Geld & Recht alle pijlers

Consuminderaars, knieperds en mustachians - deel 6

09-03-2017 08:06 2996 berichten
Happy new topic!!



Hier komt 'mustachian' vandaan:
Mr. Money Mustache



Links over besparen, consuminderen etc:
Moeders Minimalisme
Min of Meer
Positief Besparen
Lekker leven met minder
Zuinigaan
Bespaarbalans
Eenvoudig Leven
Van heel sober naar heerlijk simpel leven
In 10 jaar financiëel onafhankelijk
Verlossende aflossers
Annemieks Mijmeringen
Geld is tijd
Valhalla Vertelt
Overgeldzaken
Leven in het nu met oog op de toekomst
Meer geld minder stress
Geld voor nop (nieuwe bespaarblog met een persoonlijk tintje)
Consuminderen
Financiëel onafhankelijk blog
Stoppen voor mijn vijftigste
Aad Actief
PorteRenee
Impulsieve Nerd
Miss Happy Money

Deel 5



Als je een leuke blog hebt om hier te linken, stuur dan een pb!
anoniem_221685 wijzigde dit bericht op 17-03-2018 12:12
50.97% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Ik heb in de keuken een grote prullenbak staan met 2 aparte vakken. In de 1 gaat plastic in de ander restafval. Op het aanrecht staat een klein yoghurt emmertje waar ik gedurende de dag het groente en fruitafval in verzamel. S'avonds gaat dat in de gft zak. Ja containers kennen ze hier niet alles in zakken. Restafvalzak, gft afvalzak, plastic afvalzak, luier zak, tuinafvalzak. Wekelijks of tweewekelijks word alles opgehaald. Papier in een bak in de schuur word maandelijks opgehaald. Blik en tetra verpakkingen mogen in de plasticzak. Al met al scheiden we hier heel veel. Restafval hebben we Bijna niet meer. De zakken koop je in de supermarkt, variërend van 0,10 tot 1,20 per stuk.
Alle reacties Link kopieren
De jacht op de student die zijn lening opspaart is geopend:

https://www.nrc.nl/nieuws/2017/09/01/ri ... 0-a1572008

Jammer dat ze voorbijgaan aan de reden dat zoveel studenten een buffer aan leggen voor later, nl. bestaansonzekerheid. Als je te jong wordt geacht voor bijstand (28 jr) en de klap van werkloosheid na afstuderen zelf op moet vangen, kun je maar beter een (geleende) buffer achter de hand hebben. Ik snap de bangmakerij niet zo, mits je het geld alleen gebruikt voor levensonderhoud en niet voor luxe.
Pluuus schreef:
01-09-2017 23:37
Jammer dat ze voorbijgaan aan de reden dat zoveel studenten een buffer aan leggen voor later, nl. bestaansonzekerheid. Als je te jong wordt geacht voor bijstand (28 jr) en de klap van werkloosheid na afstuderen zelf op moet vangen, kun je maar beter een (geleende) buffer achter de hand hebben.

Je hebt al vanaf je 18e recht op een bijstandsuitkering, niet pas vanaf je 28e. Het enige waar je rekening mee moet houden is dat de gemeente waar je de bijstand aanvraagt tot je 27e een wachtperiode van vier weken kan instellen, zodat je uitkering dus een maand later ingaat. Daarvoor hoef je echt geen buffer van tienduizenden euro's achter de hand te houden. Sterker nog: met zoveel spaargeld heb je sowieso geen recht op bijstand, dus dat argument klopt überhaupt niet.
Alle reacties Link kopieren
We zijn weer terug van vakantie. Lekker een weekje in eigen land weggeweest en maandag begint hier ook het normale leven weer. Deze week heeft mijn man het huis geverfd en we zijn ook een heleboel spullen op MP aan het zetten. Man is eindelijk overtuigd dat er spullen weg moeten.

Hopelijk heb ik alles lekker scherp geprijsd zodat er ook belangstelling voor is. Ik kijk altijd eerst even wat een ander voor soortgelijke spullen vraagt en hoeveel erop staat.

