Zwanger
alle pijlers
Zwanger en te betrokken schoonmoeder
woensdag 2 oktober 2019 om 21:11
Ik hoop dat iemand mij advies kan geven.
Ik nader inmiddels het einde van mijn eerste zwangerschap. Vanaf de mededeling dat ik zwanger ben heeft mijn schoonmoeder zich enthousiast opgeworpen als oma-to-be en wil ze van alles voor mij/ons doen. Op zich is dat lief aangeboden, maar soms gaat het wat te ver.
Een voorbeeld hiervan is dat ze per se met mij wilde gaan babyshoppen (iets waar mijn eigen moeder fysiek niet toe in staat was op dat moment) en erop stond om een deel van de inboedel te betalen. Ook geeft ze allerlei spullen cadeau, inclusief van alles om kunstvoeding te geven terwijl ik van begin af aan heb aangegeven dat ik borstvoeding wil geven, maar dat vindt ze maar "vies".
Een ander voorbeeld is dat ze recent onverwacht op de stoep stond terwijl ik had aangegeven dat ik met mijn moeder de kledingkast van de baby in wilde richten en de babykamer een sopje wilde geven; ze gaf aan dat ze wel wist dat ik dat samen met mijn moeder wilde doen maar dat ze met mijn schoonvader nog een spiegel voor ons op wilde hangen en dit ze het handigste moment leek. Vervolgens is ze de hele tijd in de babykamer blijven hangen waardoor mijn moeder en ik geen privacy hadden, onder het mom dat mijn moeder moest rusten (is recent ernstig ziek geweest).
Een aantal maanden geleden heeft ze op eigen houtje besloten de tuin op te knappen en heeft ze allerlei struiken gesnoeid, terwijl ik haar uitdrukkelijk had gevraagd om dit niet te doen (ik was niet thuis en zag het pas toen ik thuis kwam). Mijn man wist er overigens ook niets van.
Het lastige is dat als ik aangeef dat ik niet wil dat bepaalde dingen gebeuren, dat ze dan aangeeft dat ik ondankbaar ben aangezien ze zoveel voor mij/ons doet.
Nu is het volgende "probleem" dat zich aandient de bevalling. Zij zou het liefst bij de bevalling aanwezig zijn, en is ook bij de bevalling aanwezig geweest van haar dochter en een aantal nichten. Nu wil ik absoluut niet dat ze op de kamer aanwezig is terwijl ik beval. Mijn man zal bij de bevalling aanwezig zijn maar er is een mogelijkheid dat hij onwel wordt (hij kan niet goed tegen bloed en ook niet tegen als ik pijn heb), dus dat ik dan niet genoeg steun aan hem heb. Ik zou dan graag wel mijn eigen moeder erbij willen hebben, maar niet mijn schoonmoeder.
Mijn man vindt dit erg lastig te begrijpen, want zijn moeder wordt ook oma en hij vindt dat zij evenveel recht heeft om erbij te zijn als mijn moeder, dus helaas heb ik daar weinig aan.
Hetzelfde geldt overigens voor de kraamtijd, waarbij hij niet inziet dat ik me minder comfortabel voel bij mijn schoonmoeder dan bij mijn eigen moeder en hij het oneerlijk vindt en niet vindt kunnen als mijn eigen moeder er op bepaalde momenten wel bij mag zijn en ik mijn schoonmoeder er dan niet bij wil hebben.
Heeft iemand een idee hoe ik dit het beste aan kan pakken? Ik heb al wel geprobeerd bij mijn schoonmoeder aan te geven dat ik niet wil dat ze blijft slapen (geldt overigens ook voor mijn eigen moeder), maar dan zegt ze dat ik eigenwijs ben en dat ik na de bevalling nog wel zal zien hoe zwaar het is. Bij haar eigen dochter is ze gedurende 3 weken ingetrokken en heeft ze de kraamzorg weggejaagd. Ik heb al wel aangegeven bij de kraamzorg dat ik wat overheersende familieleden heb en dat ik graag wil dat de kraamzorg me daarbij helpt, maar ze zal zich niet zomaar laten wegsturen ben ik bang.
Dank alvast voor jullie input.
Edit: sorry voor de lange OP, hoop dat jullie de moeite willen nemen om het te lezen.
Ik nader inmiddels het einde van mijn eerste zwangerschap. Vanaf de mededeling dat ik zwanger ben heeft mijn schoonmoeder zich enthousiast opgeworpen als oma-to-be en wil ze van alles voor mij/ons doen. Op zich is dat lief aangeboden, maar soms gaat het wat te ver.
Een voorbeeld hiervan is dat ze per se met mij wilde gaan babyshoppen (iets waar mijn eigen moeder fysiek niet toe in staat was op dat moment) en erop stond om een deel van de inboedel te betalen. Ook geeft ze allerlei spullen cadeau, inclusief van alles om kunstvoeding te geven terwijl ik van begin af aan heb aangegeven dat ik borstvoeding wil geven, maar dat vindt ze maar "vies".
Een ander voorbeeld is dat ze recent onverwacht op de stoep stond terwijl ik had aangegeven dat ik met mijn moeder de kledingkast van de baby in wilde richten en de babykamer een sopje wilde geven; ze gaf aan dat ze wel wist dat ik dat samen met mijn moeder wilde doen maar dat ze met mijn schoonvader nog een spiegel voor ons op wilde hangen en dit ze het handigste moment leek. Vervolgens is ze de hele tijd in de babykamer blijven hangen waardoor mijn moeder en ik geen privacy hadden, onder het mom dat mijn moeder moest rusten (is recent ernstig ziek geweest).
Een aantal maanden geleden heeft ze op eigen houtje besloten de tuin op te knappen en heeft ze allerlei struiken gesnoeid, terwijl ik haar uitdrukkelijk had gevraagd om dit niet te doen (ik was niet thuis en zag het pas toen ik thuis kwam). Mijn man wist er overigens ook niets van.
Het lastige is dat als ik aangeef dat ik niet wil dat bepaalde dingen gebeuren, dat ze dan aangeeft dat ik ondankbaar ben aangezien ze zoveel voor mij/ons doet.
