Geld & Recht
alle pijlers
Hij is medehuurder en zij wil hem eruit hebben
vrijdag 20 augustus 2010 om 21:43
Hallo allemaal,
Okay dit gaat dus niet over mezelf, maar over een vriendin van mijn vriend. Ik ken haar ook wel, maar we zijn niet echt dikke vriendinnen. Daarvoor kennen we elkaar eigenlijk niet echt goed genoeg.
Zij is vorig jaar zomer gaan samenwonen met haar vriend en vader van haar 2 jongste kinderen.
Omdat ze enkel van hun gezamelijke inkomsten de huur ed. konden opbrengen, staat het huurhuis op hun beider naam. Wat ik er van begrijp is dat zij dus medehuurderschap hebben.
De relatie is een paar maanden geleden op de klippen gelopen, maar het stel woont nog platonisch samen. Zo kunnen ze ook samen voor de kinderen zorgen.
Nu heeft die vriendin dus nogal wat lichamelijke problemen. Er is pas een lumbaalpunctie gedaan. Ze is gedeeltelijk arbeidsongeschikt. Haar ex-vriend heeft weinig werk en schijnt ook niet echt zijn best te doen om voor inkomen te zorgen,
Inmiddels is de situatie onhoudelijk geworden. Zij wil van haar ex af, maar hij weigert het huis uit te gaan.
Er is ondertussen een flinke huurachterstand ontstaan en mijn vriend begint zich flink zorgen te maken. Hij overweegt om haar en haar 4 kinderen in zijn huis op te nemen.
Ik zie dat niet zo zitten, al vind ik het nobel dat hij wil helpen hoor.
Zij kan fysiek moeilijk voor haar kinderen zorgen en die ex-vriend neemt nauwelijks verantwoordelijkheid voor ze.
Nu zou het wellicht wél zo zijn dat zij alleen voor de huur kan opdraaien, máár ze zit dus met die ex-vriend, die niet van plan is uit dat huis te gaan. Hij zorgt echter niet voor voldoende inkomsten dus vroeg of laat zal hij eruit gezet worden.
Nu wil ik dus weten of die vriendin het medehuurderschap kan aanvechten. Als ze er nou voor kan zorgen dat hij dat huis verlaat, dan zouden mijn vriend en ik kunnen bijspringen met de huur en helpen zorgen voor haar kids.
Met mijn vriend is er moeiolijk over te praten. Die wil graag helpen, maar hij realiseert zich niet hoe ingrijpend dit gaat zijn op ons gezinsleven (hij, ik en onze puppie). En hij weet niet voor hoe lang die vriendin dan zou blijven.
Mij lijkt het veel gemakkelijker als ze in haar eigen huis blijft wonen, maar dan zónder die vent. Alleen, hoe krijgen we hem dan het huis uit?
Okay dit gaat dus niet over mezelf, maar over een vriendin van mijn vriend. Ik ken haar ook wel, maar we zijn niet echt dikke vriendinnen. Daarvoor kennen we elkaar eigenlijk niet echt goed genoeg.
Zij is vorig jaar zomer gaan samenwonen met haar vriend en vader van haar 2 jongste kinderen.
Omdat ze enkel van hun gezamelijke inkomsten de huur ed. konden opbrengen, staat het huurhuis op hun beider naam. Wat ik er van begrijp is dat zij dus medehuurderschap hebben.
De relatie is een paar maanden geleden op de klippen gelopen, maar het stel woont nog platonisch samen. Zo kunnen ze ook samen voor de kinderen zorgen.
Nu heeft die vriendin dus nogal wat lichamelijke problemen. Er is pas een lumbaalpunctie gedaan. Ze is gedeeltelijk arbeidsongeschikt. Haar ex-vriend heeft weinig werk en schijnt ook niet echt zijn best te doen om voor inkomen te zorgen,
Inmiddels is de situatie onhoudelijk geworden. Zij wil van haar ex af, maar hij weigert het huis uit te gaan.
