoor. Sterkte.Verrassingswolkje schreef: ↑27-07-2020 12:07Ik heb wel de huisarts gebeld, al twee keer. Heb uiteindelijk emesafene gekregen, maar helpt niets (twee dagen gebruikt nu). En heb de verloskundige al drie keer gebeld. De laatste keer was dus het gesprek hierboven.
woensdag 29 juli 2020 om 15:02
Ook hier ervaring met een HG zwangerschap. Alweer 2 jaar terug. Hoewel ik wel doorhad dat mn misselijkheid extremer was dan bij anderen dacht ik ook heel lang dat ik geen hG kon hebben en me daar iet aan kon meten. Bij 11 weken zwangerschap heeft mn verloskundige me zelf naar het ziekenhuis gereden en was mn eerste opname een feit.
Ik vind het vervelend om te lezen voor je dat je zo slecht geholpen wordt door je HA en VK
hoeveel emesefene mag je?
Ik vind het vervelend om te lezen voor je dat je zo slecht geholpen wordt door je HA en VK
zondag 2 augustus 2020 om 17:59
Dag dames, even een update. De medicijnen hielpen niet. Maar sinds een paar dagen gaat het ineens wat beter. Wel nog misselijk, en kokhalzen bij tandenpoetsen en drukte, maar ik kan weer normaal door huis lopen en heb twee keer een halfuurtje buiten gelopen. Het is eigenlijk een wereld van verschil, en zie ook weer meer de zon schijnen 
Dit is echter sinds 9,5 week (ben nu tien weken), dus maak me wel meteen zorgen... Is het wel normaal dat je je dan al beter voelt, of is het een slecht teken? Maar daar kan natuurlijk niemand antwoord op geven helaas.
Dank voor al jullie support!
Dit is echter sinds 9,5 week (ben nu tien weken), dus maak me wel meteen zorgen... Is het wel normaal dat je je dan al beter voelt, of is het een slecht teken? Maar daar kan natuurlijk niemand antwoord op geven helaas.
Dank voor al jullie support!
zondag 2 augustus 2020 om 18:16
Wat fijn dat je je beter voelt, maar geen zorgen om maken hoor. Ik weet nog dat ik me ook met ongeveer 9 weken weer wat beter voelde, toen maakte ik me ook meteen zorgen. Met een week of 11 kwam de misselijkheid weer terug en duurde toen nog ongeveer 3 weken... Het kan dus best met ups en downs gaan! Al gun ik je dat het nu gewoon beter blijft gaan.
zondag 2 augustus 2020 om 18:40
Rond deze periode neemt de placenta het over van de vruchtzak en dan kan je je inderdaad weer wat beter gaan voelen.Verrassingswolkje schreef: ↑02-08-2020 17:59Dag dames, even een update. De medicijnen hielpen niet. Maar sinds een paar dagen gaat het ineens wat beter. Wel nog misselijk, en kokhalzen bij tandenpoetsen en drukte, maar ik kan weer normaal door huis lopen en heb twee keer een halfuurtje buiten gelopen. Het is eigenlijk een wereld van verschil, en zie ook weer meer de zon schijnen
Dit is echter sinds 9,5 week (ben nu tien weken), dus maak me wel meteen zorgen... Is het wel normaal dat je je dan al beter voelt, of is het een slecht teken? Maar daar kan natuurlijk niemand antwoord op geven helaas.
Dank voor al jullie support!
Probeer vertrouwen te houden, ik weet hoe moeilijk het is.
maandag 3 augustus 2020 om 19:01
Dank voor jullie berichten! Ik weet dat het in theorie kan wisselen. Bij mij was het eerder geen goed teken, maar dan was de zwangerschap wel korter. De keren dat het later mis is gegaan bleven de symptomen zelfs nadat het hartje gestopt was nog nadrukkelijk aanwezig. Het hoeft dus inderdaad niks te zeggen. Maar het blijft zo onzeker. Was wel blij met jullie informatie.
Vanmiddag op straat overgegeven. Vreselijk natuurlijk. En dat is niet de eerste keer. Waarom zie ik dat NOOIT een andere vrouw doen???
Vanmiddag op straat overgegeven. Vreselijk natuurlijk. En dat is niet de eerste keer. Waarom zie ik dat NOOIT een andere vrouw doen???