Actueel
alle pijlers
Billenkoek terug van weg geweest?
zaterdag 17 augustus 2019 17:00
Omdat ik het niet terug kan vinden moet ik het doen met de 15 minuten die Nieuwsweekend (Radio 1) vanmorgen aan het onderwerp besteedde.
Een rechter heeft dus geoordeeld dat een corrigerende tik op de billen geen geweld is en dus niet strafbaar.
Deze uitspraak zou dus een opening zijn naar wat meer ruimte voor een pedagogische tik.
Hoogleraar pedagogiek Mischa de Winter erkende dat hij zijn dochter ook een keer een tik voor haar billen had verkocht toen ze - zonder op te letten - de weg op wilde rennen.
TO trapt af:
Ik heb zelf een 2 keer een tik uit gedeeld (iedere dochter een) waarom kan ik me nauwelijks meer herinneren.
Een pedagogische tik is - in mijn ogen - in uitzonderlijke gevallen de oplossing om heel snel ongewenst gedrag te corrigeren of aanstormend gevaar te bezweren (denk hierbij aan verkeer)
hollebollegijs wijzigde dit bericht op 17-08-2019 17:00
Reden: Origineel bericht
Reden: Origineel bericht
0.00% gewijzigd
Voltaire: ik veracht u en uw mening, maar ik zal mijn leven geven om uw recht op die verachtelijke mening uit te mogen dragen.
zaterdag 17 augustus 2019 18:37
Hahahaha neemadamzonderm schreef: ↑17-08-2019 18:32Wat?
Je stelt je een kind voor op het pad van een aanstormende bus en om het te redden geef je een tik? Enige wat ik uit je zin met de context kan halen.
Echt stevig bij de arm pakken, wegtrekken en een tik op de billen.
Uitzonderlijke situaties vragen uitzonderlijke maatregelen en een gesprek is niet altijd een oplossing in mijn ogen.
Voltaire: ik veracht u en uw mening, maar ik zal mijn leven geven om uw recht op die verachtelijke mening uit te mogen dragen.
zaterdag 17 augustus 2019 18:40
Ik zou onder de oksels pakken bij gelegenheid, bij de arm pakken, stevig genoeg dat het niet wegkan. Zonder tik. De tik voegt niets toe hier.hollebollegijs schreef: ↑17-08-2019 18:37Hahahaha nee
Echt stevig bij de arm pakken, wegtrekken en een tik op de billen.
Uitzonderlijke situaties vragen uitzonderlijke maatregelen en een gesprek is niet altijd een oplossing in mijn ogen.
zaterdag 17 augustus 2019 18:40
Dit vind ik heel erg om te lezen, dat bij een ontroostbaar huilend kind de keus kennelijk is om óf heel erge dingen te zeggen of een tik uit te delen.Anoniem262821034 schreef: ↑17-08-2019 18:28Soms kon ik niet stoppen met huilen om iets en dan werden er dingen gezegd die ik nu nog hoor. 100x liever had ik op die momenten gewoon een tik gehad.
Als mijn kind ontroostbaar huilt, hou ik het vast tot het ontspant. Wat er ook aan vooraf is gegaan. Daarna zien we wel weer verder.
En ik ben geen permissieve knuffelouder die alles maar goed vindt en haar kind onder goedkeurend gekir de tent laat afbreken.
Verder ben ik tegen slaan, of het nou strafbaar is of niet.
zaterdag 17 augustus 2019 18:40
Zeker interessant! Dankjewel voor het delen.Ariellle schreef: ↑17-08-2019 18:29interessant artikel
https://www.medischcontact.nl/nieuws/la ... slecht.htm
zaterdag 17 augustus 2019 18:41
Ik heb mijn kinderen weleens een tik op de bovenarm gegeven, of een klap op de billen. En ook 1 keer heb ik ze echt herhaaldelijk op de billen geslagen omdat ik zo boos op ze was! Ze hadden toen, 7 jaar oud, allemaal eieren uit de hokken van allerlei (sier-) kippen gehaald op de kinderboerderij en later kapot gegooid. Ik was zo boos. En eenmaal thuis, we gingen direct naar huis nadat ik de schade had betaald, mochten ze direct door naar hun kamer om met het mooie weer daar de hele middag te zitten. Is het goed, weet ik niet, had het ook anders gekund, ja vast. Ik heb ook weleens tegen ze geschreeuwd, omdat ze maar doorgingen nadat ik ze echt herhaaldelijk had gewaarschuwd. Achteraf baal ik daar wel van, ik had dat liever niet gedaan. Het was ook onmacht, frustratie, slecht ouderschap. Tja.