Nu is het volgende "probleem" dat zich aandient de bevalling. Zij zou het liefst bij de bevalling aanwezig zijn, en is ook bij de bevalling aanwezig geweest van haar dochter en een aantal nichten. Nu wil ik absoluut niet dat ze op de kamer aanwezig is terwijl ik beval. Mijn man zal bij de bevalling aanwezig zijn maar er is een mogelijkheid dat hij onwel wordt (hij kan niet goed tegen bloed en ook niet tegen als ik pijn heb), dus dat ik dan niet genoeg steun aan hem heb. Ik zou dan graag wel mijn eigen moeder erbij willen hebben, maar niet mijn schoonmoeder.
Mijn man vindt dit erg lastig te begrijpen, want zijn moeder wordt ook oma en hij vindt dat zij evenveel recht heeft om erbij te zijn als mijn moeder, dus helaas heb ik daar weinig aan.
Hetzelfde geldt overigens voor de kraamtijd, waarbij hij niet inziet dat ik me minder comfortabel voel bij mijn schoonmoeder dan bij mijn eigen moeder en hij het oneerlijk vindt en niet vindt kunnen als mijn eigen moeder er op bepaalde momenten wel bij mag zijn en ik mijn schoonmoeder er dan niet bij wil hebben.
Heeft iemand een idee hoe ik dit het beste aan kan pakken? Ik heb al wel geprobeerd bij mijn schoonmoeder aan te geven dat ik niet wil dat ze blijft slapen (geldt overigens ook voor mijn eigen moeder), maar dan zegt ze dat ik eigenwijs ben en dat ik na de bevalling nog wel zal zien hoe zwaar het is. Bij haar eigen dochter is ze gedurende 3 weken ingetrokken en heeft ze de kraamzorg weggejaagd. Ik heb al wel aangegeven bij de kraamzorg dat ik wat overheersende familieleden heb en dat ik graag wil dat de kraamzorg me daarbij helpt, maar ze zal zich niet zomaar laten wegsturen ben ik bang.
Dank alvast voor jullie input.
Edit: sorry voor de lange OP, hoop dat jullie de moeite willen nemen om het te lezen.
donderdag 3 oktober 2019 om 09:07
maar dit gaat om een uitzonderlijke situatie omdat jij een ziekte hebt, en ik snap dat een schoonmoeder niet haar schoondochter hoeft te verzorgen, maar er wordt hier soms net gedaan alsof de schoonmoeder "minder oma" is en dat vind ik heel raar.Leeuw32 schreef: ↑03-10-2019 09:04Klopt, maar in de kraamweek (en de 2 weken daarna waarschijnlijk) kan ik niet voor mijn eigen kind zorgen. Alles zal neerkomen op man en kraamhulp en waar nodig mijn moeder. En geloof mij als ik die toestand ben verdraag ik geen "vreemden" in huis, alleen mijn man, een specifieke vriendin (oud huisgenoot) en mijn eigen moeder. Zelf mijn vader moet dan mijlenver van mij vandaan blijven. Dus nee op dat moment is schoonmoeder/schoonvader minder welkom (lees ze mogen een half uur per dag naar baby komen kijken) en ze dat niet snappen dan is dat echt hun probleem.
donderdag 3 oktober 2019 om 09:07
Niet doen, mijn bevalling heeft uiteindelijk 1,5 dag geduurd (ik heb verpleegkundigen naar huis zien gaan en weer terug zien komen voor hun volgende dienst). Had er niet aan moeten denken dat er familie in de kamer ernaast 1,5 dag hadden moeten bivakkeren.Nushy schreef: ↑02-10-2019 21:35Mijn schoonmoeder heeft aangegeven dat ze het wil weten zodra het begint en gaat dan in de wachtkamer van het ziekenhuis wachten tot de baby er is. Ik heb haar daar niet vanaf kunnen brengen, dus als ze daar 24 uur wil gaan zitten moet ze dat zelf weten. Man en ik hebben overigens besloten dat we niet direct bellen bij de eerste wee maar dat we eerst wachten tot de verloskundige geweest is zodat we een beetje weten hoe het vordert.
Een sleutel hebben gelukkig zowel ouders als schoonouders niet en gaan ze ook niet krijgen.
donderdag 3 oktober 2019 om 09:10
Nee ze is niet minder oma, maar anders! Ik denk dat over het algemeen dat moeders meer betrokken zijn met de zwangerschap en dat schoonmoeder pas na de geboorte meer betrokken zijn. Zoals met uitzoeken van trouwjurk: dat doet men gemiddeld toch sneller met eigen moeder dan met schoonmoeder.
donderdag 3 oktober 2019 om 09:11
maar je wil toch je moeder niet bij de bevalling?Nitflex schreef: ↑03-10-2019 09:01We hebben het hier niet over omataken, het gaat hier om zorg voor de verse pas bevallen moeder en gewone moeder-dochter activiteiten. Waarom gaat schoonmoeder niet lekker met haar zoon shoppen voor de baby of met hem aan de babykamer werken. Waarom moet dat met schoondochter?
donderdag 3 oktober 2019 om 09:15
Nee, dat lijkt me vreselijk. Ik heb geen kinderen, maar bevallen lijkt me het ultieme moment om als stel door te maken. Het idee dat er een ouder bij zit wanneer je zelf ouders wordt lijkt me afschuwelijk. Ik zou alleen m’n moeder accepteren als vader überhaupt niet in beeld is of uitgezonden is bijvoorbeeld. Maar anders echt niet.
anoniem_363018 wijzigde dit bericht op 03-10-2019 09:19
3.35% gewijzigd
donderdag 3 oktober 2019 om 09:19
Geef haar inderdaad nooit een sleutel! Hier is iemand (niet bij ons hoor) die nadat ze in een vakantie beloofd had de boel te komen poetsen, de kinderkamers in een andere kleur had geverfd. En oprecht in de veronderstelling was dat dat een leuke verrassing was.
