Geld & Recht
alle pijlers
Gierige acties deel III
woensdag 20 februari 2013 om 10:30
Deel I en deel II zijn een groot succes. We gaan hier verder met het beschrijven van gierige acties. Dit topic is vooral bedoeld voor verhalen ... uiteraard kan er ook lekker gereageerd worden op de verhalen maar probeer hier niet te verzanden in een welles-nietes discussie over bepaalde standpunten; dan kan je daar beter een apart topic voor starten...
vrijdag 12 december 2014 om 10:50
quote:breinaald schreef op 12 december 2014 @ 09:48:
....Ik kan een boek over haar schrijven. Werkelijk waar... Uiteindelijk de vriendschap verbroken.
Off-topic, maar ik vraag mij af waarom je in eerste instantie bevriend met haar bent geraakt?
(ik heb overigens wel een idee/hypothese, maar wacht even je antwoord af)
Geldt overigens ook voor anderen die bevriend waren met gierigaards
....Ik kan een boek over haar schrijven. Werkelijk waar... Uiteindelijk de vriendschap verbroken.
Off-topic, maar ik vraag mij af waarom je in eerste instantie bevriend met haar bent geraakt?
(ik heb overigens wel een idee/hypothese, maar wacht even je antwoord af)
Geldt overigens ook voor anderen die bevriend waren met gierigaards
vrijdag 12 december 2014 om 11:45
quote:_blabla_ schreef op 12 december 2014 @ 10:46:
[...]
Als ik bij de kruidvat iets moet hebben wat achter de kassa ligt heb ik bij het vragen mijn pasje ook al in mijn hand, net zo als mijn pinpas. Ik heb namelijk wel een stuk of 15 pasjes in mijn portemonnee en ik vind het vervelend als mensen die achter mij staan lang moeten wachten omdat ik het goede pasje moet zoeken. Daarom zorg ik dat ik de goede pasjes al in mijn hand heb voor ik bij de kassa ben (dat is toch niet zo vreemd....)
Zo doe ik het ook,ook met klantenkaarten van andere winkels.
Ik ben ook degene die in de bus constant met haar ov-chipkaart in de hand zit
[...]
Als ik bij de kruidvat iets moet hebben wat achter de kassa ligt heb ik bij het vragen mijn pasje ook al in mijn hand, net zo als mijn pinpas. Ik heb namelijk wel een stuk of 15 pasjes in mijn portemonnee en ik vind het vervelend als mensen die achter mij staan lang moeten wachten omdat ik het goede pasje moet zoeken. Daarom zorg ik dat ik de goede pasjes al in mijn hand heb voor ik bij de kassa ben (dat is toch niet zo vreemd....)
Zo doe ik het ook,ook met klantenkaarten van andere winkels.
Ik ben ook degene die in de bus constant met haar ov-chipkaart in de hand zit
vrijdag 12 december 2014 om 11:47
quote:SeptemberGirl schreef op 12 december 2014 @ 10:40:
[...]
Ik denk toch echt uit creativiteit, want o.a. bij HEMA en Kruidvat verkopen ze 20 kerstkaarten voor 1 euro.
Dat denk ik ook. Sommige mensen vinden dat gefrobel echt leuk(ik dus niet).
Ik ben wel zo gierig dat ik wel de goedkoopste kerstkaarten ga zoeken en geen dure kaarten ga versturen. Bij de meeste mensen belanden ze toch meteen in de papierbak volgens mij.
[...]
Ik denk toch echt uit creativiteit, want o.a. bij HEMA en Kruidvat verkopen ze 20 kerstkaarten voor 1 euro.
Dat denk ik ook. Sommige mensen vinden dat gefrobel echt leuk(ik dus niet).
Ik ben wel zo gierig dat ik wel de goedkoopste kerstkaarten ga zoeken en geen dure kaarten ga versturen. Bij de meeste mensen belanden ze toch meteen in de papierbak volgens mij.
vrijdag 12 december 2014 om 12:01
quote:dolfje schreef op 12 december 2014 @ 11:47:
[...]
Dat denk ik ook. Sommige mensen vinden dat gefrobel echt leuk(ik dus niet).
Ik ben wel zo gierig dat ik wel de goedkoopste kerstkaarten ga zoeken en geen dure kaarten ga versturen. Bij de meeste mensen belanden ze toch meteen in de papierbak volgens mij.
Ik stuur geen kaarten, nog goedkoper
Maar niet uit gierigheid. Ik maak ¤ 50 over aan ARK (stichting die zwerfdieren helpt op Kos)
[...]
Dat denk ik ook. Sommige mensen vinden dat gefrobel echt leuk(ik dus niet).
Ik ben wel zo gierig dat ik wel de goedkoopste kerstkaarten ga zoeken en geen dure kaarten ga versturen. Bij de meeste mensen belanden ze toch meteen in de papierbak volgens mij.
Ik stuur geen kaarten, nog goedkoper
Maar niet uit gierigheid. Ik maak ¤ 50 over aan ARK (stichting die zwerfdieren helpt op Kos)
vrijdag 12 december 2014 om 12:14
quote:devima schreef op 12 december 2014 @ 10:21:
[...]
Het zou me niets verbazen als die mevrouw gewoon wel aan het schooien was.