En soms moet je ze gewoonweg even aanpakken. Anders steken ze later hun middelvinger naar je op. Toen ik nog geen kinderen had dacht ik dat alles op te lossen was met een goed gesprek, maar dat is niet zo. Zeker niet als ze nog jong zijn en het bloed onder je nagels vandaan kunnen halen. En dat terwijl ze gewoon kind zijn, en gewoon kindgedrag vertonen. Pff lastig hoor. Maar ik kan er niet op tegen zijn als het eens gebeurt. Ik snap het wel, en sommige kinderen vragen er echt om.
Mijn dochters zijn nu 10, en nu gebeurt dat niet meer. De band is liefdevol en goed en ik heb er nog steeds een hele kluif aan soms. Maar het is wel makkelijker nu. Wat ik wel heel erg vind is als kinderen echt pijn gedaan wordt, knijpen, slaan, vernederen, dat is verkeerd en schadelijk. Ik heb op het randje gelopen maar me gelukkig nooit laten gaan.
En soms moet je ze gewoonweg even aanpakken. Anders steken ze later hun middelvinger naar je op. Toen ik nog geen kinderen had dacht ik dat alles op te lossen was met een goed gesprek, maar dat is niet zo. Zeker niet als ze nog jong zijn en het bloed onder je nagels vandaan kunnen halen. En dat terwijl ze gewoon kind zijn, en gewoon kindgedrag vertonen. Pff lastig hoor. Maar ik kan er niet op tegen zijn als het eens gebeurt. Ik snap het wel, en sommige kinderen vragen er echt om.
Mijn dochters zijn nu 10, en nu gebeurt dat niet meer. De band is liefdevol en goed en ik heb er nog steeds een hele kluif aan soms. Maar het is wel makkelijker nu. Wat ik wel heel erg vind is als kinderen echt pijn gedaan wordt, knijpen, slaan, vernederen, dat is verkeerd en schadelijk. Ik heb op het randje gelopen maar me gelukkig nooit laten gaan.
zaterdag 17 augustus 2019 18:46
hoe noem je het dan?TsumTsum schreef: ↑17-08-2019 18:31Ik vind het een lastige. Ik heb vroeger wel eens een pak rammel gekregen terwijl dat vaak niet terecht was en dat heeft wel wat sporen nagelaten. Jaren later heeft mijn moeder wel eens toegegeven dat ze daarin fouten heeft gemaakt maar die sporen wis je niet zomaar uit. Niet dat ik echt mishandeld ben trouwens.
Eigenlijk vind ik dat een corrigerende tik moet kunnen in noodgevallen maar wat valt onder een corrigerende tik? Wat is een noodgeval en wat kan echt niet door de beugel?
zaterdag 17 augustus 2019 18:48
Wat voegt een gesprek toe?
Gaat vaak een oor in ander oor uit.
Een korte correctie door een tik, schrik reactie.
Tja en of het werkt weet je nooit, ook bij praten, naar de kamer sturen etc. niet.
Voltaire: ik veracht u en uw mening, maar ik zal mijn leven geven om uw recht op die verachtelijke mening uit te mogen dragen.
zaterdag 17 augustus 2019 18:50
Een rechter - zie OP - vind een corrigerende tik geen geweld / mishandeling.