Er is ondertussen een flinke huurachterstand ontstaan en mijn vriend begint zich flink zorgen te maken. Hij overweegt om haar en haar 4 kinderen in zijn huis op te nemen.
Ik zie dat niet zo zitten, al vind ik het nobel dat hij wil helpen hoor.
Zij kan fysiek moeilijk voor haar kinderen zorgen en die ex-vriend neemt nauwelijks verantwoordelijkheid voor ze.
Nu zou het wellicht wél zo zijn dat zij alleen voor de huur kan opdraaien, máár ze zit dus met die ex-vriend, die niet van plan is uit dat huis te gaan. Hij zorgt echter niet voor voldoende inkomsten dus vroeg of laat zal hij eruit gezet worden.
Nu wil ik dus weten of die vriendin het medehuurderschap kan aanvechten. Als ze er nou voor kan zorgen dat hij dat huis verlaat, dan zouden mijn vriend en ik kunnen bijspringen met de huur en helpen zorgen voor haar kids.
Met mijn vriend is er moeiolijk over te praten. Die wil graag helpen, maar hij realiseert zich niet hoe ingrijpend dit gaat zijn op ons gezinsleven (hij, ik en onze puppie). En hij weet niet voor hoe lang die vriendin dan zou blijven.
Mij lijkt het veel gemakkelijker als ze in haar eigen huis blijft wonen, maar dan zónder die vent. Alleen, hoe krijgen we hem dan het huis uit?
zaterdag 21 augustus 2010 om 10:20
quote:dreamlogic schreef op 21 augustus 2010 @ 10:03:
Mijn vriend heeft zelf dus 2 kinderen die hij niet vaak ziet (6 en 8 jaar). Hij heeft in de 10 jaar dat hij samenwoonde met zijn ex-vriendin aardig wat fouten gemaakt. Mijn vriend was vroeger een echte workaholic en zorgde er wel voor dat zijn kids en vrouw alles kregen wat hun hartje begeerde, maar hij was er nooit. De man die op zondag het vlees snijdt dus...En dit is de reden waarom hij zijn kinderen niet vaak ziet? Heeft hij geen omgangsregeling of iets dergelijks? Betaalt hij alimentatie? Wat doet hij vandaag de dag om deze relatie te verbeteren? Waarom tijd, geld en energie steken in een "vreemde vrouw met 4 kinderen" terwijl hij zelf nog ergens 2 biologische kinderen rond hebt lopen? Een workaholic zijn is niet perse goed voor je relatie maar wel een vage reden om het als een fout te bestempelen.
Mijn vriend heeft zelf dus 2 kinderen die hij niet vaak ziet (6 en 8 jaar). Hij heeft in de 10 jaar dat hij samenwoonde met zijn ex-vriendin aardig wat fouten gemaakt. Mijn vriend was vroeger een echte workaholic en zorgde er wel voor dat zijn kids en vrouw alles kregen wat hun hartje begeerde, maar hij was er nooit. De man die op zondag het vlees snijdt dus...En dit is de reden waarom hij zijn kinderen niet vaak ziet? Heeft hij geen omgangsregeling of iets dergelijks? Betaalt hij alimentatie? Wat doet hij vandaag de dag om deze relatie te verbeteren? Waarom tijd, geld en energie steken in een "vreemde vrouw met 4 kinderen" terwijl hij zelf nog ergens 2 biologische kinderen rond hebt lopen? Een workaholic zijn is niet perse goed voor je relatie maar wel een vage reden om het als een fout te bestempelen.
zaterdag 21 augustus 2010 om 10:28
quote:dreamlogic schreef op 21 augustus 2010 @ 10:03:
Mijn vriend heeft zelf dus 2 kinderen die hij niet vaak ziet (6 en 8 jaar). Hij heeft in de 10 jaar dat hij samenwoonde met zijn ex-vriendin aardig wat fouten gemaakt. Mijn vriend was vroeger een echte workaholic en zorgde er wel voor dat zijn kids en vrouw alles kregen wat hun hartje begeerde, maar hij was er nooit. De man die op zondag het vlees snijdt dus...
