Tim ribberink: wat verdrietig

Oh, en de pesters uit de ene gehusselde klas bleken binnen no time de pesters uit de andere gehusselde klas gevonden te hebben en sloten zich bij elkaar aan.

Inderdaad erg verdrietig de verhalen van Kate en alle anderen hier in dit topic Ik herken helaas in elk verhaal wel een stukje van mijn eigen pestverleden

quote:Lughnasadh schreef op 07 november 2012 @ 12:07:

Oh, en de pesters uit de ene gehusselde klas bleken binnen no time de pesters uit de andere gehusselde klas gevonden te hebben en sloten zich bij elkaar aan.



Oh echt? Bah.

Op een kleinere school wordt husselen inderdaad moeilijk maar ik merk dat het bij de school van mijn kinderen meestal wel goed uitpakt. Het lost inderdaad niet het hele probleem op ivm pauzes enz. maar hier een stap in de goede richting.

Klassen husselen, mwoah, ik weet niet. Misschien ben je voorstander als jouw kind in een klas zit waar gepest wordt. Maar mijn dochter zit in een -door de juffen zelf zo omschreven- hele vriendelijke rustige zachtaardige klas. Waar iedereen geaccepteerd is. Ik vind dat zo mooi om te horen! Met mijn pestachtergrond denk ik juist, laten we dat vooral zo houden! Een klas kan heel naar zijn. Maar zoals ik leer ook juist heel veilig en warm. Ja, ook voor die drie kinderen met een rugzakje en gedragsmoeilijkheden. De kinderen accepteren elkaar.

quote:alinea schreef op 07 november 2012 @ 08:20:

Ik weet niet of je het weet maar kinderen die zacht en erg lief zijn en verbaal iets minder sterk zijn worden juist gepest, ja gewoon omdat ze zachter en lief zijn. En waarom zou zo'n jongen niet tussen gespierde bonken in een klas moeten zitten? Want dan is het logisch dat ie gepest kan worden? Je draait de boel om, dat zit er dus zo scheef waardoor dit steeds mogelijk is. Pesten mag niet! Of je nou een beetje raar bent of afwijkend juist dan hoort iemand door zijn leeftijdsgenoten een beetje geholpen te worden ipv nog zwakker te maken met zijn allen dat is dierlijk gedrag. Kinderen bewust maken van wat ze aanrichten met welk gedrag zou in een les op school gegeven moeten worden.



Je ´verwijt´ mij dat ik de boel omdraai. Maar je kunt ook zeggen dat de mensen die zo hard roepen dat pesten niet mag, naief zijn.



Pesten is van alle tijden, ik werd ook gepest vroeger en ik kon ook nog eens goed leren. Thuis weinig geld, geen hippe kleren, mijn moeder knipte mijn haar vaak zelf, noem maar op. Allemaal goede dingen om te pesten. Maar ik had wél in elke klas nog wel 2 of 3 vriendinnen. Zolang we als groepje bij elkaar bleven viel het wel mee, maar owee als ze me alleen op de fiets tegenkwamen.



Als je kind gepest wordt, dan is dat iets verschrikkelijks, maar je kop in het zand steken, zoals de meeste ouders doen, helpt niet. Daarnaast moet je ook inzien dat kinderen het soms zelf niet eens zo in de gaten hebben. Naar aanleiding van Tim heb ik met mijn dochter gepraat. In de klas een meisje dat buiten de groep valt door haar gedrag. Maar ze wordt niet gepest volgens dochter. Maar dochter vindt het bewuste meisje niet aardig, niet leuk, heeft het kind ook al een paar keer gezegd waarom niet, maar er veranderd niks. Dus dochter houdt zich bezig met anderen. Ze behandelt het kind wel normaal, maar zal haar niet uitnodigen voor een feestje. En de rest van de klas ook niet meer. Dus je zou kunnen stellen dat dit kind buitengesloten wordt. Moet je de ´pesters´ dan dwingen om dat kind aardig te vinden?? Dat gaat niet werken.



Een ander voorbeeld dat ik noemde, was een kind dat slaat, bijt en krabt. Mijn dochter heeft daar de littekens van. Moet ik haar nu zeggen dat ze toch gewoon met dat kind moet omgaan?? Sorry, maar dat gaat niet werken, als een volwassene mij zou bijten en krabben zou ik aangifte doen van mishandeling. En aangezien dit meisje hetzelfde gedrag bij anderen vertoont, heeft ze geen enkel vriendinnetje. Ze wordt dus buitengesloten. Wat wil je daaraan doen dan? De hele school dwingen om haar toch leuk te vinden? Vergeet het maar.



Je kunt dus wel zeggen dat je elkaar normaal moet blijven behandelen maar soms zijn er gewoon grenzen aan wat je accepteert. Als mensen mij niet leuk vinden, prima, dan komen ze gewoon niet hier. Ik zal hallo zeggen in een winkel maar ze niet uitnodigen voor een feestje. Dat is ook een vorm van buitensluiten uiteindelijk, maar dat vindt niemand raar.