Verder vind ik vooral dat je man een slappe positie inneemt en het beter voor jou/jullie moet opnemen maar het klinkt alsof hij het niet erg (of zelfs fijn) vindt als zijn moeder er de hele tijd rondom heen hangt...
Wees duidelijk. Niemand logeert. Iedereen die wil langskomen doet dat op afspraak. Niemand (behalve jullie zelf) zijn bij de bevalling. Je bevalt met een verloskundige en/of gynaecoloog erbij. Daar krijg je ook steun van. Bovendien kan het ook nog zo zijn dat je niet heel erg gericht bent op wiens steun/aanwezigheid dan ook maar op het proces van de bevalling. Dat is tenminste wat ik vooral aan mijn vrouw merkte bij zowel de zware en lange bevalling van de eerste als de minder zware en snelle bevalling van de jongste.
Echt, ook dat idee van dat je iets aan iemand hebt tijdens je kraamweek in de nacht/vroege ochtend. Ideeën daarover kunnen verschillen natuurlijk, maar ik zou er nog eens heel goed over nadenken of je dat echt wil.
Verder vind ik vooral dat je man een slappe positie inneemt en het beter voor jou/jullie moet opnemen maar het klinkt alsof hij het niet erg (of zelfs fijn) vindt als zijn moeder er de hele tijd rondom heen hangt...
Wees duidelijk. Niemand logeert. Iedereen die wil langskomen doet dat op afspraak. Niemand (behalve jullie zelf) zijn bij de bevalling. Je bevalt met een verloskundige en/of gynaecoloog erbij. Daar krijg je ook steun van. Bovendien kan het ook nog zo zijn dat je niet heel erg gericht bent op wiens steun/aanwezigheid dan ook maar op het proces van de bevalling. Dat is tenminste wat ik vooral aan mijn vrouw merkte bij zowel de zware en lange bevalling van de eerste als de minder zware en snelle bevalling van de jongste.
Echt, ook dat idee van dat je iets aan iemand hebt tijdens je kraamweek in de nacht/vroege ochtend. Ideeën daarover kunnen verschillen natuurlijk, maar ik zou er nog eens heel goed over nadenken of je dat echt wil.
donderdag 3 oktober 2019 om 09:28
Vol verbazing gelezen. Waarom trek jij geen grens?
Als vanavond je man thuis komt zeg je dat je wilt bespreken HOE en wat er gaat gebeuren wat betreft mensen om je heen tijdens en na de bevalling.
Als jij je moeder er bij wilt, dan doe je dat lekker. Als jij je schoonmoeder er niet bij wilt, dan zeg je dat en heeft zij pech. Ik ga ook niet met mijn benen wijd liggen met mijn schoonmoeder ernaast. Je man moet zich niet zo aanstellen. Hij is gewoon bij de bevalling en klaar.
Spreek af wanneer mensen op kraamvisite mogen komen en stuur ze weg wanneer je het zat bent. En als je er geen zin in hebt, duidelijk maken dat: er niet mee gegeten wordt, gelogeerd wordt of onverwachts langsgekomen wordt.
Als vanavond je man thuis komt zeg je dat je wilt bespreken HOE en wat er gaat gebeuren wat betreft mensen om je heen tijdens en na de bevalling.
Als jij je moeder er bij wilt, dan doe je dat lekker. Als jij je schoonmoeder er niet bij wilt, dan zeg je dat en heeft zij pech. Ik ga ook niet met mijn benen wijd liggen met mijn schoonmoeder ernaast. Je man moet zich niet zo aanstellen. Hij is gewoon bij de bevalling en klaar.
Spreek af wanneer mensen op kraamvisite mogen komen en stuur ze weg wanneer je het zat bent. En als je er geen zin in hebt, duidelijk maken dat: er niet mee gegeten wordt, gelogeerd wordt of onverwachts langsgekomen wordt.
donderdag 3 oktober 2019 om 09:34
Puur vanuit de oma (de moeder van de moeder) snap ik overigens wel dat je het gevoel hebt bij de bevalling aanwezig te zijn puur door de pijn die je kind lijdt. Dat daar ongeveer een fysieke reactie bij komt kijken om je kind te willen ondersteunen zelfs wanneer het al lang en breed volwassen is. Een soort beschermingsdrang ofzo. Die je naar mijn idee wel los moet laten, maar ik snap wel de zorgen die er op dat moment bij komen kijken naar je dochter toe. Gaat alles wel goed met mijn kind, verliest ze niet teveel bloed etc.
Dus in die zin snap ik wel dat het proces rondom bevalling/kraamtijd anders is voor verse oma's van dochterszijde dan van zoonszijde.
Dus in die zin snap ik wel dat het proces rondom bevalling/kraamtijd anders is voor verse oma's van dochterszijde dan van zoonszijde.
donderdag 3 oktober 2019 om 10:04
Hier destijds ook een opdringerige schoonmoeder. Wilde ook naar het ziekenhuis komen voor de bevalling. Heb destijds man echt verboden om haar de geplande datum van inleiding door te geven. Bevalling begon uiteindelijk spontaan een dag ervoor. Beide oma’s pas gebeld toen baby geboren was en ze zijn diezelfde avond ongeveer tegelijk even komen kijken.
Bij de tweede en derde heeft mijn moeder opgepast op de oudste(n). Zodoende wist zij die keren wel dat de baby onderweg was en schoonmoeder niet. Na de bevallingen beide oma’s ongeveer tegelijk gebeld en zij zijn ongeveer tegelijk even komen kijken. Weet niet eens meer welke oma er nou het eerste was, vind ik ook niet zo belangrijk.
Verschil tussen mijn moeder en schoonmoeder is dat mijn moeder het niet in haar hoofd zou halen om ongevraagd/ongewenst langs te komen bij de bevalling en schoonmoeder zeker wel. Vandaar dat we schoonmoeder niks van te voren verteld hebben.
Succes met jouw bevalling/schoonmoeder!