Nog even over het afval scheiden. Mijn schoonmoeder heeft een afvalbak met 3 bakken. Zij gebruikt er 1 voor GFT 1 voor PMD en 1 voor rest.. Zelf heb ik een afvalbak met 2 bakken en een extra bak voor PMD. Papier wordt hier in de gemeente door scholen/verenigingen opgehaald, dat gaat direct in een doos. Lege flessen, zowel de statiegeld flessen als de glasbakflessen doe ik samen in een boodschappenkrat. Neem ik mee als ik boodschappen ga doen. En in die krat zit ook een bakje met een zakje voor lege batterijen, die kan ik ook inleveren bij de supermarkt.
Tr0tter schreef:
02-09-2017 08:49
Je hebt al vanaf je 18e recht op een bijstandsuitkering, niet pas vanaf je 28e. Het enige waar je rekening mee moet houden is dat de gemeente waar je de bijstand aanvraagt tot je 27e een wachtperiode van vier weken kan instellen, zodat je uitkering dus een maand later ingaat. Daarvoor hoef je echt geen buffer van tienduizenden euro's achter de hand te houden. Sterker nog: met zoveel spaargeld heb je sowieso geen recht op bijstand, dus dat argument klopt überhaupt niet.
Je krijgt pas na 8 tot 12 weken geld, helaas.

Verder met je eens. Daar is een lening niet voor bedoeld.
Eens even kritisch naar de admin gekeken, met een overstap qua energieleverancier en internetprovider tot gevolg. Besparing van zeker 500€ per jaar bij elkaar :)

Brommer verkocht en ingeruild voor E-bike, scheelt ook weet benzine & verzekeringsgeld.

Verder ben ik echt heel fanatiek mijn studieschuld aan het aflossen. De afgelopen 4,5 jaar zo'n 35000€, hopelijk ben ik er vóór mn 32e vanaf.
Hier gaat het nu allemaal vooral lekker z'n gangetje. Man is de laatste weken lekker bezig, met handige dingen maken van vooral materiaal dat we toch al hadden. Een zelfgemaakt kruidenkastje die precies in de overgebleven ruimte naast het gasstel past, plankjes in de trapkast, dat soort dingen. Superleuk, terwijl het bijna niets kost. En zoals zo'n kruidenkastje zou waarschijnlijk duurder zijn als we het kant en klaar zouden kopen, terwijl het minder stevig zou zijn. Lekker consuminderig dus :proud:
Alle reacties Link kopieren
Fijn zo'n handige man, schattigmeisje! :-)

ik begrijp dat lenen om te sparen ook niet eerlijk gezegd... vind het maar raar en risicovol om een klein beetje rente te winnen. En welke student heeft nou de discipline om dat geld echt gedurende de hele studie apart te laten staan?

Gezellig dat hier weer een beetje meer leven in de brouwerij komt!

Luna, hoe gaat het met de banenzoektocht van je vriend en van jouzelf?
Alle reacties Link kopieren
z-u-s schreef:
02-09-2017 15:35
Eens even kritisch naar de admin gekeken, met een overstap qua energieleverancier en internetprovider tot gevolg. Besparing van zeker 500€ per jaar bij elkaar :)

Brommer verkocht en ingeruild voor E-bike, scheelt ook weet benzine & verzekeringsgeld.

Verder ben ik echt heel fanatiek mijn studieschuld aan het aflossen. De afgelopen 4,5 jaar zo'n 35000€, hopelijk ben ik er vóór mn 32e vanaf.
Goed hoor z-u-s. Die discipline heb ik niet helaas.




Ik heb mijn eigen administratie weer helemaal op orde. Was een beetje verwatert het afgelopen jaar. Wegens de enorme drukte op het werk en de chronische onderbezetheid. Zelf druk leven enz..

In de administratie alles geschrapt wat overbodig was zoals PV, andere provider SIM ONLY etc..

Ben nu ook bezig geweest om veel spullen te verkopen en loopt prima op MP. Tot op heden, 180 euro opgehaald afgelopen 2 maanden en ruimt de boel lekker op. Daarvoor al een keer in het voorjaar 200 bij een braderie verkocht. In november de laatste spullen.


Binnenkort ga ik van 36 uur per week naar 32 uur op het werk. Zat er langer over na te denken en voor het rondkomen hoef ik het niet te doen. Geen vetpot maar kom ook niks tekort. Tijd is me meer waard.
Hoi allemaal,

Ik ben ruim 2 maanden weggeweest en wil graag weer mee gaan schrijven.

