Relaties
alle pijlers
Woedend op schoonzus
woensdag 3 september 2025 om 20:16
Kom mijn oude account (vergelijkbare nick) niet meer in dus heb een nieuwe. Ik zou hier graag even spuien in de hoop dat het me kalmeert en jullie misschien tips hebben.
Ik kom uit een familie van zachtaardige mensen. Iedereen gaat fijn met elkaar om, is geïnteresseerd in elkaar, helpt elkaar. Conflict heb ik in onze familie nog niet eerder meegemaakt.
Mijn schoonzus komt uit een familie waar altijd ruzies zijn, waar het niet bij te houden is wie er nu weer niet met wie praat. Mijn schoonzus heeft geen vriendinnen, soms een nieuwe vriendschap die dan super intens is en dan hoor je haar over niks anders, tot het barst. Altijd de schuld van de ander, die keer op keer iets heel ergs en onoverkomelijks heeft gedaan en dan is het "uit". Mijn broer had altijd veel vrienden maar inmiddels niemand meer.
Nu heeft schoonzus het op mijn ouders gemunt en mijn ouders zijn er kapot van. Ze heeft mijn ouders van de een op andere dag genegeerd, ze snapten er helemaal niks van, en nu komt ze op de proppen met een ontzettend slecht lulverhaal. Een leugen. Aantoonbaar onwaar zelfs, maar ze houdt voet bij stuk. En ze vindt dat mijn ouders de kleinkinderen nu niet meer mogen zien. Mijn broer probeert te bemiddelen, en mijn ouders willen er alles aan doen om de band weer te herstellen ook al hebben ze niks fout gedaan.
Ik bied een luisterend oor en troost aan mijn verdrietige ouders. Ze vragen me verder ook helemaal niks, zijn me dankbaar voor mijn steun en willen gewoon dat alles weer normaal wordt. Ik wil me hier verder ook buiten houden. Ik kom niet voor in de leugen. Mijn inmenging maakt het vast erger. Maar het zijn ook MIJN ouders die nu al dit onrecht worden aangedaan en die ik nu intens verdrietig zie. Dus in die zin raakt het mij ook. Ik ben furieus. Die kleinkinderen betekenen zo veel voor mijn ouders en het doet ze ook zo'n pijn om hun zoon in deze situatie te zien.
Het liefst zou ik willen dat mijn broer en schoonzus weten hoe erg ik haar gedrag verafschuw, hoe erg ze ook voor mij over een grens is gegaan, dat mijn ouders dit niet verdienen. Ik moet er niet aan denken om schoonzus binnenkort weer te zien (dat gaat gebeuren), ik ben nog nooit zo boos geweest, zo voelt het nu.
Iemand tips hoe met deze situatie om te gaan, wat zouden jullie doen?
Ik kom uit een familie van zachtaardige mensen. Iedereen gaat fijn met elkaar om, is geïnteresseerd in elkaar, helpt elkaar. Conflict heb ik in onze familie nog niet eerder meegemaakt.
Mijn schoonzus komt uit een familie waar altijd ruzies zijn, waar het niet bij te houden is wie er nu weer niet met wie praat. Mijn schoonzus heeft geen vriendinnen, soms een nieuwe vriendschap die dan super intens is en dan hoor je haar over niks anders, tot het barst. Altijd de schuld van de ander, die keer op keer iets heel ergs en onoverkomelijks heeft gedaan en dan is het "uit". Mijn broer had altijd veel vrienden maar inmiddels niemand meer.
Nu heeft schoonzus het op mijn ouders gemunt en mijn ouders zijn er kapot van. Ze heeft mijn ouders van de een op andere dag genegeerd, ze snapten er helemaal niks van, en nu komt ze op de proppen met een ontzettend slecht lulverhaal. Een leugen. Aantoonbaar onwaar zelfs, maar ze houdt voet bij stuk. En ze vindt dat mijn ouders de kleinkinderen nu niet meer mogen zien. Mijn broer probeert te bemiddelen, en mijn ouders willen er alles aan doen om de band weer te herstellen ook al hebben ze niks fout gedaan.
Ik bied een luisterend oor en troost aan mijn verdrietige ouders. Ze vragen me verder ook helemaal niks, zijn me dankbaar voor mijn steun en willen gewoon dat alles weer normaal wordt. Ik wil me hier verder ook buiten houden. Ik kom niet voor in de leugen. Mijn inmenging maakt het vast erger. Maar het zijn ook MIJN ouders die nu al dit onrecht worden aangedaan en die ik nu intens verdrietig zie. Dus in die zin raakt het mij ook. Ik ben furieus. Die kleinkinderen betekenen zo veel voor mijn ouders en het doet ze ook zo'n pijn om hun zoon in deze situatie te zien.