Bij de tweede en derde heeft mijn moeder opgepast op de oudste(n). Zodoende wist zij die keren wel dat de baby onderweg was en schoonmoeder niet. Na de bevallingen beide oma’s ongeveer tegelijk gebeld en zij zijn ongeveer tegelijk even komen kijken. Weet niet eens meer welke oma er nou het eerste was, vind ik ook niet zo belangrijk.
Verschil tussen mijn moeder en schoonmoeder is dat mijn moeder het niet in haar hoofd zou halen om ongevraagd/ongewenst langs te komen bij de bevalling en schoonmoeder zeker wel. Vandaar dat we schoonmoeder niks van te voren verteld hebben.
Succes met jouw bevalling/schoonmoeder!
donderdag 3 oktober 2019 om 10:33
Het idee van een bevalplan is volgens mij ook juist niet dat je van tevoren alles uitzoekt en vastlegt. Dat kan ook helemaal niet bij zoiets unieks als een bevalling. Wij vonden zo'n A4tje (want dat is het!) om 2 redenen handig: met stip op 1 omdat het voor onszelf een aanleiding bood om na te denken over wat we wilden qua randvoorwaarden (in principe: pijnbestrijding of niet, waar blijft man als kind en ik gescheiden moeten, uurtje huid op huid na bevalling, wel of niet vliezen breken etc). Beter om daar op voorhand even over na te denken en van elkaar te weten wat we willen dan als ik doodga van ellende.
De tweede reden was dat het medisch personeel direct en snel kan zien hoe wij bepaalde dingen willen. In een ziekenhuis komen er al snel heel veel verschillende mensen binnen. Dan is zo'n plan handig, ook voor hen (en hoefde mijn man niet 10x uit te leggen dat we geen ruggenprik willen bijvoorbeeld).
Kun je zonder? Absoluut, maar wij vonden het best handig.
Wij hadden er niks in staan over wie wanneer waarbij mocht omdat wij vonden dat dat niet belangrijk was voor het medisch personeel. In TO's situatie is dat anders.
donderdag 3 oktober 2019 om 10:50
Dank voor alle reacties.
Nogmaals, het is niet dat ik mijn eigen moeder wel tijdens de kraamweek continu om me heen wil hebben, en zeker niet 8 uur per dag of in de vroege ochtend/nacht (ik weet niet waar dat op gebaseerd is?). Zodra we thuis zijn is het wat mij betreft afdoende als zowel moeder als schoonmoeder eventjes langs komt, maar ik heb absoluut geen zin in logees. Het probleem is dat dat niet gerespecteerd wordt door schoonmoeder en dat ze over mijn grenzen heen gaat. Misschien moet ik inderdaad duidelijker mijn grenzen aangeven.
Ik vind zo’n geboorteplan juist wel fijn omdat daarin oa ook staat wie ik bij de bevalling wil hebben en wie niet, en dat ik borstvoeding wil geven (voor degene die zei dat het niet makkelijk is en het sowieso goed is om flesjes in huis te hebben: dat weet ik, dat is ook zo, maar het gaat erom dat schoonmoeder hierin onze mening niet respecteert). Natuurlijk kan alles anders lopen dan gepland maar het is in ieder geval fijn om een richtlijn te hebben.
Grenzen aangeven lijkt in ieder geval het belangrijkste.
Nogmaals, het is niet dat ik mijn eigen moeder wel tijdens de kraamweek continu om me heen wil hebben, en zeker niet 8 uur per dag of in de vroege ochtend/nacht (ik weet niet waar dat op gebaseerd is?). Zodra we thuis zijn is het wat mij betreft afdoende als zowel moeder als schoonmoeder eventjes langs komt, maar ik heb absoluut geen zin in logees. Het probleem is dat dat niet gerespecteerd wordt door schoonmoeder en dat ze over mijn grenzen heen gaat. Misschien moet ik inderdaad duidelijker mijn grenzen aangeven.
Ik vind zo’n geboorteplan juist wel fijn omdat daarin oa ook staat wie ik bij de bevalling wil hebben en wie niet, en dat ik borstvoeding wil geven (voor degene die zei dat het niet makkelijk is en het sowieso goed is om flesjes in huis te hebben: dat weet ik, dat is ook zo, maar het gaat erom dat schoonmoeder hierin onze mening niet respecteert). Natuurlijk kan alles anders lopen dan gepland maar het is in ieder geval fijn om een richtlijn te hebben.
Grenzen aangeven lijkt in ieder geval het belangrijkste.
donderdag 3 oktober 2019 om 10:52
Denk dat je hiermee inderdaad de essentie te pakken hebt.AnnaElsa schreef: ↑03-10-2019 08:47Ik zou ook allergisch zijn voor iemand die mijn grenzen niet respecteert en altijd haar eigen mening wil opdringen. Volgens mij is het helemaal niet zo daar haar eigen moeder overal bij betrokken wordt en haar schoonmoeder niet (misschien eerder andersom omdat haar eigen moeder herstellende is van ziekte en daarom (nog) niet alles kan). Maar to bepaalt wie er bij de bevalling mag zijn, waar haar kindje slaapt, op welke manier er gevoed wordt. Niet schoonmoeder. Als schoonmoeder dat zou respecteren is er volgens mij geen vuiltje aan de lucht.
donderdag 3 oktober 2019 om 10:59
Bij mij is iemand heel erg over mijn grenzen gegaan vlak na de bevalling en dat heeft diegene geweten ook. Mede door de hormonen heb ik diegene verboden om uberhaupt nog langs te komen (het gaat hier om een eerstegraads famililied). Uiteindelijk is diegene wel even nog geweest maar de boodschap was daarna wel duidelijk. Ga je over een grens heen dan heeft dat consequenties.
Dan maar even een b*tch. Jullie gezin is straks het belangrijkste en jouw man moet jou daar in steunen.
Dan maar even een b*tch. Jullie gezin is straks het belangrijkste en jouw man moet jou daar in steunen.
donderdag 3 oktober 2019 om 11:02
Wat een vervelende situatie!