Zijn argument: ik kan nu iets doen voor 4 kleine kinderen die alle aandacht, liefde en verzorging goed kunnen gebruiken. Laat me dan nu iets terugdoen om vroeger goed te maken.
Ze hebben trouwens min of meer een broer-zus gevoel bij elkaar.
Voor hem zelf is het dus echt een helden-actie. Hij denkt dat hij de redder in nood is. Ik vraag me af voor wie hij het nu eigenlijk doet. Begrijp me niet verkeerd, ik ben stapelgek op hem; het is een moeilijke, maar erg lieve, attente en zorgzame man die altijd voor je klaarstaat.
Behalve nu dus voor mij.
Hij begrijpt blijkbaar niet dat er veel betere oplossingen bestaan, zoals hierboven al genoeg aangevoerd zijn.
Ik krijg het maar moeilijk aan zijn verstand gepeuterd en heb 't de laatste dagen laten zitten om erover te praten. Ik ga er vandaag nog een gesprek aan wijden, want ik begin me steeds meer te realiseren dat dit echt niet kan werken.
Ik vind dit niet gezond klinken al is het alleen maar omdat zachte heelmeesters stinkende wonden maken. Laat deze mensen hun eigen problemen oplossen en als zij dat niet kunnen dan is er professionele hulpverlening (mensen die er voor gestudeerd hebben) die ondersteuning en begeleiding kunnen bieden. Het is nogal aanmatigend om te veronderstellen dat je als leek dezelfde hulp kunt bieden als een professional.
Ik krijg overigens het idee dat dit niet het enige probleem is wat tussen jou en je partner in staat. Waarom noem je hem een moeilijke man?
Mijn vriend heeft zelf dus 2 kinderen die hij niet vaak ziet (6 en 8 jaar). Hij heeft in de 10 jaar dat hij samenwoonde met zijn ex-vriendin aardig wat fouten gemaakt. Mijn vriend was vroeger een echte workaholic en zorgde er wel voor dat zijn kids en vrouw alles kregen wat hun hartje begeerde, maar hij was er nooit. De man die op zondag het vlees snijdt dus...
Zijn argument: ik kan nu iets doen voor 4 kleine kinderen die alle aandacht, liefde en verzorging goed kunnen gebruiken. Laat me dan nu iets terugdoen om vroeger goed te maken.
Ze hebben trouwens min of meer een broer-zus gevoel bij elkaar.
Voor hem zelf is het dus echt een helden-actie. Hij denkt dat hij de redder in nood is. Ik vraag me af voor wie hij het nu eigenlijk doet. Begrijp me niet verkeerd, ik ben stapelgek op hem; het is een moeilijke, maar erg lieve, attente en zorgzame man die altijd voor je klaarstaat.
Behalve nu dus voor mij.
Hij begrijpt blijkbaar niet dat er veel betere oplossingen bestaan, zoals hierboven al genoeg aangevoerd zijn.
Ik krijg het maar moeilijk aan zijn verstand gepeuterd en heb 't de laatste dagen laten zitten om erover te praten. Ik ga er vandaag nog een gesprek aan wijden, want ik begin me steeds meer te realiseren dat dit echt niet kan werken.
Ik vind dit niet gezond klinken al is het alleen maar omdat zachte heelmeesters stinkende wonden maken. Laat deze mensen hun eigen problemen oplossen en als zij dat niet kunnen dan is er professionele hulpverlening (mensen die er voor gestudeerd hebben) die ondersteuning en begeleiding kunnen bieden. Het is nogal aanmatigend om te veronderstellen dat je als leek dezelfde hulp kunt bieden als een professional.