Is terug te luisteren (15 minuten ) op Radio 1
Voltaire: ik veracht u en uw mening, maar ik zal mijn leven geven om uw recht op die verachtelijke mening uit te mogen dragen.
zaterdag 17 augustus 2019 18:55
Ga echt niet zomaar iemand een corrigerende tik geven. BS dat onderscheid wordt gemaakt tussen eigen kind en ander persoon in dezen.hollebollegijs schreef: ↑17-08-2019 18:50Een rechter - zie OP - vind een corrigerende tik geen geweld / mishandeling.
Is terug te luisteren (15 minuten ) op Radio 1
zaterdag 17 augustus 2019 18:58
Griebus67 schreef: ↑17-08-2019 18:40Dit vind ik heel erg om te lezen, dat bij een ontroostbaar huilend kind de keus kennelijk is om óf heel erge dingen te zeggen of een tik uit te delen.
Als mijn kind ontroostbaar huilt, hou ik het vast tot het ontspant. Wat er ook aan vooraf is gegaan. Daarna zien we wel weer verder.
En ik ben geen permissieve knuffelouder die alles maar goed vindt en haar kind onder goedkeurend gekir de tent laat afbreken.
Verder ben ik tegen slaan, of het nou strafbaar is of niet.
Lief.
De woorden op zich waren niet eens schokkend ofzo, maar ze raakten diep. Nog steeds als ik huil denk ik bijvoorbeeld automatisch ‘bewaar je krokodillentranen maar voor als je ze echt nodig hebt’.
(En dan heb ik het wel over momenten van echt verdriet, emotie, niet dreinend huilen omdat ik m’n zin niet kreeg).
anoniem_376070 wijzigde dit bericht op 17-08-2019 19:02
1.39% gewijzigd
.
zaterdag 17 augustus 2019 19:01
Ik geloof nooit dat een kind voor het leven getekend raakt door één tik op de kont, uitgedeeld in paniek omdat het wurm bijna voor een auto loopt. En ik geloof ook niet dat ouders die om andere redenen wel eens een tik uitdelen per definitie slechte ouders zijn. Maar al dat getik is wel een teken van onmacht en daar moet je wat mee. Want hoe je het ook wendt of keert: een opvoeding zonder getik komt een stuk gezelliger en beschaafder over. Niet alleen op de buitenwereld, maar ook op het betreffende kind.
zaterdag 17 augustus 2019 19:01
Tja... Ik had ook vriendinnetjes die zowat dagelijks werden geslagen en zonder eten naar bed moesten. Een vriendinnetje werd zelfs met een riem geslagen door haar vader en tijdens de zwemles liet ze in de kleedkamer haar rug zien waar de riem in stond, was zo'n gevlochten riem want dat kon je zien. Iedereen was geschokt maar ze zei dat ze het verdiend had... En ander meisje kwam regelmatig met blauwe plekken naar school en had een keer een blauw oog. In vergelijking met die kinderen stelde mijn situatie niet veel voor. Nu ik er aan terug denk is het echt te verschrikkelijk voor woorden. Geen idee of iemand van school ooit ergens aan de bel heeft getrokken bij die gevallen.
zaterdag 17 augustus 2019 19:06
ik reageer op tsum tsumhollebollegijs schreef: ↑17-08-2019 18:50Een rechter - zie OP - vind een corrigerende tik geen geweld / mishandeling.
Is terug te luisteren (15 minuten ) op Radio 1
zaterdag 17 augustus 2019 19:08
Een tik uit onmacht van een volwassene naar een kind (kleuterformaat) dan mep je 'n kind zo een paar meter ver weg. Juist het feit dat ondanks het bloed onder de nagels uithalen een tik zodanig ingehouden was dat het alleen voor schrikeffect zorgde en niet voor een plek die nog een paar uur nagloeide of erger, wil zeggen dat ouders juist helemaal niet los gingen uit onmacht.Solomio schreef: ↑17-08-2019 18:20Ik snap serieus niet dat mensen beweren dat ze niks hebben overgehouden aan af en toe een tik un hun jeugd, dus dat een tik niet zo erg is.
Het feit dat je een tik niet zo erg vindt heb je daar dus aan overgehouden, oftewel een verstoord beeld van wat normaal is.