Ik begrijp je helemaal. Je maakt wat mij betreft geen onderscheid tussen moeder en schoonmoeder, maar de manier van opstellen van beide moeders is anders naar jou toe. Daarom heb je liever je moeder bij je dan je schoonmoeder.
Natuurlijk wil je beide oma’s in de kraamweek jullie baby laten bewonderen, maar jou moeder zal waarschijnlijk vertrekken wanneer jij aangeeft dat het nu genoeg is en je schoonmoeder zal blijven omdat jouw mening haar niet lijkt ge interesseren. En zo gaat het met veel meer zaken in jullie omgang en daarom liever moeder dan schoonmoeder om je heen.
Zo goed verwoord?
Ik denk in dit geval dat je het op deze manier ook aan je man moet uitleggen. Benoemd duidelijk wat jouw
moeder zou doen en wat je schoonmoeder zou doen in dezelfde situatie en wat dit met jou doet. Dan realiseert hij mogelijk ook wat je bedoeld. Je schoonmoeder is niet minder welkom, maar zal jouw wensen niet aanhoren en je moeder wel. Dat is het verschil.
Dat je je schoonmoeder niet bij de bevalling wilt hebben snap ik! Ik had beide niet bij de bevalling overigens.
Bevallen is intiem een daar moet je de personen bij hebben waar jij je goed bij voelt. Daar kan iedereen iets van vinden, maar het is jouw lichaam waar anderen omheen staan. Het is zeker geen recht van oma’s om hierbij aanwezig te zijn.
Dus dat jouw schoonmoeder ook net zoveel oma wordt dus dat dat een reden zou zijn om bij de bevalling te zijn vind ik echt onzin.
Ik denk dat het zinvol is om op je strepen te gaan staan. Jullie maken bijvoorbeeld samen de keuze om pas te bellen als de baby geboren is, dan is dat zo!
Ik zou daar ook geen consessies in doen omdat schoonmoeder dit wil. Duidelijk benoemen dat ze wordt gebeld wanneer de baby er is en niet eerder.
Ik begrijp je helemaal. Je maakt wat mij betreft geen onderscheid tussen moeder en schoonmoeder, maar de manier van opstellen van beide moeders is anders naar jou toe. Daarom heb je liever je moeder bij je dan je schoonmoeder.
Natuurlijk wil je beide oma’s in de kraamweek jullie baby laten bewonderen, maar jou moeder zal waarschijnlijk vertrekken wanneer jij aangeeft dat het nu genoeg is en je schoonmoeder zal blijven omdat jouw mening haar niet lijkt ge interesseren. En zo gaat het met veel meer zaken in jullie omgang en daarom liever moeder dan schoonmoeder om je heen.
Zo goed verwoord?
Ik denk in dit geval dat je het op deze manier ook aan je man moet uitleggen. Benoemd duidelijk wat jouw
moeder zou doen en wat je schoonmoeder zou doen in dezelfde situatie en wat dit met jou doet. Dan realiseert hij mogelijk ook wat je bedoeld. Je schoonmoeder is niet minder welkom, maar zal jouw wensen niet aanhoren en je moeder wel. Dat is het verschil.
Dat je je schoonmoeder niet bij de bevalling wilt hebben snap ik! Ik had beide niet bij de bevalling overigens.
Bevallen is intiem een daar moet je de personen bij hebben waar jij je goed bij voelt. Daar kan iedereen iets van vinden, maar het is jouw lichaam waar anderen omheen staan. Het is zeker geen recht van oma’s om hierbij aanwezig te zijn.
Dus dat jouw schoonmoeder ook net zoveel oma wordt dus dat dat een reden zou zijn om bij de bevalling te zijn vind ik echt onzin.
Ik denk dat het zinvol is om op je strepen te gaan staan. Jullie maken bijvoorbeeld samen de keuze om pas te bellen als de baby geboren is, dan is dat zo!
Ik zou daar ook geen consessies in doen omdat schoonmoeder dit wil. Duidelijk benoemen dat ze wordt gebeld wanneer de baby er is en niet eerder.
donderdag 3 oktober 2019 om 11:06
Vind je schoonmoeder borstvoeding vies omdat ze dan zelf heel vaak de fles kan geven?
En je bent nu al aan het toegeven. Heb je dat zelf in de gaten?
Je schrijft dat je haar er niet bij wilt hebben, ook niet op de gang. Later schrijf je dat ze op de gang kan zitten, en weer later dat ze met de laatste centimeters ontsluiting mag komen. Doe dit niet. Bewaak je eigen grenzen. Schoonmoeder, heeft net als je eigen moeder geen enkel recht om bij de bevalling te zijn.
Vraag om een pittige ervaren kraamhulp en leg uit waarom. Laat je bevalling en kraamtijd niet verpesten.
En je bent nu al aan het toegeven. Heb je dat zelf in de gaten?
Je schrijft dat je haar er niet bij wilt hebben, ook niet op de gang. Later schrijf je dat ze op de gang kan zitten, en weer later dat ze met de laatste centimeters ontsluiting mag komen. Doe dit niet. Bewaak je eigen grenzen. Schoonmoeder, heeft net als je eigen moeder geen enkel recht om bij de bevalling te zijn.
Vraag om een pittige ervaren kraamhulp en leg uit waarom. Laat je bevalling en kraamtijd niet verpesten.
donderdag 3 oktober 2019 om 11:08
Dit alles vol verbazing gelezen. Wat doen jij en je man moeilijk zeg. Iets intiems als bevallen heb je alleen zelf over te zeggen wie je erbij wilt hebben lijkt me. Ik moest er niet aan denken mijn eigen ouders erbij te hebben, laat staan schoonouders.
Onze eerste kwam met 33 weken, paniek. Pas gebeld nadat ik wakker was geworden uit de narcose. Iedereen in shock dat de baby er al was.
Bij de tweede zou ik worden ingeleid de volgende dag, mijn ouders pasten op de oudste dus wisten dat het eraan zit te komen. Maar helaas, onze jongste kwam zo supersnel dat er geen tijd was om naar het ziekenhuis te gaan. En er was niemand bij behalve mijn man. Blij dat het de jouwe niet was.