Ik krijg overigens het idee dat dit niet het enige probleem is wat tussen jou en je partner in staat. Waarom noem je hem een moeilijke man?
zaterdag 21 augustus 2010 om 10:38
Geheel off topic maar ik moet denken wat een man ooit tegen mij zei. Dat een man niet zomaar een vriendin heeft zonder verborgen agenda achterliggende gedachte. Die achterliggende gedachte hoeft niet perse seksueel te zijn, maar er is wel een reden waarom hij (of zij) die vriendschap in stand houdt.
zaterdag 21 augustus 2010 om 10:43
quote:dreamlogic schreef op 21 augustus 2010 @ 09:44:
[...]
Ik geloof dat hij nu 13 is. Omdat het dus een 'probleemkind' was, hebben ze al een maatschappelijk werker die hun begeleid. Na veel onderzoeken en testen kwam dit eruit. Hij krijgt nu een anti-psychoticum, risperidon/risperdal geloof ik.
Oh sorry, heb aantal postings gemist zie ik.
Weet je dit zeker, die medicatie en diagnose, of heb je dit van haar/van je vriend?
[...]
Ik geloof dat hij nu 13 is. Omdat het dus een 'probleemkind' was, hebben ze al een maatschappelijk werker die hun begeleid. Na veel onderzoeken en testen kwam dit eruit. Hij krijgt nu een anti-psychoticum, risperidon/risperdal geloof ik.
Oh sorry, heb aantal postings gemist zie ik.
Weet je dit zeker, die medicatie en diagnose, of heb je dit van haar/van je vriend?
zaterdag 21 augustus 2010 om 12:16
Fleurtje, ik heb dat twee weken geleden van haar gehoord. Ze vertelde me dat er eindelijk een diagnose is, namelijk schifzofrenie en dat hij nu medicijnen krijgt. Ik weet zelf wel het een en ander van medicatie, dus ik kon haar gelijk vertellen dat het een atypisch anti-psychoticum was. Ze had er zelf nog niet erg veel onderzoek naar gedaan....
Mijn vriend is inderdaad ook een moeilijke man, die veel problemen heeft gehad in zijn vorige relatie. Met zowel zijn ex-vriendin als met de kinderen. Een workaholic die nooit thuis was met alle gevolgen van dien (flinke discussie, heftige ruzies, ed). Zijn ex-vriendin is ook geen leuk vrouwtje (ik ken haar alleen oppervlakkig, maar tegen mij deed ze ook niet bepaald vriendelijk). Ik kan me alleen maar voorstellen dat die relatie een en al pieken en dalen was. Logischerwijs heeft mijn vriend daar dingen van overgehouden. Maar daarnaast is-ie stijfkoppig en erg eigen gereid. Ik moet dus soms echt voor mezelf opkomen en ik ben ook nu van plan dit zeker te doen.
Want hoe meer ik erover lees, van jullie en op internet, hoe meer ik er van overtuigd begin te raken dat ik dit gewoon niet wil. Het gaat haar dus echt niet helpen om haar in huis te nemen en of die kids er zo blij van worden....Hiernaast maakt mijn vriend nog steeds lange werkdagen (al niet meer zo erg als vroeger).
Overigens is er wel een omgangsregeling(staat volgens mij ook niet op papier), maar deze wordt al heel lang niet meer nagekomen. Mijn vriend wil zijn kinderen graag om het weekend zien, zoals afgesproken, maar krijgt ze heel af en toe een dagje mee. Hij betaalt trouwens elke maand de alimentatie.
Er is recentelijk een verzoekschrift ingediend om een omgang zwart op wit te krijgen.
Mijn vriend is inderdaad ook een moeilijke man, die veel problemen heeft gehad in zijn vorige relatie. Met zowel zijn ex-vriendin als met de kinderen. Een workaholic die nooit thuis was met alle gevolgen van dien (flinke discussie, heftige ruzies, ed). Zijn ex-vriendin is ook geen leuk vrouwtje (ik ken haar alleen oppervlakkig, maar tegen mij deed ze ook niet bepaald vriendelijk). Ik kan me alleen maar voorstellen dat die relatie een en al pieken en dalen was. Logischerwijs heeft mijn vriend daar dingen van overgehouden. Maar daarnaast is-ie stijfkoppig en erg eigen gereid. Ik moet dus soms echt voor mezelf opkomen en ik ben ook nu van plan dit zeker te doen.