Sommige kinderen voelen zich gepest/buitengesloten terwijl de omgeving dat zo helemaal niet ervaart. Op de basisschool was ook zo´n kind. Toen de kinderen erop aangesproken werden bleek dat ze het niet in de gaten hadden, vervolgens dat kind allemaal een keer uitnodigden. Ze heeft daar dan nog 2 vriendinnetjes aan overgehouden, met de rest klikte het niet echt. Was een prima oplossing zo.



Maar ik heb dus heel veel andere voorbeelden. En dan kun je zeggen dat je je normaal moet opstellen en dat iedereen er mag zijn, maar als een kind zichzelf buiten de groep plaatst door eigen gedrag, dan moet je het gedrag aanpakken, niet degenen die het kind buitensluiten.

Ikzelf ben nooit gepest en heb een ander ook nooit gepest.

Ik ben ook nooit populair geweest, omdat ik -ondanks dat ik best een druk en chaotisch karakter heb-, liever op mezelf ben en sociale dingen erg moeilijk vindt en vooral erg onzeker ben.

Dit, terwijl ik van mensen om mij heen te horen krijg, dat ik assertief overkom, een knappe meid ben en een vlotte babbel heb.



Ik ben erg gevoelig en vind mensen soms maar rare kuddedieren.

Ik ben dat zelf ook, want volg de laatste trends op de voet en wil er graag 'bij horen'.

Toch heb ik altijd het gevoel dat ik anders ben dan anderen, wat dat dan ook moge zijn..

Gelukkig heb ik wel een drietal goede vriendinnen, waar ik erg blij mee ben.



Toch heb ik wel ervaren hoe pesten moet zijn.

Ik heb nu een jaar of 4 verkering met mijn vriend. Hij is het beste dat mij is overkomen en ik zou nooit meer zonder hem willen zijn, zoals ik er nu in sta.

Hij heeft een vriendengroep met een stuk of 12 vrienden en ondanks dat ik door zijn vrienden volledig geaccepteerd werd, was ik voor de dames meteen een vijand.

Ik heb dat inmiddels geaccepteerd, maar omdat ik nieuw in vriends dorp was, een behoorlijk eind van mijn geboorteplaats, was dit wel heftig.

Ik werd nergens voor uitgenodigd en op verjaardagen genegeerd. Dit alles met name aangestuurd door 1 meid, die nota bene zelf ook erg veel moeite had moeten doen om een 'plaats' in deze groep te verwerven.

Ik heb het laten gaan en mijn mijn eigen vrienden en kennissen gemaakt in dit dorp. Kwestie van graag of helemaal niet, terwijl ik er best af en toe een traan om gelaten heb.



Maar waar me 'de bek' dan echt van open valt, is dat deze miep

op facebook post, naar aanleiding van het overlijden van Tim;

"Pesten moet stoppen!! Buitensluiten is ook pesten" RIP Tim..



Ik ben het volledig met deze post eens..

..Maar wat een schijnheilig wijf! Voor het gemak even vergeten hoe zij een ander het leven (tijdelijk) zuur heeft gemaakt en nog steeds soms doet.

Zo, dat moest ik even kwijt..



Om verder OT te blijven (komen); ik denk dat pesten nogal eens onderschat wordt inderdaad.

Ik heb pesten om mij heen gezien, zowel in mijn middelbare schooltijd als in mijn basisschooltijd. Als kind vroeg ik mij dan altijd af, waarom leraren niet ingrepen, terwijl de situatie zo overduidelijk was.

Je moet het probleem in de kiem smoren en vooral willen zien.

Ik had soms het idee dat leraren ervan genoten dat een bepaald kind werd gepest.

quote:Lughnasadh schreef op 07 november 2012 @ 11:37:

Ik denk dat dat zeker goed zou kunnen uitpakken. Maar in de schoolpraktijk onuitvoerbaar. Op de basisschool nog het makkelijkst, maar dan zit je nog met voor-en na school en pauzes, waar de ingesleten groepjes elkaar weer opzoeken, zo bleek bij ons op school. Het sorteert wel enig effect.

En dan heb je ook nog de kleine scholen met weinig klassen. Op mijn oude school was er van elke klas maar 1 en die ook nog gecombineerd.



Op de middelbare net zo. Mijn zoon's brugklas is dit jaar de enige gymnasiumbrugklas, dus geen enkele uitwijkmogelijkheid. En dat zal de komende 6 jaar dus zo blijven.Bij mij op school zijn de uitwijkmogelijkheden gering. Sommige klassen zijn extreem klein, hebben maar een paar leerlingen. Die zijn al helemaal met geen mogelijkheid te splitsen. Maar pestkoppen houden wij daarentegen wel scherp in de gaten. Vooral meisjes kunnen elkaar het bloed onder de nagels vandaan halen hoor ik regelmatig.