Bij het AH filiaal waar ik jaren geleden werkte zijn we ermee gestopt om klanten die airmiles spaarden, de punten van andere klanten te geven.
Het liep de spuigaten uit met sommige klanten die de rij ophielden door aan iedereen te vragen of ze hun airmiles mochten hebben. Klanten stoorden zich ook aan het constante gevraag.Ik krijg meteen dat beeld in gedachten van de dranghekken voor de kinderen die bedelen om voetbalplaatjes en andere gratis hebbedingetjes. Het zou een prima stunt zijn om dat ook voor zulke volwassenen te doen.
[...]
Het zou me niets verbazen als die mevrouw gewoon wel aan het schooien was.
Bij het AH filiaal waar ik jaren geleden werkte zijn we ermee gestopt om klanten die airmiles spaarden, de punten van andere klanten te geven.
Het liep de spuigaten uit met sommige klanten die de rij ophielden door aan iedereen te vragen of ze hun airmiles mochten hebben. Klanten stoorden zich ook aan het constante gevraag.Ik krijg meteen dat beeld in gedachten van de dranghekken voor de kinderen die bedelen om voetbalplaatjes en andere gratis hebbedingetjes. Het zou een prima stunt zijn om dat ook voor zulke volwassenen te doen.
vrijdag 12 december 2014 om 12:27
quote:Lovestar schreef op 12 december 2014 @ 10:50:
[...]
Off-topic, maar ik vraag mij af waarom je in eerste instantie bevriend met haar bent geraakt?
(ik heb overigens wel een idee/hypothese, maar wacht even je antwoord af)
Geldt overigens ook voor anderen die bevriend waren met gierigaards
In een kennissenkring zitten altijd mensen die weer anderen kennen en ze meenemen.
Zelf heb ik ook zo'n voorbeeld van wijndrinkers. Bestellen ze zonder overleg een dure fles wijn. Drink je een half glas. Moet je voor 2 flessen meebetalen. Ja, en 20 euro voor een half glas....
Tegenwoordig bestel ik dan gewoon na wat na tijdens het eten. En ga ik ook afrekenen voordat er om de rekening is gevraagd. Maar mijn verbruik is dan heel beperkt. Het spaart me bedragen van zo'n 20 - 50 euro uit op een etentje. Ik eet langzaam en ik heb het zelfs al wel eens mee gemaakt dat de fles zelfs leeg was. Werd er toch een discussie gestart dat ik een evenredig deel moest betalen van de rekening.
Soms heb je van die uitjes die erg leuk zijn. Er zit altijd wel iemand bij die minder leuk is. Soms is een uitjes op zich erg leuk en is het vanwege het vervoer de enige mogelijkheid.
Bij vakanties of sporten in een groep komt het nogal eens voor dat voor de rest alles wel erg leuk gaat. Dan maakt het verder niet uit hoe de anderen zijn. Met familie kan hetzelfde zijn. Niet iedereen kan hetzelfde uitgeven.
Ik heb het trouwens ook met collega's van het werk mee gemaakt. Dan moet je wel.
Van een andere collega gehoord die samen met collega's van zijn vorige werkgever op vakantie ging. Dat was een groepje waarbij er een paar steeds het duurste van de kaart bestelden. De rest had daar de balen van en bestelde ook hetzelfde.
Aan het einde van die vakantie moest er fors worden bijbetaald. En op een hele week loopt dat flink op. Van die bedragen kan je een tweede vakantie doen.
[...]
Off-topic, maar ik vraag mij af waarom je in eerste instantie bevriend met haar bent geraakt?
(ik heb overigens wel een idee/hypothese, maar wacht even je antwoord af)
Geldt overigens ook voor anderen die bevriend waren met gierigaards
In een kennissenkring zitten altijd mensen die weer anderen kennen en ze meenemen.
Zelf heb ik ook zo'n voorbeeld van wijndrinkers. Bestellen ze zonder overleg een dure fles wijn. Drink je een half glas. Moet je voor 2 flessen meebetalen. Ja, en 20 euro voor een half glas....
Tegenwoordig bestel ik dan gewoon na wat na tijdens het eten. En ga ik ook afrekenen voordat er om de rekening is gevraagd. Maar mijn verbruik is dan heel beperkt. Het spaart me bedragen van zo'n 20 - 50 euro uit op een etentje. Ik eet langzaam en ik heb het zelfs al wel eens mee gemaakt dat de fles zelfs leeg was. Werd er toch een discussie gestart dat ik een evenredig deel moest betalen van de rekening.
Soms heb je van die uitjes die erg leuk zijn. Er zit altijd wel iemand bij die minder leuk is. Soms is een uitjes op zich erg leuk en is het vanwege het vervoer de enige mogelijkheid.
Bij vakanties of sporten in een groep komt het nogal eens voor dat voor de rest alles wel erg leuk gaat. Dan maakt het verder niet uit hoe de anderen zijn. Met familie kan hetzelfde zijn. Niet iedereen kan hetzelfde uitgeven.
Ik heb het trouwens ook met collega's van het werk mee gemaakt. Dan moet je wel.
Van een andere collega gehoord die samen met collega's van zijn vorige werkgever op vakantie ging. Dat was een groepje waarbij er een paar steeds het duurste van de kaart bestelden. De rest had daar de balen van en bestelde ook hetzelfde.