Dit kindje is half twee 's nachts geboren en pas de volgende ochtend beide ouders gebeld.
Ik hoop niet dat het bij jou zo gaat, beide ervaringen waren heftig. Maar wat ik er maar mee wil zeggen, je hebt van te voren geen idee hoe het zal gaan dus laat het los.
(Maar gezien hoe jouw schoonmoeder is zou ik die zeker pas bellen als de baby er is en dat heeft ze dan mooi aan zichzelf te danken.)
Onze eerste kwam met 33 weken, paniek. Pas gebeld nadat ik wakker was geworden uit de narcose. Iedereen in shock dat de baby er al was.
Bij de tweede zou ik worden ingeleid de volgende dag, mijn ouders pasten op de oudste dus wisten dat het eraan zit te komen. Maar helaas, onze jongste kwam zo supersnel dat er geen tijd was om naar het ziekenhuis te gaan. En er was niemand bij behalve mijn man. Blij dat het de jouwe niet was.
Dit kindje is half twee 's nachts geboren en pas de volgende ochtend beide ouders gebeld.
Ik hoop niet dat het bij jou zo gaat, beide ervaringen waren heftig. Maar wat ik er maar mee wil zeggen, je hebt van te voren geen idee hoe het zal gaan dus laat het los.
(Maar gezien hoe jouw schoonmoeder is zou ik die zeker pas bellen als de baby er is en dat heeft ze dan mooi aan zichzelf te danken.)
donderdag 3 oktober 2019 om 11:08
Nushy schreef: ↑03-10-2019 10:50Dank voor alle reacties.
Nogmaals, het is niet dat ik mijn eigen moeder wel tijdens de kraamweek continu om me heen wil hebben, en zeker niet 8 uur per dag of in de vroege ochtend/nacht (ik weet niet waar dat op gebaseerd is?). Zodra we thuis zijn is het wat mij betreft afdoende als zowel moeder als schoonmoeder eventjes langs komt, maar ik heb absoluut geen zin in logees. Het probleem is dat dat niet gerespecteerd wordt door schoonmoeder en dat ze over mijn grenzen heen gaat. Misschien moet ik inderdaad duidelijker mijn grenzen aangeven.
Ik vind zo’n geboorteplan juist wel fijn omdat daarin oa ook staat wie ik bij de bevalling wil hebben en wie niet, en dat ik borstvoeding wil geven (voor degene die zei dat het niet makkelijk is en het sowieso goed is om flesjes in huis te hebben: dat weet ik, dat is ook zo, maar het gaat erom dat schoonmoeder hierin onze mening niet respecteert). Natuurlijk kan alles anders lopen dan gepland maar het is in ieder geval fijn om een richtlijn te hebben.
Grenzen aangeven lijkt in ieder geval het belangrijkste.
Jij moet duidelijk tegen je schoonmoeder zijn, wat jij wel en niet wilt, wat jij belangrijk vind. Ja het is soms moeilijk om op je strepen te staan en misschien word schoonmoeder wat boos.
Schoonmoeder respecteerd je mening niet omdat jij zelf niet duidelijk bent en over je heen laat lopen. Echt wees duidelijk!
donderdag 3 oktober 2019 om 11:08
Mijn nekharen gaan hier van overeind staan.
Kom aub voor jezelf op en wel snel , anders worden de komende jaren een hele strijd waardoor er nog veel lelijker dingen gezegd gaan worden.
Grenzen aangeven is heel makkelijk , je benoemt ze en thats it.
Stappen ze eroverheen dan ben je niet duidelijk genoeg geweest en zo te lezen is je schoonmoeder oost indisch doof, dus zou ik toch echt even wat duidelijker zijn, want dit wordt nog leuk straks met de baby.
Zeker wat een bevalling betreft en de tijd erna, is toch toch verdorie jullie tijd en niet die van omas en opas. Maakt geen reet uit of het nou je eigen moeder of je schoonmoeder is. Jouw wensen zijn toch wel echt belangrijk.
My way or the Highway!
Ik heb vanaf begin duidelijk aangegeven dat ik niemand bij de bevalling wou behalve man en als hij out was gegaan dan nog niet, vk en de kraamhulp waren voldoende. Is niet eens ter sprake gekomen , niemand heeft ooit de vraag gesteld, want alle jesus zeker als schoonmoeder kan je toch niet verwachten dat je schoondochter het prima vind om je erbij te hebben?
Dat je man steun van zen moeder nodig heeft man man , die heeft zen ballen dus bij de thee laten liggen.
Triest dat je je vrouw alvast gaat vertellen dat je het misschien niet trekt , lekker dat je je daar dus ook druk om moet gaan maken.
Het is zo een bijzondere gebeurtenis en jij hebt de touwtjes in handen en ik vind als jij dan je moeder erbij wilt hebben dat het je goed recht is, dat je schoonmoeder zich dan gepasserd voelt is haar onzekerheid, maar niet jouw probleme. Het is toch geen wedstrijd? Jij moet je goed voelen , al wil je je de paus erbij ipv van je ouders of schoonouders, jij bepaald. En je man zou je moeten steunen ipv zich ook nog eens zielig op te stellen.
Toen mijn bevalling begon heb ik alleen gebeld naar beiden , die gewoon braaf thuis wachten tot ze nieuws kregen, bij thuiskomst hebben we eerst even de tijd genomen om te beseffen wat er is gebeurd en de baby een uur aangestaard. Daarna de vk gebeld en daarna ouders.
Die kwamen om de beurt langs en wel geteld 10 minuten, want ik was kapot en wilde slapen en baby vasthouden. De kraamweek heb ik geen bezoek gehad, alleen opas en omas kwamen 1 keer langs en ook dat was kort. Baby knuffelen of vast houden in de eerste week no way!
Je lijf giert van de hormonen je bent doodop , ik kon mijn eigen moeder of schoonmoeder geen uren verdragen , geen zin in.