@exces mensen die tegen pesten zijn, zijn niet naief hoor mensen die tegen pesten zijn willen een oplossing tegen pesten, en Tuurlijk zijn er altijd kinderen die niet met elkaar overweg kunnen, ik het geval van je dochter die gebeten en gekrabt werdt is het andersom en werdt je dochter gepest dus zou dat andere meisje aangepakt moeten worden net zo goed maar dat moet allemaal bespreekbaarder worden, ze hoeven niet met elkaar te spelen maar dat andere voorbeeld dat je geeft over het meisje bij je dochter in de klas vindt ik wel weer sneu waarom zou je dochter bijvoorbeeld al een paar keer gezegd hebben dat ze haar niet leuk vindt? Is dat echt nodig om dat steeds aan het meisje te vertellen misschien wordt zij gepest en vertellen alle kinderen in de klas haar een paar keer per week dat ze haar niet leuk vinden, dat is dan niet goed voor haar zelfvertrouwen brr zal je eigen kind maar zijn die dat steeds hoort, dan is het zeker een ander verhaal?

quote:exces schreef op 07 november 2012 @ 12:24:

[...]





Je ´verwijt´ mij dat ik de boel omdraai. Maar je kunt ook zeggen dat de mensen die zo hard roepen dat pesten niet mag, naief zijn.

http://forum.viva.nl/temp ... oolbar/toolbar-sprite.gif

Pesten is van alle tijden, ik werd ook gepest vroeger en ik kon ook nog eens goed leren. Thuis weinig geld, geen hippe kleren, mijn moeder knipte mijn haar vaak zelf, noem maar op. Allemaal goede dingen om te pesten. Maar ik had wél in elke klas nog wel 2 of 3 vriendinnen. Zolang we als groepje bij elkaar bleven viel het wel mee, maar owee als ze me alleen op de fiets tegenkwamen.



Als je kind gepest wordt, dan is dat iets verschrikkelijks, maar je kop in het zand steken, zoals de meeste ouders doen, helpt niet. Daarnaast moet je ook inzien dat kinderen het soms zelf niet eens zo in de gaten hebben. Naar aanleiding van Tim heb ik met mijn dochter gepraat. In de klas een meisje dat buiten de groep valt door haar gedrag. Maar ze wordt niet gepest volgens dochter. Maar dochter vindt het bewuste meisje niet aardig, niet leuk, heeft het kind ook al een paar keer gezegd waarom niet, maar er veranderd niks. Dus dochter houdt zich bezig met anderen. Ze behandelt het kind wel normaal, maar zal haar niet uitnodigen voor een feestje. En de rest van de klas ook niet meer. Dus je zou kunnen stellen dat dit kind buitengesloten wordt. Moet je de ´pesters´ dan dwingen om dat kind aardig te vinden?? Dat gaat niet werken.



Een ander voorbeeld dat ik noemde, was een kind dat slaat, bijt en krabt. Mijn dochter heeft daar de littekens van. Moet ik haar nu zeggen dat ze toch gewoon met dat kind moet omgaan?? Sorry, maar dat gaat niet werken, als een volwassene mij zou bijten en krabben zou ik aangifte doen van mishandeling. En aangezien dit meisje hetzelfde gedrag bij anderen vertoont, heeft ze geen enkel vriendinnetje. Ze wordt dus buitengesloten. Wat wil je daaraan doen dan? De hele school dwingen om haar toch leuk te vinden? Vergeet het maar.



Je kunt dus wel zeggen dat je elkaar normaal moet blijven behandelen maar soms zijn er gewoon grenzen aan wat je accepteert. Als mensen mij niet leuk vinden, prima, dan komen ze gewoon niet hier. Ik zal hallo zeggen in een winkel maar ze niet uitnodigen voor een feestje. Dat is ook een vorm van buitensluiten uiteindelijk, maar dat vindt niemand raar.



Sommige kinderen voelen zich gepest/buitengesloten terwijl de omgeving dat zo helemaal niet ervaart. Op de basisschool was ook zo´n kind. Toen de kinderen erop aangesproken werden bleek dat ze het niet in de gaten hadden, vervolgens dat kind allemaal een keer uitnodigden. Ze heeft daar dan nog 2 vriendinnetjes aan overgehouden, met de rest klikte het niet echt. Was een prima oplossing zo.



Maar ik heb dus heel veel andere voorbeelden. En dan kun je zeggen dat je je normaal moet opstellen en dat iedereen er mag zijn, maar als een kind zichzelf buiten de groep plaatst door eigen gedrag, dan moet je het gedrag aanpakken, niet degenen die het kind buitensluiten.



Ik zit een beetje met mijn oren te klapperen. Je komt over als een ouder die zeker weet de waarheid in pacht te hebben. En er gemakshalve ook maar vanuit gaat dat je kinderen de waarheid in pacht hebben.



Insluiting en buitensluiting is een proces dat van twee kanten werkt. Jij legt de bal vooral bij diegenen die buiten de boot vallen. Absurd, hard en niet waarheidsgetrouw.



Vooral de zin dat jouw dochter een klasgenootje niet leuk vindt, dit ook gewoon zegt tegen dat kind en dat dat jouw goedkeuring heeft vind ik treurig.



Mogelijk ben jij een van die ouders die pesten zelfs in de hand werkt.

En als ik er naast zit: constructief is jouw 'oplossing' allesbehalve. Er komen op zijn minst asociale kinderen van.