Aan het einde van die vakantie moest er fors worden bijbetaald. En op een hele week loopt dat flink op. Van die bedragen kan je een tweede vakantie doen.
vrijdag 12 december 2014 om 13:39
Man gaat volgend jaar ook een contract tekenen waarbij er geen overuren vergoed gaat worden. Hij zou als projectleider aan de slag gaan, maar uiteindelijk word hij aangenomen als manager. Overuren zit bij het salaris in, nu is hij het gewend om hele lange dagen te maken ( zelfstandig ) maar hoop niet dat het elk weekend overwerken word.
vrijdag 12 december 2014 om 15:35
quote:momodoe schreef op 12 december 2014 @ 13:39:
Man gaat volgend jaar ook een contract tekenen waarbij er geen overuren vergoed gaat worden. Hij zou als projectleider aan de slag gaan, maar uiteindelijk word hij aangenomen als manager. Overuren zit bij het salaris in, nu is hij het gewend om hele lange dagen te maken ( zelfstandig ) maar hoop niet dat het elk weekend overwerken word.Wat gierig van dat bedrijf Momodoe
Man gaat volgend jaar ook een contract tekenen waarbij er geen overuren vergoed gaat worden. Hij zou als projectleider aan de slag gaan, maar uiteindelijk word hij aangenomen als manager. Overuren zit bij het salaris in, nu is hij het gewend om hele lange dagen te maken ( zelfstandig ) maar hoop niet dat het elk weekend overwerken word.Wat gierig van dat bedrijf Momodoe
vrijdag 12 december 2014 om 15:59
quote:dolfje schreef op 12 december 2014 @ 11:47:
[...]
Dat denk ik ook. Sommige mensen vinden dat gefrobel echt leuk (ik dus niet).
Ik ben wel zo gierig dat ik wel de goedkoopste kerstkaarten ga zoeken en geen dure kaarten ga versturen. Bij de meeste mensen belanden ze toch meteen in de papierbak volgens mij.Je kunt ze ook na oud&nieuw kopen, zeker bij de kruidvat is het dan vaak 3 dozen halen 1 betalen. En daar zijn ze toch al niet zo duur. Heb je meteen een grote voorraad!
[...]
Dat denk ik ook. Sommige mensen vinden dat gefrobel echt leuk (ik dus niet).
Ik ben wel zo gierig dat ik wel de goedkoopste kerstkaarten ga zoeken en geen dure kaarten ga versturen. Bij de meeste mensen belanden ze toch meteen in de papierbak volgens mij.Je kunt ze ook na oud&nieuw kopen, zeker bij de kruidvat is het dan vaak 3 dozen halen 1 betalen. En daar zijn ze toch al niet zo duur. Heb je meteen een grote voorraad!
vrijdag 12 december 2014 om 16:34
Afgelopen zomer werkte ik in een strandtent, in de bediening. Op een dag was het prachtig weer, en het was superdruk. Zo druk dat er geen stoel meer onbezet was en dat we een tekort aan glazen hadden. Het was behoorlijk warm, en veel mensen bestellen dan pullen water. Normaal krijg je die in glas, maar nu dus even in plastic.
Op de kaart hebben we een goedkope dagschotel, voor 6euro heb je een hoofdgerecht.
Twee Duitse toeristen, een bejaard stel, kwamen op het terras zitten, en bestelden allebei die maaltijd. Met twee kraanwater erbij. Prima. Er werd duidelijk gespecificeerd dat ze gratis kraanwater wilden, geen Spa uit een flesje.
Een collega bracht hun de maaltijd en het kraanwater in plastic bekers.
Helemaal uit hun plaat, dat was toch belachelijk. Uitgelegd dat het druk was en dat als ze een glas wilden dat ze een drankje moesten bestellen. Toeristen boos.
De twee waren grote eters met een hoop noten op hun zang, extra servetten, extra dit extra dat. En maar mopperen hoe lang het duurde. Dat het hysterisch druk was en het personeel al letterlijk rende deed er niet toe.
Nadat ze hun maaltijd tot de laatste kruimel van het bord hadden gelikt, bestudeerden ze de kaart aandachtig. Er kon blijkbaar nog wel een bord patat af. Die kwam ik brengen, en ik wilde ze de bijbehorende zakjes mayo en ketchup overhandigen. Nee, nee, die wilden ze niet, die hadden ze niet besteld. Dat klopt mevrouw, maar die zitten er standaard bij, als u ze niet wilt zal ik ze weer meenemen.
NEE! Meteen werden beide zakjes over de patat uitgeknepen, alsof ik er anders mee op de loop zou gaan.
De rekening werd gevraagd, en uitgeplozen. (Zoveel stond er niet op uiteraard)
En tot op de cent betaald, geen fooi natuurlijk.
Het personeel ging er vanuit dat ze gewoon een zuur karakter hadden, en waarschijnlijk weinig geld te makken. Als je zo beknibbeld op een keer uit eten moet dat haast wel.
Helaas, de volgende dag waren ze er weer. Zelfde verhaal, elke dag weer. Net zo lang tot ze weer terug gingen naar Duitsland.
Op de kaart hebben we een goedkope dagschotel, voor 6euro heb je een hoofdgerecht.