De afgelopen 2 maanden is er veel gebeurt. Ik ben in therapie gegaan vanwege mijn vrij heftige PMDDklachten (dit is een soort heftige vorm van PMS, om het maar even kort te omschrijven). Ik steek hier veel van op en ben hierdoor wel tot het besef gekomen dat ik de afgelopen jaren heel erg ben gaan leven voor de mening van anderen, het plaatje naar buiten toe, zeg maar. Dat wil ik niet meer.

Ik ben een persoon die kan genieten van uitersten: aan de ene kant door te besparen, maar aan de andere kant kan ik soms ook uit de band springen met de dingen die mij (+ gezin) wél plezier geven. Dit kon ik maar moeilijk van mezelf accepteren, omdat het een soort identiteitsconflict bij mezelf gaf. Omdat ik graag een consistent beeld wilde scheppen naar de buitenwereld. Maar nu weet ik dat dit niet nodig is. Mijn consistente beeld naar de buitenwereld mag zijn dat ik gewoon leef voor mijn eigen geluk, en dat dit de ene keer iets anders kan betekenen dan de andere keer.

Verder is het ook aan het veranderen qua hoeveel ik het andere mensen naar de zin wil maken. Als iets mij stress geeft of ik heb er geen zin in, dan zal ik dat eerder en beter moeten gaan aangeven, want nu doe ik teveel dingen tegen mijn zin in. Of ik doe dingen niet terwijl ik ze wél heel graag zou willen.

Wat heeft dit nu te maken met consuminderen? zullen jullie je misschien afvragen. Nou, eigenlijk best wel veel. Want door alles wat er de afgelopen maanden is gebeurt zijn wij ook weer een stuk bewuster met geld bezig gegaan. Mijn werk wat ik enkele maanden geleden aan ben begonnen is eigenlijk niet geschikt, was ik al snel achter. Veel te rommelig en ongestructureerd, en dat leidde tot stress, en dat is dus iets wat ik niet meer (teveel) wil in mijn leven, en mijn gezin vaart daar ook niet wel bij, als ik me zo ongelukkig voel. Daarom hebben we besloten om mij nu ziek te melden en eerst eens goed de onderste steen boven te halen, om te achterhalen waarom ik elke keer tegen bepaalde zaken aanloop. Ik kan wel elke keer weer gaan bouwen op een rotte fundering, maar die fundering moet gewoon weg en dan opnieuw opgebouwd worden.

Dit kan dus betekenen dat ik niet meer terug in loondienst zal gaan werken, maar iets anders wil gaan zoeken om geld mee te verdienen. En tot die tijd zullen we proberen om zo goed mogelijk voorberied te zijn op de toekomst door middel van aflossen en sparen.

Sorry voor het lange verhaal. Er is een hoop gebeurt in mijn leven, maar ikhoop dat ik nog mee mag schrijven :-)
Pluuus schreef:
01-09-2017 23:37
De jacht op de student die zijn lening opspaart is geopend:

https://www.nrc.nl/nieuws/2017/09/01/ri ... 0-a1572008

Jammer dat ze voorbijgaan aan de reden dat zoveel studenten een buffer aan leggen voor later, nl. bestaansonzekerheid. Als je te jong wordt geacht voor bijstand (28 jr) en de klap van werkloosheid na afstuderen zelf op moet vangen, kun je maar beter een (geleende) buffer achter de hand hebben. Ik snap de bangmakerij niet zo, mits je het geld alleen gebruikt voor levensonderhoud en niet voor luxe.
En tóch vind ik ergens dat het niet klopt/deugt/niet moreel juist is of wat dan ook. Al kan ik niet goed uitleggen waarom ik het dan zo verwerpelijk vind. In de VK stond afgelopen weekend ook een stuk hierover. Dat ging er dan vooral over dat studenten maximaal lenen tegen 0% rente en het geld jarenlang op hun spaarrekening zetten zonder eraan te komen en vervolgens over al dat spaargeld wel weer rente krijgen en zodoende eraan verdienen en de mogelijkheid om al het geleende geld in 1 keer af te kunnen lossen en anders desgewenst verspreiden over 35 jaar.