Het liefst zou ik willen dat mijn broer en schoonzus weten hoe erg ik haar gedrag verafschuw, hoe erg ze ook voor mij over een grens is gegaan, dat mijn ouders dit niet verdienen. Ik moet er niet aan denken om schoonzus binnenkort weer te zien (dat gaat gebeuren), ik ben nog nooit zo boos geweest, zo voelt het nu.
Iemand tips hoe met deze situatie om te gaan, wat zouden jullie doen?
donderdag 4 september 2025 om 00:48
Of enige zelfreflectie.Vivalafete25 schreef: ↑03-09-2025 23:57Zij klinkt in elk geval niet per se alsof ze openstaat voor feedback.
Of het idee dat zij degene is die fout zit.
Geef mensen geen informatie waar ze niet mee om kunnen gaan.
donderdag 4 september 2025 om 00:56
De situatie zal er niet beter op worden dus wat dat betreft valt er niks te winnen. Het is ook meer een fantasie dan iets wat ik echt ga doen. Ik ben altijd vriendelijk tegen haar geweest, en ben een heel rustig persoon. Mijn broer heeft ook weleens gezegd dat ze tegen mij opkijkt en zou willen dat we vriendinnen waren (ik heb haar altijd op een aardige manier toch op afstand kunnen houden). Ik denk dus dat het hard zou binnenkomen als ze van mij zou horen dat haar gedrag niet door de beugel kan, dat mijn ouders dit niet verdiend hebben, en dat ze dat zinloze sneue gekonkel maar lekker binnen haar eigen familie moet houden. En dan heb ik het nog niet eens over hun kindjes die dol zijn op hun opa en oma en nu zonder reden geen contact meer hebben, wat doe je ze aan?
Hier ventileren is in elk geval al iets, hopelijk kan ik later deze week zo neutraal mogelijk met haar omgaan, helaas is regelmatig contact onvermijdelijk omdat we meerdere keren per week op dezelfde plek komen en onze kinderen ook bevriend zijn.
Hier ventileren is in elk geval al iets, hopelijk kan ik later deze week zo neutraal mogelijk met haar omgaan, helaas is regelmatig contact onvermijdelijk omdat we meerdere keren per week op dezelfde plek komen en onze kinderen ook bevriend zijn.
donderdag 4 september 2025 om 01:57
Abrikozenfiets schreef: ↑04-09-2025 00:56Ik denk dus dat het hard zou binnenkomen als ze van mij zou horen dat haar gedrag niet door de beugel kan, dat mijn ouders dit niet verdiend hebben, en dat ze dat zinloze sneue gekonkel maar lekker binnen haar eigen familie moet houden. En dan heb ik het nog niet eens over hun kindjes die dol zijn op hun opa en oma en nu zonder reden geen contact meer hebben, wat doe je ze aan?
Het is natuurlijk niet alleen je schoonzus die de kleinkinderen bij jouw ouders/opa & oma vandaan houdt. Dat doe je broer natuurlijk net zo goed. Tenminste: ik neem aan dat je broer geen ruggegraatloze, handelingsonbekwame man is. De oplossing ligt bij je broer. Als je een rol wil spelen in dit conflict: praat met hem.
donderdag 4 september 2025 om 02:33
ik zou als ik in jouw schoenen zou staan en je hebt altijd een goede band met je broer gehad wel met je broer gaan praten. Vertellen hoe verdrietig dit je maakt, wat het met je ouders doet, hoe zij zich voelen. Hem bewust maken van de gevoelens en situatie. Jullie ouders hebben ook niet het eeuwige leven. Je broer moet dit toch ook vreselijk vinden?
Don’t grow up, it’s a trap
donderdag 4 september 2025 om 04:18
Jeetje TO, wat een afschuwelijke situatie. Het gedrag van jouw schoonzus, wat je beschrijft, herken ik wel. Ik ken twee mensen die hetzelfde gedrag vertonen. Beide een psychische aandoening trouwens. Maar goed, dit zal niet het moment zijn om te opperen dat zij zich eens moet laten nakijken. Of nou ja, ik denk dat het heel goed zou zijn maar je snapt wat ik bedoel.
Dit is zo schadelijk voor de kinderen en zo verdrietig voor jouw ouders. Ik verbaas me eigenlijk een beetje over de rol van jouw broer. Wat vind hij hiervan behalve "hij probeert te bemiddelen"? Is hij zo slap of zit hij onder de plak bij haar?