Want hoe meer ik erover lees, van jullie en op internet, hoe meer ik er van overtuigd begin te raken dat ik dit gewoon niet wil. Het gaat haar dus echt niet helpen om haar in huis te nemen en of die kids er zo blij van worden....Hiernaast maakt mijn vriend nog steeds lange werkdagen (al niet meer zo erg als vroeger).
Overigens is er wel een omgangsregeling(staat volgens mij ook niet op papier), maar deze wordt al heel lang niet meer nagekomen. Mijn vriend wil zijn kinderen graag om het weekend zien, zoals afgesproken, maar krijgt ze heel af en toe een dagje mee. Hij betaalt trouwens elke maand de alimentatie.
Er is recentelijk een verzoekschrift ingediend om een omgang zwart op wit te krijgen.
zaterdag 21 augustus 2010 om 12:23
Fleurtje, ik weet dat kinderen onder de 15 maar heel zeldzaam deze diagnose krijgen. Volgens mij wordt hij binnenkort 14, maar kan ik naast zitten. Maakt verder ook niet uit.
Ik ken haar niet zo heel erg goed. Weet dat het geen lieverdje is geweest in het verleden. Maar waarom zo'n diagnose verzinnen? Aandacht? Hij was eerder al gediagnosticeerd met pdd-nos en/of asperger. Nu is mijn ex-vriend licht Asperger en daar herken ik dit jongetje ook niet erg in. Dat-ie autistisch is geloof ik gelijk....maar schifzofrenie is idd heftig.
Ik vraag me wel zelf af of ze weet wat dit inhoud.
Ik ken haar niet zo heel erg goed. Weet dat het geen lieverdje is geweest in het verleden. Maar waarom zo'n diagnose verzinnen? Aandacht? Hij was eerder al gediagnosticeerd met pdd-nos en/of asperger. Nu is mijn ex-vriend licht Asperger en daar herken ik dit jongetje ook niet erg in. Dat-ie autistisch is geloof ik gelijk....maar schifzofrenie is idd heftig.
Ik vraag me wel zelf af of ze weet wat dit inhoud.
zaterdag 21 augustus 2010 om 12:30
Tjah...
Mijn vriend komt zo weer thuis, dus ik wilde vanmiddag maar eens een goed gesprek met hem hebben en hem duidelijk maken welke praktische, financiele én emotionele gevolgen dit gaat hebben als hij haar in huis wil nemen.
Ze is nu net ontslagen uit het ziekenhuis en de kids zitten bij haar moeder....Kan dat niet gewoon zo blijven?
Mijn vriend komt zo weer thuis, dus ik wilde vanmiddag maar eens een goed gesprek met hem hebben en hem duidelijk maken welke praktische, financiele én emotionele gevolgen dit gaat hebben als hij haar in huis wil nemen.
Ze is nu net ontslagen uit het ziekenhuis en de kids zitten bij haar moeder....Kan dat niet gewoon zo blijven?
zaterdag 21 augustus 2010 om 12:32
quote:dreamlogic schreef op 21 augustus 2010 @ 12:30:
Tjah...
Mijn vriend komt zo weer thuis, dus ik wilde vanmiddag maar eens een goed gesprek met hem hebben en hem duidelijk maken welke praktische, financiele én emotionele gevolgen dit gaat hebben als hij haar in huis wil nemen.
Ze is nu net ontslagen uit het ziekenhuis en de kids zitten bij haar moeder....Kan dat niet gewoon zo blijven?Dit gaat niet meer over geld of woonruimte. Dit gaat over jullie relatie, over vertrouwen en prioriteitstelling.
