Actueel
alle pijlers
Billenkoek terug van weg geweest?
zaterdag 17 augustus 2019 17:00
Omdat ik het niet terug kan vinden moet ik het doen met de 15 minuten die Nieuwsweekend (Radio 1) vanmorgen aan het onderwerp besteedde.
Een rechter heeft dus geoordeeld dat een corrigerende tik op de billen geen geweld is en dus niet strafbaar.
Deze uitspraak zou dus een opening zijn naar wat meer ruimte voor een pedagogische tik.
Hoogleraar pedagogiek Mischa de Winter erkende dat hij zijn dochter ook een keer een tik voor haar billen had verkocht toen ze - zonder op te letten - de weg op wilde rennen.
TO trapt af:
Ik heb zelf een 2 keer een tik uit gedeeld (iedere dochter een) waarom kan ik me nauwelijks meer herinneren.
Een pedagogische tik is - in mijn ogen - in uitzonderlijke gevallen de oplossing om heel snel ongewenst gedrag te corrigeren of aanstormend gevaar te bezweren (denk hierbij aan verkeer)
hollebollegijs wijzigde dit bericht op 17-08-2019 17:00
Reden: Origineel bericht
Reden: Origineel bericht
0.00% gewijzigd
Voltaire: ik veracht u en uw mening, maar ik zal mijn leven geven om uw recht op die verachtelijke mening uit te mogen dragen.
zaterdag 17 augustus 2019 19:18
zaterdag 17 augustus 2019 19:21
Zeker een interessant artikel. En het beschrijft eigenlijk hoe ik erover denk. Het verschil tussen een tik en slaan (mishandeling) wordt heel duidelijk gemaakt. Verder vind ik het voorbeeld knuffelen-incest ook heel duidelijk om die glijdende schaal uit te leggen waar zo vaak in discussies op gewezen wordt.Ariellle schreef: ↑17-08-2019 18:29interessant artikel
https://www.medischcontact.nl/nieuws/la ... slecht.htm
zaterdag 17 augustus 2019 19:21
Echt wel. Heb moederhonden op allerlei manieren goede gesprekken zien voeren met hun pups: met een opgetrokken lip, een grom, een harde snauw. Ik heb daarintegen een moederhond nog nooit haar pups pijn zien doen.redbulletje schreef: ↑17-08-2019 19:08
Hoe denk je dat er in de dierenwereld gecorrigeerd wordt naar de jong? Dat gebeurt ook fysiek en niet middels 'goede gesprekken'. Jonge kinderen die nog niet voor rede vatbaar zijn hebben m.i. dus ook meer aan fysieke correcties.
Ik ben tegen geweld, hoe ga je een kind overigens leren dat het anderen geen pijn mag doen als jij het kind wel pijn doet? Ik ben zelf wel eens over de knie gelegd en heb ook tikken gehad. Ik ging daarvan juist compleet over de rode en toen zijn mijn ouders het anders aan gaan pakken.
zaterdag 17 augustus 2019 19:21
Ik zie het ook als een enorm zwaktebod om iemand die veel kleiner en zwakker is dan jij en volledig afhankelijk is van jou, lichamelijk pijn te gaan doen.
Dat accepteren we als maatschappij in geen enkele andere situatie, dus waarom zouden we het dan uitgerekend wel bij kinderen gaan accepteren?
zaterdag 17 augustus 2019 19:23
Het alternatief is: Pappa op de knieën, zeggend: "Fleurtje, pappa vindt het niet fijn dat je dit doet, kunnen we afspreken dat je dit nóóit meer doet, of anders moet je gewoon tegen pappa zeggen als je iets niet fijn vindt". Fleurtje, rollend met de ogen, zwijgt. Pappa dringt aan: "Kunnen we dit dan afspreken?" Fleurtje rolt nog eens met de ogen en brengt zuchtend uit "OK, sorry" en denkt ondertussen "Ben ik weer mooi van weggekomen". Fleurtje laat zich de rituele goedmakingsknuffel welgevallen en gaat haar gang.redbulletje schreef: ↑17-08-2019 19:08Een tik uit onmacht van een volwassene naar een kind (kleuterformaat) dan mep je 'n kind zo een paar meter ver weg. Juist het feit dat ondanks het bloed onder de nagels uithalen een tik zodanig ingehouden was dat het alleen voor schrikeffect zorgde en niet voor een plek die nog een paar uur nagloeide of erger, wil zeggen dat ouders juist helemaal niet los gingen uit onmacht.