Twee Duitse toeristen, een bejaard stel, kwamen op het terras zitten, en bestelden allebei die maaltijd. Met twee kraanwater erbij. Prima. Er werd duidelijk gespecificeerd dat ze gratis kraanwater wilden, geen Spa uit een flesje.
Een collega bracht hun de maaltijd en het kraanwater in plastic bekers.
Helemaal uit hun plaat, dat was toch belachelijk. Uitgelegd dat het druk was en dat als ze een glas wilden dat ze een drankje moesten bestellen. Toeristen boos.
De twee waren grote eters met een hoop noten op hun zang, extra servetten, extra dit extra dat. En maar mopperen hoe lang het duurde. Dat het hysterisch druk was en het personeel al letterlijk rende deed er niet toe.
Nadat ze hun maaltijd tot de laatste kruimel van het bord hadden gelikt, bestudeerden ze de kaart aandachtig. Er kon blijkbaar nog wel een bord patat af. Die kwam ik brengen, en ik wilde ze de bijbehorende zakjes mayo en ketchup overhandigen. Nee, nee, die wilden ze niet, die hadden ze niet besteld. Dat klopt mevrouw, maar die zitten er standaard bij, als u ze niet wilt zal ik ze weer meenemen.
NEE! Meteen werden beide zakjes over de patat uitgeknepen, alsof ik er anders mee op de loop zou gaan.
De rekening werd gevraagd, en uitgeplozen. (Zoveel stond er niet op uiteraard)
En tot op de cent betaald, geen fooi natuurlijk.
Het personeel ging er vanuit dat ze gewoon een zuur karakter hadden, en waarschijnlijk weinig geld te makken. Als je zo beknibbeld op een keer uit eten moet dat haast wel.
Helaas, de volgende dag waren ze er weer. Zelfde verhaal, elke dag weer. Net zo lang tot ze weer terug gingen naar Duitsland.
vrijdag 12 december 2014 om 22:11
Over klantenkaarten gesproken, er is een winkelketen waar ik regelmatig kom waar ze vroegen: "wilt u een klantenkaart". Ach ja, ben een regelmatige klant, dus waarom niet. Bleek later toen ik de rekening bekeek, dat ik er 10 euro voor moest betalen en dat ik pas korting krijg als ik meer dan 25 euro koop.
Ik ben een vaste klant, maar koop meestal minder dan 25 euro...
Naar voorwaarden heb ik niet gevraagd, de meeste klantenkaarten zijn gewoon gratis als je je adres opgeeft.
Kijk, dat vind ik nou gierig. Of is 't klantenbedrog?
Ik ben een vaste klant, maar koop meestal minder dan 25 euro...
Naar voorwaarden heb ik niet gevraagd, de meeste klantenkaarten zijn gewoon gratis als je je adres opgeeft.
Kijk, dat vind ik nou gierig. Of is 't klantenbedrog?
vrijdag 12 december 2014 om 22:22
quote:aviv_13 schreef op 12 december 2014 @ 22:11:
Over klantenkaarten gesproken, er is een winkelketen waar ik regelmatig kom waar ze vroegen: "wilt u een klantenkaart". Ach ja, ben een regelmatige klant, dus waarom niet. Bleek later toen ik de rekening bekeek, dat ik er 10 euro voor moest betalen en dat ik pas korting krijg als ik meer dan 25 euro koop.
Ik ben een vaste klant, maar koop meestal minder dan 25 euro...
Naar voorwaarden heb ik niet gevraagd, de meeste klantenkaarten zijn gewoon gratis als je je adres opgeeft.
Kijk, dat vind ik nou gierig. Of is 't klantenbedrog?Als er geen voorwaarden gelezen moeten zijn voor het afrekenen van de kaart, is het bedrog dunkt me.
Over klantenkaarten gesproken, er is een winkelketen waar ik regelmatig kom waar ze vroegen: "wilt u een klantenkaart". Ach ja, ben een regelmatige klant, dus waarom niet. Bleek later toen ik de rekening bekeek, dat ik er 10 euro voor moest betalen en dat ik pas korting krijg als ik meer dan 25 euro koop.
Ik ben een vaste klant, maar koop meestal minder dan 25 euro...
Naar voorwaarden heb ik niet gevraagd, de meeste klantenkaarten zijn gewoon gratis als je je adres opgeeft.
Kijk, dat vind ik nou gierig. Of is 't klantenbedrog?Als er geen voorwaarden gelezen moeten zijn voor het afrekenen van de kaart, is het bedrog dunkt me.
vrijdag 12 december 2014 om 22:31
zaterdag 13 december 2014 om 00:11
Heb onlangs een vriendschap verbroken met een vrij gierige jonge vrouw. Niet vanwege haar gierigheid trouwens, al was die wel kenmerkend voor de manier waarop ze in het leven stond (ikke ikke ikke).
Ze vond dat ze moest bezuinigen, omdat ze nog studeerde en steeds maar tekort kwam. Waarom snap ik niet, want haar vader betaalde haar appartement (950 euro p.m.), haar auto, verzekering, ziektekosten, studiekosten én ze kreeg 400 euro zakgeld per maand bovenop haar studiebeurs en haar bijverdiensten met een weekendbaantje.