Het is niet zoals ik ben opgevoed en wat ik wil meegeven. Ik geloof in bruggenbouwers en vredesstichters. Niet in mensen die zichzelf maar tot een kamp rekenen en de wapens slijpen. Want dat is nogal simpel en zelfs laf.



Het is overduidelijk dat je volstrekt geen zicht hebt op de harde en complexe dynamiek in klassen. En dan noem je anderen naïef?



En ja. Pesten is van alle tijden. Maar verkrachten ook. En moorden. Ook in die gevallen maar 'de boel, de boel laten'.



Tot slot: het is eigenlijk misselijkmakend dat je in eerdere post zegt dat de schuld te vaak bij pesters wordt neergelegd en dat Tim tenger was en - heel stom natuurlijk - tussen allemaal 'bonken' zat.

In de context van wat er gebeurd is walgelijk.

(En weer terug naar die verkrachting: ook uitlokking dus altijd?)

Strike en Alinea, ik denk dat jullie totaal het punt missen wat exces wil maken. Ik verbaas me er eigenlijk over dat dit totaal verkeerd bij jullie binnenkomt, omdat het een behoorlijke afspiegeling van de werkelijkheid is, zowel in het leven van kinderen als volwassenen.

Even het voorbeeld wat Strike aanhaalt dat de dochter van exces met goedkeuring van exces het betreffende kind hier op aanspreekt. Dat is toch juist goed? Niemand wil met haar spelen en er wordt haar duidelijk gemaakt waarom. Als niemand iets tegen haar zegt, kan ze haar gedrag niet verbeteren.

Tuurlijk is het zo dat aan het gedrag van die kinden uit de voorbeelden van exces wel iets ten grondslag zal liggen, maar helaas zijn dat 9 van de 10 keer de ouders die zeggen: 'mijn kind doet zoiets niet' en die het dus niet oppikken.

Met als gevolg dat deze kinderen eigenlijk buitengesloten blijven, want ook al zijn het kinderen; je kan ze niet dwingen om sociale contacten aan te gaan met andere kinderen die ze niet mogen. Als volwassene ga je ook niet op de thee bij iemand die je totaal niet mag.

Dit zijn gewoon voorbeelden die in de praktijk voorkomen, en die niets te maken hebben met jongens en meisjes die gepest worden door bijvoorbeeld uiterlijke kenmerken.

Dat is weer een heel ander verhaal.

Voorbeeld van mijn neef: die jongen is gewoon echt verspest door zijn ouders. Eigenlijk kan hij er niets aan doen. Maar dat was als klein kind al iemand die altijd opschepte, alles beter wist, altijd zijn zin wilde hebben en waar gewoon niet leuk mee te spelen viel. Alle neefjes en nichtjes speelden altijd heel leuk met elkaar op verjaardagen, of visite bij opa en oma. Totdat het betreffende neefje erbij kwam. Dan was er direct heibel in de tent. Hij wilde altijd wat anders doen dan de rest. Deed de rest verstoppertje, dan wilde hij tikkertje doen en verpeste het spelletje verstoppertje door telkens te verraden waar iemand verstopt zat, waren ze aan het voetballen dan trapte hij elke keer de bal weg en ga zo maar door. Uiteindelijk is er altijd wel iemand van de andere kinderen die het zat is en mijn neefje daar op aansprak. Met als gevolg dat neefje huilend naar binnen rent, waar zijn moeder hem met groot drama binnenhaalt dat het toch schandalig is dat niemand met hem wil spelen, dat het op school al niet veel anders is en hoe hard kinderen kunnen zijn. Zij gaat verhaal halen bij de andere kinderen, maar gaat totaal voorbij aan de reden die de kinderen opgeven: 'hij had al 10 keer de bal weggetrapt of verklapt waar iedereen verstopt zat en dat waren we zat'. Daar wordt gewoon helemaal niets mee gedaan. Zelfs niet nadat de ouders van de andere kinderen dit ter sprake brachten.

Hij is dus altijd in het gelijk gesteld door zijn ouders. Die hebben nooit naar de andere kant van het verhaal gekeken en dat vind ik heel erg kwalijk! Want dat neefje is inmiddels een volwassen vent en helaas nog steeds een niet erg aardig persoon.

Ik wil ook even reageren op exces. Het verbaasd mij eigenlijk dat haar berichten zo weinig respons hebben opgeleverd, want ik vind haar berichten zelf best schokkend.



Wat ik er zo schokkend aan vindt, is dat exces het fenomeen pesten zo een het goedpraten is. Om even de woorden van exces te herhalen: "Maar als een kind er niks aan wil doen dan houdt het gewoon op. Ze kijken onveranderd naar wat de pesters doen en zijn de onschuld zelf. Ik kan je verzekeren dat dat in alle gevallen niet zo is."