Ik weet niet. Ik zou het mijn zoons toch niet adviseren later. Bij voorkeur gewoon helemaal niks lenen, ook al "win" je de rente ermee. Hoeveel rente zou dat zijn dan, een paar honderd euro? En voelt het dan nog zo goed om te zien dat je tigduizend schuld hebt, ook al kun je het - bij wijze van - allemaal in 1 keer aflossen? Mij lijkt het toch veel prettiger om te weten dat al mijn spaargeld echt van mij is en ik dat kan besteden aan wat ik wil. Dat er een nieuwe keuken kan komen, ik een vakantie kan boeken zonder te denken: oei, nou zit ik ook nog wel tig jaar aan die studieschuld vast. Ik heb mijn studieschuld bewust versneld afgelost ook al ben ik voor stomkop uitgemaakt op het forum dat ik dat deed. Het lijkt me ook heerlijk geen hypotheek meer te hebben. Dan is je spaargeld namelijk gewoon ook echt "van jou".

Dus mijn advies later aan mijn kinderen zou zijn: niet lenen bij DUO en bij het kopen van een huis, zo snel mogelijk aflossen dat je huis in elk geval niet meer onder water staat.
Natuurlijk mag je nog meeschrijven Bumba, wat dacht je dan! ;-) Fijn dat je weer wat ruimte hebt om mee te schrijven juist. En dat je zulke stappen gemaakt hebt. *gooit de consumindermantra er maar weer eens in:* Consuminderen is besparen op dingen waar je op wilt besparen, om het geld uit te geven aan dingen die je gelukkig maken.
Ja, de ruimte is er weer wat meer inderdaad. Al is het soms nog wel fragiel, moet ik zeggen. Snel van mijn stuk. Maar tegelijk weet ik wel weer wat beter welke kant ik op wil.
Alle reacties Link kopieren
Yay! Welkom terug Bumba!!
En zoals schattigmeisje zegt, het gaat om besparen op dingen waar je op kan en wil besparen, zodat je de ruimte krijgt om dingen te doen die je echt belangrijk vindt.

Ik ben nog steeds in afwachting van mijn gesprekken. 2 weken geleden 2e gesprek gehad, maar nog steeds geen uitsluitsel omdat er nog andere kandidaten zijn. Vandaag had ik ook nog een gesprek kunnen hebben, maar aangezien ik afgelopen weekend afgevoerd ben naar het ziekenhuis omdat ik een paar keer achter elkaar flauw ben gevallen en ik vervolgens een aantal minuten niet aanspreekbaar was (mocht gelukkig na het maken van een hartfilmpje weer naar huis) leek het me niet zo'n goed idee om vandaag dat gesprek aan te gaan. Dit heeft me wel doen inzien dat die nieuwe baan wel noodzaak is, want deze geeft me zoveel stress op het moment en ik word er niet gelukkig van.
Valhalla! Where the brave may live Forever!
Alle reacties Link kopieren
Welkom terug Bumba!

Denk dat mensen ook dingen los moeten laten omdat iets misschien nu eenmaal zo hoort.
Heb geen kinderen, partner etc.. Toch kies ik ervoor binnenkort minder te gaan werken zodat ik iets anders kan doen/ meer vrije tijd heb. Ik word er gelukkiger van

Dus Bumba, als je je beter voelt door iets anders te doen en je kan het rooien, waarom dan niet?
Alle reacties Link kopieren
broodtrommel schreef:
04-09-2017 20:10
Denk dat mensen ook dingen los moeten laten omdat iets misschien nu eenmaal zo hoort.
Heb geen kinderen, partner etc.. Toch kies ik ervoor binnenkort minder te gaan werken zodat ik iets anders kan doen/ meer vrije tijd heb. Ik word er gelukkiger va
Herkenbaar! Hoe vaak mensen wat te zeggen hebben over mijn werkstructuur. Ik werk drie dagen en ik vind het een genot! Maar dan krijg je opmerkingen over dat je dan niet kunt sparen, geen groot huis kunt kopen en waarom werk je niet meer want dat hoort zo.
En het is waar, ik kan geen groot huis kopen en met leuke dingen doen moet ik echt keuzes maken. Maar ik heb geen stress, heb altijd tijd om naar familie te gaan en kan gewoon lekker een hele dag op stal lummelen en uren met (verzorg)paard het bos in, dat is toch puur genieten :heart:
Ik ga volgende week ook weer naar 20 uur in de week werken, na een paar maanden 32 uur, en ik kijk daar ook echt naar uit. Heerlijk, inderdaad weer wat meer tijd. Man wil eigenlijk ook weer 32 uur in de week gaan werken in plaats van 40. Die tijd om op adem te komen is gewoon enorm belangrijk, en de een heeft daar meer van nodig dan de ander, los van wat 'hoort'.
Werken op zichzelf vind ik niet stressend voor mezelf. Maar tijdens de therapie en vooral het onderzoek dat ik momenteel onderga naar autisme ben ik wel erg bewust geworden dat bepaalde dingen gewoon niet werken voor mij. Ik krijg stress van kantoorpolitiek en van mensen die niet duidelijk zeggen wat ze willen, omdat ze vinden dat je maar tussen de regels door moet kunnen lezen. Dat kan ik dus niet.