Hoe denk je dat er in de dierenwereld gecorrigeerd wordt naar de jong? Dat gebeurt ook fysiek en niet middels 'goede gesprekken'. Jonge kinderen die nog niet voor rede vatbaar zijn hebben m.i. dus ook meer aan fysieke correcties.
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!
zaterdag 17 augustus 2019 19:25
Het gaat dan ook niet om geweld en pijn doen. En ook niet over over de knie leggen. Het gaat om een corrigerende tik; die doet geen pijn.ClumsyNinja schreef: ↑17-08-2019 19:21
Ik ben tegen geweld, hoe ga je een kind overigens leren dat het anderen geen pijn mag doen als jij het kind wel pijn doet? Ik ben zelf wel eens over de knie gelegd en heb ook tikken gehad. Ik ging daarvan juist compleet over de rode en toen zijn mijn ouders het anders aan gaan pakken.
zaterdag 17 augustus 2019 19:31
Toen ik klein was wel eens een corrigerende tik van mijn vader gekregen, altijd terecht geweest. Van mijn moeder veel minder en ik merkte in de jaren erna dat ik met meer respect naar mijn vader praatte (niet brutaal) dan naar mijn moeder. Zolang een kind er geen blijvende schade en/of blauwe plekken aan over houdt vind ik het kunnen.
zaterdag 17 augustus 2019 19:33
pejeka schreef: ↑17-08-2019 19:23Het alternatief is: Pappa op de knieën, zeggend: "Fleurtje, pappa vindt het niet fijn dat je dit doet, kunnen we afspreken dat je dit nóóit meer doet, of anders moet je gewoon tegen pappa zeggen als je iets niet fijn vindt". Fleurtje, rollend met de ogen, zwijgt. Pappa dringt aan: "Kunnen we dit dan afspreken?" Fleurtje rolt nog eens met de ogen en brengt zuchtend uit "OK, sorry" en denkt ondertussen "Ben ik weer mooi van weggekomen". Fleurtje laat zich de rituele goedmakingsknuffel welgevallen en gaat haar gang.
Echt, wat een onzin. Ik weet niet in wat voor omgeving jij zit, maar dit is echt geen normaal oudergedrag.
Je zegt dan kort en duidelijk: niet doen.
Bij nog een poging zeg je: wát zei ik?!
Desnoods til je ze op en haal je ze uit de situatie (bij jonge kinderen).
Ik sla niet, ik schreeuw bijna nooit en ik straf niet, toch heb ik goed opgevoede kinderen en ik ben absoluut geen uitzondering.
zaterdag 17 augustus 2019 19:36
artikel laat wel heel duidelijk zien dat het effect niet groot is, zelden positief is en vaker negatiefbethweeter schreef: ↑17-08-2019 19:21Zeker een interessant artikel. En het beschrijft eigenlijk hoe ik erover denk. Het verschil tussen een tik en slaan (mishandeling) wordt heel duidelijk gemaakt. Verder vind ik het voorbeeld knuffelen-incest ook heel duidelijk om die glijdende schaal uit te leggen waar zo vaak in discussies op gewezen wordt.
zaterdag 17 augustus 2019 19:37
Mijn vader heeft mij één keer geslagen toen ik klein was. Toen ik zonder te kijken rennend had overgestoken en bijna onder een auto terecht kwam. Ik wist dat dat niet mocht en ik had zijn instructie vooraf (waar ik op hem moest wachten) ook genegeerd. Ik ben het nooit meer vergeten en ik ben ook nooit meer overgestoken zonder te kijken. Een zeer effectieve en gepaste correctie dus. Ik vind dat je in uiterste gevallen fysiek móet ingrijpen. Liever niet slaan. Maar als het nodig is (om je woorden kracht bij te zetten) zou ik het zeker doen.
zaterdag 17 augustus 2019 19:37
Ik zal nooit kunnen begrijpen dat mensen geweld zien als iets dat mag, omdat het nu eenmaal je kind is. Omdat je het een lesje wil leren. Zoals gezegd, ik zou de uitspraak van de rechter wel eens willen lezen om de exacte overwegingen te horen. En willen weten wat er in eventueel hoger beroep overblijft van de uitspraak.
zaterdag 17 augustus 2019 19:43
Wat fijn om te lezen.Griebus67 schreef: ↑17-08-2019 18:40Dit vind ik heel erg om te lezen, dat bij een ontroostbaar huilend kind de keus kennelijk is om óf heel erge dingen te zeggen of een tik uit te delen.