Tjah...
Mijn vriend komt zo weer thuis, dus ik wilde vanmiddag maar eens een goed gesprek met hem hebben en hem duidelijk maken welke praktische, financiele én emotionele gevolgen dit gaat hebben als hij haar in huis wil nemen.
Ze is nu net ontslagen uit het ziekenhuis en de kids zitten bij haar moeder....Kan dat niet gewoon zo blijven?Dit gaat niet meer over geld of woonruimte. Dit gaat over jullie relatie, over vertrouwen en prioriteitstelling.
zaterdag 21 augustus 2010 om 12:38
@Fleur
Nav jouw opmerking heb ik wat gegoogled en de diagnose wordt in ca 5% van de gevallen voor het 15e levensjaar gesteld. Artsen zijn huiverig voor zo'n zware diagnose op jonge leeftijd en sluiten vaak eerst alle andere opties uit (vandaar ook dat er vaak andere diagnoses aan vooraf gaan). Maar het komt dus wel degelijk voor. En voorgaande is ook wel consistent met het verhaal van TO.
Nav jouw opmerking heb ik wat gegoogled en de diagnose wordt in ca 5% van de gevallen voor het 15e levensjaar gesteld. Artsen zijn huiverig voor zo'n zware diagnose op jonge leeftijd en sluiten vaak eerst alle andere opties uit (vandaar ook dat er vaak andere diagnoses aan vooraf gaan). Maar het komt dus wel degelijk voor. En voorgaande is ook wel consistent met het verhaal van TO.
zaterdag 21 augustus 2010 om 12:41
En ook eens met Wuiles. Het lijkt mij dat je in een relatie toch vooral samen beslist voor wie je je huis al dan niet open stelt en wanneer, hoelang en waarom. Het feit dat TO hier kennelijk zo'n strijd voor moet voeren, vind ik eigenlijk weinig respectvol naar TO toe en naar haar plaats in huis (cq in de relatie).
zaterdag 21 augustus 2010 om 12:43
Oja, en naast asperger en/of pdd-nos had hij ook nog ADHD.
Ik vroeg haar naar welk medicijn en ze zij dat het "Iets met een 'r', rispe-nog wat". Dus ik vulde dit voor haar aan met Risperidon en ze zei dat het dit medicijn was dat hij kreeg.
Misschien heb ik het verkeerd aangevuld? Maar ze kwam zelf met schizofrenie en dit is wel een middel wat daarbij voorgeschreven word....geen idee of het eerste keus is bij kinderen overigens, vanwege het risico op tardieve dyskinesie (onbehandelbare bewegingsstoornissen).
Ik vroeg haar naar welk medicijn en ze zij dat het "Iets met een 'r', rispe-nog wat". Dus ik vulde dit voor haar aan met Risperidon en ze zei dat het dit medicijn was dat hij kreeg.
Misschien heb ik het verkeerd aangevuld? Maar ze kwam zelf met schizofrenie en dit is wel een middel wat daarbij voorgeschreven word....geen idee of het eerste keus is bij kinderen overigens, vanwege het risico op tardieve dyskinesie (onbehandelbare bewegingsstoornissen).
zaterdag 21 augustus 2010 om 12:45
zaterdag 21 augustus 2010 om 12:47
Kan ze niet 'ritalin' gezegd hebben? Niet dat bij schizofrenie hoort...Maar wel een pil voor zijn adhd.
Nummerzoveel: tja... alle dingen die zij opnoemt over haar en haar thuissituatie. Ik vind die vriendin gewoon niet helemaal zuiver overkomen in de postings van TO. En misschien heeft kind echt diagnose schizofrenie gekregen, maar door wat Dream allemaal over haar schrijft, kan en wil ik dat niet zomaar klakkeloos aannemen.