Gister nog woorden gehad met mijn moeder, bijvoorbeeld. Die vindt het niet leuk dat ik de kerst-traditie verbreek door samen met mijn man en zoontje weg te gaan. Ik had haar nog gevraagd of ze mee wilde, maar ze zei dat ze de activiteit niet leuk vond. Dus ok, dan niet. Blijkt later dat ze het te duur vond en dat ze best had mee gewild. Waarop ik dan zeg: had dat dan gezegd, wij hadden het met alle liefde voor jullie betaalt! Maar dat moet ik dan maar uit mezelf ruiken, dat iemand die zegt dat ze iets 'voor kinderen' vindt eigenlijk bedoelt dat ze mee wil. :facepalm:

Maar op kantoor komen zulke dingen ook vaak voor. Dat ze het ene moment het ene zeggen en het volgende moment blijkt dat ze het tóch weer anders willen.... Daar heb ik vooral moeite mee. Enhet feit dat je constant beoordeeld wordt, en niet alleen op wat je kan, maar ook vaak op hoe je in een groep ligt. Wat dat betreft leek mijn nieuwe baan me echt perfect, want je hebt weinig met collegaś te maken... Maar daar was weer totaal geen structuur en vastigheid, en dat heb ik blijkbaar ook nodig...
Hoi allemaal!

Na een poosje van afwezigheid kom ik ook weer eens mee schrijven. De afgelopen tijd is het zo druk geweest met werk dat ik gewoon niet aan meer toe kwam dan eten, werken en slapen. Heel vermoeiend. Nog een maandje deze drukte en dan hoop ik weer wat adempauze te krijgen. Ik werk ook nog eens onregelmatig (inclusief avond/nacht) en na 4 maanden onregelmatige diensten en overwerk begin ik wel echt op te raken.... Ik merk dat mijn lontje een stuk korter is en dat ik naar iedereen heel snel kortaf ben (incl. vriend en ook klanten).

Ik ben er ook al een poos over aan het denken om (weer) voor mezelf te beginnen Bumba! Het stomme is, is dat het voornaamste wat mij tegenhoud, mijn loyaliteit tegenover de directeur van het bedrijf waar ik wek is. Ik weet dat hij mij absoluut niet kwijt wilt en dat ik hem met heel veel stress ga opzadelen door weg te gaan. Ik werk in een heel klein persoonlijk bedrijf en heb alle vrijheid die ik wil in mijn werk. Alles is super gezellig en ik heb geen klagen, maar toch wil ik liever op mezelf...

Afgelopen tijd heb ik nog wel wat consuminderige acties gehad. Zo heb ik via coolbleu een 'nieuwe' tweekans laptop gekocht omdat mijn oude stuk was. Echt super! De korting zat erop omdat de doos stuk was en de laptop een keer teruggebracht is door de oorspronkelijk eigenaar. Maar hij is nog gloednieuw en helemaal in orde. En ruim €150,- korting :-D