Als mijn kind ontroostbaar huilt, hou ik het vast tot het ontspant. Wat er ook aan vooraf is gegaan. Daarna zien we wel weer verder.
En ik ben geen permissieve knuffelouder die alles maar goed vindt en haar kind onder goedkeurend gekir de tent laat afbreken.
Verder ben ik tegen slaan, of het nou strafbaar is of niet.
Ik maakte ook regelmatig mee dat mijn ouders boos werden als ik onbedwingbaar moest huilen.
Ook onmacht denk ik.
Ik kon dan vaak niet uitleggen waarom ik moest huilen en blijkbaar wisten ze daarom niet hoe ze me moesten troosten.
Fijn on te lezen dat het ook anders had gekund.
zaterdag 17 augustus 2019 19:57
Er is wel een plek in de maatschappij waar we het accepteren, in het lab, waar met zogenaamd onschadelijke stroomschokjes bepaald gewenst gedrag bij een proefdier geconditioneerd wordt, maar verder heb ik er nog nooit van gehoord.Poppy_del_Rio schreef: ↑17-08-2019 19:21Ik zie het ook als een enorm zwaktebod om iemand die veel kleiner en zwakker is dan jij en volledig afhankelijk is van jou, lichamelijk pijn te gaan doen.
Dat accepteren we als maatschappij in geen enkele andere situatie, dus waarom zouden we het dan uitgerekend wel bij kinderen gaan accepteren?
The attitude of others towards you is the reflection of their state of mind.
zaterdag 17 augustus 2019 20:02
Ik heb twee keer mijn jongere neefje een 'bitchslap' verkocht. Ik was zelf een puber en had op dat moment de verantwoordelijkheid over hem. Hij was 9 en een ontzettende zuiger. Hij trapte een kuikentje dood, expres. Om te shockeren en een ander jong kind overstuur te maken. Uit totale woede heb ik hem toen gemept, dus ja, onmacht, maar vond het zo terecht toen, en nu nog steeds. Toen hij me verbaasd en boos aankeek en begon met "jij hebt het recht niet..." (zijn gebruikelijke uitweg voor alles toentertijd) verkocht ik hem er nog 1 voor hij die zin kon afmaken. Dat heeft behoorlijk indruk gemaakt. Hij heeft uren zitten janken en vond zichzelf zo zielig.
Heb het onmiddellijk gemeld bij alle ouders, hij kreeg straf en ik werd begrepen. En dat deed nog het meeste: niemand had meelij met 'zijn leed', niet erkend worden was nieuw voor hem. Dus de klap had alleen effect dankzij de consequentie die dat verder had (geen meelij terwijl slaan niet mag, dat weet iedereen). Hij is goed terecht gekomen en schaamt zich diep voor zijn gedrag toen. Hij geeft zelf aan dat hij toen voorheen veel te slap werd aangepakt, mijn 2 klappen met het gebrek aan 'ohsielug' hadden meer indruk gemaakt dan de pedagogisch verantwoorde gesprekken en straffen van zijn ouders. Hij testte continu hoe ver hij kon gaan (vooral met anderen met daden en woorden pijn doen) voor ze in opstand kwamen. Hele rare fase was dat bij hem, beetje eng zelfs. Ik zou het niemand aanraden maar in dit geval hielp het wel. Ik keur een tik uitdelen aan kinderen een volwassenen alleen goed als ze echt in blinde paniek of shock zijn en geen instructies kunnen uitvoeren, en er geen tijd is voor tot rust komen (ontsnappen uit een brandend huis bv). Ik denk er er andere methodes zijn om in andere situaties kinderen gepast te straffen voor zuigerig gedrag. Mijn leerlingen zouden liever een klap krijgen dan een week geen telefoon (zeggen ze, ze weten niet beter imho) 'dan ben je er snel vanaf met een beetje pijn'.