Maar goed, als iemand wil bezuinigen zal ik me daar niet mee bemoeien. Het vervelende was echter dat ze bezuinigde over andermans rug. Zo kon ze wel benzine betalen om overal heen te rijden (terwijl ze ook gratis kon reizen met studenten-ov, maar dat vond ze zo onhandig) en voor dure kleding en maandelijkse wimper-extensions (50 euro per keer), maar als ik bij haar ging eten was het 'wil jij dan de boodschappen meenemen..? Arme student hè... hihi!' Ze vertelde me manieren waarop ze op haar avondeten bezuinigde: door bij haar ouders te gaan eten (ook als die niet thuis waren, dan at ze hun koelkast leeg), terwijl die haar al zo rijkelijk fêteerden. Door bij vriendinnen en de kerkclub te eten en wat al niet meer. 'Zo handig, hoef ik weer een keer geen eten te betalen!' Dat anderen ook gewoon moesten betalen voor eten dat zij opvrat, dat was kennelijk niet zo bezwaarlijk.
Ook tijdens het uitgaan was ze een typische gier. We waren met een groepje stappen. Haalde ik een rondje, dan nam ze een cocktail (waarop ik in het begin niet eens aansloeg, want prima, je drinkt wat je wilt nietwaar?). Die klokte ze naar achteren zodat haar glas leeg was terwijl wij allemaal nog een halfvol glas hadden. Toen bood zíj aan om wat te drinken te halen en ja, niemand hoefde, dus haalde ze maar voor zichzelf en zat haar rondje erop. Dit herhaalde zich zo een paar keer en ik heb er nóg spijt van dat ik dat pas achteraf doorhad.
Wanneer ik het met haar over geld had, vond ze echt dat ze het volste recht had om gierig te doen, want ze was immers een 'arme' student. In werkelijkheid had ze meer te besteden dan de gemiddelde starter op de arbeidsmarkt. Ik ben zo benieuwd wat er gebeurt als papa de geldkraan dichtdraait. Ik snap overigens echt niet wie zijn kinderen zo hulpeloos en vleugellam de maatschappij in kan sturen, zo gewend aan een dure levensstijl en zo weinig gewend aan het verdienen van geld om die levensstijl te bekostigen.
Maar de grap was: ondanks de rijke ouders en het dure appartement en het zakgeld... was ze zielsongelukkig, super onzeker en best wel eenzaam. Dat vond ik nog het grootste contrast van allemaal. Ik heb nog nooit iemand zo wanhopig in de rondte zien graaien en zichzelf te grabbel zien gooien voor wat aandacht en erkenning. Ze gooide haar waardigheid en haar vriendschappen overboord alsof het vuilnis was, zodra er een kans was dat een man haar leuk vond (ze was hartstochtelijk op zoek naar De Ware). Het was pijnlijk om te zien.
Ik had dus wel in één klap vrede met mijn eigen leven in een modaal gezin en nu als modale starter op de arbeidsmarkt. Met vrienden die langer meegaan dan een paar sokken, een gezond arbeidsethos en een lieve betrouwbare vriend die me wil om wie ik ben, wat voor haar nog een hele kluif wordt met dat egocentrische karakter. Deze kortstondige vriendschap heeft me laten zien dat geen geld ter wereld kan kopen wat je het allerliefste wil. Nooit gedacht dat ik dat ooit nog zou zeggen.
Ze vond dat ze moest bezuinigen, omdat ze nog studeerde en steeds maar tekort kwam. Waarom snap ik niet, want haar vader betaalde haar appartement (950 euro p.m.), haar auto, verzekering, ziektekosten, studiekosten én ze kreeg 400 euro zakgeld per maand bovenop haar studiebeurs en haar bijverdiensten met een weekendbaantje.
Maar goed, als iemand wil bezuinigen zal ik me daar niet mee bemoeien. Het vervelende was echter dat ze bezuinigde over andermans rug. Zo kon ze wel benzine betalen om overal heen te rijden (terwijl ze ook gratis kon reizen met studenten-ov, maar dat vond ze zo onhandig) en voor dure kleding en maandelijkse wimper-extensions (50 euro per keer), maar als ik bij haar ging eten was het 'wil jij dan de boodschappen meenemen..? Arme student hè... hihi!' Ze vertelde me manieren waarop ze op haar avondeten bezuinigde: door bij haar ouders te gaan eten (ook als die niet thuis waren, dan at ze hun koelkast leeg), terwijl die haar al zo rijkelijk fêteerden. Door bij vriendinnen en de kerkclub te eten en wat al niet meer. 'Zo handig, hoef ik weer een keer geen eten te betalen!' Dat anderen ook gewoon moesten betalen voor eten dat zij opvrat, dat was kennelijk niet zo bezwaarlijk.
Ook tijdens het uitgaan was ze een typische gier. We waren met een groepje stappen. Haalde ik een rondje, dan nam ze een cocktail (waarop ik in het begin niet eens aansloeg, want prima, je drinkt wat je wilt nietwaar?). Die klokte ze naar achteren zodat haar glas leeg was terwijl wij allemaal nog een halfvol glas hadden. Toen bood zíj aan om wat te drinken te halen en ja, niemand hoefde, dus haalde ze maar voor zichzelf en zat haar rondje erop. Dit herhaalde zich zo een paar keer en ik heb er nóg spijt van dat ik dat pas achteraf doorhad.