Ik ben vroeger geslagen, niet vaak, wel altijd onterecht (in mijn ogen). Heb daar echt wel wat aan overgehouden, ook omdat die tikken voortkwamen uit onmacht. Zoals alle tikken.
Hoe denk je dat er in de dierenwereld gecorrigeerd wordt naar de jong? Dat gebeurt ook fysiek en niet middels 'goede gesprekken'. Jonge kinderen die nog niet voor rede vatbaar zijn hebben m.i. dus ook meer aan fysieke correcties.
zaterdag 17 augustus 2019 19:09
De keren dát ik een draai om mijn oren kreeg, wist ik ook precies waaróm. En terugkijkend, waren ze allemaal verdiend. Mijn ouders waren geen mensen van slaan, maar die incidentele tik/draai om de oren was daardoor juist des te meer een bewijs dat mijn gedrag ver uit de hand liep. Vaak is het dan ook niet gebeurd, meestal was de blik in de ogen van mijn moeder genoeg, want dan wist ik echt wel hoe laat het was. Maar kinderen proberen soms grenzen uit.Lady*Voldemort schreef: ↑17-08-2019 19:01Ik geloof nooit dat een kind voor het leven getekend raakt door één tik op de kont, uitgedeeld in paniek omdat het wurm bijna voor een auto loopt. En ik geloof ook niet dat ouders die om andere redenen wel eens een tik uitdelen per definitie slechte ouders zijn. Maar al dat getik is wel een teken van onmacht en daar moet je wat mee. Want hoe je het ook wendt of keert: een opvoeding zonder getik komt een stuk gezelliger en beschaafder over. Niet alleen op de buitenwereld, maar ook op het betreffende kind.
Dus met je eens: slaan in de zin van bont en blauw slaan hoort er niet bij. Maar die paar tikken die ik als kind heb gehad hebben me echt geen trauma's bezorgd.
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!
zaterdag 17 augustus 2019 19:14
Ik heb een zeer braaf kind van inmiddels 10 jaar. Nooit driftbuien oid meegemaakt. De laatste paar maanden heb ik wel eens met stemverhef iets duidelijk willen maken bij t corrigeren maar dat doe hij na. Nu praat ik zacht en duidelijk en dan weet hij ook dat het klaar is. Actie zus is consequentie zo. Werkt prima.
Ben zelf nooit geslagen en heb zelf nooit geslagen.
Ben zelf nooit geslagen en heb zelf nooit geslagen.
Twee dingen zijn oneindig: het universum, en menselijke domheid. Maar van het universum weet ik het nog niet helemaal zeker..
-Albert Einstein-
-Albert Einstein-
zaterdag 17 augustus 2019 19:16
als je regelmatig werd geslagen dan is dat gewoon mishandelingTsumTsum schreef: ↑17-08-2019 19:01Tja... Ik had ook vriendinnetjes die zowat dagelijks werden geslagen en zonder eten naar bed moesten. Een vriendinnetje werd zelfs met een riem geslagen door haar vader en tijdens de zwemles liet ze in de kleedkamer haar rug zien waar de riem in stond, was zo'n gevlochten riem want dat kon je zien. Iedereen was geschokt maar ze zei dat ze het verdiend had... En ander meisje kwam regelmatig met blauwe plekken naar school en had een keer een blauw oog. In vergelijking met die kinderen stelde mijn situatie niet veel voor. Nu ik er aan terug denk is het echt te verschrikkelijk voor woorden. Geen idee of iemand van school ooit ergens aan de bel heeft getrokken bij die gevallen.
zaterdag 17 augustus 2019 19:16
Mijn oudste is 11 en mijn jongste is bijna 10 en ik heb mijn kinderen nog nooit geslagen. Ik zou er letterlijk niet toe in staat zijn, ze zijn het liefste wat ik heb. Dat snap ik echt niet van slaande ouders: hoe kun je het over je hart verkrijgen?
Mijn stelling is: wie zijn kinderen slaat, zou hulp moeten inroepen bij de opvoeding.
Mijn stelling is: wie zijn kinderen slaat, zou hulp moeten inroepen bij de opvoeding.