Exces, in de voorbeelden die jij geeft gaat het er vaak om dat een kind niet leuk is voor haar klasgenoten, en dan wordt teruggepakt. Tenminste, dat is wat ik eruit opmaak. Het pesten komt dan voort uit wraak. Dat komt voor, inderdaad, maar mijn ervaring is dat pesten veel vaker niet voortkomt uit wraak, maar voor pestkoppen juist een manier is om zichzelf te manifesteren of zich af te reageren. En dan pakken ze de zwakste prooi. Lang niet alle kinderen die gepest worden, lokken dat uit door zich vervelend te gedragen tegenover andere kinderen. Vaak zijn het juist de meest lieve en zachtaardige kinderen die gepest worden. Immers, deze kinderen zijn het zwakst. Ik zag dat alinea dat ook al tegen je gezegd had, maar je gaat daar niet echt op in en komt dan weer met voorbeelden van kinderen die zich vervelend gedragen en daardoor het pesten uitlokken.



Ik werd ook gepest, maar ik was absoluut geen vervelend kind. Ik ben zelf op de basisschool altijd een heel lief en sociaal kind geweest met veel vriendinnetjes. Toen ik op de middelbare school terecht kwam en één meisje de hele boel tegen me opstookte, met als gevolg dat ik gepest werd, veranderde ik in een stil en angstig meisje. Daardoor werd ik nog makkelijker te pesten, waardoor ik nog angstiger en stiller werd, waardoor ik nog makkelijker te pesten was, en waardoor ik nog angstiger en stiller werd enz. Het is als een vicieuze cirkel waar je niet uitkomt. Ja, tenzij je een grote bek hebt en van je aftrapt. Maar ik was (en ben) gewoon een ontzettend zachtaardig kind waardoor van me aftrappen gewoon niet makkelijk was. Daarbij kwam dat dat pesten me ontzettend angstig had gemaakt.



Jij vindt dan waarschijnlijk dat ik het aan mezelf te danken heb gehad dat ik gepest werd, en dat de oorzaak bij mij lag. Immers, dan had ik maar van me af moeten bijten. Ik vind dat echt belachelijk. Pesten is een hele kwalijke zaak en zou door niemand goedgepraat mogen worden, klaar.

quote:Baudolino schreef op 07 november 2012 @ 13:50:

Strike en Alinea, ik denk dat jullie totaal het punt missen wat exces wil maken. Ik verbaas me er eigenlijk over dat dit totaal verkeerd bij jullie binnenkomt, omdat het een behoorlijke afspiegeling van de werkelijkheid is, zowel in het leven van kinderen als volwassenen.

Even het voorbeeld wat Strike aanhaalt dat de dochter van exces met goedkeuring van exces het betreffende kind hier op aanspreekt. Dat is toch juist goed? Niemand wil met haar spelen en er wordt haar duidelijk gemaakt waarom. Als niemand iets tegen haar zegt, kan ze haar gedrag niet verbeteren.

Tuurlijk is het zo dat aan het gedrag van die kinden uit de voorbeelden van exces wel iets ten grondslag zal liggen, maar helaas zijn dat 9 van de 10 keer de ouders die zeggen: 'mijn kind doet zoiets niet' en die het dus niet oppikken.

Met als gevolg dat deze kinderen eigenlijk buitengesloten blijven, want ook al zijn het kinderen; je kan ze niet dwingen om sociale contacten aan te gaan met andere kinderen die ze niet mogen. Als volwassene ga je ook niet op de thee bij iemand die je totaal niet mag.

Dit zijn gewoon voorbeelden die in de praktijk voorkomen, en die niets te maken hebben met jongens en meisjes die gepest worden door bijvoorbeeld uiterlijke kenmerken.

Dat is weer een heel ander verhaal.



Komt inderdaad verkeerd binnen bij me. Maar niet omdat ik het verkeerd begrijp.



Punt is dat er in jouw (en Exces') volledig vanuit wordt gegaan dat de gepeste 'fout' zit en de rest 'goed'. De rest vertelt de gepeste/buitengeslotene dan wel even hoe het zit. Hoe je je hoor te gedragen in een groep.

Nu, veel kinderen willen zich waarschijnlijk wel anders gedragen, maar kunnen het niet zomaar. Sommige mensen zijn nu eenmaal gewoon 'anders'.

Het vraagt eerder empathie en diplomatieke skills om de mensen die 'anders zijn' te benaderen.

En die empathie en diplomatie? Die zijn volledig afwezig in het verhaal.

Benaderen dus om 'de boel bij elkaar te houden'. Ik wil zelf dat niemand wordt buitengesloten. Want zodra je die ander echt begrijpt, is het makkelijker die ander erbij te betrekken. Dat vraagt een open houding. Niet het 'opleggen' van geldende normen.

Ook omdat je als kind simpelweg het recht niet hebt anderen buiten te sluiten. Kinderen zitten namelijk in een klas. Niet een zelfgecreëerde vriendengroep/omgeving. In een klas heb je maar met elkaar te dealen. Of je dat nu leuk vindt of niet. En 'dealen' is niet negeren of buitensluiten.

(Ook heel praktisch: de samenleving krijgt de boemerang keihard terug als die kinderen die altijd buiten werden gesloten volwassen worden.)



Ik begrijp ook wel dat dingen zo werken zoals jullie ze beschrijven. Het is in die zin een interessant kijkje in de keuken van de groep die normen oplegt. Dat mensen beschrijven hoe het gaat? Prima. Maar doe het niet voorkomen alsof je met die aanpak de goedheid zelve bent en problemen aan het oplossen bent.