Heb het onmiddellijk gemeld bij alle ouders, hij kreeg straf en ik werd begrepen. En dat deed nog het meeste: niemand had meelij met 'zijn leed', niet erkend worden was nieuw voor hem. Dus de klap had alleen effect dankzij de consequentie die dat verder had (geen meelij terwijl slaan niet mag, dat weet iedereen). Hij is goed terecht gekomen en schaamt zich diep voor zijn gedrag toen. Hij geeft zelf aan dat hij toen voorheen veel te slap werd aangepakt, mijn 2 klappen met het gebrek aan 'ohsielug' hadden meer indruk gemaakt dan de pedagogisch verantwoorde gesprekken en straffen van zijn ouders. Hij testte continu hoe ver hij kon gaan (vooral met anderen met daden en woorden pijn doen) voor ze in opstand kwamen. Hele rare fase was dat bij hem, beetje eng zelfs. Ik zou het niemand aanraden maar in dit geval hielp het wel. Ik keur een tik uitdelen aan kinderen een volwassenen alleen goed als ze echt in blinde paniek of shock zijn en geen instructies kunnen uitvoeren, en er geen tijd is voor tot rust komen (ontsnappen uit een brandend huis bv). Ik denk er er andere methodes zijn om in andere situaties kinderen gepast te straffen voor zuigerig gedrag. Mijn leerlingen zouden liever een klap krijgen dan een week geen telefoon (zeggen ze, ze weten niet beter imho) 'dan ben je er snel vanaf met een beetje pijn'.
zaterdag 17 augustus 2019 20:10
Dan lees ik toch iets anders. Het wordt beschreven als extra conditioneringsmiddel en aan het einde van het artikel wordt juist gezegd dat het verbieden van de pedagogische tik negatieve gevolgen kan hebben. Maar wat lees jij dan?
zaterdag 17 augustus 2019 20:16
dat het alleen effect heeft op kinderen tussen de 2 en 6 en daaronder en daarboven leidt het tot anti sociaal gedraagbethweeter schreef: ↑17-08-2019 20:10Dan lees ik toch iets anders. Het wordt beschreven als extra conditioneringsmiddel en aan het einde van het artikel wordt juist gezegd dat het verbieden van de pedagogische tik negatieve gevolgen kan hebben. Maar wat lees jij dan?
zaterdag 17 augustus 2019 20:24
Goede verheerlijking van mishandeling dit.Violet-Nebula schreef: ↑17-08-2019 20:02Ik heb twee keer mijn jongere neefje een 'bitchslap' verkocht. Ik was zelf een puber en had op dat moment de verantwoordelijkheid over hem. Hij was 9 en een ontzettende zuiger. Hij trapte een kuikentje dood, expres. Om te shockeren en een ander jong kind overstuur te maken. Uit totale woede heb ik hem toen gemept, dus ja, onmacht, maar vond het zo terecht toen, en nu nog steeds. Toen hij me verbaasd en boos aankeek en begon met "jij hebt het recht niet..." (zijn gebruikelijke uitweg voor alles toentertijd) verkocht ik hem er nog 1 voor hij die zin kon afmaken. Dat heeft behoorlijk indruk gemaakt. Hij heeft uren zitten janken en vond zichzelf zo zielig.
zaterdag 17 augustus 2019 20:26
waarom denk je dat in de dierenwereld de jongen als ze eenmaal uit het nest zijn NOOIT meer omkijken naar hun ouders?redbulletje schreef: ↑17-08-2019 19:08Een tik uit onmacht van een volwassene naar een kind (kleuterformaat) dan mep je 'n kind zo een paar meter ver weg. Juist het feit dat ondanks het bloed onder de nagels uithalen een tik zodanig ingehouden was dat het alleen voor schrikeffect zorgde en niet voor een plek die nog een paar uur nagloeide of erger, wil zeggen dat ouders juist helemaal niet los gingen uit onmacht.