Ik zou voorzichtig zijn met haar confronteren. Je zegt dat jouw broer al geen vrienden meer over heeft, nu hebben ouders het ook gedaan en wanneer jij haar de waarheid zou zeggen word jij mogelijk ook geëlimineerd en heeft hij niemand meer. Zou ze daar op uit kunnen zijn?
Ik vind het enorm lastig hoor, ik wil je graag advies geven maar ik heb helaas geen pasklaar antwoord voor je..
Dit is zo schadelijk voor de kinderen en zo verdrietig voor jouw ouders. Ik verbaas me eigenlijk een beetje over de rol van jouw broer. Wat vind hij hiervan behalve "hij probeert te bemiddelen"? Is hij zo slap of zit hij onder de plak bij haar?
Ik zou voorzichtig zijn met haar confronteren. Je zegt dat jouw broer al geen vrienden meer over heeft, nu hebben ouders het ook gedaan en wanneer jij haar de waarheid zou zeggen word jij mogelijk ook geëlimineerd en heeft hij niemand meer. Zou ze daar op uit kunnen zijn?
Ik vind het enorm lastig hoor, ik wil je graag advies geven maar ik heb helaas geen pasklaar antwoord voor je..
donderdag 4 september 2025 om 06:18
Lastig hoor
[...].
Mijn broer had ook precies zo'n vriendin inmiddels gelukkig uit. Ook een kind met haar, die mocht hij toen ineens niet meer zien toen het uit was
En heeft hij al jaren een nieuwe lieve vouw en 2 kinderen
zij deed precies hetzelfde negeerde mijn moeder van het 1 op het andere moment.
Alles was mijn moeders fout terwijl mijn moeder altijd klaarstond voor haar. Mijn moeder heeft haar kleinkind inmiddels al 10 jaar niet meer gezien, dit geld ook voor mijn broer en mij. We sturen hem wel altijd een kaartje op zijn verjaardag, maar we vermoeden dat die gewoon de prullenbak door haar in worden gegooid.
Mijn moeder zegt altijd hij komt ons vanzelf wel opzoeken als hij ouder is, maar ik denk dat ze hem behoorlijk hersenspoelt, dat mijn moeder broer en ik door en door slechte mensen zijn.
Ook mijn broer had toen veel vrienden. En toen hij met haar ging ook ineens niet meer. Wij mochten ook nooit op bezoek komen, alleen op verjaardagen. Maar dan trekte zij zich terug op de slaapkamer met haar laptop.
]...]
[...].
Mijn broer had ook precies zo'n vriendin inmiddels gelukkig uit. Ook een kind met haar, die mocht hij toen ineens niet meer zien toen het uit was
En heeft hij al jaren een nieuwe lieve vouw en 2 kinderen
zij deed precies hetzelfde negeerde mijn moeder van het 1 op het andere moment.
Alles was mijn moeders fout terwijl mijn moeder altijd klaarstond voor haar. Mijn moeder heeft haar kleinkind inmiddels al 10 jaar niet meer gezien, dit geld ook voor mijn broer en mij. We sturen hem wel altijd een kaartje op zijn verjaardag, maar we vermoeden dat die gewoon de prullenbak door haar in worden gegooid.
Mijn moeder zegt altijd hij komt ons vanzelf wel opzoeken als hij ouder is, maar ik denk dat ze hem behoorlijk hersenspoelt, dat mijn moeder broer en ik door en door slechte mensen zijn.
Ook mijn broer had toen veel vrienden. En toen hij met haar ging ook ineens niet meer. Wij mochten ook nooit op bezoek komen, alleen op verjaardagen. Maar dan trekte zij zich terug op de slaapkamer met haar laptop.
]...]
moderatorviva wijzigde dit bericht op 04-09-2025 08:44
Reden: "Diagnose stellen"
Reden: "Diagnose stellen"
87.01% gewijzigd
donderdag 4 september 2025 om 06:28
Als iemand mijn ouders iets aandoet dan ga ik niet gezellig met die persoon koffie zitten drinken, ook al sta ik er compleet buiten.
donderdag 4 september 2025 om 06:58
Ohhh gaan we weer.....
moderatorviva wijzigde dit bericht op 04-09-2025 13:58
Reden: Quote verwijderd
Reden: Quote verwijderd
81.88% gewijzigd
donderdag 4 september 2025 om 06:59
Daarom zegt Kikkertje ook dat TS weg moet blijven van schoonzus.