Want dat is allesbehalve het geval.

Exces,



Ik zou heel goed dat andere kind kunnen zijn. Want op de basisschool en op het voortgezet onderwijs werd ik door vrijwel iedereen uitgekotst. Ik had niet de vaardigheid om "normaal" te zijn en ik leerde het ook niet door gebrek aan normaal contact met anderen. Van treiteren leer je niet je gedrag te veranderen.

quote:strike schreef op 07 november 2012 @ 14:15:

[...]





Komt inderdaad verkeerd binnen bij me. Maar niet omdat ik het verkeerd begrijp.



Punt is dat er in jouw (en Exces') volledig vanuit wordt gegaan dat de gepeste 'fout' zit en de rest 'goed'. De rest vertelt de gepeste/buitengeslotene dan wel even hoe het zit. Hoe je je hoor te gedragen in een groep.

Nu, veel kinderen willen zich waarschijnlijk wel anders gedragen, maar kunnen het niet zomaar. Sommige mensen zijn nu eenmaal gewoon 'anders'.

Het vraagt eerder empathie en diplomatieke skills om de mensen die 'anders zijn' te benaderen.

En die empathie en diplomatie? Die zijn volledig afwezig in het verhaal.

Benaderen dus om 'de boel bij elkaar te houden'. Ik wil zelf dat niemand wordt buitengesloten. Want zodra je die ander echt begrijpt, is het makkelijker die ander erbij te betrekken. Dat vraagt een open houding. Niet het 'opleggen' van geldende normen.

Ook omdat je als kind simpelweg het recht niet hebt anderen buiten te sluiten. Kinderen zitten namelijk in een klas. Niet een zelfgecreëerde vriendengroep/omgeving. In een klas heb je maar met elkaar te dealen. Of je dat nu leuk vindt of niet. En 'dealen' is niet negeren of buitensluiten.

(Ook heel praktisch: de samenleving krijgt de boemerang keihard terug als die kinderen die altijd buiten werden gesloten volwassen worden.)



Ik begrijp ook wel dat dingen zo werken zoals jullie ze beschrijven. Het is in die zin een interessant kijkje in de keuken van de groep die normen oplegt. Dat mensen beschrijven hoe het gaat? Prima. Maar doe het niet voorkomen alsof je met die aanpak de goedheid zelve bent en problemen aan het oplossen bent.

Want dat is allesbehalve het geval.



Ik begrijp eerlijk gezegd niet zo wat 'mensen die anders zijn' hier mee te maken hebben.

Deze voorbeelden die zijn gegeven staan helemaal compleet los van kinderen die gepest worden omdat ze een makkelijk doelwit zijn, want stil, teruggetrokken, niet de juiste kleding, opvallende utierlijke kenmerken enz. Dat staat hier even los van.

Het punt wat Exces wilde maken was volgens mij dat het niet altijd zo zwart-wit is. Dat er niet 2 duidelijke groepen zijn, namelijk de pesters en niet pesters. Er is een grijs gebied.

En dat zijn de voorbeelden die genoemd worden. Kinderen die het zichzelf onmogelijk maken. Heeft dat een oorzaak? Ja natuurlijk, en vaak ligt dat bij de ouders. Zie het voorbeeld wat ik aanhaalde van mijn neef. Dat ligt er vaak aan ten grondslag.

Kan het kind er dan eigenlijk wat aan doen? Nee, maar daar hebben andere kinderen geen boodschap aan. Die snappen dat niet. Als volwassende kan je dat onderscheiden, het is zijn of haar fout niet, want de ouders falen hier. Maar als kind kan je dat onderscheid niet maken. Dan wil je niet spelen of in de buurt zijn bij een kind wat alles wil bepalen en alles verpest. (zie het voorbeeld van mijn neef)

quote:hans66 schreef op 07 november 2012 @ 14:21:

Exces,



Ik zou heel goed dat andere kind kunnen zijn. Want op de basisschool en op het voortgezet onderwijs werd ik door vrijwel iedereen uitgekotst. Ik had niet de vaardigheid om "normaal" te zijn en ik leerde het ook niet door gebrek aan normaal contact met anderen. Van treiteren leer je niet je gedrag te veranderen.Maar vertoonde je dan onhebbelijk gedrag zoals in de voorbeelden beschreven? Dus alle spelletjes verpesten, klikken enz?

Ik denk dat echt vaak pesters niet door hebben hoe erg het is.

Tenminste als ik voor mijzelf spreek eind klassen basisschool.

Ik heb daar een meisje gepest samen met mijn vriendinnen.

Maar het stomme is dat ik me pas jaren later realiseerde dat wij haar pestte.

Ik was me er niet van bewust hoeveel inpact dat zou kunnen hebben.



Mijn jongste wordt wel eens gepest, ik heb een paar keer geobserveerd dat (en dit vind ik moeilijk, het is niet zijn schuld!) hij zichzelf door zijn gedrag buiten de groep plaatst.

Zichzelf een makkelijk slachtoffer maakt.