Wanneer ik het met haar over geld had, vond ze echt dat ze het volste recht had om gierig te doen, want ze was immers een 'arme' student. In werkelijkheid had ze meer te besteden dan de gemiddelde starter op de arbeidsmarkt. Ik ben zo benieuwd wat er gebeurt als papa de geldkraan dichtdraait. Ik snap overigens echt niet wie zijn kinderen zo hulpeloos en vleugellam de maatschappij in kan sturen, zo gewend aan een dure levensstijl en zo weinig gewend aan het verdienen van geld om die levensstijl te bekostigen.
Maar de grap was: ondanks de rijke ouders en het dure appartement en het zakgeld... was ze zielsongelukkig, super onzeker en best wel eenzaam. Dat vond ik nog het grootste contrast van allemaal. Ik heb nog nooit iemand zo wanhopig in de rondte zien graaien en zichzelf te grabbel zien gooien voor wat aandacht en erkenning. Ze gooide haar waardigheid en haar vriendschappen overboord alsof het vuilnis was, zodra er een kans was dat een man haar leuk vond (ze was hartstochtelijk op zoek naar De Ware). Het was pijnlijk om te zien.
Ik had dus wel in één klap vrede met mijn eigen leven in een modaal gezin en nu als modale starter op de arbeidsmarkt. Met vrienden die langer meegaan dan een paar sokken, een gezond arbeidsethos en een lieve betrouwbare vriend die me wil om wie ik ben, wat voor haar nog een hele kluif wordt met dat egocentrische karakter. Deze kortstondige vriendschap heeft me laten zien dat geen geld ter wereld kan kopen wat je het allerliefste wil. Nooit gedacht dat ik dat ooit nog zou zeggen.
zaterdag 13 december 2014 om 01:11
Ik zit nu de toilet-discussie terug te lezen. Als iemand daar nog trek in heeft, my two cents:
- als ik ergens iets consumeer, weiger ik voor de wc te betalen. Sorry, ik betaal jullie al om iets in mijn lijf te stoppen, hoef ik niet ook nog betalen om het weer kwijt te raken.
- als ik ergens niet consumeer ben ik altijd bereid om voor toiletbezoek te betalen, zelfs al is dat geen policy (bijv. in café's waar ik naar binnen ga omdat ik moet, maar direct weer verder ga). lk geef dan gewoon 50 cent ofzo aan degene achter de bar, voor in de fooienpot. Dankzij hen hoefde het niet in een bosje en dankzij mijn gebaar blijft dat hopelijk nog lange tijd zo.
- ik ben dolblij met de wc's langs Duitse snelwegen. 70 cent is prijzig, maar man, wat een verademing vergeleken met die ranzige, koude, tochtige achterom-wc'tjes van tankstations waar je dan een sleutel voor moest halen aan de balie en weet ik veel wat voor ellende. Ze zijn schoon, je kunt je handen wassen, ze hebben er zelfs geautomatiseerde pompjes om je handen te ontsmetten. En die bonnetjes van 50 cent mag je opsparen en tegelijk uitgeven, dat vind ik ook wel netjes. In de zomervakantie 2x met vriend door Duitsland gereden op weg naar onze vakantiebestemming en op de allerlaatste stop op de terugweg hebben we van die bonnetjes wat lekkers te drinken gekocht, we moesten 10 cent bijleggen ofzo. Ideaal.
- als ik ergens iets consumeer, weiger ik voor de wc te betalen. Sorry, ik betaal jullie al om iets in mijn lijf te stoppen, hoef ik niet ook nog betalen om het weer kwijt te raken.
- als ik ergens niet consumeer ben ik altijd bereid om voor toiletbezoek te betalen, zelfs al is dat geen policy (bijv. in café's waar ik naar binnen ga omdat ik moet, maar direct weer verder ga). lk geef dan gewoon 50 cent ofzo aan degene achter de bar, voor in de fooienpot. Dankzij hen hoefde het niet in een bosje en dankzij mijn gebaar blijft dat hopelijk nog lange tijd zo.
- ik ben dolblij met de wc's langs Duitse snelwegen. 70 cent is prijzig, maar man, wat een verademing vergeleken met die ranzige, koude, tochtige achterom-wc'tjes van tankstations waar je dan een sleutel voor moest halen aan de balie en weet ik veel wat voor ellende. Ze zijn schoon, je kunt je handen wassen, ze hebben er zelfs geautomatiseerde pompjes om je handen te ontsmetten. En die bonnetjes van 50 cent mag je opsparen en tegelijk uitgeven, dat vind ik ook wel netjes. In de zomervakantie 2x met vriend door Duitsland gereden op weg naar onze vakantiebestemming en op de allerlaatste stop op de terugweg hebben we van die bonnetjes wat lekkers te drinken gekocht, we moesten 10 cent bijleggen ofzo. Ideaal.
zaterdag 13 december 2014 om 15:19
@Kindergarten,
Even over die studente. Mensen bepalen graag wat een ander kan uitgeven. Begin dit jaar werd ik er op gewezen om in een bepaalde supermarkt geen boodschappen meer te doen.
Vanwege de onduidelijkheid heb ik het tussen stuk verwijderd. Het ging om fraude. Dat is ook in het nieuws geweest.
Ik heb zelf bij het afrekenen meerdere keren gemerkt dat er een fout werd gemaakt. Ik liet dat steeds corrigeren.
Andere klanten vonden die correctie geen probleem. Daar werd het correct afgehandeld.