De reden dat zowal mijn ouders en schoonouders gewoon de dingen nemen zoals ik en man ze vragen is omdat we vanaf begin grenzen stellen, ze zijn het gewend en daarom geen gezeur.
Kom aub voor jezelf op en wel snel , anders worden de komende jaren een hele strijd waardoor er nog veel lelijker dingen gezegd gaan worden.
Grenzen aangeven is heel makkelijk , je benoemt ze en thats it.
Stappen ze eroverheen dan ben je niet duidelijk genoeg geweest en zo te lezen is je schoonmoeder oost indisch doof, dus zou ik toch echt even wat duidelijker zijn, want dit wordt nog leuk straks met de baby.
Zeker wat een bevalling betreft en de tijd erna, is toch toch verdorie jullie tijd en niet die van omas en opas. Maakt geen reet uit of het nou je eigen moeder of je schoonmoeder is. Jouw wensen zijn toch wel echt belangrijk.
My way or the Highway!
Ik heb vanaf begin duidelijk aangegeven dat ik niemand bij de bevalling wou behalve man en als hij out was gegaan dan nog niet, vk en de kraamhulp waren voldoende. Is niet eens ter sprake gekomen , niemand heeft ooit de vraag gesteld, want alle jesus zeker als schoonmoeder kan je toch niet verwachten dat je schoondochter het prima vind om je erbij te hebben?
Dat je man steun van zen moeder nodig heeft man man , die heeft zen ballen dus bij de thee laten liggen.
Triest dat je je vrouw alvast gaat vertellen dat je het misschien niet trekt , lekker dat je je daar dus ook druk om moet gaan maken.
Het is zo een bijzondere gebeurtenis en jij hebt de touwtjes in handen en ik vind als jij dan je moeder erbij wilt hebben dat het je goed recht is, dat je schoonmoeder zich dan gepasserd voelt is haar onzekerheid, maar niet jouw probleme. Het is toch geen wedstrijd? Jij moet je goed voelen , al wil je je de paus erbij ipv van je ouders of schoonouders, jij bepaald. En je man zou je moeten steunen ipv zich ook nog eens zielig op te stellen.
Toen mijn bevalling begon heb ik alleen gebeld naar beiden , die gewoon braaf thuis wachten tot ze nieuws kregen, bij thuiskomst hebben we eerst even de tijd genomen om te beseffen wat er is gebeurd en de baby een uur aangestaard. Daarna de vk gebeld en daarna ouders.
Die kwamen om de beurt langs en wel geteld 10 minuten, want ik was kapot en wilde slapen en baby vasthouden. De kraamweek heb ik geen bezoek gehad, alleen opas en omas kwamen 1 keer langs en ook dat was kort. Baby knuffelen of vast houden in de eerste week no way!
Je lijf giert van de hormonen je bent doodop , ik kon mijn eigen moeder of schoonmoeder geen uren verdragen , geen zin in.
De reden dat zowal mijn ouders en schoonouders gewoon de dingen nemen zoals ik en man ze vragen is omdat we vanaf begin grenzen stellen, ze zijn het gewend en daarom geen gezeur.
donderdag 3 oktober 2019 om 11:14
Ik begrijp nooit waar die behoefte van schoonmoeders vandaan komt om mee de verloskamer in te gaan om naar de bloederige poes van hun schoondochter te mogen staren. Ik vind het schaamteloos om te dat te willen, laat staan om dat te eisen. Echt, waar zijn je manieren dan gebleven en je verstand?
Als het echt moet kan ik me nog voorstellen dat je je moeder erbij wilt, die heeft je wel vaker op je minst charmantst gezien en je onderkant heeft ze ook wel vaker gezien. De man van een goede vriendin van mij overleed 2 weken voor de bevalling en zij had haar moeder en zus erbij, dat kan ik me helemaal voorstellen, maar anders snap ik het echt niet.
En je man moet gewoon eens volwassen worden. Niet tegen bloed kunnen. Pff dan leert hij dat maar, wat gebeurt er als dat kind zich straks een gat in de kop valt en hij is alleen met het kind? Kom op zeg, kweek ballen.Dus gewoon niemand bellen, waar slaat dat op? Als de baby er is is vroeg genoeg. Jij moet dat kind eruit persen en jij ligt daar op je alleroncharmantst in je blote kont, dus helaas pindakaas het doet er even niet toe wie hij erbij wilt hebben. Prima als je rekening met hem houdt en probeert compromissen te zoeken in het dagelijks leven, maar nu even niet, het is jouw blote kont. En zeg dat ook gewoon tegen hem.
En wat de overige dingen betreft, het gezeik over kunstvoeding is zwaar irritant, maar ga het niet meer uitleggen. Zeg gewoon: "jij deed het zo, ik doe het zo en dat is het laatste wat ik erover zeg." En telkens als ze er weer over begint: "Ik heb al gezegd dat ik het er niet over wil hebben". En daarna geen pauze laten vallen, zodat zij er toch nog wat over kan zeggen, maar gelijk demonstratief over wat anders beginnen: "Maar hoe was het bij tante Truus/de tandarts" "Wat een lekker zonnetje".
De cadeautjes kopen zou ik me niet zo druk over maken, gun oma ook haar lol.
Maar voel je echt niet zo verplicht moeder en schoonmoeder overal bij te betrekken zeg, inderdaad kom los van beide. Ik word er gewoon moe van als ik lees hoe jij met hun bezig bent.
Als het echt moet kan ik me nog voorstellen dat je je moeder erbij wilt, die heeft je wel vaker op je minst charmantst gezien en je onderkant heeft ze ook wel vaker gezien. De man van een goede vriendin van mij overleed 2 weken voor de bevalling en zij had haar moeder en zus erbij, dat kan ik me helemaal voorstellen, maar anders snap ik het echt niet.