Het gaat beter maar misschien denk ik dat omdat ik er minder zicht op heb.



Ik heb na aanleiding van dit vreselijke bericht een gesprek gehad met mijn zonen.

Mijn oudste (10) gaf toe wel eens commentaar te hebben op andersman kledingmaar zei er meteen achteraan dat hij dit misschien beter niet meer kon doen.

Wat kun je meer doen als ouder dan af entoe een gesprek hebben , eerlijk en open?



Ik geloof nl dat bijna elk kind wel eens gepest wordt, de ene alleen misschien jammergenoeg langdurig.

Ik geloof ook dat elk kind wel eens zelf pest.

En sommige helaas structrueel....

quote:Baudolino schreef op 07 november 2012 @ 14:36:

[...]





Ik begrijp eerlijk gezegd niet zo wat 'mensen die anders zijn' hier mee te maken hebben.

Deze voorbeelden die zijn gegeven staan helemaal compleet los van kinderen die gepest worden omdat ze een makkelijk doelwit zijn, want stil, teruggetrokken, niet de juiste kleding, opvallende utierlijke kenmerken enz. Dat staat hier even los van.

Het punt wat Exces wilde maken was volgens mij dat het niet altijd zo zwart-wit is. Dat er niet 2 duidelijke groepen zijn, namelijk de pesters en niet pesters. Er is een grijs gebied.

En dat zijn de voorbeelden die genoemd worden. Kinderen die het zichzelf onmogelijk maken. Heeft dat een oorzaak? Ja natuurlijk, en vaak ligt dat bij de ouders. Zie het voorbeeld wat ik aanhaalde van mijn neef. Dat ligt er vaak aan ten grondslag.

Kan het kind er dan eigenlijk wat aan doen? Nee, maar daar hebben andere kinderen geen boodschap aan. Die snappen dat niet. Als volwassende kan je dat onderscheiden, het is zijn of haar fout niet, want de ouders falen hier. Maar als kind kan je dat onderscheid niet maken. Dan wil je niet spelen of in de buurt zijn bij een kind wat alles wil bepalen en alles verpest. (zie het voorbeeld van mijn neef)



Ja, daar heb je wel gelijk in. Maar ik reageerde ook specifiek op het voorbeeld van een kind dat simpelweg niet 'aardig' is.

Er is ook een grijs gebied tussen ontoelaatbaar gedrag, anders zijn en niet aardig zijn.



Overigens had Exces het ook expliciet over Tim die wat tenger zou zijn ten opzichte van zijn potige klasgenoten.

quote:Dromertje87 schreef op 07 november 2012 @ 14:12:

Ik werd ook gepest, maar ik was absoluut geen vervelend kind. Ik ben zelf op de basisschool altijd een heel lief en sociaal kind geweest met veel vriendinnetjes. Toen ik op de middelbare school terecht kwam en één meisje de hele boel tegen me opstookte, met als gevolg dat ik gepest werd, veranderde ik in een stil en angstig meisje. Daardoor werd ik nog makkelijker te pesten, waardoor ik nog angstiger en stiller werd, waardoor ik nog makkelijker te pesten was, en waardoor ik nog angstiger en stiller werd enz. Het is als een vicieuze cirkel waar je niet uitkomt. Ja, tenzij je een grote bek hebt en van je aftrapt. Maar ik was (en ben) gewoon een ontzettend zachtaardig kind waardoor van me aftrappen gewoon niet makkelijk was. Daarbij kwam dat dat pesten me ontzettend angstig had gemaakt.





Deze ervaring heb ik ook (en ik denk velen met mij). Ik was ook een zachtaardiger kind wat rustig was en liever een boek las dan wilde spelletjes deed. Als je dan ook nog niet zo bijdehand bent en liever je mond houdt dan wat terug zegt, ben je snel een mikpunt. Ik weiger te accepteren dat het dan aan het gepeste kind ligt. Ik vind het echt de omgekeerde wereld dat het gepeste kind dan maar moet veranderen. Beiden moeten veranderen, maar in ieder geval het pestende kind (of die moet in ieder geval leren dat pesten niet hoort). Ik denk dat ouders van pestende kinderen geen enkel idee hebben hoe eenzaam een gepest kind is. Je móet naar school, dus je móet ook naar de pesters. Elke dag, jarenlang. En tegenwoordig met de sociale media wordt je er thuis ook nog mee geconfronteerd. Enig idee hoe bedreigend dat is als je nergens meer veilig bent? Als je overal hoort en leest dat je niets waard bent? Volwassenen kunnen dat relativeren, maar de belevingswereld van kinderen en jongeren is zo anders. Erbij horen en aardig gevonden worden is op die leeftijd erg belangrijk en juist dat wordt door anderen de grond in geboord. Ik kan er heel boos om worden dat anderen dat maar afdoen met "dan moet je maar wat assertiever worden". Ik had er heel wat voor gegeven om op die leeftijd wat assertiever te zijn. Op die leeftijd ken je jezelf nog helemaal niet, laat staan dat je makkelijk iets kan veranderen.