(Korte toelichting: het gaat dus om 2 verschillende supermarkten. Bij de ene is het eerder ontdekt en in het nieuws kwam later ook een bericht dat de fraude was ontdekt. Vrij recent had ik in een andere een nare ervaring waarvan ik nu nog niet weet of het incidenteel is of vaker voorkomt. Er werd wel extreem negatief gereageerd op mij door een aantal klanten. In die eerste is dat nooit zo geweest. Mensen observeerden en gingen er zelf ook op letten. Daar heb ik nog nooit nare toestanden mee gemaakt.)
Even over die studente. Mensen bepalen graag wat een ander kan uitgeven. Begin dit jaar werd ik er op gewezen om in een bepaalde supermarkt geen boodschappen meer te doen.
Vanwege de onduidelijkheid heb ik het tussen stuk verwijderd. Het ging om fraude. Dat is ook in het nieuws geweest.
Ik heb zelf bij het afrekenen meerdere keren gemerkt dat er een fout werd gemaakt. Ik liet dat steeds corrigeren.
Andere klanten vonden die correctie geen probleem. Daar werd het correct afgehandeld.
(Korte toelichting: het gaat dus om 2 verschillende supermarkten. Bij de ene is het eerder ontdekt en in het nieuws kwam later ook een bericht dat de fraude was ontdekt. Vrij recent had ik in een andere een nare ervaring waarvan ik nu nog niet weet of het incidenteel is of vaker voorkomt. Er werd wel extreem negatief gereageerd op mij door een aantal klanten. In die eerste is dat nooit zo geweest. Mensen observeerden en gingen er zelf ook op letten. Daar heb ik nog nooit nare toestanden mee gemaakt.)
anoniem_64f4bc1c8e92f wijzigde dit bericht op 13-12-2014 19:33
Reden: Een stuk dat mogelijk tot verwarring leid is verwijderd. Niet iedereen kan het begrijpen.
Reden: Een stuk dat mogelijk tot verwarring leid is verwijderd. Niet iedereen kan het begrijpen.
% gewijzigd
zaterdag 13 december 2014 om 15:36
zaterdag 13 december 2014 om 15:40
zaterdag 13 december 2014 om 15:47
quote:kindergarten schreef op 13 december 2014 @ 00:11:
Heb onlangs een vriendschap verbroken met een vrij gierige jonge vrouw. Niet vanwege haar gierigheid trouwens, al was die wel kenmerkend voor de manier waarop ze in het leven stond (ikke ikke ikke).
Ze vond dat ze moest bezuinigen, omdat ze nog studeerde en steeds maar tekort kwam. Waarom snap ik niet, want haar vader betaalde haar appartement (950 euro p.m.), haar auto, verzekering, ziektekosten, studiekosten én ze kreeg 400 euro zakgeld per maand bovenop haar studiebeurs en haar bijverdiensten met een weekendbaantje.
Maar goed, als iemand wil bezuinigen zal ik me daar niet mee bemoeien. Het vervelende was echter dat ze bezuinigde over andermans rug. Zo kon ze wel benzine betalen om overal heen te rijden (terwijl ze ook gratis kon reizen met studenten-ov, maar dat vond ze zo onhandig) en voor dure kleding en maandelijkse wimper-extensions (50 euro per keer), maar als ik bij haar ging eten was het 'wil jij dan de boodschappen meenemen..? Arme student hè... hihi!' Ze vertelde me manieren waarop ze op haar avondeten bezuinigde: door bij haar ouders te gaan eten (ook als die niet thuis waren, dan at ze hun koelkast leeg), terwijl die haar al zo rijkelijk fêteerden. Door bij vriendinnen en de kerkclub te eten en wat al niet meer. 'Zo handig, hoef ik weer een keer geen eten te betalen!' Dat anderen ook gewoon moesten betalen voor eten dat zij opvrat, dat was kennelijk niet zo bezwaarlijk.
Ook tijdens het uitgaan was ze een typische gier. We waren met een groepje stappen. Haalde ik een rondje, dan nam ze een cocktail (waarop ik in het begin niet eens aansloeg, want prima, je drinkt wat je wilt nietwaar?). Die klokte ze naar achteren zodat haar glas leeg was terwijl wij allemaal nog een halfvol glas hadden. Toen bood zíj aan om wat te drinken te halen en ja, niemand hoefde, dus haalde ze maar voor zichzelf en zat haar rondje erop. Dit herhaalde zich zo een paar keer en ik heb er nóg spijt van dat ik dat pas achteraf doorhad.
Wanneer ik het met haar over geld had, vond ze echt dat ze het volste recht had om gierig te doen, want ze was immers een 'arme' student. In werkelijkheid had ze meer te besteden dan de gemiddelde starter op de arbeidsmarkt. Ik ben zo benieuwd wat er gebeurt als papa de geldkraan dichtdraait. Ik snap overigens echt niet wie zijn kinderen zo hulpeloos en vleugellam de maatschappij in kan sturen, zo gewend aan een dure levensstijl en zo weinig gewend aan het verdienen van geld om die levensstijl te bekostigen.