Wat betreft de afvalbakken: Ik heb 2 normalenbakken voor plastic en rest afval en een kleine schaaltje voor gft in de keuken staan. Schaaltje wordt iedere dag geleegd op de compost of een grote ondergrondse GFT container voor de deur. In de schuur staat een grote container voor papier. Omdat wij 2 ondergrondse containers voor de deur hebben voor restafval en GFT gaat alles in zakken. Glas spaar ik veels te lang op omdat ik het altijd vergeet weg te brengen. Tot ik erover begin te struikelen, ik boos wordt op het glas en dan moet het weg :rofl:
Alle reacties Link kopieren
Bumba1985 schreef:
05-09-2017 08:16
Werken op zichzelf vind ik niet stressend voor mezelf. Maar tijdens de therapie en vooral het onderzoek dat ik momenteel onderga naar autisme ben ik wel erg bewust geworden dat bepaalde dingen gewoon niet werken voor mij. Ik krijg stress van kantoorpolitiek en van mensen die niet duidelijk zeggen wat ze willen, omdat ze vinden dat je maar tussen de regels door moet kunnen lezen. Dat kan ik dus niet.

Gister nog woorden gehad met mijn moeder, bijvoorbeeld. Die vindt het niet leuk dat ik de kerst-traditie verbreek door samen met mijn man en zoontje weg te gaan. Ik had haar nog gevraagd of ze mee wilde, maar ze zei dat ze de activiteit niet leuk vond. Dus ok, dan niet. Blijkt later dat ze het te duur vond en dat ze best had mee gewild. Waarop ik dan zeg: had dat dan gezegd, wij hadden het met alle liefde voor jullie betaalt! Maar dat moet ik dan maar uit mezelf ruiken, dat iemand die zegt dat ze iets 'voor kinderen' vindt eigenlijk bedoelt dat ze mee wil. :facepalm:

Maar op kantoor komen zulke dingen ook vaak voor. Dat ze het ene moment het ene zeggen en het volgende moment blijkt dat ze het tóch weer anders willen.... Daar heb ik vooral moeite mee. Enhet feit dat je constant beoordeeld wordt, en niet alleen op wat je kan, maar ook vaak op hoe je in een groep ligt. Wat dat betreft leek mijn nieuwe baan me echt perfect, want je hebt weinig met collegaś te maken... Maar daar was weer totaal geen structuur en vastigheid, en dat heb ik blijkbaar ook nodig...
Heb je op je werk aangegeven dat je niet tussen de regels door kunt interpreteren en dat je graag hebt dat ze duidelijk zijn?
Alle reacties Link kopieren
NYC schreef:
04-09-2017 14:47
En tóch vind ik ergens dat het niet klopt/deugt/niet moreel juist is of wat dan ook. Al kan ik niet goed uitleggen waarom ik het dan zo verwerpelijk vind. In de VK stond afgelopen weekend ook een stuk hierover. Dat ging er dan vooral over dat studenten maximaal lenen tegen 0% rente en het geld jarenlang op hun spaarrekening zetten zonder eraan te komen en vervolgens over al dat spaargeld wel weer rente krijgen en zodoende eraan verdienen en de mogelijkheid om al het geleende geld in 1 keer af te kunnen lossen en anders desgewenst verspreiden over 35 jaar.

Ik weet niet. Ik zou het mijn zoons toch niet adviseren later. Bij voorkeur gewoon helemaal niks lenen, ook al "win" je de rente ermee. Hoeveel rente zou dat zijn dan, een paar honderd euro? En voelt het dan nog zo goed om te zien dat je tigduizend schuld hebt, ook al kun je het - bij wijze van - allemaal in 1 keer aflossen? Mij lijkt het toch veel prettiger om te weten dat al mijn spaargeld echt van mij is en ik dat kan besteden aan wat ik wil. Dat er een nieuwe keuken kan komen, ik een vakantie kan boeken zonder te denken: oei, nou zit ik ook nog wel tig jaar aan die studieschuld vast. Ik heb mijn studieschuld bewust versneld afgelost ook al ben ik voor stomkop uitgemaakt op het forum dat ik dat deed. Het lijkt me ook heerlijk geen hypotheek meer te hebben. Dan is je spaargeld namelijk gewoon ook echt "van jou".

Dus mijn advies later aan mijn kinderen zou zijn: niet lenen bij DUO en bij het kopen van een huis, zo snel mogelijk aflossen dat je huis in elk geval niet meer onder water staat.
Helemaal mee eens, niets meer aan toe te voegen.
viva1966 schreef:
05-09-2017 22:51
Heb je op je werk aangegeven dat je niet tussen de regels door kunt interpreteren en dat je graag hebt dat ze duidelijk zijn?
Ik heb heel lang niet geweten wat er aan de hand was. Dacht dat ik gewoon dom en laks was op de een of andere manier en dat ik gewoon beter mijn best moest doen. Dus nee, dat is nooit besproken.