Toevallig zag ik gisteren Studio Max Live met Myrna Goossen. Het ging over Tim Ribberink en de gevolgen van pesten. Myrna is vroeger gepest en toen ze erover praatte, schoot ze weer vol. Dan kun je er nog overheen zijn, het blijft altijd een litteken. Ook dat herken ik heel erg. Inmiddels ben ik allang niet meer dat stille meisje wat over zich heen liet lopen, maar ik kan er nog steeds niet over praten zonder tranen.

quote:strike schreef op 07 november 2012 @ 14:45:

[...]





Ja, daar heb je wel gelijk in. Maar ik reageerde ook specifiek op het voorbeeld van een kind dat simpelweg niet 'aardig' is.

Er is ook een grijs gebied tussen ontoelaatbaar gedrag, anders zijn en niet aardig zijn.



Overigens had Exces het ook expliciet over Tim die wat tenger zou zijn ten opzichte van zijn potige klasgenoten.



Ik lees dat anders, namelijk dat Exces een verklaring probeerde te vinden waarom Tim gepest werd. Niet dat zij het daarom terecht vindt dat hij gepest is. Lees het maar eens terug. Meer het idee, zou dat het kunnen zijn geweest?

Maar misschien dat het handiger is dat Exces hier zelf even uitleg over komt geven.

quote:Baudolino schreef op 07 november 2012 @ 14:38:

Maar vertoonde je dan onhebbelijk gedrag zoals in de voorbeelden beschreven? Dus alle spelletjes verpesten, klikken enz?

Ik verstoorde geen spelletjes en ik klikte anderen ook niet. Ik was qua uiterlijk anders (rood haar, bril) en in gedrag: introvert, andere interesses. Ik was erg slim en jongens dachten dat ik bij meisjes erg in de smaak viel, maar dat was hoogstwaarschijnlijk in scène gezet.



Ik was verlegen en soms ook introvert. Maar serieus contact heb ik altijd erg leuk gevonden. Ik wist nog dat ik glimlachte als ik aangekeken werd door andere kinderen. Sinds het pesten ben ik daarmee gestopt. Sinds enkele jaren glimlach ik weer terug; dat is althans bij personen die zeker weten geen potentiële treiteraar is.

quote:eefjewentelteefje schreef op 07 november 2012 @ 14:45:



Wat kun je meer doen als ouder dan af entoe een gesprek hebben , eerlijk en open?





Je kind open en eerlijk observeren bijvoorbeeld. Ik heb mijn dochter vaak gecorrigeerd. En ook heel eerlijk (en hard) gezegd dat als ze zich zo gedraagt, het niet raar is dat andere kinderen niet met haar willen spelen. Dat was wel even heftig, maar op dat moment kon ze zich zo bazig en kattig opstellen, dat ik me levensgoed kon voorstellen dat dat wrevel opwekt bij anderen. Niet snel daarna is het verandert. Ze heeft nog steeds wel eens aansturing nodig, omdat het 'bepalende' er soms ook wel inzit. Maar ze heeft iig haar toon drastisch moeten wijzigen. Ook geef ik wel eens aan vriendinnetjes aan dat ze dochter rustig mogen aanspreken als ze bazig doet.



Uiteraard heb ik dit wel met liefdevolle uitspraken proberen te brengen naar dochter. Maar niet gecorrigeerd worden vind ik pas echt liefdeloos.

quote:hans66 schreef op 07 november 2012 @ 15:09:

[...]



Ik verstoorde geen spelletjes en ik klikte anderen ook niet. Ik was qua uiterlijk anders (rood haar, bril) en in gedrag: introvert, andere interesses. Ik was erg slim en jongens dachten dat ik bij meisjes erg in de smaak viel, maar dat was hoogstwaarschijnlijk in scène gezet.



Dan heeft jouw situatie dus helemaal niets te maken met de voorbeelden die Exces of ikzelf noemde.

Dat gaat puur over onhebbelijk gedrag vertonen en daardoor buitengesloten worden.

quote:Baudolino schreef op 07 november 2012 @ 15:14:

[...]





Dan heeft jouw situatie dus helemaal niets te maken met de voorbeelden die Exces of ikzelf noemde.

Dat gaat puur over onhebbelijk gedrag vertonen en daardoor buitengesloten worden.Beaudolino, je ziet iets over het hoofd. Exces stelde dat kinderen die gepest zijn of worden in alle gevallen zelf schuldig zijn aan het feit dat ze zijn gepest. Dus ja, dan zou hans daar ook schuldig aan geweest zijn.

Ik vond mijn gedrag niet onhebbelijk, maar anderen vonden mijn gedrag wel onhebbelijk. Dat kan natuurlijk een aanleiding zijn (niet te verwarren met reden) om mij buiten te sluiten. Het zou kunnen zijn dat ik slecht en dus onbetrouwbaar was in een - zeg maar - basketbalteam of voetbalteam tijdens de gym. Of ik wees meisjes af. Of ik wees sociaal contact af. Het gaat om de perceptie van de treiteraars in geval van treiteren door anderen en onhebbelijk gedrag van mij, en minder om mijn perceptie, dus om hoe treiteraars mijn gedrag ervaren hebben.