Hoe denk je dat er in de dierenwereld gecorrigeerd wordt naar de jong? Dat gebeurt ook fysiek en niet middels 'goede gesprekken'. Jonge kinderen die nog niet voor rede vatbaar zijn hebben m.i. dus ook meer aan fysieke correcties.
zaterdag 17 augustus 2019 20:29
ja hallo, ik begin niet met de banale vergelijkingenLady*Voldemort schreef: ↑17-08-2019 20:28Ja, al die dieren zijn natuurlijk getraumatiseerd door het hun aangedane geweld. Doe even normaal zeg.
zaterdag 17 augustus 2019 20:35
Ik heb er vroeger best wel van langs gekregen, m'n broer en zus ook.
zelf heeft het nauwelijks effect op mij gehad, ik heb er geen last van, en ik was af en toe ook echt een kind, die het bloed onder je nagels vandaan kon halen.
M'n zus heeft het er wel moeilijker mee gehad, en zij was echt heel erg lief, dat was echt niet nodig geweest.
Ik kan me ergens wel de frustratie van m'n moeder voorstellen, ze is vroeger ook een tijd overspannen geweest, maar een tik, of een draai om m'n oren nodig? nee.
gelukkig kon ik hard rennen.
Ik heb geen kinderen van mezelf, maar heb heel vaak, en lang op m'n bloedirritante neefjes en nichtjes gepast, ook wel op kinderen van vrienden, en ik heb nog nooit 1 keer een tik hoeven uitdelen, en het is ook nog nooit in me opgekomen, ik mis die neiging om uit te halen als ik gefrustreerd raak.
Gewoon streng zijn op een rustige manier, en naar de gang sturen, als ze heel erg vervelend waren, was echt wel genoeg.
Na 5 minuten was dan alles al klaar, en al die kinderen zijn prima opgegroeid tot hele leuke en fijne mensen, die absoluut geen etterbakken zijn.
Ik vind het moeilijk om het te veroordelen tot iets dat absoluut niet kan of mag, want ik heb zelf geen kinderen, en ik kan me de neiging best voorstellen, en toch heb ik heel sterk het gevoel dat het echt niet nodig is.
Volgens mij krijg je er vooral zelf een heel erg rotgevoel van, als je wel billenkoek geeft, terwijl het niet bewezen is, dat het een goed effect heeft.
ik was nog steeds een grote etterbak ook al kreeg ik wel billenkoek, en vooral draaien om m'n oren,
Het enige effect is schrik, en daarna leer je wel om op tijd weg te duiken of weg te rennen.
zelf heeft het nauwelijks effect op mij gehad, ik heb er geen last van, en ik was af en toe ook echt een kind, die het bloed onder je nagels vandaan kon halen.
M'n zus heeft het er wel moeilijker mee gehad, en zij was echt heel erg lief, dat was echt niet nodig geweest.
Ik kan me ergens wel de frustratie van m'n moeder voorstellen, ze is vroeger ook een tijd overspannen geweest, maar een tik, of een draai om m'n oren nodig? nee.
gelukkig kon ik hard rennen.
Ik heb geen kinderen van mezelf, maar heb heel vaak, en lang op m'n bloedirritante neefjes en nichtjes gepast, ook wel op kinderen van vrienden, en ik heb nog nooit 1 keer een tik hoeven uitdelen, en het is ook nog nooit in me opgekomen, ik mis die neiging om uit te halen als ik gefrustreerd raak.
Gewoon streng zijn op een rustige manier, en naar de gang sturen, als ze heel erg vervelend waren, was echt wel genoeg.
Na 5 minuten was dan alles al klaar, en al die kinderen zijn prima opgegroeid tot hele leuke en fijne mensen, die absoluut geen etterbakken zijn.
Ik vind het moeilijk om het te veroordelen tot iets dat absoluut niet kan of mag, want ik heb zelf geen kinderen, en ik kan me de neiging best voorstellen, en toch heb ik heel sterk het gevoel dat het echt niet nodig is.
Volgens mij krijg je er vooral zelf een heel erg rotgevoel van, als je wel billenkoek geeft, terwijl het niet bewezen is, dat het een goed effect heeft.
ik was nog steeds een grote etterbak ook al kreeg ik wel billenkoek, en vooral draaien om m'n oren,
Het enige effect is schrik, en daarna leer je wel om op tijd weg te duiken of weg te rennen.