vivalafete25 wijzigde dit bericht op 04-09-2025 07:00
2.97% gewijzigd
donderdag 4 september 2025 om 06:59
Dit maakt het inderdaad lastig om gedoe te vermijden vrees ik. Ik zou met je broer proberen te praten denk ikonderdepalmboom schreef: ↑04-09-2025 06:36Ik denk dat je je er moeilijk buiten kan houden als jullie elkaar regelmatig zien en er kinderen bij betrokken zijn. Die zullen er tegen elkaar of tegen jullie toch ook eens iets over zeggen.
donderdag 4 september 2025 om 07:03
Goed dat je hier ventileert of elders. Naar haar toe zou ik de communicatie zo beperkt mogelijk houden.Abrikozenfiets schreef: ↑04-09-2025 00:56De situatie zal er niet beter op worden dus wat dat betreft valt er niks te winnen. Het is ook meer een fantasie dan iets wat ik echt ga doen. Ik ben altijd vriendelijk tegen haar geweest, en ben een heel rustig persoon. Mijn broer heeft ook weleens gezegd dat ze tegen mij opkijkt en zou willen dat we vriendinnen waren (ik heb haar altijd op een aardige manier toch op afstand kunnen houden). Ik denk dus dat het hard zou binnenkomen als ze van mij zou horen dat haar gedrag niet door de beugel kan, dat mijn ouders dit niet verdiend hebben, en dat ze dat zinloze sneue gekonkel maar lekker binnen haar eigen familie moet houden. En dan heb ik het nog niet eens over hun kindjes die dol zijn op hun opa en oma en nu zonder reden geen contact meer hebben, wat doe je ze aan?
Hier ventileren is in elk geval al iets, hopelijk kan ik later deze week zo neutraal mogelijk met haar omgaan, helaas is regelmatig contact onvermijdelijk omdat we meerdere keren per week op dezelfde plek komen en onze kinderen ook bevriend zijn.
donderdag 4 september 2025 om 07:16
Eens. Blijf weg van haar, daar valt inderdaad niets te winnen. Je broer heeft hierin ook een verantwoordelijkheid, en in gesprek gaan over waarom hij doet wat hij doet, zou mijn eerste stap zijn.IJsschots schreef: ↑04-09-2025 01:57Het is natuurlijk niet alleen je schoonzus die de kleinkinderen bij jouw ouders/opa & oma vandaan houdt. Dat doe je broer natuurlijk net zo goed. Tenminste: ik neem aan dat je broer geen ruggegraatloze, handelingsonbekwame man is. De oplossing ligt bij je broer. Als je een rol wil spelen in dit conflict: praat met hem.
donderdag 4 september 2025 om 08:05
Het klinkt alsof je broer in een slechte relatie zit. Ik zou hem vertellen dat mijn deur voor hem open staat als hij me nodig heeft. Maar ik zou het contact met zo’n schoonzus op een zo laag mogelijk pitje houden. En als ik dacht dat het zou helpen, zou ik haar vertellen wat ik van haar gedrag vind, hoe kwalijk ik het vind voor de band tussen grootouders en kleinkinderen.
donderdag 4 september 2025 om 08:10
Nou nee. Het klinkt wel als iets uit de DSM, maar dan weer helemaal niet als narcisme. Evenmin als de ex van je broer. Dus ik zou het diagnosticeren voortaan aan de experts overlaten als ik jou was.
moderatorviva wijzigde dit bericht op 04-09-2025 13:59
Reden: Quote verwijderd
Reden: Quote verwijderd
15.29% gewijzigd
donderdag 4 september 2025 om 08:14
Precies. Naast dat je het al niet zomaar kunt stellen als leek over een onbekende, blijkt er uit de beperkte info geen enkele aanwijzing voor...GriebusDus schreef: ↑04-09-2025 08:10Nou nee. Het klinkt wel als iets uit de DSM, maar dan weer helemaal niet als narcisme. Evenmin als de ex van je broer. Dus ik zou het diagnosticeren voortaan aan de experts overlaten als ik jou was.
donderdag 4 september 2025 om 08:14
Ik denk dat het het beste is als je alleen nog contact houdt met je broer.
En je hem dan geen verwijten maakt, maar benadrukt dat hij altijd bij je terecht kan.
Je kunt misschien wel voorzichtig vragen of hij niet erg eenzaam is zo, en wat hij daarbij voelt. En of zijn kinderen opa en oma erg missen.
Schoonzus zou ik op afstand houden. Daar krijg je uiteindelijk toch maar ruzie mee.
En je hem dan geen verwijten maakt, maar benadrukt dat hij altijd bij je terecht kan.
Je kunt misschien wel voorzichtig vragen of hij niet erg eenzaam is zo, en wat hij daarbij voelt. En of zijn kinderen opa en oma erg missen.