Nummerzoveel: tja... alle dingen die zij opnoemt over haar en haar thuissituatie. Ik vind die vriendin gewoon niet helemaal zuiver overkomen in de postings van TO. En misschien heeft kind echt diagnose schizofrenie gekregen, maar door wat Dream allemaal over haar schrijft, kan en wil ik dat niet zomaar klakkeloos aannemen.
zaterdag 21 augustus 2010 om 12:48
Maar stel, stel dat hij echt die diagnose heeft gekregen... Dan kan ik alleen maar allejezus blij zijn voor dat joch. Niet omdat hij schizofreen is, maar omdat hij nu al die diagnose heeft en er dus NU al iets mee gedaan kan worden. Of het verstandig is dat dat in jullie huis moet gebeuren, dat is een tweede.
Maar goed, beetje off topic, sorry.
Maar goed, beetje off topic, sorry.
zaterdag 21 augustus 2010 om 12:50
quote:dreamlogic schreef op 21 augustus 2010 @ 12:45:
Feit is dat die meid wel van die vent af moet zien te geraken.
Ik vind het ook niet erg netjes van mijn vriend overigens, maar hij gooit het allemaal op die kinderen. Vandaar dat we hier écht echt écht een goed gesprek over moeten hebben.
Welnee, dat hoeft helemaal niet. En als zij dat zelf graag wil dan mag zij daar zelf voor zorgen. De rol van vrienden in een dergelijk proces blijft normaal gesproken beperkt tot meehelpen de nieuwe woning op te knappen, de spullen verhuizen en op de housewarming-party verschijnen.
Trek de redenatie van jouw vriend overigens eens door: als deze mevrouw niet in staat zou zijn om zelf juridische hulp in te schakelen en eigen woonruimte te vinden, is zij dan überhaupt in staat om voor de kinderen te zorgen?
Feit is dat die meid wel van die vent af moet zien te geraken.
Ik vind het ook niet erg netjes van mijn vriend overigens, maar hij gooit het allemaal op die kinderen. Vandaar dat we hier écht echt écht een goed gesprek over moeten hebben.
Welnee, dat hoeft helemaal niet. En als zij dat zelf graag wil dan mag zij daar zelf voor zorgen. De rol van vrienden in een dergelijk proces blijft normaal gesproken beperkt tot meehelpen de nieuwe woning op te knappen, de spullen verhuizen en op de housewarming-party verschijnen.
Trek de redenatie van jouw vriend overigens eens door: als deze mevrouw niet in staat zou zijn om zelf juridische hulp in te schakelen en eigen woonruimte te vinden, is zij dan überhaupt in staat om voor de kinderen te zorgen?
zaterdag 21 augustus 2010 om 12:51
zaterdag 21 augustus 2010 om 12:52
zaterdag 21 augustus 2010 om 12:58
Dreamlogic, als jullie samenwonen beslis je samen om dit wel te doen. Als er één Ja zegt en de ander Nee, dan is het Nee. Het gaat niet om een lang verloren vriens die een weekend komt logeren, het gaat om voor onbepaalde tijd een vrouw met vier (!) kinderen in huis nemen, waarvan er één ook nog forse gedragsproblemen heeft en de vrouw zelf ook gezondheidsproblemen heeft. Hij werkt lange dagen, dus wie draait er voor de zorg voor deze vrouw en kinderen op? Juist.
Dat je vriend behoefte heeft om zijn te kortkomingen aan zijn kinderen te compenseren is zijn pakkie aan. Dat hoeft niet jouw pakkie aan te worden.
Je wilt het niet, klaar. Jij hoeft niet vervolgens een andere oplossing te gaan bedenken om je Nee weer goed te maken.
Dat je vriend behoefte heeft om zijn te kortkomingen aan zijn kinderen te compenseren is zijn pakkie aan. Dat hoeft niet jouw pakkie aan te worden.
Je wilt het niet, klaar. Jij hoeft niet vervolgens een andere oplossing te gaan bedenken om je Nee weer goed te maken.
oh that purrrrrrrrrfect feeling