Maar de grap was: ondanks de rijke ouders en het dure appartement en het zakgeld... was ze zielsongelukkig, super onzeker en best wel eenzaam. Dat vond ik nog het grootste contrast van allemaal. Ik heb nog nooit iemand zo wanhopig in de rondte zien graaien en zichzelf te grabbel zien gooien voor wat aandacht en erkenning. Ze gooide haar waardigheid en haar vriendschappen overboord alsof het vuilnis was, zodra er een kans was dat een man haar leuk vond (ze was hartstochtelijk op zoek naar De Ware). Het was pijnlijk om te zien.
Ik had dus wel in één klap vrede met mijn eigen leven in een modaal gezin en nu als modale starter op de arbeidsmarkt. Met vrienden die langer meegaan dan een paar sokken, een gezond arbeidsethos en een lieve betrouwbare vriend die me wil om wie ik ben, wat voor haar nog een hele kluif wordt met dat egocentrische karakter. Deze kortstondige vriendschap heeft me laten zien dat geen geld ter wereld kan kopen wat je het allerliefste wil. Nooit gedacht dat ik dat ooit nog zou zeggen.Jammer dat ouders hun kinderen zo verwennen en totaal niet inzien wat voor schade ze aanrichten. groot gelijk dat je het contact verbroken hebt, dit soort mensen vreten energie!
Heb onlangs een vriendschap verbroken met een vrij gierige jonge vrouw. Niet vanwege haar gierigheid trouwens, al was die wel kenmerkend voor de manier waarop ze in het leven stond (ikke ikke ikke).
Ze vond dat ze moest bezuinigen, omdat ze nog studeerde en steeds maar tekort kwam. Waarom snap ik niet, want haar vader betaalde haar appartement (950 euro p.m.), haar auto, verzekering, ziektekosten, studiekosten én ze kreeg 400 euro zakgeld per maand bovenop haar studiebeurs en haar bijverdiensten met een weekendbaantje.
Maar goed, als iemand wil bezuinigen zal ik me daar niet mee bemoeien. Het vervelende was echter dat ze bezuinigde over andermans rug. Zo kon ze wel benzine betalen om overal heen te rijden (terwijl ze ook gratis kon reizen met studenten-ov, maar dat vond ze zo onhandig) en voor dure kleding en maandelijkse wimper-extensions (50 euro per keer), maar als ik bij haar ging eten was het 'wil jij dan de boodschappen meenemen..? Arme student hè... hihi!' Ze vertelde me manieren waarop ze op haar avondeten bezuinigde: door bij haar ouders te gaan eten (ook als die niet thuis waren, dan at ze hun koelkast leeg), terwijl die haar al zo rijkelijk fêteerden. Door bij vriendinnen en de kerkclub te eten en wat al niet meer. 'Zo handig, hoef ik weer een keer geen eten te betalen!' Dat anderen ook gewoon moesten betalen voor eten dat zij opvrat, dat was kennelijk niet zo bezwaarlijk.
Ook tijdens het uitgaan was ze een typische gier. We waren met een groepje stappen. Haalde ik een rondje, dan nam ze een cocktail (waarop ik in het begin niet eens aansloeg, want prima, je drinkt wat je wilt nietwaar?). Die klokte ze naar achteren zodat haar glas leeg was terwijl wij allemaal nog een halfvol glas hadden. Toen bood zíj aan om wat te drinken te halen en ja, niemand hoefde, dus haalde ze maar voor zichzelf en zat haar rondje erop. Dit herhaalde zich zo een paar keer en ik heb er nóg spijt van dat ik dat pas achteraf doorhad.
Wanneer ik het met haar over geld had, vond ze echt dat ze het volste recht had om gierig te doen, want ze was immers een 'arme' student. In werkelijkheid had ze meer te besteden dan de gemiddelde starter op de arbeidsmarkt. Ik ben zo benieuwd wat er gebeurt als papa de geldkraan dichtdraait. Ik snap overigens echt niet wie zijn kinderen zo hulpeloos en vleugellam de maatschappij in kan sturen, zo gewend aan een dure levensstijl en zo weinig gewend aan het verdienen van geld om die levensstijl te bekostigen.
Maar de grap was: ondanks de rijke ouders en het dure appartement en het zakgeld... was ze zielsongelukkig, super onzeker en best wel eenzaam. Dat vond ik nog het grootste contrast van allemaal. Ik heb nog nooit iemand zo wanhopig in de rondte zien graaien en zichzelf te grabbel zien gooien voor wat aandacht en erkenning. Ze gooide haar waardigheid en haar vriendschappen overboord alsof het vuilnis was, zodra er een kans was dat een man haar leuk vond (ze was hartstochtelijk op zoek naar De Ware). Het was pijnlijk om te zien.
Ik had dus wel in één klap vrede met mijn eigen leven in een modaal gezin en nu als modale starter op de arbeidsmarkt. Met vrienden die langer meegaan dan een paar sokken, een gezond arbeidsethos en een lieve betrouwbare vriend die me wil om wie ik ben, wat voor haar nog een hele kluif wordt met dat egocentrische karakter. Deze kortstondige vriendschap heeft me laten zien dat geen geld ter wereld kan kopen wat je het allerliefste wil. Nooit gedacht dat ik dat ooit nog zou zeggen.Jammer dat ouders hun kinderen zo verwennen en totaal niet inzien wat voor schade ze aanrichten. groot gelijk dat je het contact verbroken hebt, dit soort mensen vreten energie!