Schoonzus zou ik op afstand houden. Daar krijg je uiteindelijk toch maar ruzie mee.
donderdag 4 september 2025 om 08:17
Oow iedereen die raar doet, is weer narcist. Er zijn kennelijk heel veel narcisten in Nederland. Ik ben er zelf nog nooit 1 tegen gekomen. Wel veel mensen tegengekomen die om watvoor reden dan ook vreemd gedrag vertonen. Deze schoonzus lijkt me ook zo 1. Ik zie werkelijk geen 1 narcistisch kenmerk in dit verhaal. Ze komt ergens vandaan, je neemt je verleden mee, whatever.
On topic: jouw broer is degene waar je je op moet richten. Hij zal met haar moeten praten. Wellicht zijn jullie ook wat een conflictvermijdend gezin gezien er nooit ruzies zijn? Ruzie maken is ook gewoon goed en normaal. Als je het maar met respect doet. Alleen dat maakt het dan voor je broer wel lastig nu.
moderatorviva wijzigde dit bericht op 04-09-2025 14:00
Reden: Quote verwijderd
Reden: Quote verwijderd
44.64% gewijzigd
donderdag 4 september 2025 om 09:02
Eens met de vorige opmerkingen. En nog een toevoeging; je schrijft dat er in jouw familie nooit conflict is. En dat is ergens heel fijn, maar wel een beetje onrealistisch toch? Iedereen heeft wel eens conflict. Dat er nooit ruzie is, komt dat niet doordat jullie (onbewust) conflictvermijdend zijn? Dat je broer kennelijk weinig doet aan de situatie verbaast me. En je ouders? Worden die nier kwaad dan? Ik zeg niet dat daar een oplossing in zit, maar ik vind alle kalmte best wonderlijk.
Ik zou zelf in ieder geval niet meer “gezellig” met schoonzus koffie gaan leuten. Je kan gewoon een keer duidelijk maken dat je het heel rot vindt hoe het nu gaat tussen haar en je ouders. Dat je hoopt dat ze het kunnen uitpraten. En dan afstand houden. Met broer zou ik wel eens een goed gesprek aangaan als jullie een goede band hebben.
Ik zou zelf in ieder geval niet meer “gezellig” met schoonzus koffie gaan leuten. Je kan gewoon een keer duidelijk maken dat je het heel rot vindt hoe het nu gaat tussen haar en je ouders. Dat je hoopt dat ze het kunnen uitpraten. En dan afstand houden. Met broer zou ik wel eens een goed gesprek aangaan als jullie een goede band hebben.
donderdag 4 september 2025 om 09:31
zwembad84 schreef: ↑04-09-2025 08:17On topic: jouw broer is degene waar je je op moet richten. Hij zal met haar moeten praten. Wellicht zijn jullie ook wat een conflictvermijdend gezin gezien er nooit ruzies zijn? Ruzie maken is ook gewoon goed en normaal. Als je het maar met respect doet. Alleen dat maakt het dan voor je broer wel lastig nu.
Hij moet natuurlijk helemaal niets. Hij 'mag' het ook gewoon houden zoals het is: conflictvermijdend blijven (zoals hij ook opgegroeid is) naar zijn vrouw.
Het is hartstikke rot voor de grootouders, TO en eventueel haar kinderen, maar het is zíjn gezin. En zíjn keuze om met deze vrouw te zijn en met haar kinderen te hebben. Stort je niet in het wespennest dat 'ik vind dat hij/zij zus of zo moet doen'. Het is niet aan jou. Het enige wat je kunt doen is aangeven dat je de situatie verdrietig vindt en dat hij bij je terecht kan.
donderdag 4 september 2025 om 09:39
Steek ook eens hand in eigen boezem, je legt alle schuld bij schoonzus neer en vooral niet bij jouw perfecte familie maar jij houdt dus ook al jaren bewust afstand van haar.
Quote: ‘(ik heb haar altijd op een aardige manier toch op afstand kunnen houden)’
Het is wel de partner van je broer en de moeder van je neefjes/nichtjes en vooral die laatsten zullen loyaal zijn aan hun moeder. Jullie accepteren haar niet, dat zal zij ook wel voelen.
Quote: ‘(ik heb haar altijd op een aardige manier toch op afstand kunnen houden)’
Het is wel de partner van je broer en de moeder van je neefjes/nichtjes en vooral die laatsten zullen loyaal zijn aan hun moeder. Jullie accepteren haar niet, dat zal zij ook wel voelen.
Als je minder wil moeten, moet je minder willen.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