En je man moet gewoon eens volwassen worden. Niet tegen bloed kunnen. Pff dan leert hij dat maar, wat gebeurt er als dat kind zich straks een gat in de kop valt en hij is alleen met het kind? Kom op zeg, kweek ballen.Dus gewoon niemand bellen, waar slaat dat op? Als de baby er is is vroeg genoeg. Jij moet dat kind eruit persen en jij ligt daar op je alleroncharmantst in je blote kont, dus helaas pindakaas het doet er even niet toe wie hij erbij wilt hebben. Prima als je rekening met hem houdt en probeert compromissen te zoeken in het dagelijks leven, maar nu even niet, het is jouw blote kont. En zeg dat ook gewoon tegen hem.
En wat de overige dingen betreft, het gezeik over kunstvoeding is zwaar irritant, maar ga het niet meer uitleggen. Zeg gewoon: "jij deed het zo, ik doe het zo en dat is het laatste wat ik erover zeg." En telkens als ze er weer over begint: "Ik heb al gezegd dat ik het er niet over wil hebben". En daarna geen pauze laten vallen, zodat zij er toch nog wat over kan zeggen, maar gelijk demonstratief over wat anders beginnen: "Maar hoe was het bij tante Truus/de tandarts" "Wat een lekker zonnetje".
De cadeautjes kopen zou ik me niet zo druk over maken, gun oma ook haar lol.
Maar voel je echt niet zo verplicht moeder en schoonmoeder overal bij te betrekken zeg, inderdaad kom los van beide. Ik word er gewoon moe van als ik lees hoe jij met hun bezig bent.
donderdag 3 oktober 2019 om 11:14
Op de lange termijn geeft dit trouwens meer rust voor iedereen. Het is voor schoonmoeder dan duidelijk dat ze kan drammen wat ze wil maar dat ze haar zin toch niet krijgt.vivaratje schreef: ↑03-10-2019 11:08Jij moet duidelijk tegen je schoonmoeder zijn, wat jij wel en niet wilt, wat jij belangrijk vind. Ja het is soms moeilijk om op je strepen te staan en misschien word schoonmoeder wat boos.
Schoonmoeder respecteerd je mening niet omdat jij zelf niet duidelijk bent en over je heen laat lopen. Echt wees duidelijk!
Beetje net zoals met kleine kinderen eigenlijk
donderdag 3 oktober 2019 om 11:24
inderdaad, hier ook nergens over nagedacht. Bij de 2e wist schoonmoeder wel dat het ging beginnen, maar dat was puur praktisch, omdat ze op zou passen op kind 1. Maar gelukkig geen schoonmoeder die dan constant gaat bellen hoe het vordert of heel snel langs komt. Nee hoor, ze wachtte rustig het telefoontje af waarin man vertelde dat kind geboren is. Mijn eigen ouders had ik niet eens gebeld toen het begon. Geen moment over nagedacht dat schoonmoeder dus wel op de hoogte was dat het bezig was, terwijl mijn eigen moeder dat niet was.
Hier ook eigenlijk nooit met man besproken wanneer we wie gaan bellen. Gewoon, kind is geboren, je komt even bij, en je wacht tot het een beetje normaal tijdstip is en gaat dan bellen (kind is midden in de nacht geboren, we vonden het niet nodig (schoon)ouders midden in de nacht hiervoor wakker te maken. Dat kan ook 's ochtends om 7 uur). En wie er dan langs komt zie je dan wel. Ziekenhuis is niet echt naast de deur. Schoonouders kwamen er wel heen, maar vooral ook omdat zij dus de oppas op ons andere kind hadden. Zij wilde de baby uiteraard ook graag zien. Mijn ouders kwamen pas toen we weer thuis waren. Prima allemaal toch? Geen plan voor nodig gehad.
donderdag 3 oktober 2019 om 11:30
BescheidenBilspleet schreef: ↑03-10-2019 11:14Op de lange termijn geeft dit trouwens meer rust voor iedereen. Het is voor schoonmoeder dan duidelijk dat ze kan drammen wat ze wil maar dat ze haar zin toch niet krijgt.
Beetje net zoals met kleine kinderen eigenlijk
Dit TO, het gaat niet alleen om nu, maar om alles wat hierna komt. Geef je nu toe, dan zal het alleen erger worden. Geef je haar een vinger, dan neemt ze de hele hand. En dat soort mensen zijn vreselijk lastig, en vaak gewend in veel hun zin te krijgen. En krijgen ze dat niet, dan worden ze boos, en veel mensen zwichten dan, want een boos iemand is niet fijn. Maar daarmee overschrijd je wel je eigen grenzen.
Stiekem denk ik eigenlijk dat je man het niet wil snappen, want als hij het wel snapt, moet hij stelling nemen tegen zijn moeder en dat is nou eenmaal moeilijk.
donderdag 3 oktober 2019 om 11:34
nu ik begrijp dat je man werkloos is zou ik moeder en schoonmoeder ook echt niet veel bij me willen hebben in de kraamweek of week erna. Je hebt al hulp van je man. Tuurlijk mogen ze komen kijken, maar gewoon, even, en niet elke dag. Even met de baby op schoot en klaar. Praktische hulp is heus niet nodig als je man er ook gewoon is. Zeker in de kraamweek heb je dus én je kraamhulp, én je man. Dan is je moeder echt niet nodig. Veel te druk. Er komt vast ook nog bezoek.
donderdag 3 oktober 2019 om 11:36
Nou, dan wens ik je veel plezier over een jaar of dertig als jouw zoon vader wordt. Super leuk als de eigen moeder de baby 8 uur per dag mag zijn en jij mag 30 min per dag op audiëntie komenLeeuw32 schreef: ↑03-10-2019 09:10Nee ze is niet minder oma, maar anders! Ik denk dat over het algemeen dat moeders meer betrokken zijn met de zwangerschap en dat schoonmoeder pas na de geboorte meer betrokken zijn. Zoals met uitzoeken van trouwjurk: dat doet men gemiddeld toch sneller met eigen moeder dan met schoonmoeder.
Je schoonmoeder mag ook niet een rondje wandelen met de baby? De baby even vasthouden als jij doucht? Een boterham voor je smeren?
Allemaal moeder-dochter 'taken'?
Jouw mening natuurlijk, maar god ik ben spontaan blij met mijn dochter en nog een dochter on the way!