Edit: ik ben altijd neurotypisch opgevoed en neurotypisch behandeld. Dankzij een documentaire op BNN ben ik er zelf eigenlijk achtergekomen dat ik dus niet neurotypisch ben. Zelf heb ik het vermoeden van autisme, maar dat wordt nu uitgezocht. Maar als ik met andere autisten praat dan zie ik zoveel raakvlakken dat ik er wel vrij zeker van ben dat dit is wat er speelt. Hierdoor neem ik dingen vaak heel letterlijk. De dingen die fout gaan zijn dus geen onwil of dommigheid, maar liggen eraan dat mijn hersens informatie anders verwerken dan anderen. En da's soms best lastig, zeker in werksituaties waar toch vaak geen tijd is om dingen heel uitgebreid te bespreken.
Alle reacties Link kopieren
Dames, ik ben er een hele tijd tussenuit geweest door omstandigheden. Hierdoor zal ik nog steeds niet altijd meeschrijven, maar ik probeer wel mee te lezen op z'n minst.
Alle reacties Link kopieren
Welkom terug Bumba! En ook Skye en Kraaienpootje!

Hier nog lekker bezig met Marktplaats verkopen (heb de smaak echt te pakken nu het zo succesvol blijkt) en aan het kijken om over te stappen wat betreft energie. Kreeg een telefoontje van Greenchoice met een nieuw aanbod, wat alleen per telefoon gold. Ik vind dat zo irritant, dat ze je op die manier pushen om direct te beslissen, dat ik daardoor extra getriggerd ben om over te stappen. Ik vind het nog wel lastig, want ik wil niet bij een heel onbekende maatschappij zitten en wel per se groene elektriciteit en groen (gecompenseerd/Nederlands) gas en dan is er niet veel dat goedkoper is dan waar we nu zitten. Met overstappremie wel als we het voor 1 jaar doen en dan weer teruggaan, dus ik denk dat we dat maar gaan doen, maar dan moet ik wel goed eraan denken om volgend jaar weer (terug) over te stappen!

Verder ben ik deze zomer eens heel voorzichtig begonnen met beleggen als gedeeltelijk alternatief voor sparen. Ik heb een bedrag belegd (1/50 deel van ons spaargeld) bij de ASN (ik wil wel verantwoord beleggen dus heb gekozen voor het Milieu- en waterfonds). Ik kijk nu af en toe wat het doet en of ik bij een daling in de stress schiet of niet. Het staat na een paar maanden helaas 1% in de min, maar dat doet me gelukkig niet veel, er zullen op langere termijn vast wel weer betere tijden komen en anders is het jammer dan.
Alle reacties Link kopieren
Ik ben even weg geweest, maar zie dat ik niet de enige ben. Ik heb een paar tegenvallers gehad met veel dierenarts kosten. Aan de andere kant veel kunnen werken dus toch nog kunnen sparen. Wat op moment lastig is voor me om niet te veel hondenspeeltjes te kopen, ook al is het zo leuk/lief/spannend. Blij dat ik het meestal online bestel en dan een minimale bestelwaarde moet hebben of verzendkosten moet betalen.

Qua spaardoelen gaat het nog wel redelijk op schema. Ik heb van de week even snel gerekend dat ik zonder grote tegenvallers, relatief met weinig moeite dit jaar de 39k zeker moet halen. Dat had ik totaal niet gedacht, begin van het jaar. Iemand opperde ooit om hiermee te gaan beleggen maar ik heb dit nog niet aangedurfd. En kan nog niet helemaal de risico's en gevolgen overzien.

Ik heb nu een licht dilemma met mijn auto: nu inruilen om zo hoge onderhoudskosten voor te zijn, of nog enkele jaren door rijden. Ik neig naar het door rijden omdat ik vind dat ik wel erg weinig terug krijg op dit moment, en zo oud is mijn auto nu ook weer niet (4,5 jaar, wel al behoorlijke km's gelopen).

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven